~N1 EUWLÈ1DSCHEéüUfrAFïT VAT5ty0flT58RU"A8 8 88TÖBÈE 19251
UIT DE OMGEVING
ALKEMADE.
Gemeenteraad.
Gistermiddag vergaderde de raad
dezer gemeente onder leiding van den
burgemeester, den beer L. H. J. M.
Vosters. Aanwezig alle leden.
Na opening met ambtsgebed kwam
de gémeentébegrooting voor 1926 in be
handel ii|j
Algemeene beschouwingen wenschte
geen der leden te houden, zoo'dat da
delijk met de artikelsgewijze behande
ling kon worden aangevangen.
De heeren de Vette en Los maak
ten aanmerking op de wethouderssala
rissen, zijnde f 1440 per jaar, waarop
de voorzitter herinnerde aan de dis-
cussiën die hierover reeds zijn gevoerd
Zoolang deze wethouders in functie
zijn, dienen volgens Sepr. de salarissen
waarop zij benoemd zijn, te worden
i gehandhaafd. Bij de volgende verkie-
i. zing zullen Ged. Staten mogelijk wel
een wijziging voorstellen.
Het voorstel van de meerderheid der
begrootingscomn^issie om de salaris
sen terug te brengen van f 720 op f 500
wofdt hierna verworpen met 73 st.
Vóór de heeren v. d. Geest, Los en de
Vette. De heer v. Andel stemde blanco.
Verder had de commissie voorgesteld
om de pensioenbijdrage van nieuw aan
te stellengemeente-ambtenaren geheël
op het salaris te verhalen.
De voorzitter merkte op, dat de
raad hiervan, toen verleden jaar B. en
W. een voorstel deden in denzelfden
geest, niet weten wilde. Waar het nu
niet gaat over heel groote bedragen en
nieuwe aanstellingen in de naaste toe
komst niet zijn te voorzien, wil spr.
maar verder over dit punt liever niet
spreken.
D.e heer de V e 11 e licht het voorstel
der commissie, toe, waarbij blijkt dat
speciaal de hoogste ambtenaren waren
bedoeld. U bent ook sterfelijk, aldus
spr. en dus
Dan heeft u nog altijd gelegenheid
genoeg om het salaris te herzien, al
dus de voorzitter.
Het voörstel der commissie werd
hierna buiten behandeling gesteld.
De voorzitter zei verder met ver
bazing te hebben kennisgenomen van
de klacht der commissie, als zou de
schoorsteenschouw niet goed worden
uitgeoefend.
De heeren de Vette en Los hielden
vol- dat er voor de klacht wel reden
was, waarop .de voorzitter toe
zegde een nauwkeurig onderzoek te
•zullen instellen. Er wordt elk jaar dooi
de brandmeesters, een rapport inge
diend. Als die het niet goed doen, moet
het maar rechtstreeks op order van
het gemeentebestuur gebeuren, des
noods door den gemeente-opzichter.
De uitgaven worden tenslotte vast
gesteld op een bedrag van f 167.203.83.
Bij de bespreking der ontvangsten
vroeg de heer Rotteveel waarom
geen post was geraamd voor de ont
vangsten van de bruggeldheffing te
Ni eu we- We tering, waarop de voor
zitter antwoordde, dat op deze ont
vangst nog niet te rekenen valt om
dat de heffing- door de Kroon nog niet
is goedgekeurd.
B. en W. stellen voor de opcenten op
bebouwde eigendommen terug te bren
gen van 80 op 50. In overleg met de
commissie is dit voorstel echter latei-
zoodanig gewijzigd, dat voorgesteld
wordt de opcenten op bebouwde eigen
dommen van 80 op 60, en die op on
bebouwde eigendommen te brengen
van 20 op- 10.
De heer v. d. G e est geeft in over
weging adle 'opcentenheffingen' in te
trekken. Spr. vindt het een onevenre
dige belasting. Niet allen worden er
in gelijke mate door getroffen.
De v o o'r zitter ziet daarvoor voors
hands nlog geen oplossing. In 1920
moest ail leen aan gemeentebelasting
f 117.000' worden betaald, en thans
wordt aan belasting in totaal nog
slechts f 68000 geheven. &eg dat dit
toch een mooi resultaat is van de be
zuinigingspogingen, die B. en W. in
het werk hebben gesteld, maar men
moet dan ook eens weten uit te schei
den. Er komen bij het innen der be
lastingen nog al eens tegenvallers ook.
Het voorste] van B. en W. en de com
missie wordt daarna aangenomen.
Een volgend maal hopen B. en W.
een-verlaging van de opcenten op de
vermogensbelasting te kunnen voor
stellen.
Den lieer de Vette is dit tegenge
vallen.
De voorzitter merkt nogmaals
op, dat niet alles tegelijk kan.
In den geest der vorige gemeentewet
mag het vermogen zwaarder worden
getroffen dan het inkomen dat door
arbeid wordt verkregen. B. en W. heb
ben slechts gemeend in deze domecra-
tische lijn te moeten doorgaan
De ontvangsten worden tenslotte
vastgesteld op een gelijk bedrag als de
uitgaven: f,167.203.83, waarmede de be-
grpoting is goedgekeurd.
Tot ophaler van de weesbrug te Oud-
Ade wordt in de plaats van den heer
A'. v. Leeuwen, wien onder dankbetui
ging eervol ontslag is verleend, be
noemd de heer J. v. Leeuwen, zijn zoon
eveneens te Warmond, op hetzelfde,
honorarium, zijnde f.50 per jaar.
Op eenige schoolgeldrecïames wordt
beschikt overeenkomstig advies van
B. en W.
Ingekomen stukken.
a. Proces-verbaal van de opneming
van de kas en boeken van den ontvan
ger dezer gemeente of> 26 Sept. 1925.
b. Dankbetuiging van R. J. de Jeu voor
zijne definitieve benoeming tot wegwer
ker-brugophaler dezer gemeente.
c. Alsvoren van C. J. van Haastregt.
Voor kennisgeving aangenomen.
d. Verzoek van het R.K. Kerkbestuur
van St. Jacobus te Oude Wetering om
beschikbaarstelling van de benoodigde
gelden voor de aanschaffing van drie
schoolbanken.
Voorstel van Burgemeester en Wet
houders de gevraagde gelden beschik
baar te stellen. Kosten f75.
Aangenomen.
e. Verzoek van liet R.K. Kerkbestuur
van St. Jacobus te Oude Wetering om
een voorschot op de gemeentelijke ver
goeding. overeenkomstig artikel 101
der Lager onderwijswet voor 't dienst
jaar 1925. Voorstel van Burg. en Weth.
een voorschot toe te kennen, gr. f165.
Goedgekeurd.
f. Verzoek van de Gewestelijke land
stormcommissie Zuid-Holland-West
om toekenning van een subsidie, groot
f 100 voor het jaar 1926. Vporstel van
Burg. en Weth. een subsidie tot te ken
nen van f 50. Aangenomen.
g. Verzoek van de R.K. Vereeniging
„Moederschapszorg" te Heerlen om toe
kenning vjm een jaarlijksche subsidie
van f25 ten behoeve der Kweekschool
voor vroedvrouwen te Heerlen.
Voorstel van Burg. en Wethouders
het adres voor kennisgeving aan te
nemen.
Aan het eind van de vergadering
richtte de voorzitter het woord tot den
heer Van An d e 1 in verband met
diens aftreden als raadslid wegens ver
trek naar Amerika, waar hij ook vroe
ger reeds verkeerde.
Hoewel d© heet- van Andel nog niet
zoo heel lang zitting had, weet spr. uit
aller* naam te spreken wanneer spr.
hem nadrukkelijk verzekert- van zijn
oprechten dank voor de zeer hartelijke
samenwerking, die hier van hem werd
genoten. Speciaal als voorzitter kan
men in den raad mannen waardeeren
die in alles hun principe willen opvol
gen, mannen uit een stuk, maar op
wien dan ook zoo noodig te rekenen
valt. Zoo iemand was de heer v. An
del. Vanmiddag, voor den aanvang dei-
vergadering is van den geheelen raad
een foto gemaakt.
Spr. hoopt dat de heer v. Andel dit
zal bewaren, als een herinnering aan
het gemeentebestuur van Alkemade;
verder dat hij met' zijn' gezin een pret
tige reis zal hebben, en dat de zegen
des Heeren hem ook in' het andere we
relddeel zal volgen in gezin en zaken.
Nadat de heer .v. Andel hartelijk
had bedankt voor deze hartelijke woor
•den zoowel als voor de genoten samen
werking, sprak de voorzitter nog
den heer Bouwmeester toe, die zijn 40-
jarig huwelijksfeest vandaag viert, en
wien hedenmorgen om 11 uur door den
burgemeester in zijn woning een offi
cieel bezoek zou worden gebracht,
waarbij hem namens den raad een ca
deau werd aangeboden.
GEMENGD NIEUWS?
L e e 1 ij k e vergissing. De
27-jarige landarbeider F.uit.Blija (Fr)
vader van twee kinderen, werd, on
danks het feit dat hij van licnting
1918 was, naar Assen geroepen om
daar gedurende 17 dagen de herha
lingsoefeningen mee te maken. Toen
hij bij aankomst in de kazerne geen
enkele zijner vroegere kennissen ont
moette, kwam hem de zaak toch ver
dacht vQor; hij wendde, zich om op
heldering tot een officier, die hem
toevoegde, dat men de „niehschen niet
voor de grap" naar Assen haalde'.
F. liet zich echter niet afschrikken;
hij diende een schriftelijk verzoek in.
Eerst nadat men F. 5 dagen lang in
dienst had gehouden, kwam men tot
de ontdekking, dat- het geheele ge
val berustte óp een vergissing.
- Ruwe rijd e r. De burgemees
ter van Ede heeft opsporing verzocht
van een -persoon, die op 1 Octojber
in een gesloten Ford gereden heeft
op een particulieren weg van" het land
goed JHooge Veluwe, van den heer
Kröllerte Otterloo. Vóór het hek van
de wildbaan gekomen, wilde hij naar
binnen rijden. De portier opende het
hek, doch toen bleek, dat een on
bekende' de wildbaan wilde binnen
gaan, verzocht hij hem om te stoppen.
De autobestuurder voldeedhieraan
niet, maar reed op een dusdanige
wijze, dat de 'portier tusschen de auto
en dien steen en pijler van het hek
beknek'l gisraakte. Deze bleef toen be
wusteloos liggen en werd eerst ge-
ruimen tijd later ge vort# en.
De autobestuurder is teruggekeerd,
zonder zich verder om den portier
to bekommeren.
Bekend is, dat de auto h'et num
mer 1015 droeg, doch de letter is niet
bekend.
Den Haag in donker. Door
een diefect aan de electrische centrale
was gisteravond even over acht uur
gedurende eenigen tijd de geheele
stad bijna van licht verstoken. Tus-
schenbeide scheelde het niet veel. of
het licht brandde vrijwel niet. Om
kwart voor negen was de storing af-
geloopen.
Hoewel het tramnet stroom ont
vangt door middel van een specialen
omvormer, was de stroom zoó zwak
dat het verkeer moeilijk gaande was
te houden. Het stond tweemaal zelfs
korten tijd geheel stil.
Poging tot moord. Dins
dag wérd te Woensel de 30-]arig©
ongehuwde arbeider J. v. S. onder
'lievig verzet gearresteerd, v. S. bleek
het gemunt t e hebben op het leven
van zijn zwager, zekeren E., met wien
liij eenigen tijd geleden hoogloopende
ruzie had gehad, en hem toen be
dreigd had.
Dinsdagmiddag toen van E. in de
Kruisstraat aan het werk was, wilde
v. S. hem met een mes een steek
toebrengen, doch van E., gewaar
schuwd door een heer, die het zag
gebeuren, draalde zich om en_ weerde
den slag met een schop af. Hierdoor
werd 'van S. licht gewond en koos
hijl h|et hazenpad..
Kind ver b rand. Te Busselte
is het 3-jarig dochtertje van den ar-
beide- ,WKroes in een pot met ko
kend water gtevaflen en aan de be>-
komen brandwonden overleden.
Verdronken. Te Behn?kom
is Dinsdag de 80-jarige landbouwer
H. van Ommeren in de sloot bij. zijn
woning verdronken.
Land- en Tuinbouw.
Prof. Dr. E. van Slogteren.
Dr. E. van Slogteren te Lisse, een in
de bollenstreek niet alleen bekende,
maar ook zeer geziene persoonlijkheid
is benoemd tot buitengewoon hooglee-
raar aan de Landbouwhoogeschool te
'Wageningen.
In verband daarmede schrijft de heer
E. Krelage in bet „Weekblad voor
Bloembollencultuur."
Het is een publiek geheim, dat het
bloembollenvak eenige maanden gele
den ernstig bedreigd werd met het mo
gelijk verlies van dr. Van Slogteren.
„Onze dokter" zooals velen hem noe
men had een zeer verleidelijke aan
bieding ontvangen, om aan een onzer
Rijksuniversiteiten tot hoogleeraar te
worden benoemd.
Ieder, die dr. Van Slogteren kent,
weet hoezeer hij aan zijn werkkring
gehecht is en hoe noode hij dien voor
een anderen zou hebben verwisseld.
Maar de hoogleeraarstitel is de hoog
ste trap, dien wetenschappelijke wer
kers kunnen bereiken, en het zou dus
„onzen dokter" nooit ten kwade geduid
kunnen worden, indien hij het aanbod
had aanvaard.
Maar na rijpe overweging heeft hij
besloten trouw te blijven aan de taak,
die hem lief was geworden, en af te
zien van de zoo hoogst eervolle benoe
ming tot professor.
Het geheele bloembollenvak is hem
daar dankbaar voor en gevoelt, 'dat de
opoffering, die dr. Van Slogieren zicli
in liet belang van ons vak getroost
beeft, hem nog nauwer daaraan heeft
verbonden. Het geheele bloGmbollenbe-
drijf verheugt zich dan ook éénparig
in de benoeming van onzen phytopa-
tholoog tot buitengewoon hoogleeraar
aan de landbouwhoogeschool te Wa
geningen.
De Regeering heeft door deze benoe
ming de groote wetenschappelijke
"waarde erkend van het werk van dr.
van Slogteren ten behoeve van het
bloembollenbedrijf en deze waardee
ring tot uiting gebracht in het verlee-
nen van den professorstitel aan onzen
phytopathol'oog, die daarin een nieu
wen prikkel zal voelen, zooaat nog
noodig ware om zich blijvend aan
zijn werk in onze streek te wijden.
Namens bet geheele vak zij „Onze
Professor" met deze nieuwe waardig
heid gelukgewenscht!
Het bloembollenvak kan zijn ingeno
menheid met deze benoeming niet be
ter toonen, dan door prof. Van Slog
teren door daadwerkelijken steun in
de gelegenheid te blijven stellen zijn
taak naar behooren te vervullen. Het
geen daarvoor van Rijkswege beschik
baar wordt gesteld is in verband met
de toenemende eiscben, die de tegen
woordige omstandigheden stellen, ten
eenenmale onvoldoende, en slechts
door middel van het 2-cent-per-Roe-
fonds zal het mogelijk zijn, prof. Van
Slogteren in de gelegenheid te stellen
zijn wetenschappelijke taak ten bate
van ons vak naar behooren te vervul
len. Moge dan ook de benoeming van
onzen dokter tot professor opnieuw een
aansporing zijn voor onze vakgenooten
om,met kracht de bijeenbrenging der
-gelden voor het fonds te bevorderen.
Zij zullen daardoor in de eerste plaats
hun eigen belang dienen, maar tevens
een blijk van belangstelling geven in
bet zoo zegenrijke werk van onzen phy
topatholoog.
UIT HET LEVEN VAN EDISON.
De Washingtonsche correspondent
van de „Maasb." wijdt een opstel
aan den bekenden uitvinder Edison,
waaraan wij het volgende ontleenrn:
Edison wordt nu oud, «even-en-ze
ventig. Lang heeft hij der menschcn
vereering voor zijne vereldreputat:
reeds mogen g enieten. Maar niemand
weet eigenlijk iets af van den zéér-
mens chelij ken, hoogst eenvo^iigeo
mail of van z'n ie en met zijne lief
derijke levensgèzellin, die juist nu in
Collier's „Weekly" hare herinnerin
gen doet publioeer-en. Waaruit ik een
en ander meedeel:
„Wat mijn levenstaak geweest is?"
vraagt mevr. .Edison, die kleiner van
postuur dan haar echtgenoot, met de
zen nu dagelijks gearmd eenigen tijd
gaat wandelen, in het groote park
rond hun huis. „Wel, mijn taak was:
altijd en overal voor „Mijnheer Edi
son" te zorgen; te zorgen, dat ons
huis en ons dagelijksch leven altijd -
op de beste wijze door hém-zelven
konden benut worden, in zijn groote
levenstaak. Zijn werk"kwam altijd voor
aan, bij wien dan ook, in onze huis
houding. En we hebben er naar ge
streefd, ieder onzer, om ons huis en
ons huishouden zóó in te richten, dat
er evenzeer wetenschappelijke resul
taten uit voort kwamen, als uit zijh
laboratorium!"
Edison heeft heel weinig vrienden.
Zijn werk doet hem voor een groot
deel bij zich-zelven, en in zich-zelven
leven, ver van al dat gezellig vrien-
denverkeer der meeste menscnen. Al
léén zijn vriendschapsrelaties van vele
jaren met de Ford's hebben voor Tlu>
inas Edison een groote beteekenis ge-
had.
.Vaak heeft men het al gehad over
Edison's doofheid. Hij zelf had, al
lang geleden, die kwaal als een soort
noodzakelijk kwaad leeren verdragen,
storend en hinderlijk-ver dólend bij tij
den, iets waaraan niets te doen viel.
Mevr. Edison dacht er zoo niet over
en vond een groot oor^pecialist, die
eveneens meende Edison wel te kun
nen genezen.
Niemand, behalve zijn vrouw, zou
het ooit hebben klaar gespeeld, den
geleerde te overtuigen van het nut
van zoo'n onderzoek door een oor
specialist. Maar het resultaat stelde
toievrouw Edison schitterend in 't ge-
lijk.
Na méér dan een halve eeuw doof
te zijn geweest, werd Edison op ze-
keren morgen door den specialist mee
gedeeld, dat zijn gehoor bijna zoo
goed als normaal worden kon door
een betrekkelijk kleine operatie. De
datum er voor werd een week van
te voren vastgesteld.
Op den morgen van dien gewich-
tigen dag nu, verscheen Edison op
den drempel van zijn laboratorium,
met een ietwat zorgzame, peinzende;
uitdrukking op zijn gelaat, tegen alle
gewoonteA in. Zich naar zijn persoon
lijken assistent wendende, zei hij, als
'twar.e terloops: „Och, telefoneer eens
even voor me naar dien oordokter
om te zeggen, dat hij vandaag maar
niet moet overkomen; 'kwil die ope
ratie niet hebben"..
Gedurende een héél klein oogen
blikje waren zijne schérpe, rustelooz©
oogen als doof een waas overtrok
ken, diep verscholen onder die zware
borstelige wenkbrauwen;'niemand, be
halve zijn trouwe gade, wist wat die
woorden den man gekost hadden; hoe
zeer zijn karakter daarin weerspiegeld
lag. ',-•••
Hij; zelf gaf later de verklaring.
„Ik heb leeren denken in mijn© af
zondering, weg van klankenverwar-
ring en geluid. En 'k zou héél wat
meer aan denken willen doen, vóór
aleer uit 't leven te moeten heengaan.
;Wanneer. ze nu m'n oor normaal in
orde gaan maken, zal ik opnieuw te
leeren hebben, onder die héél-andere
omstandigheden mijn .denken te re
gelen. 'k Zal alles opnieuw moeten er
varenWaarlijk, 'kheb er den
tijd niet voor!..'..
'Evenals het jaren werks kostte aan
zijn vrouw om Edison in contact te
brengen met een oorspecialist, zoo
was hij er ook nooit toe te "krijgen,
een oogarts te raadplegen; toen
hij ten slotte er toe over ging, en
een bril dragen moest, klaagde hij,
dat die bril' „het conoentreeren" van
zijn gezichtsvermogen in den weg
stond" zoodat hij er zich niet eer
der van bedient, of hij! moet letterlijk
niet meer op gewone wijze kunnen,
zien.
Doktoren schijnen bij1 voorkeur hem
onaangename dingen te moeten ver
tellen, zoo gekscheert hij; Yerbeoïd
u, dat hij bij; al zijn gemis aan zin
tuigelij k genot, nu ook het rooken
laten moet.En „zwarte" sigarep.
bij zwarte koffie, zijn z'n éénige pec
cadillo's, en zullen dat wel tot
zijn dood toe blijven.
Hoe Edison thuis komt. na zjn
dagelijksch werk in zijn laboratorium
wordt op de volgende wijze verhaald:
Het heele huisgezin zat te wach
ten op den lastigsten, en in vele
opzichten den beroemdsten man
van Amerika. Hij was laatvoor de
lunch! Hetgeen niets ongewoons was.
Het personeel van het groote huis
in Llewellyn Park w,as daar wel aan;
gewend. De kleine wijzer was al over
„één" heengegleden; en, hoewel met
tegenzin, zetten we ons toch maar
aan tafel. Nauwelijks hadden we onze
plaatsen ingenomen, of een gerucht
iii de ruime vestibule van ons- in „co
lonial style" gebouwd huis verraste;
een driftige stap buiten de deur der
eetzaal, een beweging aan de deur
•en de altijd-gehaaste zes-en-zeventiger
stoof die kamer in, waar hij méér
dan vijf uren geleden zijn eerste kop
(morgenkoffie dronk, vóór aleer naar
zijn laboratorium te gaan.
'tEten interesseert hem altijd héél
weinig. Een glimlach, eigenlijk meer
een soort'vriendelijk gebaar uitstra
lend van onder zijn zware, asch-grau-
we wenkbrauwen, zonder eenige per
soonlijke bestemming, en hij kijkt in
het rond; of liever: hij staart, tuurt
rond.
Een bord havermout ot melkspijs, wat
druiven, z'n zwarte koffie en een paar
sneedjes bruin, geboterd brood,. zie
daar het lunch-menu, dat in zijn veer
tig-jarig huwelijk eigenlijk weinig va-
iiatie kende.
Thomas Edison spreekt héél zelden.
Nu en dan spreekt mevrouw, door
een speciaal instrument, eenige woor
den in zijn rechter-oor; dan glimlacht
hij', ziet belangstellend hier of daar
heen, maar zegt niets. Hetgeen vol
strekt niet zeggen wil, dat hij niet
geniet van wat hij weet. dat er ge
sproken wordt, rondom hem heen.
RECHTZAKEN.
HAAGSCHE RECHTBANK.
Politierechter.
Voor den Haagschen politierechter
stonden gisteren terecht P. van den
B. los werkman te Noordwijkerhout en
M. M. W. los werkman, wonende te
Sassenheim.
Beide beklaagden waren recidivist
en gedetineerd.
Hun was ten laste gelegd dat zij in
den avond van 22 Juni 1.1. achter de
schuur van den kweeker Bader te Sas
senheim 2 zakken gevuld met bloem
bollen hadden weggenomen. Zij wer
den veroordeeld tot 6 maanden gevan
genisstraf.
Na voorlezing van extracten uit von
nissen der Haagsche. rechtbank, waar
uit blijkt dat bekl. v. d. B. vroeger we
gens heling tot 7 maanden en bekl.
W. wegens diefstal tot 1 jaar gevan
genisstraf is veroordeeld, verzocht de
politierechter allereerst bekl. van den
B. te vertellen, wat e? eigenlijk is ge
beurd.
Bekl. v. d. B. zegt, dat bij van bekl.
\V. nog f 17.50 te vorderen had. Her
haaldelijk had hij dezen hierom ge
vraagd, tot W. op zekeren dag zei:
„Zeur er toch niet langer om, je kunt
èr wel een zakje bollen voor krijgen,
dat heb ik.ook nog van iemand tegoed"
v. d. B. had daarin toegestemd en
gezégd: „Goed, breng mij dat dan
maar."
Daarop had W. echter geantwoord:
„Neen, kom het maar halen, want die
man wil het voor zijn vrouw en kin
deren niet weten."
De politierechter: „Daarom moest
het zeker bij nacht gebeuren. Het was
11 uur 'savonds"
Beklaagde W. noemt het verhaal
van v. d. B. niet waar en zegt, "dat v.
d. B. zelf het zakje achter de schuur
heeft weggehaald.
De politierechter: Toen Uv den vol- -
genden dag door den chef-veldwachter
werd. aangehouden, heeft u gezegd,
•dat er aardappelen in clen zak hadden
gezeten.
Bekl. 'W: „Dat heb ik maar voor de
leus gezegd."
De politierechter: Ik vind, dat u bei
den slecht heeft afgesproken.
Bekl. v. d. B. Bij de politie waren
we het ook niet met elkaar eens.
De politierechter: En daarom moet u
dus die verhaaltjes maar volhouden?
Vertel me maar liever de waarheid,
daar schiet u meer mee op.
Daarna wordt gehoord getuige Ba
der, kweeker te Sassenheim. Deze kan
niet zeggen, of reeds eerder bollen ver
mist werden. De inbeslaggenomen bol
len waren soortgelijk aan de zijne.
Op getuige's zakken staat zijn naam,
welke ook voorkwam op den zak welke
hem door de politie is getoond.
De waarde van de gestolen hollen
kan getuige niet schatten, deze kan
f30, f50, maar ook wel f300. zijn.
Getuige Bruinsma, agent van politie,
zag in den avond van 22 Juni beide
beklaagden in de richting van de
schuur van Bader komen. Ze reden op
fietsen zonder licht en hadden bei<Je
éen zakje bij zich. Getuige wilde hen
voor het rijden zonder licht hekeuren,
doch op zijn vordering om af te stap
pen, gaf bekl. W. geen gehoor. Deze
reed snel weg.
Bekl. v. d. B. is afgestapt en zeide,
dat hij bloembollen bij zich had, die
van hem zelf waren.
Op de zak stond een letter B. zoo
als door Bader wordt gebruikt. De zak
die W. bij zich had ,is nimmer terecht
gekomen.
De officier van Justitie constateerde
dat aanwezig is de bekentenis van bei
de beklaagden, dat zij samen ter plaat
se zijn geweest. Wat er nn waar is van
de verhalen van het wegnemen, doét
niet veel ter zake, omdat zij later zijn
aangetroffen in het bezit der zakken.
Daaruit meende de officier te mogen
afleiden, dat wettig en overtuigend'is
bewezen, dat beklaagden zich hebben
schuldig gemaakt aan diefstal in ver
eeniging.
Wanneer spr. had geweten, dat op
zoo brutale wijze is gestolen, als thans
is gebleken, en dit mede in verband
met de herhaalde bloembollendiefstal
len, die den laatsten tijd voorkomen,
dan had hij zeer zeker de zaak bij de
meervoudige kamer der rechtbank aan
hangig gemaakt, waar hij een zwaar
dere straf zou kunnen eischen. Nu
moet hij zich beperken tot de maxi
mumstraf, welke de politierechter kan
opleggen, welke hij echter veel te wei
nig voor deze beklaagden acht.
In verhand hiermede vraagt spr.
voor beide beklaagden veroordëeling
tot een gevangenisstraf van 6 maan
den. De politierechter veroordeelde hen
overeenkomstig dezen eisch.
Beide beklaagden en de officier doen
vervolgens afstand van het recht van
hooger beroep.
