kerk en school,
tweede blad.
binnenland.
NIEUWE LETDSCHE COURANT VAN DINSDAG
6 OCTOBER 1925
Bn het onderhoud van enkele weken
geleden, waren mededeelingen gedaan,
(omtrent de verlagingen, nu op i Oct.
ingevoerd. Verdere verlagingen worden
in verschillende etappes in uitzicht ge
steld, doch hieromtrent moeten vooral
verschillende berekeningen worden ge
maakt, aangezien het sluitend houden
van het budget door den directeur-ge
neraal als allereerste noodzakelijkheid
wordt beschouwd.
Het overschot van zes millioen kan
niet dadelijk dienstbaar worden ge
maakt aan de verlaging der portokosten
gezien een bedrag van zestig millioen
aan salarissen wordt uitgekeerd, waar
van, om den gangbaren term te gebrui
ken, enkele plooien, bii de vermindering
ontstaan, moeten worden gladgestreken
en daar zullen wellicht enkele millioe
nen mee gemoeid zijn.
Het Comité besloot een nader onder
houd-met den Minister van Waterstaat
te vragen, en verder feitenmateriaal ter
kennis van den directeur-generaal te
brengen, om dit dan ook .persoonlijk
nader toe 'te lichten, nadat met alrie-
meene stemmen besloten werd. het Co
mité voorloopig nog niet te ontbinden.
De gangbare meening in alle vereieni-
gingeoi, in het comité vertegenwoor
digd -is. dat het oor to noa belangrijk
verlaagd moet worden, omdat- deze on
kosten nog te zeer het bedrijfsleven
drukken en daardoor belemmerend in
werken op het economisch herstel.
Uit het mijnbedrijf.
Aangaande de bespreking op het de
partement van Waterstaat tuöschen mi
nister Bongaerts en de voorzitters der
mijnwerkersorganisaties, welke mede
wérd bijgewoond door den hoofdamb
tenaar, den heer Couvée, wordt uit Heer
len aan de „Crt" gemeld:
Minister Bongaerts vestigde er bij het
onderhoud de aandacht op, dat hij reeds
als lid van den Mijnraad bijzondere stu
diën gemaakt had, om tot een oplossing
van de crisis te geraken, en ook tijdens
zijn ministerschap zich ernstig met de
zaak had beziggehouden.
In Duitschland had Z. E. een onder
zoek ingesteld en yerschilïënde bespre
kingen gevoerd. Waarover deze bespre
kingen liepen ,kon Z. E. thans nog: niet'
zeggen, doch hij ,had redeii om te ver-
'moeden, dat deze zouden leiden tot n
langdurige stabilisatie in de Limburg-
sche mijnindustrie. Daarom waren, den
minister de besprekingen in de contact
commissie zeer te onpas gekomen.
Z. E. had daarom deze week een be
spreking gehad met de mijndirecties en
deze er toe bewogen, dat zij .de loons
verlaging van 5 pet introkken. De ar-
beidsverlenging van 46 'op 48 uur voor
de ondergrcndsche arbeiders moest ech
ter gehandhaafd blijven, doch de nacht
dienst van Zondag', op Maandag zou op
z.es uur blijven.
Een wetsvoorstel tot steun op ©enige
wijs aan de Limburgsche kolelnindustrie
achtte de ministerongewenscht, ook al
wegens den langen duur, eer zulk een
wetsontwerp gereed zou zijn. Echter
kon hij wel de toezegging geven, dat een
arbeids- en looncoiitract op langen ter
mijn zou worden afgesloten en er rust
in de Limburgsche mijnstreek zou ko
men.
De vertegenwoordiger van den Chr.
Mijnwerkersoond vreeg, of er mogelijk
heid zou zijn de twee uren, dat extra
gewerkt wordt, als overuren te beschou
wen en uit te betalen.
Hiertoe kon minister Bongaerts ech
ter geen toezegging doen.
Een der andere arbeidsvertegenwoor-
digers wees den minister er op, dat door
den aanvang van den arbeid op Zondag
de arbeiders een groot gedeelte van den
Zondag niet als rustdag konden beschou
wen. Ook voor den familiekring wercl
de aanvang van den arbeid op topdag
ongewenscht geacht. Minder moeilijk
zou het zijn, indien del 48-urige werk
week was als vroeger.
De vertegenwoordiger vail den ,Ned.
Mijnwerkersbond zeide o.m., dat de mijn
werkers niet zoo maar goedschiks van
de 46-urige arbeidsweek afstand zou
den-doen. Deze spr. acht de ,48-urige
arbeidsweek ongewenscht, ook al, om
dat het absoluut geen opheffing van
de crisis zou brengen.
Wijl echter de minister bleef verze
keren, dat er stabiliteit komen zou, deel
den de mijnwerkers-voorzitters mede,
dat zij een'en ander in de verschillende
bestuursvergaderingen zouden bespre
ken en nadien in ae contactcommissie
zouden behandelen.
Naar d berichtgever van verschil
lende zijden hoorde, is het nagenoeg ze
ker, dat de mijnwerkers-organisaties, na
hetgeen minister Bongaerts heeft mede1
gedeeld, den gewrjzïgden arbeidstijd en
de loonvoorsteilen 'Donderdag zullen
aannemen.
Uit de Waalsteenindustrie.
Wij vernemen, dat het contract tus-
scheii de aandeelhouders-fabrikanten en
het verkoopkantoor der Waalsteenen, de
N .V. „Nieuwe Handel Maatschappij
Waalsteen" te Nijmegen, met ingang
van 1 Jan. a.s. weer met 3 jaar is ver
lengd.
Nu in de laatste jaren zooveel soort
gelijke inrichtingen zijn verdwenen, acht
men het in de betrokken kringen een
verheugend feit, dat het contract kon
worden hernieuwd.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Amsterdam, J. Nau
ta te Katwijk aan Zae. Te Eierland, A.
A. Wildschut, eand. te Haarlem.
Aangenomen: Naar Haastrecht, J
Vink te Drimmelen. Naar Adorp, H.
C. J. van Deelen, cand. ta Groningen.
Bedankt: Voor Hevekee, J. Ben
der te Westetlee.
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Helder, P. van Dijk.
te Zaamslag en H. Knoop ta Koot-en.
Beroepen: Te Onstwedde, P. v. d.
Sluis te Dirkshorn.
Aangenomen: Naar Warfhuizen,
J. Bloemhof te Harkst.de-Scharmer.
Bedankt: Voor Burum, J. J. Bouw
man te Urk. Voor 's Graveland, E. de
Jager te. Nunspeat. Vcor Batavia, J. Wij
menga te Charlois. Voor Bedum, H. de
Brurjn te Nieuwendijk.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Aangenomen: Naar Burg (Texell
A. Vis ta Heerenveen.
Beroepingswerk.
In de Garsf. Kerk van IJmuiden,
zoekt men sinds eenigen tijd te komen
tot het beroepen van een tweeden die
naar des Woords.
De Kerk van het aangrenzende VeP-
seroord is ook reeds eenigen tijd va
cant en het is daar moeilijk een pre
dikant te krijgen. Op initiatief van dan
Kerkeraad van laatstgenoemde Kerk zul
len beide Kerken thans samen over
wegen, of het niet mogelijk is in beider
behoeften te voorzien, door het gecom
bineerd beroepen van een predikant.
BoTestlQiog, Intrede, Afscheid.
Ds. F. J. E. J a p c h e n, gekomen van
Hei- en Boeicop, deed Zoulag zijn in
trede bij ld© Ned. Herv. Kerk te Koeken-
gen, met -een predicatie over Jes. 32
vers 20. Bevestiger was Ds. H. Jap-
chen van Ede.
Ds. W. H e n tl r i k s e n van Am
sterdam, deed Zondag zijn intrede te
Ede, bij de Chr. Geref. Kerk, met een
predicatie over Neh. 2: 20. Des morgens
was Z. Eerw. bevestigd door Ds. P. J.
de Bruin van Veenenaaal.
Ds. J. Langeman nam Zondag
afscheid van de Ned. Herv. Kerk te
(Groningen met een predicatie over 1
Co'r. 15:25a.
Es. H. Mo o-l hui zen hoopt Zon
dag 1 Nov. afscheid té nemen van de
Gerëf. Kerk te Krommenie. Op 15 Nov.
volgt de bevestiging te Aarlanderveen
door Ds. B. A. Knoppera van Amster
dam.
Ds. Su ndermeyer is voor
nemens op 15 Nov. afscheid te nemen
van de Ned. Herv. Gem. te Ritthem en
op 22 Nov. zijn intrede te doen te Sint
Nicolaasga.
Jubilea.
Ds. W. E. Boevendans, pred.
der Ned. H-erv. Gem. te Harmeien, hoopt
op 14 October a.s. zjjne 25-jarig© ambts
bediening te herdenken.
Ds. E. Saraber, pred. de-rNed.
Herv. Gem. te Geeuwen, hoopt .op 20
Oct. a.s. zjjne 25-jarige ambtsbediening
te herdenken.
Ds. J. M. Sanders, em. prol.
der Ned. Herv. Gem. te Maarssen, hoopt
op 18 Oct. te herdenken, dat hij 40
jaar geleden zijne ambtsbediening aan
vaardde.
Ds. J. V e s s e u r, Geref. pred.
te Numansdorp, hoopt op 27 Oct. zijne
30-jarige ambtsbediening te her de ken..
Ds. A. M. Diormanse,sinds
Minister Colijn over de Middernacht-
zending,
In een der zalen van dein Haagéchlen
Dierentuin hield gistermiddag de Ned.
Middernachtzending'svereëlniging, onder
voorzitterschap van Ds. Lammerts van
Bueren, pres.-directeur der Heldring
stichting te Zetten, haar algemeéne jaar
vergadering.
Onder de aanwezigen bevonden zich
de min.-pres., de heer H. Colijn, de
minister van Justitie, de heer Schok
king, en de burgemeester van Den
Haag, Mr. A. J. N. Patijn
Na het zingen van het 16de vers van
Psalm 68 en nadat Ds. Van.Paaschen
in gebed was voorgegaan, was het
woord aan Minister Colijn, die een kor
te toespraak hield.
Si)r. herinnerde er aan, hoe in het
Kabinet, waarin hij in 1909 zitting had,
de wet van Minister Regout tot stand
kwam betreffende de beteugeling der
zedeloosheid, waaraan hij dus als lid
van het ministerie ook zijdelings had
medegewerkt. De totstandkoming van.
deze wit was van groot e beibeekënis
voor de vereeniging. Als men nagaat,
wat in twintig jaren bereikt is, dan
valt een gïoote vooruitgang te constat
teeren in liet werk der vereeniging.
De beteekénis van haar arbeid ligt in
de veiligheid van het gezin.
De minister wees er vervolgens op,
hoe z.m in deze tijden het volksleven
bedreigd woidt door ontheiliging van
het huwelijksleven.
Vervolgens zette de minister uiteen,
dat men met alle kracht moet ingaan
tegen de begrippen, die men thans in
gang tracht te doen vinden. Hij wijst
o.a. op den strijd tegen het Nieuw-
Malthusianisme1, wat hij een zeer ern
stig gevaar noemde voor het volksle
ven en de bedreiging van de reinheid
van het huiselijk léven, die leiden moet
tot verwoesting van het gezinsleven,
ontbinding van het maatschappelijke 1c
ven, en, zooals d'e historie hééft geleerd,
tot verval van staten.
Na de oorlogsjaren en de jaren van
de hoog-conjunctuur is de zucht naar
weelde en luxe zoo gevaarlijk gewor
den, dat allen moeten wordenopge
roepen om front te maken tegen deze
deca dentie-verschij nselen.
De vereeniging heeft op dit punt een
taak te vervullen. Ook de overheid zal
medewerken om gevaarlijke denkbeel
den te keeren en de verandering van
*len volksgeest te bevorden. Tenslotte
verklaarde de minister, dat de arbeid
van de Nederlandsche. Middernachtzen-
dingsvereeniging voor de overheid een
krachtig bondgenoot is. Zij hóeft daar
om de belangstelling van ufe réfgeiering.
De minister eindigde met de méde-'
deeling, dat de regeering de vereeniging
Gods zegen toewenschté.
De voorzitter, Dr. Lammerts van Bue-
ren, dankte den minister voor zijn be
zielend woord en voor den moreelen
steun, dien hij namens de r^geering
overbracht.
\rervolgens werd de agenda afge
werkt, waarbij, Ds. Lammerts van "Bue-
rèn 'Tiet onderwerp: „Beveiliging van
heG gezfn" behandelde en de heer J.
N. van Munster, algemeen secretaris
der vereeniging, het onderwerp: „Bil
lijke vragen in het belang der publieke
eerbaarheid en tot meerdere 'bescher
ming van het buitenechtelijke kind".
Post en publiek.
Het comité tot verlaging der post-
tarieven. gevormd uit die navolgende
vereenigingen: Ned. Maatschappij voor
Nijverheid jen Handel; Centraal Industri
eel Verbond, Alg. K. K. Werkgevers-
vereeniging, Verbond van Ned. Fabri
kanten vereenigingein, Ned. Middenstand
bond; Ned. Dagbladpers, Ned. Perio
dieke Pers, en Centrale Raad van Vak
bonden in het Grafisch en Boekbedrijf,
kwam dezer dagen weer bijeen, naar
aanleiding van het onderhoud, hetwelk
voorzitter en secretari.s met den Di
recteur-Generaal der Posterijen hadden.
Met voldoening wérd kennis genomen
van de mededeeling, dat het hoofd
bestuur der Posterijen zich op het stand
punt stelt, dat de' post er is voor het
publiek en daarom zooveel mogelijk met
Billijke wenschen van het publiek: moet
worden rekening gehouden.
FEUILLETON.
Het geheim van Colde Feil.
59)
Maar de taak. die zij zich gesteld had
was te moeilijk. Zij kon niet onver
schillig voor hem zijn zij kon hem
niet ontwijken.
„Ik behoef het ook niet te doen" zei
zij op zekeren dag bij zichzelf, in tra
nen uitbarstend, „ik behoef het niet
te doen. Ik kan toch gelukkig zijn
zoolang hij hier is. Ik mag toch ge-'
nieten van zijn gezelschap en zijn ge
sprekken. Spoedig zal hij weer uit m'n
leven verdwijnen en dan zal ik hem
niet meer zien. Niemand zal ooit mijn
geheim weten en voor de rest van m'n
leven zal ik een mooie, heerlijke her
innering hebben."
Zij dacht over deze dingen na 7-
C.laire was uitgegaan met madame de
Saint Luce en zij had een boek meege
nomen naar haar geliefkoosd zitje on
der de oranjeboomen in de oranjerie
toen zij plotseling, als ih antwoord
op haar gedachten Lord Arden voor
zich zag staan.
Zij was er zich volkomen onbewust
van, l.rr üef zij er uit zag op dezen
deren en grillige schaduwen werpende
op haar wit kleed en schoon gelaat
en over het boek, dat zij hield in haar
blanke, slanke handen. Toen zij hem
?.ag, de belichaming als het ware van
haar eigen gedachten, zooals hij daar
voor haar stond, bedekte een diepe
blos haar gelaat en sloeg zij haar oogen
neer,
„Ik ben zoo blij, dat ik u heb gevon
den.;. juffrouw Kent" zei hij. „Ik had er
aan moeten denken, dat u wel hier,zou
zijn."
„Verlangt u iet9 van mij?' vroeg zij
zaeht.
„Ja", dat doe ik inderdaad. Ik wilde
graag eens een lang gesprek met u
hebben. Mag ik naast u komen zitten?"
Eenvoudig en met een bevallige be
weging, doch zonder woorden, maakte
zij plaats voor hem en Lord Arden ging
onder de oranjeboom zitten.
Zijn gelaat was een weinig bleek en
er waren sporen, van onrust op te vin
den. Maar zijn houding was ernstig
en tee der.
„Juffrouw Kent" zei hij, „ik zou wel
eens willen weten of u .mij toestaat tij
dens ons onderhoud u Alice te noe
men?"
Zij keek hem half twijfelend, half
verlogen aan, zich afvragende waarom
dat haar naam Hester Was, en dat zij
dien naam met eerbied zóu hooren uit
spreken door den man dien zij lief had
en hoogachtte. Toen schaamde zij zich
voor die gedachte.
„U bent niet boos, hoop ik?" zei de
ernstige, vriendelijke stem naast haar,
„Ik denk, als u alles weet, wat ik u'te
zeggen heb, u zich er niet over zult ver
hazen, dat ik u graag Alice wil noe
men."
Haar schoone lippen gingen over in
een glimlach zoo liefelijk en -ongedwon
gen, dat hij een sterken drang voelde,
om haar aan zijn hart te drukken en
haar te zeggen, dat hij zonder haar
niet meer kon leven. Doch hij bedwong
zich.
„U moogt mij Alice noemen, indien
u wilt" zei zij, „u zou'dt het niet doen,
zonder er een goede reden voor te heb
ben."
„Je hebt vertrouwen in mij. Alice"
zei hij,
„Ja, ik heb een volmaakt vertrouwen
in u" antwoordde zij.
„Alice" zei Lord Arden, „ik zal altijd
gelooven, dat het Gods hand was. die
mijn hierheen voerde. Eerst beschouw
de ik het als louter toeval, omdat ik
juist langs Parijs reisde en graag mijn
vriendschap me{ mijn verre bloedver-
189S rm. pr$i. van de Geref. Kerk
te Hoofddorp, hoopt 20- Oct. a.s., te her
denken, dat hij voor 30 jaar zijne ambts
bediening aanvaardde.
Ds. V. E. Schaefer, pred. der
Ned. Herv. Gem. te Losser, noopt op
27 Oct. zijne 25-jarige ambtsbediening
te herdenken.
Weer naar Indië.
Ds. R. W. F. K\jf t en belt, Ned.
Herv. pred. te Veghel c.a., -en gepen
sioneerd O.-I. predikant, zal herbenoemd
worden als predikant in N. O.-Indië.
waarheen hij spoedig hoopt te vertrek
ken.
Ds. T. J. vanOostromSoede,
die voorheen reeds een groot aantal ja
ren predikant bij de Prot. Kerken in
Ned. Indië was, doch in 1921 repatri
eerde en sinds de Ned. Herv. Kerk te
IJmuiden dient, deelde Zondagmorgen in
da godsdienstoefening mede, dat hjj, na
herhaald verzoek van verschillende ge
meenten uit Indië, zich thans opnieuw
ter beschikking van de regeering heeft
gesteld, om te worden uitgezonden.
Huisbezoek.
Op het Geref. Studentencongres, dat
enkele weken geleden. is gehouden,
heeft Ds. W. A. Wiersinga gesproken
over Evangelisatie. Yolgens de ver
slagen liet hp met nadruk uitkomen,
dat „het allerbelangrijkste middel tot
de Evangelisatie is het huisbezoek, om
dat dit de meeste vrucht kan afwerpen".
Ik verblijd er mij hartelijk over, zegt
Ds. J. Douma in „De Bazuin", dat hier
op is gewezen op dit congres. Wanneer
de theologische studenten hiervan door
drongen worden, kunnen wij verwach
ten, dat zij later als leidslieden van den
visschers-arbeid hunner gemeenten in
die richting zuilen werkzaam zijn en
zullen meehelpen 0111 een keurcorps
van bezoek-broeders en -zusters te vor
men. Want 'inderdaad, moet het huis
bezoek als een voorname factor in de
Evangeliesati© worden behandeld. Zeker,
het is uitmuntend, wanneer door aller
lei jeugdwerk, tractaatverspradiag,
straatpr ©diking, volkssamenkonist-n, enz
het Evangelie tot de menschen wordt
gebracht.' Wij moéten trachten de scha
ren te beréiKen. Doch om den arbeid
voor de massa mag het individueel© niet
worden vergeten. En hierbij staat,het
huisbezoek bovenaan. De andere midde
len waarmede gewerkt wordt, zijn er
niet minder om, wanneer wij vasthou
den ,dat het er bovenal om te doen is,
met de afgedwaalden eiï vervreemden
van God en Zijn dienst in persoonlijke
aanraking te komen.
Het huisbezoek is geen gcruchtma
kend werk. Het groote publiek merkt
er niet van. Er komt geen verslag van
in de krant. Het is met drukdoenerij niet
gebaat. Het is een arbeid in stilte. Maar
het is van de grootste beteekenis.
De bloei van .het kerkelijk leven
hangt middelijkerwijs grootendeels ai
van getrouw huisbezoek i:i de gemeen
te. De politieke partijen weten ppper-
bestx dat geregeld huisbezoek vcpr de
"nrqpaganda meer waard is dan groote
vergaderingen. En zoo is het ook in
de Evangelisatie: er moet niet slechts
lot en voor, maar persoonlijk en met
de menschen gesproken worden.
-Huisbezoek is iets andgrs dan col-
pertagewerk. In "de meest.: gevallen zal
het huisbezoek het best geregeld zijn,
wanneer de deelnemers maar niet luk
raak een heel© straat 01 buurt afloopcn,
doch bepaalde, op de een of aiidere wij
ze aangegeven adressen trachten te .be
arbeiden. Voorafgaande tractaat- 01 lec-
tuurbezorging kan kostelijk vcor inlei
ding dienen. En al lukt het niet een bin-
nenbezoek af te leggen, maar moet het
bij een deurgesprek blijven, dan trach
te men in elk geval wat lectuur achter
te laten, dat weer een aanknoopings-
punt voor een volgende gelegenheid
biedt.
Een van de eerste dingen, die ge
haast altijd hoort, als er over het Evan
geliseerend huisbezoek gesproken wordt
is: het is zco moeilijk. Dat zal wel waar
wezen, doch begin liever met te zeggen:
dat het zoo. noodig en zoo heerlijk is.
Vaak heeft men een heel verkeerde
voorstelling van de zaak. Er is geen
kwestie van, dat het voor een gced huis
bezoeker een onmisbaar vereischte is,
zoo ongeveer allés te wéten en een mees
tc-r te zijn in het debat. Wel moet h^i in
Gods V oord thuis zijn, en een zekere
vaardigheid bezitten, ook slagvaardig
heid. Doch het is volstrekt niet noodig,
twee dagen. Weet je welke de aantrek
kingskracht is geweest, die mij hier
heeft vastgehouden, die mij heeft be
koord. vastgeketend, zoodat ik onmo
gelijk weg kon gaan?' 'Weet je dat?"
vroeg hij hartstochtelijk.
„Neen" antwoordde zij zacht, „dat
weet ik niet, Lord Arden."
„Dat was jij!" riep hij uit. „Van het
eerste oogenblik, dat ik je zag. voelde
ik mij aan je verboden. Ik herhaal, dat
God het was, Die mij hierheen heeft
gezonden, maar hoe weinig droomde ik
van wat mij hier wachtte. „De konin
gin" naar wie ik heel mijn leven heb
verlangd, om die te vinden en lief te
hebben. O, Alice, denk niet, dat ik voor
barig ben, met reeds zoo spoedig deze
woorden tot je te spreken, maar mijn
hart scheen jn mij te branden. Ik kon
niet langer wachten. Alice ik heb je
lief en vraag je om mijn vrouw te wor
den."
Zij was bijna ontsteld van de gewel
dige ontroering, die zich van haar
meester maakte en haar deed beven.
Haar hart bonsde, haar handen tril
den. Was het mogelijk, dat de man,
tegen wien zij zoo hoog had opg?zi.m,
dien zij had liefgehad, zooals men een
ver boven zichwerheven wezen bemint,
was het mogelijk, dat deze h.an haar
1:— u J V..QO «no-QlnrvfoliiV nnhp.
alle vragen, die u worden voorgeworpen
ineens te beantwoorden. In zeer veel
gevallen zoeken degenen, die door de
bezoekbroeders bereikt worden, aan een
gesprek over den godsdienst te ontko
men, door onmiddellijk te beginnen over-
de politiek of sociale misstanden. Maar
de echte bezoeker laat zich niet op
.'zijpaadjes dringen^ hij tracht vast te
houden om het heil in Christus aan te
prijzen en moet bovenal toonen liefde
en geduld.
DE KLEUR VAN HET WATER DEF
MEREN.
Wanneer wij de Zwitsersche bieren*
zien, aldus „Ons Reisblad", staan wij
met verwondering te kijken naar de
kleur van het water. Blauw, groen of
geelgroen, kleuren voor ons zoo geheel
ongewoon. Hoe anders a's in ons lage
land der zee. Daar is de waterkleur
zwart.
Vele van onze Nederlandsche pro
vincies hebben plassen, betiteld met
den naam „Zarte water". Deze kleur
ontstaat door de fjjne substanties van
donkere aarde en bruine humus, welke
in het water gesuspendeerd zijn.
Probeer maar niet in een helder©
veenwijk uw zwemkunst. Inpiaals van
uw huid te verfrisschen beniodderi gfj
haar. Bij het uitklauteren uit het nat,
ziet gij uw geheel© lichaam zwart beslui-
erd en groote moeite hebt gij om de ge
volgen van uw dwaasheid af te was-
schen.
Water i3 van nature blauw. Moge
een laagje van een m.M. kleurloos zgti,
in dikkere lagen ziet het blauw. T>n-
dall en Spring onderzocht.il gejisdl-
leerd water op zijn kleur. Zij namen
buizen van 6 tot 26 M.' lengte en von
den bij doorvaliend licht prachtig azuur
blauw, als de kleur van den hemel.
Hoe komt dat nu? Als men wit licht
door een'glazen prisma laat gaan, merkc
men in.hooldzaak zeven kiemen: rood,
oranje, geel, groen, biauw, indigo en
vioiet. Men 'zou ook kunnen z.ggen,
uat wit licht bestaat uit twee ander©
soorten licilt, 11.I. rood en iMaaw. Ieder,
kent de ga-noemde kleuren van den 1e-
genbocg, die ontstaat ais h.-t :onlicht
dfn neervallenden regen treft.
Wanneer het dagnent in het water.
d:3 meren dringt, worm n:t door net
water uitgedoofd, geabsorbeerd. Si-: in
eens en niet alle licht tegelijk. Het wa-
icr slorpt eerst de roode stra.en op ler-
wiji de andere tot groote diepte Qoor-
diaigc-n. Maar de bodems van ie zeer
diepe meren ontvangen in 't geheel ge on
licht meer; in de benedenste vtee.en
m Tscrt 'donkerheid.
Wanneer nu het water volkomen zui
ver was, zou het in zeeën 0:1 'meren van.
groote uiepte voor ons volkomen zwart
n,]kenalleen hierdoor, dat de oodem
en de benedenste dealen lichtloos zijn.
Up dezelfde wijze als de pupil van ens
-i- diepzwart iijkt, hetgeen ontstaat
door het pigment achter in ons oog.
Maar het water der meren is 11 rit
zuiver. ïice zou het kannen. Ze wo* 'en
am. s g .c de boxen, ie aar
de, planten, enz. meevoeren van boven.
r.a-e.lt.es en or-
.sjnischo parrh.c.ij.s zweven cr in. Z;i
erken alle r.ls spiegeltjes, nie het van
n invallend, licht terugkaatsen.
Evenwel is oit 1 ruggekaatsto licht
- hctzcifd- als dat de zon 111 liet va-
- ri. Heven vjj, d.r.t ie roo-
sLra. n spc dig v. orden ui.gedoofd.
Wat door de duizenden spiegeltjes te-
ru&gcv. trp e.i v iv .s dus n ;t vitio licht
.utir m ito., stra.-en, im op 0113 oog.
4ar.... V—li b.auv;.
Hoe meer stcidcritjes in het water
wuwe'Z-ig zrjri, lioe meer .ic.it uit een
betrekkelijk' "dunne waterlaag terugge
kaatst wordt, terwijl er maar v^ uiigi
.wed licht opgeslorpt is. De ;r is
dan derhalve maar even blauw.
Zijii er in het meer maar weinig
flecteerende deeltjes, dan zal om ee,n
zelfde lichtst ik te va 1 het teruggekaats
te licht Ie hebben, dr waterlaag, van1
vVharml hei licht terugkeert, dikker moa
ten ztfn. Van dit licht is door de groo-
tc-re dikte 'der laag meer rood opge
slorpt en de lichtstralen, die ons oog
tir-iicii, zijn van h:t prachtigst azuur,
Wonderschccn blauw rijnhoo het Gar
-oneer cn het Mwr van Genève. In den
winter nog -heerlijker dan Je3 zomers*
Maar, vraagt ae ongeduldige lezer,
van waar de intensief groene kleur van
hv ivwr m, cecals die in het Salz-
nocb het zich indenken; maar in het
groote gevoel van volmaakt geiuk, dat
haar doorstroomde, vergat zij al het
andere. Zij vergat, dat zij Hester Blair
was ;zij vergat haar ongelukkig huwe
lijk, haar meisjesjaren; zij "verga; ge
heel. Colde Feil en de gevangeniscel,
do volle gerechtszaal, de schaduw van
het schavot; zij vergat alles, behalve
het feit, dat zij voor het eerst van haar
leven luisterde naar de woorden van
liefde, terwijl-zij den man, die ze uitte,
liefhad.
„Ik heb hier gevonden" zoo ging de
ernstige, teedere stem voort, „mijn ko
ningin, de liefste en mooiste vrouw,
die er voor mij op aarde leeft. En op
hetzelfde oogenblik, dat ik haar zag,
beminde ik haar. Op datzelfde oogen
blik scheen het mij toe, dat de zwerf
tocht van mijn leven was geëindigd en
dat mijn hart zijn rust had gevonden."
Als zoete muziek klonken de woor
den haar in de ooren. Hiernaar had
zij gedorst heel haar leven. Nu mocht
zij drinken drinken en haar dorst
laven.
Ik heb je lief, mijn dierbare Al re'L
ging hij voort, „en ik zou miizelf
schouwen als d. gelukkigsten mm. J«r
wereld, als je wilde beloven m'n v» vuw
te zullen worden
