Xv-
NIEUWE LEIDSCRE COURANT VAN VRIJDAG 8 MEI 1925
TWEEDE BLAD..
Op 't Schip van Staat.
Het inkomen der Kroon.
T'ot de artikelen welke bij de herzie
ning 1922 een belangrijke wijziging
ondergingen behooren ook die, welke
handelen over het inkomen der Kroon.
Natuurlijk, waar alle inkomens ver
anderd moesten worden bij de waarde
vermindering van het geld, kon cok
het Koninklijk inkomen n.et ongewij
zigd blijven. Wel waren er, die dat
niet zoo van zelf sprekend vonden,
want immers de Koningin was rijk ge
noeg.
We behoeven zeker aan deze dwaze
redeneermg verder geen woord meer
te verspillen, maar willen wel iets van
de geschiedenis van dat'inkomen ver
halen en dan zullen ook zij, die mis
schien bij zich zeiven den opslag ook
wel wat te bar vonden, zeker wel van
andere gedachten worden
Art. 24 wijst daar zeJf reeds heen,
als het Spreekt van de Wet van 26 Aug.
1822 en van de domeinen in 1848. door
wijlen Koning Willem II tot Kroondo
mein aan den Staat teruggegeven. Dit
wijst er ook al op, dat het Koninklijk
inkomen uit meer dan een post be
staat.
Om het precies te kunnen bepalen,
dient men te weten hoe groot de op
brengst der domeinen is dan het bedrag
in cijfers aangegeven in art. 24 en in
zekeren ^zin ook de vergoeding,- welke
wordt verstrekt voor het onderhoud
der paleizen.
't Is vooral de geschiedenis met de
domeinen geweest, die de grootte van
het salaris heeft bepaald
Toen men na Nederland's herstelling
begon met de civiele lijjt, d.i. het met
cijfers aangeduide salaris, vast te stel
len, heeft men er rekening mee gehóu
den dat 't Oranjehuis door de verbeurd
verklaring van zijn bezittingen groote
verliezen had geleden.
En daar in 1795 deze goederen tot
Nationaal bezit waren verklaard, en de
opbrengst er van, zij het dan ook op
een Fransche manier onze natie ten
goede waren gekomen, heeft men in
1814 terecht gemeend, het Oranjehuis
vöor dit geleden verlies aan persoon
lijk bezit tegemoet te moeten komen.
Men deed dit door in 1S14 de civiele
lijst te bepalen op f1.500 000 terwijl in
de twee volgende artikelen werd be
paald de wijze waarop de Vorst dit in
komen zou genieten.
Het desbetreffende artikel zei, dat bij
de wet kon worden bepaald, dat aan
den Souvereinen Vorst desverkiezende,
tot gedeeltelijke voldoening van het ge
melde jaarlijksche inkomen, in vollen
eigendom, als patrimonieel goed," zal
worden overgegeven zooyeel domeinen
als een zuiver inkomen van vijf ton
nen gouds of daaromtrent opbrengen.
Terwijl het volgend artikel daaraan toe
voegde: dat het vorige gedeelte van het
jaarlijksch inkomen wordt gevonden
uit het vruchtgebruik van daartoe na
der te bestemmen goederen, of uit de
eerste en gereedste penningen,
De vereeniging met België in 1815,
was oorzaak, van de verhooging der
civiele lijst tot f2.400.0Ö0.
De bepaling omtrent, de domeinen is
de reden geworden van het ontstaan
van de in onze Grondwet nog genoemde
Wet van 26 Aug. 1822. Bij die wet ver
kreeg Willem 1 de goederen welke die
5 ton of daaromtrent opleverden en ze
werden onder heftige bestrijding van
den bekenden Gijsbr. Karei van Hoo-
gendorp door Z.M. overgedragen aan
de Maatschappij voor Volksvlijt te
Brussel, onder beding, dat deze den
Koning en zijn opvolgers 5 ton zou uit-
keeren.
't Was voor de Maatschappij een
buitenkansje van beteekenis, omdat ze
daardoor als credietstelling heel wat
steviger grondslag verkreeg, maar
Hoogendorp, die als ontwerper der
Grondwet het weten kon. achtte deze
handelwijze allerminst in overeenstem
FEUILLETON.
De Loods van Zwaankreek.
Een verhaal uit het verre Westen.
38-
„Als ik het goed bedenk", zei Bill
zijn woorden wikkende en wegende,
„zal het een lieele toer zijn dien pinto
.'o verkoopen."
Verontwaardigd viel Gwen hem in
le r^de, en Bill haastte zich er bij te
/oegen: „Niet dat het niet een opper-
est beestje iswat dat betreft een
opperbest beestje, maar om het-vee"
„Hoe kun je zoo iets zeggen, Bill.
Er is geen beter paard om mee achter
het vee te gaan, dan mijn pinto!"
„Ja, dat is zoo", stemde Bill toe.
„Dat is zoo als er iemand op zit," die
bij hem past; maar zet er een van de
jongens op, en dan zou 't een rare ver
tooning geven."
Bill werd er met de minuut zeker
der van, dat de pinto zijn geld niet
zou opbrengen. Heel slim en behen
dig zette hij zijn meening verder uit
een.
„Zie je, 'tis niet een paard, dat je
zoo ins kunt omdraaien en' tegen
een i stieren injagen."
ming met de bedoeling van de Grond
wet.
Na de scheiding van België werd het
inkomen door Willem I weer tot de
som van 1814 Teruggebracht, terwijl bij
tractaat in 1843 afstand werd gedaan
van de domeinen in België gelegen
Tegelijk werdentoen; de, domeinen in
Nederland den Koning- in. vollen eigen
dom afgestaan.
In 1848 gaf Koning Willem II deze
goederen weer als Kroondomein aan
den Staat terug onder voorwaarde, dat
het inkomen er van aan de Koninklijke
familie zou verzekerd blijven. Tevens
werd een bepahng opgenomen, dat bij
iedere nieuwe troonsbestijging het in
komen opnieuw bij de wet moest wor
den vastgesteld. Willem III bepaalde
het inkomen óp eigen initiatief op 6 ton
en was zoo de vermindering, waarop
men bij bovenstaande bepaling doelde,
reeds voor. In 1891 werd bij de troons
bestijging onzer Koningin dit bedrag
ook voor haar vastgesteld
Wanneer men let op de hoogere
waarde van het geld in vroeger jaren,
is vergeleken met het inkomen van
Willem wel een zeer belangrijke
vermindering tot stand gekomen.
Geen wonder dus, dat ook het ko
ninklijk salaris bij de herziening op de
helling kwam. Het inkomen werd ver
dubbeld en dus gebracht op f 1.200.000.
Nog iets bij$mders bij deze wijziging
is, dat voor het eerst dit bedrag in de
Grondwet werd vastgelegd. In 1887
was gezegd, dat de Koning een jaar
lijksch inkomen uit 'sland kas zal ge
nieten, waarvan bij elke troonsbeklim
ming het bedrag door de wet wordt
vastgesteld.
Er was toen dus naast de ^arondwet
een afzonderlijke wet noodig voor de
vaststelling, gelijk ook in 1891 ge
schiedde. Toch komt ook in het ge
wijzigde artikel een zin voor, die een
wijziging bij een wet mogelijk maakt.
Binnen twee jaren na een troonsbe
klimming .kan dit bedrag voor den
duur der règeering van tien Koning,
die den troon heeft beklommen, wor
den gewijzigd, zegt de slotzin van art.
24. Een eigenaardige-zin, waar deze
bepaling het dus op grond van deze
grondwetsbepaling mogelijk maakt,
de voorgaande bepaling -ongedaan te
maken.
Eigenaardig ook hierom, dat deze be
uling wel een verandering van om-
stadigheden binnen een'zeer kort tijds
verloop van 2-jaar onderstelt, maar
voor den verderen duur der regeering
die wel eens zeer langdurig kan zijn,
als bv. van een Koning Willem III of
als in Engeland van Koningin Victoria,
niet meer.
Zoowel over Het inkomen van den
regeerenden vorst als van de leden der
koninklijke familie, dienen we een
volgenden keer nog iets meer te zeggen.
STATEN-GENERAAL.
TWEEDE KAMER.
(Vergadering, van gisteren).
Wijziging Arbeidswet.
Nadat eerst verschillende kleinere
ontwerpen waren afgedaan, kwam gis
teren aan de orde het wetsontwerp in
zake den arbeid in broodbakkerijen.
De heer Staalman (V.B.) zegt
dat zeker niemand de Arbeidswet vol
maakt zal vinden, ook niet na de aan
gebrachte wijzigingen. De Minister
heeft zooveel mogelijk bevrediging
willen brengen, maar is daarin niet
geslaagd. Niemand in 't bedrijf, bak
kerspatroons noch gezellen, verlangen
den nachtarbeid terug; wel willen de
patroons de vrijheid voor zich zelf om
des nachts te werken. Het grootste be
zwaar van het gewijzigd ontwerp is,
dat de patroons zelve de vrijheid tot
werken niet hebben. De bepalingen be
treffende vrijheidsstraffen moeien ook
uit de wet verdwijnen. Is Ti schilders
gezel na 8 uu-r werken bij zijn baas
weg, dan mag hij doen wat hij wil,
desnoods tegen zijn eigen baas concur-
reeren. Daarom dient spr. een motie
in, luidende:
Gwen huiverde bij de gedachte. „Ik
zou hem ook niet aan een van de veè-
drijvers willen verkoopen!"
Bill sloeg zijn beenen over elkaar en
schoof onrustig heen en weder op de
bank.
„Ik bedoel", vervolgde Gwen, „niet
aan een van de lui, die zoo ruw zijn
en niet weten hoe met een paard om
te gaan."
Bill knikte en keek alsof hem een
pak van 'thart viel.
„Ik dacht zoo iemand als jij, Bill,
die weet wat een paard toekomt."
Gwen zweeg even en; zei toen: „Ik zal
het den Prins vragen."
„Dat is niet noodig",. haastte Bill
zich te zeggen. „Niet dat de Prins geen
verstand van paarden heeft, maar 't is
niet in zijn lijn, niet.
Weer aarzelde hij en keek voor zich.
„Neen, neen, als u den pinto werkelijk
wilt verkoopen, dan weet ik er, nu ik
er mij op bedenk, misschien wel em
kooper voor, hoewel ik alevel bang beu
dat die er geen hoogen prijs voor ge
ven zal."
Alzoo werd bepaald, dat de pinto
verkocht zou worden eh dat Bill zich
met den verkoop zou belasten.
4tWas juist iets voor'Gvven, dat zij
geen afscheid wilde nemen van den
„De Kamer, van oordeel, dat de per
soonlijke vrijheid van den bakkers
patroon om in eigen werkplaats te ar
beiden, niet langer behoort te worden
belemmerd, verzoekt de Regeering ten
spoedigste een wetsontwerp in te die
nen teneinde hieraan tegemoet te ko
men." -
De héér K u i p e r (R.K.) herinnert er
aan, hoe lang er reeds strijd is ge
voerd tegen dén nachtabeid in bakke
rijen. Wat blijft er zoo over van het
verbod? Spr. zal niet vooi* het ontwerp
kunnen stemmen. De vraag is of het
aanvangsuur voor bet grootbedrijf niet
ook op 6 uur moet worden gesteld.
Spr. zou het niet zoo erg vinden als
het publiek des middags geen versch
brood krijgt. Met de bepalingen be
treffende den voor-arbeid ook in het
gewijzigd ontwerp kan spr. niet ac-
coord gaan.
De heer Smeenk (A.R.) vraagt of
dit wetsontwerp den bakkersar-
beid niet wéér meer terug zal brengen
tot nachtarbeid. Uit de bestaande toe
standen vloeien zeker moeilijkheden
voort, doordat er in 1922 een fout is
gemaakt;, toen, heeft de wetgever zich
eigenlijk gemèhgd in de concurrentie
tusschen verschillende groepen van
het bedrijf-'door verschil te maken tus
schen -bakkérijen met zes of met min
der arbeiders:. De sociale wetgeving
behoort zich niet bezig te houden met
c on currentié-vo or waard en
Zouden de thans ondervonden moei
lijkheden niet te ondervangen zijn door
het uur van aanvang van den ver
koop te verlaten van 10 tot half elf
uur? Als mén het verscke brood toch
niet aan-4e-ontbijttafel krijgt, maakt
het voor 7.5 pet. der bevolking geen
verschil of men het brood des ochtends
of vóór in. den namiddag ontvangt.
Er wordt beweerd, dat dit van na
deel is voor het grootbedrijf, maar spr.
ziet dit niet'in; het kan zich in elk
geval gemakkelijker technisch aan
passen dah Het kleinbedrijf. Waar het
ontwerp den terugkeer bevordert naar
den nachtarbeid, kan het spr.'s stem
niet hebben.
De heeF Bakker (C.H.) is in het
algemeen voor vrijheid van arbeid
voor den patroon, zob lang het niet
tot excessen voor derden leidt. Nacht
arbeid voor den patroon leidt echter
onvermijdelijk tót nachtarbeid voor
den ^ezèl. Vervoervei*boden zullen ten
plattelande Weinig practisch effect blij
ven hébben en oefenen weinig invloed
op de concurrentieverhoudingen aldaar
Er zijn tal van bakkerspatroons die
tegen nachtarbeid zijn, maar nog meer
tegen de wijze waarop de wet wordt
toegepast. De toegepaste hechtenis-
straffen zijn voor eerzame bakkers iets
verschrikkelijks. Spr; kan ?ijn houding
omtrent dit wetsontwerp nog niet be
palen.
De heer O u d (V.D.) acht het een fout
dat de wetgever zich in 1922 heeft ge
mengd in de concurrentie in het be
drijf. Wanneer de Minister nu de klei
ne bedrijven tegemoet komt, staan
morgen de groote klaar met nieuwe
verlangens.- De vrijheid, die de heer
Staalman wil, 'heef$nooit in onze sa
menleving bestaan. Is de Minister door
het gewijzigd ontwerp ten deele terug
gekomen op de- dwalingen zijns wegs,
toch.blijft spr.'verschillende 'bezwaren
zien o.m. wat betreft dè controle op de
naleving der wet. Het, zou ook dwaas
zijn als dé patroon'wel, de gezel niet
mag of moet werken, wat vooral gel
den zal voor interne gezellen. In kleine
bedrijven toch is%de verhouding tus
schen patroon en gezel zoo heel an
ders dan in grootere en daar vreest
spr. dan ook vele overtredingen. Bij
aanneming der voorstellen van den mi
nister zullen allerlei slechte toestan
den, zooals die ér vroeger waren,
zeer gemakkelijk kunnen terugkee-
ren.
De heer Z ij 1 s t r a (A.R.) kan in
't algemeen wel met dit wetsontwerp
meegaan. Door- het 'wetsontwerp zal 'n
grievende onbillijkheid jegens kleine
patroons worden weggenómen en
mooien pony, op welks rug zij zoo vele
heerlijke uren had doorgebracht, ge
nietende van het vrije leven in de open
lucht. Toen "zij er afstand van had ge
daan, verbrak zij den band en stond
haar hart niet toe zich nog langer aan
het dier te> hechten. .En zoo was het
ook juistiets.voor Bill, dat hij den
pony wegleidde, toen het donker was
geworden, opdat zijn jonge meesteres
de pijn der scheiding mocht bewaard
blijven.4 -
,,'tls 'een karreweitje, dat ik nog
nooit bij de hand heb. gehad; maar
wanneer mijn bondgenoot hier wees
hij met.zijn krullëbol i. d.. richting van
(3 wens raam om Troeven" vraagt dan
hale me de koekoek, als. ik niet mijn
hoogste uitspeel, het. koste wat het
wil."
HOOFDSTUK XVI.
De slimme Bill.
De wijze, waarop Bill den verkoop
van den pinó leidde, had de prachtig
ste financieelé gevolgen, maar er zijn
in het district Zwaankreek lieden, die
tot. op Clan hiiidigëh dag het geheim
niet kunnen doorgronden, dat er ach
ter stak. T Was bij de winterafreko-
ning, die'clit jaar gehouden werd op
Ashiey-hoeve. Er waren vertegenwoor-
daarom hoopt spr., dat het zal worden
aangenomen. De heer Staalman heeft
gezegd dat het ontwerp geen bevredi
ging schenkt aan beide partijen; de
Regeering heeft dus den juisten mid
denweg gevonden.
De heer Schaper (S.D.A.P.)hoopt
dat dit wetsontwerp zal wórden ver
worpen. Trouwens,, de meest wensche-
lijke en hygiënische vorm van bak
kerij is zeker lief 'grootbedrijf. Moeten
we terugkomen op den stap van 1922?
Wij hebben, aldus spr. toen tegen deze
wijziging gestemd. Dit is vast, een al
gemeen verbod van. arbeid vóór 6 uur
zal schadelijk zijn voor het grootbe
drijf, dat al zoo menige veer heeft
moeten laten. Het verkoopverbod vóór
10 uur is al zoo lastig dat het niet
aangaat, dit te verlaten tot half elf.
De vrijheid voor allen is bëpleit.
Gezegd is dat het zoo ellendig is als
bakkers inde gevangenis komen. Is
het erger dan voor autobestuurders of
motorrijders, die te onvoozichtig gere
den hebben? Spr. hoopt dat de* Kamer
het ontwerp xal verwerpen, ook al
brengt het moeilijkheden voor klei
nere patroons mei twee of drie ge
zellen. v
De heer Sno-eck Henkemans
(C.H.) verheugt zich over dit wetsont
werp omdat het den patroon meer vrij
heid geeft in éigen bedrijf. Nu het
verkoopverbod bestond, was er geen"
reden meer, 'de vrijheid van arbeid aan
te tasten. Ten opziehte van die vrij?
heid van arbeid Wil spr. zich niet aan
prinzipienreiterei schuldig maken,
maar waarom hier beperking aan te
brengen als die niet noodzakelijk Is?
De vervroeging van het aanvangsuur
van 6 tot 5 uur betreft slechts een 25
pet. der gezellen in den lande; de rest,
waaronder die in het grootbédrijf be
ginnen al om 5 uur. En dit laatste is
ook noodig, wil men om tien uur kun
nen afleveren. Gaat men dien tijd be
perken, dan gaat men belemmeren, ift
de richting- van hét grootbedrijf.
De heer F r u y t i e r (R.K.) herinnert
er aan dat vroeger op den voorgrond
stond: geen nacht- of Zondagsarbeiü.
Dit bleek echter niét te stro'oken mét
een behoorlijke aflevering van het
brood. De Minister heeft getracht ver
andering te brengen onder dén drang
van noodzakelijkheid; anders zou hij
met dit ontwerp niet zijn gekomen'.
Slechts een klein gedeelte der gezellen
vangt om 6 uur des Zondags aan, en
dus is de adtie tegen dit ontwerp niet
gemotiveerd. Spr; zal gaarne den Mi
nister met dit ontwerp steunen.
De voorzitter schorst te 4.55 uur
de vergadering tot hedenmiddag één
uur. -
BINNENLAND.
Radio in dienst van de politie.
De politie van het bureau J. D. Mey-
erplein te Amsterdam heeft gistermor
gen een Belg aangehouden, die op de
markt van het Waterlooplein den in
houd van een koffer aan het verkoopen
was. Men vermoedde, dat de koffer gè-
stolen was. De radio bracht spoedig be
vestiging en de omroepdienst dèèlde
mede, dat een soortgelijke koffer die
damesonderkleeding inhield, inden
nacht van 5 op 6 dezer te Arnhem "ge
stolen was.
De Belg beweerde, dat hij de tasch
uit België Had meegebracht en dat'hij
zijn eigendom was. Ook dit werd, dank
zij den radio-berichten, gelogenstraft,
daar medegedeeld werd, dat de dader
zich gedurende de laatste dagen in
verschillende plaatsen hier te lande
aan diefstal had schuldig gemaakt.
De vleeschkeuringswet.
Op een vraag van het Tweede Ka
merlid Van Voorst tot Voorst:
Kan de minister reeds nadere mede-
deeling doen omtrent hét respltaat van
het onderzoek, dat zou worden .inge
steld in verbaiid met -de bij de beraad
slaging over hoofdstuk X der Staats-
begrooting voor 1925 door den minis
ter te kennen gegeven meening naar
digers van alle mogelijke boerenhof
steden, benevens enkele veedrijvers
van over de grens. Men werd op Ash-
ley-Hoeve altijd heel gastvrij ontvan
gen, en ook ditmaal was alles even
pleizierig ingericht. Jonker Frits en z'n
vrouw kweten zich van hun plichten*
met een hartelijkheid en- vriendelijk
heid, die boven allen lof verheven "zijn.
Geen wonder dus, dat de mannen in
een bijzonder vroolijké stemming ver
keerden.
Na het avondeten verzamelden zij
zich rondom liet knappende houtvuur
in de groote schuur, die aan de voor
zijde geheel open wasv-'t Was een fan
tastisch, schilderachtig tooneel, zoo
als men dat alleen te"zien kan krijgen
in een veefokkèrsdistrict van hét-Ver
re Westen. Met de'breedgerande-hoe
den op 't hoofd hadden zij zich tot
groepjes vereenigd, sommigen gemak
kelijk uitgestrekt op dierenhuiden; an
deren staande, zittende, rookende, la
chende, pratende, allen opgewekt
en vol grappen. Een gansch jaargetijde
van ingespannen, vermoeienden, en
soms gevaarlijken arbeid lag actiter
hen. Hun geest was vol van hun soms
urenlang rijden; van hun afwisselen
de ervaringen met woest geworden vee
Aan bet Zoeklicht.
Leiden, 8 Mei 1925.
Bij de bespreking van de rechtsche
politiek in'de jaarvergadering van den
Vrijheidsbond merkte Mr. Dresselhuys
o.m. op: „men heeft alle benoemingen 1
in de hand."
Met een zekere spijtigheid werd het
gezegd.
En ik kan daar in komen.
Er is een tijd geweest dat de libera-
leh alle benoemingen in de hand had
den.
't Was de gulden tijd van het vrijzin
nige uitsluitsysteem.
Om benoemd te worden moest men
geschikt en bekwaam zijn en hoe men
ook zocht, het lukte bijna nooit in po
sitief christelijke kringen bekwame en
geschikte menschen te vinden.
Ze deugden niet voor hoogleeraar, of
burgemeester of wat dan ook en zelfs
als er een brugwachter of een politie
agent noodig was, dan bleken de be
kwamen en de geschikten altijd weer j
te zitten in het vrijzinnige kamp,
Men had de benoemingen in de hand I
En' men maakte er gebruik van. En
óf!
En daarom kan ik er zoo inkomen
dat Mr. Dresselhuys m.ct een tikje
weemoed in zijn stem klaagde: „Men
heeft alle benoemingen in de hand."
OBSERVATOR.
aanleiding van het door endergetee-
kende gesprokene, in zake de Toeprts-
selijkheid van sommige bepalingen der
Vleeschkeuringswet op de huisslach-
tingen, meer bepaaldelijk wat betreft 1
de verplichting van bedwelming van i
slachtdieren, ten gevolge van bet be
kende arrest van den Hoogen Raad
dat het niet de bedoeling van den wet- j
gever is, de zaak op die wijze te rege- j
len als de Hoog Raad juridisch uit de
wet heeft afgeleid? I
heeft dé minister van arbeid, handel
en nijverheid geantwoord:
Ondergeteekende is voornemens, een
wijziging te bevorderen van het Kon.
besluit van 5 Juni 1920, St.bld. no, 285.
gewijzigd bij besluit van 5 Januari 1912
St.bl. no. 2, in dien zin, dat aan de ge- j
meenten, ten aanzien waarvan artikel i
6a der Vleeschkeüi'ingswet is toege-
past, vrijheid wordt gelaten, om de be-
palingen van par. 3 van bovengenoemd j
besluit al of niet geheel of ten deele
op huisslachtingen toepasselijk te ver
klaren.
Een Fokker-record.
De Fokker F VII waarmede Fokker
onlangs voor ettelijke vliegtuigexperts
in Engeland een demonstratie hield,
waarbij dit toestel bewees bij een mi
nimum snelheid nog zeer goed. bestuur
baar te zijn en dat niet bij een te ge
ringe snelheid in de zoo gevaarlijke
vrille raakt, heeft wederom een bewijs
gegeven van zijn capaciteiten. Dit toe
stel, bestuur door ir. Grasé, heeft op
30 April een hoogtevlucht gemaakt en
bereikte hierbij een hoogte van ruim
6ÖÓ0 meter,' welke hoogte na correctie
volgens den Standaard van de Fede
ration Aéronautique Internationale op
5771 meter werd teruggebracht. Op de
vlucht heeft het vliegtuig behalve stof- I
fen voor het bedrijf en den bestuurder,
1000 K.g. aan nuttigen last meegevoerd i
Het wereldrecord voor dezen last staat
op 5751 meter, zóocJat dit record eigen- f
Üjk door de F VET met 20 meter ge- i
slagen is.
Een record moet -echter, voordat het
bekrachtigd kan woeden, bet reeds be
staande record met ten minste 100 me
ter slaan. Het bijzondere van de pres
tatie is gelegen in het feit, dat deze
hoogtevlucht werd uitgevoerd met een
standaardverkeersvliegtuig, waarbij de
meegevoerde nuttige last gelijk stond 1
aan een aantal van 11 passagiers met f
bagage. Deze F VII was voorzien van 1
een 450 P.K. Nipier-Lionmotor en biedt
plaats aan 10 personenHet is van het-
zelfde type als het toestel, waarmee de j
Holland-Indië-vlucht ge-maakt werd.
en weerbarstige schoppende pony's;
van hun zorgvolle nachtwaken bij j
zwoel, broeierig weer, waarneer een en
kel windvlaagje, of de schreeuw van
een jakhals de geheele kudde op do
vlucht kon doen slaan, een dolle on
zinnige vlucht; van hun wolvenjach
ten en dassengevechten, e;n.al de won
derlijke avonturen, die de.V zomer van
een veehoeder vullen. Nu .lag dit alles
achter hen. Hedenavond waren zij vrije
mannen en voelden zij -zich onafhan
kelijk want zij hadden hun halfjaarsch
salaris in den zak. Voeg dau.rbij de op-
Winding van den afrekeningsdag, en
in én" zal begrijpen, dat zij vcor alles te
vinden waren. Bill, als koning van de
ponytemmers, bewoog zich onder hen
met de kalme, zorgélooze onverschil
ligheid van een man, zeker van zijn
positie, en die daarenboven de kunst
verstaat van ze te behouden. ITij sprak
weinig, en dan nog heel langzaiam, was
niet zoo bijdehand als zijn mtikker IIi
Kendal, maar vaardig en zekei* als h?t
op handelen aankwam, en was iemand
in moeilijkheid, dan kon men op hem
rekenen. Hij was wat men noemt een
flinke kerel, en mocht van nabij ge
zien worden.
jdJfji. (Wordt vervolgd-.
