NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 21 JULI 1926
TWEEDE BLAD.
WHT 0£ BMBEN ZEGGEN.
BelgiëFrankrijk.
Wij'lezen in de „Standaard":
Terwijl in België liet Parlement de
zelfopoffering toonde 0111 de Regee
ring de vrije hand te late» bij de red
dering van den financieelen toestand,
heeft de Fransche Kamer het Kabinet
Briand-Caillaux, dat ongeveer gelijke
volmacht vroeg als het Belgische Ka
binet, naar huis gezonden.
Met als onmiddellijk resultaat een
verderen val van de frank op de Lon-
densche beurs.
Nu moet men, 0111 billijk te oordee-
len, tweeërlei in het oog houden.
In België heeft men een Kabinet,
waarin vertegenwoordigers der drie
partijen zitten: Roomsch-Katholieken,
Socialisten 'en Liberalen. Iedere partij
kan dus in den Ministerraad invloed
oefenen op de besluiten der Regeering
Dat was in Frnakrijk niet zoo.
En dande Fransche socialist
Blum zei het zoo duidelijk: j'aime
mieux un roi! Ik heb liever een Ko
ning (dan Caillaux)! Want ook de per
soonskwestie telde in Frankrijk ten
slotte sterk mee.
Maai' met dat al: België heeft nog
een kans om het te halen, terwijl
Frankrijk, zooals we reeds maanden
geleden voorzegd hebben, al dieper af
glijdt en, tenzij er zeer buitengewone
dingen plaats grijpen, met zijn frank
de Duitsche papieren mark volgt.
Het zyn met name de socialisten en
radicalen," die de redding tegenhou
den. O. i. is buitenlandsche hulp een
niet te vermijden noodzakelijkheid,
maar daarvan willen deze partijen
juist niets weten.
Volgens hen moet het land zichzelf
helpen.
Door een heffing van het kapitaal.
Dat intusschen van het geldkapitaal
voor zoover in franken gehouden,
reeds 8/9 door de inflatie verdwenen, is
iemand die vóór den oorlog b.v. 1000
gulden bezat heeft er nü nog maar 110
over telt blijkbaar niet mee.
Wij voorspellen, dat al zulke denk
beelden op niets uitloopen en terecht
heeft men in België waar de vóór
mannen der socialisten toch in het
Kabinet zitten dan ook van alle ge
theoretiseer afgezien en pakt men het
probleem aan op de eenige manier
waarop hfet op te lossen is: zooveel be
zuinigen en zooveel nieuwe belastin
gen indirecte heffen, dat
het budget degelijk sluit en er nog wat
overblijft om een begin te maken met
de delging van de vlottende schuld-
Er zijn in het leven van den mensch
ziekten waartegen slechts éón speci
fiek geneesmiddel baat.
Zoo is het ook met de ziekte in het
geld.
KERK EN SCHOOL.;
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Asten c.a. H. Lim-
pers, te Akkrum Te Maarsseri', J.
H. F. Remme te Amsterdam Te Ech-
teld, J. F. Roth te Almkerk Te De
Lier (toez.) G. J. G. de Bel, te Franeker.
Te Hollandscheveld, Z.O. (2e maal)
W. A. Dekker te Krafobendijke te St.
Anna ter Mulden. J. P. Scholte te
Schoondijke.
Aangenomen: Naar Barchem
(toez.) J. Ritter te Franeker.
Bedankt: voor Zegveld: J. H. Ph.
Rappard te Barneveld voor Hedel,
H. Ewoldt te Raamsdonkerveer.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Utrecht, A. M.
Boeyinga te Sassenheim.
Bedankt: Voor Woerden, K.' J.
Cremer te Gees (Dr.)
CHR. GEREF. KERK.
Twe*etal: Te Leerdam, H. Hoogen-
doom te Bunschoten; en W. Kremer,
pand. te Zwolle.
Beroepen: Te Delft, A. Bikker,
cand. te Noordeloos Te Aalsmeer,
W- Kremer, cand. te Zwolle.
Bedankt: voor Rozenburg: J. Ree-
sink, te Aalten.
FEUILLETON.
Uit spannende dagen.
(Een Vlaamsch verhaaJ).
29)
Gij waant mij dan wel verdorven,
wel boosaardig, dat gij van mij hebt
geschrikt, als konde ik u kwaad 'doen?
Nu, stir uw gemoed, laat ons van deze
zaken niet meer spreken
De grijsaard stond zwijgend op, trok
zijn hand terug en keerde zich tot de
deur.
„Gij verlaat mij na zulk noodlottig
voorval?" zuchtte Simon-Brutus op
stillen toon. „Vergeef mij veeleer mijn
oploopendheid; zij spruit voort uit m'n
diepe overtuiging. De twist was niet
tusschen ons beiden, vader; uwe mee
ning strijdt tegen mijn grondbeginsels
en m deze tijden van wereldhervor
ming verdwijnt de mensch voor de
worstelende gedachten."
„Ik was hier gekomen om een gena
de van u af te smeeken" sprak de va
der. terwijl hij met neerslachtige kalm
te te midden der kamer staan bleef,
„maar ik gevoel, dat mijn gebed zal
verworpen worpen. Het is dus nutte
loos,dat ik een poging doe: gij zult on
verbiddelijk blijven en onmeedoogend
gelijk degenen, wier zendeling gij zijt."
„Spreek toch" antwoordde de Over
ste, „misschien zal het mij mogelijk
zijn 11 het tegendeel te bewijzen."
„Simon, zeide de vader op droeven
toon „onze arme leeraar is tachtig jaar
Emeritaat.
Ds. C. Veen, oudste predikant der
Ned. Herv. Gemeente te Haariein
(sinds 1892) heetf tegen 1 November
emeritaat aangevraagd, na een ambts
vervulling van 50 jaar. Op 29 Oct. 1876
deed ds. v. V. zijn intrede te Hall. La
ter stond hij te Enter, te Stedum en
te Schiedam, eindelijk te Hlaarlem.
Ds. van den Brink uit zijn ambt ontzet
Dinsdag werd te Haarlem in de Noor
derkerk een voortgezette buitengewo
ne vergadering van de classis Haarlem
gehouden.
De leden waren Maandagmorgen tele
frafisch bijeen geroepen, "nadat Ds. v.
Brink Zondag zich niet- aan de schor
sing had onderworpen, maar gepreekt
In het moderamen namen zitting Ds.
J. O. Brussaard uit Bloemendaal, vooi
zitter; Ds. J. D. Boerkool uit Velsen,,
secretaris en Ds. Diemer uit Vijfhuizen
vervanger. f
Eerst werd rapport uitgebracht door
4e commissie, die door de classis in
de vorige vergadering benoemd was
om met den kerkeraad van Zandvoort
dte spreken.
Ook nu waren /weer aanwezig de com
missie van advies der Synode, Prof.
Grosheide, Prof. Kuyper en Ds. Schou
ten en de deputaten naar artikel 49
kerkenordening, Ds. Breukelaar uit Zaan
dam, Ds. Meyer uit Alkmaar, Ds. van
Schelven uit Oostveen, Ds. Schweitzer te
Amsterdam-Noord en Ds. Tom uit Hi!
versum.
Na langdurige besprekingen, waaruit
bleek, dat er nog eenig misverstand be
stond, werd besloten, dat de afgevaar
digden van Zandvoort .met hun kerke
ï'aaci ruggespraak zouden houden, waar
bij de classis tevens de predikanten Ds.
Brinkman en Ds. Brussaard, medeafge-
vaardigde.
In dien tusschentyd behandelde de vei
gadering enkele andere aangelegenhe
den van huishoudeliiken aard. Uitge
bracht werd bijvoorbeeld het rapport
van de gehouden particuliere synode van
^oord-Holland, die heeft voldaan aan
het verzoek der classis inzake de kwes
ties over Ds. Van Duin te Haarlemmei'
meer-Oostzijde en Ds. van den Brink te
Zandvoort, namelijk doorzending van
bun zaken naar de Generale Synode.
Toen de afgevaardigden van Zand
voort en de beide gedeputeerde predi
kanten weer ter vergadering versche
nen, bleek dat de kerkeraad te Zand
voort twee voorstellen heeft gedaan
(namelijk om de schorsing op te heffen
fèn Ds. van den Brink nog ae gelegen
heid te geven, zijn bezwaren langs kei
kelijken weg in te dienen, of de schor
ing Je laten voortduren, maar dan ook
het besluit van den kerkeraad, dat hij
zal preeken, niet ie veroordeelen. Die
voorstellen waren evenwel yoor de clas
ris onaannemelijk.
De synodale commissie van advies
'en de deputaten ingevolge artikel 49
brachten daarna een gezamenlijk advie3
.uit. Ds. Diemer maakte d^r een voor
stel van. Dit bestaat uit drie punten.
1. De classis, terugkeerende op haai
besluit van 13 Juli 1.1. om Ds. H. G
van den Brink te schorsen in den diens!
des Woords, zulks, omdat hij zich niet
laan deze schorsing onderworpen heeft,
en daardoor heeft getoond in zijn afdwa
ling te volharden, en zich niet aan het
iwettige besluit der 'classis te willen on
derwerpen en mitsdien niet alleen vol
houdt in zgn weigering om zich te coi>
formeeren aan de uitspraak van de Ge
nerale Synode inzake Genesis 2 en 3,
en daardoor afwijkt van de belijdenis
onzer kerken, maar ook tot openbare
scheurmaking is overgegaan, ziet zich
$hans tot haar innig leedwezen genood
zaakt te besluiten, hem volgens artikel
'8o der Kerkenordening als dienaar des
Woords bij de Gereformeerde Kerken
iaf te zetten.
2. de classis, overwegende, dat de
kerkeraad der Gereformeerde Kerk te
Zandvoort geweigerd heeft, uitvoering
te geven aan het besluit der classis,
inzake de schorsing van Ds. van den
Brink en integendeel 'hem heeft opge
dragen Zondag 18 Juli 1.1. voor te gaan
in den dienst des Woords, overwegende*
dat dit besluit is genomen met meerder
heid van stemmen, waarbij een broeder
diaken zich met de meerderheid niet con
formeerde, terwijl één lid niet aanwezig
was;
overwegende, dat de leden vaji aen
kerkeraad, die voor dit besluit hebben
oud; zijn leven is ten einde-, hij zal
sterven in de gevangenis. Gij gelooft,
dat gij hem aan uw overheid zult kun
nen levéren. Eila-as, het is een lijk, dat
gij hun zult aanbieden. De goede man,
hij heeft u gedoopt! Hij heeft zich in
uw geboorte zoo verblijd; want hij
was mijn vriend-en had God gebeden,
opdat Hij mijn huwelijk met uw moe
der zegenen mocht. Uit medelijden
met mij en tot hem, laat hem gaan;
gun hem genade om nevens zijn kerkje
in vrede te stérven!"
De Overste schuidde ontkennend het
hoofd en scheen diep bedroefd.
„En Genoveva" ging de bropwér
voort, „zij is een vrouw; zij heeft niets
gedaan, dat u verstoren kan; zij is on
schuldig als 'n lam. Simon, mijn zoon,
geef haar de vrijheid! Haar vader ligt
te bed in doodstrijd; het verlies van
zijn eenig kind heeft hem hét hart
doorboord
„Wist gij, vader, wat gij mij vraagt!"
viel Simon-Brutus pijnlijk in.
De brouwer meende gewis, dat zijn
z,oon wankelde tot bet nemen van een
gunstig besluit. Deze gedachte verlicht
te eensklaps zijn gelaat met den glans
der hoop; hij liet zich voor de voeten
van Simon-Brutus vallen en riep met
de handen in de hoogte:
Simon-Brutus, bevend van ontstelte
nis, hief zijn vader van den groncl op
en bleef een wijl in sprakelooze over
weging verslonden.
„Ach Simon laat de geest des kwaads
u niet overmeesteran!" .smeekte de
gestemd, daardoor op zeer ernstige wyze
zijn tekort geschoten in hun goadelhke
roeping tegenover de gemeente en aen
dienaar des Woords, en zij zich hebben
schuldig 'gemaakt aan openbare scheur
making, besluit:
Met innig leedwezen de ouderlingen*.
A. van der Plas,' A. C. Ruyï, K. W<,
van den To oren en den diaken D. Hoe-
xem, die de genoemde meerderheid
vormden, uit hun ambt als ouderling of
diaken te ontzetten.
3. De classis, besluit, dat de kerke
raad van Haarlem gemachtigd wordk
met behulp van'den trouw gebleven
ouderling en diaken, en het trouwe
deel der gemeente, ten spoedigste op
nieuw den kerkeraad te formeeren en
dezen in het atnbt te bevestigen.
Bii Je besprekingen over deze voor
stellen diende Ds. Brussaard een tegen
voorstel in.
De classis, ten zeerste betreurende,
dat Ds. Van den Brink en de kerkeraad
van Zandvoort zich niet aan de schor-
ring hebben onderworpen, constateert
dat-gij door die daad het kerkverband
hebben verbroken, en wekt de leden
te Zandvoort, die met deze daad geen
instemming betuigen op, kraehtens het
ambt der geloovigen een nieuwen ker
keraad in té stellen en benoemt een
commissie om de broeders en zusters
daarvan advies en steun te dienen.
Dit voorstel van Ds. Brussaard werd
verworpen met 18 tegen 6 stemmen ett
1 blanco.
De afgevaardigden van Zandvoort ble
ven b;i .dit en de andere voorstellen bui
ten stemming.
Het eerste voorstel van Ds. Dieme:
werd vervolgens aangenomen met 20
stemmen voor en 5 blanco.
Plet derde voorstel werd aangenomen
met 24 stemmen tegen 1 stem.
De voorzitter sprak een woord van
afscheid tot de deputaten ingevolge ar
tikel 49 en de commissie van advies
Hii dankte hen ypor de broeder lp Ke wij
'ze waarop zij de vergadering 'hebben
gediend en hij sprak het vertrouwen uii
dat zij hunnerzijds ook bij de synode
4e conscientieconflicten, waarin velen in
de classis Haarlem verkeeren, in het
rechte licht zullen stellen.
Prof. Kuyper dankte inzonderheid den
voorzitter Ds. Brussaard voor dit
woord en sprak zijn blijdschap uit, dat.
hoewel de arbeid der Commissie nergens
zoo moeilijk was als in de classis ïïhar
lem zij de geestesstroomingen beter
heeft leeren verstaan en daarover ook
de synode zal inl'iehten.
De vergadering, die om 10 uur des
morgens was aangevangen, eindigde des
■avonds half negen.
De Haagsche Synode.
Aan een beschouwing over de dezer
dagen te houden vergadering van de
Synode der Ned. Herv. Kerk in de
N. Rott. Crt. is het volg ebde ontleend;
Het behoeft geen verontrusting £e
wekken, dat de thans, byeenkoménde
Haagsche Synode in haar steeds wisse
lende samenstelling zoo overwegend or
thodox is als nog zelden het geval is ge
weest. Tegenover 13 rechtzinnige leden
staan slechts een half dozijn vrijzinnigen.
Het verwijt van de naar consekwenties
drijvende reorganisatie-mannen^ als zou
den de orthodoxen in de synode ver
kleuren, lijkt stellig niet overdreven
(Was de synodale orthodoxie principieele
orthodoxie, dan had een synodale meer
derheid van 13 tegen de gèlegenheid*
de Ned. Herv. Kerk naar eigen begin
selen in te richten.
De same'nstelling der Hervormde sy
node is geen product van toevallige fac
toren. Door het getrapt werkiezingsstel
sel 'is zrj vrijwel vooruit te berekenen
Men behoeft geen diploma in de statis
tiek te bezitten, nog een deskundige in
de kansberekening te zijn, om eenige ja
ren vooruit de verhoudingen in de sy
node na te gaan., En wijl 't overwicht
v. de orthodoxie zich voorloopig schijnt
te zullen bestendigen, en men dus dit
maal gevrijwaard zou zijn tegen den
spreekwoordelijk geworden Sisyphus-aiL
beid, zou het voor de hand hebben go-
legen, dat een principieel-orthodoxe sy
node haar kans waarnam.
Het is voor de reorganisatiemannen
dan ook wel om tureluursch te worden,
<lat een dergelijke synode, met een op
gelegd spel 111 de hand, de gelegenheid
laat voorbijgaan en volstaat met het po
vere en simpele „unicum synodale"', dat
voornamelijk op technisch terrein is ge
legen en met confessioneele beginselen
bitter weinig uitstaande heeft.
grijsaard.
De Overste richtte met de uitdruk
king eener diepe droefheid het hoofd
en sprak:
„De leeraar is mijn gevangene niet;
hij heliport aan het Centraal Bestuur,
die mij gelast heeft hem in hechtenis
te nemen. Genoveva blijft tot pand van
Bruno's onderwerping aan de wetten
der Fransche Republiek; zij zal met
mijn vijand niet trouwen. Wat gij mij
vraagt, is onmogelijk. Hoezeer liet mij
spijt, ik moet uw gebed verwerpen; de
plicht gebiedt het mij."
De ongelukkige vader richtte zich
onder het storten van nieuwe tranen
tot de deur en zeide op wanhopigen.
toon:
„Simon, ik moet u verlaten, weg
gaan en mij spoeden; want er is iets,
dat mij aandrijft tot een ijselijke daad.
Mijn mond wil den beul vervloeken,
die uit mijn bloed is ontstaan; maar
miin hart, is nog sterk genoeg om de
vermaiedijding te weigeren. Ach, gij
zult mij niet meer zien; uw vader ver
laat zijn geboorteplaats; hij gaat zijn
schaamte en zijn wanhoop verbergen;
hij gaat ergens in eenzaamheid de zon
de boete van u te hebben geteeld; hij
gaat weenen, klagen, sterven in een
piaats, die gij nooit zult kennen
Simon-Brutus sprong zijn vader ach
tornadoch de weenende grijsaard was
uit de kamer verdwenen, eer hij hem
kon bereiken.
Dan keerde de onverbiddelijke zoon
wfcdar in de kamer en legde zich, on-
De Haagsche synode, die om haar on
schuld en gemoedelijkheid steeds liet
troetelkind van het lot is geweest, heeft
ook ditmaal ter rechter tijd een iortuin
tje gekregen, waarmede zy haar ar
moede aan initiatief kan verbloemen
De hoogleeraarsvaeature, ontstaan
door het ministerschap van Prof. Drw
J. B. Slotemaker de Bruine, verleent
haar plotseling toch iets van dat actu-
eele en sensationeele karakter, dan een
synode dient te bezitten, zal zij in ae
oogen der omstanders niet ten eenen-
male onbenullig zijn.
Om de hoogleeraarsbenoeming trek!
de synode 1920 de aandacht en,dit toe
vallige punt op de agenda maakt, dat
men tenslotte toch van haar spreekt.
Het alphabetische drietal, waaruit de
synode haar keus zal hebben te doen
is bekend. Dr. A. H. de Hartog dankt
aan de vroegtijdigheid van zijn voorlet
ter het primaat.
Dat deze steriotype apologeet van een
slechts in eigen oogen pur sang Gere
formeerdheid de meeste kans zal hek
ben, betwijfelen wij. Bestond er een sy
nodale totalisator, wij riskeerden onzen
rijksdaalder op Ds. 0. Noordmans, die
als wetenschappelijk man juist de laa's-
ste maanden om zijn studiën over aen
befaamden Barth meer op den voorgrond
is getreden en die met een objectiei
aandoende bezonkenheid en een alzijdi
fe welwillendheid het synodaal-ortho
oxe type voortreffelijk vertegenwoor
digt, 01 op Dr. M. van Rhijn, den iet
wat vuriger, en ook door zijn arbeid
in de N. C. S. V. met het studenten
leven in nauwe aanraking verkeerenüen
jongen .ethisch-orthodoxen geleerde.
Al zjjn begrijpelijkerwijze alle drie
de candidaten orthodox, toch zal, nu
de stemmen der rechtzinnige synode
leden allicht uiteenloopen, het vrijzin
nige zestal den doorslag kunnen geven.
Zou de synodale deputatie voor dit
geval met de organisatie der Vrijzinnig
Hervormden overleg hebben gepleegd
«of zou ook hier weder, met het koppig
individualisme, der vrijzinnigheid eigen*
elk synodelid zich slechts persoonlijk
voor zijn keus aansprakelijk achten?
De Synode van 1926 is als de doos
van Pandora, die aan het element van
Verrassing beteekenis .ontleent.
Farf, Synode van Noord-Holland,
Woensdag j.l. is, volgens ,.De Stand."
in Particuliere Synode der Geref. Ker
ken in Noord-Holland in vergadering
bijeengekomen.
O.m. werd behandeld het verzoek van
declassis Haarlem, om de'zaken v. <i
Brink en v. Duin door te zenden naaf
de Gen. Synode, teneinde deze over
deze zaken in haar geheel oordeele en
beslisse. Conform dit verzoek werd be
sloten tot het moderamen der Generale
Synode het verzoek te richten, ook met
het oog op de behandeling dezer zaak,
de Synode zoo spoedig mogelijk saam
te roepen.
Het voorstel van de classis Haarlem
linzake de Jodenzending, werd na be
spreking door de afgevaardigden dieï
classis teruggenomen.
Om met net oog op in behandeling
zijnde zaken de mogelijkheid van bo-
troep op deze Part. Synode open te-
laten, besloot de vergadering deze Sy
node provisioneel te shiiten en aan het
moderamen op te dragen haar zoo noo
dig weder saam te roepen.
Vrije Evang. Gemeenten.
Te Franeker werd 13—16 Juli de
jaarvergadering van den Bond van Vrije
Ev. Gemeenten in Nederland gehoudeiv
De vergaderingen werden gepresi
deerd door Ds. Linthout van Dordrecht
en Ds. Muller van Nyverdal.
In den Bona werden opgenomen de
Vrij Ev. Gem. te Nieuwvliêt (Z. VI1.) en
de vereenigingen tot stichting eener Vr,
Ev. Gem. te Apeldoorn en te Bussum
Door het Comité werden, na afgelegd
examen toegelaten tot de Evangelie
bediening in de Bondsgemeenten, Da
<B. B. G. H. de Jonge, van Wildervank*
Ds. D. W. Veldkamp van 'Ameroflgeiy
resp. beroepen te Oude Bildtzrjl en te
Öuae Pekela.
De_ verschillende Zendingsvereenigin
gen in de diverse gemeenten besloten
in beginsel tot fusie. Met meer kracht
zal daardoor, in samenwerking met Ba*
men, de Zending op Samosir ter hand
kunnen worden genomen.
Was het tevoren voor de kweekeliiv-
gen van den Bond mogelijk te St. Chri
schona, bjj Bazel opleiding voor den.
der de ontroering neergedrukt, met 't
hoofd op de tafel.
Hij morde eenige onverstaanbare
woorden, neep zich het voorhoofd met
de hand te pletter en bleef lang als
vernietigd- in pijnlijke overweging be
dolven.
Eindelijk, na een krat uurs, richtte
hij zich op. Een bittere grijnslach ver
krampte zijn gelaat; zijn oogen gloei
den met een somber vuur.
Tot de deur gaande, riep hij den ser
geant en zeide hem met afgebrokene
stem:
„Men bewake den leeraar en de
vrouw zorgvuldig. Werden mijn beve
len miskend, ik brandde de schuldigen
door den kop zonder genade! Men be
reide wat er noodig is tot de wraak
over den moord v. den koporaal; bin
nen een uur zullen wij naar het dorp
gaan en in brand steken wat vernield
moet worden. Men houde zich gereed!'
Dit bevel gegeven zijnde, begon Si
mon-Brutus bulderend en vermaledij-
dend door de kamer te loopep, alsof
een akelige gedachte hem had voort-
gezweept.
V.
Wanneer men de gemeente Walde-
ghern langs de zuidzijde'wilde verlaten
om in de richting van Turnhout het
eerste dorp te bereiken, toonden de in
woners u een hoog en dichtbewassen
woud, en wezen u een voetpad, dat in
den duisteren schoot van het geboom
te wegschoot.
Dit pad bracht u eerst door een laag
AAN HET ZOEKUCHT.
Leiden, 21 Juli 1926.
Het hoogbeschaafde Westen heeft
dezer dagen van den sultan van Ma
rokko een lesje gekregen, dat niet mis
was.
Bij een bezoek aan Parijs woonde hij
in gezelschap van hooge Fransche au
toriteiten, ook een dans-uitvoering
bij. Met belangstelling volgde hij de
verschillende dans-evoluties, door fox
trot- tango en Charleton-enthousiasten
uitgevoerd en de hem vergezellende
heeren verwachtten niet anders dan
uitbundig© bijvalsbetuigingen te zul
len hooren.
Zij bleken zich evenwel leelijk ver
gist te hebben.
Na eenige oogenblikken van naden
ken merkte de Sultan laconiek op:
't Is zeer eigenaardig, maar ik kan
niet. begrijpen hoe Westersche mannen
hun vrouwen en dochters kunnen toe
staan zooiets te doen."
Me dunkt, de „beschaafde Wester
sche dames en heeren" konden het er
mee doen.
Of ze van schaamte hunne oogen
neersloegen, ik weet het niet. 't Lijkt
me niet waarschijnlijk.
Maar als ze hun hersens nog niet
heelemaal verdanst hebben, dan zul
len ze misschien toch nog weleéns óver
dit lesje van den Marokkaan naden
ken.
OBSERVATOR
predikdienst te ontvangen, deze mogo*.
Iijkheid is te niet gedaan door den
grooten toevloed vai Duitsche en Zwit
sersche - jongemenschen, die daar op
leiding begeeren.
Waar een ter het aantal Vr. Ev. Geni.
zich uitbreidt, 't aantal vacaturen groot
is, en meerdere jonge mannen zich
gaarne willen geven voor de Evangelie
ediening, werd in beginsel besloten tot
oprichting eener eigen theol. School met
internaat over te gaan. In een vervroeg
de Bondsvergadering zullen 'deze plar-
nen nader uitgewerkt worden.
Voorloopig zal aan de predikanten*
zendelingen-kweekelingen door enkele
plaatselijke predikanten worden les g&*
geven.
Uit de verschillende mededeelingen
uit de gemeenten bleek, dat de Vr. E;«.
Gemeenten zich in een periode van
bloei en uitbreiding bevinden.
Verdeeldheid,
Een aantal leden van deJJeref. kerk
te Schoonhoven, die het verband, met
genoemde kerk hebben verbroken, en
ook niet meer onder het gehoor van
Ds. Aalders wenschen te komen, heb
ben pogingen in het werk gesteld tot
oprichting van een Evangelisatie. Ds.
Wisse, Chr. Geref. predikant, Utrecht,
heeft reeds toegezegd, voor deze Evan
gelisatie te zullen optreden.
Verbintenis tot missionairen arbeid.
Naai* aanleiding van het besiUit der
classis Haarlem, inzake de verbintenis
tot missionairen arbeid schrijft Drt. Vel-
tders in „De Standaard":
Welk een liefde is er in eens voost
de Zending onder de Joden. He\b ik
daartoe medegewerkt? Dan ben ik- daar
techt dankbaar voor. al hadden vél©
collega's die liefde beter kunnen laten
blijken tndens inrjn arbeid.
Voor ae Zendingscommissie in Haai^
lem, die ik een paar jaren heb mogfeh
kweeken, verwacht ik heel veel goeda
van een Classis, die zich zoo om onzen
Zendingsarbeid bekommert.
Maar het is toch wel heel bijzonder,
dat een classis, die bezwaarden heer.
over vermeende ónkerkrechtelijke hai>-
delingen der Synode, zelf een groote
kerkrechtelijke fout maakt, door iets te
bespreken, tot een voorstel te vormen
en daarna een besluit te nemen, zonde*
bp den betrokken dienaar des Woords
te informeeren 01 het alles wel waaj
is.
Daar ik de Joden ken, vind ik het
niet goed in een blad over de zaak
te schrijven en gezien den toestand in
onze kerken, heb ik gelukkig niet de-
minste lust om de kwesties te vermeer
deren.
Maar ik stel er toch prijs op te veis
klaren, dat ik niet slechts f 0 r m e e 1,
maar ook moreel volkomen vrii uitga-
En degenen, die op de hoogte zyn*
weten dat.
bosch van eiken schaarhout, dat, al
hoewel zeer uitgestrekt, nog de tee-
kens droeg van 's menschen bearbei
ding; maar naarmate men verder in
het woud geraakte, nam een woeste
natuur allengs de overhajid.
Welhaast bewoog de grond zich in
heuvelen ep diepten, en overdekte zich
met allerlei gevallijke gewassen, in
volle wanorde groeiende.
Hier hieven berken, abeeïen en eik en
hunne breede kruinen in de hoogte en»
overschaduwden de mindere> boomen,
'die, door hun getal verdrongen en als
versmacht, een baan tot het licht sche
nen te zoeken. Waar nog eenige schuin
sche zonnestralen somwijlen den bo
dem konden treffen, daar woelde bet
braambosch in wulpsche kracht en
slingerde zijn ranken d^yars door alles
heen, totdat machtige gewassen het
zelf lucht en licht benamen. Verder,
nevens een bijna onzichtbare beek,
baadden wilgen en esschen hun wan
staltige wortelen in het wafer, of de
grond zonk eensklaps tot een gistend
moeras en verborg zich onder het grau
we loof van hoogopgeschoten gagel-
kruid.
Op een groot half uur diepte in het
woud was een plaats, die men de Zand
berg noemde, omdat hier de vochtig©
grond zich plotseling tot een tamelijk,
hoogen heuvel verhief en eene bijna
naakte ruimte aanbood, als^ uitge
spaard tusschen het ondoordringbaar,
geboomte, dat van alle kanten d^a
voet des zandduin* omsloot.
