CHRISTELIJK DAGBLAD voor LEIDEN EN OMSTREKEN
7d» JAARGANG
DINSDAG 28 DECEMBER 1926
NUMMER 20f9
COURANT
ABONNEMENTSPRIJS
In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
Pei'awartaal I 2.50
Per week I 0.19
Franco per post per kwartaal 2.90
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
T Tet Uitvoerend Comité tot aanbieding
van een Huldeblijk aan den Burge
meester, ter gelegenheid van diens af
treden als zoodanig, maakt bekend, dat
de aanbieding van het Gedenkboek zal
plaats hebben op Donderdag 30 Dec.
a.s.f des namiddags te drie uur, in
den Foyer van de Stads-Gehoorzaal,
tot bijwoning waarvan alle deelnemers,
voor zoover de plaatsruimte dit ver
oorlooft, worden uitgenoodigd, terwijl
aldaar te 4 uur aan alle ingezetenen,
vereenigingen, corporaties, enz., ge
legenheid zal worden gegeven om van
den Burgemeester afscheid te nemen.
AUG. L. REIMERINGER, Voorzitter.
F. G. ROSIER, Secretaris.
V Staatsrechtelijk onjuist.
In de Eerste Kamer ié verleden week
een deibat gevoerd dat verdient aan
de vergetelheid te worden ontrukt.
Minister de Geer wil voor alles be-
lastingverlaging brengen nu de toe
stand van s Lands financiën dat mo
gelijk maakte. Hij heeft daartoe geko
zen o.m .de Personeele belasting en de
Successie belasting.
Wij laten thans rusten de vraag of
deze keuze juist is. Onzerzijds ware
eerder de voorkeur gegeven aan de
keuze van Minister Colijn die de bui
tensporig hooge Inkomstenbelasting al
lereerst wilde verrhinderen. Vooral
ook om de gevolgen voor de gemeen
ten tengevolge van de vermindering
der personeele belasting, verdiende
ou. de keuze van Minister Colijn de.
voorkeur.
Reeds in de Tweede Kamer heeft de
Minister ernstige critiek op die keuze
moeten hooren. In de Eerste Kamer
heeft zich die critiek herhaalt. Vooral
heeft mèn den Minister als het ware
afgedwongen dat hij zou toezegen het
volgend jaar reeds de wijziging der
Personeele belasting gaat eerst 1928 in
met voorstellen zou komen om de
gemeente te. helpen.
Nu heeft de Eerste Kamer niet het
recht van amendement, Zij kan in een
voorstel geen verandering brengen.
Dit is blijkbaar niet erg naar den zim
van sommige leden. Zoo stelde de heer
Wibaut, wethouder van Amsterdam,
een motie voor, welke feitelijk een ver
kapt amendement was. Om n.l. de be
handeling op te schorten totdat de Mi
nister met maatregelen in het belang
der gemeente zou zijn gekomen.
De Minister stelde onmiddellijk een
dreigement daartegenover, dat hij n.l.
dan de successiewet een wet zeer
naar den zin van den heer Wibau t
ook onuitgevoerd zou laten.
Toen Prof. Lohman daartegen zijn
stem verhief, als ongrnd wettel ijk, dek
te de Minister zich met te zeggen dat
zoolang de Koningin een wet niet heeft
geteekend, de afkondiging niet plaats
kan hebben. De Minister zou daarmee
H.M. de Koningin in het voor hem on
aangename geval betrekken, of liever
zou haar willen verhinderen de wet
die, na het overleg met de Staten Ge
neraal, tot stand behoorde te komen,
te bekrachtigen. Wel even bedenkelijk
als het niet afkondigen van een be
krachtigde wet, hetgeen de heer Loh
man afkeurde.
Het is gelukkig niet zoover geko
men. De Kamer heeft, de motie ver
worpen.
Maar èn de motie èn het dreigement
van den Minister waren toch wel rare
staaltjes van staatmanskunst.
BUREAU: Hooigracht 35
Leiden
TeL 1278, Postgiro 58936
Postbox 20
V Misvatting.
Het „ingezonden" van den heer „C.
H." en het antwoord van den heer A.
Wam aar, en nu weer het betoog van
den heer C. H. noopt ons ook iets over
deze zaak te zeggen.
Wanneer men van buiten de gren
zen van ons land komende in eens ge
plaatst wordt midden in het Christe
lijk leven hier te lande, valt het on
middellijk op dat de organisatie voor
velen een stuk leven is geworden
Vooral op het gebied van de vakor
ganisatie hebben we een ontwikkeling
gekregen die van machtige beteeke-
Tiis is geworden.
Ook op ander terrein is die ontwik
kel: ng en die be teekenis gekomen
maar die is in dit onderwerp niet aan
de orde. Wij laten ze dus rusten.
De bete ;enis onzer Chr. Vakorgani
satie gaai naar twee zijden uit. Uit
wendig door dat ze een dam heeft op
geworpen tegen de neutrale vakorgani
satie die meer en meer in socialisti
sche banen gaat. Inwendig doordat ze
onze menschen de mogelijkheid
schenkt om ook in het sociale leven
onze beginselen, aan Gods Woord ont
leent, o.p te diepen en toe te passen.
Inwendig ook doordat zé het contact
naar die beginselen tusschen patroon
en knecht tracht te leggen.
Voor deze ontwikkeling moeten wij
dankbaar zijn.
Maar dan is dat toch een dankbaar
heid die met eenigen weemoed ge
mengd is. Het is ook om der zonde
wille dat wij van deze vakorganisatie
de hulp moeten ontvangen Ware er
geen zonde, de verhouding tusschen pa
troon en knecht zou zoo zijn, dat en
geen krachtige organisatie noodig was
Doch zoo ver gaan we niet eens terug.
De met de Klassenstrijd-theorie zich
wapenende vakorganisatie heeft het
helaas noodig gemaakt om ons begin
sel in een sterke organisatie te doen
spreken. Men ontkomt, van buiten ko
mende, niet aan den indruk dat hier
van een min of meer onnatuurlijk
snelle groei sprake is.
Nauwelijks echter ontvangt men ook
maar de eerste gevoelige aanraking
met het practische maatschappelijk
leven, of men gevoelt de noodzaak.
Dan leert men danken voor hetgeen
God schonk.
Dit strijdt niet tegen elkaar. Het
een kan met het ander samengaan.
Ja, wij achten het zeifs noodzakelijk
dat die twee tegen elkaar balaneee-
ieii. Wat hier zoo buitengewoon voor
spoedig groeide, stemt ons tot dank.
Maai' het noopt ons ook steeds met de
vraag tot ons in te keeren wat Gol
wil. Wij moeten zeer nauw leven,
vooral omdat we een zekere macht be
zitten.
Zien wij goed, dan waarschuwt on
ze broeder C. II. om toch vooral niet
te ver te gaan. Hij die de revolutie in
al haar verschrikkingen heeft gekend,
is voor niets zoo bang dan voor de
eerste 'schreden op den weg naar die
revolutie. Ook hij kwam #van buiten.
Ziet in den snellen groei van ons vak-
vereenigingsleven iets onnatuurlijks.
Daarentegen de heer Warnaar be
toogt met klem van redenen: veroor
deel toch niet. Waardeer wat God ons
geeft. Wij zagen in de geschiedenis
meermalen dat hetgeen eerst met de
donkerste kleuren geteekend werd, la
ter als de meest vroolijke schilderij
werd begroet. Wat men vo6r eenlge
tientallen jaren als revolutie, ais Jn
strijd met Gods Woord aanmerkte,
daarvoor dankt men nu God.
Nogmaals, hier is naar onize mee-
niing geen strijd maar de twee zijden
van dezelfde zaak. Wij moeten onze
vakbewegng als een geschenk, als een
dierbaar goed, uit Gods hand ontvamr
gen. Maar wij moeten ook angstvallig
vragen om zooveel genadelicht dat wij
nooit de macht die wij daarin bézit
ten aanwenden tot iets dat tegen Gods
heilige wil ingaat
Daarom is niet alleen de Medezeggen
schap, maar is elke belangrijke vraag
op sociaal terrein, een vraagstuk van
ontzettend gewicht.
Niet op het terrein der Kerk of der
School ligt de groote strijd der toe
komst maar op het sociaal terrein.
Daarom moeten de twee stroomingen
in onzen kring niet worden gesmoord.
Wij moeten die stemmen belde waar
de eren .Zij moeten recht gevat worden
Geen misvatting brenge ons van het
rechte pad.
STADSNIEUWS.
ONZE NIEUWE BURGEMEESTER?
Naar wij meenen te weten heeft de
Regeering voor het ambt van Burge
meester onzer stad op het oog den
heer Mr. A. van der Sande Bakhuijzen
zaakgelastigde van Nederland te Bu
dapest.
HAARLEMSCHE ORKESTVEREEN.
Zooals de nachtegaal de zangvogel ia
bij uitnemendheid, zoo is Mozart dei
muziek. Geef hem een onderwerp, en
hij maakte er in muzikaal opzicht een
werk van wonderbare schoonheid van.
De ellendigste teksten, welke hem
voor zijn verschillend© opdrachten doo®
d© libretto-fabrikanten werden voorge
legd, werden om zoo te zeggen door
Mozarts zingende ziel verheerlijkt.
Over het gtemis aan innerlijke diepte,
het oppervlakkige, de goedkoope rhyth
miek, het hoempa-achtigje van tal loc ze
ouvertures, die m de concertzaal ten ge
hoornet worden gebracht, hebben we ons
wel eens uitgelaten.
Maar Mozart maakt van een Ouver
ture een symphonisch geheel, dat altijd
den componist van fijnen smaak en
fijne eruaitie kenmerkt.
Het blijspel: „De Schauspieldirek-
tor" is naar den tekst een wanhopig;
prul, zooals bijna alle 13de eeuwsche
operateksten, onbeleekenend, schreeu
wend van onwaarachtigheid. Maar Mo
zarts muziek is beschaafd. De Ouver»
ture, die de muzikale motieven samen»
vat en tot één geheel verwerkt, dat den
hoofdindruk van het geheel moet ge
ven, is een kleurig en frisch werkje,
vol van afwisseling, vol van melodische
innigheden in luchtige rhythmen.
Een heerlijk- werkje was dit cm ons
voor het volgende in de rechte stem
ming te brengen en Mozart in zijn on
volprezen, volmaakte schoonheid ta
doen genieten.
Dit tweede nummer was het Concer
to G gr. t., werk no. 313 van den
meester.
Dit sublieme werk werd gisteravond
voor het eerst door 't Haariemsch or
kest gespeeld, en onmiddellijk moet het
ons van 't hart, dat het hiermede een
schitterende prestatie ;heeft gegeven.
Met een mooie orchestrale inleiding;
begint het Allegro maestoso en dan
valt weldra de fluitsolist, in dit geval
de heer Ernst Elsmann, 1ste fluitist
dear H. O. V. in. Gemakkelijk heeft
Mozart deze fluitpartij nu juist niet ge
schreven. Trouwens welk concert voor
we.ik instrument is van Mozart gemak
kelijk? Er ligt een zeldzame glans over
deze parelende, flonkerende, sidderen
de fluitooioratuur, soms zacht omgonsd
door het geruisch van 't strijkkwartet,
dan weer begeleid van hobo en trom
pet.
Hier openbaart zich de zingende ziel
van Mozart als een leeuwrikslied, dat
hoog in het blauw maar door orgelt en
kweelt, eindeloos varieert, maar uit
gezongen raakt en steeds weer boeit.
Het jubelt maar dóór in mousseeren-
de rhythmen, kiaar en zonnig en toch
in zijn diepste wezen weemoedig en
vol van heimweck.anken. En volkomen
is Mozarts ©est, gïheel o\ereenkom
stig diens flonkerende coldratuur hadl
de dirigent, Gerharz, voor den solist
een tweetal mooie cadenzen geschreven
die schitterend tot hun recht kwamen.
Het Adagio non troppo van verrukt
kelijke schoonheid wordt door het
strijkorkest con sordine ingezet, ter
wijl de hobo een matte goudkleur bij1
zet aan het teer weemoedige spel.
Dan vloeit uit het orkestrale spel'
de breed uitgezongen fluitmelodie
voort. Muziek van zeldzaam edel ge
halte, van voorname gratie, muziek,
waaruit blijkt, dat Mozart bij al zijn
roerende kinderlijkheid de vlammen
van het leed heeft voelen branden in
zijn borst. Maar niet een muziek, die
ondanks haar droevige accenten rus
tig maakt en tegelijk den mensch uit-
heft boven het leed.
Maar dan volgen zonnige rhythmen;
van het Rondo, een blijde jubel. En
het gaat alles zoo vanzelf in deze mu
ziek. Het mousseert en het huppelt
en trippelt maar voort. En het tnfiert
'en parelt met al die voorslagjes en na
slagjes en honderden melodische ver
sieringen in alle instrumentpartijen
maar door en het lijkt alles zoo vanzelf
sprekend, zoo ongedwongen, zoo puur
en elegant.
Maar o, het is zoo moeilijk en het
vraagt een ongelooflijse technische ze
kerheid, om in die versieringsmotiefjes
geen kleine foutjes te maken en
daardoor te derail leeren.
Zie, dat is wel de groote verdienste
van 't Haariemsch orkest,- dat onder
Gerharz precies alles klopt en Mozart
in al zijn fijne gratie tot ons komt.
Van het orkest en van den solist, dia
schitterend spel leverde.
De stampvolle zaal wist zoowel del
schoone solovoordracht als de nobelei
orkest begeleiding op rechte waarde te
schatten door warm en herhaald ap
plaus.
Na Mozart Beethoven, en wel diens/
eerste symphonie, voor het eers tl in
1800 te Weenen uitgevoerd. Betrekke
lijk een jeugdwerk. Beethoven is reeds»
zichzelf geworden, maar invloeden van
Mozart, vooral van Haydn, zijn nogj
merkbaar.
Ons trof reeds in 't Adagio de rhythJ
mische schwung. Men weet, dat Maft
Ier ergens zegt: „lm Anfang war der
Rhythmus". Het rhythme is het eerste
principe der muziek, want wat is ten
slotte de melodie, wanneer ze niet door
't juiste rhythme gedragen wordt.
„Voor alles het rhythme", schijnt
ook het beginsel van den dirigent Ger
harz te zijn. Als de orkestleden dan de
juiste noten maar blazen en strijken,
komen melodie en harmonie vanzelf
in orde. Dan komt vanzelf de juiste»
/interpretatie van het kunstwerk. Jliï
die hebben we vernomen.
Het Allegro con brio werd mder
daad met brio gespeeld.
En dan volgt het prachtige 'Andante.
Neen, daaruit spreekt nog niet de la
tere Beethoven, wiens ziel door smart
is verscheurd, en die weemoedig neer
zit bij de puinhoop van verbrijzelde ide
alen. Maar toch is het de echte Beethc*
ven, die de gevoelens v. 't warmlevend/
hart vertolkt in een aangrijpend canti
lene. En dan volgt weer van het Scher
zo de rhythmische braveer, waarin de
leider het orkest opzwiept tot enthousi
asme.
En of zoo'n leider zijn taak verstaat
Idat blijkt uit den opzet van het slot-
•allegro, hoe daar de v.olen weifelend'
zoeken om het motiet te vinden en het
dan na een vijftal proefnemingen vin-
dien, en met plotselinge zekerheid een
lichte, bruisende melodie aanstemmen
die geestig, zonnig en vol humor in
haar verdere ontwikkeling voert naar
het slot.
Het was een glanzende gave vertol
king van Beethovens Eerste.
Na de pauze waren ons twee novi
teiten beloofd, maar aangezien een
paar onmisbare orkestleden ziek wa
ren, werd m stede daarvan Beethoven's
Zevende Symphonie gegeven.
Reeds meermalen hebben wij opge
merkt, dat deze symphonie haar oor-
ysprong heeft te danken aan dansmu
ziek. Maar dit ligt toch in het zeer
verre verleden. Immers Bach noemde»
om het maatrhythme zijn instrumentale
tusschenspelen in gewijde werken, b.v.
het „Weinaohtsoratoriüm" sintonia.
Maar het schijnt, dat Beethoven in
zijn Zevende nog aan den ouden oor
sprong heeft willen herinneren. Wag
ner noemde deze symphonie „de apo
theose van den dans'Nu is er wel
licht geen symphonie van Beethoven
met meer rhythmische verscheideneid/
dan deze zevende.
Het eerste gedeelte bewéégt zich in
langzame maten, maar dan komen plot
seling weer van die wonderlijke versnel
lingen der tempi.
''Het tweede gedeelte gelijkt een tréur
marsch, maar is inderdaad een statige
dansmelodie.
De derde afdeeling der symphonie
met levendige rhytmiek ingezet, ver
toont weer langzajne tusschenspelen
met weemoedige tinten en verheft zich
dan weer tot een rhythmische orgie; en
toch valt ook hier wear het innig wee
moedige karakter niet te miskennen.
De slotsatz van de symphonie wordt
gedragen door een hevig opwindendl
rhythme, dat steads dringender en dni>
gender voert naar het einde.
Het orkest gat van dit bruisende
werk een geestdriftige ver.oiking, dank
zij de begaafde leiding van den heer
Gerharz.
Wij hopen dit werk nogmaals van
het Haariemsch orkest te mogen ge
nieten, even gloedvol, maar dan voor
de pauze. Want de Zevende Symphonie
vraagt ingespannen luisteren.
Het publiek was opgetogen.
BEGRAFENIS DR. G. M. RUTTEN.
Gistermiddag had onder groote be
langstelling de begrafenis plaats van
Dr. G. M. Rutten, leeraar aan de Gem.
H.B.S. voor jongens te Leiden, Om on
geveer 2 uur trok de stoet van bet
sterfhuis naar de begraafplaats „Rhijn
hof Aldaar aangekomen sprak in de
kapei der begraafplaats allereerst Dr.
J. C, Schalkwijk, directeur van de H.
B.S., die mede namens den rector van
het gymnasium woorden van waardee
ring aan den overledene wijdde.
Vervolgens sprak de heer M. Noacii,
leeraar aan het instituut Wullings te
Voorschoten. Spreker wees op de pret
tige wijze waarop de overledene steeds
met de jongens wist om te gaan, toen
hij jaren geleden als leeraar aan het
instituut verbonden was en roemde
zijn arbeidzaamheid.
Tenslotte sprak de heer W. N. van
Waveren, voorziter van de commissie
van volksöijeenkomsten, van welke
commissie ook de overledene lid was.
Spreker uitte woorden van waardee
ring en dank voor al hetgeen hij in het
belang dier commissie bad gedaan, en
bracht hem hun laatsten groet.
Dan werd het lijk naar het graf ge
dragen en onder diepe stilte in de
groeve neergelaten, waarna de zoon
van den overledene den aanwezigen
dank bracht voor de laatste eer aan
zijn vader bewezen.
WEEK DER GEBEDEN.
Evenals vorige jaren zal D. V. in
de eerste week van Januari 1927 we
derom de week der gebeden worden
gehouden, eiken avonid van 38 Ja
nuari 's avonds om 8 uur in de Ooster-
kerk. Ook nu wederom hopen predi
kanten van verschillende kerken van
Leiden en elders voor te gaan. De on
derwerpen zijn:
Maandag 3 Januari: „Dankzegging
en Verootmoediging. Dinsdag 4 Janu
ari: „De Algemeene kerk. Het één© li
chaam, waarvan Christus het Hoofd
is". Woensdag 5 Januari: „Volken en
Overheden". Donderdag 6 Januari:
„Zending". Vrijdag 7 Januari: „Huisge
zin, Opvoeding, Onderwijs". Zaterdag 8
Januari: „Inwendige Zending, Zending
onder Israël".
De hartelijke uitnoodiging tot deze
jaarlijksche week van gemeenschappe
lijke overdenking en gebed gaat uit
van de Evangelische Alliantie (in 1846
gesticht) welke bedoelt de bevordering
van de eenheid in geloof en liefde van
allen die den Naam des Heeren Jezus
Christus belijden.
GYMNASTIEKONDERWIJS.
Naar wij vernemen, zullen B. en u/.
den Raad voorstellen, te benoemen tot
ADVERTENTIE-PRIJS1
Gewone mdvertentiSa per rejjel 227» cenf
Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarlei*
Bij contract, belangrijke redactie*
Kleine adrertentiSn - bij vooruitbetaling
▼an tan hoogste 30 woorden, worden dege
lijke geplaatst ad 40 cent
Belangrijkste nieuws in dit Nummer.
Binnenland.
Ernstig ongelnk bi) Warmond.
Buitenland.
Communisten ter dood veroordeeld
in Litanen.
Strengen vorst in Frankrijk.
Sneeuw in Spanje en Portugal
ambtenaar, belast met het toezicht op
het gymnastiekonderwijs alhier in de
vacature, ontstaan door het overlijden
van den heer M. A. A. Steyns den
heer A. Metz, gymnastiekloeraar al
hier.
V. L. O. K.
Bovengenoemde Vereen, van Leidsche
Oud-Kweekelingen, hield gisteren haar
6e jaarvergadering in „Oud Hortus-
zicht".
Om ongeveer 7, uur opende de Voor
zitter, de heer A. J. Anes, de vergade
ring op gebruikelijke wijze.
Van het huishoudelijk gedeelte valt
weinig te zeggen, de jaarverslagen van
Secretaresse en Penningmeester waren
in opgewekten toon gesteld. Het ledental
gaat vooruit, terwiil de kas met een
ilink batig saldo sluit. In plaats van
de altredende bestuursleden Anes enJ.
G. Baart werden gekozen de heeren J.
w. Muiden en Wassenaar. De heer Jac
van Weeren werd mede in het bestuur
fekozen, maar meende te moeten be-
anken; hij stelde voor den heer Ver-
sluys bij .acclamatie te benoemen, wat
ook geschiedde.
De eigenlijke feestvergadering, die bij
gewoond werd door eenige leeraren en
gasten, ving daarna aan. Het program
ma bood veel en velerlei.
De heer J. v. Muiden hield allereerst
een letterkundige inleiding over: „Hei
lig Optimisme". Het vorige jaar had hij
ons geteekend: „Stadsellende", voorna
melijk in de literatuur. Nu leverde hij
ons een pendant van dat beeld. Schoon
van stijl, breed van opzet, diep van
inhoud als deze lezing was, boeide ze
van het begin tot het einde, terwijl de
spreker ruime gelegenheid kreeg, zijn
groote belezenheid te demonstreeren.
De reciteerwedstrijd viel mede bijzon-
Her in den smaak. De jury had, zooals
steeds, geen gemakkelijke taak, te meer
daar „ernst en scherts met denzelfden
maatstaf moest worden gemeten. Op
merkelijk is, dat alle prgzen ten deel
vielen aan hen, die aan de luim 'de
voorkeur gegeven hadden.
.Het „bezoek aan de school van Mr.
Plak" toonde overduidelijk aan, dat sch.-
meesters vroeger toch erg eigenwijs wa
ren, een euvel, waarnaar men tegenwoor
dig tevergeefs zoekt. Of zou de familie
van Meester Plak nog niet uitgestorven
zün? En dan de dominéé met zijn nieu-
werwetsehe theorieën, waarvan Mees
ter niets weten wilde.
Daarna zong een quartet ons pas ge
dicht en gecomponeerd clublied. De
compositie was schitterend, frisch en
vroolijk. De tekst zal nader worden her
zien.
Van de parodieën op het lied van
Heine: „Die Lorelei" beviel ons het
meest dat uit Stadskanaal. Tot slot kre
gen we nog Justus van Effens „Kobus
en Agnietje" of „Aanleiding tot Vrji-
aadie een goed gespeeld stukje.
Het middernachtelijk uur was reeds
lang overschreden, toen we in den dam-
pigen nacht huiswaarts gingen.
In aansluiting aan den wensch, dien
de Directeur der Kweekschool in zijn
Speech uitte, wenschen we Vlok en de
leden van Vlok, 'dat Zjjtt de Vlokken,
toe, dat het haar en hun goed mag gaan.
DROEVIG ONGEVAL.
Van morgen kwamen twee meisjes
van 22 en 23 jaar, Vink en Kerkvliet
genaamd, werkzaam op de fabriek Pu-
dox te Warmond, niet op hun werk.
Eerst later heeft men op het ijs van
de Warmonder Leede bij het doorge
legen spoorbruggetje een afgereden
arm en de muts van een der meiejes
gevonden. Aangezien zij gisteren om
streeks 8 uur het werk hebben verla
ten, wordt vermoed dat zij, om eer
der thuis te kunnen zijn, over deze
spoorbrug zijn gegaan. Door den dik
ken mist hebben zij toen waarschijn
lijk den trein niet zien aankomen en
zijn toen overreden. De politie heeft
den geheelen ochtend gedregd en is
hedenmiddag er in geslaagd de lijken
op te halen .Op het lijk van Mej. V.
waren gc«n sporen van verwonding
aanwezig. Het lijk van Mej. K. was
ernstig misvormd.
POGING TOT OPLICHTING.
Bij een rad i o handel aar op den Ou
den Rijn vervoegde zich een onbekend
persoon, die voorgaf de chauffeur van
een dokter hier ter stede te zijn en
namens dezen een paar luidsprekers
op zicht wilde hebben, een oude luid
spreker wilde hij doen repareeren.
Even later werd de radiohandelaar
