CHRISTELIJK DAGBLAD voor LEIDEN EN OMSTREKEN 7d' JAARGANG VRIJDAG 16 APRIL 1926 NUMMER 1793 LEIDSCHE CODRANT ABONNEMENTSPRIJS In Leiden en buiten Leiden waar agenten gevestigd zijn Per kwartaal 2.50 Per week 0-19 Franco per post per kwartaal I 2.90 a. BUREAU: Hooigracht 35 Leiden TeL 1278, Postgiro 58936 Postbox 20 ADVERTENTIE-PRIJS Gewone edeertentiën per rejel 22'/. cent Ingezonden Mededeelingen, dnbbel t&ri.L Bi| contract, belangrijk. rednctle. Kleine adeerlentiën bi| eoornitbetnllng een ten hoogete 30 woorden, worden doge- lil ka geplaaUt ad 40 cent Oil nummer bedaa' »it TWEE Biaden. EERSiE BLAD. jrfernieuwde samenwerking? Was de heer Aneina blijkens het door hem i'n de Eerste Kamer gespro kene van meening, dat in rechtsche kringen wel spoedig weer de behoefte aan een Christelijk bewflnd gevoeld zal worden, de heer Mendels had daar omtrent een andere opvatting. Het feit dat thans in één Kabinet Antirevolutionatén, Christelijk-Histo rischen en Roouisch-Katholieken met liberale en kleurlooze ministers sa menwerken, dat dergelijke mannen in een Regeeritngscollege met collectie ve verantwoordelijkheid kunnen zit ten, zal, zoo meende hij, wel degelijk revolutionair werken ook op de her sens van de Christelijke arbeiders. Daarmede wordt aan de antithese- politiek den doodsteek toegebracht. En zoo aldus besloot hij dit gedeelte van zijn betoog beginnen wij soci aal-democraten die jaren lang tegen dezen ongezonden grondslag van de politiek hebben opgetornd langzamer hand gelijk te krijgen. In dit betoog is voor ons een licht punt, n.I. dat de doodverklaarde anti- I these toch weer n i et dood blijkt te zijn. Wij zijn nu weer zoover gevorderd, dat men hoopt haar den doodsteek te kunnen toebrengen. Dat is althans iets gewonnen. Overi'gens vergat de heer Mendels, dat de politieke ontwikkeling ook een andere kan zijn, dan zooals hij zich die denkt en dat de rechtsche pa- tijen inplaats van vanelkaar af te groeien naar elkaar toe gedreven kunnen wor den. De m to is ter-pres id ent kan wel ver klaren dat hij de politieke vraagstuk ken wil laten rusten, maar daarmede is men met deze zaak nog niet klaar. Terecht merkte de heer Anema hier omtrent op: „Wij weten het nu, de berg zal zich zorgvuldig er voor wachten om de wandeling naar Mohammed te begin nen, maar zal Mohammed van zijn zijde eveneens die reserves in acht ne men, of zal hij af en toe lust gaan gevoelen om een wandelitag naar den berg te doen. Vervolgens werd gewezen op de moeilijkheid als het aankomt op ad- viseeren der Kroon bij in itiatilefvoor stellen van partijpolitieken aard, op de moeilijkheden die zich voordoen bij het landsbestuur en op de mogelijk heid dat men zich onverwacht voor principieele beslissingen kan zien ge steld, zooals eenige jaren geleden is gebeurd -met de eedskwestite. Bovendien, de linkerzijde is er ook nog en het spreekt wel vanzelf dat zij uit de tegenwoordige situatile voor de toepassing van hare beginselen zal trachten te halen wat er te halen valt. Geheel onmogelijk is het niiet dat de rechtsche partijen door het op den voorgrond schuiven van wat verdee- len kan, en door het uit het oog ver liezen van de antithese, verder van el kaar af komen te staan. Maar meer waarschijnlijk lijkt het ons. en meer gewenscht zeker, dat de groote beteekenis van het Christelijk bondgenootschap straks opniieuw zal worden gevoeld en dat de verstoorde samenwerking in 's lands belang zal wnrdpn hersteld. V Geheimkramerij. Een groote grief van de S.D.A.P. en van andere z.g. democraten tegen de diverse kabinetsformateurs in spe van den laatsten tijd is wat men genoemd heeft de geheimkramerij; Alle besprekingen werden in het ge heim gevoerd. En dat nu acht men ondemocratisch en derhalve ontoelaatbaar. Neen, dan deed de heer Marchant het anders. Werd door hem niet een ontwerp-rc- geeringsprogram gepubliceerd. En heb ben we niet mogen bewonderen een mooie foto waarop men den heer Mar chant tegenover den heer Albarda op diens studeerkamer zag zitten? Zie, dat was toch wat anders dan bij de andere Kabinetsformateurs. Dr. de Visser heeft zich niet laten fotografeeren toen hij bij andere staatslieden op bezoek wa9. En van Mr. Limburg en Dr. de Geer verschenen geen hunne ijdelheid stree- lende foto's in de „Telegraaf en ande re bladen. Dat kon alleen den heeren Marchant en Albarda overkomen. Deze eenvoudige democraten lieten zich maar niet even op straat kieken, neen, er werd een fotografietoestel naar 's heerei) Albarda's studeerka mer gesleept en toen zetten de heeren hun diepzinnigste gezicht en werden hunne trekken op de gevoelige plaat gebracht. Alleen maar, zoolang die operatie duurde hielden ze hun mond. En van wat voor en na dien tijd be sproken werd lekte niets uit. De inhoud der besprekingen tus- schen die twee groote staatslieden werd strikt geheim gehouden. Heel verklaarbaar en verstandig natuurlijk. Maar waarom dan anderen die pre cies hetzelfde deden, maar alleen wat eenvoudiger en zonder dat er een foto graaf aan te pas kwam, van hunne „ge heimkramerij een verwijt moet wor den gemaakt is niet recht duidelijk. STADSNIEUWS. Het Maatschappelijk Hulpbetoon In onzen tijd. Op uitnoodiging van den Armenraad alhier heeft de heer G. v. Roekei, van Arnhem gisteravond een lezing gehou den over bevenstaand onderwerp. De spreker werd bij zijn gehoor inge leid door den voorzitter van den Ar menraad, Dr. S. C. Meyering, die den wensch uitsprak, dat deze lezing ertoe zou bijdragen, meer inzicht te brengen in de armverzorging in het algemeen, en vooral in de positie van den Armen- aad, die door velen nog niet wordt be grepen. De heer v. R o e k e 1, daarna het woord verkrijgend, begon met de op merking, dat Maatschappelijk hulp betoon een nieuwe naam is voor een oude zaak. Uit een kort historisch overzicht liet spr. zien hoe in den bij bel het eerst sprake is van een georga niseerd hulpbetoon, en hoe ook in ons vaderland de geheele zorg voor de ar men is uitgegaan van de kerk. Zij is het die de eeuwen door de liefdadig hei heeft geplaatst in het centrum vau de belangstelling. Gedurende de Bataafsche republiek dreigde de armenzorg geheel te wor den afgewenteld op de overheid, maai gelukkig is de toen ontworpen wet nooit tot uitvoering gekomen. De Armenwet van 1854 maakte de kerkbesturen voor de armenzorg weer geheel onafhankelijk van de overheid. Maar deze wet was zuiver administra tief, en toen vooral na 1890 de menzorg zich meer is gaan speciali- seeren, bleek de wet niet meer staat den toestand voldoende te rege len en konden de kerken alleen niet meer de geheele armenzorg dragen De sterk gespecialiseerde armenzorg in ons land teekent zoo juist het hok- jesachtige van ons volkskarakter. Maar toch heeft die gespecialiseerde arbeid goede vruchten afgeworpen cn zijn de vele diaconale en andere con ferenties voor het kiezen van de juiste omschrijving der verhoudingen* van veel nut geweest. Spreker weet niet wie den naam „Maatschappelijk hulpbetoon' heeft uitgevonden, maar hij acht hem bui tengewoon gelukkig gekozen, omdat hij de samenvatting is van een geheel complex van hulpbetoon. Want het terrein van de zorg voor armen en gebrekkigen heeft zich ver bazend uitgebreid en is geheel van ka rakter veranderd. Achtereenvolgens beschreef de spr. dan den arbeid van de vele instellin gen in ons vaderland die zich bezig houden met de zorg van het Maat schappelijk ongeschikte en het econo misch zwakke; met elkander een machtige manifestatie vormende van het hulpbetoon in onzen tijd. Het is noodzakelijk dat men de ver schillende takken van hulpbetoon juist onderscheidt. Die onderscheiding is noodig, evenals een groote mate van tact, geduld, geloof en liefde. Wat is er op dit gebied veel ver knoeid door ontactisch optreden. We moeten er om denken dat zich in de ziel van den arme een heel proces heeft voltrokken eer hij de hand op houdt. Wat heeft die ouderwetsche steunbedeeling veel kwaad gedaan. In de eerste plaats den bedeelden zelf, maar ook in zooverre zij veel geld heeft gekost. Ten slotte zit het niet in het geld al leen maar in de wijzewaarop het wordt besteed. Bij het overwegen daarvan komt heel sterk de vraag op of de overheid wel geroepen is om zich met de ar menzorg te belasten. De armenzorg is nu eenmaal indivi dualistisch van aanleg. Gebleken is niet alleen hoe on-economisch, maar ook hoe on-peadagogisch dikwijls de overheidshulp is. Men denke aanden moreel-nadeeligen invloed van de wij ze waarop dikwijls de werkloozenzorg werd uitgeoefend. In dit opzicht vindt spr. den armen raad een prachtig instituut, omdat verschillende elementen elkander daar ontmoeten en ook omdat de Ar menraad uitnemend zou dienen als de motor voor het particuliere initiatief, dat gedurig meer door de overheids zorg dreigt in het gedrang te komen. De armenraad heeft ook een taak ten aanzien van de voorlichting van autoriteiten en ingezetenen. Om de noodzakelijkheid daarvan te illustreeren, noemde spr. een heele rij van gevallen, waarin onder den schijn van liefdadigheid gruwelijke knoeie rij werd gepleegd. Zooals onlangs het geval van den collectant te Rotterdam die z.g. voord en nood in de Drentsche venen collecteerde en een bedrag van meer dan f 70.000 verduisterde. (Het is niet mogelijk hier alle gevallen te noemen, maar omdat dik geval nogal de aandacht heeft getrokken, zij hier als een der droevige bijzonderheden vermeld, dat de auteur van de beken de geillustreerde circulaire voor het opstellen daarvan f 1000 heeft ontvan gen). Daarom moet er meer samenwer king komen met den armenraad, die kan dienen als een instituut dat alle noodige inlichtingen kan verstrekken. Verblijdend vindt spr. het, dat het Leidsche gemeentebestuur toont den armenraad te willen steunen door hem financieel in staat te stellen zijn taak te verrichten. In een samenvatting van zijn betoog betoogde de spr. dat de armenraad het instituut is waardoor de onnatuur lijke en ongewenschte, maar niette min sterk toegenomen overheidszorg in de juiste banen geleid wordt, en het particulier initiatief tot zijn recht komt en geprikkeld wordt. In de laatste 20 jaar is het bedrag dat door de Overheidsarmenzorg werd uitgekeerd, van 20 millioen gestegen tot 50 millioen per jaar. Gelukkig is er in de allerlaatste jaren weer een opleven van de particuliere liefdadig heid te constateeren. Teiecht heeft Min. Heemskerk er bij le indiening van de armenwet in 1912 op gewezen, dat ons volk in zijn hart een liefdadig volk is. De tallooze in stellingen, waarvan men er bijna in iedere plaats kan vinden, zeggen, dat onze vaderen het door alle eeuwen geweest zijn. Spr. eindigde met nogmaals de nood zakelijkheid van een juist onderschei den bij het armwezen, naar voren te brengen. Maar geen goede regeling zal kunnen worden gemaakt zonder grondige kennis van het historisch gewordene. En boven alles blijkt waar wat Pau- lus zeide toen hij de liefde noemde als de allereerste voorwaarde om met vrucht barmhartigheid te kunnen oe fenen. Bij de gedachtenwisseling die op de breedvoerige lezing volgde, vond de spreker gelegenheid om zijn meening op enkele punten te verduidelijken. Aan de discussie werd deelgenomen door de heeren Creyghton, Wilmer, Heemskerk, Romanesko, Karstens en Jhr: v. d. Goes. De voorzitter dankte den heer Roe kei voor zijn goed gedocumenteerde lezing en zijn hartelijke aanbeveling van het werk van den armenraad. Chr. Metaalbewerkersbond. De afdeeling Leiden van den Chr. Metaalbewerkersbond, hield gisterav. in „Prediker" haar 23ste jaarvergade ring. Deze avond droeg een feestelijk karakter en kan als goed geslaagd be schouwd worden, zoowel om het druk ke bezoek als om de goede stemming die er heerschte. De voorzitter der afdeeling, de heer Schoneveld, had de leiding der verga dering. Namens den Christelijken Besturen bond werd de afdeeling gecomplimen teerd door den heer Grotenhuis, voorzitter van den C.B.B. die er op wees, dat de besturenbond steeds met nauwe banden aan de afdeeling is ver bonden door het eigenaardige feit, dat bijna steed9 een metaalbewerker voor zitter van genoemden bond is. De besturenbond volgt steeds met belangstelling de verrichtingen der aangesloten organisaties en verheugt zich daarom met de metaalbewerkers over de met zoo goeden uit9lag be kroonde actie, die bij de fa. Boot is gevoerd. Spr. merkte evenwel op, dat al is er veel verbeterd In den toestand der metaalindustrie ten onzent, de inter nationale moeilijkheden nog dezelfde zijn; laat men zich er voor wachten, den schijn voor het wezen aan te zien. Ditzelfde geldt van de samenwerking met de andere organisaties. Hier in Leiden gaat de samenwer king met de modernen over 't alge meen goed, dit mag de leden evenwel niet uit het oog doen verliezen, dat de collega's in Rotterdam en ook de Hoofdbestuursleden door de socialis tische organisaties voor verraders ge scholden worden. Zoo moet de afdee ling metaalbewerkers, die in den be sturenbond een plaats van beteekenis inneemt, ook met den landelijken vak bond het verband goed voelen en zij moeten zich één weten met de „ver raders. De avond werd verder opgeluisterl door muziek, zang en recitatie. De heer Plu was met zijn strijkje aanwezig; hierbij trok in het bijzonder de aandacht een ongeveer 10-jarige jongen, die bijzonder knap het slag werk bespeelde. Als declamator trad op de heer J. L. Feyten van Utrecht, die de volgen de stukjes reciteerde: De dronkaard, De kanker (een stuk, waarin zeer duidelijk ge teekend weril het contrast in de maatschappij), ten slotte het geestige stuk „De wedstrijd in het reciteeren." Hoezeer dit in den smaak viel, be wees het applaus. In de pauze werden bonnen verkocht voor het aan den bond aan te bieden huldeblijk ter gelegenheid van het 25- jarig bestaan, dat binnenkort zal wor den herdacht. Ds. Joh. Jansen. Ds. Joh. Jansen, pred. bij de Chr. Geref. Kerk alhier die onlangs voor het beroep naar Haarlem bedankte, heeft nu ook bedankt voor het beroep naar Woerden. Prof. Dr. L. van Itallie. Naar wij vernemen, is de toestand van prof. L. van Itallie, hoogleeraar in de artsenijbereidkunde en vergift- leer aan de Universiteit alhier, die ge- ruimen tijd aan een oogontsteking feed, welke zich aanvankelijk nogal ernstig liet aanzien, thans vooruit gaande, zoodat de patiënt reeds zijn kamer mag verlaten. Amerikaansche Artsen. Naar wij vernemen, zullen in de laatste week van Juni ongeveer 150 Amerikaansche artsen een bezoek aan Leiden brengen en ook eenige andere steden van ons land bezoeken. Eere-doctoraat. De Parijsche universiteit heeft eere doctoraten verleend aan eenige bui ten landsche geleerden, onder wie aan Prof. Dr. C. Snouck Hurgronje, hoog leeraar in het Arabisch aan de Uni versiteit alhier. De doctorsbullen zullen, als elk jaar, in de plechtige zitting van November worden uitgereikt. Nederland—Engeland. Op uitnoodiging; der Vereeniging „Nederland-Engeland" zal Rev. Inge, deken van de St. Paulscathedraal te Londen Zaterdagavond 24 dezer in de Universiteit alhier een lezing houden over een nader te bepalen onderwerp Omtrent dezen spreker vernemen wij, dat hij voor zijn benoeming als deken in 1911 geruimen tijd hoogleeraar in de theologie te Cambridge was. Als schrijver geniet hij een groote bekend heid. O.a. zijn van zijn hand versche- nen: Christian Mysticism, Faith and Knowledge verder The church and the age, The personal religion and the life of devotion enz. Tuberculosebestrijding. Het bestuur der Vereeniging tot be strijding der tuberculose te Leiden vestigt de aandacht op de lezing, wel ke Maandag a.s. in de kleine zaal der Stadsgehoorzaal gehouden zal worden door Dr. B. H. Vos. den bekenden di recteur van het Volkssanatorium te Hellendoorn. Dr. Vos is zonder twijfel een der beste kenners van de gevreesde ziekte en beschikt over jarenlange ervaring wat de behandeling betreft. Kort ge loden verscheen van zijn hand, met medewerking van Dr. Leusden, een groot Nederlandsch leerboek der long tuberculose. Er bevinden zich ongetwijfeld in Leiden tal van oud-patienten uit Hel lendoorn. die hun directeur wel eens orug willen zien, doch ook aan ande ren zij een bezoek aan de lezing die zeer belangrijk belooft te worden dringend aanbevolen. Door de politie is aangehouden en ter beschikking van de politie ge steld de zwerver H. de R. Belangrijkste nieuws in dit Hummer. Binnenland. Oud-minister Kooien lid van den Raad van State. De raad van Katwijk heeft tot tijde lijk wethouder benoemd den heer P. Meerburg, en het verzoek om ophef fing van de Zondagsslniting voor Strandkiosken afgewezen. Buitenland De Dnitsche pers over de besprekin gen met Rusland. Finlands antwoord op Rnslands aan bod inzake een Oostelijk Locarno. Rnssische toezeggingen aan Litanen. De Britsche premier heeft gisteren een onderhond met de mijnwerkers gehad. BUITENLAND. DE DUITSCH RUSSISCHE ONDER HANDELINGEN. Mededeellngen in de DuitscCie pers. De Duitsche retditsche bladen geven nadere mededeelingen over de strek king der Duitsoh-Russische onderhan delingen. De grondslag dezer onderhandelin gen was, naar zij berichten, Moskou 9 wensch, om zekerheid te verkrijgen, in verband met de uiteenloopende in terpretatie van het Verdrag van Lo carno. t Rusland heeft, zoo verklaart b.v. de „Deutsche Tageszeitung", ges ree ld naar het sluiten van een" absoluut wc- derkeerig neutraliteits\ erdrag lusschca Rusland en Duitschland, met het doel, het hoofd te bieden aan Engelands streven, om Rusland te fsoleeren. Oorspronkelijk had Moskou een nog eel verder ^trekkend verdrag ge wenscht, maar de Duitsche regeenng is daarop niet ingegaan. Du :h ind staat er namelijk op, dat bei :1e :.en zich slechts verplichten, me. dee. te nemen aan eenigca ;ec;e:i den anderen staat gerichten aan\al. indien der halve D.v. Rusland de aanvaller zijn mocht, zou voor Duitschland geenerlei neutraliteitsverplichting l t .taan. De Duitsch-Nationaie bladen hl en tusschen de regels doorleden, dat zij een opgeven van het Verdrag van Lo carno en een zoover mogeiijk strek kend bondsgenootschagsverdrag met Rusland zeer gewenscht achten. Deze bladen noemen het het zwakke punt in de politiek van het kabinet Luther- Stresemann, dat aan het Verdrag van Locarno wordt vastgehouden. De mededeelinge.i in de rechtsche pers worden door de regeeringspers, zij het in voorzichtiger termen, beve - tigd- Het Centrum-orgaan de „Germania" _.v. weet eveneens van krachtige po gingen te berichten, die de Sovjets nebben aangewend, om Duit chland te bewegen, tot het sluiten van een Duitscih-Russisch of- en defensief ver bond. Juist de krachtige tegenstand, dien Duitschland aan deze Russische po gingen heeft geboden, bewijst eciuer, aldus het blad, dat Duitschland 'ast besloten is, aan het \^rdrag van Lo carno onveranderd vast te houden In derdaad zijn ook de Westelijke mo gendheden zeer veel beier onderricht aan het groote publiek. Het orgaan der sociaal-democrati sche partij, de „Vorwarts", wijst op de juist plaats gevonden overhandi- ing der Duitsche antwoord nota aan ~en Volkenbond in zake Duit ahlands deelneming aan de werkzaam eden der V olkenbondsraad-commissi e. De overhandiging dezer nota is klaarblijkelijk juist nu geschied, ten einde ongerechtvaardigde conclus es, die uit de Duitsch-Russische onderhan delingen mochten worden getrokken, te ontzenuwen. HET OOSTELIJK LOCARNO. Finland's antwoord. Omtrent het Russisch aanbod van een Oostelijk Locarno wordt uit Hel- singfors gemeld, dat de vertegenwoor diger der Sovjets den Finschen minis ter van buitenlandsche zaken monde ling heeft medegedeeld, dat Moskou bereid is met Finland, de Baltische lan den en Po:«.n te onderhandelen over het sluiten van een non-aggressie-ver drag, hetwelk bepalingen Devat, vol gens welke'de contracteerende partijen zich verbinden neutraal ie blijven in geval een andere mogendheid één der onderteek en ende staten mocht aanval len. Moskou verklaart, zich eveneens bereid een afzonderlijk verdrag res pectievelijk met Finland, de Baltische landen en Polen te sluiten. De Finsche minister van buitenland sche zaken is van oordeel, dat er nrcta in den aangeduiden zin kan wor d ca gedaan, zoolang Moskou geen duide lijker voorstellen zal hebben gef-.-nnu- leerd, maar hij 'is bereid, het monde linge voorstel met groote aandacht te onderzoeken. PoUni betrekkingen met de Oestzee- staten. De Finsche minister van Buiten landsche Zaken verklaarde omtrent d£ Poolsdh-Roemeensche con\ont:e, dat daardoor in Polenfi verhouding tot Fin land en tot de overige Oostze&staten een verandering zal intreden. Deze conventie bemoeilijkt Polens betrekkingen tot z^n Noordelijke ha- buurstaten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1926 | | pagina 1