^NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN VRIJDAG 4 SEPTEMBER 1925,
-<V.
I TWEEDE BLAD,,
PE POSITIE VAN DEN PATROON IN
HET BEDRIJFSLEVEN.
i Wl} Lebben gisteren melding ge
maakt van bet referaat door den beer
H. Diemer in jaarvergadering van de
Vereen, van Christel. Werkgevers.over
dit onderwerp gehouden.
Thans laten we bier ook nogde over
dit referaat gevoerde discussie volgen.
De beer M. J. vani Oordt vraagt of
de medezeggenschap bedoeld, dat de
arbeidersleiders medezeggenschap heb
ben in een bedrijf. Als het eerste bet
geval is, vreest spr. altijd een fiasco.
Als bet laatste de bedoeling is, dan is
bet in een goed bedrijf allang zoo gc-
regeld.
De heer Diemer meent, dat het, wat
wat dit vraagstuk betreft, zal gaan
van beneden naar boven. Toen er nog
geen vakorganisaties waren, werden,
de arbeidsvoorwaarden ook door den
patroon met zijn eigen arbeiders ge
regeld. Daarin kan gevaar iiggenvoor
een objectief bezien van de zaak. Tn
bet regelen van de arbeidsvoorwaar
den tusscben de verrtegenwoo "digers
der arbeiders en patroons ligt zoo'n
gemak, dat spr, zich niet kan voor
stellen, dat er een patroon is, die bet
binders wenscbt.
Spr. begrijpt niet, als er al steeds
gelegenheid voor advies is in do tech
nische bedrijfsleiding vele werkgevers
;in theorie er zich tegen verzetten. Van
de technische adviezen hebben de ar
beiders leiders ook geen kaas meer ge
geten. Uit de techniek van bet bedrijf
|zijn zij al lang uitgegroeid Als zij die
geven, komen zij uit den koker der ar
beiders, die de ontwikkeling der tech
niek op den voet volgen.
De beer 'Woldering van Groningen
vraagt om een aparte vergadering der
vereeniging ter bespreking van het
onderwerp: verbindendverklaring der
CAO.
De he§r Diemer wijst er op, dat de
ze zaak reeds vroeger is beantwoord.
In de Beginselverklaring staat, dat
de vereeniging er vóór is. Een verga
dering er over te houden acht spr. wel
goed. Spr. twijfelt er niet aan, of de
{vereeniging zal baar standpunt hand
haven.
j 'De beer A. Warnaar van Sasseri-
beim, oordeelt dat de inleider zich van
bet punt: medezeggenschap in de be
drijfsleiding wel wat makkelijk lieeft
afgejmaakt. In bet kamp der tegen
standers bedoelt merf verder te gaan
dan het inwinnen van een advies.
Spr. meent, dat medezeggenschap in
!de bedrijfsleiding niet mogelijk is en
[vraagt zich af, of bet wel een juist
[standpunt is.
De beer A. van Haeringen van Den
Haag, sluit zich bij den vorigen spre
ker aan. Het geven van een advies
beeft met medezeggenschap niets te
maken. Als dat de eerste stap op den
weg naar medezeggenschap was, zou
spr. nooit meer een advies vragen. Spr
gelooft niet, dat medezeggenschap ons
een stap verder zou brengen op den
weg van een betere maatschappijont
wikkeling. Spreker gelooft, dat pro-
pageeren van medezeggenschap niet
anders bedoelt dan te komen tot so-
i cialisatie.
De beer Diemer zegt, dat bet geven
van adviezen niets te maken, beeft met
medezeggenschap. Het is spr. niet mo
gelijk, om te zeggen, boe bet zal gaan
•in de evolutie der tijden. De medezeg
genschap in de techniek en bedrijfs
leiding, mocht deze komen, is echter
niet in strijd met onze beginselen.
Het gezag van den patroon is be
perkt in de grenzen van bet arbeids
contract. Niets verzet er zich tegen,
als er in den.loop der tijden een mede
zeggenschap kwam.
Er rijzen echter drie groote moeilijk
Iheden. Er wordt gegrasduind docr ben
[die willen komen tot een anderen
FEUILLETON.
Het geheim van Colde Feil.
|33)
Zij wrong baar banden in de uiter
ste wanhoop; maar de rechter gebood
(stilte, en toen deze was hersteld, ver
volgde bij:
1 „Hester Blair, na een lang en zorg
vuldig onderzoek, is de uitspraak van
'de jury „onbewezen". Het spijt mij,
dat ik niet die troostende woorden tot
u kan zeggen „u verlaat het bof.
zonder een smet op uw naam". Die is
niet teruggenomen," doch zij is niet be
lwezen".
Tegen alle regelen in riep zij uit:
i .„Ik ben onschuldig, mijne beeren!
;9e dag zal komen, die mijn schuld
aan bet licht zal brengen!"
„Men beeft u volkomen recht ge
daan", antwoordde de rechter. „Ik zou
'zelf ook niet zien, hoe de jury tot een
ander vonnis bad kunnen komea. Uw
zaak stond in volkomen evenv/ichi."
Hiermee was de zitting af geloop evi
de tereshtzittmg, die met zooveel
spanning was tegemoet gezien, was
voorbij En het vonnis liet een gevoel
van onbevrediging achter bij de moes
ten, dia bet hadden aangehoord. Zij
hadden een beslissende uitspraak r
iangd. Had zij de misdaad bedreven
maatschappijvorm en daarom langs
dezen weg op socialisatie aansturen.
Bij de arbeiders is ook de kennis niet
aanwezig. En eindelijk, de mensche-
lijke karaktereigenschappen zullen er
zich tegen verzetten.
Spr. gelooft niet, dat bet goed zal
gaan, als er niet één kapitein op de
brug staat. Hoe moeilijk gaat het vaak
al niet, als er twee directeuren zijn.
Maar daarom behoeft er geen verzet
te zijn tegen iets, dat wel bevrediging
zou geven. Spr. wijst er op, hoe zelfs
Baldwin aanraad, proeven te nemen
met bet instituut van bedrijfsraten,
om den vrede te bevorderen en toch
den patroons hun leidende positie te
laten.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Aangenpmen: Naar Adorp, cand.
v. Deelen te Groningen. Naar Vaassen,
A. F. P. Pop te Nijkérk. Naar Hendrik-
Ido-Ambacht, B. N. J. Boskott, te Buik
sloot.
CHR. GEREF. KERK.
Bero'epen: Te Soest, A. Zwiep te
Hillegom.
DOOPSGEZINDE GEM.
Beroepen: Te Leermens-Loppersum
cand. A. P. van de ,Wiater te Aerdonhout.
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
Na door Ds. G. J. G. de Bel uit Slie-
drecht te zijn bevestigd, deed Zondag
Ds. K. de Bel intrede bij de Ned. Her
vormde Gem te Steenwijk met een predi
cate over i Cor. 4: i.
Aan het einde van den dienst spraken
Ds. H. H. Schipper van .Willemsoord
en de heer Faba, godsdienstonderwijzer
den nieuwen leeraar toe.
Met een predicate over 1 Petr. 1.23
tot 25 heeft Ds. M. de Jong, die naar
Ter Heide in Noord-Braband gaat, Zon
dag (afscheid genomen van de Ned. Her
vormde Gem. te Altforst en Appeltern na
haar 25 jaren te hebben gediend.
Nadat een drietal sprekers den schei
denden leeraar dank gebracht en hem
ook voor zijn verderen loopbaan ,Gods
zegen hadden toegewenscht, zong da .Ge
meente hem Ps. 121:2 en 4 toe.
Dr. M. Wou ds tra, Ned. Herv. pred.
te Utrecht, herdacht Woensdag den dag
waarop hij 25 jaar geleden te Harich
de Evangeliebediening aanvaardde. Na tot
1907 aldaar werkzaam te zijn geweest,
vertrok hij naar Welsrijp, welke gemeente
hij in 1912 verwisselde met zijn tegenwoor
dige, waar hij op 3 Maart van dat jaar
zijn intrede deed.
Ds. W. H. Oosten.
De classis 's Gravenhage der Geref.
Kerken heeft -in haar gisteren gehouden
vergadering aan Ds. W. H. Oosten, pre
dikant der Geref. Kerk van Scheveningen
om redenen van gezondheid, tegen 1 Nov.
a.s. eervol emeritaat verleend.
Beroepingsweïk.
De Kerkelijke Kiesvereeniging te Gro
ningen „Schrift en Belijdenis" heeft het
volgende viertal opgemaakt, dat aan het
kiescollege zal worden voorgesteld in de
vac. Ds. Dippel: Ds. H. P. Fortgens
te Voorschoten; Ds. F. G. Hqspers te
Gouda, Ds. G. Tichelaar te Leiderdorp
en Ds. J. Vermeulen te Noordwijk aan
Zee.
Beroepbaar.
Tot de Evangeliebediening in de Ned.
Herv. Kerk zijn door de Prov. Kerkbestu
ren resp. van Utrecht en Noord-Holland
toegelaten de heeren H. Dekker te Middel
burg, cand. van de Universiteit te Utrecht
en W. Kool te Barendrecht, eveneens
cand. van de Universiteit te Utrecht.
Hot Prov. Kerkbestuur In Zuid-
Holland.
Het Provinciaal kerkbestuur van Zuid-
Holland benoemde in zijn laatste verga
dering tot zijn vice-president, inplaats van
Ds. J. J. v. d. Grient, die de provincie
had verlaten; Dr. A. Troelstra, Herv.
pred. te 's Gravenhage; tot zijn secretaris
werd herbenoemd Ds. J. D. de Hoog, Her
vormd pred. te Simonshaven; tot secun
dus van den secretaris werd benoemd
Ds. P. I^pkma, Herv. pred. te Schiedam;
tot lid van het Provinóiaal college van
Toezicht, Ds. van Willemswaard, Her
vormd pred. te Krimpen a. d. IJssel; tot
of niet? Was zij onschuldig* of schu.-
dig? „Onbewezen", dat zei bun niets.
De meerderheid was overtuigd van
baar onschuld, maai* sommigen ge
loofden, dat zij schuldig was. Toen de
eerste opwinding over het vonnis voor
bij was, was bet publiek bet er over
eens, toen het zich langzaam verspreid
de, dat het goed was zoo. Het zou
vreeselijk geweest zijn, als zulk een
jonge vrouw ter dood was veroor
deeld.
„De smet zal haar blijven aankle
ven, baar leven lang," zeiden velen.
„Zij moge al een anderen naam aan
nemen, zij moge doen wat zij wil,
maar de smet blijft op haar rusten".
Ondertusschèn werd bet ongelukki
ge slachtoffer van deze vreeselijke
geschiedenis half bewusteloos de zaal
uitgeleid. Voor haar was het vonnis
ontzettend. Als zij veroordeeld was,
zou een zekere kracht der wanhoop
haar hebben bezield; als zij was vrij
gesproken, zou zij verlicht en verblijd
zijn geweest. Nu was het vreeselijk.
Zij voelde zich wanhopig en verlaten.
Het laatste wat zij zag, toen de gevan
genbewaarster baar wegvooïde, was
het knappe gelaat van kapitein Dou
glas, dat er jaren jonger uitzag, door
de nieuwe uitdrukking van vreugdö
en ontspanning. Zij werd in een kleine
secundus lid in de Commissie van voor
dracht, Ds. H. J. L. Poort, Herv. pred.
te Streefkerk.
Theol. School te Kampen.
z De nieuwe cursus der Theol. Schóól te
Kampen 2al worden geopend Vrijdag 25
September a.s., des avonds te 8 uur, met
een toespraak van den Pro-Rector, Prof.
Dr. A. G. Honig.
Het reglement van 1869.
Naar aanleiding van het besluit der
Chr. Geref. Synode, om bij: de Regeering
de Dcrdtsche Kerkenordening in te dienen
inplaativ-'.van bovengenoemd reglement,
schreef Ds. A. Jansens, vroeger Ghr. Ge
rei', pred. te Aalten, dat er een groote
verandering is gekomen in de Chr. Geref.
kerk, want dat dertig jaar geleden In
die" kerk het reglement van 1869 door
do voormannen geacht werd bijna gelijk te
staan met_ den Bijbel. Aan dit reglement
hing het voortbestaan der Ghr. Geref.
kérk.
„De Wekker" merkt hierbij op, dat de
off ciëele stukken deze opvatting niet steu
nen en schrijft:
bi het bezwaarschrift, in 1892 ter Syno
de te Amsterdam gezonden, wordt ceifs
van. het reglement van 1S69 niet gerept.
En nieuwe gronden zijn er later niet bij-
ge Lemen, want in dat bezwaarschrift
weidt reeds gewezen op het verschil van
beginsel, verschil van uitgang uit de Herv.
Kerk, en als overwegend bezwaar 'het
„vc,or gereformeerd erkennen, wat door
voorgangeren der doleerende kerken in
het publiek is uitgesproken en geleerd
omtrent do wedergeboorte en den Heili
gen Doop".
't Ging dus om de leer en het ker
kelijk beginsel en niet om het reglement
van 1869. Dit kwam ook duidelijk uit
op de eerste Synode der staande gebleven
Chr. Geref. Kerk', gehouden te 's Gra
venhage in Januari 1893.
Aldaar was een predikant, die reeds in
1891 met zijn geméente de Chr. Geref.
kerk verliet, omdat het reglement van
1869 in 18911 was losgelaten. Onze Sy
node echter sprak uit, dat wij op dien
grond niet waren blijven staan, maar
op grond van het in het bezwaarschrift
genoemde.
Zoo blijkt dus uit de officiëele stuk
ken, dat niet om het reglement de Chr.
Geref. Kerk is blijven voortbestaan, al
waren er wel velen in die dagen, die de
wijze, waarop de Doleerenden tegen het
reglement te keer gingen, zeer afkeurden.
Ds. Jansens weet dus van de historie
niet veel af en het was wijzer van hem,
als hij er dan ook maar niét over schreef.
Vooral niet, daar hij in Aalten gestaan
heeft, waar de oude Chr. Geref.v gem.
een eigenaardige plaats innam in de Chr.
Geref. Kerk. In Aal ten toch en in nog een
paar Chr. Geref. Gemeenten in den Gel-
dersclien achterhoek' heeft men in 1869
zich niet onder het reglement van 1S69
geplaatst, maar een eigen plaatselijk regie
ment bij de regeering ingediend. Toch
leefden die 3 gemeenten in kerkelijk ver
band met de Chr. Geref. kerk in Neder
land. En. toch kwam er na 1892 in Aalten
een Chr. Geref. gem lente te herleven,
niet om 't reglement van 1869, want dat
had men aldaar nooit aanvaard, maar om
dé handhaving van de Chr. .Geref. leer
en haar beginsel.
Een nieuw Gereformeerd Weekblad.
Naar wij vernemen, zal spoedig bij de
Uitgevers Bosch Keuning te Baam
beginnen te verschijnen, een nieuw Gere
formeerd Weekblad onder den titel van
„Woord en Geest".
Als medewerkers kunnen nu reeds wor
den genoemd: Drs. D. J. M. F. Bree-
baart, Ds. H. C. v. d. Brink, Ds. J. C.
Brussaard, Ds. N. Buffinga, Ds. J. J.
Buskes, Prof. Dr. F. J. J. Buitendijk,
Ds. W. M. Ie Cointre, Dr. J. C. v. d.
Does, Drs. W. E. Engelkés, M. Fokkema
Dr. A. de Fro^., Dr. J. G. Geelkerken,
P. L. -Gerritse, Mr. F. Heemskerk, Dr.
Li. v. d. Horst, Mevrouw C. J. v. d.
HorstOosterhuis, P. Keuning, Ds. J.
Krüger, Prof. Dr. H. J. Pos, Mr. F. D.
J. Theijsse, Ds. H. A. Wiersinga, Ds.
G. B. W.urth. Als eind-redacteur zal op
treden Dr. J.. G. Geelkerken.
Barïümeus.
Gisteren heeft de vereeniging tot bevor
dering van Christelijke opvoeding en on
derwijs aan blinde kinderen en jongelie
den „Bartiméus", te Zeist, haar nieuwe
school en internaat Beeklust in gebruik
genomen.
's Morgens had een samenkomst plaats
in de Ned. Herv. Kerk, waar de. minister
zijkamer gebracht, waar Mr Ross zich
hij haai* voegde. Zij zag er bleek en
vervallen uit, na alles wat zij door
gemaakt had.
„Hoe zal ik u danken?" zei zij. „U
heeft mij het leven gered maar.
waarom hebben zij dit vonnis geveld
na alles wat u tot hen heeft gezegd. Zij
hadden moeten zien, dat ik onschuldig
■was waarom hebben zij dit gedaan?
„Om u de waarheid te zeggen, me
vrouw Blair", antwoordde Dudley
Ross, die er ziek en uitgeput uitzag,
)rdit vonnis is meer, dan ik had dur
ven hopen. Sommige punten waren
sterk tegen u".
„Maar wat moet ik doen?" riep zij
uit „wat zal er van mij worden?
Begrijpt u dan niét, dat ziilk een von
nis mijn heele leven mij blijft aankle
ven?"
„Ja, dat begrijp ik wel", antwoordde
hij treurig, „maar toch niet veel meer
dan een vrijspraak zou hebben gedaan.
Een aanklacht als deze verwoest ie
mands gelieele leven; niemand kan
zich daarna nog een goede positie ver
werven. U kunt. uw naam niet behou
den, u kunt niet in deze buurt wonen
bij uw vrienden, uw heele leven moet
u veranderen".
„En ik ben onschuldig!" riep zij uit
„Moet ik dan alles lijden en dragen,
van Onderwijs, Mr. Rutgers, de openings
rede uitsprak en voorts o.a. de burge
meester van Zeist het woord yoerde.
BINNENLAND.
Vereeniging van Chr. Wterkgevers.
Aan het jaarverslag Van den secre
taris dezer organisatie is het volgen
de ontleend:
Op 1 Jan. j.l. bedroeg het ledental
225, alzoo 14 minder dan. vorig jaar.
Verschillende onderwerpen vroegen
opnieuw de aandacht.
In de eerste plaats moet hierbij ge
dacht worden aan de wettelijke rege
ling van de ziekteverzekering. Deze
kwestie trad in. een nieuw stadium
door de indiening van een nieuw wets
ontwerp ziekte- en ongevallenverzeke
ring hij den Hoogen Raad van Arbeid
en bij de Tweede Kamer. Dit wetsont
werp werd door het bestuur uitvoerig
besproken, waarbij bleek ,dat daarte
gen bij het bestuur twee groote be
zwaren hestonden, n.l. het niet mede
premie-betalen door den arbeider en
het gevaar, dat bestaande ziekenkas
sen niet in stand zouden kunnen blij
ven. Inmiddels is dit wetsontwerp nog
niet bij de Tweede Kamer in behan
deling gekomen.
Voorts is nog opgekomen het denk
beeld om, zoolang een wettelijk gere
gelde ziekteverzekering niet is inge
voerd, voortbouwende op hetgeen
reeds door particulier initiatief is tot
stand gekomen door een wijziging van
art. 1638c van het Burgerlijk Wetboek
een ziekteverzekering mogelijk te ma
ken die aan redelijke eischen voldoet»
het particulier initiatief prikkelt en
voor den wetgever een punt kan zijn,
waarbij hij zich kan aansluiten. Ook
dit denkbeeld vond bij het bestuur
veel sympathie.
De werkloosheidsverzekering heeft
in het afgeloopen jaar niet zoo vaak
de aandacht gevraagd als in vooraf
gaande jaren het geval was. Door
voortdurende besprekingen hebben
zich gedachten in patroons- en arbei
derskringen gevormd. Er hebben zich
geen feiten voorgedaan, die van eeni-
ge zijde tot gedachtenverandering heb
ben geleid, zoodat geen overeenstem
ming is verkregen. Deze kwestie, reeds
in 1923 op het doode punt gekomen,
is daar blijven rusten, ondanks de po
ging van de vereeniging van gemeen
telijke werkloosheidsfondsen in het
begin van 1924 om patroons en arbei
ders tot een compromis te brengen.
Op economisch terrein heeft vooral
het wetsontwerp tot wijziging van de
Tarief wet in hooge mate de aandacht
gevraagd. Hoewel de nijverheidsraad
in beginsel nimmer in behandeling
neemt wetsontwerpen, die reeds bij"de
Staten-Generaal in behandeling zijn,
heeft die raad, daartoe door den Mi
nister van Financiën aangezocht, een
uitvoerig rapport uitgebracht. Een
commissie uit den raad, waarin twee
leden van de vereeniging zitting had-
den, had zeer nauwkeurg dit rapport
voorbereid. De belangrijke wijziging
in die wet, waardoor vroeger belaste
goederen belast gebleven zijn, is mede
aan het rapport van den raad te dan
ken. Na het tot stand komen van de
wet is de voorzitter, de heer Van der
Bom, als vertegenwoordiger van de
CI11*. "Werkgevers Vereeniging in de
Tariefcommissie aangewezen.
Inzake de handelsvoorlichting en de
voorbereiding van handelsverdragen
werd een betere regeling met de afdee-
ling handel van het Departement van
Arbeid verkregen.
Het blad „De Christen Patroon" is
in 1924 voor het laatst verschenen. In
de eerste plaats kon het blad zich fi
nancieel niet bedruipen en anderzijds
meende het bestuur dat het contact
mei de leden beter zou kunnen worden
onderhonden door het toezenden van
„mededeelingen."
Ten slotte wees de secretaris op het
terwijl ik onschuldig ben?"
„Ik heb mijn best voor u gedaan",
•zei Dudley Ross op zachten toon.
„Ja, dat weet ik: denk niet, dat ik
ondankbaar ben. Ik weet, "dat u alles
voor mij heeft gedaan wat u kon. Geen
ander kon half zooveel hebben gedaan
Ik dank aan u mijn leven. Maar zij
hadden mijn naam moeten zuiveren
Hoe kan ik uitgaan in de wereld, ter
wijl deze vreeselijke schaduw boven
mijn hoofd hangt?"
„Dat is juist, wat u niet kunt doen"
zei Mr Ross, „u kunt niet teruggaan
naar de plaats, die u heeft verlaten,
maar u moet oen andere woonplaats
zoeken. U bent jong, gezond en krach
tig en u heeft geld U kunt nog van
hot leven genieten".
„En ik ben geheel alleen op de we
reld, er is niemand, die iets om mi.j
geeft", zei zij op vermoeiden toon. „O
Mr Ross, dit lijkt mij haast nog erger
toe, dan om te sterven".
Zijn hart was vervuld van een diep
medelijden met haar, maar hij tracht
te haar op te vroolijken.
„Houd maar moed, mevrouw Blair,
rei hij zacht. „Denk aan het oude
spreekwoord: „Op een bewolkten mor
gen. volgt vaak een zonnige dag". V
heeft een bewolkten morgen gehad, de
zom^fee.Lijn zal voor u nog komen."
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 4 Sopt. 1925.
Het onbeschoft optreden van do So
cialisten in de Staten van Zuid-Hol
land moet onvoorwaardelijk worden
afgekeurd
Maar toch komt bij mij de vraag op
of hunne ontstemming wel geheel on
gegrond is.
Wij hebben 't altijd afgekeurd dat
de liberalen, met name hier in Zuid-
Holland zoo weinig met de rechten 1
der minderheden rekenden.
En daarom moeten we oppassen
niet in dezelfde fout te vervallen.
Ik weet wel dat er tegen het bren
gen van Socialisten op verantwoorde
lijke posten zeer ernstige bezwaren
kunnen worden aangevoerd.
Maar dan moet men die bezwaren
ook over heel de linie laten gelden.
En waar dat nu niet gedaan wordt
en de rechtsche meerderheid in Zuid-
Holland heel gering is, daar vraag ik
me af, of met name onze A.R. fractie
die toch nog een der Gedeputeerden
zetels bezet had, niet beter kan ge
daan d. opengevallen zetel ter beschik
king te stellen, en niet het onderste
uit de kan te eischen of als 't aange
boden werd, te aanvaarden.
OBSERVATOR.
tot stand komen van een nieuw pro
gram van actie voor de vereeniging
Bij de verdere afdoening van huis
houdelijke zaken werden de aftreden
de bestuursleden A. Borst Pzn te Rot
terdam, M. J. van Oordt te Werken-
kendam en J. F. H. Spier te Amster
dam herkozen.
Ingesteld werd een Commissie die
aan het bestuur zal rapporteeren over
het verdrag Holland-België, bestaan
de uit de heeren H. Diemer te Rotter
dam, B. van Eesteren te 's-Gravenha-
ge en Mr.- G. A. H. Grosheide te Am
sterdam
Zilverbons.
De minister van financiën .naakt
bekend, ter voldoening aan art. 6 der
wet van 6 Augustus 1914 (St.bl. no.
377), dat in de maand August is 1925
bij de Algemeene Rekenkamer zijn
overgebracht: 300.000 stuks onbruik
baar geworden zilverbons a f 1 van
den bij Koninklijk besluit van 19 Fe
bruari 1920 (St.bl. no. 82) bepaalden
'vorm; 700.000 stuks onbruikbaar ge
worden zilverbons a f2.50 van den bij
Koninklijk besluit van 14 Juni 1918
(St.bl. no. 357) bepaalden vorm.
Maas en Waalse he Bank.
Naar wij vernemen, heeft de Neder-
landsche Bank te Amsterdam b;j do
Arr. Rechtbank te Breda het faillisse
ment aangevraagd van den heer A.
Kellenaers, hoofdredacteur oei* ,.Bre-
dasclie Courant" en sedert 1901 aan
deelhouder der in staat van faillissc-
ment verkeerende Maas en Waalsche
Bank te Nijmegen.
De heer K. is niet "in staat een ac
cept te honoreeren. dat hij, in tijden, i
dat de bank nog soliede was en ieders J
vertrouwen genoot, om haar ter wille
te zijn, had geteekend en dat geëndos- 1
seerd werd aan de Nederlandsche
Bank, agentschap Nijmegen.
Tijdens het jongste proces te Arn
hem geveerd tegen den directeur d^r
bank, den heer J. G. Jurgens, werd^
o.a. medegedeeld, dat de Maas en
Waalsche Bank wel voor zes ton aan
dergelijke accepten bij de Ned^rland-
sche Bank zou hebben loopen. Naar
wij voorts vernemen, hebben curato
ren in het faillissement der Maas en
Waalsche Bank, aan den aandeelhou
der bovengenoemd, medegedoe d, dat
aan de aandeelen, die vroeger (per
aandeel van f1000) een reëele waarde
hadden van pl.m. f1500, geen waarde
meer kan worden toegekend.
Ik vrees van niet", zei zij, „want
mijn heele hart is ten doode toe ver
moeid en mijn ziel ife ziek."
„U moet er aan denken, dat het erg
ste nu voorbij is", zei hij. Niets ter we
reld kan erger zijn dan dit".
„Wat zal ik -doen?" vroeg zij hulpe
loos.
„Ik ben nooit alleen geweest op de^
wereld. Vroeger had ik mijn vader en
tante, daarna had ik mijn man. Nu
heb ik niemand meer en ik voel mij]
als een kind, dat in het gedrang ziju
moeder heeft verloren".
„Ik zal voor udoen wat ik kan, me
vrouw Blair", zei hij vriendelijk.
Zij hief haar oogen vol smart en le-,
vensmoeheid naar hem op.
„U bent heel goed voor mij" zei zij.
„Sommige vrouwen hebben zelfver
trouwen, maar ik vrees, dat ik dat
niet heb. Ik weet nog minder, walt ik
doen zal als ik deze kamer verlaat,'
dan een kind dat zou weten."
„Gaat u terug naar Colde Fell'^
vroeg hij plotseling.
„Neen, nooit" antwoordde zij j
nooit! Ik huiver al, als ik den naam j
van de plaats hoor. Ik zal nooit terug-^,
lcccren naar hot huis van baron Blair^j
en evor.rniii wil ik zijn geld aanraken
het mag alles overgaan op zijnf
naaste bloedverwanten."
(Wordt vervolgd).
