k tweede blad.
WST DE BLADEN ZEGGEN.
feuilleton.
NIEUWE LEIDSCHE
Bevestiging, Afscheid en Intrede.
Ds. C. Ferguson heeft Zondag
imet een predicatie over Hebr. 13:8
(afscheid genomen van de Ned. Herv.
Gem. te Durgerdam.
Met een predicatie over Ef3:17
mam. Ds. Joh. Kloots Zondag af
scheid van de Ned. Herv. Gem. te Va-
rik. Ds. K. gaat naar Keukelora.
Zondagnamiddag heeft Ds. J. K.
van der Hoeven, Ned. Herv. pre
dikant te Rheden, zijn afscheidspreek ge
houden over Joh. 14.: 9.
Theol. School te Kampen.
De college's aan de TheoL School
te Kampen zgn aangevangen met* 140
studenten, van wie pas dertig inge
schreven.
Hospitaal Kerkschip De Hoop.
Het hospitaal-kerkschip „De Hoop"
is gisteren van IJmuiden vertrokken,
voor het maken van zijn vierden kruis
tocht onder de haringvisschers op de
Noordzee.
Dr. F. G. van Asperen, van Haarlem
is weer als geneesheer aan boord, en
'Ds. J. Th. Meyer, Ned. Herv. predikant
te Roenderloo, die ook de vorige reis
meemaakte, als geestelijk verzorger.
De waardeering van het O. T.
De Zuid'-Hollandsche Predikanten
vereeniging heeft te Den Haag een bij
eenkomst gehouden onaer leiding van
Ds. Eldering. Prof. Dr. D. Ploo y hieicl
een referaat over: „Het oude Testa
ment in de oud-christelijke kerk",
waaraan wij het volgende ontleenen:
In zijn scherpsten vorm zou men
het onderwerp ook aldus kunnen aan
duiden: Marcion en het O. Test. Maar
daarmede ware het toch al te eenzij
dig belicht en beperkt. Het omvat vra
gen die tot den huidigen dag actueel
zijn, vragen naar hetgeen op Zondag
geoorloofd is of niet; naar de exegese
van Gen. 2 en 3; naar de geheele' lew
venshouding van een Christenmensch.
Met een gemakkelijk antwoord is de
waarheid niet gediend; zoo eenvoudig
is het vraagstuk niet. Als Jezus oener-
zijds uit het O. T. leeft <m anderzijds
tegenover de O. Testamontisuho voor
schriften zijn „maar ik zeg u" plaatst,
is daarmede het vraagstuk in zijn een
voudigsten vorm ons voorgelegd.
Het O. T. is de erve die «le Palestijn-
sche Christengemeente en door haar
de latere Christenheid van fsraëi heeft
overgenomen Zij werd daarin vooraf
gegaan door Jezus zelf. Het gaat m.i.
bezwaarlijk aan woorden als van
Matth. 5 18, dat geen tittel of jota der
wet zal voorbijgaan zonder meer te
stellen op rekening van het „judais-
tisch' Christendom. Maar wij vermoe
den iets van de richting waarin de op
lossing moet gezocht worden, in het
woord van de „gerechtigheid die méér
is dan die der Schriftgeleerden en Fa
rizeeën".
Met Jezus is een nieuwe interpreta
tie der wet gekomen, met hem komt
de bedeeling der „barmhartigheid die
meer is dan offer en tempel". Jezus
heeft den nieuwen geestelijken Tempel
aangekondigd dien hij .,in drie dagen"
weer zou oprichten. Het schijnt dat
onder dè leidslieden der oud-christe
lijke gemeente te -Jeruzalem alleen
Stephanus ten volle do bedoeling van
Jezus heeft verstaan en aanvaard. Wij
vinden ook bij Paulus een soortgeUj-
ke depreciatie van de Wet als bij Ste
phanus, zij is een Openbaring van la
gere orde, niet onmiddellijk van God,
maar door bemiddeling van engelen
gegeven, maar Paulus blijft voor de
joodsche Christenheid aan tien eiseh
der ritueele verplichtingen vasthou
den Hij blijft den Joden cm Jood, ook
na bet Apostel convent en na de er
kenning van de vrijheid der heiden
christenen.
Als propagandamiddel is het O. T.
voor de- oude christenheid te midden
van de omringende heidenvvereld van
groote beteekenis geweest: de predi
king van den een en God tegenover het
heidensch veelgodendom, de strenge
moraal, de hooge oudheid en inzonder
heid de „profetische" beteekenis van
het O. T. hebben vele heidenen gegre
pen en mede tot het Christendom ge
leid.
Maar dit alles heeft zijn schaduw
zijde gehad. Paulus heeft de vrijheid
van een Christenmensch weten te hand
VAN DONDERDAG
haven tegen de aanspraken van een
wettisch Jodenchristendom. Maar voor
de groote massa was Paulus' positie
ondoorzichtig.
Het O. T. blijft voor Paulus ook na
Damascus gezag behouden, maar het
dient ten slotte Christus die zijn hoog
ste, in laatste instantie zijn eenige
souvereine autoriteit. Door de open-
barng bij Damascus zag Pauus zijn
voorgaande leven en levenshouding
geoordeeld, alleen Christus behoudt.
Dan spreekt ook het O. T. van Christus
en leidt tot hem.
Paulus heeft geen polemiek gevoerd
tegen Wet en Tempel en cultus, alleen
als de vrijheid in Christus in gevaar
komt is hij onverzettelijk.. Paulinisch
is ten slotte Augustinus met zijn: Heb
God lief en doe dan wat gij wilt; en
Luther met zijn: Ein Christenmensch
ist ein freier Hèrr aller Dinge und nie
mand untertan.
Maar de spanningen die hier liggen
hebben zich laten gelden, 't scherpst
bij Marcion door wien het O. T en de
God-schepper dien het predikt, vol
strekt worden verworpen, en voor
wien de God en Vader van Onzen Héér
Jezus Christus de God van enkel barm
hartigheid is. Zijn critiek op het O. T.
i9 doctrinair, de historische continuï
teit wordt door hem miskend, maar
het door hem "gestelde probleem is
door de Christenheid niet opgelost
doch blijft actueel.
Ds schoolstrijd te Muiderberg.
Voor Ged. Staten van Noord Holland
is gistermiddag behandeld de kwestie
van dsn schoolstrijd te Muiderberg naar
aanleiding van het besluit van den raai
dier gemeente om afwijzend te beschik
ken op een verzoek der vereeniging tot
het stichten en onderhouden van een
of meer christelijke lagere scholen te
Muiderberg.
Tevens werd behandeld het daartegen
door deze vereeniging ingediende De-
roenschrift.
Nadat de voorzitter, Jhr. Mr. A.
Roall, de desbetreffende stukken hal
voorgelezen, heeft het eerst het woord
fevoerd Mr. Idenburg uit Amsterdam,
ie voor bovengenoemde vereeniging op
trad. Hij concludeerde, dat de medewer
king tot stichting van een bijzondere
school aan den raad is opgedragen,
echter afhankelijk van eenige objectie
ve bepalingen. Hgj bestreed de ongeldig
verklaring van zes handteekeningen.
Een ander 2estal handteekeningen
was door het schoolbestuur reeds als
ongeldig teruggenomen.
Namens hel hoofd van de openbare
school sprak de heer W. van Diesen,
die concludeerde, dat de raad het recht
heeft de geldigheid van de handtee
keningen te onderzoeken. Bovendien
meest van de lijst worden afgevoerd liet
aantal handteekeningen van hen, die de
ze plaat-sten om andere dan principieele
rédenen.
De burgemeester van Muiden, de heer
J. L. de Raadt, zette in het kort de
gronden van het raadsbesluit uiteen.
Na eenige discussie deelde de voor
zitter mee, dat Ged. Staten over deze
zaak zullen- beraadslagen en later uit
spraak doen.
UIT DE OMGEVING.
ROELOFARENDSVEEN
Dinsdagnacht zpjn een drietal rij
wielen ontvreemd. De politie, die on-
middellijk een uitgebreid onderzoek in
stelde mocht tot op heden nog geen
spoor ontdekken.
Terwijl de heer S. van der M.
alhier zijn nuto voor hel café van den
heer J. van der Geest zette, hebben
eenige personen kans gezien zjjn regen
jas uit de auto weg te nemen.
Vooral met net natte weer kwam dit
den heer v. d. M. zeer ongelegen.
Bij de politie is aangifte gedaan.
Dinsdag is in onze plaats weder
een aanvang gemaakt met de viering
der Oranjefeesten. HoeWe! het weder
weinig lot leestviering meewerkte, zag
men reeds vroeg in den morgen een aan
tal patronaatsjongens van hier otn Oran
jespeldjes te verkoopen, waarvan de op
brengst komt ten bat? van het jeugd
werk in deze plaats. \'an verschillende
huizen wapperde ds driekleur.
Om 9 uur had een optocht plaats van
do schoolkinderen der bijzondere scho
len, welke optocht werd opgeluisterd
t Ergerlijk© spot.
In het hinnenlandsch overzicht
vlecht De Zeeuw onderstaand stukje,
dat we met veel instemming aanhalen.
In de Tweede-Kamerzitting van Don
derdag is 'taan het eind der vergade-
.ring eenigszins rumoerig toegegaan.
De sociaal-democraten toonden zich
korzelig, dat het eindverslag der com
missie van rapporteurs over het ont
wapeningsvoorstel hunner fractie nog
niet gereed was.
De herinnering aan de socialistische
volksbetooging van 's Zondags op Hout
rust, mede voor de ontwapenings-idee
hing in de lucht.
,,'tLeek Zondag wel een zwijnen
stal!" riep de heer Duymaer van Twist
uit, en zijn partijgenoot Bijleveid be-
bevestigde de zienswijze me den uit
roep: „Zoo was het!"
Toen slingerde de heer Kleerekoper
dezen uitroep in de zaal: „Ik dacht,
dat een stal een heilig precedent voor
de heeren was."
■Zóó, als die zin gesproken is door
dezen' Joodschen afgevaardigde tegen
leden van een Christelijke partij,
door een man, die ook de pen voert
in het „Volk" welks onheilige uitla
tingen bij Kerst- en andere Christelij
ke feesten in veler geheugen liggeo,
kan het niet anders, of de uitlating
van den heer Abraham Benjamin Klee
rekóper moet op ons Christeli.ik volk
van elke gezindte 'n weerzinwekken-
den indruk maken.
Medezeggenschap.
In onze N.P.G.C. vonden wij het vol
gend rijmpje:
Janus, Piet en Hannes
Reden naar Den Haag
Op te lossen helpen
De ontwap'ningsvraag;
Om te demonstreeren
In parade-stap,
Naderbij te brengen
Medezeggenschap.
Janus droeg in 't knoopsgat
'n Roode dahlia
En hij keek d' uitrusting
Van zijn makkers na.
Ach, de kameraden
Misten 't roode sier;
Toen zei kamTaad Janus.
- „Jongens, hoor eens hier!
„Buiten en van binnen
„Kleeden wij ons rood:
„Jullie hebt géén kleurtje,
„Maar dat is geen nood:
„Kijk, daar achter d' heining
„Bloeien asters groot;
„Halt! stap af eens even.
„Kleur je eerst met rood!"
En de drie kam'raden
Sprongen van de fiets,
Plukten roode asters
Zoo waar er voor niets
En de roode asters
Harmonieerden goed
Met het vurig gloeiend
Socialistisch bloed!
„Van wien" vroeg Piet schuchter
„Is die bloemtuin toch?"
„Van ons allen, Pieter"
Sprak vriend Janus nog;
,,'t Plukken van die bloemen
„Geeft, wat 'k helder snap,
,,'n Duidelijk idee van
„Medezeggenschap
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Rheden, J. H. Bui-
nink te Meppel. Te Lemele, C. L. Tuin
stra, cand. te Scheveniagen.
Aangen omen: Naar Valtharmond,
J. L. de Wolf, cand. te Driebergen. Te
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Westzaan, Westmaas
en Westbroek J. Mejjnen, cand. te
Baarn. Te Zierikzee, B. Wentsel te Rid
derkerk. Te Dronrjjp, H. Smit, cand.
te Nieuw Weerdinge.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen: Te Grand Rapids (N.A.)
(H. Kieviet te Veenendaal.
Door leed en strijd.
16),
De een of andere ongewijde kuil Was
goed genoeg voor hun vervloekte li
chamen. Vader Cyrillus was alleen in
het woonvertrek, maai- men kon er de
stemmen van de Matoushka en van
de kinderen hooren, die zich i'n de keu
ken bevonden, waar het avondeten be
reid werd.
Alexis kon het stemmetje zijner lie
ve Velia duidelijk onderscheiden, ter
wijl zij met de andere kleinen 't avond
lied zong.
Vader Cyrillus zat te lezen bij een
lamp met drie pitten. Door het ven
ster, waarvoor geen gordijnen hingen,
kon hij daarbuiten de nevelachtige,
uitgestrekte steppe zien, die, als een
zee, het kleine eiland van Knishi om
gaf. De eerste dunne sneeuwsluier was
over de aarde uitgespreid, want de
herfst was reeds vóorbij.
Vader Cyrillus noodigde Alexis uit
plaats te nemen. D^ vorige Batoushka
had een krachtig bewijs van zijn gods
dienstijver meenen te geven door aan
een keiter ncoit een zitplaats in zjjn
woning te gunnen. Alexis zette zich
neder en staarde naar buiten in het
witte verschiet, dat door de maan in
een zacht licht gehuld werd. In korte
woorden deed hij het verhaal van het
geen voorgevallen was, zonder den Ba
toushka daarbij aan te zien.
„Gave God, dat ik daar geweest wa
re in plaats van Michaël!" riep Vader
Cyrillus.
„Ik heb dien jongen deugniet altijd
verdacht de belhamel te zijn bij deze
vervolging van kinderen door kinde
ren. Had ik hem maar kunnen betrap
pen! Ik zou daarvan onmiddellijk me-
dedeeling aan den aartsbisschop heb
ben gedaan.Geen dienaar van Chris
tus kan zulk een handelwijze dulden.
Al mijn pogingen om den kinderen
liefde en barmhartigheid te leeren,
'zijn op die manier vruchteloos. Zij wor
den nog wreeder en ongevoeliger dan
hun ouders vóór hen."
Hier stokte zijn stem. Alexis wend
de het hoofd om, ten einde te zien,
waarom hij ophield met spreken. De
Batoushka had het gelaat in de han
den verborgen, ten prooi aan diepe
smart en ontroering.
„Vader, vergeef het hun, want zij
weten niet wat zij doen" sprak Ale
xis op fluisterenden toon.
„Amen!" zeide Vader Cyrillus.
Voor hen beiden, voor den Ortho
doxen priester en den ketterschen
Stundist, verrees daar het beeld van
hun gekruisigden Heer in de ure van
lichamelijk lijden, toen ruwe, wreede
handen hem aan het kruis te Golgo
tha nagelden. Beiden dachten met in
nige liefde en medelijden aan die ure,
maar die herinnering schonk mear
kracht en troost aan Alexis dan aan
Vader Cyrillus.
„Amen!" herhaalde de eerste, „onze
Heer heeft het gezegd. Maar Hij heeft
ook gezegd: „Zalig zjjt gij als u de men
schen smaden en vervolgen en liegen
de kwaad tegen u spreken om mij
nentwil." Verblijd u en verheug u, Va
der Cyrillus, wij zijn bereid te volgen,
waar de Heer ons leidt."
„Maar wat zal het deel der vervol
gers zijn?" zeide Vader Cyrillus. „E11
ik ben een der hunnen. O, Alexis, de
ze vervolging breekt mij het hart!"
Hierop zwegen beide mannen eeni-
gen tijd. Eindelijk sprak Vader Cy
rillus:
„Ik vrees, dat deze aangelegenheid
u in nieuwe moeilijkheid zal brengen,
maar ik zal er onmiddellijk den aarts
bisschop mee in kennis stellen. Zijt gij
er zeker van, dat Michaël den zoon
van den Starosta niet heeft geslagen?"
„Hij heeft mij bekend, dat hij het
stellig gedaan zou hebben, als hij in
zijn eerste opwelling de zweep niet ge
broken en de stukken weggeworpen
had. Maar wie zal hem willen geioo-
ven?"
„Het eerste, wat ik doen zal. is mor
genochtend vroeg naar Marfa gaan"
hernam Vader Cyrillus. „Velia en de
kleine Clava zijn daar" vervolgde hij
met een blik in de richting van de
keukendeur, „wij hebben haar beiden
reeds liefgekregen als onze eigen doch
tertjes
30 SEPTEMBER fssa
door de niuriekvereeniging „Liefde voor
Harmonie" van hier. De stoet ging on
der de blijde tonen der muziek langs
den 'dorpsweg en stelde zich op voor
het gemeentehuis, waar aan den Edel
achtb. heer burgemeester, als vertegen
woordiger van H. M. de Koningin, een
aubade werd gebracht.
De voorzitter der Julianavereenigiag,
de heer Vergeer, sprak den burgemee6-
ter toe. Het was, aldus spr., voor hem
een aangename en vereerende taak den
burgemeester als vertegenwoordiger v.
H. M. te complimenteeren met de her
denking van den geboortedag van de
Koningin. De jeugd van de Veen is
weder hier te zamen gekomen, om aan
hankeljjkheid te komen betuigen jegens
het Vorstenhuis. Spr. hoopte, dat deze
feestdagen weder veel zullen bijdragen
tot eerbied aan het gezag en trouw aan
ons Vorstenhuis en verzocht daarom den
heer Burgemeester de feestviering te
willen openen.
De burgemeester dankte allereerst
den voorzitter voor de hulde in hem
aan de Koningin gebracht en deelde
mede, dat deze hulde hem zeer aange
naam was, omdat daardoor de ingezete
nen bljjk gaven met hun burgemeester
te willen medeleven. Reeds zes jaren
heeft hjj de eer het burgemeesterschap
over deze uitgestrekte gemeente te be-
kleeden en het valt voor hem als van
zelfsprekend niet mede, het een ieder
naar den zin te maken, doch dat jong
en oud hier voor hem staan, - is voor
hem een bewijs, dat rij vertrouwen in
hem als hoofd der gemeente stellen,
hetgeen hem bijzonder aangenaam stemt
Spr. hoopt dan, dat allen genoegiijk
feest zullen vieren en verzoekt de aan
wezigen een driewerf hoera uit te roe
pen op ons Vorstenhuis.
Hierna werden door de jongens en
meisjes eenige vaderlandsche liederen
gezongen, waarna de kinderen naar de
schoollokalen vertrokken, om op versna
peringen onthaald te worden.
Om half elf hadden op den Langeweg
onderlinge wedstrijden plaats, uitgaan
de van de wielrjjdsr^vereeniging ,.HeS
Stalen Ros". Gereden werd op korte
en lange baan. De belangstelling aan
deze wedstrijden was erg gering, het
geen in üooidzaak haar oorzaak had in
den regen. Van den kant van het pu
bliek was er flinke belangstelling.
De uitslag van den wedstrijd wa3 als
volgt
Korte Baan:
1. L. Turk, 2. K. van der ileer. 3.
G. Huigsluit en J. vah der Sfeer.
Lange baan:
1. K. v$n der Meer in 12 min. 33 sec.
2. L. Turit in 12 min. 42 sec. 3. P. de
JConing in 13 min. t sec. en 4. G. Huig
sloot in 13 min. en 51 sec.
In den namidaag hadden verschillende
wedstrijden voor de schoolkinderen
plaats, als hardhoepelen, hardloopen me.
hindernissen en zakloopen, waarvoor hei
bestuur aardige prijzen had beschikbaar
gesteld.
Aan de bewaarschcolkinderen wer
den versnaperingen aangeboden,, terwijl
zij tevens mochten deelnemen aan een
tombola zonder nieten.
Op bet feestterrein konden jong en
oud zich terdege vermaken met de vet
schillende attracties, terwijl in de ca
fe's de kellners rondliepen om de dor-
stigen te laven.
Des avonds heerschte overal een
opgewekte feeststemming. Geen wan
klank werd gehoord, en te middernacht
keerden allen voldaan huiswaarts in de
hoop de volgende morgen met beter
weer te ontwaken.
Woensdag werd de feestviering
voortgezet met !h et houden van een
groote optocht des morgens om 9 uur.
Nadat de stoet in het midden van het
dorp geformeerd was, werd naar den
Noordhoek getrokken en vandaar naar
het zuiden en dan weer terug tot voor
caté Bakker, alwaar de stoet ontbort
den werd.
Voorafgegaan door de commissie-le
den in luxe auto's zagen we achtereen
volgens passeeren een praalwagen van
het muziekgezelschap Liefdé voor Har
monie', dan de IJsclub. „Viihelmina
welker leden o.a. een schaats van res
pectabele afmetingen meedroegen en die
voorts het jjsleven in zijn geheel uit
beeldden. Zoo ontbraken ook de tradi
tionele baanvegers niet. Dan kregen
we de wielrijdersvereeniging „Het sta
len Rosdie een harer leien wedstrijd
klaar op een versierden wagen meevoer
Het avondlied was geëindigd, en trip
pelende voetstappen naderden de deur.
om Vader Cyrillus voor het avond
eten te roepen. Hij haastte zich om de
kleinen tegen te houden en terug te
zenden, want het was den ketterschen
ouders verboden den minsten omgang
te hebben met de kinderen, die men
hun ontnomen had.
Een strenge 'winter.
De mededeeling van Vader Cyrillus
aan den aartsbisschop bleef zonder
uitwerking.
Dol van woede had Okhrim, de Sta
rosta, zich naar Kovylsk gespoed en
een vertrouweijk onderhoud met Va
der Yaissy gehad. Deze priester had
een persoonlijk belang bij het ten-on-
der-brengen der Stundisten te Knishi.
Eenige jaren vroeger was hij aldaar
getuige geweest van een losbarsting
der volkswoede, door hemzelven in de
hand gewerkt. Het was bij deze gele
genheid, dat een Stundistische vrouw,
Ooliana Rodenko, het leven had ver
loren. Haar zoon Paul en Paraska's
echtgenoot De-myan waren daarna met
andere invloedrijke mannen onder de
Stundisten naar Siberië verbannen.
Wanneer deze strenge maatregelen
de uitroeiing der ketterij niet hadden
kunnen bewerken, dan zou men die
als een misslag gaan beschouwen.
Vader Yaissy was vast besloten zijn
doel te bereiken.
Het d-oel heiligde Immers de mldde-
AAN HET ZOEKUCHT.
Leiden, SO September 1033.
Ik had het voorrecht deze week iets
te vernemen Tan de akUe die onze
Chr. Besturen Bond in dezen winter
denkt te ontwikkelen.
Het actieve bestuur zei een zestal
vergaderingen uitschrijven, ml. op 22
October, 16 November, 10 December,
op een dag in Januari, 17 Februari en
17 Maart.
Het belooft een interessante winter-
actie te worden.
Laat ieder al vaat op kalender of in
notitieboekje aanteekenen, dat die
avonden bezet zijn.
De avond in Januari ia bestemd voor
een filmvertoonmg over een belang
rijk onderwerp. Op al de andere ver
gaderingen worden door vooraanstaan
de mannen actueele onderwerpen be
handeld.
Ik hoop minstens 80 pet. van onze
menschen daar te zien.
Dat Is onze betooging!
Daar geen holle leuzen van ontwa
pening en medezeggenschap. Maar be
ginselstudie en practische scholing
voor het werk dat wacht
OBSERVATOR
de. Vervolgens passeerde de zeilvereen;
„Braassemertneer", die een harer boo
ten op het droge had gebracht ea deze
feheel opgetuigd en bemand meevoer
e. De zwemvereeniging „Braassemer-
meer" maakte met haar axdee'ing een
goede reclame voor de zwemsport, die ze
in deze omgeving nog veel meer beoe
fend wil zien. vervolgens kregen we
de sportvereeniging van het Patronaat-
wier leden er in hun gymnastiekeos-
tuums kranig uitzagen. Op een groot
schild werd een der knapen mee rond
gedragen, zooals in den tjjd der Bata
vieren meer gebeurde. Tot slot pas
seerde ons het nagemaakte patronaats
gebouw, gemaakt in afmetingen van 6
a 7 M. lengte bij 2 M. breedte. Het doel
van dit meedragen was om te demon
streeren hoe bouwvallig het tegenwoor
dige gebouw er uit ziet. De gelijkenis
was werkelijk uitstekend en we nopen,
dat Roeioiarendsveen binnenkort een be
ter gebouw zal bezitten, waar het patro
naat zich in kan huisvesten. Hoewel dit
laatste nummer naar het uiterlijk natuur
lijk niet zs's het mooiste, integendeel
wel als het leelijkste valt te beschouwen,
ïs het idee wat heeft voorgezeten wer
kelijk bijzonder goed.
Na atlcop van de rondgang werden de
prijzen in café Bakker door -den burge
meester onder een toepasselijk woord
uitgereikt.
Later op den dag maakte een wagen
van de K. S. A. nog een tocht door
het dorp, daar de wagen om 9 uur,
door den regen nog met gereed waa
Even vermelden we nog de groep van
de voetbalvereen. „D. O. S. 2", die eén
miniatuur-voetbalveld met zich voerde,
Tusschen de verschi.leade vereenigin-
gen liepen nog enkele particuliere groe
pen mede, n.l. Zigeuners, Autopeds en
een auto-fiets.
De prijzen werden toegekend aan de
ijsclub „Hilhelmina" met 25' punten en
de gymnastiekvereniging met 30 pun
ten. De autofiets kreeg 29 punten en de
zigeuners kregen 20 punten.
Na afloop van den optocht en de prijs
uitdeering had een wedstrijd plaats op
het Braassemermeer met baggerpramen.
De uitslag hiervan luidt:
1. P. van der Meer. 2. Leo Turk. 3.
W. van Kiink. 4. C. Spruit. 5. K. de
Krijger en 6. Jaap Turk.
In den namiddag hadden verschillende
volksspelen plaats, als ton-glijden voor
heeren, hardroeien voor dames, enz. Bij
het hardroeien kregen we enkele span
nende races te zien, een enkele maal
kwamen de dames zelfs tegelijk aan.
Na afloop van deze verschillende, uit
stekend geslaagde volksspelen, reikte
de voorzitter van de Oranjevereniging
de prijzen uit in café van der Geest.
Het feest werd voorts officieel ge
sloten met een welgeslaagd vuurwerk.
Natuurlijk b,eef nog iang na afloop
van dit vuurwerk, dat reeds om 9 uur
plaats had, de stemming erin.
Tenslotte kwam ook hieraan een einde
en begat men zich uitgefeest naar huis
zoodat toen het feest ook inderdaad ge
sloten werd.
len? Maar indien het doel nog niet be
reikt was? Dezen keer had hij zich
vaster dan ooit voorgenomen het Stun-
disme te Knishi voorgoed uit te roeien.
Wanneer Vader Cyrillus er niet in
slaagde de ketters tot de Orthodoxe
Kerk terug te winnen, welnu, dan
moesten zij verdelgd worden.
Al de hoofden der Stundistische ge
zinnen, negen in getal, werden in hech
tenis genomen en naar de gevangenis
te Kovylsk gebracht. De vrouwen ble
ven, van hare natuurlijke beschermers
beroofd, in de eenzame woningen ach
ter. Behalve deze verlaten vrouwen en
de kinderen tusschen tien en vijftien
jaar was er niemand om gedurende
den winter het noodige werk te ver
richten. Alexis Ivanoff was heenge
gaan en al de arbeid en de zorg voor
de boerderij kwamen op Michaël neer,
die geen andere hulp had dan Paras-
ka. Gelukkig had deze nieuwe ramp
haar aU 't ware wakker geschud uit
de verdooving der wanhoop en wist zij
zich op allerle; wljup nuttig te ma
ken. Tatiania overwon eveneens de
diepe neerslachtigheid, die zich van
haar had meester gemaakt na het ver
lies der kleine Clava, en zil ging van
het eene huis naar het andere, den
armen vrouwen, voor wie dit leed nog
nieuw- was, troost en moed inspreken
de. Voor haar was deze beproeving
reeds oud, want het wa9 bijna twaalf
maanden geleden, sedert men haren
man Kharitou Koudraty gevangenge
nomen had.
