mi de aaji^ mm.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN VRIJDAG 16 OCTOBER 1923
gggg—r T
TWEEDE BLAD.
De royale school.
Er is in de pers, 'aldus de „Stand."
lieel wat te doen over de schoolrekenin-
gen, door enkele besturen van scholen
in Arnhem bij den Gemeenteraad inge
diend .Daar kwamen posten voor, tea'
vergoeding van uitgaven voor sigaren,
sinaasappelen en kwatta reepjes. En
men kon in vrijzinnigen en socialisti-
schen kring nu weer eens wijzen op de
hebzucht van die voorstanders van het
bijzonder onderwijs, een hebzucht die
immers onverzadelijk is.
Wij moeten eerlijk zeggen, dit pro
test niet zonder genoegen te hebben
gelezen. Het is bekend hoe Sociaal-de:
moer aten en Liberalen zelfs voor het
genoegen, den volwassenen verschaft,
de publieke kassen gaarne aanspreken.
Bij de Socialisten scheen het tot nu
toe een beginsel, dat de Overheid haar
onderdanen gedurig behoort te trac-
teeren.
Als er nu verzet komt tegen uitgaven
uit de gemeentekas voor een tractatie
aan kleinen en grooten, een kwatta-
reepje en een sigaar, dan kan dit na
tuurlijk niet zoo worden verklaard, dat
men zulke dingen wel voor zich zelf
wil hebben, maar liet alleen niet kan
verdragen dat ook Antirevolutionairen
en Roomschen er van genieten. Het ver
zet moet een algemeen karakter dragen.
Anders wordt het een kinderachtig d ng
voor zulke verheven geesten.
Het is een feit, dat een bijzondere
school voor hare exploitatiekosten nim
mer meer kan ontvangen dan een open
bare school. De openbare school geeft
hier dcri maatstaf aan.
Het zal allicht ook niet worden ont
kend, dat den kinderen der openbare
school schoolfeestjes worden bereid op
kosten der publieke kas en dat de ouder -
aVónderi voor de openbare school ook
al uit die kas worden betaald. Naar wij
vernamen zit men ook daar niet heele-
maal op een droogje.
Nu bestaat er omtrent de verrekening
van de kosten voor het bijzonder onder
wijs nog geen practijk. Die moet nog
komen. Van verschillende uitgaven
staat niet vast. of zij al dan niet zullen
worden vergoed. Men bericht uit
Arnhem dat de schoolbesturen eens
samenspraken, en dat men omtrent en
kele uitgaven £en uitspraak wilde ver
krijgen.
Hoe. dit echter ook zij, men weet van
ons., da wij het systeem, alles uit d.
publieke kas nimmer toejuichen. Het is
naar 'onze meening een verkeerd sy
steem. Wij vonden, als wij er tegen op
kwamen, weinig steun <pij de socialis
tische en vrijzinnige pers.
Thans schijnt er een kentering te ko
men. Men begint bezwaar te maken
tegen de royale school. Wij juichen dat
toe, al erkennen wij, dat het beter had
gestaan, indien de critiek bij eigen huis
was begonnen.
Dat zou ook meer redelijk zijn ge
weest. omdat dit huis, zooaio wij reeds
opmerkten, den maatstaf voor de roya
liteit biedt.
KERK EN PERS.
Onder presidium van den lieer D.
Hoekstra werd Woensdag te 's Graven-
hage de nde jaarlijksche conferentie
van ouderlingen in de classis 's Gra-
venhage der Geref. Kerken gehouden,
waarin de heer J. Hollander van
's Gravenhage refereerde over „Kerk
en Pers".
Inleider ving aan met de noodzake
lijke begrenzing- van zijn onderwerp.
De bespreking van het onderwerp: Kerk
en Pers op een ouderlingenconferentie
eischt een practicale belichting van de
vraag: hoe de ouderlingen bij het huis
bezoek hebben te onderzoeken, wat er
in de Gereformeerde gezinnen gelezen
wordt, en hoe zij, zoo noodig, van raad
Het geheim van Colde Feil.
68)
Met eerbied luisterden zij naar de
altijd nieuwe Kerstboodschap, hun ge
bracht door den eerwaarden prediker,
die al sedert lange jaren deze ge
meente bediende. Hij had Leopold Ar
den als kind gedoopt en hem later als
belijdend lid der kerk ingeschreven,
nadat hij met eenige anderen openbare
belijdenis des geloofs afgelegd had.
Steeds ging de graaf gaarne bij hem
ter kerk en ook op het kasteel was liij
meermalen een geziene gast. Dezen
morgen wekten de eenvoudige woor
den van den grijzen leeraar een blij
den weerklank in het hart van het
gelukkige paar, dat zooveel stof tot
iankbaarheid had.
Dien avond kwamen al de bedien
den van het landgoed bijeen in de
groote ontvangzaal, waar de lichtjes
van den kerstboom brandden. In vroo-
lijke ongedwongenheid verkwikte jong
"n oud zich in de algemeene feest
vreugde. De blijde stemming werd
door niets verstoord en het zonnige
gelaat van Lady Arden straalde mis
schien nog het meest. Geen wolkje ver
en vermaan hebben te dienen overeen
komstig de bet?'k. nis van hun ambt.
Den laatsten tijd is op verblijdende
wijze openbaar geworden, hoe' er ver
schillende kerkeraden waren, die aan
gegrepen werden door de gedachte van
net kwaad, dat de z.g. neutrale en ook
de vrijzinnige pers stichten, in de Ge
reformeerde gezinnen.
Een getuigenis van den kansel tegen
dit gevaar ïs uitnemend, evenals een
waarschuwing in de kerkelijke pers,
maar het is niet genoeg. Want dit is
het. gevaar van dezen tijd, het is het
flevaar der vermenging, der ondermrj-
ningd van eigen geestelijke kracht, van
verdorring, verslapping en onverschil
ligheid.
De prediking des^Woords vindt'hier
doorloopend een taak, en met name bij
de Catechismusprediking kan men pre
cies en onomwonden zeggen, hoe de za
ken staan.
Bepaaldelijk ligt hier ook een taak
voor de ouderlingen bij hun huisbezoek.
Immers, dit is ambtelijke arbeid, uit
inaam en op last van Sions Koning aan
den geestelijken welstand van allen, die
zich onder Zijn regiment wens^hen te
schikken. Reeds Prof. Biesterveld noem
de als afzonderlijk punt van onderzoek
bij het huisbezoek: het onderzoek naar
hetgeen door de leden van het gezin ge
lezen wordt.
Bij het instellen van dit onderzoek
wordt tact en menschenkennis veredscht
(bij den ouderling, want de wijze van
(Optreden betsekent hier zeer veel.
Gereformeerde gezinnen, die dagelijks
gevoed werden door de vrijzinnige, of
de z.g. neutrale pers, zijn iii den regel
slap en zonder geestelijke energie. De
'ouderling heeft daar met klem te zeggen
dat men door dergelijke lectuur een
magerheid over eigen geestelijk leven
haalt, ce zaak der bestrijders van het
Koninkrijk Gods steunt en eigen belijde
nis in het aangezicht slaat.
Wat leest gij en wat wordt er in uw
gezin gelezenV Dat is een belangrijke
en ook een interessante vraag brj het
huisbezoek.
Niet alleen en ook niet in hoofdzaak
lom haar te stellen alleen, maar ook om
haar beteekerfis toe- to lichten en te
bespreken.
Bladen en couranten zijn immers
vrienden. Plet zijn wegwijzers, óf op
den sinallen weg, die' ten leven leidt,
óf op den broeden weg, die ten ver-
derve veert. En in onze Gereformeerde
gezinnen moet in dezen tijd meer dan
ooit lectuur komen van opvoedende
n sterkende strekking. Ook naar wat
de kinderen lezen mag belangstellend
n zoo noodig ook vermanend en be
straffend worden geïnformeerd.
Het lezen of medelozen vase. een ker
kelijk blad is noodzakelijk voor elk mee
levend Gereformeerde. Of dat nu een
fvimpele Kerkbode meet zijn, of wel
ren weekblad met wij deren horizont,
zal voor een groot deel af moeten han
gen van de financiëelo draagkracht, of
ook van hot bevattingsvermogen van
do leden van het gezin.
De ouderling zij in z'n ambt n.^oit
handelsreiziger of colporteur en alleen
in speciale gevallen moet hij bepaalde
wenken geven.
En wat de Christelijke dagbladpers
betreft, de actie en de strijd daarvoor
is even belangrijk als die. voor de Chr.
school.
Daarom heeft ook de Kerk des Hee-
ron, mede door haar ambtelijke» arbeid,
hier een zeer belangrijke taak. Al weer:
- en ouderling is geen agent voor een
geïllustreerd weekblad, of colporteur
voor een Christelijk dagblad.
Maar wel heeft hij ook den deze een
roeping ten opzichte der gezinnen. Het
lezen van een dagblad moet in dezen
tijd aangemoedigd worden, de Christen
moet dagelijks volgen, hoe zijn Vader
in den hemel de .wereld regeert. Het
dagblad behoort in een Gereformeerd
gezin een Christelijk dagblad te wezen.
Neutraal is hier,' evenals elders, anti-
Christelijk.
In de Geref. gezinnen moet als ver
trouwd huisvriend komen een krant, die
leeften spreekt in denzelfden geest,
als waaruit wij in ons gezin wenschen te
leven -en te spreken. De ouderlingen
hebben dan ook ernstig te waarschuwen
tegen het gevaar van de vrijzinnige en
•de z.g. neutrale pers, niet alleen voor
de ouderen, maar ook voor de jongeren.
Inleider illustreert deze gevaren met
feiten. Met een beroep op wat hij vond
in een veelgelezen „neutraal" blad, con
donkerde het en toen zij eindelijk ver
moeid zich in haar vertrekken terug
trok, vergat zij niet om .voor zij ging
rusten haar God te danken voor al Zijn
weldaden.
Dikwijls vergoot zij in stilte tranen
van dankbaarheid; zij voelde zich als
een schipbreukeling, die aan land is
gebracht en gered. In haar hart was
altijd di% bron van innige dankbaar
heid, die maakte, dat zij steeds vol
liefde en hulpvaardigheid voor ande
ren was. Wat had het weinig gescheeld
of zij had de rest van haar dagen el
lendig en eenzaam moeten doorbren
gen!
.,Niet vaak komt het -voor dateenig
schepsel zulk een ommekeer in zijn
lot beleeft" zei zij bij zichzelf, „van
een eenzame, doodarme verworpelinge
ben ik geworden de vrouw van één
der eersten van het land. En wat nog
meer is: ik heb een liefdegeluk go-
vonden, waarvan ik nooit had kunnen
droomen! Wat kan ik dben voor hem.
die zoo veel voor mij heeft gedaan?"
Hem liefhebben!" antwoordde haar
hart „hem steeds meer liefhebben!
En dat deed zij.
Doch ondanks al haar geluk en haar
volkomen overgave aan hem, waren er
tijden, waarin haar geweten kaar
scherp beschuldigde. Dat zeide zij bij
cludeert hij, dat zulk vuil niet in onze
Geref. gezinnen behoort en dat het de'
roeping der ouderlingen is, om, waar
men liet aantreft, het weg te bannen.
Datzelfde ge>ldt ook van do groo to
pers. Van de „Telegraaf" net zoo goed
als van de „N. Rott. Crt." Ze is in de
levens- en wereldbeschouwing, die ze
propageert, anti-Christelijk.
En waar men dikwijls geheel ten
.onrechte meent aan eigen pers niet
genoeg te hebben, -omdat ze niet ge
noeg Voor het zakenleven, enz. biedt,
kan toch altijd als eisch gesteld worden
voor het gezin een. Christelijk dagblad.
Men aanvaarde hier niet te spoedig ve
ler vonden, maar steil eden eisch altijd
met klem voorop.
De ouderlingen hebben bijzonder acht
te geven op aie Gereformeerden, die
zweren tij de Telegraaf en d"' Haagscbe
Post. Over het algemeen zuilen zii ons
niet het geslacht leveren met geestelijke
ruggegraat, sieraden van Gods Kerk.
Bij dit alles komt, dat een krant is
spreekbuis voor sociale en politieke te
genstanders, die met de levensbeschou
wing in het nauwste verband staan. Een
conferentie van Geref. ouderlingen,
waar zulke dingen gezegd worden, moet
den „intsllectueelen" kerknieuwsredac-
teur van de N. Rott. Crt. zeker wel in
dubbele mate een gruwel zijn.
Maar dat belet de Geref. ouderlingen
niet, om de huizen in te gaan met hun
vermaning en hun waarschuwing, ook
tegen de z.g. neutrale en de vrijzinnige
pers.
De pers, die in de Geref. gezinnen
komt, moet medewerken aan de vol
making, der heiligen, moet opbouwen
wat is voor het eeuwig Koninkrijk.
Want bij alles gaat om de bede:
Uw Koninkrijk kome.
De tegenstelling is e<n blijft princi
pieel: kerk en wereld. De vormen mo
gen zich wijzigen, de tactiek moge an
ders worden, de tegenstelling is en
blijft zooals ze door den Koning in het
Evangelie is geteekend. De Kerk staat
en strijdt, zij tracht den machtige zijn
vang te ontnemen. Hij heeft vele midde
één der sterkste, is de pers en daarom
dri.nge de geest der liefde en ouderlin
gen in de gezinnen zoo- noodig tot ver
maan en ernstigs, waarschuwing.
Het gaat hier om het eigen leven der
Kerk en bovenal om het recht en om
do eere van haren Koning.
Veel wijsheid is dikwijls noodig om
hier het rechte woord te spreken, maar
er moet gekozen worden. Immers, de
Psalmen spreken van een fiver voor
het huis Gods, die verteert.
Wol den. ouderling, die in zïja arbeid
iets van dien fiver kent^ hfi zal ook hier
het rechte, woord op ae rechte plaats
weten te vinden.
"Op het onderwerp volgde een geani
meerde bespreking.
KERK EN SCHOOL.
NED. HEftV. KERK.
Beroepen: Te Woldendorp, T. Huis
man te Den Andel.
AangenomenNaar Abbenes (hulppr.J
•do heer G. Beukers, Evangelist te Gro
ningen.
Bedankt: Voor Waarder (bij Woer
den), D. Th. Keck to Garderen.
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Rotterdam (vac. G.
Wielenga), D. van Dijk te Groningen
en T. J. Hagen te Dcltt.
Aangenomen: Naar Elburg, J.
Krüger to Delden.
Eerestlg&g, Intrede, Afscheid.
Na door Ds. J. A. Heek van Nyega
met een predicatie over Marcus 16:15b
to zijn bevestigd, deed Zondag.Cand. W.
Th. Hoek intrede bij de Ned. Herv.
Gem. te Wadenoyen.
Na de predicatie volgden de gebrui-
kelfike toespraken.
Gemeenschapsleven.
In den laatsten tijd wordt nog al
'propaganda gemaakt voor de christe
lijke gemeenschappen, aldus schrijft
Prof. Bouwman in de „Bazuin".
Deze gemeenschappen of gezelschap-
Een zijn een proauct van Duitschen
odem.
Ook in ons land hield men in de
18de eeuw, toen de geloovigen in
de kerk niet overal het door hen
begeerde voedsel vonden, wijl de pre
zickzelf, dat het niet eerlijk was, dat
iieel haar leven een leugen was. Maar
;dan ook kwam de oude vraag weer bij
haar op: Waarom zou zij vrijwillig af
stand doen van het geluk dat haar ge
boden werd? Waarom moest zij zich
zelf straffen, omdat de wereld onrecht
vaardig, hard en wreed tegen haar ge
weest was?
Terwijl de tijd voortschreed, werden
die vermaningen van haar geweten
steeds zeldzamer. Zij had ook niet veel
tijd om zich over te geven aan bespie
gelingen. Haar man had liaar voort
durend noodig en overigens namen
haar werkzaamheden als bestuurster
van zijn huis al haar tijd in beslag.
Zij had een zeer nauwgezette opvat
ting van haar taak en trachtte in
waarheid een moeder te zijn voor al
len die haar dienden.
Nu was Kerstmis voorbij en een
nieuw jaar had zijn intrede gedaan.
Met veel goeds bracht het voor Lord
Arden ook een kleine onaangenaam
heid liet beteekende niet veel. dat.
is waar, maar toch hinderde het hem.
Het was namelijk de heropening van
oen oud proces, dat niet van heel groot
belang was slechts een proces over
het recht van een weg over een stuk
land even buiten het park.
Zeven jaar geleden was dit proces
diking niet levend en krachtig was/
oefeningen, In welke de leden der
gemeente met eikander een deel der
Schrift behandelden, of spraken over
de bevindingen van het geestelijke
leven. Deze oefeningen werden veelal
aanleiding, dat de geloovigen onker
kelijk waren, en ontaarden dikwijls
ook in anti-kerkelijk en ongezond mys
ticisme. Bij de reformatie in de ne
gentiende eeuw werden deze gezel
schapskringen op vele plaatsen over-
geleid in de kerkelijke bedding:
In Duitschland kwamen, teen de
kerk door liet scholasticisme en de
dorro prediking schier verstorven was,
zulke gemeenschappen op. Het Piëtis
me bevorderde dit. Het wild?een
kerkje in de kerk vormen, een kring
van christenen, in welke alle zoeken
de zielen, die onder het bange gevoel
van de zonde gedrukt waren, een too-
vlucht zochten, en waar het geeste
lijke leven aangekweekt werd. Ook in
latere jaren bloeit in sommige stre
ken het gemeenschapsleven. Zij die
zich aansloten bij die gemeenschappen
willen wel de leiding van vrome voor
gangers, gesaldeerde of ongestudeerde,
aanvaarden, maar van de officieele
kerk zijn zij al heel weinig gediend.
De kerk. zeggen zij, is verstijfd ei\
dood, en daarom trekken zij zich in
eigen kleinen kring terug. Dit is een
oordeel over de kerk. Als de kerk
niet geeft wat het hart behoeft, als
de kerk niet het levende woord Gods
verkondigt, dan zoeken de behoeftige
menschen. wier hart dorst naar God
en naar den vrede des harten, het
waar zij 'bevrediging vinden, en dat
veelal op een verkeerde wijze.
In ons land beginnen de gemeen
schappen in de Hervormde kerk ook
te herleven. Ds. Couvce, predikant te
Amcrongen, Ijeeft in 19Z2 een ge-
meenschapsbond voor Nederland op
gericht/en in Amerongen en andere
plaatsen geholp-en aan het oprichten
van deze gemeenschappen. Piet doel
is niet de menschen los te maken
van de kerk, maar om de „bekeerden"
onder elkander te verbinden, en daar
door' de kerk. ten zegen te zijn.
In Amerongen is een schbol voor
opleiding van gemeenschapsleiders ge
sticht en reeds zijn er twee van zulke
leiders aangesteld, die in verschillen
de plaatsen- van Gelderland en van
Utrecht evangelisatie-arbeid verrich
ten.
Deze gemeenschapsbeweging heeft
dus een goed doel. Maar aan de
eene zijde doet zij wat de kerk behoort
te doen, en aan den anderen kant be
vordert zij de onkerkelijkheid.
Het is de vloek van e?n vervalscnt
kerkelijk leven dat er behoefte ge
voeld wordt aan zulke gemeenschap
pen. In die gemeenschappen, 200 h?=t
het in P n i 1, wordt de gemeenschap
der heiligen gesmaakt en het gees
telijk leven aangekweekt. Wij wen
schen over deze gemeenschappen"geen
oordeel te vellen. Maar het is wel
zeer droevig, dat de voorgangers dezer
beweging niets voelen voor de refor
matie der kerk, maar hoog de zegen
van die kringen verheffen boven de
kerk, waarvoor naar hun meening
toch geen redding is.
Deze jonge gemeenschapsbeweging
in de Hervormde kerk heeft ons ook
wat te zeggen. Het goede wat som
mige christenen in de gemeenschap
pen meenen te vinden, moet de kerk
des Heeren hun bieden. De kerk is
de vergadering der geloovigen, de
gemeenschap der heiligen. De kerk
is naar Gods Woord de pilaar en
vastigheid der waarheid, het orgaan
waardoor Christus zich bedient om
de uitverkorenen te roepen en om lei
ding te geven aan het leven. De kerk
is ae draagster van hec licht, dat in
deze donkere wereld de harten ver
licht en het pad des levens bestraalt.
De kerk is en behoort te zijn de warm
tehaard, waarbij 'de bedrukte zielen,
die in deze koude wereld dreigen te
verkleumen, zich kunnen koesteren en
verkwikken.
Om die reden moet de kerk in
heel hare openbaring, in de predi
king. 111'het onderwijs, in de verzor
ging der zielen, het heerlijke licht van
Christus laten schijnen en de warmte
van het leven en de gemeenschap
met Christus laten gevoelen. Christus
is zoo rijk in genade. Hij is de groote
in behandeling geweest, maar nu had
den de erfgenamen van den man, die
het was begonnen, het heropend, om
dat zij niet tevreden waren met de
uitspraak. Lord Arden zou. om van
alle moeite af te zijn, wel dadelijk wil
len toegeven, maar zijn advocaten ad
viseerden hem sterk 0111 dit niet te
doen.
Hij zou een verkeerd antecedent
scheppen, zeiden zij, dat hem in de
toekomst allerlei moeite zou veroorza
ken. Hij moest het uitvechten De graaf
verklaarde, dat hij al de bijzonderhe
den vergeten had. De advocaat schreef
hem, dat hij het verslag van deze zaak
in de „Times" kon vinden in de cou
ranten van de maanden Juni en Juli
19Hij raadde den graaf aan, dat
nog eens ever te lezen.
Lord Arden had geen geheimen voor
zijn vrouw, hij besprak alles met haar.
Hij vertelde haar. hoe vervelend het
was, dat deze rechtzaak weer opnieuw
begon en zij spraken er met elkaar
o-ver.
„Ik zal de „Times" van Londen la
ten komen" zei Lord Arden, „het beste
is, dat zij alle nummers van Juni en
Juli'sturen. Wil je ze even bestellen?"
„Ja zeker, met genoegen" antwoord
de zij. En Alice" vervolgde de graaf.
,zou je het verslag eens voor me willen
trooster, da rijke ontfermer, de won
dere heelmeester, de dierbare Zalig
maker.
Wanneer dan ook de prediker de
heerlijkheid an Chr.stus oor iit volk
ontvouwt, den rijkdom van het Woord
uitstalt, en laat zien wie Christus is
voor zijn volk: wanneer hij met het
Woord ingaat in het leven en de
bevinding; van de geloovigen, hoe
Christus is gegeven tot wijsheid, recht
vaardigheid, heiligheid en volkomen
verlossing, dan leeft het volk, dan
weerklinken in de kerkgebouwen en
in de huizen de gezangen der be
vrijding. dan. voelt het volk zich ver
bonden aan de kerk en hare dienaren,
bidt voor zijne leidslieden en voor de
komst van het koninkrijk Gods.
Maar wanneer de prediker nic-t is be
zield met het leven des Geestes, wan
neer wel in het algemeen de waarheid
wordt verkondigd, maar de profeti
sche overtuiging en de priesterlijke
ontferming ontbreekt, wanneer de pre-,
diking niet ingaat in het leven van
het strijdend en leidend volk van God
dan wordt de band tusschen leeraar
en gemeente zwak, en dreigt het gees
telijk leven te versterven.
Laten alle bedienaren des Woords
dit bedenken. Maar laten ook de leden
der gemeente niet vergeten, dat het
werk der leeraren zoo zwaar is. La
ten zii mét lijdzaamheid hooren wat
God door zijne dienaren hun te zeggen
heeft, en laten zij 'door de liefde van
'Christus bezield de belangen van de
kerk ea hare dienaren brengen voor
Gods genadetroon. Zoo wordt de ge
meenschap der heiligen verdiept en
gesterkt.
Christelijke gemeeuten in West-Afrika
ontdekt.
In de „Times" vinden we een merk
waardig verslag van een reis, die ze
kere heer.Platt gemaakt lieeft langs de
'Westkust van Afrika, op welke reis hii
aan de Fransche Ivoorkust, iets meer
het binnenland in, Christengemeenten
ontdekte. Hij hoorde ervan door kust
bewoners en ging per boot de rivier
op om die gemeenten te zoeken en daar
ervoer hij inderdaad in een dorp, dat
de bewoners hun fetischen hadden weg
geworpen en den wensch koesterden
Christenen te worden, zonder dat een
Zendingsgenootschap onder hen gear
beid had.
Zendeling William Harris uad hen
voor ongeveer tien jaar bezocht en
eenigen tijd onder hen gewerkt, zon'der
dat er van een massalen overgang tot
het Christendom gesproken kon wor
den. Later hadden ze zelf een soort
kerkgebouw en gaven zich nu veel
moeite om, zoo goed als ze het konden
met hun gebrekkige kennis, naar den
wil Gods te leven
Harris had hun verteld, dat de bijbel
Gods Woord was; ze waren in het be
zit van een paar bijbels, die ze als hei
lige voorwerpen vereerden. Ze had
den aan die boeken in hun kerk in het
oogvallende plaatsen gegeven. Eenige
meer ontwikkelden lazen daaruit op
gebrekkige wijze voor.
Toen zij van Piatt's komst hoorden,
versierden ze hun dorpen en vroegen
met aandrang door hem in het Chris
tendom te worden opgenomen. Het
bleek, dat deze bewegingen zich in
meerdere of mindere mate ook over
veel genabuurde dorpen had verbreid.
Een Briisch Zendingsgenootschap
zond hen toen drie zendelingen en 2
zendingszusters, die een zeer gezegend
arbeidsveld onder deze menschen ge
vonden 'hebben.
LICHAAMSOEFENING.
K o r f b a 1.
De schoolwedstrfiden, waarvan in hst
nummer van 13 October werd melding
gemaakt, konden wegens het ongunstige
weer niet doorgaan. Zfi zfin thans vast
gesteld op Woensdagmiddag 21 October
te half drie, op het terrein der L. C.
K. C. „Pernix" aan de Nieuwe Vaart.
doorlezen en mij dan zeggen, wat je
er van denkt."
.Natuurlijk wil ik dat" antwoordde
zij weer. „Welken datum noemde je
ook weer, Leo?"
„Juni en Juli 19
Zij wendde zich zoo plotseling en
snel om, dat hij niet zag, hoe doodelijk
bleek zij werd, noch den verschrikten,
gejaagden blik, die in haar oogen
kwam. Juni en Juli 19Dat v. as juist
de tijd van haar proces en het heele
verslag zou in die couranten zijn op
genomen.
Hoe zou zij het ooit kunnen dragen!
Hij zou het zeker zien en misschien
wel herlezen en het kon wel zijn, dat
zijn achterdocht door het een of ander
zou worden opgewekt Was er dan geen
vrede geen veiligheid geen rust
voor haar? Zij verliet snel de kamer,
zij kon niet meer verdragen, dat zijn
oogen op haar rustten, want het was
haar, alsof haar geheim in brandende
letters op haar voorhonfd was geschre
ven Hester Blair, moordenares!"
Zij haastte zich naar haar kamer en
sloot zichzelf daar op. Zij moest alleen
zijn met haar angst, die haar de keel
toekneep.
(Wordt vervolgd).
FEUILLETON.
