NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 5 MAART f927
TWEEDE BLAD.
H Uit de Schriften.
OVERGELEVERD, OM GEKRUISIGD
TE WORDEN.
Gij wwt dat na twee da"en
het pascha is. en de Zoon dos
men~chen ^a1 r-wm^leverd wor
den, om gekruisigd te werden.
Matth. 26 2.
De „"HAdens-welceri" zifn weer aan
gebroken. De Kerk van Christus is-
gewoon, om gedurende dien tijd zich
te verdienen, in wat door haar Borg
is omdragen.
F.n wanneer ons oog 'den Christus
he oft aanschouwd, dan zifn ook wij he
geerig, om meer te leeren van den
angst en dev smart, die voor hem in
het rrer'cht Gods waren.
Wii 'nvamen immers tot de ontdek
king, dat, naarmate we meef zager»
van het vreeselijke in Tezus' lijden, we
in deze'fde mate kwamen te staan
voor 't raadse^chtirre en, onbegriioe-
hike. Maar ook, dat hoemeer we ge
stemd werden tot verwondering, we
ook d°s te meer ^etroost werden door
de volkomenheid van Tezus' werk en'
d<* rrrootheid van Züne verdienste.
Warmeer het zoo staat, dan worden
de ,,iii'deos-weken" voor ons geen da
gen, waarin we een V>eetie onere'e^d^n
ernst a's van uiferhiken romv verton
nen, maar d*>n leven we diener in in
het genadewerk van den Heiland en
als we dan bedroefd wihen ziin. dqn
verstaan we., dat met name in de lij
densweken het nast om te doen na er
het Woord Gods: ..Wat klaagt dan 'n
levendig mensch? Ken iegelijk klagp
vanwege ziin zonde".
Voor d°n Heiland mo^en we met
name in de lijdensweken niet anders
hebben dan aanbidding, ge'ijk die is
in het hart, dat Hem leerde kennen
in Zijne grootheid en wonderlijkheid
Hii vraagt van ons gteeri beklag. Wij
kunnen Hem trouwens niet bek'agen
omdat we Zijne moeite niet doorgron
den.
Wii behoeven Hem niet te beklagen
omdat Hii uit den angst en het gericht
is weggenomen.
Toen Jezus ,dit woord tot Züne dis
cipelen snrak, was het twee dagen
voor het Pascha, en toen die twee da
gen voorbii waren, was het voor goed
Pascha.
Pascha werd het den eersten keer,
toen Israël het bloed van het lam
had gestreken aan de dorpels.
Toen was er de voorbijgang en de
Engel des doods, die overal in Eg^m-
te de eerstgeborenen sloeg, spaarde
de huizen, waar hij het bloed vond.
Maar nu spreekt Jezus van het twee
de Pascha: „gij weet, dat na twee
dagen het Pascha is".
De voorbijgang van alle machten des
verderfs van allen, die deel hebben
aan het bloed, dat gaat vloeien.
Want geen pascha, tenzij „de Zoon
des menschen wordt overgeleverd om
gekruisigd te worden".
Het groote beteekenisvollë is: ge
kruisigd te worden. Dat is immers:
vervloekt worden met Gods vloek,
sterven den eeuwigen dood, wegge-
stooten worden uit des Vaders gemeen
schap.
Werd de Zopn des menschen nieC
tot dit bittere en ontzettende overge
leverd, dan zou er aan een pascha,
een voorbijgaan, nimmer te denken
zijn.
Maar nu Hij overgeleverd is, en
gekruisigd werd, nu is het er.
Nu is het ook voor ons.
Wanneer Svij tenminste onze vloek
aan Hem te dragen geven en van Hem
verwachten, dat Hi] ons met Zijn ze
gening vervult.
In de lijdensweken behoeven we on
ze kleederen niet te verscheuren in
rouw over onzen Heiland, maar wai
verscheurd moet worden, is ons hart
En daarbij moet aangegrepen de ge
nade van Hem, Die eenmaal werd
„overgeleverd, om gekruisigd te wor
den".
Ook in de lijdensweken blijft het pa
scha, gelijk dat is aangebroken op den
XEUÏLLETOiN.
BLOED EN TRANEN.
36
Hij heeft een eenige gelegenheid, om
thans Katinka te ontmoeten, want het
zal minstens een uur aanloopen, voor
de Starosta terug is.
Hij loopt stevig door, en zijn hart
klopt. Hij weet niet goed, wat hij zeg
gen zal, maar als hij in Katinka's lie
ve oogen blikt, zal hij wel de rechte
woorden vinden.
't Is eigenlijk niet behoorlijk, dat hij
steelsgewijze naar Katinka sluipt, ter
wijl haar vader op het veld is. Maar
doet hij werkelijk iets onbehoorlijks?
Hij is stellig niet van plan, om het va
derlijk gezag te ondermijnen, en hij
wil Ilatinka slechts éénen keer ont
moeten. Hij w|l haar zeggen, dat hun
verbintenis geen voortgang kan heb
ben, zoolang haar vader er tegen is,
en nochtans zullen zij verbonden blij
ven, omdat zij vereenigd zijn door den
heiligen band eener reine en kuische
liefde.
Ja. zoo zal manke Ivan spreken. En
hij zal er bijvoegen, dat zij den Heere,
Die de harten der menschenkinderen
buigt als waterbeken, zullen smeelten,
om het gemoed van den" stuggen Sta
rosta te buigen.
Daar heeft hij dan tevens het ge-
derden dag, nadat Jezus dit woord
sprak.
Om Jezus' wil moeten alle machten
ons voorbijgaan, die onzen ondergangl
begeeren.
Het kruis van Christus staat altijd
in het middelpunt.
Maar vooral moet dat zoo zijn 'In
de weken, waarin we den Heiland vol)
gen op Zijn lijdensweg.
Waar net kruis van Christus word*
weggenomen, daar "worden de lijdens»
weken zonder doel. Waar de beteeke
nis van het kruis niet meer wordt
Verstaan, daar wordt de lijdensherden
king zoo bitter arm. Daar komt men
hoogstens nog tot de lichte ontroering
van het medelijden met den man van
Smarten, zoodat men het gaat zoeken
in wat vrome vertooning van stem
migheid.
Maan wanneer we de dingen zien.
zooals ze zijn, dan verblijdt onze ziek
zich in de lijdensweken over het heily
dat gewerkt werd.
Immers werden wij, die den vloek
verdienden, de gezegenden des Vadersi
toen Christus wejd overgeleverd om
gekruisigd te worden.
Want we verstaan het: „de straf)
die ons den vrede aanbrengt, was op
Hem, en door Zijne striemen is ons
genezing geworden.
.li i I1
En het is altijd gebleven en zal al
tijd blijven, pascha, voorbijgang.
Wij hebben geen roem, dan dein
roem in het kruis van onzen Heere
Jezus Christus.
DE LEVENSROEPING.
Heer, laat mij minnen de goudene
glansen,
Maar óók de kwijning van 't zil
veren licht.
Gun mij het uitzicht verhevener
transen.
Doch om te gaan tot den need'ri-
gen plicht-
Laat niet in vage, verlatere verten
Ledig mijn eenzame zielehuis staan;
Vul het met vreugden of vul het met
gmerten
Van die te zamen óén levensweg
gaan!
Doe in zijn opene vensteren klimmen
Stemmengeklank van den komen
den dag,
Al zijn kleinood en in d'uchtendzon
glimmen.
Opdat de wand'laar zijn haiid vul
len mag!
Houd mij 't gevoel voor der broede
ren strijden,
Dompel, als 't moet, me in hun
ja mm er gek lag;
Laat mij, voor lust, niet hun treur
nis vermijden;
Leg in mijn hart óók hun spel en
hun lach!
Heer, laat ons minnen de bloemen,
de kleuren,
Doch mee hehooren den moeiza-
men plicht.
Zoo maar U w liefde ons offer doet
geuren
Blinkt onze roeping in 't vlam
mende licht.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Té Putten o. d. Velu-
we (2de pred.pl.) B. G. C. Steenbeek,
te Wierden (O.). Te Kerkwerve en Se-
rooskerke, F. M. Kuipers, cand. en
hulpprediker te Zandvoort. Te Oude-
bildtzijl, A. Kardolus te Suameer.
Aangenomen: Naar Lith en
Alem, Dr. C. Hille Ris Lambers te Jor-
werd.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Achlum, B. A. Bos,
candr te Uithuizen.
Bedankt: Voor Aalsmeer, W. Sei
nen te Opperdoes.
CHk. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Gouda, J. B. G.
Groes, te Bussum.
Bedankt: Voor Rozenburg, P.
Zwier te Papendrecht.
wichtige aanknoopingspunt gevonden,
om aan Katinka van de groote veran
dering te vertellen, die 'in het diepste
van zijn gemoed beeft plaats gehad.
Hij zal haar zeggen, waarom hij niet
meer komt tin een Kerk, die rechtzin
nig heet, maar verstard is in doode
vormen; waarom hij de mis niet meer
bijwoont, en over veertien dagen aan
de breking des broods in een Stundis-
ten-vergadering hcropt deel te nemen.
Wat zal zij verwonderd opkijken!
Hoe zal zij hem begrijpen! En hoe zal
ook voor haar het licht opgaan der
blinkende Morgenster, die alle duister
nissen wegvaagt
Hij is de lindenlaan reeds ingesla
gen. Hij blijft "even staan, en haalt diep
adem. Er ligt in zijn zachtmoedige
oogen een tint van die zoete dweep
zucht, die daar sluimert in het Russi
sche bloed; hij is nu vol vertrouwen,
en xiiept zij..
hij gaat nu voort, zonder om te zien,
en in de schaduw van het huis, bij de
hooge kraan van den welput, ziet hij
Katinka staan.
Zij schijnt een oogen blik te aarzo
len; dan echter werpt zij den emmer
neer, en als een hert over de heuve
len J— zoo komt zij liaren beminde te
gemoet.
„Ivan Serguwitch!" roept zij met een
stem, die zijn hart ontroert, en hare
beide handen grijpend, antwoordt hij:
„Katinka Paulovna!"
Nu eerst beseft hij. hoe lief hij haar
Ds. C. BEETS.
De toestand van Ds. C. Beets, Nod.
Horv. predikant t© Arnhem, die, naar
men weet, een* en andermaal in het
Diaconesenhuis aldaar geopereerd is,
en daar verpleegd werd, heteft zich
zoo gewijzigd, dat hij een dezer dagen
het* Diaconessenhuis kan verlaten,
om naar huis terug te keeren.
Ds. L. BAAS.
De toestand van Ds. L. Baas, Chr.
Geref. predikant te Teuge, die voor
herstel van gezondheid te Berlijn ver
toeft, is vooruitgaande.
AFSCHEID Ds. J. F. ROTH.
Door de Herv. Jonge doohtersvereen.
„Arbeid Adelt" werd deze week in ver
band met het vertrek van Ds. J. F.
Roth hem een schilderij overhandigd,
voorstellende de Herv. Kerk te Alm-
kerk. De presidente der vereeniging,
mej. Roberts, sprak hierbij een tref
fend woord, terwijl mej. Lammers, pre
sidente van de Jonge dochters vereen,
van Werkendam, eveneens een woord
van waardeeriDig sprak. Hierna werd
door d© vereeniging den vertrekken-
den leeraar een toepasselijk lied toe
gezongen. Ds. Roth dankte de vereeni
ging voor het hem geschonken) schil
derstuk.
UIT DANKBAARHEID.
Bij den penningmeester van den Ge
reformeerden Bond tot verbreiding en
verdediging van de Waarheid in de
Ned. Herv. (Geref.) Kerk, den heer J.
C. Fliehe te Arnhem, is een gift ont
vangen groot f 100 voor het Studie
fonds van den Bond, van iemand die
onbekend wenscht te blijven, uit dank
baarheid, dat het op 10 Maart a.s. 15
jaar geleden zal zijn, dat Ds. J. Gos-
linga [Ned. Herv. Predikant) z'n dienst
werk te Utrecht aanvaardde.
ACTIE VRIJE UNIVERSITEIT.
Prof. Dr. J.,Waterink van Amster
dam. hoopt op 15 Maart a.s. in de Ge
ref. Kerk te Enk huizen een rede te
houden voor d© Vrije Universiteit.
EEN CER. H.B.S. TE APELDOORN.
Het bestuur der Vereeniging voor
Ghr. Middelbaar Onderwijs te Apel
doorn heeft den laatsten tijd ernstige
pogingen aangewend om te geraken
tot het oprichten van een Chr. H.B.S.
Thans zijn deze plannen zoover ge
vorderd, dat nagenoeg de som is bijeen
gebracht, noodig om tot opening te
kunnen overgaan. Het voornemen be
staat een directeur te benoemen en
de inrichting 1 September te openen
in een der lokalen van de school aan
de Mariastraat of in een der kamers
van een der Verenigingsgebouwen.
WOORD EN GEEST.
Naar wij vernemen hebben Dr. L. v.
d. Horst en Mevr. C. J. v. d. Horst
Oosterhuis bedankt als medewerker
van het weekblad „Woord en Geest".
De oorzaak van dit bedanken moet
gezocht worden in ontevredenheid met
de leiding en den geest van het blad.
FART. SYNODE FRIESLAND-ZUID.
De Part. Synode van Friesland-Zuid
der Geref. Kerken is tegen 8 Juni a.s.
bijeengeroepen.
GEMENGDE HUWELIJKEN.
Inzake gemengd© huwelijken is door
de classis Sneek der Geref. Kerken uit
gesproken:
1. Dat het de roeping is der kerk
om door prediking, catechisatie en
huisbezoek zóó te arbeiden, dat in de
Gemeente des Heer en geen gemengde
huwelijken voorkomen, en ook daar
toe leidende verlovingen worden voor
komen.
2. Wordt desniettegenstaande de
kerkelijke bevestiging voor een ge
mengd huwelijk gevraagd, dan kan dit
verzoek niet werden ingewiligd, ten
zij de kerkeraad zekerheid heeft ver
kregen, dat het door het huwelijk te
formeeren gezin tot de Geref. Kerk zal
behooren, hetgeen ten slotte afhangt
van het hoofd van het gezin, zoodat
het aanstaande hoofd dit genoegzaam
moet waarborgen.
3. Is het gemengde huwelijk van
zulk een aard, dat één der partijen
vreemd of vijandig tegenover de Geref.
Religie staat, dan is kerkelijke hu
welijksbevestiging ongeoorloofd, als
heeft. Hij drukt hare handen aan zijn
horst; hij neemt den rood zijden doek
weg, die haar hoofd bedekt, en hij
kust heur haar.
„Gij zijt lang weggebleven, liefsteI"
zegt zij, „hoe hebt gij mij kunnen ver
geten!"
Zijn oogen vullen zich met tranen,
terwijl zij dit zegt; er ligt een einde-
looze liefde in hare stem, en hare lief
de komt over hem als een zoete be
dwelming.
„Ik heb u nooit vergeten," zegt hij
daarop, „en ik zal u nooit vergeten,
Katinka Paulovna!"
En daar zegt hij de waarheid, want
al zal hunne liefde ondergaan in een
orkaan van lijden Ivan Nekalof zal
haar toch nooit vergeten
„Ik geloof u", zegt Katinka; zij heft
de klare oogen als sterren tot hem op,
en zij kust hem twee keeren
En hij volgt haar, in stille verheu
ging des harten, over den drempel
van het huis. Hij stoot geen vreugde
kreet uit, terwijl hij het vertrek bin
nentreedt, waar haar geest alles heeft
geregeld en gerangschikt, maar de
zachte snaren des jubels trillen in zijn
ziel, en zijn oogen weerkaatsen het ge
luk, dat hij smaakt.
Doch Katinka is even gelukkig,
want zij zijn gelukkig in elkander.
Ivan bezit het hart van Katinka, en
Katinka bezit het hart van Ivan. Zij
zijn óén: in de hooge en diepe betecke-
tï's van het woord En zij zet zich
in strijd met Gods wil en ons huwe
lijksformulier.
Wat de gedwongen huwelijken aan
gaat, sprak de classis uit:
1. Dat do kerkelijke bevestiging van
zulk een huwelijk nooit al9 tuchtmaat
regel mag geweigerd.
2. Dat de schuldige partijen tot waar
achtig berouw moeten! vermaand.
3. Dat bij berouw de wijfce, waarop
de verzoening met de Gemeente zal
worden tot stand gebracht, bij elk af
zonderlijk zal worden beoordeeld.
4. Dat verzoening kan plaats vin
den:
a. Door schuldbelijdenis van de be
trokkenen voor den Kerkeraad na me-
dedeeling daarvan aan d© Gemeente.
b. Door schuldbelijdenis ha de sar
men komst der Gemeente.
'T BELANG VAN KERK EN JEUGD.
Teneinde meer belangstelling te wek
ken voor het jeugdwerk in den kring
der Ned. Herv. Gem. te 's-Gravenbag©
had Donderdagavond in de Groote
Kerk te 's-Gravenhage 'n samenkomst
plaats waarvoor zeer groot© belang
stelling bestond en waarin als spre
kers optraden de heeren Z.Exc. Minis
ter Dr. J. R. Slotemaker de Bruine, Dr.
J. Eykman van Amsterdam en de
Haagsche Herv. predikanten Dr. M.
M. den Hertog en Ds. C. Ferguson.
VARIA.
De restauratie van het door brand
beschadigde orgel der Ned. Herv. Gem.
te Noordeloos, is opgedragen aan de
firma B. F. Bergmeyer, v.h. P. van
Dam, te Woerden.
BINNENLAND.
EEN GESCHENK VOOR DE PRINSES
Een telegram uit Weenen maakt
melding van het feit, dat alle vroeger©
kindercomité's in Oostenrijk zich aan
gesloten hebben bij de Vereeniging
„OostenrijkNederland", met het doel
om op 30 April, den verjaardag van
prinses Juliana (het telegram spreekt
ten onrechte ook van „meerderjarig
heid") een geschenk aan te bieden als
dank van de 90.000 Oostenrijksche kin
deren, die in de moeilijkst© oorlogsja
ren gastvrijheid in ons land hebben ge
noten.
Het geschenk zal den vorm krijgen
van een album met zooveel mogelijk
onderteekeningen van Oostenrijksche
kinderen, die in Nederland geweest
zijn. Het geheel zal verlucht worden
door platen uit Oostenrijk.
HET NED. BELGISCH VERDRAG.
Men schrijft aan „Voorwaarts", het
soc.-dem orgaan te Rotterdam:
Tegen het Belgische Verdrag wor
den in onze stad op allerlei manieren
hand teek eningen verzameld. Welke
waarde aan deze handteekeningen
vaak moet worden gehecht, blijkt uit
het volgende:
Op een groote chocoladefabriek aan
de Baan hier ter stede kwam de pa-
troon in eigen persoon met de lijs^
rond. Hij verzocht aan het personeel
boven den 21-jarigen leeftijd op deze
lijst te willen teekenen. Een aantal
der aanwezige meisjes teekende on
middellijk zonder te vragen naar het
waarom. Totdat één der meisjes
vroeg, waarvoor ze eigenlijk moest tee
keren. De patroon antwoordde met
een kwinkslag: „Om nooit t© kunnen
trouwen". Later werd meegedeeld, dat
het was tegen het graven van een ka
naal waardoor „vele havenarbeiders in
Holland zonder werk zouden komen".
Natuurlijk teekende toen ieder ver
der zonder protest. Ware gezegd, dat
het graven van 't kanaal velen grond
werkers werk zou hebben verschaft,
geen mensch zou hebben geteekend.
Maar welke waarde is toe te kennen
aan dergelijke handteekeningen?
DE STEMMINGEN ONGELDIG
VERKLAARD.
Men meldt uit Arnhem:
In de Dinsdag te Arnhem gehouden
vergadering van het hoofdbestuur van1
den hond van R.K. Kiesvereenigingen
in Gelderland, ls aan de orde geweest
d© klacht, ingesteld door een aantal
leden der Arnhemsch© Kiesvereeni-
ging „Recht voor Allen". Deze klacht
behelsde, zooals men zich herinneren
naast hem neder: aan zijn voeten; zij
heeft den rooden doek afgenomen, en
zij ziet tot hem op als een dochter tot
haar vader.
Menige moujik mishandelt, als de
duivel van de wodka in hem is geva
ren, zijn vrouw, en vele moujiks be
schouwen de vrouwen als minder
waardige schepsels. Doch Katinka ver
trouwt Ivan, en zij is gelukkig in dat
vertrouwen. Zij staart hem in de
zachtmoedige oogen, die zoo vol liefde
en zoo vol verheuging zijn, en fluistert:
„Ivan Serguwitch allerliefste 1"
„Katinka", zegt hij daarop met een
rustigen oogopslag, „ik moet met je
9preken, want de Starosta zal aan
stonds komen, en hij mag mij hier niet
aantreffen!"
Katinka glimlacht.
„Hij telt zijn Schapen op de gemeen-
teweide".
„En als hij ze heeft geteld, dan keert
hij terug."
Katinka glimlacht opnieuw.
„En al trof hij je hier wat zou
dat?"
,Hij zou mij het huis uitjagen, en
jou slaan, omdat je mij ontvingt."
Katinka zit daar aan zijn voeten: op
een laag bankje, en Ivans hand gaat
liefkoozend over haar blonde, zijden
haar.
En Katinka ziet tot hém op als een
tevreden kind, en zij glimlacht ten
derden male.
Daarop vraagt Ivan: „Waarom
7-a.l ©en verzoek om ongeldig t© ver
klaren de stemmingen waaraan waé
deelgenomen tusschen de 18 en 25 jaar
die aspirant-lid der Kies vereeniging
bmn^n zijn, maar krachtens dekjong-*
ste bepalingen van den Bond, niet dé
rechten hébben van ©en öd-kiezer.
Men weet, dat hot Arnhomsche rö«
glement nog niet in overeenstemming
was gebracht met de voorschriften
van den Bond. Men heeft deze Jeug
dig© personen dus laten medestemmen
over het tweelijsten-stelsel en over de
motie-Verborg waarin de gestie van
het bestuur der Staatspartij gelaakt
werd.
Het hoofdbestuur van den Bond van
R.K. Kiesvereenigingen in Gelderland
heeft besloten deze stemmingen ongel'
dig te verklaren, omdat daaraan door,
jeugdige personen, diefden kiosgerech'
tigdeni leeftijd nog niet bereikt hebben,'
is deelgenomen.
JOHAN SCHOONDERBEEK. f
Een tijding die door velen in den.
lande met diep leedwezen ontvangen
zal worden: Joh an Schoonderbeek is
gisternacht na een langdurig ziekbed)
gestorveor.
Bijna twee jaar geleden moest bij
zijn taak als leider van de Neder] an d-,
sche B&chvereeniging en van de ver
eeniging „Excelsior" te 's-Gravenliage
neerleggen: het heette dat hem toen
een ongeluk overkomen was, dat hem
geruimen tijd tot rusten dwingen zou.
De goede vrienden en, bekenden wis
ten wel beter, wisten dat de kunste
naar in d© kracht van zijn leven
hij was toen even vijftig jaar oud
door een beroerte getroffen was. Er
::ijn toen wel eens tijden geweest waar
in men oogenschijnlijk ver bettering
kon waarnemen, maar de laatste we
ken waren de berichten weer alles
behalve bemoedigend.
Schoonderbeek. te Naarden geboren,
had zijn opleiding ontvangen aan het
Conservatorium te Amsterdam van An
ton Bosman violoncel) en Bernard
Zweers; hij vestigde zich in het Gooi
als muziekleeraar en toen kwam bij
hem het plan op dat zijn naam be
kendheid verschaffen zou in ons lands
het plan voor een groot© kooruitvoe
ring in de schoon© Naarderkerk.
Schoonderbeek's streven met nieu
we of minder bekende werken voor
den dag te komen maakte die uitvoe
ringen in het kleine Gooiscbe bij her
haling tot een gebeurtenis. Zijn talent
als koordirigent is bij die verschillen
de uitvoeringen vast komen te staan,
werd door iedereen gewaardeerd.
Schoonderbeek is ruim 20 jaar direc
teur geweest van de Toonkunstmuziek
school te Bussum; nu was hij direc
teur van het Muziek-lyceum te Hil
versum. Voor het eerst na 27 jaar kon
in 1926 wegens zijn gezondheidstoe
stand de groote zomeruitvoering niet
doorgaan.
Schoonderbeek, een sympathiek mam
en kunstenaar, was officier in de Orde
van Oranje-Nassau en ridder in de
Huisorde van Oranje.
HET ONT WAPENÏNGS-öNTWERP.
Men schrijft aan d© „N. R. Crt,":
Een klein stukje eigen ondervin-»
ding dat me naar d© pen doet grijpen
als symboliek naar aanleiding van de
Ontwapeningswet-Ter .Laan.
Op 't erf van mijn afgelegen huis
had ik een goed waakschen kleinen
keffer gerangschikt onder den fa
milienaam: hond.
Er is een inbreker gekomen, 't Hond
je heeft even gekeft, doch schijnt di
rect een doodelijken trap gekregen t©
hebben, waardoor de inbraak moge
lijk werd.
Toen nam ik een grooten dog.
Weer zijn er inbrekers gekomen,
doch zoodra zij dit robust© beest
óók gerangschikt onder den familie
naam: hond zagen, hebben zij de
vlucht genomen.'
De prijs van den dog was hoog, dochi
veel geringer dan de waarde van het
vernield© en gestolene. De verzekering
keerde niet uit, omdat de sluiting niet
voldeed aan de voorschriften (Volken
bond!).
't Is mij niet bekend, of een der hee
ren Ter Laan c.s. ook afgelegen woont,
maar zouden zij bij dezelfde omstan
digheden niet desgelijks gehandeld!
hebben?
lacht ge, Katinka?" en zij antwoordt
met zachte stem: „Ik heb met vader
over jou gesproken."
„Over mij?"
uJa over jou!"
Maar nu zwijgt zij; er stijgt een blos
naar haar wangen, en zij slaat le oogen
neer.
Ivan kijkt het meisje met de groot*
ste en blijdste verbazing aan.
„En toen?"- vraagt hij met hijgenden
adem.
„Gij zijt welkom. Ik wilde met Ho-
henau niets te maken hebben, en mijn
vader heeft toegegeven."
IvaA was verbijsterd door deze ont
hulling, doch ze is hem te machtig.
„Waarom hebt ge mij dat niet vroe
ger gezegd?" vraagt hij, maar zij ant
woordt met de teedere schuchterheid
harer liefde: „Ik heb op u gewacht,
Ivan Serguwitch!"
Op hem gewacht het klinkt als
muziek in zijn ooren! Nu is er geen
wolk meer aan den hemel; God zelf
heeft een vlakke baan voor hem ge
maakt, en hij heeft de berghoogte van
zijn geluk beklommen.
Hoe voelt hij zich hier thuis! Hoe
ziet hij in de regeling en rangschik
king van deze kamer, dat orde en net
heid de vriendelijke gezellinnen zijn
van dit meisje, wier naam als een
harptoon klinkt
(Wordt vervolgd).
