NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 19 DECEMBER 1925
AM OE BlflOEH ZEGGEN.
Van twee wallen eten.
De Engelsche Regeering tracht tot
bezuiniging te komen ook inzake de
vloot.
Daartoe werd nu voorgesteld een der
marine-werven in Schotland op te hef
fen.
Voor de betrokken plaats is dat na
tuurlijk een groote schadepost. De
plaatsontleent er haar beteekenis en
welvaart aan. En nu zal daar zoo maar
een streep door gehaald worden?
Het laat zich verstaan, dat men pro
testeert.
Maar wat is nu het eigenaardige,
zegt de Standaard? Dat in het La
gerhuis dit verzet weerklank vond en
hocfdzakelijk gevoerd werd door den
leider der Labourpartij, door MacDo-
nald.
Men zou verwachten dat de bezuini
ging op de vloot juist door dezen
Staatsman zou worden toegejuicht.
Hij wil dat op hem gelegen tijd ook
wel doen. Maarals er gevolgen ko
men, die de arbeiders in het betrokken
bedrijf onaangenaam vinden, dan
maakt hij zich ook de tolk van die on
tevredenen.
Men ziet hier een familietrek met de
genen in ons land, die eveneens gaarne
van t\yee wallen eten.
De Engelschen weten het anders wél,
dat men de pudding niet tegelijk eten
en sparen kan.
Wie de ontwapening wil, moet na
tuurlijk ook de opheffing der industrie
willen ten behoeve der wapening, met
al de gevolgen van dien.
Het is zoo duidelijk als het maar kan
Alleen blijkbaar niet voor een z'.g.n. de
mocratische politiek.
Kerk en politiek.
Er is door ons, zegt de Waarheids
vriend, bij verschillende gelegenhe
den de aandacht gevestigd op de o.i.
bedenkelijke en afkeuringswaardige
•tactiek van vele Christelijk Histori-
schen om de Kerk dienstbaar te maken
aan de politiek.
Het heet zoo telkens, dat het lid zijn
van de Hervormde Kerk op politiek ter
rein verplicht tot het stemmen op Chr.-
Historischen.
Nog de vorige week kon men in het
Christelijk Historisch weekblad ,D e
Zuidhollander" lezen, hoe de
heer G. Lekkerkerker op de jongste
vergadering der afdeeling „Leiden" van
de Chr.-Hist. Unie, als bewijs van de
kracht welke van de Christelijk-Histo-
rische beginselen uitgaat, met ingeno
menheid het feit vaststelde, dat bij de
Kamerverkiezing in 1922 van de 800
Hervormden kinderen inbegre
pen in de gemeente Sassenheim er
329 stemden op de Chr.-Historische lijst
Dit vereenzelvigen van de Kerk met
de politiek lijkt ons uit den booze.
Wij zouden over dit onderwerp, na
hetgeen wij daarover reeds vroeger
schreven, niets meer gezegd hebben,
ware het niet, dat in het nummer van
„D e Z u i dh o 11 a n d e r" van deze
week een artikel voorkwam, dat juist
over het onderwerp „Kerk en Politiek"
in een breed opgezet stuk handelt en
wel naar aanleiding van de kerkelijke
verkiezingen te Steenwijk, waar de H.
G. S. candidaten stelde tegenover die
der Confessioneele richting.
Met den schrijver van het stuk uit
„De Zuidhollander" keuren ook
wij, wat in Steenwijk gebeurde, ten
strengste af. De politiek heeft buiten de
Kerk te blijven.
Maar lag het hier op den weg van
den Chr. Historischen schrijver den
censor te spelen en der Hervormde
Staatspartij de le9te lezen over het
vereenzelvigen van de Kerk met de
politiek?
Geldt ook hier niet het spreekwoord:
Wie wind zaait, zal storm oogsten?
GEMENGD NIEUWST
Hevige sneeuwval. De cor-
correspondent van de „Times" te Ge-
nève maakt 'melding van hevigen
sneeuwval over geheel Zwitserland,
waardoor vertraging is ontstaan in den
treinenloop, en sterken vorst.
De koude jaagt de wilde zwijnen uit
hun schuilhoeken en maakt, dat de
dieren steeds driester optreden. Ver
schillende hunner vielen reeds als of
fers der dorpsbewoners, die het geweer
ter hand namen en jacht op de grim
mige gasten maken.
Postroof. In den internatio
nalen trein Parijs—Triëst heeft een be
langrijke diefstal plaats gehad.
Van den kant der Zwitsersche auto
riteiten wordt over dezen roof het vol
gende gemeld:
De Amerikaansche post naar Zwit
serland, Italië, den Balkan en Egypte,
die van Havre via Parijs, Ballorde (aan
de Zwitsersche grens) en den Simplon
naar Milaan wordt vervoerd, bestaat
uit enkele honderden postzakken, die
te Parijs, Ballorde en te Milaan ge
opend worden om de voor de betreffen
de landen bestemde zendingen te ver
wijderen.
Na den diefstal werd medegedeeld,
dat drie postzakken opengebroken en
beroofd waren terwijl uit de overige
de banknoten waren verwijderd. De
loodjes der postzakken waren verbro
ken en handig weer in orde gebracht.
De Zwitsersche autoriteiten vermoe
den, dat de diefstal op Fransch grond
gebied heeft plaats gehad.
Na 22 jaar. Voor de rechtbank
te Aschaffenburg is een proces begon
nen in verband met een roofmoord,
welke 22 jaar geleden in de nabijheid
van deze stad heeft plaats gehad.
Verscheidene personen werden in
verband met den moord op een 22-jarig
meisje, dat, door 18 wonden verminkt,
werd gevonden gearresteerd en in ver
hoor genomen, doch bij gebrek aan vol
doende bewijzen werden zij weder vrij
gelaten.
Thans schijnt het zoover, dat vol
doende materiaal aanwezig is om tot
een proces over te gaan. Terecht staat
een zekere Umhöfer uit Würzburg, die
ten tijde van den moord te Aschaffen
burg werkzaam was.
Er zijn 44 getuigen gedagvaard.
Goedkoop brood. Te Ol-
denzaal heeft een molenaar een nieuwe
bakkerij geopend en de prijs van het
roggebrood op 4ct. per pond geste'd.
De plaatselijke concurrenten lieten hét
er echter niet bij zitten doch verjaag
den de prijs van hun brood tot 3 ct.
per pond.
Men moet nu te Oldenzaal zijn om
goedkoop brood te eten.
Verdro liken. De sleapboot,
'Lijntje Johanna, komende van het
Maasstation te Rotterdam, voer gister
middag onder de Willemsbrug door.
De 15-jarige dekjongen W. G.# B.,
streek de pijp van de s> espboot en
bleef op het contragewicht staan. Daar
na trok,hij de,pijp te vroeg pp, zoodat
3eze den kant van de brug'raakte en
een schok kreeg, waardoor de jon
gen van het gewicht wipte eii in de
Maas viel. Hij werd direct door den
sterken stroom gegrepen, zonk in da
diepte en verdronk.
Onbegeerde tientjes. Een
arbeider, werkzaam in een der fa
brieken te Enschedé, die in zijn loon
zakje naast ander geld een nieuw gou
den tientje aantrof, zag dit geldstuk
den tientje aantrof, zag dit geldstuk
voor een gaspenning aan, en vervoeg
de zich deswege er mede op het fa-
briekskantoor.
De dienstdoende beambte kon hem
eerst na eenige moeite van de waar
de van dit geldstuk overtuigen.
Snel recht, Een werkiooze,
te Haarlem, die Donderdag onhebbe
lijk tegen een ambtenaar van liet bur
gerlijk armbestuur was opgetreden,
werd reeds den volgenden 'dag, Vrij
dagmiddag, door den politierechter tot
3 maanden gevangenisstraf veroor
deeld.
bank te Tiel stond terecht iemand
V e r v.a 1 s c h i n g. Voor de recht
schen van een afstammingsbewijs van
uit Druten, beklaagd van het verval-
een stier. Hij zou. om bij verkoop een
hoogeren prijs tie maken, het signa
lement van den stier, 'die niet inge
schreven. was in het „Jongveereg-ister",
hebben vervalscht. Als deskundige
werd gehoord de heer H. Maasdam,
controleur van het Ned. Rundvee-
stamboek te Den Haag.
Een dure liefhebber ij. Te
Kerkrade moest gestemd worden voor
een lid van de Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor de Zuid-
Limburgsche mijnstreek, De vier hee-
ren van het stembureau," geassisteerd
door een secretarie-beambte, wachtten
ruim 3 uren op de komende kiezers.
Eén kiezer ontfermde zich over hen
en kwam een biljet in de bus stop
pen. Toen de stembus gesloten was,
werd het proces-verbaal opgemaakt
en daarna werd alles, zorgvuldig in
gepakt, zooals de wet dat eischt. naar
het Hoofdstembureau te Heerlen ge
bracht. Als men nu nog weet, dat ge
meentelijke werklieden eenige uren gé-
werkt hebben aan het opzetten en af
breken van het stemhokje, kan men
zelf concludeeren of bovenstaand op
schrift gerechtvaardigdis.
Roofmoord. Gisternacht werd
te Osnabrück dicht bij zijn woning de
onder-directeur der spaarkas van het
district Osnabrück, Haarmann, door
revolverschoten gedood. De moorde
naar ontnam zijn slachtoffer zijn porte
feuille met 100Ü mark en papieren. Hij
kon echter nog denzelfden nacht op
het station gearresteerd worden.
Een we rklooz en-demons tra
tie. De loco-burgemeestér te Soest
de heer v. d. Berg, werd na de jongste
Raadsvergadering door een honderd
tal werkloozen onder het zingen der
Internationale naar huis begeleid. Men
demonstreerde voor zijn woning door
tot des morgens half 4.
Een der werkloozen, die werk kon
krijgen (kolen lossend weigerde dit,
daat hij deel moest nemen aande
werkloózen-demonstratie.
In het ruim gevallen. Aan
boord van hec Donderdag van Am
sterdam vertrokken Neder!stoom
schip „Radja' 'is in het Noordzee
kanaal nabij de Hembrug een matroos
in één der ruimen gevallen. Zwaar ge
kneusd werd de man to IJmuiden aan
den wal gebracht en naar. Haarlem
vervoerd.
Niet langer neutra a 1. - Gis
teravond is besloten der. X rniral- V r
gunninghoudersbonc, nfdie* n Li. d-
ïioven, om te zetten in een i'.-N. bood.
zulks naar aanleiding vn:'. in'
van het Kamerlid S-. ialnmu - e
hec gezantschap bij den Paus.
RECLAMl
A Pijnlijke
Kloven
..(fl .vv verzacht en geneest
men met
Nekkramp. Ih het gezin van
den heer J. Hilbrands te Essergro-en
is een geval van nekkramp geconsta
teerd.
Kinder! ij k je gevo n d en.
Toen gistermorgen de sluiswachter
van de sluis aan de Delftschevaart
net vuil van het water schepte, pikte
hij hei lijkje van een pasgeboren kind
van het mannelijk geslacht op. Bij-
het lijkje behoorde een blauwe doek,
waarin het kind moet zijn gewikkeld,
toen het door de ontaarde moeder
ot naar trawanten werd" verdronken.
D o o d e 1 ij k ongeval Bij 'het
van boord gaan van het m uè "Maas
haven tc Rotterdam nggenae stoom
schip „Gillhausen" is een 28-jarige,
Duitsche zeeman, afkomstig uit Kiel
van de loopplank gevallen. Hij kwam
niet in het water doch op een tus-
schen den wal en het schip liggend
vlot terecht en liep een ernstig? her
senschudding op. Tengevolge niervan
is hij in hec groote ziekenhuis over
leden.
Dierenmishandeling. Gis
termorgen. om halfzes, is te Amster
dam aangekomen een wagon, waarin
zestien paarden waren geladen. Bij aan
komst bleken drie dieren tijdens het
Vefvoer gestorven te zijn. Het trans
port was den vorigen avond om b
u. 23 min. uit Rotterdam vertrok
ken.
.Laad- en Tuinbouw.
Staatsbemoeiing met zuivel.
Onlangs werd door den heer Joh.
Ketjen te Baarn in het Tijdschr. der
Ned. Maatsch. voor Nijv. en Handel,
voorgesteld, aan de Regeering, om door
verstandige regeling leiding te geven
bij den uitvoer van onze zuivelproduc
ten, met het doel ervoor te zorgen, dat
een vqldoende hoeveelheid voor de bin-
ïtenlan^sche consumptie overblijft.
In het pas verschenen nummer van
December schrijft de oud-minister dr.
F. Posthuma over, dit denkbeeld als
volgt:
„Ik stel er prijs op, te verklaren, dat
ik aan een dergelijke practische toepas
sing van het communisme niet mede
wensch te doen. Mocht de toekomst er
toe leiden dat Nederland een commu
nistische Staat wordt, dan zullen wij
allen er ons bij heb.ben, neder te leggen,
dat de Staat over de voortgebrachte
producten beschikt. Vóór het echter
zoover is, heeft ieder, ook de landbou
wer, recht op de erkenning dat het door
hem voortgebrachte zijn eigendom is,
waarover hij vrijelijk mag beschikken.
Oorlog of oorlogsgevaar kunnen tot be
paalde maatregelen.leiden, doch in tijd
van vrede heeft de landbouwer het
recht te eischen dat de Staat aan de
vrije beweging zijner producten niets
in den weg legt.
,-Koe iemand iets dergelijks aan de Re
geering kan vragen en eenige regels
verder zelf de oorzaak aan kan geven,
waarom het voor den landbouwer
noodzakelijk is zijn producten zoo duur
mogelijk te verkoopen, is mij een raad
sel, doch mijn tijd laat niet toe hierop
verder ïn te gaan. Slechts één opmer
king. Alleen vermeerdering van pro
ductie op elk gebied kan ons uit de te
genwoordige wereldmalaise redden.
Elke belemmering van de productie
brengt ons dieper in do ellende".
Een landbouwraad?
Ter vergadering van de Overijssel-
sche Mij. v. Landbouw heeft de plaats
vervangend voorzitter, R. G. Z. A. baron
van Haersolte, de kwestie besproken,
gerezen door de niet-vervulling der va
cature van Hoek als directeur-gene
raal van den Landbouw. De Landbouw
raad, waarover thans van vele zijden
gesproken wordt is nu eens bedoeld als
plaatsvervanger voor den directeur-ge
neraal, dan weer als officieele verte
genwoordiging van den landbouw. Een
dergelijk lichaam mag er niet komen,
zonder dat men zich een behoorlijk
beeld heeft gevormd van bevoegdheid
en samenstelling. Daarover zwijgen de
voorstanders, die men onder de land
bouworganisaties schijnbaar ook vindt,
tot nu toe.
Een groot gevaar voor een dergel ij
ken raad is, dat die zeer gemakkelijk
zal kunnen worden gebruikt als een
middel om de totstandkoming en uit-
véci 'ng van belangrijke maatregelen
langen tijd te vertragen. Waar dat
lichaam zeer zeker geen uitvoerende
taak zal krijgen, daar men dan komt op
hoi terrein der volledige publiekrech
telijke organisaties, zal het zeer ge-
iv Lelijk ontaarden in een praatcolle
ge. t de noodige aanraking met het
volle landbouwlcven mist.
Op het oogenbiik acht de heer v.
••volte iederen vorm van een land-
i.ad, dien hij zich kan voorstel
een achier^ï^ng.
j Ons Babbeiüioekje.
g
Beste jongens en meisjes,
Op dit cogent)lik is de winter weer
voorbij, wat de meêsten van julli denk
ik, wel een spijt. Velen hals
den al gehoopt, dat ze met Kerstmis
eens iliiïk van sneeuw en ijs zouden
genieten, maar de kans l\jkt me op dit
lyjgenblik niet heel «root. En al geef
ik toe, dat een witte Kerstmis wel aar
dig is, heel erg spijt het m? toch niet,
dat de dooi is ingevallen. Ook af, omL
dat de neefjes en nichtjes nu weer
meer tijd hebben om de raads.ds op te
lossen.
Omdat de volgende week heel kort
is, en Donderdag al de laatste krant
verschijnt, zullen we nu maar afspreL
ken, dat jullie den tijd liebt met de
oplossing van de raadsels tot na de
Kerstdagen.
Dat komt niet zoo kwaad uit, omdat
deze raadsels weer als p r ij s r a a L
seis bedoeld zijn. Ik weet nou niet,
hoeveél prijzen ik beschikbaar kan sleL
len, maar prijzen komen er in elk geL
val. Ik reken er dus op, heel wat goede
oplossingen te zullen krijgen.
We staan nu weer voor de KerstdaL
gen, waarop we herdenken de geboorte
van den Heere Jezus, die in de wereld
gekomen is, cm zondaren,, om ook kinL
deren zalig te maken.
Ik hoop jongelui, dat 't voor juliie
echt prettige dagen zullen zijn, feest,
dagen, waarop je van harte kunt zingen
van aien zaai'gen naclit
Waarin 't gestarnt met nieuwe pracht
En 't Eng'lenheir met nieuwe vreugd,
Zich over Jezus' komst verheugt.
Hier volgt nu eerst de correspon
dentie:
„Koekerce'V Leiden. Je was zeker
te druk bezig met sneeuw en ijs, dat
ik je de vorige week miste, lieb je
veel plezier gehad?
„■Junior ik ben blij, dat je er mee
ingenomen bent. Je moet nu niasr pró.
beeren een flinke verzameling té krij
gen.
„Harteaiefje", Leiden. Ja, met de
ijspret is het nu weer gedaan. Heb je
«jc scnaatsen nog gebruikt? Zeker wel.
„Wilgenkatje", Leiderdorp. Dat was
toch wel een gevaarlijk spel met die
jongens. "Vroeger deed ik het heel graag
maai' ik lie'o nu nog niet gereden.
„Waterlelie", Lisse. Nee, voor de vo
geltjes valt het niet moe, als er zoou
vcei' sneeuw ligt. Ze zijn zeker gewoon
daar wat te komen halen.
„Moeders meisje", Nccrdwijk. 'kVond
het prettig, dat je toch nog. eon kort
briefje hebt geschreven. Jo hoort dezer
dagen npg wel wat van mij.
„Zangeresje", Leiden. Leuk, dat jullie
daar zooveel pret mes gemaakt hebt.
Ja, de tijd vliegt wel snel. De film héb
ik ook gezien, en ik ben het heelemaal
met je Moe eens.
„Anemoon", Warmend. Je hebt liet
goed begrepen. Ik was met dien naam,
in de war geraakt. Leze naamsvcrandeL
i-ing lijkt me daarom heel goed.
„Bcschvicoltje", Lisse. Dat trol dan
wel heel mooi'met dat kwartetspel Ik
vind het altijd een leuk spel en het
is nog leerzaam ook.
S. en O. N., Woubrugge. Ja, de winter
biedt ook wel heel wat genoegens. Maar
nu is het met sleden en rijden voorloop
pig weer gedaan.
Do oplossing der raa®felaJ'ia:
1. 't Was niet tot vreugde van elkeen,
dat sneeuw en vorst zoo gauw verdween
Onderdeelen: "Vrek, slede, winter,
dauw, touw, watten, sneeuwvlok, zeg
gen, deen, les, .Vletten, levertraan.
2. L
O n
Rok
Eend
Nagel
Turven
Z t nero 14
Hier volgen de prijsraadsels:
Mijn geheel bestaat uit 44 letters.
Zonder 27. 22. 4. 14. 32. 44 kan geen
volk bestaan.
31. 34. 18. 2. 28 is een la^lstreek
in Palestina.
11. 5. 20. 29. 19 is een vrouw uit
het Oude Testament.
Een 15. 6. 42 werd geofferd.
31. 25. 33. 2. 26 is een bekende naam
uit de gewijde geschiedenis.
38. 41. 35. 32. 23 is een vruchtbare
landstreek.
37. 36. 24. 16 is een plaats, waar ga.
offerd werd.
17. 25. 16. 3. 8. 34. 30. 10, 43, ,7
waren geen vaste woonplaatsen.
Paulus schreef een brief aan de 1.
9- 4o. 13. 39. 43. 29.
Een 21. 41. 42 was een maat.
12 is een klinker.
2. Mijn geheel bestaat uit 29 letters.
27. iS. 11. 15. 23 is een jaargetijde.
8. 16. 10. 12. 7. 28. 24 zijn onmisbare
voorwerpen.
Een 1. 26. 22. 20. 21. 4'is vaak op
de heide.
3. 10. 14. 29 een bekende lusthof.
Op ae 13. 3. 17- 19. 21. vindt men
weinig water.
2ï. 9. 6. 20. 14. 11 doen kinderen 's
winters graag.
2. 5 is een maat.
Nu jongelui, maar flink je best gec
daan. Prettige Kerstdagen toegewenscht
van
OOM FELIX.
TOCH VERZOEND.
HOOFDSTUK I.
Een teleurstelling.
Moeder, moeder, toe, zegt u nou
ja?"
Met deze woorden liep Annie Lamar,
nadat zij eerst in de gang haar broertje,
die haar dè deur opendeed, was voor
bijgesneld, zoo vlug zij kon de huiska.
mer in.
Mevrouw Lamar zat aan het venster
en had zich den tijd, dat zij alleen met
•is VjfiüM A&fevL jöUflpte kind. was
1.)
thuis geweest, ten nutte gemaakt om
eens flirik aan haar naaiwerk op te
schieten.
Thans vouwde zij het schortje, dat ze
zoo juist had afgewerkt op, legde bet
in de naaimand en schoof die op zij.
Ze wist het wel: als de schooltijd voor
bij was, was óók de tijd van rustig wer
ken om.
Nu stond Annie vlak voor haar moet
der.
Met de arm om moeders hals begon?
ze weer: „Toe moeder...."
Glimlachend maakte mevrouw Lamar
zich uit die omhelzing los.
„Neen, nee, Annie", zei ze, „dat gaat
zoo maar niet. Jij wilt zeker je moe
der overrompelen, maar iK Iaat me niet
vangen hoor. Ga nu eerst je mantel
en hoed maar ophangen in de gang
en kom mij dan maar eens kalm on be
daard vertéllen, wat je zoo graag zoudt
willen.
Maai' waar zijn de anderen, kom je
maar alleen uit school?"
Tingelingtingelingeiingging
de bel.
„He", zei Annie t? leurges'. ?1J, „daar
zijn ze al. Ik was juist z?o hard vooruit
gelocpen, om u wat ts vragen, en nu
kan het weer niet".
„Zoo, zoo", lachte moeder, „dus het
is een geheimpje wat je me te vragen
had. Kom dan straks maar even in de
keuken bij me kind"!
Net was moeder uitgesproken, toen
de andere kinderen binnen kwamen.
Allen keken ze verwonderd naar An
nie.
„He", zei de elfjarige Cato, die op
Annie volgde, ,.ben jij ai hier 'k Heb
nog op je staan wachten".
Annie gaf geen antwoord.
„Kom kinderenzei moeier, „ik zal
jullie een kopje thee geven, en dan kun
je voor het etenstijd is. nog wat in
den tuin gaan spelen".
Dat lieten zij zich geen tweemaal
zeggen, en de kleine Albert, die zich
aan geheelen middag alleen hal moeL
ten vermaken, w<?s hei eerst van allen
buiten.
Vijf kinderen waren er iu het gezin
van mijnheer en mevrouw Lamar. Eerst
kwam Annie. Zij was de oudste en
sinds eenige weken deit- 11 jaar. Dan
kwam de 11 .jarige Cato. Met hun beid
jes waren zii de eenige meisjes. Dan
kwamen de drie jongens: Tom van neL
gen, Karei van zeven, en de kl ine AL
bert van vijf jaar.
Het was een aardig clubje kinderen
om te zien. Alle vijf zagen ze er g af
zond en welvarend uit. De eenige die
daarop een uitzondering maakte was
de dertienjarige Annie.
Annie Was groot voor haar leef tul en
erg tenger gebouwd. Hadden de ana oren.
meestal een frissche kleur, zij zag bij
na altijd witjes. Toch klaagde ze nooit
over pi ja, wel voeLe ze zien altijd v
gauwer vermoeid dan Cato.
Rijk was de familie Lamar niet,
„maar", zeiden1 vader en moeder altijd,
„men behoeft niet rijk V1 zijn, om geu
lukkig te wezen".
En gelukkigdat waren ze weL
Vader ea moeder hadden beiden den,!
Heere lief, en ze leerden hun kinderen'
steeds, dat niets zoo gelukkig maakt, en
dat niets ons zoo rustig stemt, dan te
welen, "kat wij het eigendom van den
Heiland zijn. Eij alles, wat o-ns overkomt
hetzij leed, hetzij vreugde, mogen wij
zou vast vertrouwen, dat het ons alles I
door God wordt toegezonden dat Hg
weet, waarom het zóu en niet anders
mo^t.
Vader had nog ruimschoots gelegen
heid om dit, behalve aan zijn eigen kint.
deren, ook aan anderen te leeren.
Vader was onderwijzer op dezelfde
school, waar zijn kinderen op gingen.
Cato zat óq vader in de klas, wat zjj
o zoo prettig vond.
Toen de kinderen allen in den tuin
aan het^ spelen waren, zei moeder tot:
Annie, die was achtergebleven: „Ziezoo!
meisje, kom nu maar voor den dag met
je geheim. Wat i3 er aan de hana?"
„Moeder", begon Annie weer, maar,
nu veel kalmer dan de oersV' keer,'
„moeder, ik wilde in de vacantie toen)
zoo gaarne gaan kampeeren. Een heeu
leboel meisjes uit mijn klas, gaan naar.
een kamp in de bosschen, voor een.
heele week.
Dora Meyers gaat ook moe, en nu
wilde ik toen zoo erg graag mee. 'tKost
ook niet zoo erg duur; toe moeder, mag
ik?"
Bezorgd keek moeder in het opgei-
wonden' gezicht van haar dochtertje,
dat onder het spreken hoe langer hoe
rooder was geworden.
Langzaam streelde ze haar langB het
voorhoofd.
„Kind", zei ze, „wat ben je warm,
je windt je veel te veel op".
„Toe moeder, mag ik nou?" herhaaL
de Annie dringend. „Ik kan er uit mijn
spaarpot ook 'nog wel wat bij doen".
Toen schudde moeder het hoofd.
„Ik zal er straks met vader over
spreken, Annie", zei ze, „maar ik denk
met, dat het zal kunnen".
„He moeder, waarom nu niet", zei
Annie teleurgesteld, „ik mag nu nooit
aan zoo iets meedoen, en Dora Meyers
altjjd, ik wil er toch zelf ook aan ba-
talen".
„Kind, kind," zei moeder, „we;3 toch
niet zoo haastig.. Ik denk nog niet eens
aan het geld, maar wel aan jou. Dora
Meyers is flink en sterk, maar je weet,
•dat jjj altijd zoo gauw vatbaar bent. En
dan in een tent slapen; misschien, als
er veel regen valt op een doorw ekten
grond; ik denk niet, dat vader het zal
toestaan.
Maar weet je, vraag het hem straka
zelf maar eens".
Dit was de eenige to:zegging, die
Annie kon krijgen. Ze behoefde ook
niet langer aan te dringen, want bjj
ondervinding wist ze, dat het tooh niet
zou helpen.
Toen nam ze haai' boeken maar en
ging boven op haar kamertje haar huis
werk maken. Gelukkig, moeier had toch
nog geen neen gezegd
Wordt vervolgd).
