NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DONDERDAG 31 DECEMBER 1Ö2®
i WEEDE BLAD.
OUDEJAARSAVOND.
Ik zal dan geduriglijk bij U
zijn; Gij hebt mijne rechterhand
gevat. Gij zult mij leiden door
Uwen raad ,en daarna zult Gij
mij in heerlijkheid opnemen.
Pe. 73 23, 24.
De laatste dag van het jaar.
In den gezelligen huiselijken kring,
gezegende familiekring! gaat er
ions toch heel wat door de ziel, in
idie laatste dagen.
Hebt gij een goed Kerstfeest gehad,
en gewaardeerd, dat ge het in uw
warme huiskamer, gezellig verlicht,
en gezegend door veel blijde gezichten
hebt mogen vieren?
Zijt ge ook zelf naar Bethlehem ge
weest?
Er is zeker in menig hart plaats,
voor eerie ootmoedige schuldbelijdenis.
Maar daar is ook plaats voor dank
bare nagedachtenis.
Onze Oudejaarsavonddiensten hebben
tot opschrift „dankstond"; en ook deze
laatste meditatie in dit blad geve ve
len eenige leiding bij hun stillen dank
dienst in het huisgezin.
Ware dankbaarheid is zeldzaam.
Van tien melaatschen, door den
Heiland genezen, komt er maar één
terug En die ééne was een Samari
taan!
En er is zoo rijke zegen aan de dank
zegging verbonden. In den brief aan de
Golossenzen beschrijft de apostel hoe
de gemeente in het geloof toeneemt en
overvloedig wordt door de dankzegging
De 73e psalm is geen lof- en dank-
psalm; er komen schrijnende wanklan
ken in. Maar de dissonanten worden
opgelost en dan wordt het vrede.
Dan gedenkt de psalmist zijn rijke
dankstof: Gij hebt mijn rechterhand
gevat. Let goed op het persoonlijke:
Gij, Hij spreekt niet, bespiegelende,
over wat de Heere wel en wat Hij
niet gedaan heeft, Maar het is: Gij.
Hij heeft het over 's Heeren voorko
mende liefde.
Gij hebt mijn rechterhand gevat; Gij
het eerst.
Wij zijn niet op zekeren morgen op
gestaan om Zijne hand te grijpen; zij
was er, éér wij het wisten, toen wij
het nog miskenden en haar afweerden
of ontvluchtten. Zij, het eerst.
En die voorkomende was ook op-
Eoekende liefde. Gij hebt mijnrech
térhand gevat; de rechterhand' van
een, die het waarlijk niet verdiend had
en ook niet verwacht.
De hand van een dwaas en ontevre
den mensch; die „in zijne nieren ge
prikkeld werd en wiens hart was ge
zwollen; een hoogmoedig mensch, die-
over Gods rechtvaardig wereldbestuur
vonnis velde; een aanmatigend mensch
die in eigen schatting toch maar lang
niet „de eerste, de beste" was; en toch
Mgenlijk ook een moedeloos mensch,
die met al zijn eigen wijsheid geen
uitkomst wist: „,1k was onvernuftig
sn wist niets".
t Zou heusch niet bovenmatig hard
geweest zijn, als die groote en goede
God eens eerst gewacht had tot wij
naar Hem vraagden. Maar dat deed Hij
niet.
't Was opzoekende liefde. En h e r-
stel.lende. Gij hebt mijn rechter -
hand gevat. Niet „gevraagd, ^ge
zocht", er om„aangehouden"; maar
„gevat".
iEn nu behooren die twee bij elkan
der; mijne zwakke rechterhand en Uw
sterke Vaderhand; mijne bevende kin
derhand en Uw stevige Vaderhand;
mijn onrustige menschenhand en Uw
oneindig vaste Vaderhand. Dat is een
ontroerende herinnering, die we uit het
oudejaar meenemen; is het niet ook
een profetie?
Ja dat is voor onzen psal
mist wel het geval; het is voor hem
de profetie van zijn vaste vertrouwen.
„Gij zult mij leiden".
Dat is noodig voor ieder onzer; en
veilig ook, en gezegend, Want deze
gids is een betrouwbare gids, met
wien nog nooit iemand bedrogen uit
kwam.
„Gij zult mij leiden naar Uwen raaiql;
Gij hebt ook met mij uw plan; óók met
mij, alsof ik er maar alleen was; er
zit vastheid in Uwe leiding en teeke-
ning. Dat kan de kleine mensch zich
niet voorstellen, en de oppervlakkige
onmogelijk achten, en de ongeestelijke
yerdraaien tot zijn verderf. Her is dier
bare waarheid en groote heerlijkheid.
En eindelijk: ,?Gij zult mij leiden
naar de heerlijkheid". Het heimwee
■yan ons liart gaat uit naar de heerlijk
heid Gij moet maar eens hooren hoe
veel vraag er is naar boeken over die
heerlijkheid, in alle landen, in alle ta
len. „I* de dood het einde? Heeft de
men^cu en ziel? Is er leven na
leven?" Al die onderwerpen worden
met gretigheid overdacht. Waarom
toch
Omdat de mensch op heerlijkheid is
Is dat in hetOudejaar onze levenser
varing geweest? dan wijst de psalmist
ook op het beste voornemen voor het
nieuwe: „Ik zal dan gedurig bij u zijn"
Dat beteekent niet dat Asaf in den
tempel in Jeruzalem komt wonen;
maar dat de atmosfeer van den tem
pel bij Hem thuis zal zijn.
Dat sluit uit elke bewuste ongehoor
zaamheid; en dat bevat de bede: ,maak
Gij zelf mijn leven tot een offerande
en een eere van Christus!" En dit
goede voornemen wordt gevoed' met de
hoop op de komende heerlijkheid.
Wij hebben zulk een levende hoop
noodig; om goeden moed te houden in
deze dagen vol van verschrikking. Gaat
1925 onder in stormen en nevelen?
Neen, bet i® ons een jaar onzes Hee
ren geweest.
Het bracht ons rijke dankstof Het
schonk ons rijke zegeningen. Het ver
nieuwde ons het Kerstevangelie. Bij het
graf van het jaar staat ook ditmaal
weder,'de kribbe van onzen Verlosser.
En daar lezen we: „Alzoo lief heeft
God de wereld gehad, dat Hij Zijn
eeniggeboren Zoon gegeven heeft, op
dat een iegelijk die in Hem gelooft,
niet verderve, maar het eeuwige leven
hebbe".
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Papendrecht (toez.)
S. C. van Wijngaarden te Linschoten.
Te Mjjdrecht, F. van Aseh te den Ham.
Te Zierikzee, carad. J. J. Damsté te
Apeldoorn.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Houwerzijl enOost
burg, cand. J. P. C. ten Brink te Apel
doom. Te Kolluin, S. W. Boe te Dekkum
GEREF. GEMEENTEN.
IBerloepen: Te Goes, A. yechagen te
Middelburg.
Kerkbouw.
Te Voorburg is voor den verbouw van
de Genei Kerk Laan Oostenburg jloor
de leden der Gemeente ruim f if.ooo
geofferd, terwijl de jaariijksdhe bijdia-
gen zijn verhoogd met plm. £2100.
Ds. J. A. de Vries.
Te Zaamdag heeft gisteren de Geref.
predikant Ds. J. A. de Vries, die om
gezondheidsredenen emeritaat heeft ver
regen, afseheid genomen.
Daar De. de Vries zelf niet aanwezig
kon zijn, heeft zijn ambtgenoot aldaar,
Ds. W. Breukelaar de afscheidspreek
Gereformeerde predikanten.
De algemeene vergaderingen der Ver-
eeniging van predikanten m de Geref.
Kerken in Nederland, zullen, naar de
„Stand." bericht, gehouden worden op
Woensdag 7 en Donderdag 8 April.
Alle samenkomsten kunnen niet in
het Jaarbeursgebouw te Utrecht plaats
hebben.
Referaten zijn toegezegd door Ds. K.
Fernhout van Vreeland over: „De eigen
zielzorge van den pastor", en door den
oud-minister van Oorlog: J .J. C. van
Dijk over: „Christendom en militaire
dienst".
In de besloten avondsamenkomst zal
Ds. Kunst een inieidine geven.
Over een derde referaat wor^lt nog
gecorrespondeerd.
Stndie in de paedagogiek.
Het zal in de toekomst voor on
derwijzers en andere studentenin dé
paedagogiek mogelijk zijn middelba
re akten te behalen. Reeds is één of
ficiouze akte ingesteld, na faet aiamvan
kelijk pfan der Regéering om mid
delbare examens in dit vak in te
stellen tijdelijk opgeschorst is.
Het eerste examen is onlangs af
genomen en werd bijgewoond na
mens den Minister van Onderwijs
door den heer G. Bolkestein, als
vertegenwoordiger van 'den Minister
bij deze examens belioemd. Dé cam-
didaat, de hear Jonkmam is ge
slaagd voor het examen. A.
Het Biestuur der Verèfeniging dat
de examens afneemt, bestaat uit:
Prof. Ph. Kphnstamm, hpogleeraar
aan de Gem. Universiteit te Amster
dam, voorzitter; 'Prof, J. H. 'Gun
ning Wzn., hoogleeraar aan de Rijks-
Universiteit te Utrecht; Prof. R. H.
jWoltjer, hoogleeraar aan de Vrjje
Universiteit te Amsterdam; Prof. T.
(Hoogveld, hoogleeraar aan de R.K.
Universiteit te Njjmegen.
(Wettelijke bevoegdheden zullén uit
het bezit van het diploma voor
hands nog niet voortvloeien. Toch
yertrquwt het bestuur der Vereéni-
ging,"dat de akte zich spoedig zal
inburgeren en haar bezit van beteA-
kenis zal blijken bjj sollicitaties bijV.
voor leeraar in de paedagogiek aan
een kweekschool, ambtenaar *tuj '"s
Rijks opvoedingswezen, in de vrije
jaugdvorming enz.
Bepaalde diploma's zijl vocp toe
lating tot de examens niét noodig,
wel voldoende algetneéné ontwikke
ling, die men zal moeten aantoo-
nen. Voor toelating tot het Bi.-ge
deelte maat men dé akté IA! béhaald
hebben.
iHet examen A' omvat: Encyclo
paedic der paedagogiek, Psychologié,
Inleiding tot de wjjsbegeeaé.
(Het examen B omvat één hoofd
vak en twee "bijvakken.
Het hoofdvak is de paedagogiek
in Wr vpbtm nmy^jfr mét dien ver
stande, dat rekening gehouden zal
worden met de voorkeur van den:
candidaat voor een oi meer bepaalde
onderdeelen daarvan. Wanneer tén
gevolge hiervan naar het oordeél van
den studieleider en van het Bestuur
der Vereonigrng "beperking van de
examenstot noodzakelijk wordt, kan
het aantal bijvakken worden ver
minderd tot één.
BINNENLAND.
Ontvangst ten hove.
De Koningin zal op Nieuwjaarsdag
halfzes 's avonds receptie verleenen
voor de voorzitters van de beide Ka
mers der Staten-Genéraal, de ministers,
hoofden der departementen van alge
meen bestuur, den vice-president van
den Raad van State, den commissaris
der Koningin in Zuid-Holland, den bur
gemeester van >-Gravenhage, den di
recteur van het Kabinet der Koningin,
er< den gouverneur djer Residentie.
Te kwart voor zes verleent Hare Ma
jesteit audiëntie aan de leden der hof
houding.
A.s. Zaterdagmiddag 12 uur zal de Ko
ningin het corps diplomatique bij haar
hof geaccrediteerd, benevens het Per
manente Hof van Internationale Justi
tie de gelegenheid schenken tot aanbie
ding van gelukwenschen bij de jaarwis
seling.
Het verdrag met België.
De Nederlandsche Maatschappij voor
Nijverheid en Handel heeft in een adres
aan de Tweede Kamer verzocht, te be
vorderen, dat na de publicatie van de
memorie van antwoord inzake het ont-
werp-verdrag Nederland—België vol
doende tijd worde gelaten aan het Ne
derlandsche volk om alle argumenten
betreffende dit zoo belangrijke tractaat
te wikken en te wegen, opdat zijn mee
ning zal kuüfcen vernomen worden
vóórdat door de Kamer een beslissing
wordt genomen.
Baron Gevers.
Naar Wolff gisteravond meldde, gaat
baron Gevers, onze gezant te Berlijn,
die onlangs bij een autobotsing eenige
ribben gebroken heeft, goed vooruit.
Men verwacht, dat de gezant binnen
enkele dagen het bed zal mogen verla
ten.
Dir.-generaal der belastingen.
Bij K.B. is, met ingang van 1 Januari
1926, bij het Departement van Finan
ciën benoemd tot directeur-generaal
dér belastingen mr. dr. J. H. R. Sin-
ninghe Damsté, 'thftns hoofddirecteur
der directe belastingen, invoerrechten
en accijnzen.
W. J. F. Juten.
De heer W. J. F. Juten, burgemeester
van Wouw en oud-lid der Tweede Ka
mer, is zeer ernstig ongesteld.
Record regenval.
Het Kon. Meteor. Instituut te de Bilt
deelt mede:
Tengevolge van een aanhoudenden
zwaren regen der laatste dagen is te de
Bilt reeds gistermiddag de grootste re
gensom overtroffen, die ooit sinds het
begin van de waarnemingen in 1849 te
Utrecht op te de Bilt in December is
gevallen. Deze bedroeg 152.8 m.M. in
December 1891; thans is reeds ongeveer
December 1891; thnns is reeds ongeveer
155 m.M. opgevangen (normaal is 67
m.M.) ener volgt nog meer.
Joodsche hulde aan het Koninklijk
echtpaar.
Dezer dagen heeft te 's-Graven_
hage vergaderd de Ned. Zionisten
bond. Tijdens die vergadering heeft
een aantal Zionisten en niet-ZionisL
ten een plan beraamd om de' Ko
ningin. en den Prins te huldigen bijl
hun 25-jarige echtvereeniging op 7
(Februari- Het plan is, alle JodeW
in Nederland in de gelegenheid té
stellen door het schenken van een
bijdrage mee te doen aan deze spé-
ciriek Joodsche hulde. Men wil na
melijk met de verzamelde geldénhét
Koninklijk Echtpaar inschrijven in
het gulden boek van het joodsche
volk, waarin al reeds een aantal
vorstelijke personen en groote staats
lieden 'wegens hun veidienstén voor
het Joodsche volk staan ingeschre
ven. Een door een Joodsch kunste
naar te vervaardigen oorkonde zal
daarvan aan dé Koningin en "den
Prins mededeeling doen. Een album
met de namen der schenkers zaldë
ze oorkonde vergezellen, én dé ovér-
blijvende gelden zullen wordén gé-
Stort in het Joodsch Nationaal Fonds,
om daarvoor in Palestina een boom-
aanplant te bekostigen, die den naam
Oranje-bosch zal aragen.
De Ghr. Vakbeweging in Znld-Airlka.
wDe .Gids", het orgaan van het
.Ghr. Na*» 'VaWerbcnd, meldt hjet vol-
Het is reeds aaruinien tijd gele
den, dat wij in ,T>e Gids"" 'iets kon
den berichten over 'de Christelijke
Vakbeweging fh Zuid-Afrika.
Indertyd scheien "het of 'het er van
jou komen. Toen voor eenige jaren
raj de staking aan den Rand, deze
verliep fci revolutionaire agitatie,
(scheerÈ Jép* ontwaking te komen. Even
wel, dié beweging is toen doodge-
loopen. Men miste de juist? leidérs.
Onze vriend Van Wagöningen,
Oudzv.Qorzjtter van onzen N.C.Bi, die
te Stellenbosch woont, is echter nog
steeds bezig om het terrein té vér-
kennèn en pogingen in het werk
te steilten, die bedoelen dé Ghristé-
lijko vakbeweging ih "Zuid-Afrikawas
ten voet te doen verkrijgen.
Dezer dagen ontvingen wij_ weer
van hem een schrijven, waarin hg
ons mededeelt, dat er ook onder de
geestelijke leidslieden ëënigé "ontwa
king "komt. De heer Van TWageonn
gen heeft een bespreking géhaa mét
>s. De Villiers, predikant te Stel
lenbosdh. (Ds. De Villiers kende ons
land; hij studeerde aan de V. XI. te
Amsterdam', over de noodzakelijk
Jheid van Chr. vakorganisaties. Ds.
De Villiers zal daarover nu een, reeks
artikelen schrijven in de Kerkbode.
Onzerzijds hopen wij hem geregeld
met onze beweging op de hoogte té
houden en hem onze vakverenigings
litteratuur toe te zenden.
Het oprichten van een comité en
het beleggen eenér Christélijk-
sociale conferentie is in voorberei
ding.
Ook hoopt de heer Van Wage-
ningen, n£ de artikelen vah Dg. De<
Villiers in de Kerkbode, practise!*
de Zaak der Christelijke vakbewe
ging te belichten.
Moge dit alles resultaat hebben.
Wjji danken vriend Van Wagenin-
gen voor zijh bemoeiingen. Moge
God zijn pogingen zeegenen.
Ramp te Borcnlo.
De officieren en manschappen van
het regiment genietroepen hébbén
thans naar het „Utr. Dgbld." meldt,
van het gemeentebestuur van Bor-
culo de medaille ontvangen ter her
innering aan un optreden tijdens den
stormramp aldaar.
De eene zifde van de medaille vér
toont de afbeelding van een ver
woest huis; de andere zijde die van
het wapen van Borculo.
Uit het grijs verleden.
HET NIEUWJAARSFEEST.
De Nieuwjaarsdag behoort, met Pa-
schen, Hemelvaartsdag, Pinksteren en
Kerstmis, tot de algemeen erkende
Christelijke feestdagen. Vandaar dat in
de Gereformeerde (en ook in andere)
kerken, op Nieuwjaarsdag des mor
gens godsdienstoefening wordt ge
houden, evenals op Hemelvaartsdag;
dit onderscheidt deze dagen van den
Goeden Vrijdag, die hoe jammer som
migen dit ook vinden, nog steeds geen
„erkende" dag is. In de Roomsche kerk
was de Nieuwjaarsdag tot voof kort
een verplichte kerkdag; thans is het
alleen een dag van devotie.
De Nieuwjaarsdag behoort tot den
Kersttijd in engeren zin, wanneer wij
onder den Kersttijd in ruimeren zin
verstaan het tijdvak van 40 dagen tus-
schen Kerstmis en Maria Lichtmis (2
Febr.). De Kersttijd in engeren zin om
vat dan het z.g. dodekahémeron, d.w.z.
de twaalf dagen tusschen Kerstmis en
Driekoningen (6 Januari).
In verband met de gewoonte in de
oude Kerk op het octaaf of den acht
sten dag na de groote feestdagen nog
een naviering te doen plaats hebben,
had de 1ste Januari oorspronkelijk al
leen beteekenis als octaaf van Kerst
mis. Daar kwam later nog bij de her
denking van 's Heeren besnijdenis; im
mers toen acht dagen vervuld waren,
werd het goddelijk Kindeken besneden
en ontving het den naam Jezus (Luc.
2 21).
Deze drie feestdagen uit den Kerst
tijd werden menigmaal verwisseld. Zoo
werd in de Oostersche kerk, en oor
spronkelijk ook in de Westersche kerk
op Epiphania (6 Januari) niet herdacht
de verschijning des Heeren aan de hei
denen, maar Zijn verschijning in het
vleesch; ook werd in de Middeleeuwen
de aanvang van het nieuwe jaar van 1
Januari op 25 December verlegd.
Gevolg van een en ander was, dat
menigmaal en dikwijls op willekeurige
wijze een verschuiving der folkloristi
sche gebruiken, aan deze dagen eigen,
plaats had.
Het Nieuwjaarsfeest is van Ooster-
schen oorsprong; via de Romeinen is
het tot ons gekomen.
Verschillende oude volken, o.a. de
Babyloniërs en de Romeinen, begonnen
het jaar niet met Januari maar met
Maart, dus omstreeks het begin der
lente. Vandaar, dat de laatste vier
maanden des jaars September, October,
November en December heeten, d.w.z.
de zevende, achtste, negende en tiende
maand.
Met den lsten Maart aanvaardden bij
de Romeineh de consuls hun ambt;
sedert 153 v. Chr. werd deze plechtig
heid gesteld op 1 Januari.
De „Kalendae Januariae" (de eerste
dag van Januari) werd alzoo de aan
vang van het burgerlijk jaar en op de
zen dag werd dan ook het Kalender
feest gevierd.
Vooral in den laat-Romeinschen
keizertijd kréég dit feest groote betee
kenis; dit hing samen met de geheele
cultuur van die dagen, die sterk onder
Egyptische en Babylonische invloe
den stond.
De soldaten in het oosten van het
Romein8che rijk.kozenin nayojging
AAN HET ZOEKUCtii.
rprCtfTdrtV
Mijn laatste zoek lichte in bet oude
jaar.
Het oude jaar, maai- dat nog zoo
nieuw schijnt en dat ons in zijn weg
snellen bevestigt, dat wij onze jaren
doorbrengen als een gedachte
Mijn taak is met om aan het voor
bije jaar een overzicht te geven.
Slechts even laat ik mijn zoeklicht
dwalen over den tijdkring die achter
ons ligt.
En dan zie ik niets anders dan men
schel ij ke zwakheid in dubbelen zin.
Ook dit- jaar heeft 't weer geleerd dat
de sterkste onder ons niets is dan ijdel-
heid. Als bloemen zijn ze weer afge
sneden, onze vrienden, kennissen, fami
lieleden, ouden, jongen., wakken en
sterken.
En wat zijn we niet vaak, jvij, die
't misschien zoo dapper en met geest
drift zongen: ,,'t 19 Uwe zaak waar
voor wij staan, Heere Jezus Uwe al
leen" geweest als slappe» rietstengels,
die door den wind heen en weer be
wogen worden.
Menschel ijke ontrouw was er weer
aan alle kanten. Maar ook: onverander
lijke goddelijke trouw
Het zijn de goedertierenheden des
Heeren dat we niet vernield zijn.
En nu gaan we. zoo God uil. het
nieuwe jaar in.
Blijke het in 1926. ook in ons werk
op maatschappelijk en politiek gebied,
dat ons schild is van den Heere en
onze Koning van den Heilige Israels.
OBSERVATOR
van Babylonische gebruiken op dit
feest eemkoning, Wien alles geoorloofd
was, maai* die aan het einde van het
feest gedood werd.
Ja, zelfs omgaven zij dezen koning
met een lijfwacht en een harem (waar
bij soldaten zich als vrouwen verkleed
den) en haalden allerlei fratsen uit.
^Ve hebben bier te doen met tweeërlei
en wel met de gebruiken van het Baby
lonische Zakmuk alsmede van de oud-
Romeinsche Saturnaliën.
Beide zijn een soort van carnevals-
feest.
Op het Zakmuk of Nieuwjaarsfeest
der Babyloniërs had zoo geloofden
dezen de godenvergadering plaats,
waarin over het lot der menschen be
slist werd.
De goden hadden het dan evenwel
daarmee te volhandig dan dat zij ook
nog tijd zouden over hebben om hier
op aarde orde op zaken te stellen, van
daar, dat de booze geesten vrij spel
hadden.
De menschen konden in dien tijd niet
beter doen dan zich te verkleeden en
zich zoo dwaas en ongewoon mogelijk
aan te stellen teneinde de booze gees
ten om den tuin te leiden.
De Saturnaliën waren een oud-Ro-
meinsch feest, waarop het verschil tus
schen heeren en slaven wegviel en zij
tezamen aten en dronken en vroolijk
waren, ja zelfs de slaven door hun hee
ren bediend werden. Ook gaf men el
kaar op dezen dag geschenken
Nog een andere reden is er, waarom
het Nieuwjaarsfeest in den laten Kei
zerstijd zulk een groote beteekenis ver
kreeg en wel de verbreiding der astro
logie, die eveneens uit het Oosten af
komstig is.
Immers deze hecht veel waarde aan
het gesternte, waaronder het Nieuwe
jaar begint, zoodat de eerste dag van
beslissende beteekenis werd geacht.
Ook de geschenken (vooral in geld), die
men elkaar op den Nieuwjaarsdag gaf,
werden als een gunstig voorteeken
voor een voorspoedig jaar beschouwd.
Wij Christenen zijn niet zoo bijgeloo-
vig als de wereld destijds was, en nog
steeds is. Dit beteekent evenwel niet,
dat wij zoo nuchter moeten zijn den
Nieuwjaarsdag te beschouwen als een
dag gelijk iederen anderen.
Het is een goede gewoonte, op dezen
dag onze familieleden en vrienden een
gezegend jaar te wenschen.
Het verdient ook aanbeveling, meer
dan veelal geschiedt, op dezen dag op
te gaan naar Gods buis en Hem een ze
gen af te smeeken voor het aangevan
gen jaar.
Het ware zelfs niet af te keuren, in
dien wij evenals onze Roomsche mede-
Cristenen dezen dag zagen in het licht
van het acht dagen te voren gevierde
Kerstfeest en er aarf gedachten, hoe
Christus op den achtsten dag reeds
de eerste droppelen bloeds stortte voor
de verlossing der Zijnen en den Naam
Jezus (De Heeré maakt zalig) ontving.
Want hoe zouden wij het ingetreden
jaar beter kunnen beginnen dan in den
Naam van Jezus?
O Naam, wiens klank de hel vervaart.
Vereerd in hemel en op aard.
Wees mij een troost in allen nood.
Een kracht in de ure van mijn dood,
In de eeuwigheid mijn hoogste Goed
Entailer vreugden,overvloed 1
