NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN VRIJDAO 31 DECEMBER 1920
VIERDE BLAD
NECROLOGIE 1926.
Wij laten hier volgen een lijst van
bekende' persoren in 1926 gestorven.
BINNENLAND.
Mr. P. M. Trapman, rechtskun
dig raadsman van de gemeente Lei
den.
Mr. A. Lens, oud-advocaat en pro
cureur te Soerabaia.
W. G. Schroder, rustend hoofd)
der Chr. school te IJselstein.
N. Felix, oud-schoolopziener in het
arrondissement Lemmer.
Mevr. A. C. Montagne-v. tl. Lee,
lid van den Voogdijraad te Leiden.
J. C. Boer tee, kapitein bij het 4e
Reg. Inf. te Leiden.
F. J. Baron van Heeckeren, ad
judant en kamerheer in b.d. van del
Koningin.
Dr. JP. V r ij I a n d t, rector van het
gymnasium te Alkmaar.
A. v. d. P O' 1, rustend hoofd der Chr.
#chool te Doornspijk.
J. W e d e ve n, oud-schoolopziener
in het arrondissement Hoogezand.
H. A. de Man, hoofd eener Chr.
school te Delft.
H. Wi. de Wilde, directeur der re
gistratie en domeinen te Leeuwarden.
P. O r a n j e, oud-schoolhoofd te Am
sterdam.
P. H. A. Starmans, kapelaan te
Rotterdam. R. K. Bijbelgeleerde.
Jhr. Mr. G. L. U. H. Ruys de B ee|
renbrouck, oud-commissaris der
Koningin in Limburg.
G. v. d. B e r g, leeraar aan de Chr.
Kweekschool te Haarlem.
Dr. H. Kamerlingh Onnes,
loud-hoogleeraar te Leiden.
Abr. V. van Pe ski, bekend per
soon in financieele kringen te Rot
terdam.
Jhr. Mr. L. H. L. /J. van der
Maesen de Sombreff, lid der
Eerste Kamer.
Mr. J. J. Willing©, lid van den
Raad van State
Dr. F. Pijper, oud-hoogleeraar tei
Leiden.
A. O os tra, directeur van „De Stan
daard".
Pelser, Hoofd eener Ned. Herv.
school te 's Gravenhage.
W. J. M. Michieisen, oud-gou
verneur van Sumatra's Westkust.
W,. Broekhuys, bekend door zijn
loterij-ondernemingen.
T. A. D e 1 h a a s, hoofd eener Gerei,
school te Groningen.
Mr. C. Lucasse, oud-lid der Eer
ste en Tweede Kamer, te Goes.
J .S O' u t e n d ij k, zanglecraar te Nij
megen.
J. M. T. Orelio^ concertzanger tel
's Gravenhage.
A. H. A. Arts, oud-lid der Twee
de Kamer.
S. Dij stra, lid" der Ged. Staten
van Friesland.
G. Jo nek b loet, S. J., bekend R.
K. letterkundige.
Kweekschool te^ Amsterdam.
J. J. L e ij s, oud-hoofd van het Landt
bouwonderwijs in Suriname.
H. Bergsma, hoofd der Geref.
school te Oudeschip.
A. J. A. Gi lis sen, oud-lid der
Eerste Kamer.
j. van An del, oud-hoofd der Chr.
school te Bodegraven.
J. Klootsema, directeur van de
R. O. G. tee Doetinchem.
Wu Bussemaker, hoofd der Chr.
school te Hoogezand.
Dr. J. G. van der Sluys, genees'
heer te Leiden.
J. Roem, oud-hoofdopzichter van
den Rijksgebouwendienst te Leiden.
L. Ver h a a r, lid van den Gemeente
raad te Oegstgeest.
Dr. H. F. R. Hub recht, oud-lid
|d©r Tweede Kamer.
H. Wagenvoort, oud-hoofd vani
een Ned. Herv. school te Utrecht.
P. Brouwer, hoofdredacteur van
het „Friesoh Dagblad".
J. K© u n i n g, bekend Chr. schrijver
Dr. C. H. Kuhn, oud-hoogleeraar
in de geneeskunde.
Jhr. E. von Bose, secretaris van
„Volksweerbaarheid".
Dr. J. Offer ha us, oud-hoogleel
raar in de theologie.
F. Rispens, vroeger predikant bijl
de Geref. Kerken.
P. L. M. Ketting, directeur van
het bureau van de Federatie van werk!
geversorganisaties in het Boekdruk-
kersbednjf.
Dr. F. W|. van Wijk, leeraar aan
het gymnasium te Maastricht.
G. L. J. W aa nders, hoofd eener
Ned. Herv. school te 's Gravenhage.
R. H. Jongenburger, lid van
de Prov. Staten van Zuid Hólland,
én van den gemeenteraad te Gouda.
J. Pranger, onderwijzer aan dé
Chr. School te Middelharnis.
C. v. dl. Roes^ directeur van Idiet
N. V. HollandInsulinde.
J. Linthorst Hornan, oud-com
missaris der Koningin in Drente.
Mr. R. B. Led eb oi e r, advocaht-
generaal bij den Hoogen Raad.
M. A. A. Steyns, leeraar in dies
lichamelijke opvoeding te Leiden.
J. J. Ter laag, notaris te Leiden.
Mr. H. C. Dresselhuys, lid van
de Tweede Kamer en Voorzitter van
den Vrijheidsbond.
A. Voogd, bekend journalist te
Rotterdam.
Dr. G. M. Ruttein, leeraar in de
scheikunde té Leiden.
E. v. d. Molen, hoofd eener Chr,
school te Weltevreden.
Jhr. F. G. A. Gevers Devnoot,
oud-burgemeester van Keytnel en
Spaarland.
P.Oosterhof, oud-hoofd der Chr.
school te Garrelsweer.
PREDIKANTEN EN MISSIO
NARISSEN.
Th. H. Ph. van Papendrecht,
Ned. Herv. predikant te Hoorn.
P. de Putter, em. predikant der
Geref. Kerk van Ambt Vollenhove.
A. J. Begemann, predikant der
Ned. Herv. Kerk in Zuid-Afrika.
Joh. Politiek, em. predikant
der N.ed. Herv. Gem. te Oudwoude.
T. Jongbloed, Chr. Geref. pred.
te Hoboken (Noord Amerika).
F. P e t e r s e n zendeling der Broe
dergemeente te Domburg (Suriname)
C. C. J. Schroder, oud-directon
der Ned. Zendingsvereeniging.
Dr. J. C. de Moor, Geref. pred.
f© Utrecht.
J. M. L. Dijkman, Neld. Herv.
predikant te Etten.
J. W|. G. Maanen, oud-Remon-
strantsch predikant te Moordrecht.
A. Middelkoop, em. predikant
der Geref. Kerk van Nij'kerk.
W. Hoek, predikant der Ned. Herv
Gem. te Brussel.
J. J. Westerbeek van Eerten,
em. predikant der Geref. Kerk van'
Kampen.
R. van de Kamp, Geref. pred.
te Barendrecht.
E. Weidner, em. predikant der
Ned. Herv. Kerk te Onstwedde.
Js. van der Linden, em. Dred.
der Geref. Kerk van 's Gravenhage.
G. v. d. V ee n, em. predikant dei?
Ev. Luth. Kerk te Amsterdam.
C. C. S c h r d e r, oud-zendeling te
Soekaboemi.
W. Stade, zendeling-Ieeraar op\
Halmaheira.
S. C o o 1 s m a, oud-director der Nedj
Zendingsvereeniging.
W, Diemer, em. predikant der-
Geref. Kerk van Deventer.
J. A. de Vries, em. predikant der
Geref. Kerk van Zaandam.
H. E. Beernink, Ned. Herv. pre
dikant te Charlois.
C. A d o 1 f s, em. predikant der Vrije
Evang. Gemeente te Hilversum.
W|. van Esve ld, Néd. Herv. pre
dikant te Opijnen.
J. Folmers, em. predikant der
Ned. Herv. Gemeente te Eernewoüde.
A. B. Meyer, em. Ned. Herv. pre
dikant te Kampen.
P. H. Hugenholtz, em, Ned.
Herv. predikant.
H. jonker, Ned1. Herv. predikant
te Middelburg.
G. H. Scholten, zendeling op
Djailolo.
Dr. N. A d r i a n i, bekend taalgeleer
de in dienst der Zending.
J. Kat, Ned. (Herv. predikant te
Hoogeveen.
G. Dalhuysen, em. predikant der
Geref. Kerk van Nieuwerkerk aan den
IJsel.
P. van Binnendijk, Ned. Herv.
predikam te Wetsinge-Sauvverd.
E. Zwiers, em. predikant der Ge
ref. Kerk van Heinenoórd.
K. V o s, Doopsgez. pred'. te Middel-
stum.
P. F e i t s m a, em. prëdikant der
lOud-Geref. Kerk van Broek onder
Akkerwoude.
P. G. van S logt er en, Doopsgez.
predikant te Wageningen.
B. van Mee r, Ned. Herv. predi
kant te Spannum (Fr.).
D. J. Karssen, em. predikant der
Geref. Kerk van Amsterdam.
P. van Wiijk Jzn., em. pred. der
Evangr. Luth. Gem. te Amsterdam.
A. H. op 'tHolt, em. pred. der
Geref. Kerk van Nunspeet.
H. van Woudenberg Ham
stra, em. predikant der Ned. Hervu
Gem. te Oyen (N. Br.).
M. Post ma, predikant in Zuid-
Afrika.
G. J. D. A alders, em. predikant
der Geref. Kerk van Achlum.
P. J. Baay, em. pred. der Geref.
Kerk van Kamperland.
H. van Dijk, predikant-directeur
van het Internaat van het Chr. Ly
ceum te Zeist.
A. Koekoek, voorganger bij de
Chr. Geref. Gem. te Nieuweroord.
A. K o p p e, em. predikant der Ge
ref. Kerk van Zuidwolde.
J.Th ij s, em. predikant der Geret.
Kerk van Sassenheim.
M. J o u s t r a, oud-zendeling van
het Ned. Zendelinggenootschap in het'
Caro-Batakland.
A. Fetter, em. predikant der N eek
Herv. Gem. te Den Heider.
W. R. Kalshoven, em. predikant
der Ned. Herv. Gem. te Elspeet.
W. K. P. G o e r e e, em. predikant
der Geref. Kerk van Wagenborgen.
Th. J. L'. Ruys, Ned'. Herv. pre
dikant itle Lopikerwaard.
R. Mulder, em. predikant der Ge
ref. Kerk van Haarlem.
P. I. Jongbloed, predikant der
Geref. Kerk van Deventer A.
E. M. ten Cate, em. Doopsgez.
predikant te Apeldoorn.
Dr. P. H. v. d. Me rwe, moderator
van de Ned. Geref. Kerk in de Kaap
provincie.
H. R. Snijders, em. pred. der Ev.
Luth. Gem. te Vlissingen.
O. J. Ge er ling, predikant der
Geref. Kerk van Zaltbommel.
BUITENLAND.
Margaretha Jeanne Mare,
Koningin-Moeder van Ita ië.
Mme Cognaca, oprichtster van!
het warenhuis de Samaritaine te Pa
rijs.
D. J. Mercier, aartsbisschop van
Mechelen en primaat van België.
Soechomlinof, Russisch oud-mi\
mister van Oorlog.
Gravin Maria von Rantzou,.
eenige dochter van Von Bismarck.
K. Fehrenbach, oud rijkskanse
lier van Duitschland.
O. Braunsberger, R. K. ge-
schiedvorscher en Canisiuskenner.
H. Pesch, S. Jl, bekend R. K.
econoom.
E1 le n Key, bekende Zweedsche
schrijfster en öaedagoge.
M e h m e Idi VI, de laatste sultan
van Turkije.
Dr. C o u uitvinder eener 'genees
methode door auto-suggestie, te
Nancy.
Dr. P. Wi. v o n K e p p I e r, btssohop
van Rottenburg.
Israël Zang will, Joodsch schrij
ver en organisator.
Dr. P. J. du Toit, hoogleeraar te
Kaapstad.
O r e 11 a n a, president van Guate
mala.
Kras sin, zaakgelastigde der Sov
jetrepublieken te Londen.
N. Pasjitsj, bekend joego-Sla-
visch staatsman.
M. Josson, oud-hoogleeraar aan
de vervlaamschte Gentscne Universi
teit.
Y o s j i h i t o, keizer van Japan.
VOOR »T LAATST.
Eens wordt de laatst© traan gieSchreidi
Om d' allerlaatste smart;
Een voorgevoel fan zaligheid
Doorstroomt het hopend hart.
Eens slaan w' een laatsten, matten blik
Op wie ons leger naakt,
Ot toevend op den laatsten snik,
Ons henengaan bewaakt.
Eens drukken wij voor 't laatst de hand
Van wie ons liefde bood,
En 'denken aan het Vaderland
W.aar zonde heerscht noch 'doojd.
En denken aan het vriendental
Ons reeds vooruitgegaan,
Hoe 't wedervinden wezen zal,
Na menig\ afscheidstraan.
Eens bidden wij ten laatsten maal:
„Vergeet ons onze schuld".
En is die bede ootmoeds taal,
Zij blijft nooit onvervuld.
En dan zendt Godi Zijn Engel néér
Die 't levenslamp je blusent,
Hij leidt de ziel naar hooger sfeer,
Het matte lijf ter rust.
't Geloof verlaat zich op Gods trouwi
Met kinderlijken zin.
Wie alles eerst begrijpen wou
Ging nooit ten hemel in.
VEEL HEIL EN ZEGEN.
Veel heil en zegen in 't Nieuwe jaar
Toen ik vroeger, aan Vaders hand,
bij Opoe Nieuwjaar wenschen ging,
vroeg ik onderweg zeker wel vier
keer: „Pa, wat moét ik ook weer zeg
gen?"
De volgorde der woorden ontschoot
me nog al eens.
Dan zei Vader steeds weer boven
genoemd zinnetje.
't Is een oude vertrouwde wensch.
Onze betovergrootvaders we stel
len ze ons voor als stugge, 'stoere
menschen hebben reeds in hun tijd
elkander de hand gedrukt en ernstig
gezegd op nieuwjaarsmorgen: „Buur
man, ik wensch je veel heil en zegen
in 't Nieuwe jaar", om dan een trek
te doen aan de traditioneele lange
pijp en met een even stroef gezicht het
„Ik wensch je van 't zelfde", in ont
vangst te nemen.
Heil en zegen.
Ik heb zitten zoeken om er andere
woorden voor te vinden, die toch het
zelfde uitdrukken.
Geluk en voorspoed?
Neen.
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 81 Deo. 003.
De laatste dag!
Weemoedige gedadhte, <te laatst»
dag van het jaarl
Voor de laatste maal de kolommflH
van ons blad gevuld.
De laatste lichtstraal van het eoëK-
licht geworpen over het Jaar dat adv
ter ligt
Wat zie ik?
Een gansche schare van oofevrede-
nen met wat ons blad hun bracht Dag
in dag uit was het een bode van vreug
de en droefheid. Maar voldoening ga*
die bode niet.
Ik zie een schare die God dankt dat
de bode bleef komen. Ik zie ze op de
knieën smeeken dat God ook in het
komende jaar al de werkdagen wil
schenken dien onmisbaar geworden
gids.
Ik zie ook een berg van zonde en
schuld. Schuld van redactie, van be
heer, van lezers ji niet-lezers.
Daarachter het rijzende licht van de
Zonne der Gerechtigheid.
Ik zie een man, komende van uit
dat licht, die waarschuwt. Hij zet zijn
beide handen aan den mond en tracht
met zijn stem ons te bereiken.
Als hij merkt dat wij hem niet hoo-
ren, komt hij in snellen pas nader en
roept nogmaals.
Daar hoor ik zijn stem!
Weer komt hij nader. Ja, nu hoor
ik het duidelijk .Wachter, laat tocti
geen onzuiver geluid hooren! Blaas
wat gij blazen kimt! Waarschuw de
slapenden, want het oordeel nadert.
Wellicht is het jaar dat komt voor u
het jaar om nog meer te mogen doen.
Eindig het jaar dan niet voor dat gij
met uwen God het vertoond vernieuwd
hebt.
Het licht dat schijnt van uit Bethle
hem schijnt over dien zondeberg. In
dat licht verschijnt de man die waar
schuwt.
Ik heb het gezien, ik geef het door.
Ik hoop met God, hem belijdende,
zonde en tekortkoming, het nieuwe
jaar aan te vangen en u allen weer te
ontmoeten alsdankbaren!
OBSERVATOR,
Welvaart en fortuin?
Neen.
Ik vond ze niet.
Dat is ook begrijpelijk.
De woorden heil en zegen hebben een,
diepe beteekenis. De laatste vier ge
noemde zijn veel meer oppervlakkig,
ze hebben hoofdzakelijk betrekking
op 't stoffelijke kantje van ons leven.
Als wensch uitgesproken zijn het
woorden, die via den mensch naar den
mensch gaan.
Daarentegen drukken heil en ze
gen uit de afhankelijkheid van God,
ze gaan met eerbied gesproken
via God naar den mensch.
Ze spruiten voort uit den vromen
zin van onze vaderen uit den Christe-.
lijken geest van het Nederlandsclie
volk, dat rekening hield met het Al-
bestuur van den Schepper, dat alle
dingen afhankelijk wist van de voor
zienigheid Gods, en niet van „De Vooiv
zienigheid" met een hoofdletter of
van het Fortuin (o, heidensch woord,)
Onze moderne tijd kweekt moderne
menschen met moderne woorden en
„heil" en „zegen" hooren daar niet bij»
In het woordenboek staan ze nog
eervol vermeld en in preeken en ge
schriften kocmen ze nog we lvaak vooiy
imaar voor het dagelijksch gebruik ra
ken ze een beetje achteraf.
Het staat veel beter om te zeggen;:
„Veel geluk en voorspoed",' dan „veel
heil en zegen".
OUDEJAARSAVOND.
't Ia Oudejaarsavond van het jaar
a 899.
't Vriest hard. De noordoostenwind
blaast zijn kouden adem in het gezicht
van Karei van Dijk die zich langs de
Oude Vest naar huis spoedt.
Hij is naar Oegstgeest geweest en
heelt zün moeder bezocht die 'ernstig
ziek ligt. Al jaren was ze sukkelende.
Eiken winter kwam het weer terug, een
chronischebronchitis. Hoesten vooral
"s nachts, zooat zo geen voldoende rust
kon bekomen. Uitgeput lag moedertje
dan weken lang terneer. Maar zie, elk
jaar weer als de dagen milder begonnen
te worden en de nachten minder koud,
als het voorjaarszonnetje zijn warmte
Itegon te geven, dan knapte moeder
weer wat op.
Het scheen wel of moeder nu zwakker
was dan andere jaren. Het hoesten was
erg. De Dokter scheen ook niet gerust.
Daarbij, moeder was anders zelf nog
al opgewekt, maar nu lag ze uren lang
stil terneer. Als ze een gesprek voerde
met haar dochter, die bp haar inwoon
de, of als Karei kwam, dan liet zü zich
meermalen ontvallen dat het zeer wel
mogelijk was, dat deze winter de laat
ste zou zijn.
Moeder scheen er zelfs meer zeker
van dan ze aan haar kinderen wilde
loslaten. Wat was ze straks niet ernstig
toen hü afscheid nam. Hoe drukte
zijn hand. Met gebroken zinnen, telkens
door hoestbuien onderbroken, had ze
hem gewezen op de vergankelijkheid van
het leven, dat ons ook deèe oudejaars
avond predikt. Met meer ernst dan ze
toch al altijd sprak, vermaande zü hem,
om ernst 1 maken met zün leven om
ook vcor zijn jonge vtouw te zün de
leidsman tot Christus.
Go.n woord van verwü't had moed-!
daarin gemengd.
En toch hoe schuldig gevoelde hü
zich nu.
Wat was er niet veel dit jaar gebeurd.
Wat een verdriet had hü moeder aange
daan. Wat had moeder niet gebeden en
geworsteld om haar afdwalenden zoon.
Hü, de trots van haar weduwschap, de
zoon waarop al haar hoop gebouwd was,
hoe had zü geledên toen hü hoe langer
hoe meer afdwaalde.
Toen haar man nog leefde ging Karei
geregeld mee ter Kerk. Bezocht hij de
.longelingsvereeniging. Ging geregeld ter
catechisatie. Nog aan vaders sterfbed
had hü het plechtig beloofd, dat hp
den God van zpn ouders wilde dienen.
Plechtig jiad bjj beloofd dat lip' be-
lpdenis des geloofs wilde afleggen en
in vaders voetstappen wandelen. Plech
tig had hp ook beloofd dat lip voor
moeder een steun zou zpn in haar we
duwschap.
Na vaaers dood was hij ook inderdaad
ernstig zoekende geweest om die be
lofte. in te lossen. Moeder was dit een
troost, geweest in het leed dat zij droeg
om vdders sterven.
Maar daarna was Marie op zün pad
gpkomen. Hp wist zelf niet meer hoe
het zoo gekomen was, maar allengs wa
ren ai de goede voornemens verdwe
nen. Maria voelde er niets voor om
naar de kerk te gaan. Ze hield van
uitgaan. Zondags naar de kerk. Neen,
daar moest ze niets van hebben. Een
verloofde die zoo saai kerksch was,
neen hoor, dat ging niet. Hp' moest
maar kiezen tusscnen haar en de kerk.
Hp had gekozen, zonder moeder. Voor
taan zou hp niet meer naar de kerk
gaan, maar zou het gezelschap van Ma
rie opzoeken.
Moeders bede, moeders vermaan,
sloeg hp in den wind.
Zondag aan Zondag bracht hij bui
ten het ouderlpk huis door. in. allerlei
genietingen der wereld. Hp hield van
Marie en zp van hem en dat was hem
het voornaamste. Zp'n betrekking ver
oorloofde hem nu óm aan trouwen te
denken.
Maar hoe zou dat gaan. Moeder allec-n
laten ging toch niet. Hp had vader toch
zoo plechtig beloofd, moeders zorg te
zullen zpn. Zou Marie het willen bp
moeder in te komen wonen?
Na weken van overleg met zichzelf,
besloot hp toch er eens met Marie over
te praten. Heel voorzichtig begon hp te
vertellen, hoe lief vader en moeder al
tijd voor elkaar en voor hem geweest
waren. Hoe hij vader op diens sterfbed
beloofd had voor moeder te zullen zor
gen. Daarna dat hp het toch eigenlpk
ook als een plicht rekende dat niet
alleen hp', maar dat ook Marie met hem
voor moeder zouden zorgen.
Wat hp gevreesd had, was waarheid
geworden. Marie, cordaat als altijd, was
ineens met een beslistheid daar tegenin
gegaan, waarvan hp niet weinig schrok.
Hoe hij ook praatte, Marie bleef on
verzettelijk.
Zü stelde hem ook nu weer voor de
keuze, meteen zeker van haar over
winning, óf bp moeders pappot blpven
óf met haar o een afzonderlpke woning.
Hü herinnerde zich nu nog dientreu-
rigen Zondag, toen moeder uit de kerk
kwam en Marie en hp haar reeds op
wachten; hoe zp, die edele vrouw, jnj
het vernemen van het treurige besluit
geen woord van verwp't uitte, maar on
der een b'tteren tranenvloed alleen zei:
Karei fV had ik niet verwacht, maar
als Marie niet bp mri kan wonen, dan
moet Dora maar thuis komen.
Hoe was daarna zpn huwelük als met
een donker waas overtrokken geweest.
Wat een bittere tranen schreide moe
der vaak, maar geen woord van ver
wijt was er gekomen over de lippen
van haar. die bad voor haar zoon.
Ja zij bad. Ook nu dat wist hp' zeker.
Hij weet zeker, dat zjj ook nu met die
lieve zuster Dora over hem spreekt en
dat beiden met zorg voor hem vervuld
zpn.
Hoe anders is het thuis. Ja Marie is
lief v-ior hem. Zü is goed. Maar dat
zachte dat van Moeder en Dora hem
iegen^traalt, mist hij toch.
Ja 't is hem zelfs nu moeilpk om
naar huis te gaan. Heeft hp' niet god
deloos gedaan door op deze voorwaarden
Marie tot vrouw te nemen? Moest hij
niet breken die banden om weer vrij
te zpn. 1
^Ondanks den snpdenden wind gevoelt
hij. een angstig heet zioh naar het hoofd
stügen. 0, als moeder eens dezen nacht
weggenomen werd. Hoe vreeselpk zou
het voor hem zün. Zooveel zonden die
niet beleden zpn voor God, niet beleden
voor moeder.
Maar wat zei moeder ook al weer, dat
hp zpn jonge vrouw moest leiden tot
Christus, dat hp zelf ernst moest ma
ken met zpn leven. Was hü niet ge
doopt? Hadden vader en moeder hem
niet vroeg in den gebede opgedragen?
.Had hp niet ook zelf in de dagen toen
hp in de voetstappen zijner ouders wan
delde het beter gehad dan nu?
Ja zoo was hot. Hp is nu bezig zpn
plicht als man te verzaken. Dat heeft
hji al lang gedaan.
Neen, zoo kan het niet blpven. Hij
zal naar huis gaan en met Marie er
over spreken. Wie weet missohien is
de ernstige toestand van moeder wel
het middel om haar tot andere gedach
ten te brengen.
Hp is het huis genaderd. Aan de deur
staat Marie hem reeds op te wachten.
Wat mag dat zpn?
In de h—«kamer gekomen, zegt Ma
rie: 0, KareL wat ben lk blp dat je er
bent, wat had ik een angst.
Een angst kind, waarvoor?
Ja dat weet ik niet. maar het is alsof
mp' iets heel vreeselüks overkomen zal.
Is het met moeder goed?
.Neen, moeder gaat achteruit. Ik vrees
dat wü moeder niet lang meer zullen
bezitten.
Voor het eerst stort dan ook Marie
tranen om haar schoonmoeder. Zü, de
wees, die nooit ouders gekend lieeft,
heeft ook nog nimmer kinderleed om de
ouders gekend.
Maar nu kan ook Karei het niet langer
uithouden. Ook zpn overkropt gemoed
ontlast zich in een tranenvloed. Doch
er komt meer. Ook nu vertelt hn aan
Marie hoe hp onderweg een strpd had.
Hoe hp gevoelt dat zp beiden schuldig
staan.
Zoo ontwikkelt zich bun gesprek ever
het cos bekende onderwerp.
Daarna wordt voor het eerst in dei
woning van Karei van Dpk een gebed
van man en vrouw tot God om verge
ving opgezonden.
Ma3r dat niet alleen. Straks onder*
neemt het jonge echtpaar van Dijk den
tocht van den Lagen Tlpndpk naar
Oegstgeest.
Daar in de stille woning wordt de
stervensstrijd van een oude trouwe Ohria
tin verlicht door een berouwvol te
rugkeerenden zoon en door de heete tra
nen van een schoondochter, wier ziel
worstelt om tot vrede met God te ko
men.
Maar de sohok is voor moeder te
veel geweest. Doodelük vermoeid zink#
ze terug in de kussens. Even later een
zware hoestbui en een bruisende bloed
stroom kleurt het bed rood.
Alle drie kinderen uiten een kreet
van sohrik. Karei ült om den doktor,
Zoodra deze komt en de oude vrouw
heeft onderzocht, zegt hp dat het hoogst
ernstig jis. Herhaalt zich do bloedspu
wing niet, dan is er nog wel e enige hoop
maar het gevaar ia groot dr.t het zioB
herhaalt.
Zoo brengen de drie kinderen een
angstig uur door. Eindelpk daar slaat
moeder de oogen op en wenkt met een
lichte beweging haar zoon om bühaar
te komen. Deze luistert met :trjn ooraajf
moeders mond en verneemt daar: Ver
geving naar Jezusvrede.».
zaligheidvolgmp.
Dan slaat de Vlok twaalf slagemi
van middernacht. Het oude jaar is heen-
het nieuwe vangt aan. Nog eenmaal
slaat moeder de oogen op eis. blikt he
melwaarts, nog één zuchtzp is
ingegaan in de ruste die er blijft voor
het volk Gods.
Aan haar stervenssponde staat een
echtpaar dat heete tranen schreit. Tra
nen van berouw, maar ook tranea
van dankbaarheid, dat deze oudejaars
avond vóór moeders dood de verzoening
bracht en bet nienwe jaar met God be
gonnen wordt H.
