NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 24 FEBRUARI 1926
TWEEDE BLAD.
Op de Raadstribune.
Meer dan gewone belangstelling was
er Maandag in den Leidschen Raad
voor de vraag, welke leden afwezig
zouden zijn.
Eekend was dat het voorstel tot het
geven van ontslag aan de huwende on
derwijzeres aan de orde zou komen en
bekend was ook, dat heel de linker
zijde, de heer Reimeringer incluis, te
gen zou stemmen. Daar nu de verhou
ding in den Raad is 17 rechts en 16
links en de heer Mulder, wethouder,
nog steeds ongesteld is. was er alle
kans dat de stemmen zoiiden staken.
Mocht nog een lid van rechts afwezig
zijn, dan stond verwerping van het
voorstel vast.
JJvaar de rechterzijde echter voltallig
•^as opgekomen en een der Sociaal
democraten, de heer Dubbeldeman,
wegens verblijf in het buitenland af
wezig bleek te zijn, scheen de aanne
ming van het voorstel vrijwel verze
kerd.
En zoo is 't dan ook gegaan.
Na een debat, dat maar even drie
uren duurde, werd het voorstel met
16 tegen 15 stemmen aangenomen.
Voor de nuchtere beschouwers moet
dit wel een kleine teleurstelling zijn
geweest. Mevr. v. Itallie was toch be
gonnen met de hoop uit te spreken,
dat de leden de aan te voeren argu
menten niet zonder meer naast zich
neer zouden leggen. En toen nu. eerst
door enkele leden der rechterzijde en
daarna door den wethouder op onweer
legbare wijze werd aangetoond, dat
het voorstel zoowel in t belang van de
school is als in 't belang der gemeente,
terwijl de rechtspositie van de onder
wijzeressen daardoor absoluut niet
wordt bedreigd, toen had men mogen
verwachten, dat meerdere leden van
links hun voornemen om tegen te
stemmen zouden opgeven. Dit bleek
echter niet het geval te zijn. Men was
nu eenmaal gekomen met de bedoe
ling om tegen te stemmen en daaraan
konden al de aangevoerde argumenten
hoe klemmend ook, niets veranderen.
Wij gaan op de gevoerde discussie
niet verder in. Wie er belang in stelt
kan de verslagen in de bladen lezen.
Heel groot is de belangstelling over
't algemeen niet. Dat bleek bij de de vo
rige week gehouden protestvergade
ring, die zoo goed als geen bezoekers
trok en het bleek ook nu weer, daar
de tribune vrijwel geheel onbezet
bleef.
Opvallend was. dat ook Maandag
weer de voorstelling werd gegeven,
alsof het onderwijzend personeel, dat
de kinderen heeft op te voeden tot alle
Christelijke en maatschappelijke deug
den, zoo heel gemakkelijk tot het slui
ten van een z.g. vrij huwelijk, dat wil
zeggen het echtelijk samenleven zon
der een huwelijk te sluiten, zou
overgaan. *tWil er bij ons nog niet in
dat ons onderwijzend personeel reeds
zoover zou zijn afgezakt. Intusschen,
wanneer vurige voorstanders van de
openbare school met dergelijke „argu
menten" komen aandragen, dan kan
het geen kwaad indien de ouders bij
het kiezen van een school voor hunne
kinderen daarmee rekening houden.
Bij de benoemingen ging de Raad
geruimen tijd in geheime zitting. Uit
het voorstel, dat onmiddellijk daarna
aan de orde werd gesteld, n.l. tot aan
koop van bouwterrein, en dat zonder
eenige bespreking werd aangenomen,
zou kunnen worden afgeleid, dat ook
dit punit in die geheime vergadering
een onderwerp van beraadslaging uit
gemaakt heeft.
De Gemeente heeft nu weer de hand
gelegd op een mooi bouwterrein, dat
misschien bij uitstek geschikt is voor
den bouw van de woningen, die, zoo
als men zich zal herinneren, de „Eens
gezindheid" liever niet in hare omge
ving zag geplaatst.
Breedvoerig werd gesproken over de
verhuring van het Notarishuis, met 't
gevolg, dat de Vereen, van Notarissen
naar een ander verkooplokaal zal heb
ben om te zien, terwijl het tegenwoor
dige gebouw, gedeeltelijk althan§ i»or
hotel zal worden ingericht. Wij kun
nen de gemeente met dit besluit niet
gelukkig prijzen. Aan hotelruimte is
hier weinig behoefte en zal dit pand
fn de toekomst tot een behoorlijk hotel
worden ingericht, clan zal dat niet ge
ringe kosten met zich brengen, terwijl
het zeer de vraag is of straks, als een
maal de concurreerende notarissen
verdwenen zijn, dezelfde huurprijs be
dongen zal kunnen worden.
Bij de behandeling van het voorstel
tot leverantie van electriciteit aan ie
gemeente Boskoop, kwam het Goud-
sche heibeltje nog even ter sprake.
Een Soc. Dem. raadslid van Gouda had
n.l. de Leidsche autoriteiten beschul
digd, dat zij minder faire middelen
zouden hebben gebruikt om de over
eenkomst tot stand te brengen. De buA
gemeester van Boskoop heeft onlangs
reeds deze zaak behoorlijk rechtgezet
en de Leidsche onderhandelaars van
allen blaam gezuiverd. Toch verlang
den enkele Soc. Dem. raadsleden, dat
ook B. en W. zich zouden uitspreken
aan welk verlangen werd voldaan door
nogeens nadrukkelijk te constateeren,
dat de kwaadaardige beschuldigin
gen van den Goudschen rooden broe
der allen grond missen.
De heer van Eek kon niet anders
dan dit beamen. Toch meende hij een
klein vlekje ontdekt te hebben. Er was
clan toch na het tot stand komen van
het contract champagne geschonken.
Kon dat er nu eigenlijk wel op door?
De burgemeester verklaarde het niet
zoo heel erg te vinden, nu hier en daar
deze gewoonte bestaat. Maar hij achtte
heit niet gewenscht. En onder daverend
gelach van de vergadering voegde hij
er aan toe, het ook heel vreemd te heb
ben gevonden, toen hij de woningen
van de „Eendracht" bezocht waar de
vrienden van de roode raadsfractie
den scepter zwaaien, daar een deftig
in rok gekleeden kellner te hebben ge
zien. diechampagne offreerde. Spr.
wilde toen niet onhoffelijk zijn, maar
zoo zeide hij, beter acht ik het, wan
neer dergelijke tractaties achterwege
blijven, vooral wanneer ze, zooals bij
dit bouwwerk door denaannemer
betaald worden. De Soc. Dem. fractie
had er niet van terug.
Zooals reeds werd opgemerkt, was
de heer Mulder nog steeds door onge
steldheid verhinderd de vergadering
bij te wonen.
Gelukkig kan hieraan worden toege
voegd dat hij, hoewel langzaam, voor
uitgaande is en dat hij over niet te
langen tijd althans een deel van zijn
werkzaamheden hoopt te hervatten.
Moge spoedig een algeheel herstel
volgen.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Drietal: Te Vreeswnk, C. E. A. J.
Gerrits, te Tuil; C. Vlasblom, te Drie-
sum; en A. J. van Wijngaarden, te West-
maas.
Beroepen: Te Veen endaal1, S. C. v.
Wijngaarden, te Linschoten. Te Nijkerk
op de VelUwe, A. H. J. E. v. .Voorthui
zen te Huizen.
Aangenomen: Naar Foudgumc.a.,
B. Sciioltens, te Stavoren Naar Eïer-
land (toez.), W. A. Plug, cand. te So
meren (N. B.) Naar IJmuiden, H. J.
(Dijckmeester, te Wielsum. Naar Oosfcer-
Hesselen, F. E:. Gerritzen, te Franeker.
GEREF. KERKEN.
Ti we et al: Te Zwolle, H. v. d. Els-
kamp, te Koog-Zaandijk; en Dr. J.Thijs,
te Meppel.
Beroepen: Te Laar (graafschap
Bentheim-Duitschland), cand. J. Offers
■te Kampen.
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
Cand. J. G er brandy hoopt ii
April in de Ned. Herv. Kerk te Nieuw-
Weerdinge intrede te doen. Als beves
tiger zal Dr. A. Troelstra van Den
Haag optreden.
Ds J. Wi. Gunst, de Wkende
predikant van Woerden's Geref. Kerk
die eervol emeritaat verkreeg, heeft Zon
Idagavond van zijn gemeente afscheid ge
inomen met een predicatie over Judas
24 en 25.
Na afloop van de predicatie werden
er toespraken gericht tot den kerke-
raad, den organist en den koster. B. en
W. van Woerden, afgevaardigden van
de Kerken van Barwoutswaarder, Riet
veld en Zegveld waren ook aanwezig
en werden door Ds. Gunst toegesproken
Ouderling Vermeulen sprak den schei
denden leeraar toe en liet zingen Ps.
42 j; vervolgens sprak Ds. Langen,
van Waarder als consulent en als af
gevaardigde van de classis Woerden.
Bpr. verzocht Ds. Gunst toe te zingen
Ps. 121 1 4.
Wethouder Kalsbeek sprak namens
B. en W. van Woerden, Durgemeester
Brunt namens B. en W. van Barwouts-
waarder en Rietveld en burgemeester
Talsma namens B. en W. van Zegveld.
Verschillende afgevaardigden van nabu
rige Kerken voerden jiog het woord.
De gemeente zong staande den schei
denden leeraar toe de bekende zegen
bede uit Psalm 134.
Zondagmorgen is in de Ned. Herv.
(Gem. te Geldermalsen Dr. H. Wi.
Obbink door zijn vader, Prof. Dr.
Obbink uit Utrecht, bevestigd naar aan
leiding van 2 Co».\ 8 9. In de middag
oefening trad voor de gemeente de nieu
we leeraar op. De nieuwe leeraar had
tot tekst Mattheus 11 28.
Ds. Joh. IJzerman nam Zon-
jdagmiddag j.l. afscheid van de Ned.
Hèrv. Gem. te Wons met een predicatie
over Matth. 24 vs. 35 b. De scheidende
leeraar werd toegesproken door diaken
Cr. van Slageren'en door Dr. G. Smit,
van Makkum, als praetor van den Ring.
Ds. IJzerman werd Psalm 121 vs. 4
toegezongen.
Na haar 35 jaar te heben gediend
mam Ds. W. K. P. Goerlee Zon
dag afscheid van de Geref. Kerk van
Wagenborgen, met een predicatie over
Hand. 20 2£.
De scheidende leeraar werd namens
Kerkeraad en Gemeente toegesproken
edoor ouderling E. Medema, door Ds.
H. T. Hoeksema, van Nieuwolda, als
vriend en vertegenwoordiger der clas
sis, door den heer G. Huisman, hoofd
lier Chr. School, door den heer W. A.
Vroegop, Directeur der gestichten, door
tden heer W. K. H. Mageians, oud-Di-
fecteur, en door ouderling Kremer na
mens de Kerk van Siddeburen,
De fondsen der Ned. Herv. Kerk.
Het „Weekblad voor de Ned. Herv.
Kerk" geeft eenige interessante cijfers
over de ontwikkeling der fondsen der
kerk in de laatste 25 jaar, dat wil zeg
gen sinds het optreden van mr. S. J.
Hocjerzeil als quaestor-generaal.
Het Fonds voor noodlijdende kerken
en personen toonde in 1901 een eindcij
fer va|a 25.400. In 1925 bedroeg dit
f 40,415. Aan groote toelagen werd in
1900 uitgekeerd f 11,725, in 1924 een
bedrag van f 444,715.
Het fonds tot verbetering der schraal
ste predikantstractementan zag zijn in
komsten stijgen van f 7684 in 1901
tot f 55,297 in 1925, welke verbindende
toeneming voor een deel1 is te danken
aan het fonds „Aanpakken", dat n.l.
f 30.000 in deze kas stort en aan een bij
drage uit de Generale kas van; f 12,503.
De Algemeene Synodale Weduwen- en
Weezenbeurs boekte in 1901 een bedrag
van f 111,38 welk bedrag in 1925
meer dam verdubbeld was, en tot
f 259,98 was gestegen.
De rekening der Algemeene kas toon
de in 1901 een cqfer vam f 79.305, in
1925 vam f 115,547.
De Generale Kas had in 1901 een
ontvangst van f 37.475, in 1924 (bui
ten het batig saldo) van f 68.556; de
bijdragen waren in 1901 f 37.475, in
1924 f 53.414. Ofschoon ook hier wel
een belangrijke vooruitgang is, blgffc
toch, zoo wordt opgemerkt, een bedrag
van f 53.000 aan bijdragen op een be
volking van ruim 700.000 lidmaten véél
te gering. Daaruit big kt de noodzake
lijkheid aat vele kerkeraden en de mees
te lidmaten tot dezen plicht der liefde
eindelijk ontwaken.
Naast de oude fondsen werden in de
laatst verloop en 25 jaren de kas tot be
hartiging van de godsdienstige belangen
«der Nederlanders in het buitenland en
de Weduwen- en Weezenhulpbeurs op
gericht. Het werk van den quaestor-ge
neraal is in omvang steeds toegenomen,
evenals dat voor de scriba's, quaesto
ren en secretarissen en voor de Syno
dale Commissie. Intusschen is door de
6edert dien aangebrachte verbetering in
het werk der synode (waarvan veel op
de Synodale Commissie en haren secre
taris "werd afgewenteld! het aantal zit
tingen der Smoyde voor de financieele
zaken zoo verminderd, dat men thans
bijna niet meer kan begrgpen, dat men
het zóó lang zóó omslachtig heeft kun
nen doen.
Zendeling S. Coolsma.
Wij vernemen, dat de gezondheidstoe
stand van den heer S. Coolsma, oud-zen
deling en oud-director der Ned. Znd.
Ver. (woonachtig te Apeldoorn), zóó is.
dat ieder oogenblik het einde kan wor
den verwacht. De heer Coolsma is 86
jaar oud.
Verdieping geestelijk leven.
De gewone jaarlijksche conferentie
tot verdieping van geestelijk leven dit
jaar gehouden van 812 Juli a.s. zal
te Beekbergen gehouden worden.
Kerkbouw.
De Kerkeraad der Geref. Kerk van
Vroomshoop overweegt het plan om te
kojmen tot den bouw van een Geref.
Kerk te Beerserveld (gem. Ommen).
Allerdroevigst.
Ds. K. Schilder vermeldt in de
„Bazuin', het droevig staaltje, dat van
de 80 militairen die te Bergen op Zoom
op de cathechisatie bij den Gereformeer
den predikant verwacht mogen worden,
erdrie komen.
Van de gewone catechisanten waren
er in den laatsten tijd 116 aanwezig
van de 117.
Van de militairen drie van de 80.
Is 't niet treurig?
UIT ONZE INDIEN.
De nieuwe rijken.
Dat de spelend rijk wordende In
landsche rubberplanter met zijn weelde
nog niet goed weg weet en allerlei
„oweeërachtige" dwaasheden begaat,
men zou het kunnen aannemen ook
zonder de talrijke staaltjes daarvan,
die men in de Indische pers vermeld
vindt. Een enkel dier staaltjes is te
vermakelijk om onvermeld te laten.
Uit Tapanoeli, het Inlandsche rub-
bergebied in West-Sumatra, werd het
aan de Sumatra Post geschreven:
Zooals men weet blijft na het bin
nenhalen van den rubberoogst uit de
latexcups, nog een vliesje ingedroogde
rubber op het tapvlak achter, dat bij
de tegenwoordige hooge prijzen ook
door de inlandsche tappers niet ver
smaad wordt. Met de bastrubber, de
met grond verontreinigde aardrubber,
enz. wordt het als „scraps" in den
handel gebracht en dit woordje is nu
vermaleischt tot „skarap".
In de bangsawan werpt men de fa
voriete een rijksdaalder toe en als de
omstanders dit royaal gebaar bewon
deren, zegt men nonchalant: „Wang
skarap sadja" ('tis maai- „schraapsel"-
geld). En toen we een gezeten rubber
planter ontmoetten in een mooie Buick
en, op zijn auto wijzend, opmerkten,
dat de zaak blijkbaar floreerde, zei
hij fijntjes glimlachend: „Wang ska
rap sadja"!
Commnnismebestrijding en sociale
rechtvaardigheid.
Het te Soerabaja verschijnende week
blad de Indische Post juicht krach
tiger optreden van de regeering tegen
het communisme toe, maar vindt te
vens aanleiding tot het volgend woord
van vermaan:
„In dezen strijd is naast kracht ech
ter ook recht noodig. Men ga nu,
in een stemming van oorlogsopwin
ding, niet iedereen, 'die het oneens
is met den bestaanden toestand, be
schouwen als een doodsvijand der
maatschappij, die uitgebannen moet*
worden. Niet iedere staker ot stakings
organisator, niet iedere felle criticus
van de overheidsdaden, is daarom al
leen een gevaar. Er zullen tusschen
werkgevèr en werknemer altijd conflic
ten mogelijk zijn. welke tenslotte een
economische staking begrijpelijk ma
ken. En ook de Overheid is niet zoo
onfeilbaar, dac openlijke, scherpe af
keuring van haar optreden immer
strafwaardig moet worden geacht.
Naast onverbiddelijke kracht, moet
in het verdedigend optreden der maat
schappij tegen haar vijanden groo.e
objectiviteit, en tact herkenbaar blij
ven, opdat de rechtmatige sociale zelf
verdediging niet onder "het mom der
communistenbestrijding verworde tot
een wapen ten dienste der machtspartij
tegen elk, haar onaangenaam streven.
In de arbeidsverhoudingen hier te
lande valt niemand zal dit willen
ontkennen natuurlijk nog veel ten
goede te veranderen; ten aanzien der
politieke ontwikkeling is menige ver
betering nog aan te wijzen. Dit houde
men in het oog, ook bij de krachtige
bestrijding van het communisme, op
dat de sociale zelfverdediging, door
ons allen toegejuicht, hand in hand
blijve gaan met de sociale rechtvaar
digheid, welke het hoogst van alles
moet blijven staan.
In deze tijden van maatschappelijke
mobilisatie tegen een gevaarlijken,
vaak verborgen vijand, moge dit ern
stige woord van vermaan een goeden
bodem vinden".
De armoede in Noord-Soerabaja.
Tot de ergst door de droogte op
Java getroffen gebieden, behoort N.-
Soerabaja als gevolg van de afwezig
heid' van irrigatiewater. Vooral de
streek van Lamongan, toch al een
gebied waar armoede normaal is
een hervatting van de Solo-vallei-wer
ken zou hierin verbetering kunnen
brengen heeft het alc gevolg van
de droogte van 1925 extra zwaar te
verantwoorden gehad. Zoo meldde het
Soer. Handelsblad dat in het district
Karanggeneng 60 procent van den
padi-oogst is mislukt.
De resident van Soerabaja is zich
van den toestand op de hoogte gaan
stellen en heeft volgens hetzelfde Soera-
bajasche blad bevonden dat in het La-
mongansche een ernstig gevaar voor
de bevolking dreigt. Slechts wanneer
de te velde staande djagoen^-oogst
geheel slaagt, is het mogelijk dit drei-
fend gevaar at te wenden; wanneer
e oogst .mislukt, staat men voor een
catastropne.
De geldschaarschte is buitengewoon
froot, zoodat de bevolking geen voe-
ingsmiddelen kan kcopen.
De rijstprijzen zijn niet bijzonder
hoog (65 k 70 cent tegen 00 cent
per batok in normale tijden) De han
delaars kunnen deze prijzen niet homa
ger opvoeren, doord. t u t Ban oewangi
vrij veel dedek wordt ïigevoerd. waar
van de bevolking boeboer kookt.
Een bewijs voor den grooten geld
nood, is dac de bevolking zelfs land
bouwwerktuigen, welke siechts 111 het
uiterste geval kunnen werden gemist,
naar de pandhuizen brengt De pand
huizen hebben handen vol werk. Spe
ciale bergruimten mee.en worden bij-
gehuurd om alle ingebrachte panden
te kunnen bergen, terwijl het perso
neel moest worden uitgebreid. Extra
geldzendingen worden ten behoeve van
den pandhuisdienst overgemaakt naar
Lamongan, omdat de gewone midde
len met toereikend waren om alle ge.-
den vóór ingebrachte panden uit te De-
talen.
Intusschen is er een voorstel in be
handeling, dat eventueel, zou kunnen
helpen voor verbetering van dien toe
stand, n.I. tot verhooging van Hen
Solo-rivierdijk. Wanneer de aange
vraagde f 5Ü.L0Ü hiervoor wordi toe
gestaan, is er weder werk voor het
volk, zoodat er geld vrij komt.
Rapporten over de ernstige toestan
den, hierboven geschetst, zouden a in
de regeering worden overgemaakt,
waarna men zou overwegen, of aan
leiding bestaat tot ingrijpen door het
bestuur.
GEMENGD NIEUWS.
Een voerman ge dood. Gis-
termorgen circa 8 uur toen de voer
man kiezebrink zich met paazd cn
wagen naar de markt in Apeldoorn
wilae begeven, kwam het paard op dz
Wassensche grens ie schrikken voor
een van de tegenovergestelde zijde ko
mende auto. Het paard sloeg op hol
met het noodlottig gevolg, dat K. van
den wagen werd geslingerd en weinige
oogenblikken na eersi nog naar den
toestand van het paard te nebben ge-
ïniormeerct, daarna den geest gat.
Auto tegen de tram. Een
der chauffeurs van den gewezen Kei
zer van Duitschland had giste, morgen
gasten naar Amersfoort gebracht. Jui.t
toen de tram in volle vaart kwam aan
rijden, passeerde de auto het kruis
punt Dorpstraai-Amersfoortscheweg.
Doordat een der daar gestationheerde
autobussen het gezicht op dit kruis
punt belemmerde, zag de chauffeur
de tram niet aankomen.
De autd werd dan ook lusschen
de tram en een boom voor Hotel La-
ferwey bekneld, tengevolge waarvan
e ex-Keizerlijke wagen aanmerkelijk
werd beschadigd.
FEUILLETON.
Uit nood en dood gered
3)
„Ik wil mijf met het gebeurde niet
meer kwellen" zeide mijn vader. „Ik
vertrouw, dat zulke betreurenswaardi
ge tooneelen niet meer zullen voorko
men."
„Ik vrees daarentegen, dat ons nog
meer te wachten staat" hervatte de
heer Bourdinave somber. „De Satan
wenscht ons in zijne maoht, om ons te
giften als de tarwe. Hopen wij maar,
'die beproeving te kunnen weerstaan.'
Op dit oogenblik ging «r een oorver-
doovend geraas op; het paard van den
speldenkoopman, dat juist voor ons
reed, struikelde, waardoor de arme
man^ het evenwicht verliezend, uit zijn
kar tuimelde en op ee.-n hoop scherven
bezijden den weg neerkwam, terwijl
zijn paard zich trachtte los te werken.
Aanstonds de teugels aan mijn va
der overreikende, wipte ik van mijne
zitplaats en snelde.- hem te hulp; maar
hij was zoozeer m<it zijne puntige waar
overdekt, dat het moeilijk genoeg viel,
hem aan te vatten. Zijn naalden en
spelden drongen door al mijn vingers,
en tot overmaat van ramp begon zijn
neus te bloeden,, zoo'dat hij er allerer-
)armelijkst uitzag. Eindelijk echter
kreeg ik hem op de been, bemerkte dat
hij zich niet erg bezeerd had, gaf hem
een scboonen doek, dien bij beloofde
terug te geven, en tilde hem weer in
zijn wagen, maar nu in zittende hou
ding en in zeer gedrukte stemming.
Naarmate wij Beaucaire naderden,
nam het gedrang toe, en toen wij de
straten der stad doorreden, was gedu
rig de doortocht belemmerd. O, welk
een tooneell Welk een geraas, getier
en gewoel! Overal muziek in vollen
gang, vermengd met het gelui der klok
ken, terwijl de lieden elkander met al
de kracht hunner longen toeschreeuw
den. Wat al blijde ontmoetingen en
hartelijke verwelkomingen! Wat al
geurige dampen stegen overal uit oven
en gaarkeuken op.! Inderdaad, de jaar
markt van Beaucaire overtrof wel do
stoutste verbeelding.
Wellicht weet men, dat zij op een
uitgestrekte ruimte tusschen de Rho
ne en het op de rots gebouwde kasteel
gehouden wordt. Deze vlakte was her
schapen in een doolhof van door hou
ten loodsen, kramen of enkele afdaken
gevormde straten, waar allerlei koop
waren ten toon gespreid werden, ter
wijl de rivier met zwaar beladen schui
ten overdekt was. De huizen in de
straten der stad zelve waren bedekt
met de kostbaarste tapijten, zijden, da
masten en fluweel en stoffen; goud- en
zilverwerk lag in den rijksten over
vloed, het kostbaarste niet uitgezon
derd, zonder vrees voor den voorbij
ganger ten toon gesteld; overal voorts
hingen vlaggen en banieren vroolijk in
den wind te wapperen. Men vernam
de talen van alle natiën, Duitsch,
Spaansch, Italiaansch, Turksch, Ara
bisch, Russisch, dat, dooreenge-
mengd, een allervreemdsten indruk
maakte. O, het al geleek een verruk
kelijk droomgezicht!
Mijn oom Nikolaas heette ons har
telijk welkom, waarna mij de aange
name taak werd toevertrouwd, de vrou
wen bij 't bezoek op de jaarmarkt te
geleiden, terwijl mijn vader en de heer
Bourdinave voor hunne zaken uitgin
gen. Mijn moeder met een kind aan
elke hand, Madeleine en ik elk een an
der kind vasthoudende, Gabriëlle en
de oude Alice achter ons, vormden wij
zulk een gesloten stoet, dat wij ons een
voldoenden doortocht in 't gedrang
konden banen en zoo alles in oogen-
schouw nemen. Zelfs troffen wij den
tandmeester weer aan, en Alice, 0111
niet weer teleurgesteld te worden, gaf
zelve hem terstond een wenk. Hij deed
haar nu op den grond neerzitten, nam
haar hoofd tusschen zijn knieën en
trok met krachtigen ruk haar de slech
te kies uit. Zij gilde van pijn en klaag
de: „Gij beloofdet geen pijn te doen!"
„Mij zeiven niet" was zijn antwoord,
„maar voor u kon ik niet inatojanx"
Zoo lokte hij de lachers aan zijn zijde.
Intusschen, de kies was toch getrok
ken, zij werd haar met een buiging
overhandigd, waarna wij lachend onze
wandeling voortzetten.
HOOFDSTUK II.
Het S^.-Magdalenafeest.
Mijn oom Nikolaas hield een winkel,
en zijn kisten, laden en toonbanken
waren thans zoo volgestapeld met goe
deren, dat de steile trap, die naar de
bovenvertrekken leidde, geheel ver
sperd was; zelfs deze waren tijdelijk
in een winkelhuis herschapen. Daar
boven was het huisvertrek, en op den
zolder waren een aantal afgescho-ten
slaapkamers onder het schuin oploo
pend dak, voorzien van smalle ven
sters.
Tante Jeanne was een goedhartige
en uiterst gastvrije vrouw, zoodat zij,
al had zij nog andere gasten, niet ge
doogde, dat de heer Bourdinave en
zijne dochters naar hun nachtverblijf
zouden gaan zonder bij haar aan den
avondd.isch te hebben deelgenomen.
Zoo werden wij dicht naast elkander
gedrongen, rondom een tafel geplaatst,
en weldra vernam men het klinken
van glazen, het gerinkel van messen
en vorken, gemengd met vroolijk ge
snap, terwijl men ijverig trachtte al
kander te helpen, echter niet zonder
telkens noodwendig tegen zijn buur
man gedrukt te worden. Menig woord
werd gewisseld over den prijs der zij
den fluweelen en katoenen stoffen,
het krediet van onderscheiden firma's,
den algemeenen handelstoestand, over
hot hofleven en de politiek.
Tusschen Madeleine en hare zuster
geplaatst, kon ik haar menigen teede-
ren blik toewerpën; het deed vele woor
•den tusschen ons beiden overbodig
zijn.
Onder de vreemde gasten bevond
zich een Engelschman van zonderling
en ongunstig voorkomen, die alles wat
hij zeide. liet voorafgaan door de woor
den: „Ik wenschte te weten" en zich
niet met een kort antwoord liet af
schepen. Eindelijk merkte mijn vader
op: „Mijnheer, gij zoekt achter de han
delsgeheimen te komen; immers, gij
weeit, er zijn geheimen in alle nering
en bedrijf."
„Jui9t daarom wenschte ik die te
weten" antwoordde hij lachend.
„Maar een goede reden ook, waarom
wij die niet zullen verklappenher
vatte mijn vader, waarop hij den
vreemdeling den rug toekeerde en een
ander toesprak. Gabrielle fluisterde
mij toe: „Ik zal dien man voortaan
noemen: „Mijnheer ik wenschte te we
ten."
[Wordt vervolg&l
