tweede blad.
kerk en school.
uttIde omgeving".
aan het zoekucht.
eeuilleion.
bloed en tranen.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 12 MAART T92t
H Uit de Schriften.
TOT DEN STRIJD BEREID.
Da overste d^z°r wereld komt
en heeft aan Mij niets.
Joh. 14:30b1.
Wat nieman'd merkt, ziet Jeznsi
scherpe oo<r. Wat niemand vermoedt,
verneemt Zijn luisterend oor. Er na
dert een. die is ,,de overste dezer we
reld. Hij is nog niet tot Jezus toe,
maar hif is druk bezig met de mobili
satie en ae organisatie van zijn legers,
die jnoeten samenwerken om Jezusi
in zijn macht te brengen.
Een apostel, Schriftgeleerden, fari-
7eën, overpriesters, Kajafas, Pilatus,
Herodes. een Joodsche bende, Romein
sche so'daten, ze" moeten samenge
bracht tot één doel, met één geest.
Maar dat alles is toch nog slechts-
voorbereiding. Het eigenlijke is: de
aanval van „den overste dezer wereld"
op „Zions Koning".
En deze is aanstaande.
Al zijn listen gaat Satan tegen Jezus
gebruiken. Al zijn verschrikking gaat
Satan aan Jezus bewijzen. Al zijne
1 macht van verleiding gaat Satan op
Jezus toenassen. Hij gal Hem aannor
ren om God te zegenen, wanneer Dez,o
Hem heeft verlaten. Hij zal hem aan
sporen om God te vloeken, als Hi?
niets meer bespeurt dan vloekers en
snotters. Hij zal er alles op zetten
om Jezus er toe te brengen, den band
met God ook maar los te maken, als
God Hem heeft verstooten in het laai
en van Zijn toorn.
Dan heeft de Heiland slechts een
woord te zéggen: „Ga achter Mij, Sa
tanas", en de Booze zal van Hem
moeten wijken. Maar Jezus weet het:
dat woord zal Hij ditmaal'niet spreken
Want nu is aangebroken Zijne ure.
Do duivel wordt er door teruggedre
ven, maar het is nooit meer, dan „het
wijken voor een tijd".
Neen, de beslissing moet nu komen.
En daartoe is noodig, dat „Zions Ko-
sing" Zich stelt in de macht van „den
overste dezer wereld" en bewijst, dat
'Hij stand houdt te midden van alle
ver'eiding, dat Hij niet wordt meege
voerd door duivelsche verlokking en
he'sche bestrijding.
En daarvan is Jezus zéker: de over
ste dezer wereld mag komen, maar Hij
heeft aan Hem niets. Er zal geen en
kele kans voor hem zijn. In de kwel
ling van den duivel zalhet niet komen
tot een verlaten van God, zelfs niet tor
een „Ga achter Mij, Satanas", maar
in de duisternis van den helsch'en
nacht zal het blijven: „Mijn God, Mijn
God".
Het is de kloeke zekerheid van den
Strijder, Die Zijne overwinning tege
moet gaan, welke klinkt in dit woord:
,,De overste dezer wereld komt en
heeft aan Mij niets".
Wij weten het: deze moed van Jezus
:is geen overmoed geweest en deze
'zekerheid geen zelfoverschatting.
Hij heeft Zich gesteld in de macnt
van den overste dezer wereld, maar i»
niet gekomen onder Zijn macht. Hiii
heeft £>atan toegestaan, al zijn invloed
«op Hem uit te oefenen, maar is niet
onder zijn invloed gekomen.
De Heiland is zeker van Zijn in-
omf.
De overwinning van Christus op ba-
tan is zéker.
En daarom kunnen wij, mogen wij,
moeten wij er ook zeker van zijn.
De strik is gebroken.' wij zijn ont
komen.
Voor ons heeft Christus Zich ge
steld onder de heerschappij van hem,
die is de overste, ook van ons.
Wanneer wij >vaarlijk iets kennen
van den angst, die voortkomt uit het
zien van den vreeselijkeru toestand
waarin we ons bevinden; wanneer we
waa*riijk iets merken van de benauwing
die er ligt in het zijn onder de heer
schappij van den menschenmoorder;
wanneer we waarlijk eenige behoef ca
kennen aan verlossing dan ook het
andere, het geweldige andere gezien:
in onze plaats heeft Christus Zich ge
steld onder de heerschappij van deri
Vreeselijke, zonder dat deze ook maar
eenig vat op Hem kreeg.
Zoo wij nu in den Heiland ons geven
onder Satans macht, dan zeggen wij»
nu ook met de zekerheid, die in Chris
tus Woorcr was: „en hij Heeft aan ons:
niets: de Heere zal ons bewaren van
alle kwaad, onze ziel zal Hij bewaren"
Omdat Christus zoo zeker was, kan
ook Zijn volk zoo zeker wezen.
En zooals de Heiland het bewezen
heeft, dat Hij recht had., om met ze
kerheid te spreken, zoo kunnen ook de
Zijnen het door Zijne genade bewijzen.
In de gemeenschap met Christus
leeren ook zij den overste dezer we
reld in zijn komen te onderscheiden,
ook al verschijnt hij als een Engel des
lichts. Hij mag komen om hen te doen
vertwijfelen, of om hen ten val te bren
gen, als ze maar door het geloof zkh
vastklemmen aan den Heiland, dan
kunnen ze wederstaan en hij moet van
hen vlieden.
Het kan echter alleen, wanneer
leven in het geloof.
Is dit niet werkzaam, dan struikelen
ze, dan vallen ze. Zien ze niet op Je
zus, dan is er moeite en dreigt de on
dergang van zeer dichtbij.
Alleen wanneer we door een levend
en werKzaam geloof aan Christus ons
verbonden weten, gaan we den strijd
in met het kloeke woord van de zeker
heid: „De overste dezer wereld komt
en hij heeft aan mij niets".
OCH WARE IK.
Och, ware ik ongevoelig en
mijn harte een steen bedegen,
wannéér de boosheid bijten komt
van die mij toegenegen
en dankbaar wezen moesten! ach!
't en is geen een verschenen
of, was er een, hij verre weg
van hier en is verdwenen.
'n Ware ik maar gevoelig als
ik tranen zie en lijden,
bereid om al dat doenlijk is
te doen en hen te belijden,
die troostloos zijnde, zeggen „Helpt:
U wilde ik al mijn leven,
bedanken?" Neen: beloven is
een ander ding als geven!
Ach, weze dan mijn harte zoo 't
voor u, moet zijn, o Vader,
die meer mij als ik immer mocht
verdienen altegader
ontvangen het: die vroolijk zijn
mij doet, mijn harte pramend;
er. ai te menig keeren mijn
ondankbaarheid beschamend!
GUIDO GEZELLE
NED. HERV. KERK.
Beroepen, te s-Gravenzande (2de
pred.plaats): Mr. Dr. N.. G. Veldhoen,
te Alphen a. d. Rijn.
Aangenomen, naar Garnwerd
en Oostum: A. J. Schop, te Jukwerd.
Naar Borger: R. J. H. Brink, te Kims-
werd.
GEREF KERKEN
Bedankt: Voor Katwijk aan Zee,
J. W. Esselink te Eindhoven.
CHR. GEREr. iv^RK.
Beroepen, te 's-Gravenhage: L.
II. v. d. Meiden, te Dordrecht.
Bedankt, voor Haarlem en Zaan
dam: K. G. van Smeden, te Kampen.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen, te Giesendam: D. C.
Overduin, te Nieuw-Beijerland.
Dr. A. KUYPER JR.
Dr. A. Kuyper Jr., Gereformeerd pre
dikant te Rotterdam, hoopt morgen 13
Maart na herstel van zijn langdurige
ziekte voor het eerst weer voor de ge
meente op te treden in den morgen
dienst in het kerkgebouw aan de Ho
veniersstraat.
Ds. J. N. BIEGER.
Voor den dienst in Ned.-Indië is be
stemd geworden t)s. J. N. Bieger, pre
dikant bij de Evanv. Luth. Gemeente
van MiddelburgVlissingen.
DERDE GEREF. KERK TE
KATENDRECHT.
Het nieuwe derde kerkgebouw der
Geref. Kerk te Katendrecht, gebouwd
door architect Von Wegenfeldt, zal
waarschijnlijk tegen het einde dezer
maand gereed komen.
KERKBOUW.
De plannen tot bouw van een vierde
Ned. Herv. Kerk te Sclieveningen zijn
thans zoover gevorderd, dat de heer
W. Ch. Kuyper Jr., architect aldaar,
Vrijdag 25 Maart voor de „Vereeniging
tot stichting van een 4e kerk der Ned.
Herv. Gem. te Scheveningen", onder
Prot. aannemers zal aanbesteden den
bouw van een kerk met toren en kos
terswoning op 'n terrein aan den Nie-
boerweg en Texelschestraat aldaar.
HET UITB&EIDINGSFONDS VOOR
DE VRIJE UNIVERSITEIT.
Men schrijft aan de Standaard:
De eerste verantwoording van voor
het uitbreidingsfonds ingekomen gif
ten werd in „De Heraut" van 6 Maart
opgenomen. Het is een begin. Geluk
kig een begin. De giften zijn nog zoo
goed als alle rechtstreeks aan de com
missie toegezonden. Slechts twee cor
respondenten zonden een vrij aanzien
lijk bedrag. Het spreekt wel vanzelf,
dat de correspondenten niet klaar zijn
met hun arbeid voor deze zaak. Wel
mag worden verwacht, dat er van de
vele verzonden circulaires een aan
zienlijk bedrag zal binnenkomen.
De correspondenten die reeds flinke
toezeggingen in portefeuille hebben,
willen dat wel even berichten aan de
Commissie voor het Uitbreidingsfonds
Keizersgracht 164, Amsterdam.
Met dankbare voldoening kan wor
den bericht, dat bij Ds. Hagen te Delft
voor het Uitbreidingsfonds is ingeko
men 500 van Mr. G. v. B,. te Delft.
Bij de Commissie zelf kwam in een toe
zegging van N. N. voor een bedrag van
5000.
Misschien kunnen deze mededeelin-
gen opwekking zijn tot meer en groo-
ter inspanning van onze vooraanstaan
de menschen.
PROF. DR. C. VAN GELDEREN NAAR
AFRIKA.
Het Zuid-Afrikaansche blad „Die
Burger" vertelt dat Prof. Dr. van Gel
deren, hoogleeraar aan de V. Univer
siteit te Amsterdam, een paar wéken
in Zuid-Afrika zal doorbrengen en de
Afrikaners „kom help die bijbel ver
taai"..
INSTALLATIE HOOFDEN DER
SCHOLEN.
Naar wij vernemen, zal de heer v. d.
Stelt 30 Maart a.s. worden geïnstal
leerd als hoofd van de Rehobothschool
-aan den Dordtsehen straatweg en de
heer Tj. Jongeling, op 31 Maart als
hoofd van de Prins Willemschool aan
de Adriaan Numanstraat te Rotterdam.
KATWIJK AAN DEN RIJN.
Gisteravond hield de Oranje ver
eeniging haar jaarvergadering in de zaal
„:Vreeburg".
De voorzitter de heer J. Raadsvel-d,
opende de vergadering met een woord
van welkom, waarna de secretaris de
heer J. Haasnoot de notulen las. Deze
werden goedgekeurd.
Vervolgens las hij het jaarverslag,
waarin hij op geestig^ wijze memoreerde
hetgeen m het a'fge oopen jaar in en
door" de Oranjevereniging had gjaats
gehad.'App.aus bewees, dat de vergade
ring het geheel met het gesprokene eens
was.
Dan volgde het fin^ac^a! verslag, van
den penningmeester, de heer Jac. Riet
veld. Niettegenstaande de vereeniging
in het afgelcopen jaar op grootsche Wij-
ze feest gevierd had, s.oo. de rekening
met een batig saldo van ruim f30
De heeren A. Wassenaar en W. Gas
pers hadden de rekening en bescheiden
in orde bevonden, waarom zij vool»
stelden, den penningmeester te dechar
Nu volgcje bestuursverkiezing wegens
periodieke aftreding van de heeren Nic
Bos, D. Parlevliet en Jac. P. Rietveld,
welke bestuursleden volgens reg.emenc
niet herkiesbaar waren. Bjj eersLe stem
ming werden gekozen de heeren W. Gas
pers en A. Wassenaar, en na twee stern
mingen nog de heer Halsteijn.
Dan was aan de orde bespreking feest
viering. De voora t.er iientte toe, dat
het voornamelijk aan de ingekomen con
tributies en giften zal liggen van welken
aard het feest znn kan. Na een korte
bespreking werd besloten, een en ander
aan het bestuur over te laten, t welk
hiervan tijdig mededeeling zal doer.
Een verzoek dat was ingekomen van een
der leden van het Provinciaal Comité tot
stichting van een huldeblijk voor Julia
na van Stolberg, om een bijdrage voor
dit doel, werd voor kennisgeving aange
nomen.
Bij de rondvraag kwam gelen belang
rijks naar voren. De voorzitter sloot
dan de'vergaidering met dank voor de op
komst en belangstelling.
Predikbeurten. Ned. Herv. Gem1,
v.m, 9.30 en n.m. 6 uur Ds. Bolle©.
Geref. Kerk v.m. 9^0 en n.m. 6 aur
Ds. Meijering.
H. Avondmaal.
Donderdagavond# vergaderde de
Chr. Hist Kiesvereeniging alhier.
De voorzitter opende ae vergadering
met gebed en sprak daarna een kort
openingswoord en herinnerde aan de go
wichtige dagen die komen ten opzichte
van provinciaal- en gemeentebestuur.
Nü lezing van de notulen, bracht de
penningmeester versieg uit vanhetgehou
den beneer. Er bleek een batig saldo te
zijn. Nadat de rekening en verantwoor
ding door een tweetal leden was nage
zien, werd voorgesteld haar goed te keu
ren. Onder instemming der vergadering
werd de poiiningmeester bedankt voor
zijn nauwkeurig beheer en gedechar
geerd.
Tot bestuursleden werden herkozen dé
heeren: D. Parlevliet en P. van der
Waajj.
Nadat "dè propaganda voor de Staten
verkiezing was besproken, werd overge
gaan tot het opmaken van een grosdjst
voor candiöaten gemeenteraad.-Aan da
naar voren gebrachte personen zal schril
telrjk (je v*. ag worden gesneld, een even
tueele cand.daiuur te widen aanvaarden
terwijl op 24 Maart as. tot definitieve
vaststelling zal worden overgegaan.
De rondvraag leverde nie^s op, zoodat
te half elf do voorzitter deze goed be
zochte en geanimeerde vergadering met
dankzegging kon sluiten.
Voor een stampvolle zaal hield
D onder dagavond dc heer Arie Post, Ohi
Declamator uit Scheveningen een voor
drachtavond. De uicnoodiging hiertoe
was uitgegaan van de A.-R. Propaganda
ciub. De leiding van dien avond berustte
bij den voorzitter van die vereeniging.
den heer G. van der Perk.
Op gebruike.ijke wijze wérd deze bij
eenkomst geopend door den voorzitter
die de aanwezigen en in het bijzonder
heer Post een liar.ejjk we.aom toerie^
De heer Post opende zijne declamatie
met eon gedicht van den Chr. dichter P
van Rensen, gétite.d: „Het lied des ge-
meenschaps'wat onder groots aandacht
door de aanwezigen werd gevolgd. Door
den inzet van dit lied had de heer Pos:
zijn auditorium tot zich getrokken.
Het volgende was een gedicht van Wil
lem de Merode, get.: „De Antichrist'
wat helaas dcor .vele aanwezigen niet ten
voile werd begrepen. Maar ook hierin
kwamen ten voile ae groote talenten van
den heer Post naar voren a.s Declam;-
tor. Daarna volgden: Ballade" van Ma
rie Bodaest en van Willem de Merode.
„De drie jongelingen in den Oven".
Hoewel niet op het programma voorko
mende, werd door den heer Post als
extra nummer, tusschen deze twee la?-,
sten gegeven een mooi gedicht over den
jongs ten October storm in 1926, „Toen
net schip verging" van A. van Atter,
wat onder diepe en eerbiedige stilte
werd aangehoord.
Vervolgens liet hij hooren een boeren
verhaal in verzen, getiteld: „Terwe" van
René de Clerq. Deze voordracht was ver
deeld in drie gedeelten, en wel a. Smidsn
en Hoeve, b. De herbergscene en c. Ds
breuk.
Nadat hierna pauze was gehouden, ea
in dien tijd door eenige dames koffie was
geschonken, kregen we no<? te hoorerc
„Moeder" van W. G. van der Huslt ea
het slotgedeelte van „De slag bij Nieuv-
pcort" van Isaac da Costa. Het stukje
„Modder" werd door den heer Post vooi
gedragen op verzoek, van enke.en die
net reeds eerder van hem hoorden.
De voorzitter was dan ook zeer zeke*.
de tolk der vergadering, toen hij deu
heer Post op hartelijke wijze bedankt s
voor den kostelijken avond die hij had
geboden. Er is dan ook veel genoten
De heer Pest heeft nu eenmaal het U-
lent om zijn gehoor te boeien. leder;e.i
Leiden, 12 Maart 1927.
TWEEëRLEI HYGIÜNE.
Men durft niets eten, noch iets drinken
Wat vuil, besmet is of onrein.
De wetenschap verkondigt duid'lijkr
,,'t Moet alles hygiënisch zijn".
Maar bij het voedsel voor de zielen,
Geschapen naar Gods beeltenis,
Wordt niet geswikt en overwogen
Of alles wel hygiënisch is.
Bij geestesvoedsel houdt de hooge
Geleerde wetenschap zich schuil:
En 't volk leest kranten, boeken,
schriften
Al zijn die dan ook nog zoo vuil.
OBSERVATOR.
ging dan oqk ruipi voldaan huiswaarts
Door Ds. Meijering w -rd de bijeer*-,
komst met dankgebed ges oten.
NOORDWIJK AAN ZEE.
Donderdagavoni trad in dc G:r?r.
Kerk op, Ds. Verhoogh van Klazinaveen
en sprak naar aanlei ting van d? armoe
de in Drent? met name in de venen.
Om de belangstel tendril een voorstel
ling van die armoede t? gov n, liet men
door middel van een tcov rJanlaarn eeni
ge plaatjes op 't doek zien.
De heer De Boer opend? de vergade
ring met gebod 'en door te laten zingen"
een Psalmvers, waarna h"j D. rnoogh
en de belangstellenden hart dijk welkom
heette. Daarna kreeg I-s. V er hoog h het
woord.
Z.Eerw. vertelde eerst iets van de
armoede, oa. hoe twee of meer gezin-,
nen in één plaggen hut samnwconden,
de stilstand in 't turfgraven, bo? de man
nen soms drie uren ver moeten fie.sen
om op de werkplaats te komen. Daar
voor kan men ze 's nachts om drie of
vier uur al zien gaan. Hun rijwiel is wel
niet zoo mooi als 't onze, h.l. zonder
banden, zonder bel, zonder eenige glans
er aan. Ze verdienen clan circa f 3,— in
de week. Doch we kunnen alles niet
weergeven. Dat zou te ver voeren.
De plaatjes komen aan de beurt. Men'
kan nu wel zien, dat het geen overdrij
ving is, wat spr. gezegd heeft.
In de pauze werd gelegenheid gegeven
om een milde handreiking te doen, om
de arme veenbewoners t? s eunen.
Wat na de pauze door Z.E; rw. gezegd
werd. is hearlnk te noemen. Verleden
jaar heeft Ds. Verhoorh s gemeente, die
uit bijna i ioo arme broeders en zu-
ters bestaat, nie'tegenstiand? z'.j veei,
ja ontzag'ipk veel m:t <1? socialisten en
communisten te doen hebben, op een na,
allen Colijn gestemd. Iaat ons daarvoor
dankbaar zijn, en dez? arme broeders
steunen.
VOORSCHOTEN
Op Dinsdag 15 Maart as., hcopt d<s.
Chr. Gem. Zn ng vereeniging „De Lok
stem" alhier, in de Ned. Herv. Kerk
(aanvang 8 uur) een uitvoering te ge
ven, waarbij een orkest en verschiiletidti
solisten zullen medewerken. Voor pro
gramma en verdere bijzonderheden, vee
wijzen wij naar een?, in di t nu mme;
voorkomende advertentie.
Gistermiddag heeft een arbeider
van de Nedeidandsche Spoorwegen, het
lijkje gevonden van er-n ontij.Ig g boren
kind van het. mannelijk geshcht. Het lag
in een sloot langs de spoorl-jn even voor
bij de Vink in een schort gewikkeld.
De politie heeft het lijkje me:genomen
naar Voorschoten.
In ons gisteren gepha.ste ..In Mc-
moriam", gewijd aan den heer A. War»,
naar Sr., is'de naam van den geachten
inzender, door een misverstena, uitge
vallen.
De opmerkzame lezeis te Voorschoten
zullen echter wel hebben begrepen, dat
dit „In Memoriam" van niemand and era
kon zijn dan van den he:r (I Eggink
Sr., die met wijlen den heer A. Warnaar
op kerkelijk en politiek terrein een langq
reeks van jaren te Voorschoten saainge
werkt heeft.
Het leven en de arbeid van den heer
War naar, ligt niet te Sassenheïm, waar
hij slechts de laatste jaren zijns levens
wcond«a, maar t? Voorschoten; vandaar,
dat wij het gedachtenis woord van dea
heer Eggink, gewjjd aan z'jn ov-rieden
vriend, niet oncter S:s-?nh ini, maar or
der Voorschoten een piaa^s gaven.
42
De £tarosta zeide geen woord meer;
het was de vrederechter, die met Ivan
Nekalof had gesproken, docii niet de
vader van Katinka. En de vader van
Katinka giiig voorbij zonder te
groeten; hij had de handen op den rug
cn het kerkhof overschrijdend, ver
dween hij in den tuin van de Pastorie.
Het was bitter jammer, dat de ver
gadering tot hedenavond was uitge
steld, maar wat was er aan te doen?
En de schouders ophalend, zeide Ivan:
„Nitchewo!"
Hij ging naar huis, cloch onderweg
zag hij Peter Alwin zitten op de bank
van graszoden voor de ouderlijke wo
ning, en hij was blijde, den ouden
schoolmakker weer eens te ontmoeten
Peter was gekwetst. Hij had te
Nischni-Nowgorod hooge woorden ge
kregen met don zoon van een hoogge
plaatst ambtenaar; het was niet bij
woorden gebleven, en de ambtenaars-
zoon, die een sabel droeg, had Peter
een houw over het hoofd gegeven.
Peter Alwin lachte er om. ,,'t Betee-
kent niets", zeide hij „gezond
vleescli, hoor!"
Hij droeg een doek om het hoofd;
„ik zie er uit als een Tataar", zeide hij
„hoe maak jij 't, bruederke?"
Zij hadden elkander in geen maan
den gesproken; Ivan was verblijd, hem
cle hand te mogen schudden, en hij
zette zich naast Peter neer: in de scha
duw van een olm.
„En wat hoor ik, Ivan Serguwitcli
zult gij een marte.laar worden? Gij
zijt een gelukskind, hoor! Eerst werd
gij een martelaar voor de schoone Ka
tinka, en nu wordt gij een martelaar
voor je godsdienst!"
„Ik had Katinka lief, Peter Petro
witch daarom waagde ik mijn le
ven voor haar, en ik heb Christus lief
daarom zal ik van Hem getuigen!
„Dat is dweeperij," zeide Peter Al
win, terwijl hij een sigaar aanstak
„hier rook eens!" en hij bood Ivan den
sigarenkoker aan.
Ivan schudde het hoofd. ,Ik dank u",
zeide hij „ik zal nu niet rooken".
Er heerschte een oogenblik stilte,
terwijl de dorpsklok hare elf slagen
bromde.
„Gij moest tot ons overkomen, Ivan"
zeide Peter dan „tot de revolutio
naire partij".
„Ik moet van Christus getuigen!"
„Dat kunt gij toch!"
„Wij moeten de overheden gehoor
zaam zijn dat is onze plicht!"
„Daar heb je 't weer", riep Peter er
gerlijk; „elk volk heeft de regeering.
die het verdient ge praat altijd van
do plichten, doch nooit van de rechten
des volks!"
Ivan zweeg; hij wist niet, wat hij
daarop moest antwoorden. Hij kon als
een man de dierbaarheid van Christus
bepleiten, doch de ingewikkelde staat
kundige kwesties begreep hij niet.
Peter keek hem zoo van terzijde aan.
„Ik verwonder me toch", zeide hij,
„dat ge die zwarte bende durft te trot-
seeren. Het zal je niet meevallen,
vriend, en de mijnen van Siberië zijn
diep denk daarom 1"
Peter huiverde er van, terwijl hij
die sombere mijnen noemde, en de
grenspaal, waar de hope vliedt en de
wanhoop begint, joeg hem angst aan.
Ivan echter antwoordde met den
lieldhaftigen blik van den martelaar,
cn hij zeide: „Ik vermag alle dingen
d001* Christus, die mij kracht geeft".
Nu begreep Ivan het, waarom die
vergadering was uitgesteld het wr.s
een beschikking van zijn hemelschen
Vader. Hij moest van Christus getui
gen voor dezen Revolutio.inair; hij
moest aan Peter zeggen, dat het bloed
van Christus ons reinigt van alle zon
de, en dat wij ons moeten haasten om
onzes levens wil.
En Peter Alwin luisterde. Hij viel
den evangelist geen oogenblik in de
rede; hij was van Ivan's oprechtheid
overtuigd, en hij verwonderde zich
over diens ijver, dien hij een beminne
lijke dwaasheid noemde.
Doch toen Ivan was uitgesproken,
vraagde hij: „En wat zegt Katinka er
van?"
KatinkaIvan verschoot van
kleur, toen hij dien naam hoorde noe
men, en hij zeide: „Nitchewo het is
niets!"
Hij ging naar huis; Simeon en de
oude Leo waren op het veld gebleven,
want het was midden in den hooi
bouw, en moeder Nekalof was alleen
thuis. Zij dacht, dat de vergadering
was afgeloopen, en ze moest nog be
ginnen. Zij maakte het middagmaal
gereed, maar Ivan at weinig, en in den
namiddag zocht hij eenige Stundisten-
vrienden op. Zij waren allen naar het
veld, en hij keerde terug. Hij sprak
niet veel, en moeder Nekalof evenmin.
De droeve jammer van dezen avond
wierp zijn Schaduw vooruit, en toen
de dag daalde, wandelde Ivan naar
het klooster met zijn witte muren.
Zijn moeder staarde hem na. Zij was
veel angstiger dan dezen morgen. De
verschrikkelijkheid der geestelijke
vierschaar viel haar op het gemoed;
zij zag haren anderen, kreupelen jongen
weggezonden naar die sombere mij
nen, waar zon noch maan ooit schijn
sel geven, en zij zou hem nooit nooit
wederzien
1-Iet leven met zijn vele rampspoe
den ging als een droevig vizioen aan
haar voorbij. Zij zag die twee veel be
lovende zonen, door de Aziatische cho
lera weggemaaid op één dag, op de
doodsbaar liggen; zij zag den vermoor
den huisvader binnendragen, en nu
stond zij op het punt, om haren oud
sten zoon te verliezen.
Er schoot voor de arme weduwe
niets over dan het gebed, want alle
aardsche uitzicht was benomen, en
hare eenige en laatste toevlucht was
de Heere, Die wonderen doet.
Ivan kwam nog te vroeg, maar de
Pope was er reeds in zijn ambtsge
waad. Hij had de lange haren zorg-!
vuldig gekamd, en streek ze glad langs
zijn wangen.
Hij was in een goede luim; hij was
vriendelijk en spraakzaam. Hij klaag
de er over, dat de kippen 7.00 slecht
legden, en beschreef de narigheid van
de pip. Ook schimpte hij op de wo'dka;
„*t is beroerd tuig", zeide hij „het
verpest het dorp!"
Hij vraagde aan Ivan, hoe liet met
zijn moeder ging: hij informeerde naar
den veestapel der Xekalofs, en zeide,
dat twee van zijn kinderen de maze
len hadden. Hij praatte over alles be
halve over de groote zaak, waarvoor
Ivan bescheiden was; hij mee A met
angstige zorgvuldigheid elk pad, dat
naar dit punt zou kunnen heenvoeren,
en een snuifje nemend uit de zilveren
doos, presenteerde hij ze heel vriend
schappelijk aan den jongen boer.
Docli op dit oogenblik wei;d «r ge
rucht gehoord; een rijtuig -hield stil
voor het klooster, en de Bisschop, een
Scriba en de lange Missionaris stapten
er uit.
4 (Wordt vervolgd).
