NIEUWE LÉfbSCHE COURANT VAN VRUPACT2Ö" AUOUSTWf&È&
TWEEDE BLAD.
Wfti DÉ BLADEN ZEGGEN.
Een les.
Er is nog wat nagepraat en nage-;
pleit over de stem, door den heer
B r a a t bij de verkiezing voor de Eer
ste Kame,r in de Prov. van Zuid-Hol
land uitgebracht.
En de „Vrijheid" heeft getracht het
stoepje van den Vrijheidsbond geheel
schoon te vegen, daarbij bewerende,
dat, hadden de anti-revolutionnairen
in Zuid-Holland prof. Diepenhorst
no. 3 gesteld, zij dan van zijn stem
zouden hebben geprofiteerd.
Ook voor het uitbrengen van zijn
stem tegen Rechts door den vertegen
woordiger der Herv. Geref. Staatspar
tij, ligt, volgens het Vrijheidsbondsche
orgaan, de verklaring voor de hand.
Er behoeft, dunkt ons, niet veel
meer over te worden gezegd, al zou er
nog wel het een en ander over te zeg
gen zijn, schrijft het „Centrum".
Maar wat wel zeer „voor de hand"
ligt, is de gevolgtrekking, welke uit
het gebeurde te maken valt.
En wel deze, dat weer eens overdui
delijk gebleken is, hoezeer de Recht-
sche partijen geheel op hun eigen le
den zijn aangewezen, wanneer het op
stemmen aankomt.
Op geen enkele andere groep of
groepje kunnen zij rekenen.
Doen zij dit toch, dan misrekenen
zij zich, zooals ook nu weer gen leken
is.
Als men deze les, welke de jongste
verkiezing in Zuid-Holland's Staten
college heeft opgeleverd, nu. maar
goed onthoudt en daarmee te gelege
ner tijd zijn voordeel weel te doen,
dan kan het verlies van den Senaats
zetel hij alle teleurstelling ook nog
een gucuc zijde hebben.
Weiniq hoopvol.
„Patrimonium" schrijft naar aanlei
ding der jongste Eerste Kamerverkie
zing:
De niet-herkiezing van den heer
Amelink tot lid der Eerste Kamer, is
niet slechts in anti-revolutioairen
kring betreurd. Deze kenner van onze
sociale toestanden en verhoudingen
'was in dit college zoo uitstekend op
zijn plaats.
Over „politiek" spreken wij in dit
blad niet. Maar tócli kunnen wij, na
hetgeen ons, over deze niet-hrrkHvzrg
■is ter oore gekomen, juist als Cbriste-
lijk-sociaal orgaan niet geheel over
het gebeurde zwijgen.
Bekend is, dat '"leze uitslag het ge
volg is van het niet-verwachte feit,
dat de vertegenwoordiger van de H.
^Gereformeerde Staatspartij die op-
itrèkt onder de leus: hoort Gods
stem!" zijn stem uitbracht op de
lijst van den Vrijheidsbond.
Daarop zou men geen aanmerking
mogen maken, indien dit Zuid-Hol-
landsche Statenlid van oordeel zou
zijn, dat voor de handhaving van art
36 der Nederl. Geloofsbelijdenis, voor
de belangen der Ned. Herv. Kerk
méér te wachten is van de liberalen
dan wel van de anti-revolutionairen.
Maar die meening schijnt het Zuid-
Hollandsche Statenlid toch niet te
zijn toegedaan. Het moet hem niet on
bekend zijp, dat de liberalen art. 36
al evenmin onderschrijven als de an
dere artikelen der belijdenis.
Naar wij vernemen, moet bij de door
het Zuid-Hollandsche Statenlid geno
men beslissing den doorslag hebben
gegeven de overweging, dat hij op de
ze wijze een man van de Christelijke
Vakbeweging kon weren
Is dit juist, dan weet men nu met
een, wat.er van de Wervermd-Gerefor-
meerde Staatspartij voor de Christe-
lijk-sociale beweging is te wachten
Trouwens, ook het eigenaardige ant
woord van Ds. Lingbeek in de Geref.
Kerk op een vraag, betreffende aan
sluiting bij een Christelijke Vakbewe
ging, was weinig hoopvol.
KERK EN SCHOOL.
"geref kerken
Beroep en: Te Heemstede, J. K
Bavinck te- Bandoeng.
CHR. GEREF. KERK.
Aangenomen: Naar Soest, cané.
B. Oosthoek te Apeldoorn. Naar Korn-
horn, cand. W. Kremer te Zwolle.
Bedankt: Voor Werkendam, Hai
derwjjk en Meppel, cand. B. Oosthoek
te Apeldoorn, voor Aalsmeer, Biezelinge
Emmer-Compasciium, FraneKer, Gouda^
Leerdam, Noordeloos, Nieuwe Pekeia,
Steen wijk Woerden, Zaandam en Zwijn
dreoht, W. Kremer, cand. te Zwolle.
Zilveren ambtsjubileum.
Ds. A. v. Kooten, Ned. Herv. pred. te
Rotterdam, herdenkt dezer dagen dat
hij 25 jaren het ambt heeft bediend.
Ds. van Kooten, die 7 Sept. 1872 te
Montfoort geboren werd, studeerde te
Utrecht en werd in 1901 candidaat tot-
.den H. Dienst. Hij heeft, vóór zijn
komst te Rotterdam, drie Gemeenten
gediend, aan welke hij zeer hartelijk
verbonden was: Gard eren 1901-D7),
Steenwijk (1907-17) en Zevenbergen
(1917-'22). Op 11 Juni 1922 werd Ds.
van Kooten door DS. B. J. C. Rijnders
bij de Ned. Herv. Gemeente van Rot
terdam bevstigd.
De jubilaris is voorzittei van de af-
deeling der Confess. Vereeniging, voor
zitter van de Evangelisatie der Wijk-
verttniging en van. Zondagsscholen,
alsmede bestuurslid der Commissie
voor het Godsdienstonderwijs van de
afd Rotterdam der C.-Éi. cnie, enz.
Ds. v. Kooten hoopt Zondagavond
29 ezer in de Groots K«?rk een ge
dachtenis-rede te houden
Een onde kwestie opgelost.
De destijds veel besproken kweetie
tusschen de R.-K. Ambachtshèeren
van de Heerlijkheid Hoogmade en H.
H. Kerkvoogden der Ned. Herv. Gem.
te Hoogmade, omtrent de pastorie der
Herv. Gemeente, is nu geëindigd. Deze
pastorie is door genoemde H. H. Kerk
voogden in de helft der vorige eeuw
geheel uit gelden dór Herv. Kerken
herbouwd. Toch'maaktèn de bestuur-
deren der Heerlijkheid Hoogmade
aanspraak daarop. Om nu een eind
aan deze onaangename zaak te ma
ken, hebben H. H. Kerkvoogden de ge
vraagde zes duizend gulden in de kas
dier heerlijkheid gestort.
Tweede brochure Knibbe.
Verschenen is de tweede brochure
van den heer Mr. P. G. Knibbe te Lei
den over de kwestie Geelkerken.
De heer Knibbe heeft als motto ge
kozen: „Terug naar de oorspronke
lijke conclusies van het dogmatisch-
exegetisch rapport." De titel van de
brochure is: ,.Het dogmatisch-exege-
tisch rapport in zijn tweeërlei conclu
sies."
Het breed opgezette betoog van den
heer Knibbe komt hierop neer, dat de
Synode te Assen in haar besluit ten
aanzien van Dr. Geelkerken is afge
weken'van de redactie der commissie,
of wel dat de Commissie op het. aller
laatst nog wijziging gebracht heeft in
haar rapport.
In het motto ligt de strekking van
het betoog.
In het met de bijlagen 43 bladzijden-
tellende geschrift zegt de heer K. vele
behartigenswaardige dingen.
Uiteraard onthouden wij ons, als po
litiek orgaan, van het uitspreken van
een meening over het onderwerp.
Esperanto.
Naar gemeld wordt, za,l bij de eerst
komende behandeling van enkele wij
zigingen in de L.O. wet een voorstel
uit de Kamer worden gedaan om het
Esperanto als facultatief leervak op
te nemen.
Een drietal Kamerleden, w.o. mej.
Westerman, die een warm voorstand
ster dezer wereldtaal is, verklaarden
zich bereid het voorstel te verdedigen.
De Bijbel in Esperanto.
Op het dezer dagen te Spa gehou
den internationaal congres van R.-K.
Esperantisten ontspon zich een leven
dige discussie over de vertaling vanj
den Bijbel in Esperanto.
Er bleek, dat Dr. Zammhof, det
auteur van Esperanto, zelf reeds dei
vertaling geleverd had van het Oud ei
Testament naar den tekst van de Vul
gata, waarvan een exemplaar bereid
willig aan hem was afgestaan dooil
pater Bianchini uit Udine (Italië). De
vertaalde tekst was echter verkoohit
aan protestanten, die eigenmachtig
sommige plaatsen wijzigden en daar
na lieten drukken en uitgeven.
Thans is inmiddels ook het Nieu
we Testament verschenen.
De Y. M. C. A.-conferentie.
De Nederlandsche afgevaardigden,
leden van het Ne derl and sch Jonge-
lings Verhond, de Nederlandsclie Chr.
Studenten Vereeniging en de Amster-
damsche Maatschappij voor Jonge
mannen, die de Y. M. C. A.-confercn-
tie te Helsingfors, waar 46 landen ver
tegenwoordigd waren, bezochten, heb
ben behoefte, uit te spreken, dat. hoe
wel de verschillende volken en rassen,
daar vertegenwoordigd, er hun edgen
opvattingen naar voren deden komen,
nettemin duidelijk gevoeld werd de
eenheid in Christus, die allen ver
bindt.
Zij zijn diep onder den indruk ge
komen van den grooten nood, waarin
de jeugd over de geheele wereld ver
keert en de groote verleidingen, waar
aan zij ia blootgesteld. Overal heeft de
jeugd haar stuur verloxon en zoekt zij
naar een vast richtpunt voor het le
ven.
Al! ju, die geloovèn, dat Jezus Chris
tus ru> eenige Redde., is. hebben hier
gc-zampnlijk een heilige taak te ver
vullen.
Als afgevaardigden voor Nederland
denken zij hierbij, naast het werk over
de geheele wereld, niet alleen aan het
jeugdwerk in hun eigen land, maar
in het bijzonder aan de jeugd van Ne-
derlandsch Oost-Indië, de eenige be-
1 angrijke kolonie, waar het ChrlstoMjk
jeugdwerk tot nog toe niet in overeen
stemming met de tegenwoordige
eischen in zijn vollen omvang is ter
hand genomen.
Zij zijn van oordeel, dat de tijd daar
is, dat te dezen opzichte de handen
ineen worden geslagen.
Zij hebben gezien, dat er overal open
deuren voor het Evangelie zijn, maai*
ook, dat de Christenen door hun le
venshouding dié open deuren kunnen
sluiten.
Moge God ons en alle Christenen
in ons vaderland de genade geven door
ons leven te toonen, dat Jezus Chris
tus de kracht Gods tot overwinning is.
Onderwijzersexamens.
Naar wij vernemen, ligt het in het
voornemen van den Minister van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen
te bevorderen, dat in 1927 gelegenheid
worde gegeven óók, volgens het „oude
programma" examen voor onderwijzer
af te leggen, doch deze gelegenheid
zal uitsluitend worden opengesteld
voor hen. die in 1926 aan het examen
hebben deelgenomen, doch zijn afge
wezen.
Schoolreisjes.
Naar aanleiding van de bezwaren
door den inspecteur van het L.O. te
Deventer geuit tegen schoolreisjes,
schrijft de redacteur K. in het Chr.
Schoolblad „Onze Vacatures:"
„Wij zullen er goed aan doen, met
zijn opmerkingen rekening te houden
Voor eenigen tijd zagen we een paar
schoolklassen in Den%Haag.
Natuurlijk moesten de Eerste en de
Tweede Kamer bezocht worden. Een
voordeel was, dat de kleintjes daar
tenminste konden zitten. De wijsheid
die een juffrouw oplepelde, ging bun
voor* een groot deel voorbij. Wat ook
een voordeel was.
Later zagen we dezelfde kinderen
in 't Mauritshuis. Ze liepen door
zaleru, ze moesten alles zien en zagen
niets. En ze hadden er ook niet aan.
Wie weet, waar ze nog meer heen-
gesleept zijn. In Den Haag is nog
méér te zien. En vermoedelijk zijn ze
wel in Scheveningen gekomen ook.
En mooi zullen ze hun reisje wel ge
vonden hebben, want 't stond bij voor
baat vast, dat het mooi zou zijn. En
een kind neemt dan ten slotte zoo'n
Mauritshuis en wat men hem nog
meer laat zien, op den koop toe.
Dus.... tegen schoolreisjes?
Heelemaal niet.
Maar men houde het programma
heel sober, beter te sober dan te over
laden.
En men late op zöo'n schoolreisje
zijn onderwijzersjas eens thuis. Als
kinderen een of twee dingen gezien
hebben, maar dan ook goed, stelle
men zich daarmede tevreden. Ze zul
len, zoo heelemaal onopzettelijk, nog
wel een hoop nuttige kennis opdoen.
Maar men make van hen geen slacht
offers, die maar voortgesleurd worden
van het een naar het ander.
Van alles wat goed is, kan mep iets
slechts maken. Zelfs van schoolreis
jes. En dat is toch jammer."
BIJBEL SC HE INVLOED.
Het gebruik van sommige Nederland
sche (en ook wei buitenïandsche] woor
den staat in verband met de Schrift
Zelfs de straattaal is onwillekeurig
tob' den Bijbel ter schcie geweest bp
de keuze van stopwoorden, die aan de
namen Sodom, Lazarus en dergeïyke
doen^ denken.
Wti behoeven die namen, waartoe ook
het minder mooie woord „mieter" be
hoort, alsmede hetgeen met donder*
samenhangt, niet in herinnering te
brengen. De lezer maakt ze aeïï wei,
om ze, hopen we, spoedig weer te ver
geten.
Zoo is van ouds een „lazerij" een huis
waar metaatschen (denk aan Lazarus,
Lukas 16:20, die melaatsch was) ver
pleegd werden.
Zoo werd allengs een melaatsch li
chaam tot „lazern' verlaagd, en ging
de ruwe, tot vloeken geneigde volks
bond er toe over zelfs een gezond
lichaam tot lazerji te degradeareti.
Iemand op znn „1komen ia een
bekende uitdrukking in sommige kringen
geworden.
Nog andere namen in het dagelijkscn
leven in gebruik of in gebruik geweest
wnzen op dien brjbelscnen invloed.
De dienende Martha (Lukas 10:40)
gaf het aanzijn aan het Middel-Neder-
landsche woord „maerte" (maartje). da*
maagd of ook wel dienstbode beteekent
Aan Eva (Gen. 3:21) herinnert het
woord „evaatje" voor „een klein schort
je".
,Het Vaderland" meldt nog het vol-
Een „talent" is oorspronkelijk in het
Grieksch, de naam van een op het ge
wicht berustende vergelijk „Vlaam
sche ponden", 't Engelsche „pound"
som gelds.
Door invloed van de gelijkenis van
de talenten (Maüth. 25:14 enz., Lukas
19:12 enz.) kreeg het woord in een
menigte talen de beteekenis van „bij
zondere geestesaanleg".
Ja, vergelijkingen en ontleeningen
van Brjbelschen oorsprong zijn in Cal
vinistische kringen zeer veelvuldig in
gebruik, maar ook niet-Calvinisten spre
ken van „den Benjamin" vaU een gezin;
yan „een Nimrod voor een geducht
jager, van „het moderne Baber, van
een Farizeeër, een zondebok, van de
vleeschpotten van Egypte, van simonie*
van den waren Jozef, van de vette en
de magere jaren, van een Jobstijding,
van aartsvaderlijk, van een steen dea
aanstoots, van een slachtoffer, van het
gouden kalf aanbidden, den Mammon
dienen, enz.
De staking bij „Heemaf."
Van werkgeverszijde wordt omtrent
de gistermorgen geproclameerde sta
king bjj de „Heemaf' medegedeeld, dat
inderdaad het overgroote deel der werk
lieden niet aan het werk is gegaan.
Slechts 60 65 werklieden, waaron
der een 40-tal bouwvakarbeiders, die
feitelijk niets met het arbeidsconflict
hebben uit te staan, zijn gistermorgen in
de fabriek gekomen.
Naar men verder va/, dien kant mede
deelt vindt het conflict zijn oorzaak in
het feit, dat de vertegenwoordigers dei
metaalbewerkersorganisaties zien niet te
vreden hebben willen stellen met de
toezegging van de directie van de Hee
maf, dat zn, zoodra er eenige verbe
tering in den bedrijfstoeetand zou zijn
te bespeuren de van de werklieden
gestelde lconeischen nader onder de
oogen zou zien.
Op het oogenblik kon daaraan niet
worden voldaan, mede in verband met
de scherpe concurrentie, welke onder
vonden wordt uit de landen, waar de
valuta in den laatsten tijd sterk depreci-
eerend is.
Daar komt nog bij, dat de Heemaf, die
in de laatste zee jaren groote verlie
zen heeft geleden, dezen ongunstigst
toeetand eerst te boven moet komen, al
vorens de directie er toe kan overgaan
de loonen, welke den laatsten tijd weet
eenigszins op peil zijn gebracht weet
te verh oogen.
Door de werklieden was geëischt, een
verhooging van 10 pet. voor de arbei
ders met nooge loonen en van 20 pcV
voor die met la<ge loonen.
Vervolgens was gevraagd een hooge-
re vergoeding voor het overwerk, ter
wijl een der eischen ook betrekking
had op de vacantie voor losse monteurs.
Ten opzichte van de beide laatstge
noemde eischen is reeds een tegemoet
komende houding door de directie aan
genomen.
Omtrent de staking bp Heemaf verne
men wij nader nog net volgende:
Gisteren had onder leiding van het
afdeelingsbestuur van den Alg. Ned
Metaalbewerkersbond een vergadering
plaats van den bij dezen bond aangeslo
ten stakende arbeiders bij: de Heemai
De secretaris der afd. Hengelo, de
heer van Hattem, gaf een overzicht van
hetgeen aan deze staking is voorafge
gaan. Met nadruk sprak hp de bewering
aer directie tegen, dat deze staking
kunstmatig in het leven is geroepen om
spr. meer lauweren te doen oogsten ïn
het organisatieleven.
De oorzaak van de staking ia gele
gen in het feit, dat er sedert geruimen
tpd groote ontevredenheid heerscht oi>
der ae arbeiders over de tegenwoordige
loon voorwaarden. Spr. wekte de arbei
ders op kalm te blijven en een waar-
digen atrnd te voeren, zonder zich tot
excessen te laten verleiden.
Op eenzeer langdurige staking kan
naar alle waarschijnlijkheid gerekend
worden. Er worden voorbereidingen ge
troffen voor d$ steunuitkering aan ds
stakers.
De ongehuwde georganiseerde arbev-
d^rs, wier uitkeering niet voldoende 13
om hun kostgeld te betalen, kunnen naai
hun ouders gaan. De uitkeering wordt
hun dan toegezonden.
Bij de „Heemaf' is het personeel on
geveer 900 man groot, waarvan 150
employé'a, 150 vrouwen, 100 personen
beneden 18 jaar en 500 volwassenen.
In staking zpn gegaan het vrouwen-
personeel, de personen boneden iSjaat
en ongeveer alle volwassen arbeiders.
20 30 personen zijn hedenmorgen in
de fabriek aan den arbeid gegaan. Voos
het grootste gedeelte zijn dit echter
bazen e npersonen beneden 18 jaar.
Van de 500 volwassen arbeiders zijn
georganiseerd bij den Alg. Ned. Me
taalbewerkersbond 270, bp den R.K.
Metaalbewerkersbond 35 en bij de Fede
ratie van Metaalbewerkers ongeveer kx.
De trans por tax bel der ss taking aan den
Langendljk.
In de gisteren gehouden vergadering
van de verschillende transpor (arbeiders
organisaties is eenstemmig bes lóten de
nieuwe voorstellen van de werkgevers
in het groentetransportbedrpf te ver
werpen, zoodat de strijd onveranderd
voortduurt.
Uit de Textielindustrie.
Het Hoofdbestuur van den Alg. Neü
Bond van Textielarbeiders ,,De Een
dracht" heeft aan de directie van ae
Hengelosche Bontweverij verzocht, de
loonen der apparaten ver vers op óo en
die der atrengververs op 58 cent pet
uur te brengen, als ze den leeftijd van
23 iaar bereikt hebben.
Het bestuur der Twentsche Gelderschs
Fabrikanten vereeniging heeft daarop De
richt, dat het na onderzoek is gebleken,
dat de loonen der volslagen, vlptige ar
beiders niet slechts conform, doch zelfs
boven de richtloonen zpn.
De besturen van de Eentlraohl, van
de federatie en van den neutralen bond
hebben op dezen brief aan de directie
f eantwoord, dat het, afgezien van hel
eit, 04 zij nog met een richtloonrege-
ling te maken nebben, in eik geval mei
i'uist is, dat de ververs de richtloonen
:unnen verdienen.
Het hoogste loon is f 25.78 en vol-
Ei het hoogste richtloon 1 25,81; net
ste richtloon is f 21.65, terwijl een
der ververs f 16,80, f 19,20 en
f 20,16 verdienen.
Nc£ is gevraagd, de periodieke ver
hooging voor het jeugdige personeel
om de drie maanden te doen plaats heb
ben, opdat dit op 23-jarigen leeftijd liet
gemelde richtloon kan halen.
FEUILLETON.
Uit spannende dagen.
(Een Vlaamse!» verbaal).
55)
De soldaten, door dezen roep ver
wittigd, schoten in de aangewezene
richting. Zij ontplooiden .zich wel
haast langs de baan en drongen door
schaarhout en geboomte. Nog lang
hoorde men hier en daar geweren
lossen.
Eindelijk, na vruchtelooze opzoe
king, bevalen de Oversten den terug
tocht. Trommels en trompetten rie
pen de soldaten te zamen; men trok
weder de stad in, de poort werd ge
sloten, en buiten werd alles weder een
zaam en stil.
X.
Het voornaamste léger der boeren,
of zooals de Franschen het noemden,
de groote bende der Brigands, be
vond zich bij het opgaan der zon in
een b^schachtige streek, op een paar
uren gaans van de stad Diest.
Ofschoon men te dezer plaatse geen
ander volk bemerkte dan eenige
hoopjes gewapende mannen, die als
brandwachten bij de hoeken der vel
den en nevens de kanten uitgezet wa
ren, kon men evenwel lichtelijk raden
dat een krielende menigte het hosch
vervulde; want boven het geboomte
hing een dof en verward gerucht, als
liet verre gebruisch eener ontstelde
zee. Inderdaad, daarbinnen in den
schoot des wouds, en verdeeld nevens
de wegen en op ijdeie plaatsen, lagen
wel vijfduizend man.
Hij, die in het bosch ware gedron
gen om met nieuwsgierig oog na to
zien wat daar geschiedde, zou zich
te recht verwonderd hebben over den
zonderlingen aanblik dezer menigte
volks, uit alle streken des lands te
zaam gestroomd.
Vooreerst had hij op een open plein
drie- of vierhonderd hoeren te paard
achter elkander zien riiden en op be
vel van een Over.ste dooreenslingeren
en draverj, dat de vochtige grond in
'vlokken rondvloog.
Dit waren de ruiters der patriotten,
die hun ploegpaarden de krijgsbewe
ging leerden.
Aardig genoeg was dat vertoog.
Meest te paard zittend zonder zadel
en gekleed met hun blauwen kiel,
zou dan de ruiters den aanschou
wer toegeschenen hebben als landlie
den, die ergens op een kermis zich
vermaakten, indien het lange zwaard,
dat in hun handen blikkerde, en de
pistolen in hun gordelriemen niet had
den doen merken, dat het hier ernst
was. Een weinig verder, tusschen een
honderdtal mannen, die als een wacht
in rijen geschikt waren, stonden vele
karren met de paarden reeds inge
spannen en reisvaardig. Men kon er
eenige wagens bemerken, waarboven
een klein vaandel waaide met het op
schrift: Buspoeder; insgelijks eenige
andere, die geladen waren met nieu
we gewerenen sabels, zoodat men
hieruit mocht besluiten, dat de boe
ren overvloed hadden van allerlei
krijgsvoorraad.
Van deze plaats hoorde men achter
een elzenschaarboseh een ongemeen
gejuich, dat bij poozen galmend ln de
hoogte steeg, en dan weder ophield,
om na een oogenblik met nieuwe
kracht op te staan.
Daar lag een soort van weide, die
overdekt was met mensehen van allen
ouderdom en van allen stand. Dat
hier reeds eenige regeltucht bestond,
kon men wel merken aan de geweren,
die in rijen tegeneen geschikt waren
op zulke wijze, dat bii den eersten
roep elk vendel zijn standplaatse, el
ke man zijn wapen, zonder misgreep
kon terugvinden. Eenige vrouwen
en kinderen, doch zeer weinig in ge
tal, vertoonden zich van verre tus1-
schen het schaarhout.
Het gejuich, dat in het geboomte
bij poozen weergalmde, had n bijzon
dere oorzaak. Te midden der weide,
op een kar, die met mondbehoeften
was geladen, stond een man. die met
krachtige gebaren een rede tot de om
standers hield. Wat hii zeide. moest
de menigte verblijden en in geestont
heffing wegrukken: want telkens als
hii een zin geëindigd had, klapten de
aanhoorders in de handen an beves
tigden zijn gezegden door allerlei uit
roepingen. Hij sprak hun van vader
land en geloof, van Sankulotten en
goddeloosheid, van strijd en zege
praal, van verlossing en vrijheid!..
Het woud intredende, zou men de
plaats bereikt hebben, waar de Staf-
oversten des legers in krijgsraad wa
ren vergaderd.
De Generaal Constantinus de Rou-
miroir, een voornaam Brusselaar, zat
neder op den boord eener diepe gracht
en hield een landkaart op de knieën;,
de andere'Oversten zaten van weder
zijde der gracht eii luisterden aan
dachtig op hetgeen de Veldheer hun
zei de.
Men beraamde hier de inneming
der stad Diest en poogde op de kaart
te berekenen, langs waar men deze
vesting het gemakkelijkst kon over
vallen.
De Oversten schenen verheugd en
vol hoop; dikwijls begroetten zij de
woorden van den Veldheer de Rou-
miroir met jubelende uitroepingen.
Verder nog, en zoo wijd het woud
met zijn veelvuldige leemten en ijdeie
plaatsen zich uitstrekte, waren ge
deelten van het leger verspreid.
Op een veld, tegen den boord van
een eikenbosch, hadden de lieden van
Wal'deghem zich nedergeslagen. Zij
waren nu 1 driemaal zoo talrijk als
toen zij, door de Franschen vervolgd,
de Zandberg verlaten hadden.
Bruno's gevangenneming, zijn won
derbare verlossing en bovenal zijn on
versaagdheid in het gevecht hadden
hem vermaard gemaakt. Een aantal
jongelingen der Ópper-Kempen waren
zich onder zijn bevel komen schikken.
Hij gebood nu als kapitein over een
vendel van meer dan tweehonderd
moedige jongelingen.
Karei uit ...de Leeuw" tot onderka
pitein benoemd, was op dit oogenblik
bezig met zijn mannen in het laden
der geweren te oefenen. Eerst sedert
gisteren hadden zij patronen of ge
maakte kardoezen bekomen; en hun
moest geleerd worden, hoe zij zich
met snelheid daarvan te bedienen
hadden.
Karei had zijn mannen in gelederen
geschikt; hij gebood, liep, schreeuwde
en wees alles te recht met een ernst
en een vlijt, aleof hij zijn ganache le
ven niet anders had gedaan. Elk
woord, dat hij sprak, was een aanmoe
diging ;hij vuurde de dapperheid dus
danig aan door den 'trijdlmt, die zijn
taai bezielde, dat aile. oogen van
hoop en onversaagdheid gloeiden.
Uit het midden deser sol»aar ver
hief zich een zonderdag vaandel Het
was van een stuk wit lijnwaad ge
maakt, waarschijnlijk de nelft van
een beddelakeo. Daarop stond een
groot kruis in bloedrood, verf gesob&l
öerd met het opeobr'ft: Voor God *n
vaderland! Men kon wel zien. dat dit
vaandel door geen kunstenaar m
vervaardigd.
