fffëÜWE^IDgëHT'e^RANJt VAN ÜONÜËRDAG 8 OCTOBER 19"g5t
TWEEDE BLAD.
v«—
Onze Vrije Universiteit.
In de Christelijke Pers nog over de
beteekenis der Vrije Universiteit te
gaan handelen, mag welhaast overbodig
worden geacht. ,Wie toch, die van harte
de Gereformeerde beginselen is toe-
gedaan, is eer niet dankbaar voor,
dat er in ons vaderland een hoogeschool
bestaat, waai' de wetenschap beoefend
wordt naai* eisck van Gods .Woord, en
waar toekomstige leidslieden des volks
I worden gekweekt, die straks ten volle
rekening wenschen te honden met de
ordinantiën \des Heeren?
Maar wat niet overbodig is, dat is:
er telkens weer opnieuw aan te her
inneren, dat deze wetenschappelijke
stichting alleen dan kan voortbestaan
en haar vleugelen steeds wijder uitslaan
wanneer 't besef levendig blijft, dat de
ze Universiteit onze Universiteit is.
Dat zij niet maar is: het eigendom van
enkele meer op den voorgrond treden
de personen, doch een stichting, die
destijds op aandrang] van wijlen Dr.
Kuyper in het geloof door het g a n-
sche Gereformeerde volk in het aan
zijn is geroepen, eii die daarom ook n,u
nog recht heeft op het gebeld en den
finantieelen steun van allen, die
tot welken openbaringsvorm van Chris
tus' Kerk ook behoorend de Gere
formeerde belijdenis van harte zijn toe-
En dit laatste schijnt hu wel eens te
worden vergeten. Men wil gaarne de
vruchten plukken, die deze stichting
afwerpt; men is er wel dankbaar voor
dat zij behalve thejologen ook
tal van Gereformeerde juristen en lit
teratoren aan ons volk gegeven heeft
en nog voortdurend geeft; maar dat
zulks ook in de toekomst alleen dan
mogelijk zal blijven, wanneer de liefde
en daarmede de offervaardigheid voor
de Vrije: Universiteit op hetzelfde hooge
peil blijft staan als waarop ze de eer
ste 25 jaren stonden, wordt nog niet
door een leider ten volle beseft. En toch
zonder liefde en zonder geld is ook
deze stichting onherroepelijk tot kwij
ning en zelfs tenslotte tot endergang
gedoemd. En wie, die haar beteekenis
voor de uitbreiding van Gods Konink
rijk, ook op wetenschappelijk terrein,
erkent, zal hiervoor mede verantwoor
delijk willen zijn?
Het is daarom dan ook, dat alom in
den lande een krachtige actie gaande
is, om de liefde voor de V. U. weer
bjj ons volk aan. te wakkeren, en het
te bewegen tot meer daadwerkelijken
steun. "Want de financiën onzer Hoo
geschool vereischen dringend verster
king. Niet alleen^ toch, dat de laats te-
jaren de uitgaven toegenomen en de
inkomsten verminderd zijn, zoodat het
j financieel ©ve'nwicht weer zoo spoedig
mogelijk dient hersteld, maar bovendien
1 zullen inde, komende jaren de uitgaven
nog aanmerkelijk moeten stijgen, wil' de
Universiteit niet 't gevaar loopen de
Rijks sub s i d i e, maar bovenal wat
veel erger wezen zou -den effec
tus civilis (de erkenning door den
Staat van de wetenschappelijke graden,
aan de V. U. behaald; te verliezen.
Wat toch is het geval? Toen in 1880
de Vrije Universiteit werd gesticht,
stond %zij aanvankelijk nog niet op één
lijn met de openbare Universiteiten. Wel
werd haar vanzelf liet recht tot zelf
standige, vrije beoefening der Weten
schap naar Gereformeerd beginsel of
ficiéél allerminst betwist, maar de g r a-
d e n, door de V. U. aan haar discipelen
verleend, werden door den Staat niet
lerkend. Gevolg was dan ook, dat een
ieder, die aan de V. U. hetzij in de
rechten, hetzij in de letteren stu
deerde', genoodzaakt was zijn examens
mede aan een der Rijks-universiteiten
of aan de Gemeentelijke Universiteit
te Amsterdam af tei leggen, wilde hij
straks de bevoiegdhieid bezittein tot het
beklemden van een openbare betrekking
of ambt
Tal van oudere juristen en litterato
ren hebbeii dan ook destijds dubbele
examens afgelegd en zijn tweemaal
gepromoveerd, allereerst om des begin
seis wil aan de V. U.^ en daarna 0111 den
broode aan een der andere academie's.
In dezen, voor de studenten verre
van benqdenswaardigen toestand kwam
echter in 1305 verandering. De Hoo-
ger Onderwijswet van dit jaar dank
zij Dr. Kuyper's onvermoeiden ijver tot
stand gekomen, plaatste de Vrije
Universiteit immers officiéél op één
lijn met andere Universiteiten en er
kende mitsdien voortaan ook de gra
den, die door haar waren verleend.
Het afleggen van dubbele examens was
daarmede dus overbodig geworden.
Maar aan het verleenen van deze
rechten verbond de H. O.-wet nu
tevens verplichtingen: n.l., dat
de V. U. dan binnen 50 jaar een vol
le dige Universiteit zou moeten zijn,
id.w.z. een Universiteit, in het bezit van
vijf faculteiten. Aan de drie bestaan
de faculteiten (de Theologische', de Ju
ridische, en de Litterariscbe faculteit;
zouden dus nog een Medische en een
Natuur-Philosophische (Wis- en Natuur
kundige; faculteit dienen te worden toe
Igevoegd. Een dezer beide faculteiten
zou dan na 2£ jaar, de andere na an
dermaal 25 jaar aanwezig moeten zijn,
wilde men den genoemden effectus ci
vilis niet weder verliezen.
Nu gevoelt men dus zeker wel, waar
om versterking van de financiën der
V. U. zoo dringend noodzakelijk is. In
1930 loopt immers de eerste fatale ter
mijn van 25 jaar ten einde; moet dus
de V. U. in het bezit van vier facul
teiten zijn. En, schelen het nu aanvan
keltjk, dat deze door de Wet gestelde
voorwaarde haar vervulling reeds zeer
nabij was, daar de Medische faculteit
zich al in het bezit van tweia .professo
ren mocht verheugen (en een faculteit
volgens de wet compleet is, wanneer er
drie hoogleeraren zijn; de jongste be
noemingen, die van Prof. Buytendrjk te
Groningen en die van Professor Bonman
te Utrecht, hebben deze hoop weer ge
heel den bodem ingeslagen.
Zoo moet dus thans feitelijk weer van
voren af aan begonnen worden, en dat
terwijl de tijd zoo dringt.
Naar verbidt, overwegen H.H. Di
recteuren thans, of het niet wensche-
lijk is de stichting eener Medische
faculteit voorloopig te laten rusten, en
eerst tot stichting eener W.is- en Na-
tuurkundige faculteit over te gaan.
Dit laatste toch zal met veel minder
kosten kunnen geschieden, daar de hulp
middelen voor het medisch onderwijs
schatten golds vragen, hetgeen bij de
Wis- en Natuurkundige faculteitniet
in dier mate heit gevaj is. Dit tweede
plan biedt dus ongetwijfeld meer kans
van slagen. Wél wordt daarmede mis
schien aan het Gereformeerde volk voor
teopig een ideaal ontnomen, ill. van in
de naaste toekomst doktoren te kunnen
verkrijgen, die aan onze eigen hooge
school zijn gevormd; maar, waar alles
Staat onder Gods bestel en het tot dus
verre opgebouwde weer bij de hand
afgebroken is, dient hierin stil te wor
den berust. Het is immers gelijk ge
hoopt mag worden slechts een kwes
tie van uitstel. Maar bovendien, ook
het directe practische nut eener Wis-
en Natuurkundige faculteit miskenne
men niet. Ook daarvan kan ons volk
-onder Gods zegefn straks zeker
rijke vruchten plukken. Of moet het
soms niet alleszins gewenscht, ja nood
zakelijk worden geacht, dat er aan de
talrijke Christelijke inrichtingen van
middelbaar en gymnasiaal onderwijs,
waaraan 011s land den laatsten tijd zoo
rijk begint te worden, ook leeraren ko
men, die zich bij hun onderwijs laten
leiden door dei Gereformeerde beginse
len? Vooral in de Natuurkunde' de
Plantkunde en de Dierkunde, waarbij er
zoo ruimschoots gelegenheid bestaat te
•wijzen op de grootheid Gods, maar waar
bij anderzijds ook juist het gevaar zoo
(groot is, dat de aandacht van den
Schepper geheel op het schepsel wordt
afgeleid. Waarlijk, als men van dezen
kant de. zaak beziet, zal men het groot
belang eener Wis- en Natuurkundige
faculteit aan de Vrij ei Universiteit zeker
allerminst ontkennen.
We noemden hier slechts een enkel
punt, waarom versterking van dein firian
ciëelen toestand der V. U. zoo dringend
noodzakelijk wordt geacht, omdat juist
déze aangelegenheid die noodzakelijk
heid wel net beste illustreert. Natuur
lijk ware er meer te noemen, zooals b.v.
zeer gewenschte versterking der reeds
bestaande faculteiten, verbetering der
huisvesting,,enz. Maar wat 't voornaam
ste is, moet het zwaarste wegen, en dat
is op dit oogenblik zeker: het beh0 ud
van den effectus civilis.
Hoe zal nu het antwoord zijn van het
Gereformeerde volkop de bekendma
king van de nooden zijner Universiteit?
Daaraan behoeft gec 11 oogenblik te wor
den getwijfeld. Of het Gereformeerde,
volk zou zichzelf verloochenen. Met ter
zijde zetting van allerlei (vaak gegron
de; bezwaren zal het zien ongetwijfeld
opmaken om te behouden hetgeen
met veel strijd en opoffering is verkre-
Êen, vooral wanneer men bedenkt, dat
et ook hierbij gaat om de eere Qods.
Want h'et zou een groote smaad zijn,
wanneer het werk, dat eenmaal in net
geloof is aangevangen, moest gaan kwij
nen en straks misschien weer onder
gaan, omdat de liefde is verflauwd en
als gevolg daarvan, de beurzen geslo
ten! blijvejn?
Ook in Leiden en omstreken is de
actie voor de Vrije Universiteit met
kracht ter hand genomen. Allerwege
zijn locale comité's opgericht, die in
samenwerking met den plaatselijken cor
respondent zullen traenten het aantal
leden en begunstigers aanmerkelijk uit
te breiden.
Worde dan hun pogen door God ge
zegend. Ontwake wederom de liefde
voor de stichting, door Kuyper in het
aanzijn geroepen. Want, als er liefde
is, dan is er ook gebed, en.dan vloeien
straks ook de gaven voor onze Vrije
Universiteit.
Li^se. RUTS.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV.. KERK.
Drietal: Te Aagtekerke', cand. E.
Pot te Hillegom, cand. L. J. C. Vis-
beek te Amsterdam en P. J. F. van
Voorst Vader te Lochem;
Beroep© n: Te Aalsmeer, J. Raams
te Rijswijk. Te Molkwerum, cand. C. B.
Boere te Capelle a. d. IJssel. Te Den
Bommel, H. Japchen te Ede.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Nieuwveen, J. D.
Speelman te Sellingen. Te Werkendam,
W. Post te Bunschoten.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen: Te Benthuizen, M. Hof
man te Krabbendijke.
Evangelisatie.
Tot opvolger van Ds. J. J. Stam
als predikant-evangelist der Ned. Herv.
Gemeente^ te Amsterdam benoorden het
IJ is opnieuw benoemd Ds. J. C. Ko
ningsberger te Blokzijl (Eth.j, die thans
de benoeming heeft aangenomen.
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
Zondag werd Ds. F. Bruins ma bij
de Geref. Kerk van Meerkerk bevestigd
door Ds. A .Jansens, van Langerak, die
een predicatie hield, over Efeze 220
tot 22. Des avonds deed Ds. Bruinsma
intrede met een leerrede over 1 Cor.
4:1 en 2, waarna de gebruikelijke toe
spraken volgden.
Ds. G. C. Schellenbe rg nam
Zondag j.i. afscheid van de Ned. Herv.
;Gem. te De Cocksdorp met een predi
catie over 1 Cor. 16:13.
Radio.
De Geref. Kerk van Nieuwkoop heieft
ter classis Woerden gevraagd, in hoe
ver het Kerkrechtelijk geoorloofd wordt
geacht, in plaats van 'het houden van
een leerdienst, gebruik te maken van
'een radio-tcestei ter beluistering van
een radiopreek.
Een commissie van advies werd be
noemd, teneinde de volgende
tring ter zake voor te lichten.
Be eer van den predikantenstand gered
In een der Noordduitsche Hanzeste
den is een schoolboekje verschenen
met allerlei kinderversjes, spelen, grap
pige illustraties, enz.
Ook de mooie Michaeliskerk was af
gebeeld, met een knaap ervoor en het
(overoude kinderversje «er onder:
Ich bin der Herr Pastor,
ich predige euch was vor;
und wenn ich nicht mehr weiter kan
dann fang ich wieder von vornei an.
Eenigen tijd later kreeg de onderwij
zer, die namens de samenstellers van
het hoekje had geteekend, bezoek van
een der predikanten, die zich namens
de Stadssynode over dat versje kwam
Deklagen,'het zou de eer van den pre
dikantenstand aantasten en moest uit
het boekje verdwijnen, anders zou er
werk van gemaakt worden.
Tenslotte werd men het eens over de
.wijziging in: Ich bin der „kleine"' Hen-
Pastor....
Zoo mocht het versje voortaan ver
schijnen en de eer van den predikan-
tens tand was gered. v -
De Bijbel in 835 talen.
Door het Britsche Bijbelgenootschap
is thans de Bqbel in 833 talen over
gezet. De lijst van uitgaven betreft niet
alleen die van het Britsche en Buiten-
landsche Bijbelgenootschap, maar ook
die van overzettingen door andere ver
enigingen, zendingsgenootschappen Bij
belvereenigingen? en particuliere uitge
vers bewerkstelligd.
Bjj den aanvang der 19de ee.uw wa
ren Bijbels en Bijbelgedeelten slechts
in 771 talen verspreid. In 1900 was dit
aantal gegroeid tot 567^ en thans is dit
gestegen tot 835 talen.
Toen het Britsche Bijbelgenootschap
in 1804 werd opgericht waren er Bjj-
bels en Bijbelgedeelten nog slechts in
72 talen. Het genootschap wist voor
leigen rekening in den loop der jaren
in 576 talen over te zetten en bijna om
de 0 weken ziet een Bijbelgedeelte in
•een nieuwe .taal het licht.
Bezienswaardig is d uitgebreide bi
bliotheek van het g. 1 schap, welke
Bijbels bevat in 820 urscheidene ta
ten. j
Protestantsch Vlaanderen.
In België is opgericht da vereeniging!
„Protestantsch .Vlaanderen", welke ten
doel heeft, de Roomschen wakker te
schudden en de Protestanten een bazuin
Stoot te doen hooré|n.
Wijzend op de beteekenis, die de
strijd der Vlamingen heeft gehad voor
het doorwerken der Reformatie in Ne
derland, treedt de vereeniging apolo
getisch op.
Voor de Roornsch Katholieken in Bel
gië geeft de vereeniging een gratis or
gaan uit, getiteld „De Gelooisgetuige"
terwijl het in de bedoeling ligt ook voor
de Protestanten een eigen blad uit te
geven.
Een methodisch plan de compagne
werd in elkander gezet en een specifiek
Vlaamsch-Protestantsch geluid wil men
laten hooren.
In het bestuur hebben o.m. zitting:
Ds. J. v. Puyvelde, Methodistisch predi
kant te Mechelem; voorzitter. P. Simons
te Brussel, secretaris. Mevr. Ds. L.
LauwersPee te Brussel, penningmees-
BINNENLAND.
De nationale radio-omroep.
Om zitting te nemen in de door den
minister van waterstaat te benoemen
commissie van advies zijn, naar de
N. R. Ct. verneemt, uitgenoodigd: di*-
Posthuma, de heer A. Veder (vertegen
woordiger van de Nederlandsche Ver
eeniging voor Radiotelegrafie), mej. ds
N. A. Bruining, leerares in godsdienst
kennis en hulppredikante bij de Doops
gezinde gemeente te 's-Gravenhage,
mr. A. van der Deure (vertegenwoor
diger van de Christelijke radioluiste
raars), de heer Van Dijk, oud-minister
van oorlog, het christelijk-historische
Kamerlid Rutgers van Rozenburg, de
katholieke geestelijke Perquin, geeste
lijk adviseur van de R.K. Radiovereen.
de heer O. Werkhoven, vertegenwoor
diger van de sociaal-democratische le
vensbeschouwing. en jhr. mr. Ruys "do
Beerenbrouck, de oud-minister van
binnenlandsche zaken. Deze zal als
voorzitter optreden. De heer Posthuma
heeft, naar reeds eerder is gemeld, be
dankt, naar verluidt omdat hij geen
lust had het reeds gedane werk nog
eens over te doen en het ook niet eens
was met de nieuwe richting. Mej. Brui
ning schijnt haar beslissing nog in be
raad gehouden te hebben.
Het techhiscli comité, waarover eer
der is gesproken, zal bestaan uit de
heeren A. Dubois, directeur van de Ne
derlandsche Seintoestellenfabriek, jhr.
A. S. C. Stoop, vertegenwoordiger van
de firma Siemens en Halske, en L. W.
Vélu, directeur van het Ingenieursbu
reau der Bell Telephone Manufactu
ring Company te 's-Gravenhage.
Dr. Posthuma, de heer Veder, de
FEUILLETON.
Het geheim van Colde Fell.
61)
Vroeg God dat werkelijk van
haar? Had zij niet reeds genoeg
geleden en was Hij het niet, Die haar
nu toestond te drinken uit den beker
der vreugde? Waarom moest zij zich
ook dit nog ontzeggen? Was het wel
noodig? Was haar leven niet reeds
arm genoeg geweest aan liefde, aan
geluk? Waarom zou zij zich opnieuw
begeven in de woestijn van uiterste
verlatenheid en ellende? Zij wist toch
voor God en haar geweten, dat zij on
schuldig was aan de misdaad, die haar
ten laste was gelegd. Moest zij nu nog
meer'lijden, omdat de menschen on
rechtvaardig waren geweest tegen
haar, om'd'at zij haar. valschelijk had
den beschuldigd en haar.harde, onver
diende woorden hadden toegevoegd?
Had zij niet reeds genoeg leed gedra
gen, zwaar en somber, zonder te weten
waarom God haar'dit 'oplegde? Was
nu niet misschien -'teipde van haar
lijdensweg~daar?!Was'het oneerlijk om
aan te nemen het geluk en de liefde,
dienbaar werden geboden, zooals zij
was?]Zij hadgeen^ grove misdaad te
verbergen, slechtsveen onrechtvaardige
schande, door menschen haar aange
daan.
De woorden van den stervenden man
die haar zulk een dubbel onrecht had
aangedaan, eerst door haar tegen haar
zin te huwen en dan door haar valsche
lijk van moord te beschuldigen, deze
woorden hadden haar lang genoeg ver
volgd als een donkere, sombere scha
duw. Jaren van eenzaam strijden la
gen tusschen toen en nu. Zij mocht het
verleden als afgedaan beschouwen en
een nieuwe toekomst "tegengaan. Had
haar geliefde niet zelf gezegd, dat hij
vast geloofde, dat God hem naar haar
hald toegeleid. Mocht zij dan nu opzet
telijk zijn levensgeluk verwoesten en
het hare om een misdaad, die zij niet
had bedreven?
Bevend van ontroering viel zij op
haar knieën. Haar lichaam schokte, de
zielestrijd was hevig. Hoe zou die ein
digen?
Zij kon, zij wilde niet opgeven haar
pas verworven geluk. Zij ba'd, zij wor
stelde om licht, om helderheid, welken
weg zij had te gaan. Het was zoo moei
lijk te zien. wat haar plicht was. Zij
was er zoo zeker van geweest, doch nu
weifelde zij. Mocht zij zijn, haar eigen
leven verderven om wat niets was ge
weest dan een vreeselijke, noodlottige
vergissing?
„Ik was het slachtoffer van een mis
verstand" zei zij bij zichzelf, „geen mis
daidigster." Ik. had geen kwaad gedaan
en toch heeft de wereld mij gestraft.
Ik was even onschuldig aan die zonde,
als een kind, dat speelt op het veld!
'Waarom moet ik dan nog zwaarder
hiervoor worden gestraft? Als ik deze
eenige kans op levensgeluk, die mij
ooit is geboden, verwerp, dan verklaar
ik mij in zekeren zin schuldig aan wat
ik niet heb bedreven. Voor God en m'n
geweten ben ik onschuldig, ben ik de
vrouw waarvoor hij mij hoüdt. Dat
geeft mij het recht 0111 hem aan te ne
men, om zijn vrouw te worden."
En naar dit besluit handelde zij.
HOOFDSTUK XXXIV.
Arden Towers.
Arden Towers vereenigde in zich al
de schoonhei^ van z'n natuur en do
kunst. Het groote, oude kasteel was ge
bouwd op de helling van een dichtbe-
groeiden-heuvel, die langzaam, glooi
end in zee overging. Vanuit ieder raam
van het'grootsche gebouw had men '11
prachtig uitlicht op de wijde, blauwe
zee. Aan de eene zijdq strekte zich een
groot dennenbosch uit. Achter het huis
werd een schitterende achtergrond ge
vormd door de koele, groene bosschen
van Arden: een kabbelend, bruisend
riviertje stroomde door de velden.
Het huis stond op het Zuiden, zoo-
dat.de zon er den ganschen dag scheen
Op het eerste gezicht was het, alsof het
oude gebouw bedekt was met groen en
bloemen. Zelfs de hooge torens, waar
aan het zijn naam ontleende, waren
bedekt met klimop, wat op zichzelf 'n
wonder van schoonheid was.
De groote ijzeren balkons langs de
groote ramen waren vol bloemen
zij groeien daar zoo weelderig aan die
heerlijke Zuidkust roode en purpe
ren passie-bloemen, die liefelijke klim
roos, de witte jasmijn, de elegantier
en de kamperfoelie. Ieder raam had
zijn eigen bloemen en zij zagen er ver
rukkelijk uit. Arden Towers was een
der meest bevoorrechte plekjes der na
tuur het was of de zon er altijd
scheen en de bloemen er altijd bloei
den. Des zomers werd de hitte getem
perd door den zeewind; des winters
werd de koude verzacht door de heer
lijke geurige Üenenbosschen. Overal
groeiden bloemen in het wild, er wa
ren breede randen van donkerroode
foksia's, passiebloemen stonden langs
den wegkant. Zelfs de witte rot9en van
Seafield waren* begroeid en de golven
sloegen over het lage groen. Een oud
kasteel vel van legendes en historische
herinneringen. Er was een kamer,
waarin koningin Elisabeth had gesla
pen en waar, naar men zeid|, de geest
AAN HET ZOEKUCHT.
Leiden, 8 October 1025.
Een belangstellend lezer, maakt aan
merking op wat ik gisteren schreef.
Ik bad van den bioscoop een „zij" ge
maakt, terwijl het volgens m'n criticus
een „hij" is.
En ik geloof waarlijk dat hij gelijk
heeft. Koenen en andere deskundigen
op dit gebied vertellen tenminste dat
bioscoop mannelijk is.
Toch voel ik ine over deze fout niet
al te zeer beschaamd. Ik bevind me
n.l. in goed gezelschap.
In den aanhef van het ontwerp dat
de handteekeningen draagt van Minis
ter de Geer en Minister Schokking,
wordt gesproken van de bestrijding
van de zedelijke en maatschappelijke
gevaren van „de" bioscoop.
Erg belangrijk is de kwestie natuur
lijk niet. Hoofdzaak is niet of de bios
coop mannelijk is of vrouwelijk, maar
of bij, in zijn (niet haar zetter!) hul
digen ontwikkelingsyorm een lijk"
wordt.
OBSERVATOR.
heer Dubois, mej. Bruining, mr. Van
der Deure en de heer Werkhoven heb
ben allen zitting gehad in de commis-
sie-Posthuma, verder zat daar ook nog
een Roornsch Katholiek geestelijke in,
die in de nieuwe commissie niet is\
overgegaan. De heer Dubois is, naai;
men ziet, van de hoofdcommissie naar
de technische commissie van bijstand
verhuisd.
De Bioscoopwet.
In een uitvoerig aJdres aan de Twee
de Kamer zet de Nederlandsche Bios-*
coopbond nog eens zijn bezwaren uit^.
een tegen het aanhangige ontwerp-Bi-
oscoop>vet. Hij resumeert die bezwaren
als volgt:
le. dat aan de gemeenteraden be«
voegdheid wordt gegeven aanvullende
verordeningen in het leven te roepen
bij het verleenen van vergunningen/
zonder dat omschreven wordt, tot het
stellen van welke voorschriften de ge
meenteraden niet bevoegd zijn;
2e. dat met name niet bepaald is/
dat de gemeenteraden in geen geval,
bevoegd zijn een gemeentelijke keuv
ring in te stellen en/of een bioscoop-*
verbod uit te vaardigen;
3e. dat de censuur voor volwassenen
wordt voorgesteld;
4e. dat voor personen beneden acht-'
tien jaar een niet-gesplitste keuring!
wordt voorgesteld; y
5e. dat het bos co opbe drijf de kosten,
moet betalen van de keuring, welke de
bond in de tegenwoordige omstandig-'
heden grootendeels overbodig acht;
6e. dat in het wetsontwerp geen en«,
kele bepaling voorkomt, waarin de me
dezeggenschap van het, bedrijf wordt'*;
voorgeschreven;
7e. dat de straf van hechtenis wordt
toegepast bij overtredingen;
8e. dat de overgangstijd, waarom
trent in art. 30, 3de lid een regeling
is voorgesteld, niet ruim genoeg is
genomen. V&j
De Bond verzoekt der Kamer, het
ontwerp-bioscoopwet niet aan te ne
men. tenzij aan alle genoemde bezwa
ren zal zijn tegemoet gekomen.
Nederland en Dultschtand.
Naar het Corr. Bur. verneemt is een]
interdepartementale commissie naar
Berlijn vertrokken, ten einde aldaar
de onderhandelingen met Duffschland
voort te zetten over verschillende aan
gelegenheden de handelsyerhoudingen
betreffende.
Algemeen Nederlandsch Verbond. V
Het hoofdbestuur van het Alg. Ned.
Verbond heeft oud-minister dr. J. Th.'
de Visser benoemd tot eere-lid van het
Verbond.
van haar vermoorde bloedverwanten
- de koningin van Schotland haar,
verscheen met een roode streep om
haar blanken hals. Natuurlijk was er
het traditioneele paneel met een ver-'
borgen kast in de muur, waar een!
vluchtende koning had gelegen en zijn*
vervolgers plannen had hooren sme-'
den voor zijn gevangenneming
Er was een volledige wapenrusting
gedragen door een van de Ardens, die
een groot vriend van den Zwarten
Prins was geweest.
Jacob de Tweede had verscheiden
malen Arden Towers bezocht en er wa
ren nog vele dingen, die aan dezen mo
narch hadden toebehoord.
Het graafschap Arden was een van
de oudste in Engeland en het was nooit
in verkeerde handen geweest. Het mot
to van de deftige familie was „waar
heid en eer" en zij hadden er naar ge
leefd. Het geslacht Arden was in den
laatsten tijd 'meer dan eens met den
dood bezocht. Gravin Arden en haar
zoon Leopold waren ten laatste de
eenige overgeblevenen van de lange
stamlijst. En toen lady Arden wa9 ge
storven gaf haar zoon er de voorkeur
aan om te reizen, liever dan op zijn
prachtig erfgoed te blijven wonen.
(Wordt vervolgd).
