I
UIT ONZE INDIEN, j
GEMENGD NIEUWS.
Land- en Tuinbouw.
RECHTZAKEN.
B INGEZONDEN.
Scheepstij dingen.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 7 JULI 1926
ten God leven en zeer diep gezonken
zijn, alléén ongekleed gaan. Nauwe
lijks komen zij in aanraking met. de
gekerstende w ereld, ofzij zoeken een
dekkend kleed. Hun gevoel van men-
sckenwaarde ontwaakt, het besef van
persoonlijke eere komt bij hen op. En
het eerste gevolg is, dat zij zonder de
minste aarzeling hun primitieve ge
woonten laten varen.
Het kleed behoort bij den zondaar.
Vandaai* het smadelijke dat er in
ligt van ons kleed in 't publiek ont
daan te worden. Ja wie ons aan ons
kleed raakt, raakt eigenlijk reeds aan
ons zelf. Onze jongens verdragen soms
veel van elkaar. Maar van hun kleed
moeten de kameraden afblijven. Laten
ze schelden en sarren. Maar pas op,
dat zij niet aan hun kleed raken, want
dan stuiven zij beleedigd op en vliegen
de tegenstanders aan, al zijn ze twee
maal zoo sterk, 't Is een bewijs, dat
kleed en persoon nauw met elkaar ver
eenigd zijn. Wij weten trouwens allen,
hoeveel piëteit wij hebben voör de klee
deren onzer lieVe dooden wij brengen
ze niet op de markt, er hangt iets in
vah de persoonlijkheid onze ontslape
nen!
De betrekking tusschen persoon en
kleed is zoo nauw, dat er onder nor
male verhoudingen steeds harmonie
tusschen die twee is. Iemands innerlij
ke gesteldheid komt in vele gevallen
sprekend in de keus van het kleed te
voorschijn. Het is niet te veel gezegd,
dat de gezindheid des harten in het
kleed vorm en gedaante verkrijgt.
In menig opzicht stemt ieder dit toe.
Wanneer het hart de hoogste en
reinste vreugde smaakt, die ons op
aarde gegeven is, de bruiloftsvreugde
namelijk, dan doen wij het bruilofts
kleed aan, het lichte gewaad, dat de in
nerlijke blijdschap vertolkt. Het
rouwkleed is daarentegen bestemd
om uiting aan de innerlijke droefheid
der ziel te geven. Wij zeggen niet dat
in werkelijkheid de smart altoos even
redig is aan de somberheid van het
kleed, maar al speelt zelfs hier de zon
de doorheen,, is toch eisch, dafr er
harmonie tusschen kleed en hart zij.
Maar wat te zeggen van het mo
derne vrouwenkleed? Toen het voor
'teerst verscheen, fvas het inderdaad
een zuivere vertolking van het inner
lijke wezen der draagsters. Men moet
de vrouwen, die het dekkende van het
kleed het eerst verloochenden en hoe
langer hoe meer van hun vormen on
bedekt lieten, niet in de respectabele
wereld, maar in de wereld der ontuch-
tigen zoeken. De vrouwen, die tot de
„demi-monde" behooren, zijn in dat
opzicht de toonaangevende figuren ge
weest. Aanvankelijk werden de uitge
sneden gedeelten van het kleed nog
door doorzichtige stof vervangen Maar
ook deze omhulling viel weg, het bru
tale „naakt" stalde men uit, Zelfs de
beentbed<ifkkin£ is weinig meer dan
spinrag. En de rokken, die eerst alleen
„voetvrij" waren, reiken nauwelijks
benedeni de knie.
Er is geen twijfel aan, of het licht
zinnig hart openbaarde zich bij die
veile vrouwen in hun uitwendig kleed.
Wij zouden echter niet gaarne bewe
ren; dat de vrouwen en meisjes uit
onze Christelijke kringen, die zulke,
zij het iets minder gedurfde toiletten
dragen, nu óók bedorven van hart zijn.
Ach neen, velen hunner denken niet
meer aan de harmonie tusschen wezen
en' vorm, zij vergaten ondoordacht, dat
de Almachtige met eigen hand 'teerst
een „dekkend" kleed aan den mensch
gegeven en daarmede den regel voor
de toekomst gesteld heeft, zij volgden
eenvoudig de voorschriften eener ge-
wetenlooze mode; ja, er zullen er wel
zijn, wie het zelfoverwinning gekort
heeft om voor 't eerst half ontkleed in
't publiek te verschijnen en dan soms
onbeschaamde blikken van mannen-
oogen tot zich te trekken.
Onze vrouwen moeten zich tegen de
tirannie der mode verzetten. Niet
zwakjes en schuchter. Maar forsch en
beslist. Zij zijn geroepen een voorbeeld
te geven en op te komen voor de eer
hunner sekse.
'■fa
Een nienwe aardschok op Sumatra.
Naar aanleiding van het gisteren
onder laatste berichten opgenomen te
legram, kunnen we nu mededeelen dat
volgens een Aneta-telegram een zware
schok is gevoeld te Fort-de-Kock en
te Solok.
De muur van het postkantoor te
Fort-de-Kock is zwaar gescheurd. Het
hulppostkantoor te Siloengkang dreigt
in te storten. Hetstation Solok is on
bruikbaar, de woningen*van het spoor
wegpersoneel zijn onbewoonbaar ge
worden. Het Chineesche kamp is een
puinhoop. De muur van het assistent
residentie-kantoor te Sawahloento is
omgevallen.
Overal Heerscbt een zenuwachtige
stemming.
Het aantal dooden is thans gestegen
tot 400.
Hoe men communisme uitroeit.
Er zijn heel wat goede middieen, al
dus de Midden-Java-redacteur van de
„Loc.", om het onder de argelooze be
volking gepropageerde z.g. communis
me onschadelijk te maken. Maar een
zeer bijzondere, die onlangs in het Wo-
nosobosch© werd toegepast, is niet be-
j £end geworden, ofschoon zij het wel
waard is. Ze was n.l. zuiver gebaseerd
op de psyche van den desssaman, den
^eenvoudige van geest die overal ter we
reld zich licht laat imponeeren door
Iets dat de aandacht trekt, maar zich
afwendt van iets of iemand die niet
voldoende „opvalt".
De landrechter kreeg een 'commu
nist voor zich, die zich aan een of an
tipa RQjitiek xergrijp had schuldig ge
maakt. Op den dag van de recht
spraak stond de aloon-aloon stamp
vol menschen. Want beklaagde had
zijn vervolging ruchtbaar gemaakt en
niets nagelaten om zieltjes te winnen
uit zijn standvastigheid en des rech
ters hardvochtigheid. De landrechter
echter behandeld© de zaak van den
opgewonden communist met zijn be
langstellenden aanhang een-twee-drie
en zond den beklaagde met een boete
van.twee gulden, weg.
De uitspraak wekte even groote
ontgoocheling bij de belangstellende
schare als hilariteit om den veroor
deelde.. Neen maar, dat was pas een
praatjesmaker, vond me*! Had je
daarvoor den heelen morgen in 't zon
netje gezeten en uren versjouwd om
naar de stad te komen? Twee pop
boete? Men bedankte „bij bosjes" voor
het lidmaatschap eener vereeniging,
.die zoo'n beunhaas als leider liet ver
eeren....
Niet-beschermende bescherming.
Toen de concurrentie der automa|-
tische sigarenaanstekers 'de landsin
komsten uit den lucifersi-accijns gei
•\veldig omlaag joeg, hoopte 'de F e'goei-
ring hieraan een einde te maken; door
een onmatig invoerrecht op de daar
voor noodige vuursteentjes te heffen.
't Mocht niet helpende kostbare
Steentjes waren zoo gemakkelijk bur
nt en te smokkelen, dat 'de verkoopprijs
|der steentjes, ma een' korte stijging,
zelfs heel' gauw terugviel tot beïieden
Üien van vóór de verhoogde invoer
rechten. Met het gevolg, dat de lucii-
fers,«-import, die in 19211928 nog ge
middeld 88000 kisten bedroeg, iiil$24
1923 gedaald is tot 26000 kisten.
In het afdeelingsverslag van 'den.
[Volksraad wordt nu voorgesteld om
den, in 1928 verhoogden lucifersf-ac-
cijns maar weer flinkste verlagen, ten
einde tegen de smokkel)-vuursteentjes'
!tQ kunnen concurreeren.
Het overtochtxeglement.
Bij het Departement van Financiën'
is thans ter overweging aangeboden
een ontwerp voor een nieuwe overtocht
tregelin'g, welke beoogt alleen acade
misch opgeleide ambtenaren 'en 'den-
bulken die met meer dan f700 per
(maand bezoldigd zijn, eerste klasse
(Overtocht te verschaffen; 'de ambtena
ren. met een salaris van f 800—700
moeten 2e klasse reizen. De tot nu toe
bestaande uitzonderingen zullen daar
mede vervallen en b.v. onderwijzers;
imet hoofdacte zullen eeln 2e klasse-
passage krijgen.
De haven van Tjilatjap.
IHet „A. I. D. Pr. B." meldt, 'dat de
tnegeering voorstellen ter verbetering
Van de haven van Tjilatjap door midi-
,del van uitdieping van aen toegangs
weg afwees in verband niet 'de hoog©
kosten, terwijl,Tjilatjap. buiten de route
|der Oceaanstoomers licht, zoodat niet
verwacht kan worden, dat 'de ha vein
st ad in de naaste toekomst in belang
Jrijkheidt pe zal nemen'.
Kunstmatige regen voer Deli.
De Deli "Crt. schrijft 'dat door den
Jieer Bunk octrooi 'is aangevraagd op
een werkwijze voor liet verwekken van]
[regen.De werkwijze berust pp het
Verstuiven van een groot kwantum wai
ter vanaf hooge torens, welke systemaj-
ttisqh pver de terreinen waar men nei
gen verlangt, worden opgesteld. Het
tot een nevel versloven water, zal' tiju
'dens jiet nederdalen geheel verdami-
pen.
De ontstane waterdamp zal langs
[den gron'd strijkende verwarmd' wofl-
'iden pm daarna als een kolom Weder
pp te stijgen. In hoogere lagen zal
|die waterdampkolom expandeeren,
waardoor een plaatselijke daling van
'temperatuur het gevolg is. Eela regenj-
jWolk 'boven bet terrein 'der torens zal
hier 'door de lage temperatuur en 'de
toegevoerde waterdamp een aanleii-
(ding vinden yopr condensatie tot rei-
'gen.
Bovendien denkt de Uitvinder mëP'
zijn systeem hetzelfde effect op de wo!(-
ken te bereiken als het oeroosch en
|de rivieren, n.l. het conoentreereii van
Wolkenen 't vasthouden van regenbuien
De heer Bunk is thans doende belangj-
.Istelling voor zijn uitvinding op te wek
ken voor het nemen van proeven.
DE ELECTRISCHE ROTTERDAM-,
DEN HAAG.
Bloc-storing in de seinhuizen.
[Omtrent een nieuwe onaangename
[ervaring, opgedaan door de passagiers
Welke zich gistermiddag aan 'den snel
trein van 5.84 naar Scneveningen to©
Vertrouw den, wordt ons door een der
reizigers het volgende medegedeeld:
Nadat de trein het statioiT Pijiiacker
(gepasseerd was, werd hij vlak bij de
halte Nootdorp-Oost plotseling jdpor
krachtig remmen tot stilstand gebracht
daar er blijkbaar iets haperde aan !de|
functioneering der electrische appara
ten. Een. twintig - minuten waren lef
mede gemoeid, voordat de reïs kon
worden voortgezet, van welk intermez
zo een deel van het reizend publiek
gebruik maakte, om klaprozen té, pluk
ken, ]die ter plaatse in grooten getale
den berm v(an den spoorweg tooien
met haar gloeiend rood. I
Toen. jer eindelijk, na veel Iio.rten lenj
stoeten weer ©enige beweging kwam|
in 'den trein, ging het pp een sukkel
drafje en onder het aandoen van aller
lei haltes die ons spoorboekje niet ken.
verder tpt Voorburg, waar moest wor
den overgestapt in ander© wagens, die
aanvankelijk al even, weinig haastsch-g-
nen te hebben.
Met nagenoeg een ,uur ven raging bë|
(reikten de reizigers ten slofte hun bei-
stemming, dankbaar ;dat 'hun erger
bleef bespaard.
Pok later op den avond onderVo.id
het verkeer stagnatie, een en ander1
(naar men ons mededeelde door bJoa-
Btoring in de seinhuizen, waardoor her
haaldelijk stoppen werd veroorzaakt,
welke omstandigheid vermoedelijk ook
het onklaar worden van 'den wagen!
pp het traject Rotterdam-Schevenm*
gen zaf hebben beinvloed.
Noodweer t'ie Kerkrade. -
iHet noodweer van Zondagmiddag fea
t-avond heeft te Kerkyade veel schade
aangericht bij en in het bekende Sint
[Elisab'eth'-gestich.t bestierd :door Duit-
sche zusters uit 'Aken.
Zoolang men zich kan herinneren',
heeft het klooster, dat in het dal van|
het beekje de Amstel is gelegen, niet
van het water te lijden gehad. En men.
schrijft dan- ook de ramp tóe aan del
in aanbouw zijnde werken van den!
spoorweg. i
Vlak achter het klooster, van welks!
(eigendommen groote stukken zijn ont-
leigend, is in aanleg een dijk vopr
'den spoorweg Schaesberg—Heerlen.
Een duiker, die nog niet gereed is:
gekomen, heeft de groote massa wai
ter, 'die van alle kanten kwam aanget-
goifd, niet kunnen verwerken. Het ge
volg was, dat het water'in den tuin en
in pe weiden liep en ook; in het kl'oosi-
ter drong, waar het in !de keuken en|
in de voorraadkelders groote schade
heeft aangericht. Het modderige, geel
achtige water stroomde van 'den spoop-
Idijk tot bij! cl en moestuin van het klopsl-
rer. In den 'tuin.'stond het water 1 (Mcm
ter hopg. Het vee kon slechts met
^groote moeitwegggevoerd worden.
De schade is (niet" niet juistheid tel
schatten, doch wordt minstens op, eeni
paar duizend guldens geschat.
E rns t i g o n g eluk. De arbei
der O. uit Vaals is cup de brikettenfa
briek van de Staatsmijn Wilhelmina
tusschen ee* Jacobsladdrr bekneld ge
raakt en zeer ernstig inwendig gewond'
Eén der ribben drong in de longen.
10. is naar het hospitaal te Heerlen veij-
(Voerd. Men vreest vppr zijn leven'.
Dronken in een auto. Gisj-
tèravond ongeveer 11 uur maande een
agent van politie te Haarlem een auto
mobilist tot Istilstaam, omdat hem bleökl
dat deze dronken was. De auto mob ij-
list reed door. Dé agent sprong op de
treeplank en sommeerde nogmaals tot
stoppen. De chauffeur en de anlderö
Jhzittenden bedreigden 'den! agent en!
stompten hem tegen borst en kin. Er
ontstond een worsteling, eti 'de agent
loste een schot. 'Niemand werd gei-
'troffen. Op (de Groote Markt bracht
(de chauffeur den Wagen tot stilstand'
waarna hij met groote moeite 'door
teenige agenten werd gearresteerd e.i
ppgesloten. D© andere inzittend,© wist
te ontkomen'.
EEN GROOT JAGER GEDOOD.
In het midden van 1925 is de heer
Bernard Ledeboer, de bekende jager
op groot wild naar Oost-Afrika ge
gaan om daar te jagen.
Dezer dagen is ontvangen een tele
gram van den consul te Mombasa (Br.
gebied), meldend, dat de heer Lede
boer op jacht door een olifant is ge
dood.
Z.(entgraaff) herdenkt hem in het
Soer. Hbld. en vertelt van een onder
houd, dat hij eens met den jager had.
Ledeboer was in de eerste plaats
tijgerjager, hoewel fyij in z'n hare r—
de echte jagers zullen dit met hem
eens zijn dit niet de echte jacht
noemde. De groote jacht was voor
hem die op olifant en rhinoceros,
waartoe hij de meest afgelegen stre
ken van Sumatra, tot het hart van
Atjeh doortrok.
„De tijger is laf", zei L., „hij vlucht
altijd, ook als hij is aangeschoten en
wordt eerst gevaarlijk als hij niet
meer vluchten: kali, of dooiUdijk ge
wond is". Natuurlijk is er geen regel
zonder uitzondering. Toch, ondanks
die minachting voor den tijger, zóó
zuiver gemeend, dat hij een aange
schoten tijger, die de vlucht nam in
eenige holen en grotten in ue buurt
van Pajakoemboeh, op handen en
voeten nakropp, het geweer meeslee-
pend, tot-ie het doodelijk schot kon
plaatsen, was deze jacht voor liern het
aantrekkelijkst.
Een tijger is «lim, voorzichtig; in
streken van Sumatra waar veri op
hem wordt gejaagd, bijv. bij de 'doe-i
soens, komt hij, wijs door routine dik
wijls niet meer terug bij het achterge
laten aas. Zoo had de jacht op hem
iets fascineerends.
Ledeboer kende de taal van het
woud, het leven in deze ruige geheime
n.'6, en hij las*"-de historie van den
dag op de paden waarlangs het ge
dierte zich beweegt naar jachtveld of
bron. Uit de geluiden hoorde hij, wie
er op het pad waren. Het zenuwachtig
geluid der eekhoorns, de kakelend
wegvliegende boschkip, de met blaf
fend gerucht vluchtende kidang, en
vooral: de luidruchtig-angstige apen,
zij leeren dat de schrik van het woud,
de gestreepte Dood rondsluipt, onhoor
baar en zelfs in het donker een takje
op z'n weg vermijdend.
Maar vooral leefde Ledeboer op
toen hij begon te vertellen van olifant
en rhinoceros op Sumatra. Hij nam
op deze jacht niet stelling in een
boom, tenzij dit voor het werk noodig
was, doch nooit voor eigen veiligheid.
Zoo trad hij den olifant tegemoet, met
vast vertrouwen op het nimmer fa
lend schot.
De olifant reageert niet op geluld
hij maakt zelf teveel lawaai in het
bosch doch op reuk. Niemand weet,
wat het is met den reuk van den
mensch, en het is misschien ook niet
erg vleiend voor ons, maar er is geen
monster in bosch of jungle, of het
wordt aangegrepen door een vreem
den angst, als het den reuk van den
mensch waarneemt, Is het waarschu
wend instinct,, dat hier het grootrte
gevaar nadert, dat eenig dier, ook het
sterkste, bedreigen kan, of iets an
ders? Er zijn uitzonderingen: een
kwaadaardige©- rhinoceros of olifant,
die attaqueert, ook al is hij niet aan
geschoten, maar als regel neemt alles
de vlucht, en er zijn voorbeelden uit
de groote jacht, dat een olifant dagen
achtereen voortliep, als-ie den mensch
had geroken.
Maar als hij aanvalt...-. Bij 'dit ver
haal sprong Lefreböer op en zei: „De
breede kop, daarnaast de reusachtige,
wijd uitstaande, ooren, de recht voor
uitgestoken slurfeen breede mas
sa, die op je toeschiet. Dan spring je
op 't laatste moment op zij en plaatst
je kogel in de hersens, achter het oor
Men moet dan wel een zeker schot
hebben; hij liet. me het geraamte van
een kop zien,, waarin de holte voor de
hersenen, ongeveer de grootte van een
klapper. En .dan, in die voorbij vlie
gende massa, het doedend schot te zet
ten in deze kleine ruimte...dit is
wel het echte jagers werk.
Hij heeft eens-in de buurt van Kota
Agoeng dagen achtereen het spoor
van een vluchtenden olifant gevolgd,
zondec eenig ander voedsel dan de
kern van een bepaalde rotansoort,
slechts te eten voor hem die in hoog-
sten nood is. Maar, hoewel zelf uitge
put van ontbering, schoot hij hem.
Toen heeft hij getracht het minst
harde stuk van het diet: de tong, te
koken voor voedsel, doch dit was na
12 uur nog even hard als in den aan
vang, volmaakt oneetbaar. Dan de
lange tocht door ,de wildernis terug,
met de sjagtanden!
Hij was zich volkomen bewust van
het gevaar dezer jacht; eenmaal 'in
den aanval, vechten olifant en rhino
ceros to the bitter end, en zij schieten
heen en weer mét bijna ongeloofelijke
snelheid tot ze hun vijand verpletterd
hebben. Zoo zag Ledeboer op Sumatra
een olifant staan hij het lijk van een
Maleischen jager, en de kolossus was
langer dan een kwartier bezig met het
iq den grond wrijven, onder zijn zwa
re pooten, van het vermorzelde li
chaam van zijn slachtoffer.
De rhinoceros is npg iets gevaarlij
ker; Ledeboer en een Maleier liepen
bijna tegen zoo'n monster op dat zich,
ergens in Sumatra een weg baande in
een dichtbegroeiden poel. De Maleier
vloog als een kat in een sliert lianen,
werkte zich in doodsangst wat naar
boven terwijl de neushoorn tevergeefs
met den gruwelijken bek naar hem
beet. Op 't zelfde moment viel Lede-
boer's schot en terwijl de rhinoceros
neerstortte, tuimelde de Maleier, die
zóó vermoeid was dat hij zich niet lan
ger kon handhaven in z'n vreemde
positie, op het stervende dièr.
De jacht in Afrika was een illusie
voor Ledeboeivien hij Is er in het
laatst van 1925 heengegaan.
Een paar brieven zijn van hem ont
vangen; hij scheen ietwat gedesil-
lusionneerd te zijn en sommige din
gen wezen er op dat hij spoedig zou
terug keeren. Hij klaagde er over dat
ook daar het terrein was afgejaagd,
en dat men vrijwel geen groote oli
fanten meer zag.
Vermoedelijk heeft hij er nog wel
één ontmoet, en toen is daar het dra
ma afgespeeld, dat, op z'n kortst saam
gevat, ons is meegedeeld: „Killed by
elephant".
Nederl. Bond van Veekandelaren.
De Nederl. Bond van Veehandelaren
is gisteren te Amsterdam zijn jaarlijk-
sche algemeene vergadering begonnen
onder leiding van den heer A. Trom
petter. Hij herinnerde eraan, dat de
Bond, tijdens den oorlog opgericht ais
gevolg van de abnormale omstandig
heden ook in den veehandel ontstaan,
thans tien jaar bestaat en blijk heeft
gegeven ook in de thans weder inge
treden gewone omstandigheden goed
werk te kunnen doen. Daarom, aldus
spr., i9 er alle reden om het 10-jarig
bestaan van d'en bond met opgewekt
heid te herdenken. Hij riep dan het
welkom toe aan de vertegenwoordi
gers van andere organisaties, als de
Vereeniging van Fokveehandelaren,
de Vereeniging van Diergeneeskundi
gen en de Holl. Mij. van Landbouw.
Vervolgens hebben de vertegenwoor
digers van deze lichamen het hoofd
bestuur van den bond met het tien
jarig bestaan in hartelijke bewoordin
gen gelukgewenscht.
Daarna waren verschillende punten
van huishoudelijk karakter en de
meer interne vakbelangen aan de orde
Heden .zal de heer A. H. Veenbaas,
directeur van den Gezondheidsdienst
voor Vee in Friesland, spreken over
het onderwerp: Bestrijding der tuber
culose onder het rundvee.
De Plattelandersbond op sterven?
Wij lezen in de „Nieuwe Meerbode'^:
In een der laatste nummers van de
„Nieuwe Plattelander" heeft de heer
Braat medegedeeld, dat een paar we
ken nog kan worden gewacht, maar
dat er dan 6000 gld. bijeen moet zijn,
anders kan de bfond niet blijven voort
bestaan.
Ondanks 'deze dringende noodkreet
is er slechts ruim .700 gld. bijeengeko
men.
Komt er niet spoedig een geest van mil
de offervaardigheid, dan is, volgens
den heer Braat, het einde van den
bond nabij.
Treuren zullen we niet over een
eventueelen dood dezer volkomen nut
telooze organisatie,, die niet het min
ste nut, maar alleen verwarring heeft
gesticht.
Wel merkwaardig is het echter, dat
een organisatie van toch niet de zwak,
ste menschen. nog geen organisatie in
het leven kan houden als deze bond. j
Wat toch weinig idealisme! n
Wat een gebrek aan geloof ln eigen1
idealen!
Nu het proza niet genoeg heeft ge
holpen, is een dichter opgestaan pm;
de beurzen dei; Braatianen ppen te
Öf het helpen zal?i
Poëzie is niet het krachtigste over
redingsmiddel voor de soort men-j
schen, waar Braat het van hebben'
moet.
Onder onze Christelijke boeren zijn
er velen, die houden van Psalmen eni
onze Christelijke dichters, maar onder'
de menschen van Braat is dit niet het
geval.
De dichter van Braat wekt tot krach)
tiger steun op, om den herder Braat te'
kunnen behouden.
In één opzicht is dat „herder'1 niet'
onaardig.
Bij een herder zijn de volgelingen;
'llflTWR 'I
En dat zijn ze!-
Onnoozeler nog dan een schaap is
hij die meent dat Braat iets zou kun-'
nen doen voor de boeren.
HAAGSCHE RECHTBANK.
•iVahdaag zijn veroordeeld1: "'F*»
J- Kerkhoven, 26 jaar, schilder te
L e i d e n, recidivist en gedetineerd, ön]
J. van der Steen, 81 jaar, kapper
te Leiden, wegens diefstal van f 70Q
uit het huis van den vader van den'
eersten verdachte en toebehoorende
aaai ,de Leidsche BouwuVetraenigjpngt I
ieder tot 1 jaar gevangenisstraf.
Geëischt is verder tegen:
P. Lut, 22 jaar, varensgezel te Dei-
'den, gedetjneerid, wegens diefstal van! 1
(ongeveer f180 ten nadeele van eem(
famihel-lid te Rijswijk, wieaa hij eenf
bezoek bracht, 9 maanden gevangenis^
straf.
.-(Buitao verantwoora.l(|khe'd der FU.
Geachte Redactie, j
Vergun ons een kleine plaa.itsruimte
in uw blad, waarvoor bij vooribaat on-
zen dank.
In bet nummer van 11 Juni van het 1
blad van Staat en Kerk bad de beer,
G. Nieuwenhuizen de- hoffelijkheid t 1
Ringbestuur van Leiden en Oncistreken i
van Chr. Zangvereenigifigen een ver- i
wijit aan te wrijven, ais zoude bet de
Redactie van Staat en Kerk openlijk
bedrogen hebben, door, hoewel de be
lofte gedaan hebbende, dat zij 't num
mer Salve Regina van bet programma
van bet zangoonoours te Koudeikerk te
doen verwijderen, dit toch door „De-
bora" uit Oegstgeest zou beibbe.ii laten
zingeü, e
Als voorzitter 'van bet Uitv<q«rendji
Comité, en als secretaris van dezen'
Ring, bad ik Ds. Gi-avemeyer touch be
loofd, dat er maatregelen war-en ge
troffen, en dat biervoor een i ander,
nummer zou gezongen worden, el a heb
ik ook na den openlijken aanva 1 een
schrijven gericht tot Ds. Graven ïbyer
als hoofdredacteur, bet ringbestn ur in
bet eerstvolgend verschijnend nua ïmer,
de eer te geven, die bet rechtens toe
kwam, door vrontscbul'digingen kan
te bieden voor dit lasterschrift.
Als men nu denkt, dat Ds. G.t ave-,
meyer zijn best zóu doen, lasterpr aat-j
jes, als door G. Nieuwenhuizen ui tge-'
strooid. te doen herroepen, beeft 1 nen
zich ook in. dezen hoofdredacteur oer-
lijk vergist. Deze Eerwaarde heer is
zoo wellevend om op mijn verzt lelé.'
geen antwoord te geven, en excui ses
I i
aan te bieden voor dit gedane onnet kW'
Inplaats van eens grondig te ond er-,
zoeken, voor men iemand een onvt r- 1
diende h'aam oplegt, beeft de beerG.i
Nieüwenhuizen gemeend zijn partij in'
zijn al te groote voortvarendheid ei <nj
dionst te bewijzen; door dienst te do» ni
als bladvulier. >i
Wij stellen er prijs op, bier te bei-b»
len, dat wij als Bestuur van den Rinj I,
Leiden en Omstreken hebben gebao y
deld, zooais wij dit aan onze aangeslo»
ten Vereenigingeiï verschuldigd warejjj
De beer G. Nieuwenhuizen schreef
aan bet slot, dat bij ons, waar noodig,i
zou tegenwerken.
Het resultaat is reeds gebleken, want.
na bet gehouden zangconcours hebben'
reeds weder twee Vereeniglngen zicK
bij ons aangesloten-, en' er zullen spoe:*
dig meerdere volgen.
Naar onze bescheiden meening, zon
de beer Nieuwenbuyzen goed doen
wat Hoffmandruppels te gebruiken?;
teneinde zija zenuwgestel tot rust te
brengen. i#
U geachte Redactie, nogmaals dank1
zeggende voor de verleende plaats-;
ruimte, toeken ik namens bet Ringbe
stuur,
C. B. v. d. ZEEUW, Secretariat
HOLLAND-AMERIKA LIJN. tj
NIEUW' AMSTERDAM, 6 iJuli V&f
New York te Rotterdam. 1
WESTERDIJK, van Rotterdam saaï
,Gaiveston,pass. ,5 Juli Lizard. i'
EEMDIJK, iVan [Vancouver haat ïvOT-
terdam, 4 Juli te Portland. 1 i
MAASDAM, van Rotterdaai naar N,
.Orleans, 6 Juli van Bilbao. 1
STOOMV. MIJ. NEDERLAND.
KONINGIN DER NEDERLANDER
6 Juli van Amsterdam naar Batavia.
GRQTIUS, thuisreis, J. Juli van Ei
Said. 1 1 1
JAVA, thuisreis, jj Juli viöf Sabang,
HOLLAND-ATRIKA-LIJN.
NIAS, uitreis, 4 Juli van! Zanzibal.
SPRI&GFONTEIN, tbuisr^g, 6 JlUL
te Kaapstad.^
