NIEUWE LEIDSCHË COURANT VAN VRIJDAG 19 JUNI 1925
Mogelijk natuurlijk, dat de sociaal
democraten hier winst uit slaan.
Maar van den anderen kant staat
hier tegenover, dat wij Katholieken,
die thans 35 pet. uitmaken, wel weer
op een stijging van het kiezersgetal
kunnen rekenen.
„En dan een Christelijk-historische
minister-president, doctor?" vroeg P.
H. H. met een zinspeling op het arti
kel van Snoeck Henkemans in „De
Telegraaf."
,,'t Is tot dusver nog altijd zede
geweest, dat alleen H. M. de Konin
gin den kabinetsformateur aan
wijst." In zoover was het artikel van
Snoeck Henkemans verre van deli
caat.
Maar in alle geval, hoe het ook
loopt, als wij Katholieken met de
sociaal-democraten als de 2 sterk
ste partijen uit de stembus komen,
van een zwart-roode combinatie kan
ten onzent geen sprake zijn.
Dat kan alleen te verdedigen zijn
bij een noodtoestand als in Duitsch-
land,, waar het gold zich gezamenlijk
tegen een communistische omwen
teling schrap te zetten.
Ten onzent kan, zoo besloot de Kft-
mer-voorzitter, van zulk een coalitie
nooit sprake zijn, hoe gaarne de so
ciaal-democraten het ook zouden wil
len, en hoe schappelijk zij zich ook
naar onze wenschen houden willen
schikken.
.SNGD NIEUWS^
Groote paarlendiefstal. Te Dresden
heeft in een villa var\ barones v. Kaskel
een groote diefstal van juweelen plaats
gehad. De waarde van den door de die
ven gemaakten buit wordt op een half
millioen mark geschat.
,De juweelen zijn gestolen uit de
slaapkamer van de negentigjarige ba
rones, welke steeds zorgvuldig gesloten
was en slechts door andere vertrekken
te gerei ken.
De daders moeten dus, naar men
meent, lieden zijn die met de inrichting
en gewoonten van -t huis volkomen «p
de hoogte waren.
Door een drijfriem gegrepen. Gisteren
ging in de blikfabriek van den lieer L.
te Delft is een 18-jarige arbeider in een
speelsche bui met een zijner armen in
een drijfriem hangen, om z.g. te schom
melen, meldt de ,.D. Ct." De riem, die
buiten dienst was, en op een kussenblok
rustte, schoot tengevolge van de bewe
ging die de jongen maakte, óp de
draaiende as. De jongen werd omhoog
getrokken, hij kon niet meer loslaten en
werc^ met grooie snelheid om de as ge
slingerd. Vervolgens viel hij circa vier
meter naar beneden. Met gebroken lede
maten en ontveld lichaam werd het
slachtoffer door zijn kameraden opge
nomen. In zorgwekkenden toestand is
cle jongeman naar het gasthuis ver
voerd.
Mijnongeval. De mijnwerker Turn—
mers uit Munstergeleen is op de mijn
Maurits te Lutterade, met het hoofd
tusschen twee kipwagens bekneld ge
raakt waardoor dit lichaamsdeel ern
stig gekwetst werd. De getroffene is
naar het hospitaal-te Heerlen overgege-
bracht.
Ernstige val. In de mijn Sophie te
Spekholzerheide is de mijnwerker R.
van een dak van ongeveer 7 meter hoog 1
waarop hij werkzaam* was, gevallen.
Met een schedel en beenbreuk is hij in
zorgelijken toestand naar het hospitaal
te Heerlen overgebracht.
Verdronken. Te Zwaagwesteinde is
gisternacht de koopman K. E., afkom
stig uit Dedemsvaart. verdronken. Hij
laat een vrouw en 7 jeugdige kinderen
achter.
Plotselinge dood. Op den Zeeboule
vard te Zand voort is gisteren een inci
dent met een auto gebeurd. Een auto
kwam den weg af, tegen het. duin op.
Bij onderzoek vond men den bestuurder
dood in derf wagen. Het bleek, dat de
.dood door hartverlamming was inge
treden.
De overledene was chauffeur bij een
taxi-onderneming daar ter plaatse en
hij was juist van een autorit met passa
giers teruggekeerd.
Onder de tram. De heer Bal, hoofd
van de Christelijke school in cle buurt
schap De Knol, gemeente Hoek (Z.
Vlaanderen,) wilde gistermiddag om
streeks 5 uur per motorfiets nog pas-
seeren voor de met weinig vaart bij de
halte aldaar aankomende Zeeuwsch-
Vlaamsche tram. 't Motorrijwiel werd
door de locomotief geraakt en vernield*
De heer Bal werd ernstig gewond in
een naburige woning binnengedragen,
waar hij, ondanks spoedige geneeskun
dige hulp, spoedig overleed.
De Poolexpeditie van Macmillan.
Naar Reuter uit Boston seint, is de
Amerikaansche poolexpeditie onder lei
ding van Mac. Millan met twee schepen
en drie vliegtuigen Dinsdag vertrokken,
om een onderzoek naar het veronder
stelde vasteland tusschen de Pool en de
Noord-Westelijke doorvaart in te
stellen.
Een gratis autorit. Een taxichauffeur
te Amsterdam heeft kennis gegeven,
dat een pl.m. 20jarige juffrouw zich
naar diverse adressen heeft laten rijden,
terwijl bij terugkomst aan haar wo
ning bleek, dat zij geen geld had om te
betalen. Bij onderzoek is gebleken, dat
bedoelde juffrouw reeds verschillende
malen in een inrichting voor zenuw
lijders is verpleegd geweest, en dat zij
ook diverse malen bestellingen heeft
gedaan bij banketbakkers en bloemen-
winkeïiers, zonder daartoe opdracht te
hebben gekregen.
In kokend water. Een 4-jarig knaapje
te Vlaardingen viel in een emmer met
kokend water. In het ziekenhuis is de
kleine aan de gevolgen overleden.
AutO'Ongeluk. Woensdag reed de bur
gemeester der gem. Voorst, mr. A. C.
baron van der Feltz, vergezeld van zijn
echtgenoote, in zijn auto tusschen Mep
pel en Steenwijk, toen, waarschijnlijk
cloor het springen van eèn band, de
auto van clen weg geraakte en tegen 'n
boom botste. x
De beide inzittenden werden vrij ern
istig gewond. De heer van cler Feltz
kreeg inwendige kneuzingen, mevr.
van der Feltz brak een been. Zij werden
naar het ziekenhuis te Deventer ver
voerd.
UIT DE OMGEVING.
LEIDERDORP.
Gemeenteraad.
Vergadering van Donderdag 18 Juni.
Aanwezig alle leden.
De burgemeester opent de vergadering
met gebéd, waarna d£ notulen der vorige
worden gelezen en goedgekeurd.
Ingekomen stukken:
1. Een schrijven van den bond Heem
schut, inzake opneming van een welstands-
bepaling in de bouw- en woningveror
dening.
B. en W. stellen voor bij een evèntuzele
wijziging der verordening, o: wanneer dit
noodig mocht blijken, de gevraagde be
paling in de verordening op ts nemen, en
voorloopig geen donatrice te worden. Al
dus beslotep.
2. Een missive van Ged. Staten, inzake
de regeling van de jaarwedde van den
ontvanger.
3. Een proces-verbaal van kasopneming
'waaruit blijkt, dat in de kas aanwezig was
en moest zijn f 2656,87.
4. Mededeelingen van de Kamer van
Koophandel en fabrieken.
5. Een missive van Ged. Staten, ten ge
leide van de ^goedgekeurde wijzigingen
in de begrootingen van 1924 en 1925. Al
le stukken voer kennisgeving aangenomen.
Punt 2. Wijziging der begrootingen 1924
en 1925. De wijziging houdt verband met
de bijdragen, die deze gemeente verschul
digd is aan Leiden ter zake van hef Hoo-
ger en Middelbaar oriderwijs, alsmede met
het, in November aan de Gewestelijke
Landstormcommi'ssie, toegekende subsidie
Vervi ugens leest de Voorzitter voor een
aan hem gericht" schrijven van den heer
,W. C. Brouwer en dat, zonder volmacht,
en dus in strijd met de wet, ipede getee-
kend is p.o. den heer F. C. Zuurdeeg en
voer T^un Boekee, waarin vermeld een
klacht omtrent het nachtrumoer, dat ver
werkt wordt door motorbooten, die door
den Rijn varen en door vaartuigen, die
gebruikt worden cm aan den aanlegstei
ger, nabij de Leiderdorpsche* brug, koei
en te lossen, terwijl, uit gemakzucht, de
mptor niet wordt afgezet en dat, al is
Leiderdorp nu eenmaal een boerendorp,
het niet als een excuus kan .worden be
schouwd voor het uitblijven van een ver
ordening, die verbiedt, dat motorbooten
aanleggen 's avonds na 10 uur tot 'des
morgens y uur.
De voorzitter zegt, dat hij dit schrijven
zond aan den ambtenaar van het O. M.
te Leiden.
Uit diéns schrijven, dat wordt voorge
lezen, bleek', dat het gedruisch of lawaai
van motoren en motorvaartuigen niet ou
der art. 431. valt van het .Wetboek! van
Strafrecht.
Intusschen is ingekomen een aan den
Raad gericht verzoek van den heer ,W.
C. Brouwer, T. Boekee, den he£f F. C.
Zuurdeeg en Mevr. Zuurdeeg-Büchner, al
len te Zoeterwoude, verzoekende een straf
verordening in het leven te roepen, die
voorschrijft, dat bij het aanleggen en stil
liggen van motorvaartuigen aan de aan
legplaats, nabij de Leiderdorpsche brug,
gezagvoerders de motoren hunner vaar
tuigen moeten in rust brengen en houden
en dat het verboden is te lossen of te laden
tusschen des namiddags 10 en des voor
middags 7 uur.
De Voorzitter heeft een onderzoek doen
instellen en hem is uit ambtseedige rap,
porten gebleken:
ie. dat slechts ééns per week, en wel in
den nacht van- Maandag op Dinsdag tus
schen half één en één ure, aan den betrok
ken steiger door één, of soms door twee
motorvaartuigen wordt aangelegd
2e. dat zeven in de onmiddellijke nabij
heid van de. brug wonende ingezetenen,
hoofden van gezinnen, hebben verklaard,
'dat zij geen hinder hebbén vai het geraas
en niet in hun nachtrust worden gestoord,
gezinshoofd, waarvan het bekend is, dat
gezinshoobd, waarvan het beleend is, dat
hij heeft geweigerd de klacht mede te on
derteekenen omdat hij haar ongegrond
vond.
Hoewel zij allen -wonen in het boeren
dorp en, wat men noemt, eenvoudige en
geen drukte-makende mensehen zijn, hecht,
hij, de voorzitter, alle waarde aan hun ge
tuigenis.
Zou er om deze reden al weinig aanlei
ding kunnen zijn, om, terwi'le van. enkele
buiten de gemeente wonende verzoekers,
htrs hoogstaand en geloofwaardig overi
gens ook, beperlcende bepn iigen te ma
ken ,die nadeelig voor boeren zouden zijn,
de Raad is, naar het oordeel van B. en
W., onbevoegd deze in het leven te roe
pen.
Volgens art. 1 der verordening op de
stoomvaart in de boezemwateren, vast
gesteld door de Provinciale Staten, 19
December f913, goedgekeurd bij Kon. Be
sluit van 8 Febr. 1917, toch behoort de
Rijn tot de boezemwateren die dienen voor
de algemeene scheepvaart en worden, vol
gens art. 12, onder stoombooten en. s oom
vaartuigen ook mede begrepen alle vaar
tuigen, #die zich door motoren, op lvet
schip aanwezig, kunnen voortbewegen, on
verschillig van welken aard die motoren
ook zijn mogen.
Het maken van verordeningen te dezer
zake. berust dus bij de Staten der provincie
Zuid-Holland.
B. en W. stellen daarom voor afwijzend
op het .verzoek te beschikken.
De heeren Van Leeuwen en De Graaf
kunnen zich hiermede volkomen vereeni
gen, en het voorstel wordt met algemeene
stemmen aangenomen.
Bij de rondvraag doet de heer Klaver
eenj vraag omtrent het bestaun van een
rooilijn voor de Van der Doesstraat.
De wethouder, de heer Splinter, zegt,
dat deze inderdaad zoodanig is bepaald,
dat deze straat e-en breedte heeft van 10
Meter, waa.rvan bij den bouw, voor zoover
bekend, niet is afgeweken.
De heer Klaver meent van wel en de
Voorzitter zegt een onderzoek toe.
Verder zegt de heer Klaver, dat de toe
passing van de verordening, waarbij het
verboden is, zich, zonder noodzaak op
te houden binnen den afstand .van zes M.
van bruggen, tot last van de voorbijgan
gers. te wenschen overlaat.
De Voorzitter zal hierop de aandacht
van de politie vestigen.
De vergadering wordt daarna gesloten.
Hoe men in Sovjet-Rusland abonné's
voor de bladen werit.
De bolsjewistische bladen wijzen den
laatsten tijd met trots op den groei van
de bolsjewistische pers, op het toene
men van het aantal abonné's ook op het
platteland. Hoe geschiedt echter de wer
ving van nieuwe abonné's op het platte
land in Rusland? Hierop vinden we een
antwoord, in het bolsjewistisch blad
„Krasnaja Pletsjatj", (De Roods Pers),
dat een beschrijving geeft van de wijze
hoe de autoriteiten de boeren aanmoedi
gen zich op een blad te abonneeren.
De bijeenkomsten voor de werving
van nieuwe abonné's vinden hu in'alle
dorpen plaats. De toedracht is dan ge
woonlijk zoo: aan een tafel zitten agen
ten van de regeering, die telkens den
naam van een boer u'iroepen, volgens
een lijst, die voor hen ligt, want iedere
boer wordt individueel behandeld. Naar
de tafel met de regeeringsambtenaren
strompelt een boer, dikwijls een oude
man. Hij kijkt dan angst g naar de hee
ren aan de tafel en wacht op de vragen
die zullen volgen:
„Pjenjkow, wilt ge u op 'n blad abon
neeren?"
„Maar Leve heeren, ik kan niet lezen"
antwoordt de boer.
„Dat is geen bezwaar. Je kleinkind
zal je de krant voorlezen".
„Ik heb geen kleinkinderen,*ik ben
heelemaal alleen".
De agent denkt een oogenblik na zegt
dan: „Rookt u?"
„Ja".
„Zie je nu dat je de kant best kunt
gebruiken. Zij is op dun papier gedrukt
en kan best voor cigaretten gebruikt
worden".
„Maar ik rook een pijpje", zegt de
oude boer, en laat den agent zijn pijp
zien.
De agent wil echter niet meer naar
den boer luisteren, hij wil abonné's
werven om de goedkeuring van zijn
chef te verdienen. Hij zegt dan:
..Denk er om vadertje, dat als je je nu
niet abonneert, je in het voorjaar geer,
zaaizaad zult krijgen. Je bent verplicht
je te abonneerenHoe groot is je
boerderij?"
,"ïk heb maar vijf kippetjes".
„Zoo.Schrijf hem in op de lijst. Als
hij niet betalen kan, nemen wij een
kip"
Pjenjkow wordt abonné van 'n bols
jewistisch blad en zet bevend van angsi
'een kruis onder het papier dat de agent
hem geeft.
Na hem komt Koertsew.
„Je moet je op een blad abonneeren"
roept de agent barsch.
„Maar ik heb geen geld, vadertje".
„Wat? Heb jij geen geld? En een koe
heb je, schavuit? Ik ken je al lang, je
bent een contra reyolutionair. Wil je.
dat ik een proces verbaal tegen jouw
opmaak? Wat!"
De boer schrikt en stamelt:
..Ik zeg toch niets! Als 't moet, schrijf
mij dan maar op. Morgen zal ik meel
verkoopen en dan zal ik betalen".
Zoo ging het met alle boeren van het
dorp, zegt de correspondent van het
blad en zoo gaat het in alle dorpen van
de Sovjbt Unie toe. Slechts 15—20 pet.
van cle boeren geven zich zonder dwang
ale abonné's op en de overigen worden
ertoe geprest.
Als gevo^ van de individueele behan
deling van de boeren is de oplage van
sommige bladen in een korten tijd
sterk gestegen. Zoo bv. is de oplaag van
„Nasia Gazeta" te Worenjezj gestegen,
van 1200 exemplaren in 1924 tot 86.000
exemplaren op 1 Maart 1925. De boeren
beschouwen de bladen als een soor.t
belasting, waar je niet aan ontkomen
kunt.
Dezé gegevens zijn verstrekt n:et door
een anti-bolsjewiek, maar door het
bolsjewistisch blad „Krasnaja Pjetsjatj
TWEEDE BLAD.
Wat de bladen zeggen.
CaillauxColijn.
Het Fransche parlement aldus
„Patrimonium", is in meerderheid
vooruitstrevend. Het Kabinet staat
sterk onder den invloed van sociaal
democraten.
De huidige Minister van Fhianciën,
de heer Caillaux, is zeer bekwaam.
Maar ook hij weet slechts blijkbaar
twee middelen, om het Staatsbudget
oer in evenwicht te brengen: verster
king van de inkomsten en scherpe be
zuiniging.
'Caillaux heeft een schrijven gericht
tot z.ijn ambtgenooten en hun mede
gedeeld, dat op al de begrootingen
aanzienlijk n^oet worden gesnoeid en
dat ook de ambtenaren hun levens-,
standaard moeten aanpassen bij de fi-
nancieele mogelijkheid des lands.
Iijdien thans niet krachtig wordt in-
gegrepen, aldus Caillaux, dan is het
schip van staat gedoemd tot een on-
vermijde! ijkc schipbreuk.
De socialisten in Frankrijk critisee-
ren deze handelingen van Caillaux die
men met den heer Colijn zou kunnen
vergelijken, niet.
Zij gevoelen blijkbaar iets méér dan
de Neder]andscbe sociaal-democraten
hun verantwoordelijkheid.
Mr. KOOIEN OVER DE VERKIE
ZINGEN.
Niet opnieuw Kamervoorzitter.
Geen zwart-roode* combinatlp.
Vijf jaar lang is mr. dr. Kooien nu
voorzitter van de Tweecle Kamer ge
weest, en van die vijf jaren van vele
en langdurige parlementaire zittingen
is hij geen oog'enblik van zijn zetel
weg geweest.
De eerste en tweede on der-voorzit
ter hebben geen kans gehad, om hem*
slechts voor éénmaal op het voorzit-
tersgestoelte te vervangen.
Kooien leek met het voorzittersge
stoelte vastgegroeid, en ook decora
tief was hij daarin een figuur, die cle
Kamer „beheerschte", aldus schrijft P.
K. H. ip. „De Maasbode", in 'tver
lag dat hij geeft over een ond'erhoud
met den Kamerpresident.
i„Van pw physiek moet deze gewel
dige en ongemeene prestatie toch heel
wat gevorderd hpbben?" zoo luidde de
ec-rste vraag van den interviewer.
De robuste man lachte er eens om.
Ja"zeide hij, maar op den duur
helde lk er ook een soort van sporteer
tn, ik wilde volhouden tot bet laatste
toe."
Mr. dr. Kooien, zoo zegt P. H. H.-ver
der, zal niet meer als voorzitter in de.
Kamer terugkeeren. Hij heeft meer dan
seine Schuldigkeit" gedaan. Behalve
'dat deze straffe leiding" gedurende vijf
jaren veel van zijn physieke krachten
heeft gevorderd, heeft hij, waar hij
altijd present was. begrijpelijk ook
veel offers moeten brengen aan zijn
gezinsleven.
In het vervolg van het onderhoud
sprak mr. Kooien over cle politieke ver
wachtingen bij de steonbus, en hij zei-
de te meenen, dat de christelijke meer
derheid wel gehandhaafd zou worcler.
Vooreerst zouden wij. Katholieken,
zeide hij, ons de twee Kamerzetels zien
ontgaan, die ons de.Yi vorigen keer ziin
toegevallen door de verbinding der
'ijsten. wat nu door de gewijzigde
Kieswet onmogelijk is geworden.
Een lot, dat ook. de anti-revolutio
nairen met oils' zullen deelen. Maar
msischien loopen. wij nog wel meer
terug, aangezien door de omstandig
heden der laats te jaren er, zoowel bij
I ons als bij cle «nti-revohitionairen tal
rvan ontevredenen zijn, die nu 'n mooie
gelegenheid vinden om zich speciaal
op Colijn te wreken.
FEUILLETON.
Een doornig pad
(Uit het Engelsch).
11) -
HOOFDSTUK VI.
De bezwaren van Juffrouw Clack,
Juffrouw Clack was erg van streek
en za.t er zeer mede in, dat zij een man
in huis moest hebben. De oude Lister
had den nacht doorgebracht op Don s
oude zeewieren matras, in het koets
huis onder hare zitkamer, en Dot had
zij bij zich in bed genomen. Maar nu
Don den blinden man aan hare zorg
had opgedragen, terwijl hij op zij a da-
gelijksch werk uitging, wist zJij niet,
v/at zij met dezen aanvangen moest,
liet is waar, hij was oud en; blind;
maar hij was haar even vreemd, en
|Zij was bijna even hang voor tieni, als-*
of Dón éen der verscheurende, wilde
idieren uit den Zoölogischen tuin had
meegebracht om het in haar rustig
lvuisje te heibergen. Zij wist niets van
mannen en liunne gewoonten
Zij was opgevoed in een klein wees
huis op het land, waar zestien wees
meisjes in volslagen afzondering wer
den grootgebracht, en waar zij nooit
eenig man te zien kregen dan den
ouden predikant, die Zondags voor
haar en voor de overige gemeenteleden
in liet dorpskerkje optrad. Nooit had
zij haar vader gekend en had noch
broeder noch echtgenoot gehad. Eerst
was zij naaister geweest en had voor
namelijk kleeren voor dienstboden ge
maakt. Maar daar haar gezicht begon
af te nemen, was zij begonnen met
het koopen van oude kleederen, voor
namelijk dameskleederen, die zij, na
ze wat hersteld en opgefrischt te heb
ben. weer kon verkoopen aan haren
uitgebreiden kring van kennissen on
der de dienstboden en,de vrouwen van
werklieden in hare buurt. Al hare le
venservaring bad zich dus tot de vrou
welijke zijde van het menschdom be
paald.
Juffrouw Clack was een bedaard,
klein beschroomd persoontje, dat al
tijd bijna fluisterend sprak, alsof al,
wat zij zeide, half en half een geheim
was. Zelfs in haar eigen huis scheen
zij zich zoo klein mogelijk te. maken
om zoo min mogelijk plaats te heslaan
en nu was het wel de ergste beproe
ving, die haar kon overkomen, dat zij
daar een man in moest dulden, die op
lange becnen voor haar klein haardje
een luiden diepen toon sprak en zijne
uitstrekte, zoodat hij haar den weg
naar het vuur versperde. Zij zeide bij
zich zelve, dat zij veel liever een he
vige ziekte zou gehad hebben.
,,'t Is een kruis, een zwaar kruis",
mompelde zij tusschen de tanden, ter
wijl zij in den versten hoek van haar
kamertje stond toe te kijken, hoe de
oude Lister zat te tobben met het ont
bijt, dat zij voor hem had klaar gezet.
Dotje had al ontbeten, gezeten op den
schoot van juffrouw'Clack, dicht bij
het vuur, en speelde nu kiekeboe tus
schen de aangekleede posten van het
bed, waarin zij als een roos had liggen
slapen, terwijl het kleine vrouwtje
naast haar den heelen nacht had wak
ker gelegen, uit vrees van haar te sto
ren, wanneer zij zich maar verroerde
Maar het zware kruis v as de oude
Lister, en niet het? kind.
„Juffrouw!" riep hij plotseling, zoo
plotseling, dat haar hart begon te klop
pén en hare handen beefden, „juf
frouw! ik moet dadelijk naar Kensing-
ton-park. Mijn dochter Hagar zal mij
daar stellig zoeken."
„Goed, man. goed", antwoordde zij
cp zenuwachtigen toon.
„Ik meet van u de moeite vergen,
mij daarheen te brengen", ging hij
voort.
..Ik?" riep zij verschrikt, „ik?"
Zij kon zich niet herinneren, dat zij
ooit naast een man had geloopen; en
er nu een bij de hand te leiden of bij
dón arm te nemen, scheen haar onruo
gelijk. De oude Lister was opgestaan,
terwijl hij sprak, en tastte in zijn blind
beid, hulpeloos door de kamer. Meer
nog dan straks deed hij haar denken
aan een gevangen wild beest. Maar
daar er nieniand was, om hem terecht
te wijzen, kwam zij hem sidderend te
hulp.
„Lieve menschen" flusterde zij, „dit
is een kruis!"
Toch was het iets belangwekkends,
zulk een nieuwen vreemden dienst aan
een man te moeten bewijzen, dat zij
het niet geheel en al onaangenaam
vond, hoewel zij van agitatie trilde.
Don was voor den ganschen dag uit
gegaan, dus moest zij hem wel zelve
helpen. Maar nadat zij hem zijn ouden
hoed had gebracht en zijn kalen ver
sleten jas had aangedaan en zijn wan
delstok voor hem had opgezicht,
scheen het haar minder onmogelijk,
hem do smalle trap af te leiden en
door den stal op straat te brengen,
waar zij wel een jongen dacht aan te
treffen,, die hem voor een stuiver naar
het park zou willen voeren, en terug,
als zijn dochter er soms niet was.
Er was een kreupele jongen, die op
krukken ging en wat graag voor een
kleine fooi, die hem betaald zou wor
den, als hij terug kwam, den ouden
man onder zijn hoede nam. Juffrouw
Clack kuste Dotje, drukte den ouden
Lister de hand, en zeide hun vaarwel
voor het geval, dat zij hen nooit weer
zou zien; indien zij Hagar niet ont-,
moetten, zouden zij tegen etenstijd
terugkeeren.
Het was weder even grauw en mis
tig als den vorigen dag. De lucht was
vochtig en kil, en terwijl de drie pel
grims met moeilijke en langzame
schreden voortstapten, scheen de kou
de hen In een mantel van ijs te hul-'
len. De oude Lister was heel stil; al
leen vraagde hij nu en dan angstig
aan zijn gids, of hij niet een lange
ionge vrouw met een kindje op den
arm zag, die rondkeek alsof zij iemand;
zocht. lederen keer. wanneer de kreu
pele jongen „neen" antwoordde, zucht
te hij diep en ging voor een paar mi-,
nuten zoo snel voort, dat de knaap
hem met zijn krukken haast niet bil
kon houden. Dotje draafde met kleine
stapjes naast hen, geduldig en stil al*
de meeste kinderen, die. aan koude en
gebrek gewend zijn en niet weten.dat
het leven ook iets beters te geven heeft-
Maar zelfs Dotje schreide nu en dan
zachtjes en vraagde, of niemand haai
een klein eindje dragen kon. Doch lto<
kon een oude blinde man of een jon
gen op krukken zich. met bet kind be
lasten*?
(Wordt vervolgdf.
