Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
CHRISTELIJK DAGBLAD voor LEIDEN EN OMSTREKEN ADVERTENTIE-PRIJS
Belangrijkste nieuws in dit timer.
7"" JAARGANG
VRIJDAG 11 FEBRUARI 1927
'NUMMER 2042
ABONNEMENTSPRIJS
In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
Per kwartaal f 2.50
Per week 1 0.19
Franco per post per kwartaal t 2.90
Godsdienstig niet Schriit-
geloovig.
Niet ontkend kan worden, dat de S.
D A.P. leden heeft die godsdienstig zijn.
Zij spreken over God, over zijn Woord
en over de menschen als scnepseten
Gods. Maar dfe grondwet van het Ko
ninkrijk Gods: God te eeren en lief te
hebben boven alles en den naasten als
zich zelf, die wordt niet toegepast.
Het beginselprogram van de S.D.A.P.
gaat uit van de stelling dat er een klas
senstrijd is, en dat die klassenstrijd
oorzaak, maar ook onderwerp van den
voortdurenden strijd moet zijn. Het pro
gram zegt daarvan:
„De S.D.A.P. in Nederland stelt zich
„ten doel, ook het Nederlandsch pro
letariaat te doen deelnemen aan den
„internationalen strijd der arbeidende
„klasse.
„Zij wil daarbij zooveel mogelijk elke
„economische of politieke beweging
„der arbeiders ter verkrijging van be-
„tere levensvoorwaarden zoodanig on
dersteunen, dat daardoor hun klass-
„bewustzijn wordt opgewekt en hunre
„macht tegenover de bezittende klasse
„wordt versterkt.
„Zoolang het den arbeiders nog niet
„mogelijk is de sfaatsmacht m handen
„te nemen zal zij trachten, alle politie-
„ke rechten te veroveren en deze te £e-
„bruiken, zoowel om het geheefe pro
letariaat in1 den klassenstrijd te orga-
„niseeren als om den invloed te ver
krijgen op de wetgeving ter invoering
„van onmiddellijke verbeteringen in
„den toestand der niet bevittende klas-
„sé en ter bespoediging der economi
sche revolutie."
Hier hebben wij dan ook het groove
beginselverschil.
God zegt in Zijn woord, dat Hij rij
ken en armen gemaakt heeft. Dat die
allen broeders zijn Dat er zal zijn heer
en krecht. Dat wij onzen naaste lief
zullen hebben Hier nergens tegenstel
ling in wezen. De schrijnende tegen
stellingen die ontstaan, zijn er om dei-
zonde wille. De verschillen niet;
die passen organisch in ons samenle
ven.
Het Socialisme daarentegen predikt
dat die verschillen onnatuur zijn Dat
er een innerlijke vijandschap is tus-
scheri bezittenden en niet bezittenden.
Het wi niet verbetering met handha
ving van de grondvormen. Die grond
vormen erkent het niet als organisch
noodzakelijk, maar integendeel, het
stuurt aan op revolutie, op omkeering.
Het Socialisme wil emancipatie, vrij
making. Het wil werken, het voelt de
krachten in zich zelf en erkent niet dat
het buiten den mensch ligt.
Juist dat zich ontworstelen' aan de
banden die naar scheppirgsoraonnan-
tie zijn gelegd, schept de groote tegen
stelling.
'Wanneer wij de verschillen aanvaar
den en niet wenschen dat die geweld
dadig worden omvergeworpen, dan
roemt het Socialisme dat product van
kapitalistische zielsvorming. Het zui
vere hel even van Christendom, al dan
niet geopenbaard, zegt het Socialis
me en het met lichaam en ziel op
gaan daarin, is onvereenigDaar met So
cialisme, omdat het een verwijlen is in
den tempel van 't gouden kalf van het
privaat bezit.
Nu mogen Ds. Banning en Ds. Hor-
reüs de Haas al prediken over God,
prediken uit God en het Socialisme
prediken, kan niet samengaan, omdat
het Socialisme met Gods wet rdet re
kent. Nog ir' Mbi 1925 schreef de redac
tie van Het Volk:
..Is het Socialisme een leer, die hoofd
„en hart kan bevredigen? Het heeft
„zijn nut, die vraag te stellen, nu ook
„de leiding van onze A.J.C., in het laat-
„ste Jonge Volk, op die vraag heeft ge
antwoord, en onze beweging heeft ver
„beven tot eene, die voor hoofd en hart
„alle bevrediging in zich bergt, zonder
„dat men op vreemden bodem geeste-
„lh'ke bijvoeding heeft te gaan zoeken.
Zij is socialistisch, en dat omvat voor
„haar geheel en volkomen al de idea-
„len die in haar leven en die zij na-
„s 'reeft."
Hier is het socialisme tot religie ver
heven. Maar een godsdienst zonder
God en daarom is het een valsche tooi.
Gewone adTcrtenBSn eer reéel 22r/* cent
BUREAU: Hooigracht 35
i, Leiden
TeL 1278, Postgiro 58936
Postbox 20
Gewone edvertentiSn per regel 227» cent
Ingezonden Mededeelingen, dobbel UrieL
Bi) contract, belangrijke redactie, 1
Kleine advertenliën bij vooruitbetaling
van ten hoogete 30 woorden, worden dage-
ttfkj geplaatst ad 40 cent.
Bewijzen leveren. N
Warneer wij beweren, dat het socia
lisme in wezen de eigen klassenstrijd-
leer tot religie maakt, dan moeten wij
dai bewijzen.
Welnu, hier volgen enkele bewijzen.
De heer F. van der Goes, een der
twaalf S.D.A.P. apostelen, zeide: „Men
„kan de arbeidende klasse, die zich
„deze wereldbeschouwing heeft eigen
gemaakt niet meer doen gelooven aan'
„een verlossing, anders dan door eigen
„hand of (doen gelooven) aan een
„Schepper, terwijlalles nog gesclia
„pen moet worden. Zoo verschijnt te
genover de oude voorstelling de nieu-
„we levensbeschouwing, di© zegt: Het
„socialisme, ziedaar voor ons verlosser
„en schepper tegelijk."
De heer F. Domela Nieuwenhuis,
wiens taktiek wel is verworpen, maar
wiens beginselen nog worden beleden,
schreef in zijn gedenkschriften: „Toen-
ik het socialisme als mijn levensbe
schouwing aanvaardde, heb ik het
Christendom vaarwel gezegd, want gé-
loof en socialisme kunnen niet samer>
gaan."'
In zijn boek: „Grondslagen eener
nieuwe poëzie", schreef de soc. dichter
Adama van Scheltema: „Godsdienst en
sociaal-democratie zijn onvereenigbaar
De soc.-democratie is den godsdienst
voorbij. De Heere God heeft zijn arbeid
gedaan. De Heere God kan gaan".
In „de Klok" schreef Van der Zwaag:
„Wanneer wij strijden tégen deze maat
schappij, kan het rie+ anders of wij
moeten ook den godsdienst ondermij
nen".
Dr. Pannekoek schreef: „On^e partij,
die zich haar eigen weten welbewust
en oprecht is. moet noodzakelijk gods
dienstloos zijn. Wij kunnen echter dat,
wat teffen he+ vooroordeel van de Chris
ter--arbeiders indruischt, wat verber
gen."
In „Veel leed en strijd" schreef Troel
stra: „Wij erkennen het godsdienst en
socialisme kunnen niet samengaan".
De soc. Ds S. K. Bakker schreef: ..De
'.hsocjp.al-democratie steun* op de begin
selen van Marx, die een eï^en beschou
wing eraf over godsdienst, kunst en we
tenschap. Marx schrijft deze geestelijke
dingen tce aan stoffelüke oorzaken In
zijn beschouwing is geen plaats voor
God, en derhalve kan een Christen er
niet mee irs'emmen".
In „Het Volk" schreef de soc. Ds. A.
van der Heide: De Godzalige Christen
nen, die zich blind kijken op oude leer
stukken. die hun gebeden murmelen
voor den ou^en God, die al lang dood
is, steunen de maatschapnij, waarin ori
recht woont. Christus is immers de
God van den Christel ij ken staat met
haar zedeloosheid, onrecht, armoede en
misdaad!"
Ziehier enkele citaten die onomstoo-
feliik bewijs leveren voor onz.eVellirg
dat Socialisme in wezen vöandig staat
te»Tpn he' ware Christendom.
Wij zuHen nog nader aantoonen dat
ook het socialisme r»ractisch zich keert
tegen de ware belijders.
STADSNIEUWS.
TRIO VAN DER SLUYS.
De Leidsche Kunstkring „Voor Al
len" bood ons gisteravond een concert
aan van bovengecoemd Trio, dat zijn
naam ontleent aan de sopraanzangeres
To van der Sluys en verder geyormd
wordt door de pianiste Mèj. Hanna
Beekhuis en den fluitist J. H. Feit
kamp.
Vóór de pauze werd het klassieke
gedeelte van het programma afge
werkt, bestaande uit composities van
Mozart, Scarlatti'en Handel; na de
pauze meer modern kleingoed.
Begonnen werd met Bella mia fiam-
ma, addia: van Mozart, bestaande uit
een recitatief en aria. Onmiddellijk
bleek, dat Mej. van der Sluys beschikt
over een zeer nobel sopraangeluid van
groo'en omvang en tevens van zeld
zame soepelheid, technisch ïn uiterste
perfectie verzorgd. Reeds in het reci
tatief ta*of de gepassioneerde voor
dracht, maar in de aria met die fijne
coloratuur, haar verinnigingen, haar
hartstochtelijke angsten, kwam pas
goed uit, hoeveel kleuren deze zange
res op haar Vocaal palet heeft. De pia
niste kweet zich hierbij zeer loffelijk
van haar taak, ofschoon het ons toe
wilde schijnen, dat zij nog niet geheel
zichzelf gevonden had.
Met de prachtige Cantate* van Scar
latti zaten we geheel in de muziek die
kenmerkend is voor het begin der 18de
eeuw: dat lichte, zonnige rhythme; die
eigenaardige weemoed 'in een sfeer van
wonderlijke klaarheid, die droomerig-
heid die toch doorzichtig blijft, die fij
ne élégance van compositie, ja heel
dat eigenaardige van stemming, dat
zich niet zoo gemakkelijk onder woor
den laat brengen.
Hier trof het prachtige fluitspel, dat
nobel aanzetten der tonen en ver
droom d wegmijmeren; dat gegondel en
getril Ier en gekwinkeleer in een -voort
durende afwisseling van fluit en zang
stem; die fijne al maar dooreenstrenge
lende en elkaar omjubelende colora
tuur! Dat was zeldzaam innig. En hier
bij trachtte de pianiste de passende
sfeer te scheppen die alles droeg. Soms
hadden we gewenscht, een clavecimbel
inplaats van een modernen concert
vleugel te hooren. die ons soms bü deze
muziek wat al te materieel aandeed,
wat evenwel niet voor rekening komt
van de pianiste, die haar taak met
groote muzikaliteit vervulde.
En welke zware technische eischen,
stelde Handels Air de Rosslgnal aan
het Trio. Maar ook hoe voortreffelijk
werden die overwonnen, zoodat we een
muzikale prestatie van zeer hooge orde
te genieten kregen. Eerst het vrij ge
dragen recitatief. Dan het prachtig
fluitspel, dat het jubelen van het nach
tegaalslied symboliseert en dan de
Aria waarin de jubelende orgeïzlel
van Handel zich in al haar barokke
schoonheid uitzingt.
Met zeldzame gratie en gloedvolle
overtuiging werd deze schoone compo
sitie voorgedragen. Muziek, waarnaar
men luistert met innig welbehagen en
een stillen glimlach; muziek die aan
doet als één geparel, één geflonker
van lichtende goudfacetten, vooral
wanneer de aria het karakter aan
neemt van een wedstrijd tusschen den
nachtegaal en den bewonderenden
luisteraar, in casu fluitist en zangeres
En het is eigenaardig, deze langade
mige aria voor onzen tijd tenminste
boeide ondanks haar breed uitge
sponnen melodieën en eindelooze va
riaties van 't begin tot 't einde in stil-
!o aandacht het publiek, dat zich zon
der reserve overgaf aan Handels weel-
ae.
Nog kregen we voor de pauze het
prachtig fluitconcert van Mozart te
genieten: in G.-gr.-t., waarin Mejuffr.
Beekhuis op het klavier op schitteren
de wijze dc begeleidende rol vervulde,
die anders op het orkest rust. Na de
mooie inleiding valt weldra de fluitist
in "en dan is hei weldra één voortdu-
ïend fijn getriller van goudloovers, één
flonkerende, sidderende weelde van
fijne coloratuur die opspat en opbruist
als een fontein o?Mkr 't zonlicht. Won
derlijk klare muziek, die als 't ware
een zonnige en warme beschouwing
en aanvaarding van 't leven opdringt.
En daarna het Andante non troppo
met zijn aanvankelijk breed uitgezon
gen fluitmelodie. Muziek van weemoed
maar geen troostelooze droefheid; wee
moed die zachtjes zingt in een zonni
ge sfeer. Zoo broos, zoo teer, zoo breek
baar is deze muziek; zoo innig fijn en
toch ook weer zoo sterk en elastisch.
Zoo argeloos als een spelend kind,
maar mannelijk in haar flink berus
ten. Een fijne droom van goudelende
harpeggio's en trillers en romantische
innigheaen.
Uit deze muziek openbaart zich het
wonder der schoonheid en men kan
niet verstandelijk beredeneeren waar
om ze schoon is. Men ondergaat ze;
men beleeft ze; muziek in haar meest
absoluten vorm: klankschoonheid,
klankbekoring, klankengratie, klank-
verinniging zonder andere bedoeling
clan om schoonheid zelf te geven en
geen gedachten, geen programma, ;een
wijsbegeerte.
En dan volgt in het Allegro weer een
jubel van samenstrengelende, vluch-
t nde elkaar weer omslingerende co
loratuur in mousseerende rhythmen;
arabesken en guirlandes met een rijke
weelde van reine, fijne bloemen. Een
piachtig evenwicht werd hier bereikt
lusschen fluitist en pianiste, een pres
tatie van verinnigd artistiek samen
spel.
„Na de pauze het kleingoed; een paar
mooie composities van Mej. Beekhuis;
een drietal Russische volksliederen
voor zang en piano, waarin de zange
res bewees, dat zoowel het geestig uit
bundige, als het donker tragische en
het hartstochtelijk opstandige uitne
mend door haar kunnen worden ver
tolkt.
Een ander ffolkloristisch genre
werd door haar met dezelfde virtuozi-
teit ten gehoore gebracht in een zeven
tal Moravische en Slovakscjie violkslie-
cenen. Mej. van der Sluys heeft ons
wel de veelzijdigheid van haar kun
nen gedemonstreerd, waarbij haar
sympathieke wijze van optreden een
prettigen indruk maakte. Zij werd ook
na de pauze uitnemend ter zijde ge
staan.
De volle Gehoorzaal beloonde de uit
voerenden herhaaldelijk met een geest
driftig applaus.
De Steinway-Concertvleugel was uit
het magazijn van de firma Bender.
DEBAT SIMON MAASSTENHUIS
OVER MEDEZEGGENSCHAP.
Gisteravond werd in de bovenzaal
van het Academiegebouw het debat tus
sohen de heeren Simon Maas en Sten
huis voortgezet.
Het woord was allereerst aan den
heer S t e nh u i s, Deze begon met de
opmerking, dat in het betoog van den
heer Maas feiten ontbraken, hij heeft
slechts opvattingen gegeven. Spr. heeft
de vorige maal aangetoond, dat Europa
in het slob is geraakt en dat het kapita
lisme niet hij machte is het daaruit te
halen. Dit is de kern van de kwestie.
lïïet loflied van den heer Maas op
den ondernemer past niet op de on
dernemers zooals zij in de kapitalisti
sche maatschappij voorkomen1; men
denke slechts aan de vele slechte on
dernemers, wier bestaan ook de N. R.
Ct. erkent, alsmede aan de macht van
het bankkapitaal. De ondernemer is
volgens den heer Maas een scheppend
genie, doch hij zou ophouden dit te
zijn, indien het materieel voordeel weg
viel, terwijl daarentegen de vakvereeni
gingsleiders hun energie zouden blij
ven ontplooien, ook zonder het uitzicht
op stoffelijk profijt. Spr. daarentegen
is van meening dat d© echte onderne
mer ook als de ondernemerswinst is
weggevallen zijn energie zal blijven ont
plooien, waartoe hij in de gesocialiseer-
de maatschappij meer dan thans in
staat zal zijne
De heer Maas heeft gesproken over
de bedrijfsorganisatie in de Typogra-
phi© en meent ervaren te hebnen, ddt
deze niet goed werkt. Spr. bestrijdt dit,
want ook al zou het drukwerk bij een
georganiseerden patroon 10 of 15 pet.
hooger in prijs z,ijn, dan1 bij een ongeor
ganiseerden, dan is dit nog geen bewijs
voor die stelling. Want het hoogste ide
aal der maatschappij is toch niet, voor
lage prijzen te .leveren, indien deze ge
grond zijn op onrechtvaardigheid.
Waarom is het af te keuren indien de
typografen weigeren voor hongerloo-
nen te werken om de prijzen laag ie
maken, terwijl trusts en cartellen
kunstmatig de prijzen de hoogte in
drijven.
Spr. wijst er ten slotte op dat de vak-
vereenigingsleiders geen utopisten,
doch practische menschen zijn, die re
kening houden met wat mogelijk is.
De heer Simon Maas had er den
Stenhuis te intelligent voor geacht, in
dit gezelschap een philosophische be
schouwing in den hoek te trappen.
De heer S. vergeet dat het feit, dat
een groot deel van onze medeburgers
wil dat iets gebeurt, nog niet beteeken*
dat dit ook inderdaad kan gebeuren.
Is dit een.fictie, of een welgefundeerde
overtuiging?
Spr. zal waarmaken dat de philo-
sophie van den heer S. den toets der
critiek niet kan' doorstaan.
De beer S. spreekt van het kapitalis
me, doch heeft dit begrip niet gedefi
nieerd. Het schijnt, dat hij zoowat al
les wat slecht is, daaronder verstaat.
Doch om te kunnen redetwisten is het
noodig dat men het er vooraf over eens
is wat onder de termen te verstaan zij.
Het ware te wenschen, dat Je revisio
nisten eens een definitie gaven van
wat zij onder „kapitalisme" verstaan
nu zij de leer van Marx en Lasalle daar
omtrent hebben losgelaten.
De heer S. zegt, dat het kapitalisme
niet opgewassen is voor zijn1 taak. Doch
spr. heeft niet gezegd dat het kapita
lisme een taak heeft, wel dat de onder
nemer deze taak heeft en voorts, dat
de mensch alleen dan zijn energie in
zet waneer hij daardoor krijgt bevre
diging van behoeften, niet slechts stof
felijke maar ook geestelijke, wanneer
het hooger staande menschen betreft.
De heer S. had moeten bewijzen dat
een ontwikkeling der maatschappij mo
gelijk is zonder de bevrediging der stof
felijke en geestelijke behoeften'. Dit
heeft hij niet gedaan, daarom gaat zijn
betoog langs spr. heen.
De vraag is voorts niet of er wel
slechte ondernemers zijn, maar of de
maatschappij kan functiqnneeren zon
der particuliere ondernemers.
Onlangs heeft de socialist Mr. Bon-
ger de stelling verdedigd dat de arbei
ders dié in een bepaald, bedrijf werken
geen' plaats in het hoogste college van
dit bedrijf moeten hebben. Alzoo geen
medezeggenschap.
Wat bedoelt u met medezeggenschap
vraagt spr. dan den heer S., als zij is
in het belang der verbruikers,'waarom
dan geen beroep' op de verbruikers in
plaats van op de arbeiders?
Wat sociale misstanden betreft, merkt
spr. op dat armoede en rijkdom on
standvastige begrippen' zijn, die in den
loop der tijden veranderen. Dat de typo
grafen het thans beter dan vroeger heb
ben erkent spr., doch bij liun overeen
komst met de patroons hadden zij niet
het belang der gemeenschap op het
oog, doch de bevrediging hunner be
hoeften, hetgeen spr. normaal vindt en
de heer S., hoewel het in zijn philoso
phie een vreemd element is, ook niet
afkeurt.
Aan spr.'s systeem ligt ten grondslag
de mensch zooals hij is, aan dat van
den heer S. de mensch zooals hij hem
zich denkt.
Na de pauze was het woord weer aan
den heer Stenhuis. De heer Maas
heeft geen poging gedaan aan> te too-
nen.' dat de feiten, door spr. genoemd,
geen feiten zijn, of dat zij zorgvuldig
zijn uitgekozen, derhalve aanvaardt
spr, deze beschuldiging niet.
Bij de ondernemerswinst ging het
om de materieel© winst, waarom kun
nen wel vakvereenigingsleiders doch
niet andere ondernemers zonder, mate-
Binnenland.
Het debat StenhuisSimon Maas
ever Medezeggenschap.
De ingebruikneming van het nieuwe
Raadhuis te Hazerswoude.
Buitenland.
De opstand in Portngial Is bedwon
gen.
Be opmarsch der Noordelijken tegen
de Zuidelijken is in China begonnen.
rieele winst hun scheppingsdrang ont
plooien?. Het kapitalisme Is niet in
staat de productie te beheerschen, het
laat de arbeiders werkloos en schept
permanente ellende. Dit is geen kwes
tie van' personen maar van stelsel.
Wat liet slot van het betoog van den
heer Maas betreft, merkt spr. op, dat
de mensch is wat de maal schappelijke
Omstandigheden van hem maken; er;
zijn uitzonderingen ,doch dit ls de al-
gemeene mentaliteit der massa.
De lieer M a a s heeft altijd het recht
ja. de noodzakelijkheid «ener 9terko
vakbeweging betoogd, doch hij is het
niet de tactiek der leiders niet eens*
Deze moeten er op bedacht zijn, alle
menschelijke tendensen te richten op
productieve kracht.
Het fiasco van het kapitalisme, zoo-*
als de heer S. dat noemt, is een gevolg
van den wereldoorlog die slechts 9
jaar geleden geëindigd is. Op grond
van zulk een incidenteel argument een-
beginsel als hiedezeggenschap te gron
den is toch niet te handhaven. Als er
dan geen wereldoorlog was geweest,
was er geen medezeggenschap noodig
geweest.
Spr. erkent dat er thans, meer nog
dan voor den oorlog, reden is voor
critiek op liet maatschappelijk pro^
ductie en distributie-proces, doch ko
men wij door medezeggenschap uit de
misère?
Spr. gelooft met den Keer S., dat de
kans op een revolutie zeer groot is,
doch liij acht het zijn plicht, zich met
alle kracht teweer te stellen tegen een'
dergelijke eruptie.
De menschen zijn/tot wat klasse zij
behooren, althans hierin aan elkaar
gelijk, dat zij gedreven worden door
den drang, het individu en de soort
in stand, te houden.
Op beide redevoeringen volgde een
applaus.
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den Gemeenteraad
op Dinsdag 15 Februari a.sdes nam.
half drié.
Te behandelen onderwerp: Installa
tie van Mr. A. van je San&e Bakhuij-
zc-n als Burgemeester.
Onze nieuwe Burgemeester, Mr. A",
van de Sande Bakhuijzen, is voorne*
mens na afloop van d© Raadszitting op
a.s. Dinsdag, namiddag, alzoo te drie
uren, hun, die daarvan gebruik wen
schen te maken, in de kartier van B.
en W.. gelegenheid te geven hem hun
opWachting' te maken.
SNELRECHT.
Men schrijt ons:
Den lOden Nov. 1924 ste lde de raad?
der gemeente Leiden vast de bedra;
gen der exploitatievergoeding" der bijl
zondere lagere scholen voor het jaan
1924.
De besturen.van eenigo Gcreformeexf
de en Roomsch Katholieke- bijzondere
scholen gingen binnen 30 dagen daan
na wan deze vaststelling n beroep bijl
Ged. Staten van Zuid Holland, welld
College den loden November, dus eent
jaar later, een beslissing gaf.
Van deze beslissing gir.gen én def
genoemde besturen én het gemeente
bestuur in beroep voor 10 Dec. 1925.
In de openbare zitting van den raad'
van State van 14 Juli 1928 werden def
ze beroepen behandeld
Thans, begin Februari 1927 is eij
nog geen beslissing gevallen en weienj
de besturen dus nog niet over weWd
bedrag aan exploitatiekosten zij overj
(n.b. 5 jaar geleden) kunnen beschik
ken.
Aan B. en W,. wc^l bij de schrifte-
lijjke behandeling van de begroot:ngj
voor 1921 van lichtelijk te vermoeden
zijde op het hart gedrukt te zorgen,,
dat de bijzondere schoolbesturen niet
te veel geld uitgeven. Nu als men int
iS87 nog niet weet, waarop men oven
1922 reent heeft is daar niet 'veel1 kansl
op.
De vergoeding voor 1923 is zonden
bezwaar van de schoolbesturen vast-,
gesteld, doch die van 1924 laat nogj
steeds op zich wachten. Dit komt, orm'
idat de gemeenterekening over 1924*
nog niet is gesloten. Maar met dit al
komen Idle bijzondere besturen in
steeds grooter moeilijkheden door heft
al door oploopen der uitgaven, waan
tegenover 4e inkomsten jarenlang uit^
blSyepk -
