WAT DE BLADEN ZEGGEH.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DINSDAG 15 MAART 1927
TWEEDE BLAD.
Een buiging voor het Platteland.
Bij de aanneming der motie-van
Schaik, die het wetje inzake opheffing
van kantongerechten van de baan schooi
toeken» „Het Huisgezin" o.m. aan:
Heeft het platteland in de Tweede
Kamer op de stad een overwinning
behaald?
Zóó zouden wiï het niet willen uit
drukken, liever aldus: de Kamer heeft
gisteren een buiging voor het platte
land gemaakt.
Het ging, zooals men weet, over do
opheffing van 33 kantongerechtplaat
sen.
In den hitteraten tijd van den groot
sten geldnood was het ontwerp ont
staan onder de leus: bezuiniging op
alles, dus ook hierop.
En de fout van Minister Donner is
geweest, dat hjj thans, nu wjj niet
meer alles behoeven af te breken, het
ontwerp heeft opgedolven en aan de
Kamer voorgelegd.
Inderdaad zou op den duur iets be
zuinigd zijn, maar tegenover deze be*
zuiniging stond wat wij een vorigen
keer ae ont uistering van het platte
land noemden.
Daar wi.de de Kamer niet aan.
Er openbaarde zich in de Kamer een
verzet tegen de hand over hand toe«
nemende neiging om te centraliseeren
te egaiiseeren en te niveileeren.
De stad trekt a.les tot zich, wordt
het middelpunt VcJi het maatschappe
lijk bestaan en leven, en beschouwt
ten onrechte het platteland als eea
achterlijke sireek.
Den Daag is dit gevoel in hooge ma»
te eigen, maai* ook elders meent men
het platteland wat het aan intellect
en beschaving bezit, te kunnen aftap
pen.
Daarentegen heeft de Kamer naar
aanleiding van het kantonrechterswet-
je front gemaakt.
Wat zij deed was een demonstratie
waarvan men de beteekenis niet mag
misverstaan en die verdere strekking
heeft dan de vraag alleen, of de 33
kantonrechterspiaatsen zouden worden
behouden of afgeschaft.
Merkwaardig is ook, hoe weinig de
groote stads-vertegenwoordigers en in
net algemeen de medestanders vaa
Minister Donner tegen die spontane
uiting van plattelandsgenegenheid rea
geerden.
Over de afstemming van het onfc
werp je want dat was het aannemen
der motie-Van Schaik feite, jjk ver
heugen we ons.
Direct om het behoud onzer platte
lands-kantonrechters, die alleen den
wenk ter harte hebben te nemen, hun
dcor den heer Van Voorst tot Voorst
gegeven: dat zij in, niet buiten hua
kanton moeten wonén, willen zij aan
het ideaal van den iandelijken vrede
rechter kunnen beantwoorden.
En indirect, omdai; in de Kamer een
sterke meerderheid aanwezóig blijkt
die niet bereid is, de Haagsche en
andere bureaux, nog wel met klompen
te laten loopen over wat tot het wezen
van het platteland behoort: de kleine
femeenschap, die liefst in eigen kring
aar zaken bereddert en zich niet door
de stad wenscht te laten opslokken.
Het eigen karakter van het platte
land mege in ©ere worden gehouden.
Plak-praat.
Friesch Dagblad geeft het volgende
,,1 eekepraat je" van zijn oveneaen
Hoofdredacteur, den heer Brouwer:
'n Veeg teeken", mompelde ik.
'k Was er waarlijk van geschrok
ken.
.Ergens", in ons vaderland, had de
voorzitter van de daar ter plaatse ge
vestigden raad van Arbeid eep uit
voerig stuk in de bladen geschreven,
waarin hij zich o.m. beklaagde, over
de weinige medewerking, die hij' zou
bil werkgevers als bij arbeiders on
cfervond.
iïiei name gold dit het „zegeltjes-
plakken".
Natuurlijk wordt dit nooit populair.
Net zoo min als 't belasdngbetalen.
Met een vroolijk gezicht staan er,
rüUiLLElOM.
BLOED EN TRANEN.
44
Doch de Starosta bleef onvermurwbaar
Hij overlaadde zijn dochter met harde
schimpwoorden;' hij vloekte, en toen
zij nochtans zijn voeten omklemd
hield, gebeurde het onmenschelijke.
Hij trapte haar hij schopte haar
weg; hij scheen zijn eigen bloed on
der zijn bespijkerde laarzen te willen
verpletteren.
Hij was dol; hij was razend hij
was door den duivel bezeten, en de
Missionaris staarde vol afschuw op
dit ontzettend tooneel.
Doch dit duurde slechts één oogen-
blik, en in het volgende wist de Mis
sionaris, wat hem te doen stond. Hij
stond hier als de vertegenwoordiger
der heilige Kerk, en het bliksemde in
zijn donkere oogen, terwijl hij voor
den Starosta trad. Hij scheen te lij
zen; die magere, beenige gestalte rek
te zich tot de lage zoldering uit, en hij
zeide: „Schaamt gij u niet, vrederech
ter van dit dorp?"
„Sta op!" zeide hij dan tot Katinka,
„en volg mijl"
En zij stond op, om den Missionaris
te volgen.
'De Starosta zag het met verbijste
ring aan; het schuim stond op zijn
mond, en het was de eerste keer, dat
dit meisje zijn gezag trotseerde. Hij
ging op den dorpel staan, om den weg
voor zijn kind te versperren, doch de
maar weinigen achter' 't loket, als ze
eindelijk na de waarschuwing, die te
genwoordig niet meer herhaald wordt,
besloten hebben, om dan maar derr
keizer te geven, wat des keizers is.
Want daar komt het op neer.
Met bijna alle politieke partijen ben
ik het eens, dat onze belastingen tel
hoog zijn en dat ze op lager niveau
moeten worden gebracht, al twijfel ik)
er aan. of 't zoo'n vaart zal loopen,
juist nu alle partijen in diiif, opzicht'
bijna eender denken, ik herinner me
zelf aan 't spreekwoord: Vele honden
zijn des hazen döodl
Maar zoolang het niet is, moet Öa
keizer hebben dat des keizers is en
het plakboek je moet de zegeltjes heb
ben, waarop het recht heeft.
Nu las ik van groote s^rdigheid.
Van opzettelijke versloffing.
Van arbeiders, die 't maar op zijn
beloop lieten en van werkgevers, Üie,
laat ik 't woord maar noemen, want
't is de waarheid, de heele zegeltjes-
plakkerij saboteeren, of, zooals de
rooden 't noemen: aan hun laars lap
ten.
Nu zing ik geen zegeïtjeslied.
Ik zing geen lofzang van waafdee-
ring.
'k Zou er zelf ook niet veel voor
voelen.
Dicht geen plak-cantate.
't Is een zeer prozaïsch werk, dia
plakkerij; een dure liefhebberij ook;
niemand doet het voor z'n olezier; all
kan en behoort men 't ook zoo te be
kijken, dat de werkgever eigenlijk het
loon van den arbeider in tweeën be
taald ten eerste, wat hij hem „op da
hand" geeft voor zijn dagehikscha
nooddruft en ten tweede, wat hij' in,
[t boekje plakt voor zijns arbeiders
invaliditeit en ouden dag.
Maar nu dan wat mij opschrikte, en
mij voorkomt een treurige bijomstan
digheid te zijn.
Zonder eenige pikanterie, als een
droevig feit moest die voorzitter con-
stateeren, dat er geen onderscheid was
tusschen hen, die de Overneid om de**
beginsels wil erkenden als een macht
over hen gesteld en hen, die dit niet
deden.
Hjj drukte 't opzettelijk ietwat vaag
uit.
Maar de bedoeling was: Tussciiea
hen, die bukken voor Gods Woord en
daarnaar leven willen en hen, die die
niet doen.
Nogeens, hij zei het niet uit vijand
schap,^ niet om te kwetsen.
'k Geloof eer, dat het nem bedroef
de.
Maar ik voelde het als een felie aan
klacht tegen degenen, met wie ik één
ben, zoo, dat hun smaad de mijne 13,
te meer, wijl ik de vrees niet van
mij afzetten kan, dat die aanklacht
goeddeed juist is.
En ik dacht aan 't „zoutend zout".
Aan „de stad op den berg'".
Aan ,,het licht op den kandelaar".
En de bede rees op in mijn ziel:
„Heere vergeeft toch de ongerechtig*
he^en van Jacob".
En, dat het zich bekeere van zijn
boozen weg.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Elburg,H. A. de
Geus te Waddinxveen.
Aangenomen: Naar Zoelen, A. A
van Stipriaan Luïscius te Well-Ammer
aoden.
Bedankt: Voor Dassen, J. de Wit
Cand. te Heemstede. Voor Vriezen veen,
J. C. H. Romijn te Workum. Voor Gou
turn, G. H. Steyn te Leeuwarden. Voor
Katwijk aan Zee, E. Warmolts te Heer-
de. Voor Sluipwijk (toez.) en Gouderak
G. Enkelaar te Ter Aar (Z.-H.). Voor
Haarlo c.a. (Geld.) (toez.), H. J. Bar
nouw te Aaraenburg.
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Berlikum, J. Offers, te
Laar en H. M. Ploeger, te Appelscha.
Beroepen: Te Mildam (Fr.) P. D
Kuiper. Cand. te Kampen. Te Schoon
oord, B. A. Bos, Cand. te Uithuizen.
Aangenomen: Naar Woubrugge, D
Nauta, Cand. te Leiden.
Bedankt: Voor Heinenoord en Ter-
naard, D. Nauta, Cand. te Leiden.
Missionaris keek hem aan met een
blik, waarvoor hij terugdeinsde; en.
snel liepen beiden voort.
Er stond nog meer volk voor de
tuinpoort van het klooster dan daar
straks; er waren eenige Stun disten
onder, die zacht met elkander fluis
terden.
De menschen herkenden in de sche
mering Katinka; zij werd door vele
nieuwsgierige blikken gevolgd, doch
de Missionaris sprak haar moed in.
Zij gingen snel door de tuinpoort
heen; de Missionaris nam haar bij de
hand, en hij opende voor haar de deur
van het kloostervertrek, waar de ker
kelijke vierschaar was gespannen.
Katinka kwam uit de donkerte, en
bleef op den drempel aarzelend staan.
De vijf kaarsen brandden rustig op de
zilveren luchters; daar, vóór het mid
den der tafel, zat de Bisschop met zijn
eerwaardigen baard; rechts van hem
zat de Scriba. De Pope zat in een hoek
in de schaduw, maar Ivan zat recht
tegenover den Bisschop.
De Bisschop was opgestaan: hij had
een crucifix in de hand, en hij zeide
met zijn van ouderdom bevende stem:
„Kus dit crucifix, Ivan Serguwitch,
en alles is goed!"
En het was op dit oogenblik, dat
Ivan, ter zijde ziende, Katinka zag. Zij
was zeer bleek; haar gelaat was met
bloed bevlekt, en haar oogen waren in
een onuitsprekelijken angst op Ivan
gericht.
Hij kreeg een plotselinge helder
ziendheid; zij was door haar vader op
het schandelijkst mishandeld, omdat
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Beroepen: Naar Aardenburg, P.
Ens te Warns.
Aangenomen: Naar Delft, Mej. D.
M. T. Gerritsma te Oranjewoud (Fr.).
Be dankt: Voor Aardenburg, M.0i>-
nes te Westzaan Noord.
BEVESTIGING. INTREDE EN
AFSCHEID.
)Bs. E. Schouten hoopt Zondag 8 Mei
afscheid te nemen van de Geref. Kerk
te Alphen a .d. Rjjn, om Zondag 15 Mei
te Amersfoort bevestigd! te worden,
waarna hij Woensdag 18 Mei intrede
hoopt te doen.
Zondagavond nam D's. F. H. van
Loon afscheid van de Geref. Kerk van
Smilde.
^Namens den Kerkeraad werden harte
lijke woorden gesproken door Ouderling
D. Hogewind. op wiens verzoek den
scheidenden leeraar werd toegezongen
Psalm 121 :4. Eveneens werden waaraee
rende woorden gesproken door Ds. H
Meuleman namens de classis Assen en
de Kerk van Hoogersmilde en door de a
heer Helmers namens de Kerk van Ap
pelscha
Ds. C. HATTINK.
Ds. C. Hattink, Predikant bij de Hei»
vormde Gem. te Apeldoorn, en Het Loo,
die voor eenigen tijd in de Valerius-
kliniek te Amsterdam werd opgenomen,
om daar een operatie te ondergaan, ia in
zooverre hersteld, dat hij weer gedeelte
lijk zijn herderlijken arbeid kon hervat
ten.
EMERITAAT.
Ds. C. Th. Cramer von Baumgarber
Ned. Herv. Prediant te Hoorm heeft
emeritaat aangevraagd tegen 1 Juli a.s.
DOCENT F. LENGKEEK.
Het was gisteren 12V2 jaar geleden
dat Doe. F. Lengkeek te Apeldoorn, ab
hcogeleraar verbonden werd aan de The
ologische School der Chr. Geref. Kerk
Dit jubileum werd feestelijk gevierd
in een samenkomst van Curatoren, Do
centen en Studenten in de aula der Theol
School.
BOND VAN A.S. ZENDELINGEN.
De bond van aanstaande zendelingen
houdt Woensdag zijn voorjaarsvergade
ring in het gebouw der Neder ianuscha
Zend. School te Oe'gstgeest. Des voormid
dags zal Prof. Br. F. A. Baron van As-
beck van de Rechtshoogesciiooi te Bata
via spreken over: „Oud en nieuw op Ja
va"; 's middags Ds. J. G. W. Goedaard
Predikant te Leiden over: „De Theolo
gie van Dr. J. H. Gerretsen"; en des
avonds de heer M. J. F. Kobijns, leeraar
aan de Chr. Kweekschool te Leiden
over* „Het leven van Beeihoven in ver
band met eenige zjjner werken".
DE VROUW EN DE KERK.
Het ministerie van predikanten der
Geref. Kerk van Dt-n Haag-Oost, zoo
schrijft „De Standaard", zal een rege
ling voorbereiden om de vrouwelijke
lidmaten der gemeente hulp te doen
verleenen bij den geestelijken arbeid.
VEREENIGING VAN OUDERLINGEN
Zaterdag is te Utrecht opgericht een
landelijke vereeniging van ouderlin
gen van de Nederlandsche Hervormde
Kerk. Een vijftig-tal ouderlingen trad
als lid toe.
De grondslag der Vereeniging is: De
Bijbel Gods Woord, kenbron der Waar
heid. Er zal een bestuur, bestaande üit
zeven leden, gekozen worden uit de
grootste steden des lands. Uit elke
stad zal echter slechts één lid gekozen
kunnen worden.
EVANGELISATIE-ARBEID.
Vanwege de Geref. Kerk van Wor-
merveer is in de buurtschap West-
Knollendam een gebouwtje aange
kocht en ingericht voor den Evangeli
satie-arbeid aldaar. De bedoeling is,
geregeld des Zondagsmorgens samen
komsten te houden.
HET LEGER DES HEILS.
Van 12—16 Maart houdt het Leger
des Heils in Nederland te Amsterdam
zijn. Nationaal Congres. Uit alle oor
den van het land zijn de officieren en
vele soldaten naar de hoofdstad geko
men tot deelname aan de verschillen
de samenkomsten en vergaderingen.
Het Congres wordt geleid door kom-
zij hem liefhad zij was geschopt en
geslagen, omdat zij trouw was in hare
liefde.
Zij stond daar als een standbeeld,
en Ivan was diep ontroerd. Het over
stelpte hem. Een oneindig medelijden
vervulde zijn ziel; haar lijden, hare
smart, hare droefheid sprak uit eiken
trek van dat lieflijk gelaat. Hij was
opgerezen, maar stond daar als aan
den grond genageld; zij was in zijn
oogen nooit schooner geweest, maar
ook nooit hulpeloozer dan in dit oogen
blik.
Er wervelde een storm van de tegen
strijdigste gedachten door zijn ziel; hij
zou haar door de vuurvlammen der
bel hebben willen heendragen zoo
lief had hij haar!
En als een bliksemstraal ging het
door zijne ziel, dat dit oogenblik over
hun geluk zou beslissen. De pijl had
hem getroffen tussen het harnas en
het pantsier. Tegen die rechtbank
was hij bestand maar dit meisje?
Hij kon haar niet loslaten; zij waren
één hun zielen waren ineen ge
vlochten.
De Bisschop stond daar met het cru
cifix in de hand;* op het gelaat van
den Scriba, die zich zoo geducht had
verveeld, kwam een trek van groote
spanning, en de Pope trad uit de
schaduw naar voren.
Daar was een stem in Ivan's ge
moed, die fluisterde: „Verloochen
Christus niet!" en er was een andere
stem, die fluisterde: „Stoot dit meisje
niet voor eeuwig van u af!"
Het was het groote, beslissende
mand&nt W. J. Richards uit Londen,
een der oudste hoofdofficieren van het
Leger, die 47 jaren heilsofficier is ge
weest en o.m. den Leger-arbeid in
Denemarken, Zuid-Afrika, Nieuw-Zee-
land, Canada en Australië heeft geleid
Zaterdag hield kommandant Ri
chards een besloten vei^adering met
de Plaatselijke officieren.
Zondagmorgen had in de groote zaal
van het Concertgebouw een heiligings
dienst plaats, welke druk bezocht was
Zondagmiddag had eveneens in het
Concertgebouw een besloten vergade
ring plaats, terwijl 's avonds daar we
der een openbare heilssamenkomst
werd gehouden ohder leiding van koim
mandant Richards.
Gisteren werden verschillende be
sloten vergaderingen gehouden, ter
wijl in de zalen van „Bellevue" een
zendingsdienst plaats had, waarin zen
deling-officieren spraken over den
zen-ddngsarbeid van het Leger in Ned.-
Indië en China.
GIFTEN EN LEGATEN.
In de Gereformeerde Kerk van Delft
werd Zondag in den morgendienst een
gift gecollecteerd van 3000, waarvan
2000 voor de kerk, 500 voor de Ar
men, 250 voor de Zending en 250
voor de Evangelisatie.
DE UNIVERSITEIT TE UTRECHT.
De rector-magnificus der Universi
teit te Utrecht, Prof. Dr. A. Noordtzij,
zal tot viering van den dies der Hooge-
school op Zaterdag 26 dezer des na
middags 2 uur in de groote gehoorzaal
der Universiteit een redevoering hou
den.
VARIA.
Met 1 April zal het zendingshuis te
Amerongen worden opgeheven.
BINNENLAND.
DE KONINKLIJKE FAMILIE.
Men meldt uit Apeldoorn:
De Koninklijke familie wordt 2
April a.s. voor haar zomerverblijf op
Het Loo vernacht.
NUMMERING VAN DE CANDIDATEN
LIJSTEN.
De gistermorgen te Haarlem door
het Centraal Stembureau voor de Pro
vincie Noord-Holland gehouden loting
had het volgende resultaat:
No. 1. vrije lijst-d© Hartogh in de
kieskringen Amsterdam en
Weesp;
2. S. D. A. P.;
3. Vrijheidsbond in de kies
kringen Amsterdam, Hel
der, Hoorn, Zaandam en
Weesp;
4. Comm. partij landelijk co
mité-W ijnkoop)
5. Soc. Econ. Staatspartij;
6. Christen Dem. Partij;
7. Comm. Partij;
8. Anti-Rev. Partij;
9. Anti-Stemdwangpartij.
10. Neutraal blok van Midden
standers;
11. Vrijdz. Dem. Partij;
12. Herv. Geref. Staatspartij;
13 R.K. Volkspartij;
14. Christelijk Historische Unie
15. R.K. Staatspartij in alle kies
kringen behalve A'dam.
16. Vrijz. Dem. Plattelanders.
17. Staatkundig Geref. Partij.
18. R.K. Staatspartij in den kies
kring Amsterdam.
DE TELEFOONKABEL AMSTERDAM
PARIJS.
Aan het leggen van den ondergixmd-
schen telefoonkabel Amsterdam-Parijs,
via Den Haag-Rotterdam-Roosendaal-
Antwerpen-Brussel en Rijssel, wordt
met voortvarendheid voortgewerkt.
De kabel Rijssal-Brussel zal in den
loop van de maand wel gereed komen.
Ook is men thans begonnen met het
leggen van den kabel Roosendaal-
Brussel, waarvan het gedeelte Roosen
daal (grens tot aan den Schijn (in Bel
gië) thans ook klaar is. In de sectie
Antwerpen-Brussel i9 de kabel van af
Antwerpen tot Duffel eveneens reeds
gelegd. Weer een andere ploeg is nabij
Vilvoorde intusscben met den aanleg
oogenblik. Het leek Ivan, alsof de wit
gekalkte muren van het vertrek elkan
der naderden „wat is het hier be
nauwd!" steunde hij.
Daar fladderde een zomeiwlinder
om de middelste kaars; hij wilde dat
fladderen niet laten, en door het
kaarslicht verblind, stortte hij voor
Ivan neer met verzengde vleugelen.
Niemand zeide een woord. Het cru
cifix beefde in le hand van den Bis
schop, en met ingehouden adem keek
de Missionaris toe, of het verdwaalde
lam den eersten stap zou doen op den
weg, die rérug zou leiden naar de
schaapskooi der Kerk.
Maar verloochende Ivan werkelijk
den Christus, zoo hij dit crucifix kus
te? Was het iets anders dan een bloote
vorm? En zou Naaman, de Syrische
held, een groot kwaad hebben bedre
ven, als hij met de hand des konings'
op zijn schouder geleund, zich neer
boog in den tempel van Rimmon?
Ivan wankelde hij zag naar den
drempel, en in de steenen zuil, die
daar stond, kwam beweging.
Katinka naderde den Bisschop; zij
nam het crucifix uit zijn bevende han
den, en in de onnavolgbare lieftallig
heid harer liefde, hare zachte wimpers
opslaande naar den Stundist, zeide
zij: „Verloochent gij Christus, Ivan
Serguwitch, zoo gij dit crucifix kust?"
Zij hief het crucifix omhoog; zij reik
te het Ivan Nekalof toe, en Ivan Neka-
lof kuste het crucifix.
„Bij het gebeente van den heiligen
Basilius!" zeide de Pope, terwijl hij
GEEN OORLOG MEER!
(Geen oorlog meer. Wie wil het óore-
lo^en?
iMaar ?s der volk'ren ijverzucht ge
doofd?
Buigt heel de wereld voor haar Ko
ning t hoofd,
Die haat en nijid en strijd niet will
gedoogen
Zie, voor haar eigen Ideaal gebogen;
De liefde voor haar God der ziel ont-
roofd);
'Slechts aan 'de macht en recht dooi!
macht geloofd;
De heerschappij' iö aan het sterkst ver
mogen.
't Recht van die vréde wil dooil
't zwaard behoed.
Geen oorlog. Maar het recht niet la
ten kermen.
Geweld des machtigen kent geenj
ontfermen.
En trapt d' ontbloote in zijn overmoed.
Geen oorlog meer. 't Zal blijken enkel
schermen,
Zoolang Gods vrees niet overheerscht
't gemoed.
8 Maart '27. J. P. VERGOUWEN.
KAMERTUMULT.
Het wapen neer. Een leuze. Wapen)
hier.
Het zwaard verwisseld. Uit des Ko
nings handen
Naar die om het gezag uit baatzucfitf
branden
Is dit de stuwkracht niet van al 't ge*
tier?
Eens meesters, opgestoken her rapier.
Dan neer de neerschappij der burger-*
standen.
Is 't zwaard in handen van d' eert: aan-
geranden,
Dan mag het branden, 't laaiend oor-
logsvier.
•Maar eerst de natie moegepraat, ver^
maakt.
De vrienden moeten eerst nog even.
strijden;
Eerst laten zien, hoe zij elkander lij
den,
En al 't gepraat door twist en vloek!
verzaakt.
De hartstocht naar den volkenvreö
ontwaakt,
Ziet zich aan 't eind ten vrienden
oorlog wijden.
8 Maart '27. J. P. VERGOUWEN!.
aangevangen, zoodat over het geheel
het werk in België goede vorderingen
maakt. Bij het spoorwegviaduct te
Duffel zal de kabel onder de Nethe
worden doorgehaald.
DE INTERNATIONALISEERING
VAN DE SCHELDE
De Maasbode meldt:
Wij meenen te weten, dat de bedek
te bedreigingen, die dezer dagen in
enkele Engelsche en Fransche bladen
zijn verschenen in verband met het
internationaliseeren van het Schelde-*
vraagstuk, indien het Nederiandsch-*
Belgisch verdrag niet door de Eerste
Kamer zou worden goedgekeurd, niet
op de betrokken Londensche of Pa-
rijsche redacties zijn ontstaan, maar
via Brussel den weg daarheen hebben;
gevonden.
Men zal bij de lezing der verschil-»
lende teksten hebben opgemerkt, dat
zij best uit dezelfde bron kunnen af
komstig zijn.
Deze bron nu zou geen andere zijn
da:bet ministerie van Buitenland-
sche Zaken te Brussel.
Men zal dit bericht vermoedelijk
wel tegenspreken, maar onze inlichtin
gen zijn van zoodanigen aard, dat aan
de juistheid van onze bewering moei
lijk kan getwijfeld worden.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
In verband met de aanwijzing van
jlir. dr. J. Loudon tot voorzitter van
de voorbereidende commissie van de
ontwapeningsconferentie is aan de Ne
derlandsche delegatie in deze commis
sie alsnog toegevoegd, mr. V. PI. Rut-»
gers, oud-minister en oud-lid van de
Tweede Kamer.
huiswaarts keerde, „dat is een mee
vallertje geweest! Huishen, schenk
mij een bom wodka in, maai* een groo
te, hoor!"
De Bisschop verklaarde zich voor,
voldaan. Hij verzekerde aan Katinka,
dat de eerste stap op den goeden weg
nu was gedaan; van de Siberische mij
nen had Ivan voorloopig niets te ducbl
ten, maar hij bond het haar op het ge
moed, om het begonnen werk met
moed voort te zetten.
Katinka stortte tranen van vreug
de; zij nam Ivan's gelaat tusschen ha
re handen en fluisterde: „Nu weet ik,
dat ge mij liefhebt!"
Ivan verkeerde in een roes. I11 zijn
binnenste was een zachte stem, die
fluisterend sprak van een zware mis
daad, een laffe misleiding, om de gees
telijke rechtbank door een schijnver-
tooning te bedriegen, doch hoog boven
die stem bomde de klokkentoon der
verheuging. Hij had Katinka behou
den, om haar tot Christus te brengen!
Hij had gehandeld als Paulus, die den
Joden een Jood, en den Grieken een
Griek wilde zijn, om hen allen te be
houden, en Katinka's oogen, die hem
als sterren tegenschitterden, waren
zijn zoetste belooning.
Hij bleef dien avond de gast van het
klooster, en de Bischop prees hem te
genover de monnikeen om zijn ernst.
De Bisschop was hem blijkbaar ge
negen; zijn HoogEerwaarde zou niet
verzuimen, om een goed woord voor
hem in te leggen bij den trotschen
Starosta, en alles zou zich nu hopent-
lljk ten goede schikken.
