NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 23 MEI 192S
Aan hef einde der Week.
Aan het kabinet-V andevijver e in Bel
gië is geen lang leven beschoren ge
weest. Het was nog nauw verschenen,
of 't was al weer verdwenen, ja zelfs
heeft men wel gezegd: het was al dood,
nog voor het begonnen was te leven.
Deze gang van zaken is te betreuren,
want Vandevijvere is een buitenge
woon knap man en het program der
nieuwe regeering, zooals dat in de re-
geeringsverklaring was uiteengezet,
was zeker voor het volk niet van belang
ontbloot.
Met name denken wij hier aan het
geen de premier zeide met betrekking
(tot die ratificatie der conventie van
Washington, inzake den achturendag.
Het regeeringsprogram was ook in
overeenstemming met den jongsten ver
kiezingsuitslag; wat mag dan toch wel
de reden zijn dat dit kabinet zoo kort
van duur was?
We zouden kunnen zeggen, dat hier
de „politiek", dat woord dan in minder
gunstigen zin genomen, aan 't woord
is geweest. Over het lot van dat kabinet
is buiten het parlement door de partijen
beslist.
Zoowel de liberalen als de socialisten
hadden besloten met een motie van
wantrouwen tegen het kabinet te ko
men, zoodat het lot daarvan, nog voor
het zich had kunnen uitspreken, reeds
beslist was.
Waarschijnlijk zal de eenige moge
lijkheid om een regeering te vormen
nu zijn een coalitie van de socialisten
en een deel der katholieken,
cialistische leiding.
Het zou overigens wel gewenscht
zijn, dat de nieuwe crisis spoedig opge
lost wordt, omdat de geallieerden thans
bezig zijn de laatste hand te leggen aan
hun nota aan Duitschland over Eet ont-
wapeningsvraagstuk.
Ook de kwestie der oorlogsschulden
roept om voorziening. Amerika heeft
aan verschillende landen een aanma
ning gestuurd om spoedig de oorlogs
schuld af te betalen.
De meeste nadruk valt hierbij op
Frankrijk, dat de grootste debiteur der
Vereenigde Staten is.
Hoewel Frankrijk midden in allerlei
moeilijkheden zit, is de aanmaning van
Amerika toch in de Fransche pers
I tamelijk kalm opgenomen. Men be
greep dat iets dergelijks vroeg of laat
moest geschieden.
Voor den Franschen minister van fi
nanciën, Caijlaux komt deze aanmaning
j van Amerika wellicht niet op een onge-
j legen tijdstip. Want om de Fransche
financiën in orde te brengen, zal Cail-
laux ongetwijfeld de belastingschroef
wat vaster aan moeten zetten, wat
steeds een pijnlijke geschiedenis is.
Nu kan dit geweten worden aan de
'Amerikaansche vordering, en het is
altijd prettig, de schuld op iemand of
iets anders te kunnen schuiven.
Daar komt dan nog bij, dat ook in
Engeland de Fransche schuld weer op
nieuw ter sprake is gebracht en op een
desbetreffende vraag van een lid van
(het Lagerhuis heeft Baldwin geant
woord, dat men geen gelegenheid zou
verzuimen, tot bespoediging van de af
handeling dezer aangelegenheid.
Behalve deze en andere financieele
moeilijkheden heeft Frankrijk ook nog
de krijgsverrichtingen in Marokko,
waar de Rif-kabylen van Abd el Krm
in het Fransche gebied zijn gevallen.
Zij zijn er in geslaagd over een front
van bijpa 100 K.M. tot een diepte van
20 a 35 K.M. in de Fransche grenszone
binnen te dringen en trachten nu de
daar wonende stammen tot opstand te
brengen.
De Fransche regeering heeft nu maar
schalk Lyautey naar het bedreigde ge
bied gezonden.
Of en in hoeverre in de toestand in Ma
rokko voor de Franschen ernstig is, is
niet met zekerheid mede te deelen, doch
het feit dat over de vijandelijkheden in
Marokko zulk een waas van geheimzin
nigheid hangt, alsmede dat in Frank
rijk de censuur is ingevoerd met be
trekking tot de berichten uit de ge
vechtszone doet vermoeden, dat de toe
stand daar nog lang niet in orde is.
Uit het grijs verleden.
DE LOTGEVALLEN DER BOEKEN
I.
Wie voor 'teerst, b.v. op 'tgymna
sium, een Latijnsch boek van den een
of anderen ouden schrijver in handen
krijgt, denkt er niet aan te betwijfe
len, of die tekst wel volkomen 6ver-
stemt met 't origineel Zóó heeft Caesar
z'n gedenkschriften van den Galli-
schen oorlog geschreven, zoo als wij
die vinden in Meusel's uitgave van het
„Bellum Gallicum." En de tekst der
Catilinaria, zooals die in de Teubner-
editie voor ons ligt, is woord voor
woord gelijk aan de redevoeringen,
die Cicero indertijd uitsprak.
Zooals 't gewoonlijk gaat in 't leven,
komt later de wetenschap dat naieve
geloof verstoren. Zij dwiif&t ons, ons
af te vragen, wat er al niet is voorge
vallen tussehen den dag, waarop Ci
cero in den Senaat zijn redevoering
uitsprak en dien, waarop wij haar
lezen.
„Habent sua fata libelli", de boeken
hebben hun lotgevallen, heeft reeds
een Romeinsche dichter gezegd; gaan
wij die lotgevallen eens na.
De tekst, zooals hij voor ons ligt, is
van den een of anderen uitgever, en
dan bedoelen wij met uitgever niet,
zooals gewoonlijk, wat de Duitschers
noemen den „Verleger", d.w.z. den-
gene, die het boek heeft laten drukken
en in den handel gebracht, maar dan
„Herausgeber", den geleerde, die de
uitgave ervan bezorgd heeft.
En waar heeft die uitgever den tekst
gevonden? In een vroegere editie, die
op haar beurt weer in hoofdzaak ge
lijk was aan een nog vroegere, enz.
Zoo kunnen wij teruggaan tot den eer
sten gedrukten tekst. Maar dan verder
waar heeft die eerste uitgever zijn
tekst gevonden? Dan zijn wij in de
middeleeuwen, toen de kloosterlingen
vrijwel de eenigsten waren, die zich
om de wetenschap bekommerden en
zoo zal dan die eerste gedrukte tekst
wel zijn afgedrukt naar de handschrif
ten, gevonden in de een of andere
kloosterbibliotheek. En dit handschrift
is weer overgeschreven van een ander,
en zoo vervolgens tot wij eindelijk uit
komen op den "dag, dat Cicero zelf den
tekst van zijn redevoering had kunnen
schrijven of dicteeren.
Wanneer Cicero een redevoering uit
gaf, kreeg zijn uitgever óf den tekst
der rede, zooals hij zelf dien had neer
geschreven, óf het door zijn secretaris
Tiro opgenomen stenogram.
iTiro, de geleerde vrijgelatene van Ci
cero, had een soort van stenographie
uitgevonden of vervolmaakt, welker
afkortingen soms uit een, doch ge
woonlijk uit twee teekens bestonden;
waarvan het eene het begin van het
woord aanduidde en het andere het
eind. Zoo beteekende b.v. een h met
een punt rechts „homo" (mensch), met
een punt links „hic" (hier), met een
punt er boven „hodie" (heden) en met
een punt er onder „heri' (gisteren).
Dank zij het „Lexicon Tironianum"
dat tot de Oudheid teruggaat en in
meerdere handschriften is bewaard
gebleven, kan men deze teekens thans
nog lezen. Zelfs heeft deze stenogra
phie als voorbeeld gediend voor hen
die de moderne stelsels uitgevonden
hebben.
Cicero's uitgever was zijn vriend
A11 i c u s.
Atticus was een rijk man, die veel van
mooie boeken hield. Dat was vroeger,
nog meer dan tegenwoordig, een kost
bare liefhebberij, maar hij wist er
handig als hij was tevens een aar
dige bron van inkomsten van te ma
ken.
Hij had een groot aantal slaven, die
geschikt waren voor afschrijvers of die
hij daar geschikt voor maakte, en die
zette hij aan het werk. De afschrij
vers, die hij voor zichzelf niet noodig
had, liet hij voor het publiek werken
en de aldus vervaardigde boeken wer
den dikwijls tegen hoogen prijs ver
kocht.
Men had ook ,toen beter verzorgde en
goedkoopere uitgaven, welke laatste
dikwijls met groote onachtzaamheid
bewerkt waren. Men dicteerde dan te
gelijkertijd aan meerdère schrijvers en
gaf zich niet de moeite de afschriften
te corrigeeen, er kwamen dan ook tal
rijke fouten in voor. Dit is niet te ver-,
wonderen, want de afschrijvers (sla
ven, voor wie het Latijn dikwijls een
vreemde taal was) hooiden of begre
pen verkeerd, waren er ook wel eens
met hun gedachten niet bij en 't ge
volg van een en ander was, dat reeds
de eerste uitgave die het licht zag vol
fouten zat.
Deze boeken waren naar verhouding
niet zooveel duurder dan in onze da
gen. De oplaag was evenwel uit deil
aard der zaak zeer beperkt, zoodat
spoedig een nieuwe editie noodi'g was.
Leefde de schrijver nog, dan kon hij
zijn werk herzien, maar Cicero reeds
beklaagde zich er over, dat men de cor
recties, waarop hij aandrong, niet
aanbracht.
Uiterst duur en een groote zeldzaam
heid was een exemplaar, door de hand
van den schrijver zelf gecorrigeerd.
Zoo beroemde Valerius Probus, die in
de eerste eeuw leefde, zich er op, dat
hij de Georgica las in een exemplaar,
door Virgilius gecorrigeerd.
De boeken waren in dien tijd ge -
woonlijk op zeer lange rollen van
slecht Egyptisch papier geschreven,
zoodat men iederen keer als men een
passage wilde opzoeken, bijna de ge-
heele rol moest openvouwen.
Zij waren spoedig onbruikbaar of
gingen verloren; wij bezitten dan ook
geen enkel handschrift, van den au
teur zelf afkomstig of zelfs bij diens
leven geschreven. Alleen kunnen wij
tengevolge van de verwoesting van
Herculanum, dat in 79 onder de asch
van den Vesuvius begraven werd, een
gedicht over den slag bij Actium le
zen, minder dan vijftig jaar na de ge
beurtenis op een papyrus geschreven.
UIT DE OMGEVING.
KOUDEKERK.
Dinsdagmiddag had de heropening
plaats van het gedeeltelijk nieuw en
vernieuwd' „Tehuis voor ouden van
idagien" in onze gemeente.
In tegenwoordigheid van B. en Wl
en den Raad, diaconieën en armbe
sturen te dezer plaatse met de predi
kanten der gemeente, geneesheer, ar
chitect en de aannemers van het werk,
opende de heer Ant. van Egmond
de voorzitter van het Burgerlijk Arm
bestuur, de samenkomst, heette alle
autoriteiten welkom en sprak zijn
groote blijdschap er over uit, dat de
dag was aangebroken, dat een har
telijke wensch van het Bestuur in
viervulling ging, omdat verandering
zoo dringend noodzakelijk' was. Spr.
gaf een vluchtig overzicht van de ge
schiedenis van het voormalig arm
huis, het ontstaan, het primitieve van
ihjet gebouw waarin voor vele jaren
een wijnhandel was gevestigd, de on-
doielmatige inrichting, zoodat het te
recht bij vreemden verbazing en bij'
hen, die er dagelijks moesten vertoe
ven of er van tijd tot tijd mede in
aanraking kwamen, min of meer er
gernis opwekte. De eischen waren
ie venwel voor 25, 30 of 40 jaren niet
zoo hoog maar sinds de laatste jaren
vooral, deden zich meer en meer de
behoeften gevoelen tot verandering
te geraken en werden soms plannen
bleraamd om tot opheffing of radi
cale verbetering te geraken. Maar
belaas, even zooveel plannen gingeri'
van tijd tot tijd den doofpot weer in,
vooral daar de wereldoorlog ook de
nawerking onder ons deed gevoelen.
!Hiet vorig jaar evenwel kwam de
kwestie bij vernieuwing aan de orde
:en men kwam voor de keusopheffen
of verbeteren. Een plan werd aan
geboden en na een kleine wijziging
door den Rijksbouwmeester, door den
Raad goedgekeurd. Spoedig ging het
np vooruit en dank zij' den toenmali-
gen burgemeester, den heer Oeberius
Kapteijn en den heer Rollema, ge-
pieente-secretaris, werden de plannen
[heel vlug door Ged. Staten goedge-
keurd. Tot aanbesteding onder de am
bachtsbazen in onze gemeente werd
overgegaan en ondanks het winter
getij, maar dankzij den zachten winter
werd de bouw aangevangen, Met veel
getob van de zijde der bewoners, hoe
wel de vader en moeder er zich dap
per doorsloegen, werd het geheel on
der de kap gebracht 'en nu mogen
wij, na algeheele afwerking, getuige
zijn van de groote verbeteringen die
tot stand zijn gebracht en terecht mo
gen wij als inwoners dezer gemeente,
met trots daarop neerzien. Aan allen,
die op de een of andere wijze hebben
medegewerkt, wordt dank gebracht
en den armbesturen wordt het „Te
huis voor ouden van dagen" aanbe
volen als een geschikte plaats voor
hen die hulp en onderdak behoeven.
Vader en moeder hebben reeds jaren
blijken gegeven dat de zorgen aan
goede handen zijn toevertrouwd en
het Bestuur is actief en blijft het,
opdat er van de gemeente geen al
te groot offer worde gevraagd. De
voorzitter eindigde met dezen wensch
dat' Gods zegen rijkelijk op het „Te
huis" en haar inwoners moge rusten.
iMiededeeling wordt gedaan dat en
kele genoodigden niet aanwezig kon
den zijn en een sympathiek schrijven
wordt voorgelezen van den vorigen
burgemeester, den heer Oeberius Kap
teijn, w.i. a.m. de mededeeling dat
hij' wegens een vergadering te Rot
terdam de opening niet kan bijwo
nen, maar heel spoedig de zaak in
oogienschouw hoopt te nemen.
Hierna verkreeg de burgemeester
Ihiet woord. Spr. dankte het bestuur
namens B. en W. en den Raad voor
de uitnoodiging bij de opening tegen
woordig te zijn en bracht hulde aan
het Bestuur voor hetgeen hier is tot
stand gekomen; de zaak is nu in
orde. Z.Ed. Ach tb. kan kort zijn, om-
(dat de zaak in 'zijn geheel is be
handeld en afgehandeld door zijn voor
ganger. Evenwel wil hij constateeren
dat de Raad een uitnemend en goed
werk heeft verricht, het verzoek van
het Burg. Armbestuur zoo te steu
nen, dat het in staat werd gesteld zulk
feen schoone stichting met zulk een
kostelijk doel daar te stellen. Wij' mo
gen zieer terecht trotsch zijn op dezen
middag en het Bestuur geluk wen-
schen dat hun pogingen en hun werk
met zóó'n goeden uitslag" zijn beloond
Spr. hoopt, dat het meden den levens
avond van hen die hier zullen ver
zorgd worden, mag verhelderen.
Ds. Israel wenschte het Bestuur hai
telijk geluk met het verrij'zen van dit
schoone gebouw. Ook Ds. Haspers
sprak nog warme woorden van waar-
Idieering voor het Bestuur en vadeT
en moeder.
De voorzitter dankte al de spre
kers waarna de gasten werden rond
geleid om het gebouw in oogenschouw
te nemen.
Van alle kanten werd het geheel
geprezen, ook voor wat den eenvoud
en het rustige betreft. De heer Corts
ambtenaar ter secretarie alhier, was
zoo vriendelijk om bij deze gelegen
heid kiekjes te nemen.
Des avonds van 7—9 uur was er
gelegenheid tot bezichtiging, waarvan
een flink gebruik is gemaakt, ook aan
ide bezoekers werd koffie gepresen
teerd, zoodat het „Rusthuis" den ge-
heelen avond een fleurigen aanblik
gaf en met opgewektheid werd gekeu
veld en geredeneerd over de groote
verbetering "welke tot stand is ge
komen.
Op Dinsdagavond 26 Juni te half
acht hoopt voor de A.R. Ki&vereeni-
ging „Nederland en Oranje" alhier
op te treden de Weleerw. heer Ds.
van Lummel van Zuidland op de bo
venzaal van hotel De Bruin.
Ds. van Lummel, bekend als een
geestig redenaar, onoverwinlijk de
bater en een van de oude veteranen
in het politieke kamp, te hooren, is
werkelijk een buitenkansje.
Niemand verzuime dan ook te ko
men, zoomin vóór- als tegenstander.
(Hiet Bestuur verzoekt allen op tijd
te komen in verband met de plaats
ruimte.
Deze week had het zoontje van
den broodbakker v. D. alhier bij het
over een hek klimmen, het* ongeluk
dat hij viel en een been brak.
In een onbewaakt oogenblik ge
raakte Donderdagmorgen een ander-
halfjarig knaapje van C. P., wonende
in den Hondsdijk alhier te water. Ge
lukkig werd de kleine nog bijtijds!
door een buurman drijvende opgei-
merkt, waarna de kleine behouden1
op het droge werd gebracht.
Bij de gemeentepolitie zijn in
lichtingen te bekomen omtrent een
gevonden polsstok.
Ned. Herv. Gem. Zondag 9130
en 6.30 uur Ds. Israel.
Geref. Kerk Zondag 9.30 en 6.30 I
uur Ds. Haspers.
SASSENHEIM.
Burg. Stand. Geboren:: Adrianus
[Wilhelmus zv. W. J. v. d. Voorn en
H, A. v. d1. Zwaan; Theodorus Jo-
haninles, zv. G. A. P. Huijskes en
J. P. v. d. Ham; Annetje Elizabeth'
dv. L\ B. Verdoes en P. A. Ciggaar.
Ondertrouwd: Johannes Aangeen-
brug, 24 j. en Margaretha Jacoba
Knoppert, 24 j.; Adrianus van den
Nieuwendijk, 27 j. en Joanna Anna
Mens, 24 j.; Cornells Rutgers Rotte
veel, 32 j., wedn. v. A. van Riek
en Rosa Nied, 36 j.
Gevestigd: A. F. van den Berg,
Hoofdstraat 30a van Noordwijkerhout
Th. G. van W,leringen, Menneweg 14
van Woubrugge; Mej. J. Bax, Hoofd
straat 233 van Voorhout; Mej. B. M.
van der Voort, Hoofdstraat 231 van
Leiden.
Vertrokken: Mej. C. J. Elsgeest,
van Floris Schoutenstraat '27 naar
'Haarlem; R. Brussee, geb. Heems
kerk van Zuiderstraat 29 naar Rijins-
burg.
Leidsche Penkrassen.
Amice,
Ik spreek den laatsten tijd nogal
■eens menschen die zeggen niets voor
de politiek te gevoelen.
En ik kan dat tot op zekere
hoogte zoo heel best begrijpen.
'(Werkelijk in de politiek is 'took niet
alles. Het politieke strijdperk maakt
vaak een weinig verheffenden indruk,
ien de wapenen die over en weer ge
bruikt worden, kunnen lang niet al
tijd den toets der critiek doorstaan.
Er worden menigmaal allerlei be
loften gedaan, die nooit vervuld wor
den, aan de kiezers wordt in ver
kiezingsdagen allerlei moois voorge
spiegeld waarvan in de practijk nooit
wat terecht komt en het gevolg is.
dat het hoofdstuk waarboven men had
kunnen schrijven „teleurgestelde ver
wachtingen", een buitengewonen om
vang krijgt.
Nu is dat volstrekt niet altijd de
schuld van de partijen en hare pro
pagandisten, maar .ook wel van de
kiezers die zich zonder dat daarvoor
eenige grond is, allerlei illusies vor
men die later niet voor verwezenlij
king vatbaar blijken te zijn.
Zoo zijn er b.v. menschen die he
rwaar hebben nu nog langer de A.R.
randidaten te stemmen, omdat tal van
orogrampunten nog niet tot uitvoe
ring zijn gebracht.
Waarom, zoo vraagt men, is de
'ondagswetgeving nog niet afdoende
leregeld, waarom is de staatsloterij'
og steeds niet afgeschaft, waarom
werd de doodstraf nog niet ingevoerd?
Wat geeft het, zoo zegt men; o_p die
manier, of ik nog A.R. stem En
dile worden in hunne meening ge
sterkt, door de kleine partijen die er
speciaal hun werk van maken de
A.R. partij te bestrijden en die maar
steeds doorgaan een tegenstelling te
maken tussehen onze beginselen en
de practiik, zonder rekening te hou
den met de werkelijkheid.
Met deze werkelijkheid, amice,
dat de A.R. partij nog altijd een be
trekkelijk kleine groep is, die er niet
aan kan denken alles naar hare hand
te zetten. Zij is nog altijd in de min
derheid en heel ver in de minderheid
ook, zoodat er heel wat stuurmans
kunst noodig is, om althans iets te
bereiken.
En dat „iets", dat is als we de za
ken goed b'ezien, toch ook weer héel
veel.
Laat ik maar eens - enkele dingen
noiemen. Er is een tijd geweest dat
alleen vrijzinnigen benoembaar warén
voor allerlei gewichtige betrekkingen.
Dat is anders geworden en dat is
van niet te onderschatten beteekenis.
Want die liberale regeerders, wisten
heel hun omgeving liberaal te stem
pelen. Wij jongeren, die Farao niet
giekend hebben weten dat niet zoo
goed, maar vraag het maar eens aan
oudere meelevende broeders wat dat
in de practijk b'eteekende.
Ik wijs verder op onze scholen. Ja,
ik wieet het ook wel, amice, dat we
ons ideaal nog niet hebben bereikt.
;En dat behoeft ook niet al te zeer
tie verwonderen; omdat het nog vol
strekt niet zeker is, wat nu precies
de vervulling van dat ideaal zou b'e-
teekenen. Vraag het aan de voorman
nen wat de leuzen: „de vrije school"
en „de school aan de ouders" nu pre
cies inhouden en dan blijkt wel, dat
men het lang niet altijd eens is, om
dat zich hier in de practijk zoo ont
zaglijk veel moeilijkheden voordoen.
Maar we hebben dan toch alvast
dit gekregen amiec, dat ons recht
is erkend, en dat onze vrijheid vol
ledig is gewaarborgd. Onze ondter-
wijzers worden in niets gehinderd om
de kinderen op te voeden in de vreeze
en vermaning des Heeren en om hun
onderwijs te baseeren op Gods Woord
Is dat niet een zaak van ontzaglijke
bleteekenis
Och, wij waardeeren vaak zoo wei
nig omdat we allerlei dingen als van
zelfsprekend beschouwen. Maar als
we een vergelijking 'maken tussehen
dien Itijd zooals die was toen Groen
■en Kuyper en Lobman en zoovele an
deren zich in het harnas staken, moe
ten we dan niet erkennen dat inder
daad zeer Veel b'ereikt werd? Heb
ben we dan niet stof te over om oot
moedig te danken voor zoo rijken ze
gen? En is het dan niet schrikkelijk
ondankbaar amice, als we bij het zien
van dat alles onbewogen blijven en
zelfs met een zekere minachting dur
ven spreken over de oplossing van
den schoolstrijd.
De ruimte wr-trover ik de beschik
king heb laar - e toe op deze din
gen breedvoe'é* "n te gaan, waarom
ik volsta met op nog een paar pun
ten de aandacht te vestigen.
Er wordt zooals ge weet van zekere
zijde voortdurend getracht om de
grondslagen van ons volksleven die
ionbetwistbaar een Christelijk karak
ter dragen, om te keeren.
Onze huwelijkswetgeving, zoo zegt
imen, is verouderd en voldoet niet
aan meer „moderne" begrippen, welke
begrippen met wat Gods Woord ons
omtrent het huwelijk leert, al heel
Weinig gemeen hebben. Met ons
strafrecht staat het al niet anders.
De begrippen van schuld en straf
worden geacht uit den bboze te zijn
en men eischt dat onze wetgeving
op meer moderne leest zal worden
geschoeid. Onze Zondagswetgeving
wordt uit den tijd geacht. Men eischt
meer vrijheid en minder een rekening
(houden met Gods gebéden.
En nu is de groote grief tegen
'de rechtsche partijen in het algemeen
gp tegen de A.R. partij1 in het bijzon
der, dat zij' dezen stroom heeft weten
te keeren en dat zij de ontkerstening
van ons volk heeft weten tegen te
houden.
Is dat van belang, amice, of niet?
Het antwoord kan natuurlijk niet an
ders dan toestemmend luiden en daar
mee is tevens weerlegd het praatje
dat de A.R. partij; toch niets doet
en dat zij niet veel heeft .weten te
bereiken.
IMaar ik Weer terug tot mijn uit
gangspunt en dan herhaal ik amice,
te kunnen begrijpen dat er zijn, die
vjjil de politiek,' ook van de Chrj*te-
lijke politiek een afkeer hebben. Wat
op dat gebied gedaan wordt is vol
strekt niet volmaakt en zonder zonde.
Er is daar veel te veel een zoeken
van eigen eer, eigen belang, een
vechten om de eerste plaats, een ver
bijten en vereten van elkaar.
Er is heel wat kwaad van de poli
tiek te zeggen.
En toch, amice, daarmee is deze
zaak niet afgedaan.
De Heere Jezus heeft voor Hij ten
Hlemel voer, zijn discipelen en dat
waren óók menschen met zonden en
gebreken den uitdrukkelijken last
gegeven, van Hem te getuigen.
Dat was niet een verzoek, of een
Wensch, maar een bevel.
En dat bevel geldt ook voor ons
!en ook voor het politieke leven.
Laten we zoo de zaak bezien,
amice, want dan zien we perspectief.
Dan weten we immers, dat het sla
gen van dat werk niet van ons af
hangt, dan weten we, dat we bij 'de
beoordeeling van dat werk niet al
lereerst hebben te Jatten op de uit
komst maar op het doel; dan weten
we het ook, dat ondank onze zonden
en gebreken en ons tegenwerken vaak
(het doel dat God zich heeft gesteld
Zal worden bereikt.
Want onzen verheerlijkten Heiland
Ss gegeven alle macht in hemel en
op aarde.
En nu komt het er voor ons maar
op aan of wij Hïem willlen dienen
en gehoorzame?!.
.VERITAS.