NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN MAANDAG 21 JUNI 1926 VRIJE EVANG. GEMEENTE. Beroepen: Te Oude-Pekeh (toez.j D. W. ..Veldkamp, evangelist te Ame- rongen. Ds. D. J. Karssen. Naar de Stand, meldt, heeft Zater dagmorgen Ds D. J. Karssen, emeritus predikant van de Gereformeerde Kerk van Amsterdam, wonende te Baan», een ernstige operatie ondergaan. De behandelende geneesheer is echter zeer tevreden over den toestand van den patient. Dr. G. J. Weijlaml. Dr. G. J. Weijland te Veere, voorzit ter van de Algemeene Synode der Ned. Herv. Kerk, secretaris van het Provin ciaal Kerkbestuur van Zeeland en sriba van den ring Veere, herdacht gisteren zrjn 40-jarige ambtsbediening. Van deze veertig' jaren heeft Dr. Weijland er dertig in Veere doorge bracht, na eerst de gemeente te Aus- terlitz te hebben gediend en boven dien van 1894 tot 1896 als director van het bekende Ned. Zendelinggenootschap te zrjn opgetreden. Maar met Veere is Dr. Weijland als saamgegroeid, ieder kent hem als Dr. Weijland van Veere, in Veere ligt zijn levenswerk. Ook zijn werk als Synodelid. Want wel nergens elders als in het stille, al te stille Veere zou de man gevonden kunnen worden, die het predikambt kan combineeren met het presidium der Synode. Daaiv, in de stille pastorie, wordt het synodale werk voorbereid, daar worden de stukken doorgewerkt, daar in de stilte ook de geest gesterkt, de rijke, .breede geest, die zoo noodig: is voor de leiding van ons grootste kerkgenootschap. _Weijland's woord heeft in de kerke lijke vergaderingen hij is ook secre taris van het Provinciaal Kerkbestuur in Zeeland gezag. Vier jaar na zijn in trede in de Synode werd hy reed's tot (haren vice-voorzitter gekozen, om in 1917 voor het eerst geroepen te worden tot het presidium, oat hi] op voortref felijke wijze vervult, en waar hij om zijn rjjke kennis, zijn vredelievendheid, zjjn waarachtig Christelijke gezindheid, de achting geniet van geestverwant en tegenstander. Men meene niet, dat Dr. Weijland ter wille van het groote synodale werk het „kleinere", zijn gemeentearbeid, uit het oog verliest. Integendeel. In Veere is Dr. Weijland als pastor al even ge- eerd en misschien nog hartelijker be mind dan als leider in de officieels kerkelijke wereld. Trouw in het ambt zijn gemebntenaren steunend in alles, waarin zij zijn hulp en troost gebruiken kunnen, maar nimmer zich op rlen voor frond dringend of zich mengend in za- en, waarmede hij niet direct als pre dikant, als herder en l'eeraar te maken heeft. Hoe consciëntieus hij zija werk i'uist ook als predikant opvat, moge blij- :en, uit wat ons mee rdan eens gebleken is, n.l. dat zelfs kerkelijk zeer medele vende Middelburgers den president der Synode niet eens van aanzien kenner. Dr. Weijland zoekt zichzelven niet, hij arbeidt in allen eenvoud en stilte als een waar en trouw dienaar der gemeente waaraan hij zich verbonden weet: daar, en daar alleen werkt hij en voor haar leeft hij. Het hooge ambt in de Synode heeft hij ook waarlijk niet „gezocht", maar nu hij er in geplaatst is, nu geeft hij zich ook met al zrjn gaven aan zijn kerk, gelijk hij zich geeft aan zijn ge meente. Ambtsdragers en gemeenteleden. Op de vergadering van ambtsdragers en gemeenteleden der Ned. Herv. Kerk 23 dezer te Utrecht, onder leiding van Dr. P. J. Kromsigt te Amsterdam, zal deze spreken over „Kerkelijke tucht of partijdiscipline in verband met de Asser Synode" en Dr; J. Riemens van Leiden en Ds. J. G. Haselager van Weesp over /Eenheid in Christus en reorganisatie.' Een Gerei. Rusthuis te Scheveuingen. Het Rusthuis voor ouden van dagen vanwege de Diaconie der Geref. Kerk te Sdheveningen zal Vrijdag 1 Oct. a.s. met eerrige plechtigheid worden geo pend. Het Rusthuis is gevestigd in «le voormalige pastorie van Ds. van Oos ten, in de Keizerstraat es biedt plaats aan 37 oudjes, waarvan er 25 voor re kening van de Diaconie zullen worden verzorgd. Tot hoofd van het Rusthuis is be noemd Zuster P. H. Jansen, thans werkzaam in de Lighallen in de Doorn straat te Scheveningen. Geref. Kerk van Loosduinen. Te Loosduinen heeft de Geref. kerk besloten over te gaan tot den bouw van een hulpkerk en tot de beroeping van een tweeden predikant. De Geref. Kerk van Maastricht, Naar gemeld wordt, zal het nieuwe kerkgebouw der Geref. Kerk van Maas tripht van giften uit gansch ons va derland gebouwd Woensdag 30 Ju ni a.s. door Ds. K. Winkelman in ge bruik genomen worden. Christelijk Nationaal Zendingsfeest. De 7e Juli,, de dag van het groote Zendingsfeest; op „Beeckestijn" bij" Vel- sen nadert. Brj duizenden worden de feestgangers verwacht. Het nationale Zendingsleest is een bijzondere dag voor de Protestantsche Christenheid in het midden des lands. In vroeger jaren kregen de onderwijzers der Chr. scho len vrri om-naar het Zendingsfeest te gaan. ïn den omtrek werden zelfs de scholen gesloten en stond het gewone bedrijf stil. Zou het nu nog zoo zijn? Twee feesttreinen, een van Dordrecht over Rotterdam, Den Haag, Leiden, Haarlem, en een van Utrecht over Hil versum, Bussum, Amsterdam en Zaan dam, zullen duizenden aanvoeren. Maar vooral ook de feestboot, die de ..Alsmaar Paket" dien dag, van Amsterdam naar Velsen laat varen. Uit tal van plaatsen in Noord- en Zuid-Holland laat men omnibussen lijden. Op de stalling van auto's en fietsen is op het feestterrein gerekend. De regelingscommissie verzond aan-v plakbiljetten en heeft een aanvang ge maakt met de uitgifte van programma's Krachtige propaganda is dringend ge* wenscht. Laat ieder, die kan hulp ver- leenen. Materiaal is verkrijgbaar bit de Regelings-Commissie, p.a. Zendingsbu reau, Oegstgeest. Protest. Nederlanders in Canada. De Evang. Alliantie, afdeeling Ne derland, heeft op de ledenvergadering van 14 Juni j.l. het besluit genomen een actie te beginnen in het belang van Protestantsche Nederlanders, welke zich in Canada vestigen. Er zijn daar nu reeds plm. 120.000.,Nederlanders. Cana da is 280 maal grooter dan Nederland Het zal daarom gewenscht zrjn, dat voor loopig geconcentreerd werk verricht wordt voor-'de provincie Ontario, die toch ook reeds 30 maal grooter is dan Nederland. Het is de Alliantie gelukt voor dien arbeid betrouwbare adressen te vinden in Canada. Terwijl het noodig is, dat a-klaar een comité zich vormt, om de Prot. Nederlanders te ontvangen en hun in geestelijken zin den weg te wijzen, niet minder noodig is, dat in Nederland éen comité zicli vormt, dat de adressen verzamelt van naar Canada vertrekkenden. Het komt de Alliantie voor, dat dit werk geen uitstel kan lijden en dat het gewenscht is, dat de verschillende Ker ken hierin eendrachtig samenwerken. Het ligt in hare bedoeling aan de ver schillende kerken te vragen personen aan te wijzen, om in het Comité voor Canada zitting ie nemen, maai» de Alli antie heeft, om de zaak avast verder voor te bereiden, een vcorlcopig comité, gekozen van personen, die verschillen de Kerken vertegenwoordigen, warm zijn voor deze zaak, en als bijna allen wonende te 's Gravenhage. door onder linge samenwerking en door e.v. be sprekingen met het Ministerie het best kunnen dienen. In dit comité zijn nu reeds gekozen de heeren Ds. L. W. .Bakhuizen-'" van den Brink. J. J. R. Schmal, Dr. K. Dijk, A. Folmer, Prof Dr. W. Pont en Ds. H. Jansen. Vrije Universiteit. Geslaagd voor het cand. examen Tho ologie de heer W. Tom te Hilversum. NIEUWE BIJBELVERTALING. In zijn inleiding over de houding die het Bijbelgenootschap moet innemen tegenover de nieuwe bijbeiveitaling, heeft prof. dr. D. Plooy in de vergade ring van hetNederlandsch Bijbelge nootschap de volgende gelachten ont wikkeld: De bedoeling van iedere bijbelverta ling behoort te zijn, zoo na mogelijk weder te geven den oorspronkclijken text der Bijbelsche geschriften. De be doeling van iedere bijbelvertaling voor het volk behoort te zijn, zóó te spreken en zóó duidelijk te spreken tot den ihuidiigen lezer, als de oorspronkelijke geschriften bedoelden verstaan te wor den. Het eerste is heter mogelijk voor ons dan voor de Statenvertalers, om dat wij over veel meer handschriften materiaal beschikken en omdat de be werking van dit materiaal inzonder heid "in de laatste tientallen jaren zoo overvloedg en zoo vruchtbaar is ge weest, dat wij voor de vasts te iiing van den „oorspronkei ijken" text practised voldoende geoutilleerd zijn. Een nieuwe bijbelvertaling is noo dig: ten 1ste omdat de Statenvertalers, hadden zij ons materiaal in texto- risch en historisch opzicht ter be schikking gehad, stellig een in menig punt andere vertaling gegeven zouden hebben en ten 2de omdat de taal der Statenvertaling voor een belangrijk deel verouderd en onverstaanbaar is voor tegenwoordige lezers. Om een nieuwe bijbelvertaling te be vorderen, kan het Bijbelgenootschap naar de meening van den inleider I. bestaande of in wording zijnde nieuwe vertalingen bevorderen .'.oor: a. deze op de prijslijst te breng >n; b. kleinere gedeelten afzonderlijk bij wijze van proef uit te geven; c. paral lel-druk ken te geven van be paalde gedeelten. II. Zelf het initiatief nemen tot een nieuwe vertaling. Misschien i? voor dit laatste de tijd nog niet gekomen, doch de inleider meende, dat het in alle geval kan worden geprobeerd. Op deze inleiding van orof Plooy volgde een geanimeerde gedachtenwis seling, waaraan velen der aanwezigen deelnamen. In deze gedachtenwisse- ling bleek, dat in het algemeen de wen scbelijkheid gevoeld wordt, dat er in alle geval iets zal geschieden. Want de Statenvertaling is inderdaad ver ouderd en spreekt vooral het jonge ge slacht niet meer toe. Doch over "ie vraag wat er gebeuren moet en boe dit zal moeten geschieden; liepen de mee ningen nogal sterk uiteen. Het in de inleiding van prof. Plcoy onder sub la, b en c genoemde vond weinig bestrijding en in het algemeen veel bijval, doch over het sub II ge noemde bestond veel verschil van mee ning. Ëen der aanwezigen wilde de oplossing zoeken in het verbeteren van de fouten in de Statenvertaling en deze dan overigens onveranderd laten, zulks vooral omdat nog zulk een belangrijk deel van het volk op deze Statenvertaling prijsstelt en van een nieuwe vertaling niets wil weten. An dere sprekers schoven echter -zeer sterk de gedachte van een nieuwe bij belvertaling naar voren en meenden, dat het Bijbelgenootschap hier. prach tig werk kan doen door deze zaak krachtig aan te vatten. Enkele spre kers wezen hierbij op de mogelijkheid dat het Genootschap hen, die nu aan verschillende vertalingen bezig zijn, tot elkaar brengt en het er zoo toe leidt, dat een eenheid ontstaat. Som migen meenden, dat waar nu reeds verschillende personen aan een nieu we vertaling werken het oogenbJik voor zulk een daad reeds voorbij is, anderen meenden echter, dat het juist nu het goede oogenblik is. Enkele sprekers zetten als hun mee- ning uiteen, dat het nemen van het initiatief voor een nieuwe bijbelverta ling niet behoort tot de taak van het Bijbelgenootschap, daar zijn doel is' de versprei-ding van den bijbel en het ver trouwen van een deel van het volk in bet Bijbelgenootschap ernstig zou wor den geschaad, wanneer het zich in de ze richting ging bewegen. Daartegenover merkten andere spre kers op, of 't genootschap dan wel zou mogen bevorderen, dat de Oostersche volken den bijbel in hun eigen taal kunnen lezen, doch dat het niet aan bet Nederland-sohe volk een bijbel zou mogen geven, welke beter dan de Sta tenvertaling, verstaanbaar is voor den huidigen lezer. Van verschil lende zij den werd tot. groote voorzichtigheid gemaand. De voorzitter zeide ten slotte, dat bet hoofdbestuur dit onderwerp ter sprake heeft gebracht, omdat, het eens wilde vernemen, wat te dezer zake in de afdeelingen leeft. Het hoofdbestuur -zal nu in het komende jaar de zaak in studie nemen en wellicht op de vol gende vergadering met nadere voor- TWEEDE BLAD. WAT DE BLADEN ZEGGEN. Schooi en ouders. In een paar dorpen is het voorgeko- men, aldus De Standaard, dat ouders van leerlingen der openbare 1 school een som geld bijeen brachten. waardoor het een of ander ten bate der school hunner kinderen kon worden gedaan, waarvoor de gemeente geen geld beschikbaar had: de aanstelling van een assistent, het aanschaffen van een projectie'lantaarn, enz. Ieder een- 'voudig denkend mensch zal dat uitne- mend vinden. De, ouders uiten bun be- langstelling en liefde voor de school en het onderwijs heeft er baat bij. Maar -nu komt „De Nederlandsche Ouderraad", een orgaan van ouder- commissies van openbare scholen, met een scherpe afkeuring van een derge lijk liefdebetoon. Bemoeizucht heet dat, bijeenscharrelarij, in strijd met de belangen van het openbaar onderwijs, ja zelfs: „....aan deze scholen heeft men het beginsel der openbare school prijsgegeven en heeft men een bedenkelijke schrede naar de bijzon dere school gedaan.' Het ..Handelsblad op zijn beurt, is over deze afkeuring weer uitermate verbaasd: „Hoe hebben we het nu? „De Ned. Ouderraad", het centraal orgaan der oudercommissies, is tegen het daadwerkelijk blijk geven van be langstelling in de openbare school? Het is een goedkoope belangstelling wenschen te vormen en te formulee- m ren en er dan op aandringen, dat de schatkist maar opdraait voor de uit voering ervan". Natuurlijk heeft het „Handelsblad" gelijk. Maar heeft ook „De Netorland- sche Ouderraad" niet een nestje ge lijk? Komt door deze actieve belang stelling der ouders het beginsel der openbare school niet werkelijk ietwat in het gedrang? De voorstanders der vrije school hebben altijd gezegd: El ke belangstelling van de ouders voor 'het onderwijs is welkom Hoe meer veerkracht daarbij betoond wordt, hoe Lever. Opvoeding en or i.jrwijs zijn in to eerste plaats taak der 0«aders Daar .tegenover stellen de voorstanders der Staatsschool' hun. De Staat moet het doen. Elke beslissing en de geheele uitvoering moeten in handen der Over heid liggen. Nu schrikt het „Handelsblad" van de onnatuurlijke gevolgtrekkingen, die uit het beginsel der- Staatsschool worden getrokken. Moge die schrik bhjvend zijn! Want inderdaad, het is een onderwijsbelang en een algemeen volksbelang dat de belangstelling, de activiteit, de offervaardigueid der .ouders voor de school van hun kroost zoo hoog mogelijk worden opgevoerd. Wanneer dit ten aanzien vau de open bare school plaats heeft, 'Kan men dit een schrede naar de bijzondere school rcemen, maar een bedenkelijke - schrede is het zeker niet. liet is een onderwerp, waarover nog wel eens nagedacht mag worden. Het is niet alleen voor enkele ouders of oudercotnmissies van belang, maar kan ook voor de onderwijspolitiek in het algemeen beteekenis verkrijgen. KERK EN SCHOOL. NED. HERV. KERK. Beroepen: Te Den Helder (Evang. 1 J. de Pree te Weert. Te Vlaardingen, D, J. v. d. Graai ta Ridderkerk. GEREF. KERKEN. Aangenomen: Naar Rozenburg, Ds. G. A. Brouwer te Paesens-Modder gat. CHR. GEREF. KERK. Beroepen: Te De Krirn, H. O. Bi- nee te Murmerwoude. Te Ewpndrecht. J. P. Meyering, te Nieuwpoor't. GEREF. GEMEENTEN. Beroepen: Te Aagtekerke, A. de Blois te Drrksland. FEUILLETON, ittfcMri Uit spannende dagen, (Een Vlaamsch verhaal). 3) Intusscben lag de hoer op den grond te spartelen en o-in hulp te roepen; de omstanders meenden gewis, dat hij 't uit spotternij deed, want zij stonden er bij te lachen. Evenwel, de hauls-worst, die bij bet felle bloeden des boers voor eenig on raad vreesde, snauwde heim met ver stoordheid toe, terwijl zijn meester een juichende rede tot het volk hield: „Zijt ge Biet beschaamd, groot mensch, dat ge daar ligt te huilen als een kind? Ge meent, dat het zeer doet? 't Is niet waar!" De boer, met de tranen in de oogen en van pijn allerlei gezichten trekken- de, stak de beide voorste vingeren om hoog en mompelde: „Twee! och, och, twee: een kwade en een goede!" „Hoe, twee?" sprak de hansworst, „ga loopen! Elke tand is zeven stui- vers; mijn meester zal u veertien stui vers doen geven, al stond er de koning bij. Ga loopen! Ik zal hem wijsmaken, dat gij aan mij hebt betaald." De boer liet het zich geen tweemaal zeggen en vluchtte met de hand aan den mond. door het volk achter de kerk weg. v „Ziet, ziet" riep meester Nicophorus juichend, „daar loopt hij als een haas van blijdschap! Ik heb hem geraakt, wat zeg ik? met den vinger heb ik slechts naar zijn. mond gewezen, en op hétzelfde oogen-blik, verdwenen is de smart!" Eén wijl daarna stonden meester en knecht weder op hun stoelen van vele wondere dingen te vertellen; evenwel, buiten eenige poeders, om lang ta le ven, die hij voor vier oortjes verkocht, scheen hij niet veel aftrek te hebben; en welhaast keerden de meeste om standers zich van hem af, om weinig' verder naar een andere kraam te loo pen, waai* het gewis op vechten ging uitdraaien, te hooren n-aar de vergram de woorden, die er klonken. De beide huisgezinnen volgden den stroom der nieuwsgierige dorpelingen. Bij een tafel stond hier een gooche laar. Nadat hij eenige potsen met de muskaden en met de bekers had ver richt, had hij een schelling van ie mand der omstanders gevraagd. Een (boerenknecht, die gewis lang er cxm gespaard had en nu wel eens wilde toonen, dat hij een zilverstuk rijk was, had den goochelaar den ge- vraagden schelling gegeven. De goochelaar lrad evenwel den schelling ingeslokt en beweerde nu, dat hij den hoer in den neus stak. De ze had. wel meer dan eens in den neus genepen; doch daar hij dit reeds e«m vierendeel uurs vruchteloos ho i ge daan en hij nu verschrikte bij Je ge dachte, dat zijn schelling bom wel voor goed mocht ontgoocheld zijn, ont vlamde in woede, sloeg met d° vuist op de tafel en schold den goochelaar voor gauwdief en nog erger. De koster, die den boei» goed kende, wilde hem stillen en hem wijsmaken, dat alles voor de grap geschiedt; doch nu de gramschap eens in den eenvou- digen man ontstoken was, kon men hem nauwelijks van vechten weder- houden. Zoo haast de goochelaar veel volks vergaderd zag, deed hij den vergram den boer stilstaan en trok hem met groot geweld den schelling uit den neus. Terwijl de verbaasde sukkelaar op zijn geldstuk staroogde en scheen te twijfelen, of het wel echt was, liep er een jongsken met een blik/ken bus tus- sohen de lachende boeren rond en kreeg vele oortjes, die men zonder de ze kluchtige pots niet zou hebben los gemaakt. De oogst des goochelaars duurde echter niet lang. Er kwam een nieuwe vlotting onder de scharen; eenige stem men riepen met blijdschap: „Jantje van Lier! Nieuwe liederen 1 Wat verder buiten den drang des volks was een man, die maar één arm had, bezig niet het planten van een staak en welhaast ontrolde hij daarvoor een groot doek, waarop in vierkante schetsen allerlei tooneelen waren geschilderd. Het moest iets schikkelijks verbeelden;, want op de meeste tafereelen zag'men soldaten met zwaarden, bebloede lijken en tot slot de schrikkelijke guillotine. De liedjeszanger was een oud sol daat uit den eersten patriottentijd, die in de dorpen beroemd was om de nieuwe en sohoone liederen, Jie hij zelf dichtte. Zijn rechterarm had hij op den herg van Hoei, in den laaisten strijd der patriotten gelaten. Hij be diende zich echter nog" van hetgeen hem aan den elleboog overbleef; want daaraan was een ijzeren band gehecht die de lange witte roede ontving, waar mede hij onder het zingen de toonee len aanwijzen moest. Met de linkerhand had hij werks genoeg om op een kleine trommel te slaan, die hem dwars voor den buik hing. Aan de andere zijde van het doek stond een vrouw met een riool. Hier liep veel volks bijeen; Simon, de zoon des brouwers, was er insge lijks met zijn gezellen, en, of zij reeds veel hadden gedronken of den zanger wilden storen zij maakten een geraas, als meenden zij, dat het dorp hun ai- leen toebehoorde. Daarom, Bruno en Genoveva bleven slechts van zeer verre naar den lied jeszanger eden. Zoo haast alles in gereedheid was, sloeg de oude soldaat eenige malen op de trommel, om de schreeuwers te doen zwijgen. Dan wees hij opvolgend met zijn lang stokje naar de aplietsen, en sprak en zong zoo aardig door een, dat hij waarlijk ta paard op da stellen komen. Spr. gaf de uitdrukke lijke verzekering, dat de grootste om zichtigheid zal worden betracht. BINNENLAND. Staten van Zuid-Holland. Ged. Staten van Zuid-Holland Leb ben aan de Staten dier provincie ter goedkeuring aangeboden de rekening wegens de provinciale inkomsten en uitgaven over het dienstjaar 1924, waarbij de inkomsten worden vastge steld op f 5.717.502 en de uitgaven op f 5.576.698. Het batig saldo bedraagt derhalve f 149.804. Ged. Staten stellen voor, in den ver- •volge aan het personeel van den Pro vincialen Waterstaat kosten wegens aanslagen als forens, indien en voor zooverre deze door den dienst veroor zaakt zijn, te vergoeden. Zondagsrust. De Nederlandsche Vereeniging tot bevordering van Zondagsrust kwam ce Utrecht bijeen onder leiding van den waarnemend voorzitter, den heer H. Meyboom (Haarlem). In het jaarverslag werd er opwezez., dat hét ledental over het algeme:n achteruitgaat; toch is er veel goeds be reikt. Het financieel verslag wees een batig saldo aan van f 350.38. Beide ver slagen werden goedgekeurd. .Naar aanleiding van het verslag der commissie in verband met eene motie- Den Haag, in het leven geroepen be trekkelijke statuten-wijziging in dien zin, dat vakvereenigingen ook mede zeggenschap in het bestuur zullen knj gen, werd na eenige beraadslaging be sloten een commissie te benoemen om besprekingen van de samenwerking tussclien verschillende organisaties, die de Zondagsrust voorstaan, voor te bereiden. Daarin werden benoemd de heeren H. Meyboom, G. B. van Aaken, Dr. P. Ritters van Oost en Hagoort. Besloten werd plaatselijk te doen be handelen een voorstel-'s Bosch betref fende de wenschelijkheid, dat de ge meentebesturen geen toestemming zul len verleenen tot het houden van bals en feesten op Zaterdagavond, die tot in den Zondagmorgen voortduren. Bij acclamatie werden herkozen als bestuurslid de heeren H. Meyboom (Haarlem) en G.'B. van Aaken (Den Haag). Besloten werd aan den Chr. Bond van Spoorwegpersoneel, die verzocht had te helpen bevorderen dat het per soneel een vrijen Zondag om de twee weken zal hebben, te adviseeren zich rechtstreeks tot het hoofdbestuur te wenden. Tenslotte besloot men een niet-offi- cieel onderzoek te zullen instellen naar een voorstel-Ruys om den Minis ter van Waterstaat te verzoeken de bruggen 's Zondags geheel gesloten te houden of minstens tot 1 uur. Minister v. d. Vegte in de mijnstreek. De verschillende mijnwerkersorga nisaties hebben de gelegenheid gehad Donderdag enkele aangelegenheden met den Minister van Waterstaat te be spreken. Aan elk der vier bonden was, naar de „Limb. Koerier" vertelt, circa tien minuten audiëntie toegestaan. De R.K. Bond beeft o.a. ter sprake gebracht de vrachtprijzen der spoor wegen, een wettelijke regeling inzake de contact-commissie, de wijziging van het mijnreglement, den zesurigen werktijd op Zaterdag, den bijslag op de extra diensten. De arbeider-controleurs waren meer dan een uur bij den Minister. In den namiddag bracht Z.Exc. een bezoek aan de bovengrondsche werken van de staatsmijn „Maurits". Invoerverbond van vleesch in Engeland Dezer dagen heeft het hoofdbestuur van de Maatschappij van Dierenge- neeskunde in verband met het vleesch invoerverbod in Engeland en de te ne men maatregelen ter bestrijding vau mond- en klauwzeer, besprekingen ge voerd, waarbij de heer hoefslag, direc teur van het abattoir te Utrecht een voorstel heeft voorgelegd tot het in voeren van het z.g. Duitsche systeem, volgens welke de runderen een dag voordat, zij ter markt worden gebracht zangwijs moest zitten, om niet hon derdmaal er mede in de war te loopen. In dezer voege sohoot hij eensklaps los. „Boeren, burgers en menschen komt bij! Jantje van Lier is "wederom hier tot uw plezier; hij zal u gaau zin gen van wondere dingen; zet ooren en beurzen open, dan zult gij wat liooren, en hij wat verkoopen: Sa, vrienden, luistert naar mijn lied Wat in Parijs weer is geschied. Het zijn schrikelijk© maren, Die ik u kom veropenbaren Begint niet te beven, burgers en boe ren altegader; Jantje van Lier weet wel wat hij brengt; bet is wel schrik kelijk; maar het draait toch goed uit, zooals gij nader zult komen te ver nemen! ja, menschen of boeren, hior komt gij te zien hoe Marat in een bosch door een tooverlieks wordt opgevoed met wolvinnemelk. Daar ziet gij hoe hij zijn ehren vader met een ine3 achterna loopt. Hier ziet gij hem met de razen de Jacobijnen in Parijs al de gevange nen vermoorden. Ziet, de schelm staat tot aan da knieën in het h'.oed. en hij roept altijd voort: nog! nog!" „Ah brrr! altemaal leugens!" spotte Simon. „Gij komt den boeren weer wat wijsmaken, alsof ze nog te veel ver stand hadden!" „Die het niet wil hooren, kan er van weggaan!" riep de zanger. CWordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1926 | | pagina 5