wat de mam mm.
17~
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DONDERDAG 25 FEBRUARI i928
TWEEDE BLAD.
Versleten argumenten.
Onder bovenstaanden titei schrijft
de heer H. Amelink in „De Amster
dammer" het volgende:
In „De Strijd", het orgaan van het
N.V.V., van 13 Febr., schrijft een mede
werker (M.) een artikel over Patrimo
nium. De aanleiding daarvoor is liet
50-jarig jubileum dat de af deeling Am
sterdam eenige weken geleden mocht
vfieren.
Hetgeen „De Strijd" schrijft is ge
speend aan alle originaliteit. Het is al
les oude, zeer oude kost. Het is oude
plunje, die versleten is tot op den
draad.
Van Patrimonium toch, van Patri
moniums arbeid en de resultaten daar
op weet de schrijver blijkbaar niets. Of
hij weet het misschien wel, maar als
derde- of vierde-rangs-modern-vakver-
eenigings-propagandist praat hij zijn
lazers maar wat voor. Die gelooven het
immers wel.
Van Patrimonium weet hij niets an
ders te zeggen, dan dat het Pairimo-
nium's taak was „om met „Gods hulp"
stakingen te breken".
Het vergeelde „argument'dat vol
gens Katers mededeeling overal waar
Domela Nieuwenhuis indertijd kwam,
Kater geroepen werd een aMeeling
van Patrimonium op te richten, omdat
de patroons bang waren hoogei loon
te moeten betalen, moet ook weer
dienst doen. Vergeten wordt natuur
lijk er bij mede te doelen, dat ais Ka
ter dan kwam, het dezèn patroons
evenmin naar den zin was.
En als bewijs dat Patrimonium
slechts stakingbreker was, wordt dan
aangevoerd, het optreden tegen de mis
dadige woeling van 1903 en hel partij
kiezen tegen het revolutaonnair avon-
tur van 1918.
Wij dachten dat de Sociaal-Demo
craten daar zoolangzamerhand geen
bezwaar meer tegen moesten hebben.
Wij willen met betrekking tot sta
king van spoorwegpersoneel, „De
Strijd" nog wel helpen herinneren
aan een uitspraak van den socialisti-
schen heer Noske tijdens diens Minis
terschap.
„Wanneer b.v. eenige duizenden
spoorwegarbeiders verklaren, dat zij
aan den strot van den Staat zitten cn
dezen kunnen dichtknijpen,, als zij dit
willen, dan zeg ik als Rijksminister:
Als eenige duizenden spoorwegarbei
ders een volk van 60 millioeai zielen
den strot willen toeknijpen^ dan heb
ik als Minister er niet het minste be
zwaar tegen deze lieden der botten stuk
te slaan".
gang van het leven der gemeenschap".
Over 1903 moet een „modern" vak-
vereenigingsleider toch eigenlijk maar
liever zwijgen. Afgedacht van principi-
eele bezwaren, is toen toch een staal
tje vakvereenigingstaktiek gevolgd
door de moderne vakbeweging en de S.
D.A.P., die ieder duidelijk toont hoe
de vakvereenigingsstrijd niet moet
worden gestreden.
En wat in 1918 betreft, behoeven we
slechts te herhalen, wat we enkele we
ken geleden nog schreven, dat vooral
sociaal-democraten wel dankbaar mo
gen zijn dat door het Christelijk volks
deel revolutie voorkomen is.
Laten we dat nog eens zeggen met
de woorden van Henri Polak. Deze
schreef toch na het November-avon-
tuur van 1918 het volgende:
„Stel het ondenkbare geval, dat een
revolutionaire beweging hier geslaagd
zou zijn. Hoe zouden wij dan verder
gevaren zijn? Rusland heeft het ons
geleerd en Duitschland leert het ons
opnieuw. Hadden wij een eendrachtige
socialistische beweging, dan zou er
kans zijn, dat alles goed zou gaan.
Doch daarvan is geen sprake. De boel
zou onmiddellijk zijn verloopen in ru
zie en herrie, in twisten en heibel, in
in pogingen van de minderheid, om de
meerderheid te overvleugelen, in ver-
raadgeschiedenissen, waarbij vergele
ken die van 1903 kinderspel zou wezen
en tenslotte de dictatuur van hen, die
de gewapende macht tot hunne beschik
king zouden hebben weten te krijgen.
Intusschen zou er van de organisa
tie der productie en distributie niets
terecht zijn gekomen, industrieën zou
den ten gronde gegaan zijn, roof en
moord zouden schering en inslag ge
weest zijn, met het resutaat, dat nog
heel wat meer havelooze kinderen in
modderige sloppen zouden rondsjou
wen, doch dan zelfs zonder Roomsche
wortelen; dat nog meer arme drom
mels in de open lucht zouden logeeren
en dat misère van de afzichtelijkste
soort het deel van de massa zou zijn,
zooals in Rusland het geval is, onge
acht het es ist nicht wahr-geroep van
de Nederlandsche bolsjewiki."
Het is wel eigenaardig, dat De Strijd
niets anders tegen Patrimonium aan
voert dan 1903 en 1918. Juist hetgeen
in die beide jaren geschied is, bewijst
dat de Christelijke arbeidersbeweging
beter de belangen der arbeiders be
hartigt dan de „moderne".
De laatste laat zich meeslepen in
revolutionaire avonturen. De eerste
past daarvoor.. Zij doet dat om princi-
pieele redenen, en zij weet, dat zij
daarmee handelt in het waarachtig be
lang der arbeidersklasse en in het
waarachtig belang van heel ons volk.
KERK EN SCHOOL.
Wij mogen ook nog "herinneren aan
datgene wat Troelstra schreef in „Het
,Volk" na de poststaking van 1920:
„Een staking teg^n een Regeering,
anders dan als protest-staking, is een
zaak, die zeer ernstig voorafgaand be
raad vereischt. Een Regeering met een
staking te dwingen tot toegeven is een
uiterst moeilijk beginnen. Gelukt het,
dan zal het in negen van de tien geval
len tevens beteekenen het aftreden der
Regeering en het aftreden eener re
geering onder den invloed eener
den grond een revolutionaire situatie.
Schreef ook niet de „Socialistische
Monatshefte" in 1920, dat geen demo
cratische rechtsstaat het stakingsrecht
der ambtenaren kan erkennen. „Een
poging om door bedreiging van ar-
beidswefigering den Staat verplichtin
gen op te leggen beteekent, dat de
grondwettelijke vertegenwoordiging
van het geheele volk wordt uitgescha
keld ten gunste van de geweldheer-
schappij der lasthebbers. De ambte
naar wordt van een dienaar van den
Staat tot een tyran van de natie, hij
misbruikt de, hem door de gemeen
schap toevertrouwde macht tegen zijn
lastgevers. Dat zou ons in politiek op
zicht ver terugzetten achter de tijden
der constitutioneele en absolute monar
chie, en zou zijn voorbeeld moeten
zoeken in de tijden van het vuistrecht.
Theorétisch en practisch is zulk een
stakingsrecht der ambtenaren niet in
overeenstemming mèt een geordende
FEUILLETON.
Uit nood en dood gered
i)
„O, nu ben ik er achter wat ik wel
wenschte te weten", sprak na een poos
de onverbeterlijke Engelschman, die,
zoo hij niet wat ruim gedronken had,
wellicht wat minder spraakzaam zou
geweest zijn. „Ik ben in Italië geweest
en heb daar de zijdeweverijen bezich
tigd, en zal eerlang een volledig begrip
hebben, hoe die zijn ingericht."
„Die man zal wel onverrichter zake
iterugkeeren' mompelde een afgunstig
Italiaan met flikkerenden blik.
„O, hij is maar een onbeduidend
pocher!"
„Wij zijn op zulke pochers volstrekt
niet gesteld en zullen ons onze han
delsgeheimen niet door hem laten ont
futselen."
Dien nacht sloop de Italiaan den
Engelschman bij het huiswaarts gaan
na en bracht hem een dolksteek toe.
1 Die steek had doodelijk kunnen zijn,
maar de Engelschman had nog de
kracht, hem met een vuistslag neer te
vellen en luidkeels om hulp te roepen,
waarop de Italiaan zich ijlings uit de
voeten maakte. Onze Brit riep de tus-
9chenkomst van den consul zijns lands
sir William Trumbill, in, die hem aan
raadde, de zaak te laten rusten. De
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Noordwjjk aan Zee
T. F. Röth te Almkerk. Te Den Bommel
W._ J. v. Lokhorst te Delfshaven. Te
Mijdrecht, H. Japchen te Ede.
Bedankt: Voor Loon op Zand en
Bergschenhoek, G. van Montfrans te
SommeMjjk.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Hilversum (vac. A.
van Andel, W. J. J. Velders, miss. pred.
te Amsterdam.
Bedankt: Voor Raard c.a., C. A.
Vreug^enliil te Gramsbergen.
CHR. GEREF. KERK,
Beroepen: Te Onstwedde c.a., W.
Vos te Dokkum.
Intrede Ds. G. R. Kuyper te
's-Gravenhage.
Na Zondagavond in de Westerkerk be
vestigd te zijn door Ds. D. Ringnalda
met een predicatie over Ei. 4:14 en
15, deed gisteravond in dezelfde kerk
Ds. G. R. Kuyper, gekomen van Haar
lem, zgn intrede als vierde predikant
der Geref. Kerk van Den Haag-Oost met
een predicatie over Ez. 28b33. Spr
'wees er op, hoe de Gemeente heeft te
•ontvangen en de dienaar heeft te spre
ken het Woord, dat God hem te spre
ken geeft.
Deze kerkdienst was aangesloten bij
den Hilversumschen zenden en werd uit
gezonden door de Ned. Chr. Radio-
Vereeniging. Op die wijze kon zij ook
in de beide andere kerkgebouwen van
Den Haag-Oost beluisterd worden.
consul had zich met vrij wat gewich
tiger zaken bezig te houden.
Den volgenden dag viel het Room
sche St.-Magdalenafeest in, waarnaar
wij ons, ofschoon het niet door ons Hu
genoten gevierd werd, te voegen had
den door 't staken van alle nering tot
den afloop van den kerkdienst. Intus
schen woonden wij een godsdienstoe
fening bij in ons eigen gebouw, en
hoorden daar een uitvoerige rede door
den eerwaarden leeraar Brignolles uit
spreken, die ons tijden van beproeving
voorspelde, en ons bezwoer, ons te wa
penen met de geheele wapenrusting
Gods, opdat wij tegen den boozen dag
onverwrikt mochten pal staan.
Daarna togen wij, na het middag
maal gebruikt te hebben, weder naar
de markt. Ditmaal was mij de zorg
voor Gabrielle opgedragen, en daar zij
niet in haar beste luim was en de be
wondering trok van een jonkman, die
aanhoudend onze schreden volgde en
wiens voorkomen mij niet beviel, was
mij haar gezelschap ver van aange
naam, te meer, daar zij dien onbeken
de scheen aan te moedigeh.
Toen eindelijk een uitstalling van
wassen voorwerpen onze aandacht
trok, wist ik weder het geleide van
Madeleine te krijgen, en Gabrielle
voegde zich bij haar vader. Hoe de
dag verder werd besteed is, voor zoo
ver het niet Madeleine gold, uit mijn
Het was jammer, dat er iets aan de
telefoonverbinding tusschem Hilversum
en Dein Haag defect was, want daardoor
konden de radio-luisteraars de eerste
helft der preek niet hoorein.
Na de predicatie werd gezongen Ps.
119:52, waarna Ds .Kuyper begon aan
de gebruikelijke toespraken.
Allereerst richtte spr. zich tot den
.Commissaris der Koningin en den bur
gemeester. Wij eeren de Overheid niet,
omdat we financiëel'en steun uit de pu
blieke kassen hegeeren, want we bekosti
gen al onze kerken en instellingen uit
eigen middelen, maar omdat we haar he
schouwen als Gods dienaresse.
Vervolgens wendde spr. zich tot zijn
collega's en bracht allereerst in herin
nering, hoe op' dezen zelfden dag het
stoffelijk overschot van Ds. Js. v. d.
Linden was ter aarde besteld.
Toen spr. in beraad was, of hij het
beroep zou aanvaarden, ontving hp een
en andermaal een brief van Ds. v. d.
JLinden, waarin deze de belangen der
Kerk van den Haag-Oost bij spr. be-
n'tte. Hij. de man van het verleden,
toch net oog gericht op de toe
komst der Gemeente.
Spr. deed een beroep op zijn colle
ga's en vroeg hun, hem, den jongste in
levens- en dienstjaren, met 'hun amb
telijke en locale ervaring te willen hel
pen.
Spr. richtte daarna het woord tot
de ouderlingen, speciaal die van den
wijkraad; de Commissie van Beheer, die
er zorg voor gedragen had, dat deze
intree-preek ook in de andere kerkge
bouwen en door vele nieuwsgierigen
'daarbuiten kon beluisterd worden (bij
deze woorden glimlachten de radio-luis
teraars, die tengevolge van de storing
slechts de helft hadden gehoord); ten
slotte tot de toekomstige catechisanten
en de Gemeente.
Hierna werd nog gezongen Ps. 119
vers 9, waarna de Gemeente (ook die
in de andere Kerkgebouwen) den nieu
wen leeraar de zegenbede uit Ps. 134
vers "3 toezong.
Carl. Gh. J. Schroder f
Den I3den Januari is te Soekaboemi
overleden in betrekkelijk hoogen ouder
dom de oud-zendeling Carl Ch. J.
Schroder.
Met den overledene aldus schrijft
„De Javabode" is heengegaan een
dienaar van Christus in de ware betee-
kenis van het woord, die een menschen
leeftijd lang heeft gearbeid in de Mo-
lukken om beschaving en geloof te ver
breiden onder een op zeer laag cultu
reel peil stand volk. Ginds in het land
der Sagopalmen heeft hij zijn beste
krachten gewijd aan de voor hem steeds
zijnde ideale taak: kerstenen der heide
nen .En met recht kon gezegd worden,
dat daar door hem een haast bovenmen-
iSöhelpk werk was gepresteerd. Met bijna
dlnoverkomelijke bezwaren heeft hij te
kampen gehad; groote materieele op
offeringen heeft hij zich getroos, en de
wezenlijke roeping voor zijn liefdewerk
in dezen geestelijke overwon tenslotte-
alles
Naast hem moeten wjj hier herdenken
hetgeen zijn goede ega heeft verricht.
Zoowel de oude als do jonge generatie
•daar bewaren nog steeds een aangename
herinnering aan hem en haar. Met vol
doening, dankbaarheid en vreugde spre
ken de ouden van dagen nog dikwijls
over den toean pandjta Sc-hröder, den
agamabrenger, dien men zoo hoog acht.
Teveel onderwijskrachten.
In „De School met den Bybel' geeft
de heer E(mous) de volgende getallen:
In 1924 telden de Chr. scholen in ons
land 6119 onderwijzers.
In 1925 is dat aantal verminderd tot
5R23-
De Chr. opleidings-iniïchtingen lever
den in 1924 nog 536 leerkrachten. I11
19925 klom dit aantal tot 399, dat is
bpna 600.
De schrijver merkt daarbij op:
„Een korps van 6000 leerkrachten
heeft natuurlijk geen*jaarlijksche aan
vulling met 600 noodig. Men vult het
met 240 reeds aan, als het gemiddeld
aantal dienstjaren op 25 wordt gestald,
wat beneden de werkelijkheid is en eer
30 zal zijn.
Het is dus duidelijk, dat de productie
voorshands verre boven de behoeften
uitgaat en nog uitgaan zal, al zou na
eenigen tijd het korps met een duizend
tal vermeerderd worden.
Die duizend zouden zeker nog uit de
talrijke wachtenden te vinden zijn.
geheugen gewischt. Alleen herinner ik
mij, dat wij met onze buren, de Lefè-
vres, voor een andere kraam van was
sen voorwerpen stilstonden, en ter
wijl Madejeine en ik een kunstig na
gebootst fruitstuk bewonderden, de
kleine Jules Lefèvre, „O hoe mooi!"
uitkraaiende, de hand uitstrekte naar
een wassen poppetje met «en lam.
„Lief kind!" riep een vleiende stem
achter ons hem toe, en een fraai uit
gedoste dame nam het beeldje en buk
te zich om het kind te kussen. Toen
Maria Lefèvre omkeek en ontwaarde
wat d© knaap in de hand hield, deed
zij het kind het begeerde voorwerp
weer neerleggen, wijl het een der door
ons zoo verachte Roomsche voorwer
pen wa9.
Toen 's avonds ieder zijn woning of
nachtverblijf weer had opgezicht en
ook wij dachten te scheiden, werd er
getoefd, en ras bemerkte ik, dat mijn
ouders iets te openbaren hadden.
Een onbestemd voorgevoel deed m'n
hart kloppen. „Mijn zoon" sprak mijn
vader plechtig ik zag hem angstig
aan, „eerlang hebt gij den manne-
lijken leeftijd bereikt; wij hebben dus
vooi* uwe bestemming te zorgen. Op
uw leeftijd werd ik niet uwe moeder
verloofd en een aandeel werd mij in
mijns vaders zaak toegezegd. Wat zijn
uwe plannen ten aanzien uwer levens
taak?" De meer bejaarden vestigden
Uit het Sociale Leven.
Christelijk sociale cursus.
In zijne de vorige week gehouden
vergadering besloot de Commissie voor
Samenwerking, ook dit jaar weder een
Chr. Soc. Cursus te houden. Reeds werd
daartoe het Conferentieoord van den
Zendingsstudieraad in Lunteren ge
huurd. Deze 3 e Chr. Soc. Cursus zal ge
houden worden van 12 tot en met 19
Juli.
Tevens werd besloten tot he- doen
(drukken van het volledig verslag der
2den Chr. Soc. Cursus 1925. Hec ver
slag zal verkrijgbaar zijn a f 1,50 per
ex., voor hen, die aan den cursus heb
ben deelgenomen f 1,per ex. Bestel
lingen met vooruitbetaling, het liefst
per giro 95612 Utrecht, kunnen nu
reeds ingezonden worden bij de Com
missie voor Samenwerking, Utrecht
Stadhouderslaan 45.
Stakende werkloozen.
In de Dinsdag te Zaandam ge
houden raadsvergadering werden be
sprekingen gevoerd over een staking
van werkloozen, die te werk waren
gesteld bij het dempen van slooten.
Van arbeiderszijde werd in den ge
meenteraad aangedrongen op verhoo
ging van het loon. Het communisti
sche lid Bolhoeve meende, dat men
desnoods de. subsidie van het Rijk er
maar aan moest wagen.
Burgemeester Ter Laan vestigde er
de aandacht op ,dat de voorwaarden
door de Regeering zijn opgelegd, waar
aan het gemeentebestuur niets kan
veranderen. Op aandringen van B. en
W. heeft de Regeering er echter in
toegestemd dat, wijl het werk voor
verschillende arbeiders ongewoon is,
een z.g. trainings-toeslag zal worden
gegeven van f 3, f 2 en f 1 respectieve
lijk voor de eerste, tweede en derde
week.
Tegenover den heer Bolhoeve ont
raadde spr. met klem het daarop toe
te leggen, dat de regeeringssteun zou
verloren gaan, want dit zou niet al
leen voor 1926, maar waarschijnlijk
voor altijd het geval zijn. Die regee-
ringssubsidie kon de gemeente nibt
missen.
B. en W. zullen er dus voor waken,
dat niet van de regeeringsvoorwaar-
den wordt afgeweken.
Tot de werkloozen richtte hij de
waarschuwing, dat indien Woensdag
het werk niet zou worden hervat, de
weigerachtige arbeiders geheel van
steun, ook door het Burgerl. Armbe
stuur, zullen worden uitgesloten. Spr.
noemde het dan ook zeer onverant
woordelijk als arbeidersleiders nu nog
de werkloozen zouden aanzetten niet
aan het werk te gaan.
De communist Bolhoeve meende,
dat de arbeiders niet voor de Regee
ring op zij moeten gaan. Wanneer zij
voet bij stuk hielden en de straat op
gingen zouden wel mildere voorwaar
den zijn te bedingen.
Burgemeester Ter Laan wees er
daarop nogmaals op, welke belangen
er voor de arbeiders op het spel staan
en verzekerde met nadruk er voor te
zullen zorgen, dat de orde niet zou
worden verstoord.
Gisteren hebben de arbeiders 't werk
op dezelfde voorwaarden hervat.
Uit de kleedingindustrie.
Naar de „Voorwaarts" meldt, heb
ben alle bonden in de kleedingindus
trie het hoofdbestuur van den Nederl.
Kleermakerspatroonsbond medege
deeld, dat hun bond, nu de leden van
de werkgeversorganisatie een voorstel
hebben aangenomen, waardoor een be
tere tarieftoepassing wordt gewaar
borgd, bereid is een overeenkomst in
dien geest af te sluiten.
De nieuwe toepassing van het tarief
voor de maatzaken komt hierop neer,
dat de kleermakers bij het afsluiten
der overeenkomst zullen weten, naar
welke tarieven (stukloon), elke werk
gever zijn werk betaalt en gedureu .ten
den geheelen contractduur moet beta*-
len, ook wanneer hij nieuwe werklie
den aanneemt.
De hoofdbesturen der arbeidersorga
nisaties hebben reeds voorbereidende
maatregelen getroffen om te zorgen
dat de bepalingen stipt worden nage
leefd.
allen op mij een ernstigen blik, en Ma
deleine verzekerde mij later, dat haar
hart angstig stilstond; maar Gabrielle
bedwong met moeite haar lachlust.
„Het is mijn voornemen" antwoord
de ik zonder aarzelen, „mijn geëerden
vader stap voor stap te volgen, en a!s
ik zijn deelgenoot heb mogen worden,
zoo spoedig mogelijk te worden ver
loofd."
„Goed gesproken, mijn jongen" zei-
de nu mijn vader hartelijk, terwijl
zich op ieders gelaat een blijde glans
verspreidde en dat van Madeleine
door een donkeren gloed werd overto-
gen.
„Mits" vervolgde ik, „dat ik mijne
geliefde zelf moge kiezen."
„Laat ons een hooren, wie uwe uit
verkorene is" sprak nu mijn vader,
terwijl hij met moeite een deftig gelaat
bleef toonen, terwijl de heer Bourdi-
nave zich nauwelijks bedwong. Ik deed
eenige schreden naar Madeleine en
vatte haar hand. „Hier is mijne keuze"
sprak ik, „indien zij mij niet afwijst;
wij hebben elkander van kinds af ge
kend." Madeleine trok onmiddellijk
hare hand terug en bedekte het gelaat.
Maar spoedig legde haar vader onze
handen in elkander en schonk ons zijn
zegen; toen werden wij met gelukwen-
schen overstelpt, en de heer Brignolles
gaf ons vele goede raadgevingen en
deed een ernstig gebed. Daarna eal
Het conflict te Wormerveat.
Nadat Dinsdagmorgen ten kantore
der firma Boon te Wormerveer een
bespreking had plaats gehad m-.t het
hoofdbestuur van den Bond van Per
soneel in het Cacao- en Suikte-wer-
kersbedrijf, kon Dinsdagavond in de
personeelsvergadering in het „Tem
pelierenhuis" te Wormerveer worden
medegedeeld, dat er met wederzijdsch
goedvinden n loyale proef zou wor
den genomen met stukwerk geduren
de vier weken. Boven het aldus ver
diende loon zullen de arbeiders f 2.50
of f 2 per week extra ontvangen. Na
vier weken zal er opnieuw worden
vergaderd. Dan hoopt men een verder
met stukwerk weer het oude loon te
kunnen halen. Is dat niet bet geval,
dan zal worden overlegd, h«>o verder
te doen in het belang van werkne
mers en werkgevers.
GEMENGD NIEUWS.
Een brutaal stukje. Toen
de vrouw van den schipper C. Dinsdag
avond omstreeks half zeven aan boord
van het in de Zalmhaven te Rotterdam
liggende motorschip Korenschoof",
bezig was geld te tellen, kwamen plot
seling twee mannen de roet binnenge
vallen en terwijl er één een revolver
trok, eischte hij alles op. De ander
maakte zich meester van acht bankbil
jetten van tien gulden. Daarna duwde
hij de vrouw iets onder den neus, waar
door ze bezwijmde.
Eerst te ongeveer negen uur ont
waakte ze uit naar verdooving en be
merkte toen, dat een blikken busje nog
was opengebroken en de inhoud, on
geveer negen gulden, gestolen.
De vrouw is in de roet gebleven,
uit angst, dat de mannen zicff nog in
de nabijheid bevonden. Te tien uur
kwam haar man aan boord en die is
het geval aan de politie gaan ver
tellen.
Volgens de verklaringen van de
vrouw miste één der dieven een hal
ven wijsvinger aan de linkerhand en
hij had een donker uiterlijk. Allebei
de mannen droegen groote hoeden en
blauwe stofbrillen en hadden een
froote snor. De politie stelt een on-
erzoek in.
Gesmokkelde eau de cologne.
Aan het station de Roosendaal werd
door een verificateur der douanen in
een trein een partij van ongeveer 10J
flesschen Eeu de Cologne en parfum
gevonden in een der retirade apparte
menten van een 3de klas rijtuig, welke
men trauduleur van uit België tracht
te in te voeren.
De zending werd in beslag geno
men, doch de smokkelaar(s) "niet ge
vonden.
Pluimvee-diefstal. Te Wehl
zijn bij een landbouwer 30 kippen en
hanen ontvreemd. Men gelooft, da: het
rooven van pluimveegediei te j.e. a no
plaats vindt.
Een mislukt avontuur. De
marechaussees te Roosendaal hebben
op het station aldaar een knaap van
13 jaar aangehouden, die de ouder
lijke woning te St. Denis (Frankrijk;
heimelijk was ontvlucht en naar Am
sterdam wilde uitwijken om zich daar
te doen aanmonsteren als matroos voor
een der zeebooten aldaar.
Brand. Dinsdagavond te half
elt is brand uitgebroken in de timmer
fabriek van de fa. W. Knapen ie Be
verwijk. De geheele fabriek met de ma
chines is totaal verbrand.
Twee aangrenzende woonlm.zen gin
gen mede in de vlammen- op.
De aangrenzende iioutlood^en ble
ven gespaard.
De brand was zeer hevig, doordat
veel hout en ander brandbaar mate
riaal aanwezig was.
Uit een der brandende perceelen
kon nog eenige meubilair worden ge
red. Verder is alles een prooi der vlam
men geworden.
De oorzaak van den brand 13 on
bekend. Verzekering dekt de schade.
Auto-ongeluk. Uit Weetien
wordt gemeld, dat een uit Creiz ko
mende automobiel bij uitwijken tegen
een boom is gereden. De auto werd
volkomen vernield.
De inzittende drie personen werden
uit het voertuig geslingerd en zwaar
gewond.
m n vader mij een verlovingsring, om
aan haar vinger te steken, en zoo wer
den wij met elkander verbonden.
De overige dagen van ons verblijf te
Beaucaire gingen als een droom voor
bij, en bij onze terugreis naar huis ble
ven wij geheel vervuld van haar luis
ter en pracht. Thans was Madeleine
achter mij gezeten, en aan haar schoot
stond de kleine Lefèvre, dien wij in
onzen wagen genomen hadden, daar
in dien van zijn vader alle ruimte be
zet was. Hij hield iets in de hand ge
klemd en liet het een oogenblik op Ma
deleine's verzoek zien een kleine Ag
nus Dei was het, naar zijn zeggen, door
de vriendeijke dame geschonken. Hoe
of wanneer dit gebeurd was, is ons on
verklaarbaar gebleven. Vergeefs trach^
te Madeleine hem het beeld te ontne
men, dat hij voor zijn eigendom ver
klaarde.
„Men moet erkennen" zeide Gabriel
le, „dat de Roomsche kerken vrij wat
aanlokkelijker voor het oog zijn dan
onze holle, leege bedehuizen."
„Wie ontkent dat?" antwoordde ik.
„Zij treffen zeker de uitwendige zin
tuigen."
„Zij zouden eohter op mijn gemoed
indruk maken" zeide Gabrielle tot Ma
deleine, „indien mij niet geleerd was
hare pracht te veroordeelen."
W.ordt vervolgd).
