WflT DE BLADEN ZEÖGEN.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN VRIJDAG 13 NOVEMBER 1925
TWEEDE BLAD.
....in mffti
De pers over de ministers-crisis.
DeStandaaard (A.-R.), geeft een
breede beschouwing over de vraag wat
er nu moet gebeuren en zegt:
In het licht der verklaring van den
heer Nolens is reden om te vermoeden,
dat de R. K. partij haar steun niet zal
willen geven aan een Kabinet, waarin
de groep vertegenwoordigd blijft, die
mede teven het gezantschap bij het Va-
ticaan stemde.
In de tweede plaats zou de vraag
kunnen gesteld, of een Kabinet moge
lijk ware, dat door R. K. en Antirev. al-
leen gevormd werd, zooals Dr. Kuyper
dat in 1901 heeft gedaan. In dat geval
moet er aanstonds op gewezen worden,
dat zulk een Kabinet een parlementai
re basis zoude missen, en daarom moet
een zoodanige oplossing eigenlijk uit-
gesloten worden geacht.
Nog veel minder ruimte is er voor
de gedachte ^an een Kabinet, dat tot
basis zoude hebben de samenwerking
van Antirevolutionairen en Chr.-His
torischen, die samen 24 leden tellen in
de Tweede Kamer.
Men mag evenmin aannemen de mo
gelijkheid eener samenwerking van
Roomsch-Katholieken en andere groe
pen dan de Antirevolutionairen, want
al d'eze groepen hebbenmedegewerkt
aan de verwerping van het gezant
schap en de verklaring van den heer
Nolens is duidelijk ook omtrent deze
I zaak.
Welke mogelijkheden blijven dan
nog open?
De vraag komt: of de tegenstemmers
van den post voor het gezantschap in
staat zullen zijn een Kabinet te vormen
Het is wel duidelijk, dat den voor-
i steller der motie een kabinetsfunctie
niet zal worden opgedragen, al heb
ben de tegenstemmers ook de leiding
van Ds. Kersten gevolgd.
Ook is het wel duidelijk, dat een
combinatie van Chr.-Historischen en
den Vrijheidsbond, gesteld zij zou wor
den begeerd door beide groepen, geen
parlementaire basis oplevert.
Ook voor een samenwerking van
Soc.-Dem. en Vrijz.-Dem. is zulk een
basis niet aanwezig.
Even weinig is denkbaar, dat de
vier genoemde groepen zouden samen
gaan in de vorming van een Ministerie.
En zoo schijnt dus de conclusie, dat
er twee mogelijkheden overblijven:
In de eerste plaats een minderheids
kabinet, hoe dan ook samengesteld.
Wij wijzen op het voorbeeld van het
Engelsche ministerie-Mac Donald.
En in de tweede plaats een zaken
kabinet.
Wij hebben geen behoefte om over
deze mogelijkheden thans iets te zeg
gen.
De ministrieele en politieke crisis is
uiterst moeilijk en het was te voor
zien van verreikende beteekenis.
De Chr.-Historischen wisten, dat de
samenwerking der drie rechtsche par
tijen door dit gebeuren zou worden
verbroken. Een belangrijke gebeurte
nis, voor welker gevolgen onze Antirev.
Partij de verantwoordelijkheid niet
draagt.
En het is daarom, dat zij in kalm
vertrouwen op dé kracht harer begin
selen, de afwikkeling der zaken kan
volgen»
De Nederlander (C.H.) geeft
een opsomming van de bezwaren te
gen het gezantschap, om dan aldus te
besluiten:
Het is te hopen, dat de Kabinets
kwestie spoedig bevredigend zal wor
den opgelost en het Kabinet onder lei
ding van minister Colijn, nog veel
goeds voor ons land tot stand brenge
onder samenwerking met of gesteund
door de gecoaliseerde partijen.
In een noot deelt het orgaan der
christelijk-historischen nog mede, dat
de afwezigheid van dr. De Visser bij
de stemming hieruit moet worden ver
klaard, dat deze, na in de jaren van
zijn ministerschap mede een zekere
verantwoordelijkheid voor den post te
hebben aanvaard, gelijk op dit oogen-
blik met de ministers Schokking en
De Geer het geval is, het niet oorbaar
achtte, nu eensklaps om te keeren en
vóór het amendement te stemmen.
Aan een beschouwing van den Ka-
me r-ovei*zichtschr ij ver van dit blad is
eg het volgende ontleend:
„De crisis is er. Een zeer ernstige
crisis. Een crisis onder omstandighe
den geboren, die het buitengewoon
moeilijk maken een richtlijn voor het
denken te vinden. Een crisis van vele
verwikkelde dingen 'is geschapen. El
ke weg, die het denken inslaat, loopt
dood. Het denken over combinaties,
mogelijkheden, noodzakelijkheden. Er
valt niets anders te doen voor het
oogenblik dan den loop der gebeur
tenissen afwachten, het resultaat van
het overwegen der R.K. fractie. De vra
gén vermeerderden zich steeds. Ook
over de voorgeschiedenis."
De Rotterdammer (A.R.) is
van meening, dat wat Woensdag j l.
geschiedde, een veel ernstiger karak
ter draagt dan het conflict, in 1923
geschapen.
Ernstiger reeds door de recidive, die
gepleegd werd: voor de tweede maal
werd door geestverwanten kring het
leven van een christelijk kabinet be
dreigd.
Ernstiger vooral door de omstandig
heden waaronder thans de positie van
het kabinet werd ondermijnd.
Toen waren het enkele op zichzelf
staande roomsch-katholieken. die te
gen het uitdrukkelijk vermaan van
hun fractieleider in, zich afscheidden
van de groote meerderheid hunner
partijgenooten en de oppositie in het
gevlei kwamen.
Thans is het de christelijk histori
sche fractie in haar geheel, die, wel
bewust van de gevolgen harer daad,
zich losmaakt uit het coalitie-verband
en roekeloos omvergooit wat na moei
zamen arbeid tot heil des lands was
opgebouwd.
Op de christelijk-historische fractie
rust de verantwoordelijkheid voor dit
luguber bedrijf.
Wij stemmen toe, dat ook de hou
ding van meer dan één groep der lin
kerzijde verre van fraai is.
Het blad acht het goed eerst de ver
antwoordelijkheid vast te leggen. „De
beslissing over hetgeen thans verder
dient te geschieden kan daardoor wor
den vergemakkelijkt."
De Volkskrant (R.K.) merkt op.
dat er nu een nieuwe meerderheid is
gekomen.
„Zij telt 52, of, rekent men de afwe
zigen mee, 56 leden.
Deze nieuwe meerderheid staat voor
de oplossing der parlementaire cri
sis
De coalitie moest weg; welnu,
ze is weg, en de overwinnaars van
Woensdag hebben het veld vrij.
De boog, van Snoeck Henkemans tot
Lou de Visser te spannen, vertoont
zonderlinge kleuren, maar er komt al
thans geen Roomsche nuance in voor.
Men heeft nu de, zooal niet protes-
tantsch-christelijke dan toch zuiver
protestantsche coalitie, waarvan ds.
Lingbeek nog dezer dagen getuigde."
Het Volk (S.D.A.P.) is in de wol
ken omdat de rechterzijde uit elkaar
werd geslagen.
Wij hebben, zegt het blad, aanlei
ding tot vreugde over het breken der
coalitie, die hinderpaal voor een ge
zonde politieke en sociale ontwikke
ling. Vreugde over d. gevoeligen klap
aan den kabinetsformateur, dien wij
FEUILLETON.
Het geheim van Colds Fell.
92)
Zij herhaalde ze. Zij vroeg zich af,
wat de zonden van haar jeugd waren
geweest. Zij had. haar vader en tante
liefgehad. Zij had haar hart gehecht
aan haar tehuis en de groene heu
velen.
Hoe dikwijls was zij daar niet reeds
neergeknield in het verborgen van de
zen halfdonkeren kerkvleugel en had
zij niet nagedacht over het mysterie
van haar leven. Het gedempte licht
viel door de gekleurde ruiten naar
binnen en deed het marmeren kruis
voor haar opglanzen. Dezen avond
hadden de zusters hei „-VUst-i :vc" ge
zongen, het schoone ge. au». at vroeg
om erbarming, vergevmg liefde.
Het leek haar altijd toe, dat dit het
droevigste en innigste van alle gezan
gen was, want het scheen vol van
tranen der menschen en de muziek
was als de smartkreet van een gebro
ken hart. Het „Miserere" ontroerde
als geen ander gezang en ook heden
avond had zij haar hoofd gebogen,
omdat zij haar tranen niet meer kon
weerhouden. Nu hief zij nog de om
floerste oogen op naar het marmeren
kruii.
Zwaar en bitter was het kruis ge
weest, dat haar te dragen was opge
legd, doch de tijd was voorbij, dat zij
in wilden hartstocht vroeg naar het
waarom en waartoe. Zij wist, dat zij
had geleden tot loutering en den vre
de, die alle verstand te boven gaat.
was neergedaald in haar hart.
De zonden harer jeugd, zij kende en
beleed ze. Was het niet zonde geweest
dat zij haar leven had verbonden aan
dat van een man, dien zij niet liefhad?
En later, toen eenmaal de huwelijks
band hen bond, was zij toen niet te
kort geschoten in veel? Had zij een po
ging aangewend om in vrede met hem
te leven, om twist en tweedracht te
vermijden en hun leven zoo gemakke
lijk te doen zijn? Zij wist, dat het te
gendeel waar was Zij had voor haar
man niets over gehad dan heftige ver
wijten en koele afwijzing. Geen enkele
maal was zij hem tegemoet getreden
om toenadering te zoeken. „Vergeef
mij, o Heere, de zonden mijner jeugd!"
Nog lang daarna herinnerde zij zich
dezen avond, wraarop het „Miserere"
was gezongen. Toen de gebeden voor
de kinderen waren geëindigd en al de
zusters de kerk hadden verlaten, kwa
men zij samen in de groote huiskamer
voor een uur van verpoozing en ge
zelligheid. Plotseling weerklonk de
groote bel van het zusterhuis. De zus
liu begrijpelijkerwijze meer dan ie
mand stevige politieke klappen gun
nen. Al was het maar, omdat hij er
als politiek leider niet aantrekkelijker
door wordt, wat ook al weer voor de
politiek, zooals wij die gevoerd wen-
schen,een goed ding is.
Het blad wekt tenslotte op tot zoo
krachtig mogelijk ageeren, om er uit
te halen wat er in de gegeven omstan
digheden uitgehaald kan worden.
Sommige Indische bladen hebben
zich ook reeds over de crisis uitgelaten.
Daarbij trekt vooral de aandacht wat
het Bat. Nieuwsb 1. schrijft, n.l.,
dat men het ongelukkig spel van klei
ne politiek zou kunnen laten, voor wat
het is, ware het niet, dat thans het af
treden dreigt van Minister Ch. J. I. M.
Weiter.
Het geheele voorval laat meer plaats
voor schaamte, dan voor roem, doch
de Nederlandsche politiek kent blijk
baar geen schaamte. Mislukt een re
constructie van het Kabinet, omdat
geen basis aanwezig zou blijken, om
.samen te werken, dan wijt Indië zijn
verlies van een veelbelovend Minister
aan een minderwaardig politiek spel
letje in het Nederlandsche parlement
Van Indië's staondpunt bezien, is er
haast geen strenger vonnis over dat
parlement denkbaar, dan gelegen is
in de tegenstelling van de zeven jaren
van Minister De Graaft, tegenover de
zes weken van Minister Weiter.
UIT DE OMGEVING.
SASSENHEIM.
De tweede Winterlezing van het Chr.
Comité werd gisteravond gehouden in
de Ned. Herv. Kerk.
Het kerkgebouw was geheel gevuld,
toen Ds. Boeijinga de bijeenkomst met
gebed opende.
Na het zingen van Ps. 25:2 ,ving de
spreker van dezen avond, Ds. J. Brus-
saard van Bloemendaal zijn rede aan
over: „De bekeering van Paulus".
In tijden van omkeer ook in de
Kerk van Christus bekend, als het Ko
ninkrijk Gods geweld wordt aangedaan
treedt de vraag van bekeering op
den voorgrond. Er is echter verschil
van opvatting over, wat onder bekee
ring verstaan wordt. Zoo wordt in vele
kringen de bekeering verlaagd tot een
soort maatschappelijke verbetering. Te
genover deze veruitwendiging wil spr.
stellen de Schriftuurlijke opvatting, 11.I.
een afsterven van den ouden en op
standing van den nieuwen mensch, het
geen slechts te verkrijgen is in geloofs
gemeenschap met den Christus der
bchriften.
Dit komt in de bekeering van Paulus
zoo treffend uit.
Bij oppervlakkige beoordeeling was
Paulus in zijn woeden tegen de gemeen
te van Christus een moordenaar, doch
lettend op afstamming en opvoeding
valt er een ander licht op de innerlijke
gesteldheid van Paulus.
Geen gedachte aan schuld en zonde
bij al zijn inspanning om te willen uit
munten in ongerepte heiligheid. Zelfs
in het heilige ging het om hemzelf. En
van daar de haat tegen Jezus, Zijn leer
en Zijne discipelen.
Bij een optreden van Stefanus, den
eersten martelaar, komt alles bij Pau
lus in verzet en wordt het een strijd
om zelfbehoud, als hij zich verzet te
gen de leer van den discipel van Jezus
van Diens vernedering, lgden en ster
ven. Met een beroep op de Schriften
stelde Stefanus delevende wet Gods
voor. God Zelf te. kennen, daar moest
het heen. Doch dan zou ieder zonder
voorbereiding tot God mogen komen,
zonder wetsbetrachting vooraf.
Dat was voor Paulus en ook nog yoor
velen van thans een struikelblok, om
als allervoornaamste te erkennen de
genade van Jezus Christus.
Het grocte geloofsvertrouwen van
Stefanus moet wel een geweldigen in
druk op Paulus gemaakt hebben, niet
het minst de laatste woorden van den
martelaar, toch bleef hg de verzenen
tegen dé prikkels slaan.
't Wordt Paulus te eng in Jeruzalem,
en me. een vrijbrief gaat het in ver-
meen a. godsdienst op Damaskus aan
ter, die als portierster dienst deed.
ging opendoen en bracht de boodschap
over aan de directrice, die daar zat
omringd door de zusters De boodschap
was dringend: „Kon er niet nog een
zuster vanavond naar het ziekenhuis
worden gezonden? Er had een ernstig
ongeluk plaats gehad en de patient
was zoo juist in het hospitaal ge
bracht. Er was niemand om de zorg
voor hem op te nemen. De heer, die
zwaar gewond was, zou waarschijnlijk
niet tot den morgen blijven leven."
De directrice keek de zusters een
voor een aan, sommigen zagen er ver
moeid en bleek uit, er waren zusters,
die den vorigen nacht hadden ge
waakt. Zij aarzelde een oogenblik, wie
van de zusters zou zij uitkiezep. Toen
werd het schoone gelaat, dat nog al
tijd de sporen van tranen droeg, naar
haar opgeheven.
,Mag ik gaan?" vroeg zij zacht. „Ik
zou het heel graag willen."
De directrice keek haar aandachtig
aan en glimlachte.
„Je bent gisteren tot laat in den
nacht op de kinder-ziekenzaal ge
weest, zuster Teresa" zei zij aarze
lend.
„Maar ik ben niet moe" zei zij, „en
zooveel andere zusters hebben ook ge
waakt. Niets vermoeit mij" voegde zij
er bij en de glans on haar schoon ge
RECLAME.
lóinlehhurjizn - WiniehVceien.
om daar Jezus' discipelen ook te ver
olgen.
Doch aan. valt op hem het licht, hei
genadelicht. Hevig ontroerd, maar zich
toch neg verzettend, vraagt Paulus:
„Wie sijt gij?'' en dan komt het groote
gcnadewcoid wat tot Paulus' bekeering
leidt: „Ik ben Jezus".
In het tweede gedeelte van zijn redo
fcchsndelt spr. dan de-kenteekenen van
Pii.uius' bekeering. Alles wordt nu bij
hem anders. In Christus een nieuw
schepsel, en in plaats van zelfvoldaan
heid klinkt het: „Heere, wat wilt Gij
•dat ik doen zal?" Christus wordt hem
alles, hijzelf blgft een zondaar. Op ge
heel eenige wijze, had God deze be-
keering gewekt bij den lateren heiden
apostel.
Bij velen loopt de bekeering uit op
zelf-suggestie. op een verlustigen in en
een teeren op vroegere ervaringen. Bij
Paulus werd het een doorgaande be
keering, een steeds meer afsterven van
den ouden en aannemen van den nieu
wen rnensch. De bekeering is geen toe
stand alleen voor de toekomst, doch
God wil, dat wij ons bekeeren, en dan
iniet sterven, doch leven. Een leven,
onzen Heiland gewijd, zelfs ons ge
ringste werk, en zoo krijgt alles een
gouden glans, als we beseffen, dat al
les een schakel uitmaakt van Gods we
reldbestuur.
Met groote aandacht was. deze schoo-
n een ernstige rede, waarvan wij slechts
enkele gedachten weergaven, aange
hoord, waarna de spr. met dankzeg
ging en zegenbede eindigde.
Ds. Krijkamp en 2 notabelen der
Herv. Kerk waren op deze bijeenkomst
mede aanwezig, r
Yoor de Chr. Geref. Gemeente
Shocpt a.s. Maandagavond te 7 uur Ds
W. Bijleveld van Haarlem op te treden.
OEGSTGEEST.
Met ingang van 25 dezer zal,
inaar ons wordt medegedeeld, de post
bestelling op Zondag hier worden op
geheven.
Echter zal aan de geadresseerden ge
legenheid worden gegeven hun post af
te halen van het kantoor tusschen 8.15
en 9.15 uur vo^rmiddags.
VOORSCHOTEN.
Burgerlijke stand. Ondertrouwd: W.
B. v. d. Klauw, 39 jaar, wed. van M.
de Groot en S. Les, 29 jaar.
Bij de verkiezing voor gemachtig
den in het kiescollege der Ned. Herv.
Gemeente alhier, Dinsdag gehouden, zijn
bij enkele candidaatstelling herkozen de
keeren C. Meyer, C. A. Paap en J.
Roodvoets.
Gekozen werden de heeren Dr. W. D.
van Wijngaarden en J. N. Arendsen.
De langs de huizen gehouden win-
tercollecte voor de Diaconie der Ned.
Herv. Gemeente alhier heeft f 540 op
gebracht.
WOUBRUGGE.
Een paar woonscheepjes arriveerden
hier en al spoedig meldden de bewoners
zich bij de diakonie om ondersteuning,
voorgevende, dat zij uit Bolsward kwa
men om hier werk te zoeken.
Na de ondersteuning vertrokken zij
weer naar elders met hetzelfde ver
zoek.
Het Diaconaal Correspondentieblad
waarschuwt voor deze personen.
Dinsdag is een aanvang gemaakt
met de vernieuwing van het voetpad
Spoedig zullen nu de kerkgangers el
kander behoorlijk kunnen 'passeeren,
iets, dat tot heden veel te wenscben
overliet.
HAZERSWOUDE.
Dit jaar zijn aan de beurt van af
treding als gemachtigden in het kies
college der Ned. Herv: Kerk, de hee
ren L. Noordam, A. J. Dekker. M.
Noordam en W, Rijnsburger, 'terwijl in
iv/ee vacatures zai moeten worden
voorzien.
laat werd inniger en helderder. „Ik
hen zoo sterk" zei zij, op dien zach-
ten, vriendelijken toon. waarop zij ge
woonlijk sprak.
„Je mag wel gaan" antwoordde de
directrice, „maar het moet dan ook
de laatste maal zijn deze week, dat je
waakt."
Zuster Teresa glimlachte. Het was
geen aangename -nacht en de wind
gierde klagend om de muren van het
zusterhuis. Het hospitaal was niet ver
af, maar de weg er heen was donker
en ruw.
De jonge, vroolijke zuster Claudia,
met haar gelaat als een zonnestraal
tje, bood aan om zuster Teresa's
plaats in A nemen. Ze vond dat'deze
er niet gued uit zag en wilde liever,
dat de zuster,r die zij zoo liefhad, een
goede nachtrust zou genieten.
Zuster Teresa weerde haar met
vriendelijken dank af. Zij was niet
moe en zou toch niet kunnen slapen.
Wanneer des avonds door het zuster-
koor het „Miserere" was gezongen,
bleef de klank daarvan haar den ge-
lieelen nacht in de ooren klinken en
hielden allerlei gedachten haar wak
ker. Zij wilde dus liever haar tijd nut
tig besteden en waken bij den zieke.
„Een natte avond" zei de portier
ster, toen zuster Teresa met de bood
schapster van het hospitaal naar bui
Radio-Programma.
Wat er vanavond te hooren is.
5.20 (Brussel, 265 M.). Concert.
5.20 (Frankiort, 470 Mj Leziuge.:,
enz.
5.20 (Hamburg, 395 M.) Lezingen.
5.20 (Bremen, 300 M.). Lezingen.
5.20 (Hannover, 395 M.). Lezingen.
5.35 (Londen, 36; M.). Kinderuurtje
zang, lezing, muziek.
5.35 (Davontry, 1600 M.). Kinder
uurtje, zang, lezing, muziek-
6.20 (Parijs, Eiifel'jcron, 2650 M.).
Lezingen en orkestmuziek.
6.20 (Berlijn, 505 Hj. Verschillende
lezingen.
7.03 (München, 485 Mj. Concert.
7.20 (Hamburg, 395 M.). Muziek.
7.20 (Stuttgart, 443 M.). Concert.
7.20 Alle Engelsche stations. Tijdsein
nieuws, toespraken, lezingen.
7.30 (Hilversum, 1050 M.). Politiebe
richt, weerbericht.
7.43 Alle Engelsche stations. Muziek.
7.30 (Munster, 410 M.) Concert of
lezing.
7.50 (Zürich, 515 M.). Concert of
voordracht.
7.50 (Berlijn, 505 M.). Concert.
7.50 (Frankfort aan de Main, 470 M.)
Concert of voordracht.
7.50 (Pargs, Eiffeltoren, 2200 M.).
Concert.
7.50 Königswusterhausen (1300 MJ
Concert.
8.(Rome, 425 M.}. Concert.
8.(Hilversum, 1050 M.). Uitzen
ding van persberichten enz. door het
persbureau Yaz Dias.
8.10 (Hilversum, 1030 M.). Kamer
muziek en lezing Prof. H. Th. Obbink.
8.20 (Daventry, 1600 M.). Concert
en lezingen.
Zang, viooL fluit en harp.
8.20 (Londen, 365 M.). Concert en
lezingen.
Zang, viool, fluit en harp.
8.20 (Hamburg, 393 M.). Concert.
8.20 (Bremen, 330 M.). Concert.
8.20 (Hannover, 296 M.). Concert.
8.35 (Brussel, 265 M.). Concert, on
derbroken door nieuws.
8.50 (Madrid, 392 M.). Concert.
8.50 (Parijs, 1750 M.). Concert.
9.20 (Parijs, 343 M.). Concert.
10.(Hilversum, 1050 M.) Uitzen
ding van persberichten enz. door het
persbureau Yaz Dias.
10.20 Alle Engelsche stations. Tijd
sein, weerbericht, nieuws, enz.
Burg. Stand. Bevallen: A. M.
Groen, geb. Brugman, dochter; J. P.
Ooms, geb. Oppelaar, dochter; D. L'.
Harbermeel, geb. Francken. zoon:
Overleden: P. Stolwijk, echtgen. van
M. C. van Schaik, oud 36 jaar.
Ondertrouwd: J. Kloosterman, jm.
38 jaar en F. Wiegman, jd. 31 jaar;
H. Th. Mensch, jm. 24 jaar en P. (WJ.
M. Pont, jd. 21 jaar; Bl J. van Kem
pen jm. 23 jaar en A. Zonderop, jd.
21 jaar.
Predikbeurten a.s. Zondag. Ned.
Herv. Kerk half tien en half zeven Ds.
Gerei. Kerk halt tien (Voorber. H.
Aj en half zeven Ds. Gispen.
A AT WIJK.
De heer D. C. van Leeuwen heeft
zooals reeds gemeld, als raadslid be
dankt. Als opvolger van den heer v.
Leeuwen komt op de A. R.-lijst voor
de'heer G. Poot.
HILLEGOM.
De heer H. P. Benkemper alhier is
geslaagd voor het examen Rtaathuis-
houdkunde Statistiek 'M. O.
NOORDWTJKEREOUT.
Door het Hoofdstembureau is heden,
de heer D. v. d. Klauw (R.K./1 ver
kozen als lid der Gemeenteraad in
de vacature van den heer P. L. Ma-
rijnen.
Als Hoofdbestuurslid van den'
Ned. Bond van Chr. Prot. Post, Te'.egr
en Telef.-personeel „Door Plicht tot
Recht" is gekozen de heer B. Terlouw
uit 's-Gravenhage, in de vacature, ont
staan door het bedanken van den heer
A. de Gelder.
ZOETERWOUDE.
De Raad dezer Gemeente zal a.s.
Dinsdag 17 November, des^ voormid
dags om 9.30 uur ten Raadhuize een
ten ging.
De meedoogenlooze wind en de mee
doogenlooze regen schenen samen te
spannen om dé paraplui uit haar han
den te rukken. Het meisje, dat haar
was komen halen, lachte.
„Wat is het een stormachtige nacht'
zei ze, „de wind heeft mij den heuvel
afgejaagd."
Toen zij het hospitaal bereikten, 'n
groot, grijs gebouw op den top van
een heuvel, was de poort open en
stond de portier bij den ingang.
„Ruw weer, zuster" zei hij, teen de
slanke, statige gestalte naar binuen
trad. Zuster Teresa ging door de groo
te hal en opende een deur aan haar
rechterhand. Daar zat de dienstdoen
de zuster, zuster Mirjam, een vrien
delijke, bedrijvige vrouw, die geboren
was om te regeeren en te besturen en
di nooit zoo gelukkig was. dan wan
neer zij veel te deen had. Zij keek me(
een glimlach van verlichting oj), toen
zuster Teresa binnenkwam.
„Ik ben blij, dat u het bent" zei zij
vriendelijk, „ik was bang, dat het zus
ter Benedicta zou zijn; die toch. zou
zulk een geval, als wij van avond heb
ben, niet zoo goed hebben kunnen be
handelen."
„Is het een ernstig geval?"
[Wordt vervolgdl^
