NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN VRIJDAG 8 JANUARI 1926 TWEEDE BLAD. DE WATERSNOOD. De Koningin in hst overstroomde gebied. Naar Ede. H. M. de Koningin heeft gisteren een "tochtL gemaakt door hei overstroomde gebiojp teneinde den toestand van de slachtoffers in oogenschouw te ne men. Eerst ging de tocht naar Ede, waar in de militaire barakken een aantal vluchtelingen, meest vrouwen en kin deren zijn ondergebracht. De Koningin vertoefde ongeveer een half uur in de verschillende barakken, bezichtigde ook die, welke nog niet in gebruik zijn genomen en ten slotte een soldatenkeuken. Er waren op het uur van haar bezoek alleen maar vrouwen en kinderen, met wie dc Koningin rus tig babbelde, vragend naar hun toe stand. De vrouwen vonden haar toch y,zoo'n lief mensch", zeiden ze en ze voelden zich echt niks verlegen voor de Koningin. Zij waren heel tevreden met hun voor ons gevoel zoo bekla genswaardig lot; ze werden „best ver zorgd". „De mensehen zijn zoo goed voor ons'" kwam het oprecht van veler tippen. Een moeilijke tocht. Vervolgens ging het per trein naar Arnhem waar het hulpziekenhuis werd pezocht en toen kwamen de auto's Voor, en ging het naar Pannerden. „Het moet gezegd worden, aldus een der correpondenten, dat de Koningin een vrouw is zonder eenige vrees, een kordate Hollandsche vrouw; menige /Lndere zou op dien smallen dijk, waar jernauwernood twee wagens elkaar basseeren konden, den chauffeur een talmer gangetje hebben bevolen, maar telkens moest onze eigen chauffeur wat ineer gas geven om bij te kunnen blij- Ven. Voorbij den driesprong van Elden fing het niet recht naar beneden, den drogen polder door, maar links den koogen, smallen dijk langs de onderge- joopen uiterwaarden in de richting van fluissen. Onderweg moest een enkele maal een hardhoorige karrevoerder opzij getoeterd worden, de een begreep half ie beteekenis van dien koninklijken jtandaard op de voorste auto, bracht rauw zijn voertuig tot stilstand, maar ae ander bromde nog een nijdige op merking naar onze chauffeurs. Troosteloos was het uitzicht: links jn de wijde verten hier en daar een Jioeve onder water, soms heel ver ook jen baksteenfabriekRechts van jlen Huissenschen dijk begonnen lang zamerhand, voorbij Huissen zelf, ook fcleine meertjes, de gevolgen van den watersnood, zich te vertoonen. Hier en daar stapte de Koningin eens uit om naar den toestand te vragen ^an degenen, die in hun woningen, be deden aan den dijk, gebleven waren, van den dijk was een loopplank ge legd naar de zolders van de huizen; op iie planken stonden bewoners, toen de Koningin, staande op den dijk, in regen fcn wind met hen te praten stond. Een innig-zielig gezicht, die have- jooze, vervuilde menschen op de plan- een Bemoedigend sprak de Koningin en le luitjes waren er heusch verrukt >ver, in al hun ellende, dat ze nu toch echt zlf met de Koningin hadden ge praat. Op het grondgebied van Pannerden ionden de stakkerds, eenvoudige, rui ge landlieden, hun oogen niet geloo- fren, dat de Koningin daar in hoogst iigen persoon was. „Wat, de Koningin? Die juffrouw laar?" Ja, werkelijk, die „juffrouw" in ten donkeren mantel, die was het. Een oud vrouwtje, die jui9t langs angs kwani, wöu zich van heel dichtbij j>vertuigen, liep op zij achter de Ko ningin aan om haar in het gelaat te gunnen zien". Den kant van Loibith was de dijk te smal om te berijden en te gevaarlijk ook. De Koningin moest dus wandelen. Het woei- was bepaald ruw gewor den; een krachtige zuidwestenwind woei over de vlakke waterwoestenij De regen striemde allen in het ge laat. Rechts van den weg eerst een heeta rij armoedige woningen met een enkele zolderverdieping hoven den be- ganen grond, de meesten zonder dak raampje zeiis. De bewoners hadden hier een gat gebroken in de pannen va.i hun daken, om zich zoo toegang te verschaffen tot het schamele over schot van wat eens hun huis was. In ra? dakgoten. Weer dat zelfde beeld van de bevol king, die op het gerucht „de Koningin is daar" haastig uit de dakgoten ge kropen kwamen, om haar te zien, soms met kinderen op den arm. De mannen namen verlegen de petten in 'de handen, maar antwoordden flink op alle vragen van de Koningin. Over al waar de landsvrouwe weer^ verder stapte zich beschermend met de hand voor den feilen wind, diezelfde innige vergenoegdheid, van de bewoners, dat vader „met haar gesproken had." En merkwaardig, haast wonderlijk was ook overal de groote berusting, die uit de antwoorden sprak). Niet zonder moeite werd de plaats van de doorbraak bereikt, waar de Ko ningin zich van alles op de hoogte stelde. Op den terugweg werd nog even een bezoek gebracht, bij een varkenskoop man, die ook vluchtelingen in huis had. Ja, Majesteit"' zei hij. „we zullen het wel weer langzaam te boven ko men; wij moeten den moed niet laten zakken. Dat was nu diezelfde bemoedigende geest van al die ongelukkigen hier in de buurt, die hun droevigen toestand, welke eiken toeschouwer schokken moet, blijkbaar zelf niet eens zoo fel gevoelen. Toen de Koningin weer verder wil de, voegde hij haar een eenvoudig, maar zoo hartelijk en warm klin kend: „Wel thuis, Majesteit" toe. De vrouwen achter hem hadden tra nen in de oogen f 4j het noodlijdende volk. Bij het veer bleef de Koningin nog even praten met de menschen, die te hoop geloopen waren, een klein troep je hij het kroegje. Toen de Koningin daar zoo stond tusschen haar noodlijdend .volk, onder het miezerig-gele licht van een paar olie-lantaarns, bij dat landelijk her bergje aan het veer, bij het golvende water, toen kregen wij, zegt de Hdbl correspondent, even heel sterk den indruk van de goede landsmoeder, die zij zich hier, met haar warm voelend hart, wilde betoonenEen tooneel- tje was dat, ons herinnerend aan de plaatje9, die we allemaal wel kennen van haar voorvaderen, de Oranjevor sten. die bij vorige watersnooden op dezelfde deelnemende manier in weer en wind onder de geteisterden waren. 's Avonds werden te Arnhem op nieuw verschillende vluchtelingen be zocht. Vandaag wordt de tocht voortgezet. Prins Hendrik, die vanmorgen vroeg uit Den Haag vertrokken is, zal H.M. vergezellen. De Maas blSjit zakken. De Maas blijft langzaam aan zakkena Een aantal straten.te Venlo is vrijgeko men, doch in enkele staat nog tot 1 m. water. Desondanks komt het ver keer tamelijk regelmatig in gang. Het wordt door andere straten geleid, die mi een drukke passage hebben. De rijksweg naar Tegelen staat nog ge deeltelijk onder water. De autobus diensten VenloTegelen zijn met een omweg hervat. De val van den Rijn. Uit Arnhem seinde onze berichtge ver gisteravond: De Rijn is sinds he denmorgen nog 12 c.m. gevallen. De stand te tien uur hedenavond was 12.69 -f N.A.P. Uit Coblenz meldt een Wolff-tele- gram verderen val van den Rijn. KERK EN SCHOOL. NED. HERV. KERK. Beroepen: Te Nijk^rk op de Ye- luwe, D. J. v. d. Graat' te Ridder kerk. Bedankt: Voor Maarssen, E. Warmolta te Heerde. GEREF. KERKEN. Zestal: Te 's-Gravenhage_West, A. M. Boeijinga, te Sassenheim, N. Buffinga te Rotterdam, T. Ferwerda te Amste 'dam, S. G. de Graaf te Am sterdam, Dr. iioek te Soest en D. Sikkel te Amsterdam. Tweetal: Te 's-Gravenhage.'Wjest, N. Buffinga te Rotterdam en Dr. Hoek Ie Soest. CHR. GEREF. KERK. Beroesen: Te Woerden. N. Biide- mast te Delfshaven. Bedankt: Voor Steenvyjk, HVe- lema te Noordeloos. Bevestiging, Intrede, Afscheid. Ds. T. Jonker te Biezelinge, hoopt Zondag den 28 Februari a.s. afscheid te nemen van de Ned. Herv. Gem. te Biezelinge en Zondag den 7 Maart d.a.z. zijn intrede te doen te Joure, na bevestigd te zijn door Ds. J. Lau- rense van Amsterdam. Ds. P. BeYer uit Foudgum (Fr./ Tioopt 17 Januari a.s. zjjn in trede te doen bij de Ned. Herv. Gem. té O verschild na des morgens te zijn bevestigd door .zijn zwager Ds. de Vries te SchildwJlde. Ds. A. J. Begemann f De Afrikaansche bladen melden,»daL den 15en Nov. j.l. te Pretoria in den ouderdom van 94 jaren is overleden Ds. Adriaan j^rcob Begemann, pred. van de Herv. Kerk. Ds. 6. J. Stejer. Wegens voortdurende ongesteldheid is aan den predikant der Ev. Luther- sche Gem. te Bergen op Zoom, Ds.. G. T. Stejer, een onbepaald verlof toege staan. In den dienst zal door Luther- sche predikanten van elders worden voorzien. Dr. N. A. G. Slotemaker de Bruine. Aan de Groningsche Universiteit is bevorderd tot doctor in de godge leerdheid, op proefschrift „Eschato logie en Historie in verband met en kele godsdienstige philosophieën in Duitsonland sedert Kant", ae heer N. A. C. Slotemaker de Bruine, geb. te Haulerwijk (Fr./ Bij de promotie waren onder meer aanwezig de minister van Onderwijs, Kunsten en "Wetenschappen, Mr. V. .H Rutgers, zwager v^n cbn promo vendus, en de vader, prof. Slotemaker de Bruïhfe. De zaak dr. J. G. Geelkerken. Prof. dr. R. H. Woltjer, hoogleeraar aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en lid van den kerkeraad der Gerefor meerde kerk van Amsterdam-Zuid, die in de zaak van dr. J. G. Geelkerken em voorname plaats heeft ingenomen en nog inneemt, heeft, naar de N. R Crt. meldt, van het college van directeuren der Vrije Universiteit een brief ont vangen, waarin hem verzocht wordt zich uit de actie van dr. Geelkerken terug te trekken, daar door deze actie de belangen der Vrije Universiteit zoo zeer worden geschaad. Prof. Woltjer heeft hierop geantwoord wel bereid te zijn dit verzoek van directeuren in te willigen, mits ook' de andere hoogleer aren der Vrije Universiteit, dje zich in de zaak-Geelkerken niet onbetuigd ge laten hebben, zooals prof. dr. H. H. Kuyper en prof. dr. V. Hepp, hetzelfde standpunt zullen innemen. Dit optreden der directeuren van de Vrije Universiteit heeft in de Gerefor meerde kerk van Amsterdam-Zuid groote ontstemming gewekt en er is verband gelegd tusschen dit optreden en het feit, dat prof. Woltjer, die zoo als reeds gemeld, kort geleden tot ouderling der Gereformeerde Kerk van Amsterdam-Zuid gekozen deze benoe ming in beraad heeft gehouden. In de gisteravond gehouden vergade ring van den kerkeraad der Gerefor meerde kerk van Amsterdam-Zuid is echter medegedeeld, dat prof. Woltjer zijn benoeming tot ouderling heeft aan genomen. Assistenten en kweekelingen. Op de formulieren A, welke elk jaar aan alle scholen worden toegezonden ter verkrijging van heel wat statis.-he gegevens, komt dit jaar voor het eerst voor een rubriek voor assistenten en kweekelingen bij het onderwijs. Er worden dus nu door het geheele land gegevens verzameld over de aantallen dezer al of niet zelfstandige leerkrach ten en over hun salariëering. Uit het Sociale Leven. De strijd in de Mandenindnstrie, De door den Rijksbemiddelaar op 30 December 1.1. geformuleerde voor stellen zijn door de werkgevers zoo danig - gecommentarieerd, dat er wei nig of niets van is overgebleven. Daar de door den Rijksbemiddelaar geformuleerde voorstellen een compro mis waren van de besprekingen, en waarvan de bedoeling was, deze in Kaar geheel te verwerpen of te aanvaar den, hebben hiermede de manden fa brikanten op onorganisatorische wijze, deze 5aken behandeld en daarmede de mogelijkheid tot oplossing van "het conflict voorbij gestreefd. Hiermede hebben de fabrikanten èn de arbitrage èn de tweede poging van den Rijksbemiddelaar van ae hand ge wezen. De arbeiders hebben zich bereid ver klaard, op de basis dezer voorstellen te onderhandelen en te pogen tot een oplossing te komen. Deze bereidver klaring wordt na deze week niet meer gehandhaafd. De uitsluiting wordt met ingang van 6 Januari met een staking beantwoord, waardoor het aantal ruim vierhonderd wordt, waarbij met eenige dagen Ammerzoden wordt betrokken, waarmede dus het getal stakers tot een kleiige zes honderd wordt opge voerd. Uit de Katoenindustrie. De besturen der verbonden fabri kantenverenigingen hebben aan de besturen van „St. Lambertus" en Uni tas" mededeeling gedaan dat de eenige voorwaarde waaronder de katoenin dustrie concessies zou kunnen 'doen deze is, dat aan de bestaande drin gende behoefte aan een langere dan 48-urige werkweek worde tegemoet ge. komen. Na er nog op te hebben gewezen,, dat door de verhooging der uur- en stukloonen met 2Va pet. en een langere werkweek, een verhooging van de te genwoordige loonen met "0 pet. be reikt kan worden, verklaren ae werk- fevers zich bereid nogmaals met de esturen van St. Lambertus en Unitas te confereeren en wel, zooals gemeld, od Donderdag 14 Jan. a.s. des na middags 3 uur. Het hoofdbestuur van „De Een dracht" heeft aan de besturen van „Unitas" en „St. Lambertus" een schrijven gericht, waarin nogmaals ge vraagd wordt, of deze organisaties be reid zijn deel te nemen aan een ver gadering der vier textielarbeidersorga nisaties, tusschen wie voorheen samen werking bestond, om He vraag te be spreken, of het mogelijk is, tot ge zamenlijk optreden te komen. De „Eendracht", die geen voor waarden aan „Unitas" en „St. Lam bertus" stelde, is evenmin bereid ver klaringen als door deze organisaties gevraagd, af te leggen. Wel is de „Eendracht" bereid om bij eventueel© samenwerking 'tusschen de hoofdbesturen over de verhouding tusschen de organisaties nader te spre ken. Diepzee-loodingen in den Indischen Oceaan. In aansluiting op de vroegere be richten betreffende een plan voor diep zee-loodingen in den Indischen ArchL pel, dat door het Observatorium te Ba tavia is opgevat en reeds gedeelte lijk door de Marine ten uitvoer werd gebracht, verneemt de Java-bode ver. oer, dat telkens, wanneer de gelegen heid zich voordoet, bepalingen van de zeediepte door middel van geluidsigna len zullen worden verricht. De resultaten der diepzeebcpalingen die hebben plaats gehad, zulien bin nenkort door het observatorium wor den gepubliceerd. In de zeeën van den Indischen Ar chipel, waar zeer_ groote dieptevercchil- len voorkomen, zijn de loodingen, voor al in de diepere deelen, betrekkelijk schaa.'sch. Reeds uit een zuiver geo graphisch oogpunt wordt het daar om zeer gewenscht geacht, de kennis omtrent den vorm van den zeebodem uit te breiden. Die wenschelijkheid is o.a. nog niet lang geleden uitgespro ken, toen in Holland stemmen zijn opgegaan om een diepzee-expeditie uit te rusten, aldus het observatorium. Voor de kennis van' het relief van den zeebodem van den Archipel be staat ook daarom zooveel belangstel ling, omdat de processen van plooiing der aardkorst en bergvorming in deze gewesten nog in vollen gang zijn, ge tuige het groote aan:al aardbevingen. In het algemeen zijn de plaatsen, waar de diepte snel verandert, te be schouwen als dè zwakke p ekken in de gestolde buitenste schil der aarde. Een nauwkeuriger kennis van de ligging der aardbevingshaarden en van de on- derzeeschv. plooiingen in de aardkorst wordt door geologen en geophYsici der geheele wereld dan ook met be langstelling tegemoet gezien omdat zij een onmisbare basis vormen voor be schouwingen omtrent het ontwikke lingsproces van onze planeet. Aan het loodingsplan is in de maand Maart van dit jaar een begin van uit voering gegeven toen door 3 onder zeeërs ten zuiden van Baii een elftal bepalingen zijn verricht. In October werden zooals eerder vermeld ten zuiden van Java meer dan 200 loo dingen verricht. Hierdoor is men in staat gesteld, het gehee.e gebied tusschen 104 gra den en 116 graden oostenengte tot 12 graden zuiderbreedte in kaart te brengen. Zuoals onlangs reeds gepubliceerd, maakte men bij de plaats gehad heb bende diepLeoepaiingen georuik van het tijdsverschil tusschen net geiuid- sein dat zich onder water met een snelheid van 1500 meter per seconde verplaatst, en de echo. Soms kail men zelfs de echo hooren van fiet geluid, dat na aan het zee-oppervlak te zijn teruggekaatst, opnieuw van den zee bodem terugkomt, hetgeen een goede controle op de metingen geeft. Terwijl de vroegere loodLngen een globaai derucbeeid geven van net bo- demreliet. doen de nieuwe bepalingen meerdere merkwaardige bijzonderhe den duidelijk uitkomen. Hieronder zijn te noemen de diepte- inzinking tot ruim arie duizend Meter m en nabii de Wijnkoopsbaai, waar tevens de oorsprong ligt van een groot aantal aardbevingen. Deze inzinking zet zich als een breede, diepe trog ook ten Zuiden van Java voort, en wordt verder naar het Zuiden gevolgd dooi* een onderzeeschen rug, cLe zien plaat selijk verheft tot 1200 Meier onder den zeespiegel. Zeer merkwaardig is de steile hel ling ten Zuiden van dezen rug. Over een afstand van 20 kilometer daalt de zeebodem met een helling- van 1 op 6 tot meer dan zevendui zend Meter diepte. Ten zuiden van die groote diepte, op ongeveer 11 graden Zuiderbreedte, bevindt zich weer een rij van ver heffingen, die op één lijn liggen met Christmas-eiland. GEMENGD NIEUWS. Onverwachte erfenis. Een concierge te Boedapest heeft onlangs een zeer aangename mededeeling ont vangen. Zoodra de noodige formalitei ten vervuld zijn, zal hij namelijk in het bezit komen van een erfenis van ca. veertien millioen gulden. In 1846 is namelijk een herder, Leo pold Weissens, naar Australië getrok ken en daar in 1888 gestorven. Hij was er in geslaagd een aardig som metje bijeen te garen, vergat echter per testament over zijn geld te beschik ken, zoodat de Australische autoritei ten maar moesten uitzoeken, wie de rechtmatige erfgenamen waren. Het onderzoek heeft lang genoeg geduurd om ten slotte den eenig overgeblevene te ontdekken, voor wien het ronde sommetje al zeer welkom is, daar hij .7 kinderen heeft. Zoo weinig gelooft de brave portier aan de werkelijkheid, dat hij er maar niet toe kan komen, rijn baantje op 1> FEUILLETON. Kathlyn Barrington. 29) Forsyth, die reeds begonnen was mol het wrijven van zijn handen, hield daarmee op en keek eens naar zijn be zoeker. Reeds terstond had hij ge merkt, dat deze geen gewoon man was, maar een voorname ChLneescho opvoeding ha)d genoten. Waarschijnlijk was hij een voornaam diena ar van 'den mandarijn en als zooda'nig op de hoogte van diens plannen met hem In ieder geval was het de moeite waard een poging te wagen, die te we ten te komen. „Waarom bonden &e me eigenlijk? Waarom werd ik' hier gebracht?" „Vraagt u dat? U heeft een slecht geheugen, dokter. Gasteren werd u ver zocht Yong-Foo vóé/r zonsondergang te Verlaten. Maar u was ee*n dwarshoofd, u ging niet, u veronachtzaamde de waarschu wing; in uw eigen belang werd u dus na zonsopgang opgepakt." „In mijn eigen belang?" „Ongetwijfeld. Mijn geëerde meester jjwas zeer oTitdaan, toen hij hoorde, dat lh®h u gisteren, na het verlaten vau zijn paleis, had lastig gevallen. Hij be treurde het ten zeerste, en daar hij bang was, dat u zoo stijfhoofdig zou blijven, en hij niet in staat zou zijn de menschen in bedwang te houden en het zendinghuis zou worden ver brand heeft hij u-voor uw eigen vei ligheid meegevoerd. Zonder eenig teeken van ongeloof te geven, luisterde Forsyth naar die op eenstapeling van leugens. „Dus was 't het briefje, dat ik van juffrouw Bar rington kreeg, bedrog?" „Het is wel zoo goed het een maat regel voor uw veiligheid te noemen, dokter. De deugdzame dame Barring ton stelde het zelf voor.' „Stelde juffrouw Barrington het zelf voor?" In Forsyth's wijze van spreken liet zich een lichte verwondering bespeu ren. en terwijl hij overdacht of deze verklaring werkelijk waarheid was, kwam er een peinzende blik op zijn gelaat Dit viel den Chinees op en op zoetsappigen toon antwoordde hij: „De deugdzame dame was bang, dat uw weigeren u noodlottig zou worden en vervuld met zorg voor uw welva ren, als ze is, raadde zij aan het be doelde plan te volgen en u van uw eigen dwaasheid te verlossen." Onder het spreken van den Chinees bewoog Forsyth de beenen, waardoor de kettingen, waarmee hem de voeten waren gebonden, rammelden Hij vroeg zeer terecht: „Stelde juffrouw Bar rington ook in mijn belang voor, dat ik gebonden zou worden?" Eenigszins in de war gebracht door .cteze vraag antwoordde de Chinees met een effen en strak gezicht: „Neen dat is op mijn hevel gebeurd. Als zij er van hoorde, zou het haar ten zeer ste spijten. Maar het was, wat uw landslieden noemen een noodzakelijk kwaad, waarde dokter. Zooals u ziet, was het voor uw eigen gezondheid noodig, dat u Yong-Foo verliet. Had den we u niet gebonden, dan was u ongetwijfeld losgebroken en overboord gesprongen, waardooru uw eigen ondergang tegemoet zou zijn geloopen. Is 'tniet zoo, mijn waarde heer?" Dick Forsyth wilde daarover ndet praten, maar antwoordde met een vraag: „Waarheen brengt u me? Naar Canton?" De Chinees schudde het hoofd „Mijn zeer geachte en verheven meester ver langt niet dat u daar heen gaat, ten minste nu nog niet. Hij is overtuigd dat u zóó vooringenomen zijt met zijn regeerins te YongFoo, dat u hem niets dan ongerief zou veroorzaken; boven dien verlangt hij u van betere inzich ten te doordringen voor hij u naar uw eigen volk laat trekken. Daarom strekt hij de gastvrijheid van z'n huis voor u uit tot de grens van de pro vincie, die het geluk heeft door hem bestuurd te worden." „Zoo. Dus ik ben de gevangene van den mandarijn?" vroeg de dokter bot weg. „Zeg liever, zijn geëerde gast. Maar uw handen zijn weer in orde, en de rijst staat op u te wachten." Meteen klapte hij in de handen. Terstond ver scheen een bediende die op een blad een volledig ontbijt binnenbracht. De voorname Chinees gaf den bediende een kort bevel, waarop deze in een apart kopje thee inschonk en op een afzonderlijk bord een kleine hoeveel heid rijst deed. Vervolgens keek de eerste Forsyth aan en zei: „Ik heb ai ontbeten en nu weer eten is overdaad, maar uit achting voor een gast en in overeenstemming met de wetten der gasvrijheid eet ik met u mee." Hij wachtte niet, tot Forsyth begon, maan tastte direct toe en deze begreep, deft hij zonder eenig gevaar het voedsel kon nuttigen. Nadat hij zijn honger gestild had, nam de voorname Chi nees zijn kopje thee en keek glimla chend naar zijn gedwongen gast. „Mijn geëerde meester is nauwkeu rig in groote zoowel als in kleine din gen. Wat ik heb gedaan, zou hij ook niet geaarzeld hebben te doen; hoewel te veel eten iemand niet prettig be komt." Dick Forsyth had zijn ontbijt genut tigd en dronk eveneens een kopje thee. De Chinees klapte nog eens in de han den en weer verscheen de bediende, die de kopjes wegruimde. Een tweede bediende bracht een blaadje met siga ren en sigaretten, met een kleine opi- umpijp en een spirituslampje. „Rookt u, waarde dokter?" zei bij glimla- chend. De opium is voor mij. Na zoo veel rijst is het heerlijk. Maar als u de sigaren niet vertrouwt, wil ik ook wel mee rooken met u." „Dank u" antwoordde Forsyth na een oogenblik peinzen. Was er ook ge vaar. dan zou hij het terstond bemer ken. Wilde men hem dooden, dan kon den ze dat doel op allerlei wijzen' be reiken, Hij stak een sigaret aan en de Chinees deed eenige halen uit zijn pijpje, waardoor hij gedurende mis schien een minuut of drie in droomen verzonken was. CWordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1926 | | pagina 5