NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DINSDAG 30 JUNI 1925
van Gelderen gesloten huurovereenkomst
inzake het perceel Vrouwenkerksteeg no.
10;
b. tot verhuring van het in sub a be
doeld perceel aan H. Regeer Jr. 150
Goedgekeurd.
9. Voorstel tot overname in eigendom
en onderhoud bij de gemeente van het
perceel aan de Van 01denb,arneveldtstraat
Secte iP, No. 919. 138
Goedgekeurd.
10. Voorstel tot overname in eigendom
en onderhoud bij de gemeente \an een
gedeelte van het perceel Sectie D, on
genummerd en tot vaststelling van den
desbetreffenden begrootingsstaat. 139
Goedgekeurd.
11. Voorstel inzake het sluiten van kas-
geldleeningen gedurende het 3de kwar
taal 1925. 14S
Goedgekeurd.
12. Voorstel tot wijziging van de be
grooting, dienst 1924, in verband met
de kosten van uitbreiding, verandering,
enz. van schoolgebouwen voor bijzonder
lager onderwijs. 134
Goedgekeurd.
13. Voorstel tot wijziging der begroo
ting, dienst 1924, in verband met de nieu
we begrootingsvoorschriften, ten opzich
te van pensioenen, wachtgelden, ongeval
len- en invaliditeitsverzekering, enz. 135
Goedgekeurd.
14. Voorstel tot het aanbrengen van
eenige wijzigingen van administratieven
aard in d# begrooting voor 1924. 136
Goedgekeurd.
15. Voorstel tot overbrenging van de
nadeelige sloten van den kapitaaldienst
van 1922 en 1923 op dien van 1924 en tot
verdeeling van die sloten over de ver
schillende hoofdstukken en paragrafen.
ï.47
Goedgekeurd.
16. Voorstel tot verhooging van eenige
posten der begrooting, dienst 1924, waar
van de raming te ,laag is gebleken. .145
Goedgekeurd.
17. Voorstel tot het aangaan van een re
kening-courant-overeenkomst met de N.
V. Bank voor Nederlandsche Gemeenten
te 's Gravenhage en tot het vaststellen
van de daartoe vereischte administratieve
voorschriften. 149
Goedgekeurd.
iS. Voorstel tot wijziging en aanvulling
van de met de gemeente Waddinxveen ge
sloten overeenkomst, betreffende de le
vering van electriciteit aan die gemeente
door de stedelijke Electriciteitsfabriek te
Leiden. 143
Goedgekeurd.
19. Voorstel om goed te keuren, dat de
beschoeiing van den wal der Stedelijke
Fabrieken van gas en electriciteit aan de
zijde van de Maresingelgracht wordt ver
zwaard en dat de kosten daarvan uit de
middelen van het vernieuwingsfonds der
Gasfabriek worden betaald. 144
Goedgekeurd.
20. Voorstel tot wijziging van het Raads
besluit van 24.' September 1923, inzake
het gemeentelijk .woningbouwplan benoor
den den Heerensingel. 151
Goedgekeurd.
21. Voorstel tot verlenging van den
termijn van ontruiming van eenige on-
bewoonbaarverklaarde woningen. 152
De heer Dubbel de ma 11 vraagt
of nu de termijnen voor de verschil
lende woningen werkelijk alle gelijk
zijn gesteld.
De voorzitter antwoordt toe
stemmend. Spr. was het niet vergeten.
Goedgekeurd.
22. Prae-advies op het verzoek van de
afd. Leiden van den Nederl. Bond van
Leeraren en Leeraressen bij het Nijver
heidsonderwijs, inzake de vermindering
van de salarissen van het personeel der
nijverheidsscholen, ingevolge het K. B.
van 31 Januari 1925, S. 27. 141
De heer Verwey (S.D.A.P.) zou
gaarne zien dat de gemeente instede
van zich bij deze salarisverlaging neer
te leggen, de verplichtingen der regee
ring overnam, en de geleden schade
vergoedde.
De heer Knuttel (Comm.) onder
schrijft dit. Hij acht de gemeente wel
degelijk verplicht om te vergoeden
wat de regeering nu minder gaat be
talen. Spr. keurt het in het prae-ad
vies van B. en W. af, dat het de ge
meente een onzijdige houding voor
schrijft, omdat zij indertijd ook bij de
verhoogingen niet is erkend.
De heer Heemskerk (R.K.) acht
.het standpunt van B. en W. volkomen
juist. Toen indertijd de salarissen keer
op keer werden verhoogd, waren er
ook die bezwaar maakten, maar hun
werd toegevoegd, dat het zuiver een
zaak van de regeering was.
De heer Wilbrink (C.H.) staaft 't
laatste met enkele voorbeelden.
De heer S y t s m a (V.D.) zou met
oen enkele restrictie wel met den heer
Verwey kunnen meegaan. Spr. acht de
salarissen thans te laag.
Stemmen: Kiest Marchant
Weth. Meynen (C.H.) betoogt dat
de gemeente zich hier absoluut buiten
moet houden, anders zou zij een zeer
breede „taak" krijgen, waarvan de las
ten eenvoudig niet te dragen zouden
zijn. Men zegt, dat de Gemeente Haar
lem wel is bijgesprongen, maar dit be
roep is niet verstandig, want Haarlem
heeft dit alleen gedaan voor haar
eigen Nijverheidsschool, en die hebben
wij hier niet. Eerder verzwakt deze
aanhaling de argumentatie van dit
adres.
Het afwijzend advies komt in stem
ming. Aangenomen met 17—11 stem
men. Tegen de S.D.A.P., D.P., V.D. en
de Communist.
23. Praeadvies op 'de motie van de hee-
ren Huurman, Zuidema en Spendel, inzake
de verbreeding van het gedeelte van den
Rijnsburgerweg tusschen den spoorweg
overgang en de Poelbrug. 142
De heer Huurman (A.R.) verde
digt het mede door hem ingediende
voorstel. Spr. is steeds meer tot de
overtuiging gekdmen dat de verbree
ding van dit weggedeelte een zeer ur
gent punt is, en in dit licht moeten
ook de geraamde kosten worden be
zien. Een vergelijking met andere, nog
minder breede straten, gaat z.i. niet
op. Men denke slechts aan het zeer
drukke tramverkeer Oegstgeest.Lei
den, HaarlemLeiden (met geregeld
rangeeren) en Noordwijk—Katwijk
Scheveningen. Spr. Izegt niet dat an
dere straten _als Noordeinde en Bree-
straat te breed zijn, maar als men die
zou willen verbreeden, zouden de kos
ten bijna niet te overzien zijn, in te
genstelling met dit voorstel. Spr. haalt
een citaat aan, uit een advies van de
Commissie van Fabricage, waaruit
blijkt dat zij de onderhavige verbree
ding beslist noodzakelijk acht.
Ook de directeur v. "gemeentewerken
acht uitstel te minder fe verdedigen,
nu de heide aansluitende weggedeelten
kort geleden aanzienlijk verbreed zijn
Spr. wil niet aandringen op een kost
bare uitvoering, als eerst de verbree
ding maar tot stand komt. Het is jam
mer dat deze verbreedmg niet dadelijk
in het groote plan is opgenomen. Spr.
beveelt dit voorstel bij zijn medeleden
dringend aan.
De heer Coster (R.K. steunt van
harte het voorstel van de heeren Huur
man c.s. Spr. releveert enkele groote
uitgaven voor minder urgente doelein
den. De rapporten spreken steeds van
een groote noodzakelijkheid, terwijl B.
en M. toch ni$; verder komen dan de
benaming met „wenschelijkheid."
De heer Knuttel (C.P.) zal ook
het voorstel steunen.
De heer Witmans ((D.P.) zal even
eens voor het voorstel stemmen. Ech
ter zou spr. tevens de mogelijkheid in
overweging willen zien genomen om
de kosten van deze verbreeding te dek
ken door een belasting op de waarde
vermeerdering van aangesloten pan
den.
De heer Wilbrink: dat is wat
voor de huurcommissie.
De heer Witmans: 'khoop alleen
voor jou dat" die huurcommssie nog
lang blijft bestaan (hilariteit).
De heer v. d. Reyden (C).H.) acht
deze verbreeding niet rendabel, zoo
lang de Ned. Spoorwegen den Spoor
wegovergang niet verbreeden.
Weth. Mulder merkt op, dat B. en
TWEEDE BLAD.
Wat de bladen zeggen.
De Hervormde kerk.
Wij lezen in „de Rotterdammer":
Dë Hervormde Staatspartij, die Ds.
Lingbeek tot den man harer keuze pro
clameerde, ziet de wondeplek van ons
volksleven in het separatisme, dat de
Hervormde Kerk! verscheurt.
I Elke post aan een lid der Gerefor-
me'erde Kerk geschonken is bedenkelijk
'en een hoon voor de Hervormde Kerk'.
Zoo werd dezer dagen ook: in een po
litieke vergadering als een somber teeken
van Neerland's verwording aangevoerd
het feit, dat de burgemeester van Amster
dam lid van een der afgescheiden Ker
ken is.
j Maar hoort nu, hoe een predikant van
;de Hervormde Kerk" te Amsterdam, Ds.
.van Schouwenburg, op dien uitval re
ageert.
Op een vergadering van de Christelijk'
Historische Unie in het Concertgebouw-
te Amsterdam sprak hij volgens het ver
slag in de „Nederlander" in dezen geest:
„In de tweede plaats is in die verga(-
dering door. een van Spr.'s collega's ge
zegd, dat tengevolge der coalitie-politiek
Amsterdam een Gereformeerden burge-
jmeester heeft gekregen, wat dan een ach
teruitzetting der Ned. Herv. Kerk zou
foëteekenen. Doch spr. wilde wel zeggen,
'dat, terwijl voeger jaren bij de intrede
van niéuwe predikanten in de Ned. Herv.
!Gem. te Amsterdam deze zich in hun
intree-predikatie richtten tot burgemees
fers, die, alhoewel lid der Ned. Herv.
Gemeente, nooit en Ook bij die ge
legenheid nooit in de kerk waren, deze
Geief. burgemeester nooit verzuimd heeft,
de Ned. Herv. Kerk de eer te geven,
die haar toekwam, door bij intrede van
nieuwe predikanten persoonlijk daarbij te
genwoordig te zijn of, wanneer hem dit
onmogelijk was, door een hartelijk schrij
ven van zijn belangstelling blijk te ge-
Ven".
Krachtig heeft Ds. Schouwenburg die
yveraars voor de Ned. Hervormde Kerk
Sveike in leden der gescheiden Kerk de
grootste vijanden op politiek' gebied zien
(doen gevoelen, dat zij zich aan den schijn
yergapen en groot onrecht doen.
EEN VERLATEN PALEIS.
De (Vrijheidsbond, aldus de N.
Delfsche Crt., heeft 'n ,>TOOo*e"
verkiezingsplaat laten plakken.
'n Symbolieke plaat.
Ze brengt 'n drieledige gedachte in
'beeld.
[Vooreerst spoort de plaat de kiezers
laan niet rechts te gaan, want
schrik niet lezers daar is dwang...
Men bespeurt dit aan de gebogen
houding van eenige mannen- en vrou-
•wënfiguren, die 'n soort kerkgebouw
betreden.
1 iNVe laten deze scheeve voorstelling
nu maar wat ze is.
Ook moeten de kiesgerechtigden
'niet ter linkerzijde gaan, haar het so
cialisme of communisme, want daar
is de verkwisting en vernieling,
de boel brandt er af, naar de plaat
'aanschouwelijk voorstelt.
Accoord.
Doch waar wil de Vrijheidsbond
de kiezers en kiezeressen dan welhefcit
Ihebben
De kleurige prent zegt hetnaar
het midden naar boven, waar een
schoon paleis hiet kiezersvolk wacht.
Een breede weg leidt naar dit mooi
gèbo.uw, naar dit Paleis van den Vrij
heidsbond, doch o symboliek!
er bevindt zich niemand op dezen
weg
Het Vrijheidsbond-paleis staat een-
zahm en verlaten, als 't ware „te
huur"!
'n Mooie verkiezingsplaat toch, die
van den Vrijheidsbond.
En, met dat verlaten paleis, zoo
treffend symboliek!
STADSNIEUWS.
Gemeenteraad.
(Vervolg).
8. Voorstel:
a. tot ontbinding van de met M. S.
FEUILLETON.
Een doornig pad
(Uit het EngeTsch). V'
20)
„Ja", zeide zij; „als iets mij zou
kunnen troosten, zou het dat zijn. Gij
rijt goed, en naar u zal God wel willen
hooren. Misschien zal hij ook naar mij
op een anderen keer willen luisteren.
Bid gij voor mij tot Hem, zoodat ik er
mede kan instemmen."
„Lieve Heer", zeide Abbott, „wij we
ten, dat Gij altijd de Londensche stra
ten op en neer gaat en elke zonde en
alle ellende daarin aanschouwt. Gij
zijt een man van smarten en bekend
met elke droefheid, 0 Heer! Toen deze
aime vrouw haar vader en haar kind-
de verliet, werd het gedaan onder uw
oog. Gij stond er bij en hebt hen ieder
oogenblik daarna gadegeslagen. Gij
weet waar zij zijn; voor U zijn zij niet
verborgen. 0 Heer, vergeef de arme
moeder hare zonde. Zij is in groote
droefheid nooit zag ik iemand in zulk
een groote droefheid. Laat zij zich niet
door God verlaten voelen; dat is zoo
vreeselijk, lieve Heer. Zij is erg ver
moeid en beladen. Och, geef haar rust.
Vergeef haar, en troo9t haar, en laat
haar op uwyn tjjdhaar vader eo_kind_
terug vinden. Amen."
„Denkt ge, dat Hij ze mij terug zal
geven?" vraagde Hagar koortsachtig-,
nadat zij waren opgestaan.
„Dat weet ik niet", antwoordde Ab
bott; „als het voor hen en voor u goed
is, zekér wel. Maar wij kunnen niet
weten, wat God goed zal vinden."
„0!" riep zij uit, „ik zal nooit ge-
looven, dat God mij vergeven heeft en
mij niet heeft verlaten, als Hij ze mij
niet laat terugvinden."
„Nu beoordeelt ge God als u zelve",
zeide hij ernstig. „Omdat gij Hem ver
laten hebt, meent ge, dat Hij het u zal
doen; maar zijne wegen zijn niet onze
wegen, en zijne gedachten niet onze
gedachten. Uwe liefde werd uitgeput
door uwe ellende, maar zijne liefde
kan nooit worden uitgeput."
Hij voegde er niets meer bij, maar
wenschte haar goeden nacht en liet
haar in haar rustig kamertje alleen.
Hoewel doodelijk vermoeid, was Ha
gar toch te opgewonden om te gaan
slapen en bleef bij het vuur zitten,
totdat de laatste vonk was uitgedoofd,
terwijl zij in haar hart overlegde, wat
zij toch moest doen om zoo mogelijk
eenig bericht aangaande hare verloren
lievelingen te bekomen. En gedurig
herhaalde zij bij zich zelve deze woor
den:
„Gods liefde kan nooit worden uit
geput
HOOFDSTUK X.
Juffrouw Clack's uitstapje.
Het kostte geen moeite, werk voor
Hagar te vinden. Zij was altijd vlug
met de naald geweest, en Abbott's
nicht wilde haar graag gebruiken. Zij
werkte in haar eigen kamer, in het
eerst omdat hare kleeren te armoedig
waren om daarmede bij .de andere
werksters in de naaikamer te zitten,
en later volgens hare eigene verkie
zing, omdat zij zich nog te ongelukkig
gevoelde voor de gewone dagelijksche
beuzelpraatjes. In haar dakkamertje
was het zeer stil en rustig, en zij had
tijd genoeg'om aan hare gedachten toe
te geven, terwijl hare vingers van uui;
tot uur zich vlug voortbewogen.
Zij had het rustiger en gemakkelij
ker dan ooit te voren, want toen haar
man nog leefde en haar vader in de
schouwburgen speelde, hadden zij hun
inkomen roekeloos doorgebracht, zon
der aan de toekomst en aan mogelijke
rampen te denken, en dikwijls hadden
zij hun laatsten gulden uitgegeven, zon
der te weten waar de volgende van
daan meet komen. Zij kon nu niet na
laten daarbij stil te staan en na te
gaan hoe dwaas zij het geld hadden
verkwist, dat haar had kunnen be
hoeden voor het uiterste v. aartoe zij
vervallen was.
- Zü luisterde fregeet/gL naar aL wat
\V. slechts voorstellen, voorloopig niet
tot verbreeding over te gaan, uit hoof
de van de hooge kosten, die vooral
spr. zeer tegengevallen zijn, want B.
en W. achten inderdaad de verbree
ding gewenscht, al moet andererzijds
worden erkend, dat de toestand van
den weg voor het verkeer niet bepaald
gevaarlijk is. Dat de aangesloten pan
den door de verbreeding in waarde
zouden stijgen, moet spr. absoluut te
genspreken.
Ook het natuurschoon zou er niet
bij winnen. Maar de kosten vormen
momenteel voor B. en W. het hoofd
bezwaar. Wordt de toestand onhoud
baar, dan zullen B. en W. zelf zoodra
noodig, wel met een voorstel tot ver
breeding komen.
De heer Spendel (R.K.) voert aan
dat na deze toelichting de kosten geen
bezwaar meer kunnen zijn, omdat het
een buitengewone uitgave betreft,
waarbij het er niet op één of twee twee
jaar aankomt.
De heer Knuttel is den wethou
der dank verschuldigd omdat hij het
natuurschoon in het geding heeft ge
bracht
De voorzitter: is u de eeni
ge kunstkenner misschien? (gelach).
De heer Knuttel zal voor het
voorstel stemmen.
De heer Coster is ook niet over
tuigd van de goede gronden van B. en
W/s prae-advies.
De voorzitter brengt in herinne
ring dat indertijd de Rijnsburgerweg.
evenals de Hooge Rijndijk is aange
legd naar een geheel nieuw oorspron
kelijk plan, als een moderne weg van
voldoende breedte. Men denke toch
ook aan de kosten. Toen over subsidie
van de provincie voor de groote weg-
verbreeding naar Oegstgeest werd be
slist, voerde dit college, dat op dit
punt toch geen kind is aan, dat't voor
verbreeding van den weg ten zuiden
van de Poelbrug niets voelde. Spr. zou,
als hij het geld persoonlijk kon toe
staan, asphalteering van den Stations
weg, de Hoogewoerd of een stuk van
de Breestraat veel meer urgent vin
den (teekenen van instemming).
Maar de kosten. De belasting is hier
nog steeds schrikbarend hoog. Spr. be
taalt juist tweemaal zooveel gemeente-
Rijksbelasting als inkomstenbelasting.
Evenwel, in uiterste instantie draagt
de raad zelf de verantwoordelijkheid
voor de lasten der gemeente.
Ten slotte acht spr. ook het bezwaar
van den heer v. d. Reijden wel over
weging waard.
De heer Huurman merkt op dat
wanneer B. en W. de argumenten van
gemeentewerken noodig. hebben voor
hun voorstellen, deze wel heel breed
worden aangevoerd en in de prae-ad
viezen verwerkt. Nu die argumenten
ten gunste van de voorstellen uit dor»
raad pleiten, wordt er in het prae-ad
vies hoegenaamd niet van gesproken
Het vcorstel-Huurman wordt met
20—9 stemmen aangenomen. Tegen de
wethouders en de heeren Deumer, Oost
dam, v. Rosmalen, v. d. Reijden en
Wilmer.
24. Prae-advies op het voorstel van
Mevr. van Itallie—van Embden en den
hee rSijtsma, om ijjaarlijks een bedrag van
ten hoogste f 1000 beschikbaar te stel
len ter bevordering van de opvoering van
eerst eklasse uitvoeringen in den Leid-
schen Schouwburg. 130
Mevr v. Itallie (V.D.) is tot dit
voorstel gekomen door de belasting op
de kunst, welke zij een zeer hatelijke
vindt, waar de kunstenaars toch reeds
een zeer moeilijk leven hebben. Toch
zal spr. zich niet uitsluitend tegen die
belasting blijven richten, omdat er ook
andere praestaties onder vallen, in de
booordceling waarvan we waarschijn
lijk in tic-n gezichtspunten zouden uit
eenvallen (vroolijkheid).*
Do heer Wilbrink interrumpeert.
Abbott haar vertelde aangaande de
liefde van God en van Jezus Christus,
di^n Hij gezonden heeft. Abbott sprak
met de zekerheid van een, die weel
wat hij zegt: God was geen gevreesd
wezen, dat ergens in een ver verwij
derden hemel woonde, en Christus was
geen afwezige Heiland in een wonder
baren en ontoegankelijken glorieschijn
gehuld., Hij vertelde haar wat hij zelf
govoelde van de voortdurende blijven
de tegenwoordigheid Gods; en zij luis
terde, bijna bevreesd dat zij hetzelfde
zou gevoelen. Totnogtoe was 't slechts
ee.11 les, die zij van buiten leerde; zij
kon er zich niet aan overgeven noch
haar hart er voor openen. De lange
nacht harer wanhoop wa9 nog niet ge
heel voorbij, en het scheen haar toe,
dat de dag nooit zou kunnen aanbre
ken, voordat zij iets van de verlorenen
had gehoord.
Abbott kon dit gevoel van Hagar
zoo volkomen begrijpen, dat hij zich
geen rust gunde hij het onderzoeken
naar haar ouden vader en Dotje. Hij
deed navraag naar hen, overal' waar
hij dacht dat een spoor van hen zou
kunnen gevonden worden. De politie
agenten in Kensington-park herinner
den zich, dat zij een blinden ouden
man met een klein meisje hadden ge
zien, die door een kreupele op kruk
ken werd geleid en die een paar weken
vóf;Kerstmis naar iemand Viad- *e-
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 30 Juni 1925.
Mijn oproep van de vorige week Is
niet geheel zonder gevolg gebleven.
Er zijn heel wat giften voor de ver-
kiezingskas ingekomen die met elkaar
nog een aardig bedrag vormen.
Maar ik wil eerlijk bekennen, dat
ik méér verwacht had.
Er zijn tal van propagandisten, die
dag en nacht werken en het spreekt
vanzelf, dat die propaganda heel wat
geld kost, veel meer dan een buiten
staander vermoed.
En nu had ik een stille hoop, dat de
velen die niet zelf kunnen werken, nu
eens flink in de beurs tasten en ook,
dat vanuit de omgeving, waar men
zonder veel kosten kan werken, de
giften zouden toevloeien.
Dat is tot nu toe niet gebeurd.
Maar wat niet is kan komen.
En daarom blijf ik hopen op een
stroom van giften.
Wie helpt er mee?
OBSERVATOR.
De heer v. Stralen: Stil Wilbrink, je
wou gauw weg.
De heer Wilbrink: ik ga toch weg
Er ontstaat tijdens het betoog van
dc spreekster eenig rumoer, waartus-
sche'n de voorzitter voortdurend moet
kloppen.
Mevr. v. Itallie vindt het n?et ge
lukkig van B. eh W. gezien, om de in
gezetenen wanneer zij een goed too-
neelstuk willen zien, te verwijzen naar
het bijgelegen 's-Gravenhage.
Ethische en aesthetische bezwaren
zou spr. willen ondervangen door het
instellen van een commissie, die de te
subsidieeren opvoeringen zal hebben
te beoordeelen, en waarin ook de recht
sche vertegenwoordigers, voor zoover
zij in het tooneel zelf geen, maar al
leen in de verkeerde uitingen ervan
zonde zien, zitting zouden kunnen ne
men.
De heer Ver w e y (S.D.A.P.) steunt
het voorstel, mits het geamendeerd
wopdt in dien zin, dat speciaal voor
stellingen tegen populaire prijzen zul
len worden gesubsidieerd, teneinde 't
tooneel binnen het bereik van de min
der gegbeden te brengen.
Mevr. .v Itallie heeft bezwaar te
gen het amendement. Spr. vindt het
te vaag.
De heer Knuttel vindt dat het
voorstel, zooals hefc daar ligt, absoluut
geen resultaat heeft, omdat het bedrag
voor werkelijk goede voorstellingen
veel te laag is.
De heer Spendel (R.K.) behoort
tot hen die inderdaad tegen het too
neel als zoodanig geen bezwaar heb
ben. Maar waar bij het beoordeelen
van de kunst heslist het woord moet
worden gelaten aan hoogere Inzichten,
acht spr. het ten eenenmale onmoge
lijk om die beoordeel ing over te laten
aan een uit verschillende elementen
samengestelde commissie. Spr. is te
gen het voorstel van de V. Democra
ten.
De heer Zuidema (A.R.) bestrijdt
eveneens het voorstel. Behalve dat spr.
lvet buiten de competentie van de over
heid acht om het tooneel te steunen,
zou spr. het, ziende op den tegenwoor-
digen stand van het tooneel, beter vin
den dat de overheid het rechtstreeks
bestreed, dan dat zij het steunde. Spr.
laat uit eenige uitlatingen van voor
aanstaande personen in de kunstwe
reld zien hoe het tooneel tegenwoor
dig een onzedelijk en ongodsdienstig
karakter heef tgekregen. Een actrice,
wie men dit onder het oog bracht, riep
uit: denkt ge dan dat wij het doen
voor ons genoegen? Neen, maar an
ders krijgen wij geen publiek.
zocht; maar nu had men hem in lang
niet gezien. Abbott bracht zijn vrijen
tijd, ja som9 den halven nacht door,
met van armhuis naar armhui9 en
van asyl naar asyl te gaan, maar tóch
kon hij niets naders omtfent hen te
weten komen. Meer dan eens reisde hij
op een los gerucht aangaande een blin
den vioolspeler naar het verste eind
van Londen, maar steeds kwam hij
teleurgesteld terug, om telkens Ha-
gar's opgewekte hoop weder te doen
zinken.
Eéns, had zij het maar geweten,
strompelde de oude Lister met Dotje
langzaam door dezelfde straat waar
zij woonde; maar haar zoldervenster
kwam uit aan de achterzijde van het
huis; en hoewel zij de verwijderde to
nen van een viool hoorde, gebeurde
dit te dikwijls, dan dat hare aandacht
er op gevallen zou zijn, vooral ook
omdat Lister's oude viool reeds eeni
ge maanden geleden gebroken was.
Zij dacht slechts aan hem en zuchtte
diep. Er ging bijna geen uur voorbij,
waarin zij niet zuchtte en treurde over
het haar onbekende lot van hem en
haar dochtertje. Zij dacht: als zij hen
maar had zien 9terven en de oogen
had toegedrukt en hen in hun ki9thad
zien liggen, dat zij dan tot rust zou
kunne" komen.
(Wordt vervolgd(.
