NIEUWE LÊIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 4 JULI 1925
#ian het einde der Week.
Het groote ieit van cle afgeloopen
\yieK. zijn uiteraard de .Woensdag ge-
I houden, Tweede Kamerverkiezingen.
.Ondanks het feit, dat zich de laatste
jaren van ons volk een zekere matheid
ook op politiek gebied had meester ge
maakt, zijn deze verkiezingen, althans
:op het laatst met groote heftgiheid, ja
zelfs verbittering gevoerd.
De groote strijd ging uiteraard tus-
schen rechts en rood en van de christe
lijke partijen was het inzonderheid de
anti revolutionaire partij, waarop zich
de aanvallen der S.D.A.P. richtte. Zij
speculeerde daarbij op de ontevreden-
jheid bij een deel der kiezers, dat zich
in zijn belangen benadeeld meent door
de maatregelen in de afgeloopen parle
mentaire periode inzonderheid door
den Minister van Financiën genomen.
Nu spreekt het vanzelf, dat bij verkie
zingen de aan 't bewind zijnde partij
altijd in de ongunstigste positie verkeert
en de oppositie betere kansen maakt.
Immers de taak der laJIste bestaat in
het oefenen van critiek, en niet het
minst van de kunst van regeeren geldt
het Fransche spreekwoord, dat de cri-
,tiek gemakkelijk is, maar de kunst
.moeilijk.
Vooral is dit het geval in een tijd als
wij thans beleven, waarin alles even
slecht gaat, een tijd van ernstige werk
loosheid en toenemende verarming.
Het is begrijpelijk, dat dan men-
schen, wien het aan inzicht, waar het
om gaat, ontbreekt, zouden redeneeren:
wie weet, of verandering geen verbete
ring zou zijn, want slechter kan het al
haast niet worden.
En van zulk een houding profiteert
natuurlijk het meest de partij, die zich
het lot der verdrukten zegt aan te trek
ken, juister: die op de ontevredenheid
speculeert en zooveel mogelijk ontevre
denheid tracht te zaaien.
Neemt men dit alles in aanmerking
en daarbij nog het feit, dat menschen,
die met ons moesten opbouwen, al hun
best doen ons af te breken, dan is de
uitslag der verkiezingen ongetwijfeld
bemoedigend en geeft ruimte stof om
God te danken.
Ook voor de, komende regeerings.
periode is een Christelijke meerderheid
verzekerd, al is deze iets minder groot
dan vóór. de verkiezingen.
Feitelijk komt het alles neer op één
antirevolutionairen zetel, waar dan
tegenover staat, dat de ons in beginsel
'zeer na staande Staatk. Geref. één zetel
,er bij wisten te verwerven.
De Roomsch Katholieken en de Chr.
Historischen wisten zich goed te hand
haven.
Een schijnverlies van twee zetels voor
de katholieken en van twee voor ons is
voorts een gevolg van een wijziging in
de kieswet, doch heeft met het uitge
Ibrachte stemmenaantal niets te maken.
Zoo zal dan de nieuwe Kamer bestaan
uit 30 katholieken, 13 antirevolutionai
'ren en 11 christelijk historischen, teza
men 54 zetels voor de drie groote christe
lijke partijen.
Hierbij komen dan nog de 2 zetels
'der Staatk. Geref., die tot dusver steeds
'met ons hebben meegestemd, en indien
ze dit ook in het vervolg doen, een
steun voor de christelijke regeering zul
len beteekenen. Waarschijnlijk zal dit
zelfde ook gezegd kunnen worden van
!den vertegenwoordiger der R. K. Volks
I partij," terwijl we van den H. G.S.er
j nog zullen moeten afwachten of hij zich
faan de rechter of aan de linkerzijde zal
1 scheren.
Laat ons hopen, dat de practijk in 'de
Kamer hem zal leeren. dat zijn plaats is
niet onder hen, 'die de christelijke re
geering bestrijden, maar onder hen, 'die
haar steunen.
Een verheugend feit is voorts dat vele
kleine partijen, waaronder wij noemen
de Chr. Dem. federatie, de Prof. Volks
partij en de Democraten, dezen keer
evenmin ais vier jaren geleden een
zetel konden verwerven.
Dit is ongetwijfeld een factor die een
gezonde partijvorming in de hand zal
werken.
Uit het grijs verleden.
wat aan de stichting eener
stad voorafging.
Wanneer wij van de stichting van
Rome en andere steden der Oudheid
liooren, moeten wij ons dat geheel an
ders voorstellen dan het verrijzen van
steden, zooals wij dat in den nieuwe-
ren tijd aanschouwen.
Het gaat thans zoo: men bouwt eeni-
ge huizen, dat is een dorp- langzamer
hand groeit het getal huizen aan en
dan wordt het vanzelf een stad. Daar
kwam dan vroeger nog bij, dat de stad
met een gracht en een muur omringd
werd, reden waarom b.v. Leiden een
stad was in tegenstelling met „het
dorp van den Haghe."
Maar in de Oudheid ontstond 'n stad
niet langzamerhand door den ge'eide-
lijken aanwas der menschen en gebou
wen, doch men stichtte een stad door
één daad, geheel en op één dag. Zoo
stichtte Romulus op 21 April (753 vóór
Christus) Rome en die dag is heel de
Oudheid door met jaarlijksche feesten
gevierd, men noemde dat den geboor
tedag der sta<^ Rome. Nu nog wordt
dit feit ieder jaar te Rome herdacht
op denzelfden datum als zooveel eeu
wen geleden.
Bij de Ouden was de stichting eener
stad een religieuze daad en ging der
halve met verschillende ceremoniën
gepaard. Zooals immers heel het leven
in die oude tijden door de religie be-
heerscht werd.
Bovendien vormde de bevolking van
een stad niet, als thans, een agglome
raat van verschillende bestanddeelen,
maar was een organisch geheel.
Daar waren in de oudheid twee woor
den voor stad, die niet geheel hetzelfde
beteekenden, al waren hun beteekenis-
sen wel verwant.
Het zijn (in het Latijn), de woorden
civitas en urbs, die correspondee-
ren met de Fransche woorden „rité"
en „ville." In onze eigen taal hebben
wij er slechts één woord „stad" voor,
'doch we zouden het eerte begrip door
„stad-staat" kunnen omschrijven.
De „civitas" zijn de tot een gemeen
schap vereenigde burgers, die tezamen
oen godsdienstige en politieke eenheid
vormen, terwijl „urbs" ziet op de plaats
waar zij hun domicilie hebben.
Aan de stichting eener stad moet al-
zoo de vorming eener „civitas" vooraf
gaan.
Dat was het moeilijkste werk en
duurde gewoonlijk ook het langst.
Oorspronkelijk was de religie be
perkt tot de vereering der huisgoden,
de huiselijke haard was het middel
punt van den eeredienst en als pries
ter fungeerde de pater familias.
En het was verboden, dat twee fa-
miliën zich zouden vermengen of sa
mensmelten.
Maar het was wel mogelijk, dat meer
dere familiën, zonder iets van hun
eigen godsdienst op te offeren, zich ver
eenigden voor de uitoefening van een
anderen eeredienst, die hun gemeen
schappelijk eigendom was.
Deze groepen van familiën heetten
in het Grieksch „phratrai" en in het
Latijn „curiae" (curiën).
Zij vereerden een godheid, die boven
de huisgoden der afzonderlijke fami
liën stond en die over de geheele groep
waakte. Zij richtten hem een altaar op,
ontslaken een heilig vuur en stelden
een eeredienst voor hem in.
Iedere curie had ecu voorzitter of
priester, die voor de gemeenschappe
lijke aangelegenheden, dat waren in
het bijzonder de zaken van den gods
dienst, zorg droeg. Bij de Grieken heet
te deze phratiarch, bij de Romeinen
curio.
De aaneensluitng ging voort en méér
dere phrariai of curiën vereenigden
zich tot een nog groot ere gemeenschap:
de „phulê", zooals dat in het Grieksch,
of den „tribus" zooals dat in het Latijn
genoemd werd.
Ook die nieuwe kring had zijn eigen
religie: in iederen tri-bus was een al
taar en een beschermende godheid. Hij
had een bijzonderen cultus, waarvan
de vreemdeling uitgesloten was.
Twee tribus konden niet tot éénen
versmelten, evenmin als twee familiën;
dat verbood de religie.
Maar wel konden, op dezelfde wijze
als meerdere curiën zich tot een tri
bus vereenigden, ook meerdere tribus
zich aaneensluiten, op tvporwaarde
dat de cultus van ieder van hen ge-
eeribiedigd bleef.
.Wanneer dit geschiedde, ontstond de
„civitas" en was de stichting der stad
niet verre meer.
De redenen van zulk een aaneen
sluiting waren verschillend. Nu eens
geschiedde dit vrijwillig, dan weer
door de overmacht van een tribus of
ook door den invloed van een mach
tige persoonlijkheid.
Doch in elk geval had ook die nieu
we gemeenschap weer een eigen eere
dienst, werd er een heilig vuur ontsto
ken en een gemeenschappelijke god
heid vereerd.
DE VERKIEZINGEN.
Vergelijking van de stemmencijfers
der verschillende partijen, in de hier
bovengpnoemde kieskringen met die
in dezelfde kieskringen bij de Tweede
Kamerverkiezingen van 1922.
1925
1922
A. R. Partij
377415
402277
C. H. Unie Vï..
305563
318669
R. K. Staatsp.
883350
874745
S. G. Partij
62472
26744
H. G. S. Partij ,i..
30276
20432
Prot. Volksp
15598
19540
Cbr. Dem. Fed.
13908
22136
11. K. Volkspartij'
40115
15830
Vrije Chr. Partij
132
S. D. A. P
706327
567769
Vrijheidsbond
226434
224288
Vrijheidsbond
43101
47070
Vrijz. Dem. Bond
187159
134595
Plattelanders 43969
18755
45816
Communisten
36786
53664
Vaderl. Verbond
12588
28050
Dem. Partij
12J54
15210
Ned. Midd. Partij
23176
7963
8223
12411
Reiv. 'Arb. Comité
12656
2251
756
Bezuinigingspartij
'4855
8193
Verb. Staatspensioen
556
544
3648
1123
Grondpartij
1868
1384
Kleine partijen
12689
68995
Totaal 3085770 2928569
fin '■HM Ill, i n i -i
GEMENGD NIEUWS.
Verborgen schatten. Naar uit Moskou
wordt gemeld, doet de sovjetregeering
den laatsten tijd een onderzoek instel
len naar verborgen schatten die in de
vroegere verblijven van den Russischen
adel onder het tsaristische bewind door
de inderhaast gevluchte bewoners- moe
ten zijn verborgen.
De schat heeft een waarde van onge
veer vijf millioen goudroebels.
Kort daarvoor werd een dergelijke
ontdekking gedaan in het vroegere huis
der. familie Rieboesjinsky, waar de buit
wel niet zoo groot was als die uit het
huis der. familie Yoesoepofz, maar. toch
een aanzienlijk bedrag vertegenwoor
digde.
Een na IJ. jaar. opgehelderde broeder'
moord. In 1908 vermoordde een loge
menthouder te Bad Elstei; zijn broer..
Het slachtoffer was spoorloos verdwe
nen volgens zijn broer had hjj in
het bosch zelfmoord gepleegd, maar het
lijk is nooit gevonden.
Onlangs ontdekte de zoon van den
huiseigenaar in de rookkamer een
menschelijke schedel.
De politie werd gewaarschuwd, een
onderzoek ingesteld en daarbij werd
het geraamte ontdekt.
De logementhouder heeft bekend.
Diefstal. De firma T. Lammeritz te
Aken bemerkte sinds zeven jaar dat
aan haar, fabriek onafgewerkte naalden
gestolen werden. Het aantal gestolen
naalden bedroeg ongeveer 5000 gros.
Door de recherche te Maastricht zijn
in verband hiermede gearresteerd de
meesterknecht J. N. en de werkman H.
P., beiden in dienst der. firma.
De hoofdafnemer der. gestolen naai,
deri J. van W., naaimachinehandelaar
te Maastricht, is eveneens gearresteerd.
J. N. is reeds weder op vrije voeten ge
steld. De directe schade aan de firma
toegebracht, bednagt ongeveer f3500.
t De aardbbeving in Amerika. Naar uit
'jongste berichten omtrent de aardbe
ving in de .Vereenigde Staten en vooral
in Californië blijkt, is er van de stad
Santa Barbara een zeer groot gedeelte
totaal verwoest.
Van de groote gebouwen, staat vrij
wel niets meer. overeind. De zakenwijk
ligt in puin. In de hoofdstraat, 2 mijlen
lang, is geen enkel gebouw geheel on
gedeerd gebleven.
Bij de eerste schokken die de stad
teisterden, moet de paniek enorm zijn
geweest. Men zag honderden personen
door de straten ijlen, half gekleed en
angstig roepend. Wat den toestand nog
verergerde was, dat in een half uur de
stad in een mist was gehuld.
De aardschokken gingen vergezeld
van springvloeden, aardverschuivingen
en overstroomingen.
Alle arbeid ligt stil, de stad is zonder
electriciteit, gas en waterleiding.
Bij het opruimingswerk maakt men
gebruik van bioscooplampen, welke uit
Holywood zijn aangebracht. Deze werk
zaamheden zijn zeer zwaar en men zal
van dynamiet gebruik moeten maken,
om de steenmassa te verwijderen. Men
schat dat voor een 10 millioen gulden
waarde aan juweelen onder de ruine
begraven ligt.
Te Santa Barbara is 'de staat van be
leg afgekond-'gd in verband met het aan
tal gevangenen dat ontsnapt was. Voor
velen duurde He onverwachte vrijheid
echter zeer kort.
Tenslotte dient vermeld, dat ook de
vuurtoren van Santa Barbara, een be
langrijk punt voor de scheepvaart in
den Stillen Oceaan in elkaar gestort is.
Een exchange telegram zegt daarom-
•trent (dat de vrouwelijke waker (zij
volgde haar man een jaar geleden op)
gebleven is, nadat zij haar kinderen in
veiligheid had gebracht.
Bij de eerste drie schokken ontkwam
'de toren, ofschoon het gebouw op vele
'plaatsen scheurde, aan de vernieling,
bij 'den vierden scfioK stortte de toren
ineen.
Mijn ontploft. TJit Alexandrië wordt
gemeld, dat aldaar Donderdagavond
'n drijvende mijn waarschijnlijk eei}
nabij een der oudere vuurtorens een
Turksche op een golfbreker tot ont
ploffing is gekomen.Schade werd niet
veroorzaakt.
Dit is reeds de derde ontploffing In
dit jaar.
DE ZWARTE PLEK.
En moet dat nu altoos zoo blijven,
Heer,
tot aan mijner dagen end,
die zwarte plek, diep in mijn hart,
die Gij, en Gij alleen kent?
Mijn laven lijkt zoo vlekkeloos
naar d'uiterlijken schijn:
maar diep daa: binnen, daar is Set
boos
en van nature onrein.
Wel gaf ik dat heele hart aan U
en keerdet Gij bet om,
maar diep daarbinnen die zwarte
plak
bezoedelt mijn heiligdom.
Ik wil het wel niet, neen, ik Wil hel
niet,
en ik denk en ik doe het toch!
Was dan mijn bekeering tot U, o
Heer;
slechts ijdel zelfbedrog?
Maar ook anderen klagen, beetren
dan ik,
van dat diep verholen zeer
O, die zwarte plek, o die zwarte plek
in Uw heiligste dienaren, Heer!
'tls een doorn in ons vleesch, een
steeds open wond,
een verdriet, een smaad, een schand,
en wij weten door haar hoe dicht
wij nog staan
aan des afgronds glibbrigen rand.
Want de Satan juicht om dié" zwarte
plek,
waar hij vat heeft op onze ziel;
en wie die er nóóit weer hoe kort
dan ook
terug in zijn strikken viel?
Maar dan zijt Gij daar, met Uw woord,
met uw wil
te bezweren der zonde macht;
en hoe dikwijls reeds hebt Gij, op hun
gebed,
Uw kinderen hulp gebracht!
En die zwarte plek o ze zal er zijr
tot de Dood zegt: „Makker,: kom!"
Maar dan delgt Gij ze uit, en met U,
rein,
gaan we in tot Uw Heiligdom!
NELLIE VAN KOL.
KANTONGERECHT LEIDEN.
Op de rol komen voor 16 zaken,
alle voor openbare behandeling-.
Mr. Nord Thomson, is waarnemend
Ambtenaar van het O.M.
De eerste 14 gedagvaarden, lieten
Verstek gaan, waarna \V. .0., koop
man te Leiden, was verschenen.
Deze was onder Noordwijkerhout
aangetroffen met een paard, en wa
gen, waarop hij vervoerde een nuch
ter kalf,
.Volgens den verbalisant, den Rijks
veldwachter, Paque, was het dier zoo
danig gebonden, dat er geen speld
was tusschen te krijgen, al zoo ineet
pijnlijk dan noodig was.
Beklaagde ontkent het ten stellig
ste, wat hij bewijst met het vrij dikke
touw dat hij medegebracht heeft en
dat onmogelijk stijf gebonden kan wor.
den. En teekenen blijven er zelfs ach
ter als er met een doekje gebondem|
wordt.
De Ambtenaar houdt zich aan het
korte, doch zeer verzwarende vebaal
en vraagt de hoogste boete, flö of
15 dagen hechtenis daar hij meent
streng te moeten optreden tegen het
pijnigen van dieren die zich niet kun
nen verdedigen.
Beklaagde vindt 'de straf abnormaal
Koog, daar er van mishandeling of
onnoodig pijnigen geen sprake is.
Ook van H. liet verstek gaan, zoo-
'dat de zitting hiermede afgeloopen
.was. j
Vrijgesproken in S. V. vethaiv
delaar te Leiden, ten laste gelegd
het hebben van een vetsmelterij op
de Maredijk zonder vergunning van
en W- I
Leidsche Penkrassen.
Amice,
De verkiezingsdag ligt nu weer ach
ter ons en lk kan niet zeggen dat het
me spijt. Zoo'n verkiezingscampagne
heeft ook wel haar mooie kanten,
maar als het wat lang duurt en de
spanning tenslotte bij den dag grooter
wordt, dan ls het ook maar goed dat
er weer een eind aan de zaak komt,
fzoodat de gemoederen weer tot rust
kunnen komen.
Aanvankelijk liet het zich aanzien
'dat het hier erg rustig zou blijven,
imaar de laatste dagen veranderde dat
en tenslotte dreigden hier en daar tus
schen al te ijverige propagandisten
zelfs kloppartijen te ontstaan.
Het waren vooral de Socialisten die
zich roerden en die zoo nu en dan
wat zenuwachtig begonnen te worden.
Een wonder is 'dat niet. Wekenlang
heeft men avond aan avond de men
schen opgeuweept tegen Minister Co-
lijn en van dezen bewindsman allerlei
slechts verteld. Ik kan me begrijpen,
amloe, niet alleen dat heel wat kiezers
daardoor vnn streek raakten, maar
ook dat de propagandisten zelf de leu
gens die ze uitstrooiden, tenslotte gin
gen gelooven, waardoor ze als vanzelf
in een prikkelbare stemming geraakten
Ik heb zoo'n vermoeden dat ook de
Socialisten zelf wel blij zullen zijn dat
men. 'tMoet dunkt me, niet meevallen
altijd maar weer politieke tegenstan
ders te bekladden en den. mensclhen al
lerlei mooie beloften te doen, waar
van men weet dat ze nooit in vervul
ling zullen gaan. Ik heb van menschen
gehoord, die zoo onder den indruk ge
komen waren van de roode propagan
da, dat ze in allen ernst meenden dat
als de heer ter Laan een groot aantal
stemmen had behaald, .van verdere be
lastingbetaling geen sprake behoefde
te zijn, dat ouderdomsrenten zouden
worden verhoogd enz., in één woord,
dat ze zoo ongeveer in het beroemde
luilekkerland zouden zijn aangeland.
Voor dezulken moet de ontnuchtering
wel heel groot zijn, en me dunkt de
genen die de eenvoudige menschen
dergélijken onzin hebben voorgespie
geld, moeten zich toch wel een beetje
onprettig gevoelen.
Een lichtzijde van een dergelijke
propaganda is dat we mogen conclu-
deeren dat bier van een socialistische
propaganda geen sprake is geweest en
dat we hier dus ook niet met een di
recte winst voor het Socialisme te doen
liebben. De mogelijkheid bestaat dat
dezelfde menschen bij een volgende ge
legenheid aan anderen, b.v. de Com
munisten, die een hooger bod doen dan
hun stem geven, maar ook, dat ze wan
neer hunne oogen voor de werkelijke
beteekenis van het Socialisme geopend
worden er niet aan denken zich* weer
banier.
Voor ons ligt daarin een waarschu
wing, in welke richting we werkzaam
hebben te zijn. Willen we behouden
wat we hebben, dan zullen we de men
schen moeten voorlichten omtrent de
waarde en de beteekenis van het Chris
tendom.
Droeve dingen zijn mij daaromtrent
ter oore gekomen. Ik hoorde van men
schen die in hun jeugd waren gedoopt
en in een Christelijke omgeving opge
voed, maar die zoo langzamerhand ge
heel waren afgezakt en die leefden als
de heidenen, geen hope hebbende en
zonder God in de wereld. Menschen,
die blij waren dat ze eens iemand ont
moetten voor wie ze hun hart eens
konden uitstorten en die blijk gaven
dat er diep in hun hart toch nog wel
een begeerte was naar de hoogere din
gen. Menschen, waarvan gezegd kan
worden dat ze ten 'doode wankelen en
die er zoo dringend behoefte aan heb
ben dat ze worden gegTepen door een
sterke hand en dat ze leeren zich vast
klemmen aan den Rots Üer Eeuwen.
Hoe dit vraagstuk" moet worden op
gelost, waag ik niet hier te beslissen.
Of hi er de actie van een of andere kerk
of van een vereeniging moet uitgaan
of dat een ieder op zijn terrein moet
gaan evangeliseeren, ik weet het niet,
maar wel is het duidelijk dat hier een
schreiende nood is en dat het hoog
tijd wordt dat hieraan veel meer aan-
Maax ik ben zoo al pratende aardig
van mijn onderwerp afgedwaald en
daarom Keer ik weer naar mijn uit
gangspunt terug.
Me dunkt, alles overzien hebbende,
mogen tóij als antirevolutionairen over
den uitslag tevreden zijn. Vergeleken
bij de laatste raadsverkiezingen maak
ten we een mooien sprong naar boven
en als we de laatste Kamerverkiezin
gen als basis nemen, dan zien we
slechts een kleinen achteruitgang, clie
volkomen wordt verklaard door de
winst van de Staatk. Gereformeerden.
Daaruit volgt, dat de hetze tegen
Colijn en in hem tegen de A.R. partij
niet den minsten invloed heeft gehad
en dat onze kiezers stevig in hun an
tirevolutionaire schoenen hebben ge
staan. Zonder hét optreden toch van
de Staatk. Geref. zouden we ons stern-
mencijfer niet alleen volkomen Hebben
gehandhaafd, maar zouden we zelfs
van een flinke aanwinst hebben mogen
spreker. 'tLigt toch voor de hand ami
ce, da: voortdurende aanvallen tegen
een partij en de onophoudelijke be
schuldigingen dat zij zich aan begin
selverzaking schuldig maakt, we! meer
invloed moet hebben dan uit' do cij
fers van de S.G.P. blijkt.' Er wordt
wantrouwen geboren, het vertrouwen
verdwijnt en het eind is, dat de ge
meenschappelijke vijanden reden heb
ben om te j.uchen.
De Socialisten hebben een aardige
VVgJWinjling l.ehaajd_en ee hotbendap
ook hunne overwinningsliederen luid
doen schallen. Maar ik heb toch een
stil vermoeden, dat ze zich ia hun
hart een weinig teleurgesteld zullen
gevoelen, daar toch weer opnieuw ge-
bloken is, niet alleen dat de groote
meerderheid van ons volk een Christe-.
lijke regeering verlangt, maar ook,
dat hier in Leiden de Christelijke par
tijen nog een vrij sterke meerderheid
achter zich hebben.
Dat mag opzichzelf niet zoo veel be
teekenen, voor een partij die altijd
vraagt wat den kiezers welgevallig za!
zijn en die aan het cijfer zoo groote
waarde toekennen, moet het toch .wel
heel onaangenaam wezen.
Ik ga nu niet verder over de verkie
zingen doorpraten amice, maar. ik wil
er alleen de aandacht op vestigen, dat
we inderdaad wel reden hebben om
God te danken voor wat hij' gaf. Te
danken voor de verkregen uitkomst,
maar te danken ook voor de eensge
zindheid en de geestdrift waarmerf I
hier in Leiden van anti-revolutionaire
zijde is gewerkt.
Laat het een profetie mogen zijn voor
de toekomst, waarin we niet minder
dan nu alle krachten zullen hebben in
te sjjaunen om de Christelijke grondsla
gen van ons volksleven te bewaren en
te versterken, tot heil van '*^d en
volk, Gode ter eere.
•ERITAS
