NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN MAANDAG 5 OCTOBER 1925
TWEEDE BLAD.
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
Fanta&ip.
Op het Congres, door N.V.V. en S.D.
A.P. georganiseerd, zegt „Patrimoni
um", is heel wat gezegd, waarop eenige
critiek zou zijn te oefenen. Maar aan
gezien de practische beteekeniis van 't
Congres afgezien van de sympathie
ke Troelstra-huldiging gering is,
schijnt het niet noodig, om ons met
breede critiek te vermoeien.
Slechts op ééne uiting van den heer
Stenhuis willen wij even de aandacht
vestigen. Bij een samengaan van de
Westersche en de Oostersche arbeiders
ware, zeide hij, het socialisme „in een
snel tempo' te verwezenlijken!
Blijkbaar bedoelde hij: over de ge-
heele wereld te verwezenlijken!
Nu is reeds dat „samengaan" van
het Oostersche en Westersche „prole
tariaat" nog al fantastisch.
Maar bovendien: acht de heer Sten
huis het mogelijk, dat men in verschil
lende Oostersche landen de kapitalis
tische phase eenvoudig overstaat? Zoo
ja, dan komt hij met die verwachting
geheel in strijd met de theorieën van
invloedrijke socialistische denkers.
Men heeft over Stenhuis' rede maar
niet gedebatteerd.
Nog al verstandig, indien men al
thans naar buiten den indruk van eens
gezindheid wilde wekken!
Naar de maan?
„Het Volk" heeft weer een mislei
dende teekening, zegt de M a a s b o de.
Eene waarop het laatste stuk van den
loop van een kanon met daarnaast het
gekarakaturiseerde hoofd van 'n man
met helm, die „snelvuren" comman
deert. Uit liet kanon vliegen geldbui
dels van 100.000 gulden: de kosten van
dè herhalingsoefeningen. Deze geldbui
dels komen terecht bij een lachende
maansikkel. De titel luidt. „Naar de
maan" waarmede aangeduid wordt dat
het geld aan die oefeningen besteed
naar de maan is.
Dit nu is een onware voorstelling
van zaken.
Men kan verschillend denken over
den duur en het aantal van herhalings
oefeningen, maar over de noodzake
lijkheid valt niet te twisten.
Zoowel in Denemarken als Zweden,
waar de S.D.A.P. regeert, houdt men
ook jaarlijks herhalingsoefeningen
voor-het leger. Zoolang men een weer
macht heeft, moet men nu en dan een
deel van deze machine in werking kun
nen zetten. In Engeland en Frankrijk
gaan socialistische ministers toch ook
naar de manoeuvres kijken.
Wij wenschen zelfs vol te houden,
dat ook bij de veiligheidswacht, het
"leger volgens liet ontwerp-ontwape-
hingswet der S.D.A.P. men niet buiten
heibaliiigsoefeningen zal kunnen. Na
een korte oefening blijft men daar ün-
-ïners tien jaar tot dat leger behooren.
Geen enkele commandant, hetzij hij
Ter Laan of Albarda heet, zal de ver
antwoordelijkheid voor de paraatheid
der 25.000 man sterke veiligheidsmacht
kunnen dragen, als hij niet nu en dan
deze mannen eens onder de wapenen
roept.
Congressen en meetings van de par
tij zijn in zich toch ook niet anders dan
herhalingsoefeningen tot het houden
van een wapenschouw. Dat is nu en
dan ook noodig.
Men kan van meening verschillen
over en strijden voor vermindering van
het aantal dienstplichtigen, maar on
geacht de legersterkte zullen herha
lingsoefeningen noodig blijven, zoodat
het geld daarvoor uitgegeven niet is
weggegooid. Alleen als goedkoop *pro-
paganda-middel, om de menschen op
te zetten tegen hetgeen de wet gebiedt,
ii i .li ii
FEUILLETON.
Het geheim van Colde Feil.
58) -
„Waarom niet, madame?" vroeg hij.
„Ik heb haar meer dan eens hooren
zeggen, dat zij niet wilde trouwen"
antwoordde madame, „en gewoonlijk
meent zij wat zij zegt."
„Misschien zou zij van meening ver
anderen, als zij kon leegen mij lief te
hebben" zei hij nederig.
Madame lachte.
„Neem mij niet kwalijk" zei hij,
maar- ik geloof niet, dat het moeilijk
zou zijn dat te leeren."
Lord Arden ging voort met haar zijn
plannen te ontvouwen. Hij was zoo
diep ernstig, zijn groote liefde kwam
uit in ieder woord, zoodat madame
er voortdurend meer belang in ging
stellen. Toch kon zij bij zichzelf niet
zeggen, wat Alice Kent's antwoord zou
zijn. Zij was zoo geheel anders dan
alle andere vrouwen. Nooit had zij de
minste begeerte getoond omheen goed
huwelijk te doen, veeleer had zij zich
zooveel van de menschen afgezonderd
als zij kpn.
Neen, madame wist het werkelijk
niet. Het was even waarschijnlijk, dat
zij den grooten graaf yan Arden zou
kan het schimpen op deze of gene her
halingsoefening dienst doen.
Het wordt tijd, dat de S D.A.P. nu
ze zich aan gaat dienen als een partij,
die ook tot regeeren in staat is, afstand
doet van dit versleten wapentuig.
STADSNIEUWS.
DE 3 OCTOBER-FEESTEN.
Reeds scheidt ons weer ©en gewijd©
rustdag1 van $en 3den October met zijn
zijn prettige feestdrukte en zijn vel©
mooie momenten.
Maar toch is de indruk, die d© eigen
aardige Zaterdag ons naliet te rijk, dan
dat we niet even op deze Zaterdagsche
3 October-viering zouden terugkomen.
We waren er geen oogenbllk bang
voor, dat deze 3 Oct. aan glafns opval
lend minder rijk zou zijn, dan de vorige
feesten,- met uitzondering dan van de
bijzondere herdenking van het vorige
jaar.
Wij kenden den goeden smaak en den
ernst waarmee de 3 October-vereeniging
haar feest^lannen in elkaar zet, en waar
ditmaal de groote nationale reclame-
optecht het glanspunt moest worden,
gaf ons de toenemend© zin voor stijl'
en schoon© vormen, gepaard gaand© met
da energie onzer zakenmenschen goed
vertrouwen in het effect dat hij maken
mo^st.
Aan den vooravond.
Zoo'n feest op den Zaterdag brengt
allerlei eigenaardige consequenties met
zich, a.m. deze, dat de week-enddrukt©
in gezin en zaken nu werd teruggewen-
teld op den Vrijdag. Er werd gerekend,
(gezwoegd en gesjouwd om klaar te ko
men, en 't gelukte natuurlijk ook. "Waar
't niet kon zocals het moest, moest het
maar zooals het kon, en toen de avond
nog maar even gevallen was, begon in
de stad, inzonderheid op en in de om
geving van. de markt, maar ook in de
hoofdstraten de gezellig© drukt©, di©
den naderenden feestdag verraadt.
Op het Schuttersveld stond alles ge
reed om de breed© schaar, di© daar
haar feestvreugd pleegt te' zoeken, te
ontvangen en aan de andere zijde
van het gewoel der hoofdstraten, ver
buiten het schijnsel' van de stad stond
een eindje in het donkera veld, het
woonwagenkamp, waar tallooze lichtjes
de aanwezigheid verrieden van een
groot aantal kermisWoningon met des-
zelfs bewoners.
E11 temidden daarvan brachten in een
tent eenige dames en heeren aan ieder,
die het hooren wilde, de boodschap van
het Evangelie. Het was de laatste
avond en de tent was vol.
Mogen velen ditmaal uit Leiden iets
hebben meegenomen van de eeuwige
schattea'
.Het begin.
Schuchter kwamen uit den nevel van
dc-i: Octobermorgen dè .uitgestoken feest
vlaggen te voorschijn, _toen een schare
van stellig eenige duizendeh zich op
de Br eestraat om de trappen, van het
grijze stadhuis schaarde. De reveille-
muziek van het politiemuziekkorps had
ditmaal, dank zij mede het buitenge
wcon mooie weer, zeer veel' belangstel
ling'. Voor velen is dit moment, als de
eerste klanken van het „Dankt, dankt
nu allen Godoprijzen, het schoon
ste van den dag.
De muziek was ook ditmaal goed.
111 h e t v. d. W e r f f p a r k.
Even schijnt het, als de politiemannen
de raadhuistrappen hebben verlaten, stil
te worden, maar dan komen in versterk
ten getale de luisteraars aangestroomd.
Uit alle hoeken van de stad komen ze
van .het centrum zijn ze er al
naar het vooral in dezen stralenden
herfstmorgen wondermooie v. d. Werff-
park.
Even wachten de rijen worden dub
bele rijen en de dubbele rijen dichte
drommen.
De burgemeester, de commissaris, de
commissie en het bestuur van de 3, Oct.
vereeniging arriveeren de muziek
zet in: „Laat ieder 's Heeren goedheid
ïioven...." inderdaad, het edelste
van de 3-October-herdenking.
Dan het „Wilhelmus" onder diepe
Stilte aangehoord, door de ettelijke dui
zenden, die het Steenschuur dicht be
zetten, dan reikt de burgemeester de
krans over aan den helper, en hangt
afwijzen als aannemen.
„Mijn beste wenschen vergezellen
u" zei madame langzaam, „maar ik
heb niet bet flauwste Mee of u haar
hand zult winnen
„Het is mijn eenige kans" zei hij.
„Ik ben vijfendertig, dit is mijn eerste
liefde en het zal mijn laatste zijn."
Madame voelde iets bij zich opko
men, dat op medelijden geleek.
„Het is een groote en edele liefde,
die uw hart vervult" zei zij. „Ik hoop,
dat zij voorspoedig moge zijn."
Maar lang nadat haar verre bloed
verwant haar had verlaten, zat mada
me nog in haar weelderig boudoir en
dacht aan hem. Hoe vreemd, dat ie
mand, die in zoovele jaren niet aan
liefde en huwelijksgeluk gedacht had,
nu plotseling zoo geheel zijn hart aan
dit lieve, Engelsche meisje moest ver
liezen.
„Als zij met hem trouwt, zal zij de
rol van gravin goed vervullen" dacht
madame. „Zij zal het te danken heb
ben aan mijn Claire als zij Lady Arden
wordt."
Ofschoon madame niet verbaasd was
over de mededeeling, daar zij reeds
van het begin af had gezien, hoezeer
Lord Arden zich tot juffrouw - Kent
voelde aangetrokken, zoo was zij toch
gevleid en verheugd, zooals alle vrou-
zij even later den representant van
v. d. Werff op den linkerarm. Nu nog
een fier: „Wien Neerlands bloed" en
een teer: „Bescherm o God, bewaak
den grond en dan heffen de agen
ten ae afzetting op, dè trekken ont
spannen zich, lach en scherts worden
gehoord, de autoriteiten bestijgen het
rijtuig, en de menigte, verspreidt zich,
golvend door de hoofdstraten.
Nog een kransIegging.
Bij het 3 Oct.-monument dat Zaterdag,
voor een jaar werd onthuld; heeft in
middels ook een indrukmakende plech
tigheid plaats gegrepen.
Voor de beeltenissen van Willem van
Oranje, v. d. Dols en van Hout heeft de
heer Ir. A. M. Touw, namens de bur
gerij, terwijl „Werkmans wilskracht"
het „Wilhelmus" speelde, e n stille
hulde neergelegd in den vórm van èeu
fraaie lauwerkrans met linten in de Leid
sche kleuren.
Daarna zijn de vier korpsen: „Werk
mans' Wilskracht", „T. G. D.", ,De Post
en „Athalia" in vier richtingen de stad
ingetrokken om overal de eventueel nog
sluimerende feeststemming te wekken.
Bij de Waag.
Veel' zal er echter niet meer te wek
ken zijn, want in de binnenstad, en voor
al in net rayon Vischmarkt, Aalmarkt,
Boommarkt, Hoogstraat en Stille Rijn is
het reeds beangstigend vol._ Hoe dich
ter bij jiet brandpunt in casu de
Waag hoe vaster het kluwen men
schen. Elk blijft staan waar lijj staat.
Voordat de traditioneel© uitdeeling
van haring en wittebrood een aanvang
ïieemt, heeft in het oud© Waaggebouw
reeds een huldiging plaats gevonden.
Het is dezen 3 October n.l. voor de
25ste maal, dat Mej. de Wed. N. Pen-
seel-Bie-z? helpt bij het haring-uitrei
ken, en het spreekt vanzelf, dat de
voorzitter van de 3 Oct.-vereeniging
de heer v. d. Laan, haar in verhand met
dit feit een hartig woordje toesprak.
Met den wensch, dat zij hier op 3 Oct.
nog lang zou meehelpen, overhandigde
hij de „jubilaresse" een bedrag onder
lènyeloppe.
,Voor de uitdeeling is weer veel animo
en naast de 3 Oct. vereen, doet ook de
Firma van Nelle weer het har© in het
!zak-(je?j Zie die enorme stapel' doozen
maar eens.
Hetdagvuurwer k.
Maar nu wordt het langzamerhand
tijd voor het'Japansche Vuurwerk.
Op een zolderschuit in dc-n Stillen
Rijn staan de mysterieuze kokers, met
de trompen naar omhoog gericht, «de
lont naar buiten.
Plots, een „echte" vuurstraal, een
hevige sla-g, hoog in de lucht, een klein
draaiend voorwerp, dat met ©en ver
vaarlijken knal uiteenspringt en het
Japansch Vuurwerk, waarvan grcot en
klein wekenlang heeft .gedroomd, is be
gonnen
Van tijd tot tijd gaat een algemeen
gelach op van de Stille Rijn klinkt
het naar dé Hoogstraat, en van de Hoog
straat naar de Aahnarkt de pret giert
over de duizenden hoofden, die zich alle
naar boven richten, totdat de waarschu
wend stekende oogen het tegen d© on
deugende Octoberzon moeten opgeven
en de zakdoeken voor den dag 'komen.
'n Humoristisch nummer. Japansche
priesters zweven tusschen visschen en
honden, alen en tijgers, parachutes en
ballonnen door de ijle lucht, om tenslot
te met een koddig buigen en knikl^h,
vquasi vechtend of buitelend te belanden
op een dak, zelfs in een dakraam, tus
schen de menigte of op een roeiboot:
„mot je die op je gesich kreige; kèj©
auk aome segge
Tenslotte is, met de gebruikelijk©
„zware kanonnade" ook dit nummer af.
De voormiddag.
Terwijl inmiddels op het Schuttersveld
de draaimolens en caroussels hun eerste
vrachtjes in- en uitladen, onder het
feestelijk gejengel der diverse draaior
gels, zet een ander deel de feestviering
voort in de binnenstad, of wel', men
gaat even naar huis om den inwendigen
mensch te verzorgen. Honderden zijn
reeds van zeven uur af op de been, en
de dag is nog zoo lang. Het springen
van de fontein op de Vischmarkt en de
.bespeling van het carillon door den
heer v. Leeuwen zijn feestnummers, die
deel uitmaken van de traditioneel© pro
wen zijn, wanneer zij zien, dat zij heb
ben mogen medewerken aan liet tot
standkomen van een huwelijk uit
liefde.
Zij zeide nog niets van de zaak,-daar
zij wist. dat juffrouw Kent evengoed
„neen" als „ja" zou kunnen zeggen.
Een huwelijk, dat mij zelfs voor Clai
re heel goed zou bevallen" zei zij bij
zichzelf. ,Ik twijfel er aan of mijn ei
gen dochter een beter huwelijk zal
doen."
Madame, met haar gewone voorzich
tigheid, zweeg tegen allen over wat
er gaande was. „Wanneer ik hemdcfci
volgenden keer zie, zéLl ik aan zijn
gelaat kunnen zien, of juffrouw Kent
„ja" of „neen" heeft gezegd", dacht
zij bij zichzeff.
HOOFDSTUK XXXII.
„Heb je mij lief?"
Het is niet zoo heel gemakkelijk om
'n vurigen minnaar te misleiden Lord
Arden verbaasde zich er lichtelijk over
dat madame zijn kansen bij juffrouw
Kent niet hooger aansloeg. Hij voor
zich, deelde haar vrees niet. Niet, dat
hij een oogenbiik dacht, dat zijn titel,
zijn rijkdom of positie de oogen zou
den verblinden of de beslissing zou
den beïnvloeden van een vrouw zoo
nobel en waar als Alice Kant. Maa.'
gramma-kern. Ook nu ontmoeten zij ve
ler belangstelling.
(Vervolg op de eerste pagina van het
hoofdblaJJ.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Broepen: Te Bennekom: J. C. van
Apeldoorn te Voorthuizen; Te Suawou-
de-Tietjerk. G. Lans, te Ouderkerk a.
d. IJssel; Te Geertruidenberg. P. v. d.
Staag, cand. te Leiden.
Aangenomen: Naar Peperga en Bles-
dij'ke: W. Tj. Klumper, cand. te Epse
(bij Deventer).
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Middelburg: H. S. Bou-
ma, te Leeuwarden, en Tb. Kuipers,
te Beilen.
Beroepen: Te GerkeskloosterStroo-
bos: T. Gerber, te Assen; te Hemelum:
H. Versluijs. cand. te Klundert.
Bedankt: Voor Kollum. D. Ringnalda
te Leimuiden; Voor Duurswoude: H.
Steen te Zoutkamp.
chr. geref. i:::?.::.
Beroepen: Te Zwijndrecht: J. A. Rie-
kel te Maarssen.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen: Te s-Gravenhage: G. H.
Kersten, te Ierseke.
EVANG. LUTH. KERK.
Beroepen te Schiedam: J. C. Schro
der, pred. direct, van de Luth. Diaco-
nesseninr. te Amsterdam.
Ds. J. L. Pierson.
Ds J. L. Pierson te Groningen heeft
meegedeeld, het volgende voorjaar zijn
ambt als predikant der Ned. Herv. ge
meente aldaar te zullen neerleggen.
Ds. W. ten Boom.
Ds. W. ten Boom predikant te Zuilen
(Utr.) heeft naar het Utr. Dgbh meldt,
de benoeming ontvangen en aangeno
men van de Ned., Ver. voor Israël tot
missionnair-predikant voor den arbeid
onder Israël.
Het Java=Comiié.
De Zendingsvereeniging Het Java-
Comité te Amsterdam heeft van mevr.
de wed. d. BV. een legaat van dui
zend gulden ontvangen.
Liturgie.
Over dit onderwerp schrijft de re
dacteur van het Geref. Noord-Hollands
Kerkblad, prof. Dr. F. W. Grosheide 't
volgende:
Over de „liturgie-kwestie" wordt
niet veel meer gesproken of geschre
ven. Is ze doo'd? Misschien niet geheel,
maar men krijgt soms d>n indruk, dat
het niet heel veel scheelt en de be
langstelling, die een oogenbiik hoog
oplaaide, is aanmerkelijk gezakt
Zoo heel erg vinden we hetn iet.
Men weet, dat we ons altijd geschaard
hebben onder de voorstanders van de
invoering eener meer uitgebreide li
turgie.
Maar met zeer groote koelheid.
Zelf zouden we nooit een voorstel
doen tot invoering, wel als er een goed
voorstel tot invoering werd gedaan,
veór stemmen.
En. omdat we de zaak zelf wel goed
keuren, maar tocli van oordeel zijn,
dat ze niet waard is er zoo heel druk
mee te zijn en omdat er groote bezwa
ren aan verbonden zijn.
Vergissen we ons niet, dan zijn die
gevaren hier en daar al merkbaar.
Men weet, dat. in sommige kerken
na de laatste Synode of reeds daarvoor
grootere of kleinere wijzigingen in den
eeredienst zijn ingevoerd.
Voldoen ze erg? Wordt het slotvers
van de berijmde Tien Geboden ol van
den Avondzang Zondag aan Zondag
zóó gezongen, dat men merkt, liet hart
is er bij? We wagen het te betwijfelen
De zaak kan wel goed zijn, maar ons
Nederlandsche volk is geen volk voor
zulke dingen. Daartoe zal het nog eerst
hij had toch een weinigje hoop, dat zij
van hem hie'id. Hij had niet vergeten,
wat zij tegen hem gezegd had over
dien éénen gelukkigen dag te Versail
les. Er waren ook nog andere dingen,
waarop hij zijn hoop bouwde, kleinig
heden op zichzelf maar die door zijn
eigen liefde voor hem van groote be-
teekenis waren. In het begin, gedu
rende de eerste gelukkige dagen van
zijn bezoek, dat van blijvenden invloed
zou zijn op heel zijn verdere leven, had
zij gelachen en gepraat met hem zoo
als Claire, maar nu scheen het hem
toe, dat zij hem vermeed. Als hij haar
toevallig ontmoette, bloosde zijr tot
haar gelaat was als een bloeiende roos,
als hij trachtte haar in het gesprek ts
betrekken, werd zij schuw en verle
gen en verliepen er altijd eenige mi
nuten. eer zij weer zichzelf was. Eens
in de oranjerie, toen hij even haar
hand vatte, voelde hij, dat deze gloei
de en beefde. Er was nog iets anders,
waarin hij zich niet kon Vergissen en
dat hem nog hoop gaf haar opgen
klaarden op telkens wanneer zij hem
zagen. Het waren kleinigheden dat is
waar, maar het was alles, waarop hij
zijn hcop kon gronden.
Want Alice was. na de eerste dagen
van heerlijke onbewustheid genoten te
hebben, toen har. 'iefde in stilte be-
uii op te blóc.ti: ^loueling tot de ont
moeten worden opgevoed. En daaraan
mee te werken is, gelooven we, beter
dan om iets in te voeren, dat spoedig
versteend is.
We hebben vroeger al eens geschre
ven, dat ongetwijfeld niet zonder reden
de Nederlandsche Gereformeerde litur
gie allengs is vereenvoudigd?
En we zijn er h>el niet rouwig om,
dat de liturgiebeweging vrijwel tot rust
gekomen is.
Het is goed om weer eens van dezè
dingen rekenschap te geven.
Want het gaat zoo langzamerhand
naar de Generale Synode toe.
Anii-religieuse propaganda.
Om de godsdienstige begrippen alom
omlaag te halen, zegt de Haagsche
Géreform Kerkb. verzint de Sovjet-
regeering schier week aan week iets
nieuws.
Nu eens wordt er een anti-godsdienst
museum gesticht.
Dar weer een wedstrijd uitgeschre
ven onder de tooneelschrijvers voor het
beste anti-religieuse drama.
Op plaatsen, waar duizenden werk
lieden arbeiden, wordt een krant gra
tis verspreid: geen God, geen meester.
Op de vergadering van de Britsche
en Buitenlandsche Bijbelvereeniging
werd onlangs medegedeeld, dat bijbel»
in Sovjet-Rusland contrabande vormen
Welk een heerlijke tijd was het, toen
de groote evangelist Baedeker in tal
van. gevangenissen 'duizenden bijbels
mccjit verspreiden. Maar de autoritei-
ton hebben elke invoer \^n bijbels ver
boden Toch zijner vele landslieden
en boeren, die een koe zouden willen
geven voor een bijbel.
Wie zal het keeren als God werkt?
Laten we God bidden, daj Hij zich
entferme over het arme Rusland
Ccnfessianeele Verconiging.
De 23e algemeene vergadering van de
afd. Zuid-Holland dei; confessioneels
vereeniging zal Donderdag 8 Oct. a.s.
in „De Dageraad" te 's-Gravenhage,
gehouden worden, onder presidium
van ds. W. de Lange van Woerden.
In de morgen vergadering zullen di
verse huishoudelijke zaken beliandeld
worden en zal de heer C. J. v. Druncn,
evangelist te Voorne en Putten, over
zijn arbeid rapporteeren.
Aan de orde komt ook de verkie
zing van 3 bestuursleden, waarVoor
gecandideerd zijn de Ned. Herv pre
dikanten ds. W. de Lange te Woerden
(aftr.); ds. C. Heemskerk te Dordrecht;
-ds. D. Osinga te Pernis (aftr.); ds. C.
D. Israël te Koudekerk a. d. Rijn; ds.
F.; Stigter te Eerkei (aftr.) en ds J.
Nauta te Katwijk a. Zee.
In de middagvergadering zal Ds.
Dijkstra, Ned. Herv! predikant te Am
sterdam. refereeren over „De 19e eeuw
en de Leertucht."
Alg. Synodale Commissie.
De najaarvergad'ering der algemeene
synodale commissie van de Nederland
sche Hervormde Iv&rk is vastgesteld
op Dinsdag 17 November. De algemee
ne synodale commissie is aldus sa
mengesteld: dr. G. J. Weyland. presi
dent; D. Zoete, vice-president, L. W.
Bakhuizen van den Brink, secretaris
en adviseerer.d lid; dr. J. H-. Callen-
bach, pred. te Rotterdam, mr. C. F.
Schoch te Amsterdam; A. B. te Winkel
pred' te 's-Gravenhage; mr. H, J. M.
Tyssens te 's-Gravenhage; D. Eilerts
'de Haan, pred. te Heiloo; prof. dr. W.
J. Aalders te Groningen.
U.LO.-maroo onderwijzers.
Naar „De Rsb." uit onderwijskrin
gen verneemt, heeft de Minister van.
Onderwijs thans beschikt, dat de U.L.
O.-marge alleen wordt toegestaan aan
hen, die aan de volgende voorwaarden
voldoen:
a. op 31 December 1924 reeds in het
bezit, der marge waren;
b. op dienzelfden datum ook reeds
hoofdakte en bijakte bezaten.
dekking gekomen,, wat er met haar
gebeurd was. Zij had uitgevonden, dat
voor het eerst in haar leven zij lief
had en die wetenschap was een vree-
selijke schok voor haar. Zij had zich
zelf door haar verleden en het ver-,
rlriet, -dat zij had gekend, uitgesloten
geacht van dergelijke gevoelens. Zij
Was blindelings voortgegaan, meenen-
de, dat haar groote belangstelling in
hem vclbrtkwam uit het feit, dat hij
zoo vriendelijk voor haar was. Maar
na. korten tijd viel de sluier van haar
oogen en zei zij bij zichzelf, dat zij hem
lief had. Dat was dus liefde! Hiervan
zongen de dichters, hierover schreef
men romans. Dat was liefde, dat won
derlijke. heerlijke gevoel, dat haar hart
deed trillen en haar met nieuw leven
scheen te bezielen. De liefde, waarvan
zij had gelezen en gezongen, was ten
laatste ook tot haar gekomen. In het
begin had deze wetenschap haar ver
schrikt.
„Welk recht heeft Hester Blair om
lief te hebben?" vroeg zij zichzelf af.
Toen werd de bekoring steeds groO»:
ter, inniger. Zij streed er wanhopig
tegen. Zij probeerde Lord Arden te cr.i-
wijken en als hij zijn best deed oio
haar aan het gesprek te doen deelne
men, dan verijdelde zij zijn poging^}*
(Wordt vervolgd}.
