NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DINSDAG *1 APRIL 1925
DE DIENSTBODEN.
Over de dienstboden wordt vaak en
veel geklaaagd.
En niet altijd ten onrechte.
Maar de zaak heeft ook een anderen
kant, die door de Maasb. in het vol
gende stukje wordt belicht.
Voor de dames, die zich weieens
boo9 maken op him dienstboden, kan
het nuttig zijn eens te lezen, wat de
reden kan wezen, dat haar dienstbo
den zich wel eens bobs maken over
haar.
Het is lhng niet eender om dienst-
bodé te zijn of mevrouw-zonder-meid,
want niet het werk speelt de grootste
rol, maar wel het ondergeschikte zijn,
vooral omdat in het huishoifielijke
amibt de aard van het werk een zekere
intimiteit meerbrengt, veel- meer dan
in alle andere beroepen, waarin vrou
wen werkzaam zijn, waarbij zij de gren
aen weten van hetgeen er van haar
geëischt wordt, waar zij op bepaalde
uren bepaalde werkzaamheden hebben
te verrichten en dan in haar eigen
huiselijke omgeving, terugkeeren. Een
dienstbode echter leeft steeds in een
huiselijken kring, die toch de hare
niet is en dat mag ze geen oogenölik
vergeten, want al gaat een lieve me
vrouw nog zoo vriemdelijk en gemoe
delijk met haar meisje om, die gemoe
delijkheid mag niet; wederkeerig geuit
worden. Zoodra mevrouw haar te „vrij'
vindt, dan legt ze zoo iets in haar
houding en in haar<nanier van spre
ken. dat de „huisgenoot©" binnen haar
eigen grenzen terugdrijft en haar de
verplichte onderdanigheid drukkend
doet gevoelen. Mij dunkt, dat die lieve
neerbuigendheid soms haiider te dra
gen i9 dan een zakelijke werkregeling,
die tenminste een appreciatie inhoudt.
Ieder op zijn beurt heeft wel graag een
lief of waardeerend-1 woord, behalve de
g-LUlijko betaling voor verrichte werk
zaamheden, maar de waarde van een
vriendelijkheid gaat verloren, als er
een cad'eautje van wordt gemaakt zon
der dat er persoonlijke gevoelens van
Waai deering en achting bij Worden ge
schonken. En dat behoort, helaas, tot
de zeldzaamheden. Men vindt het zoo
vanzelfsprekend, dat het meisje dit en
dat en dat allemaal doet, zonder dat
er ooit een woord over gekikt wordt,
tenzij dat ze eens een fenkele maal bui
ten de regelmaat treedt, dan* is wel de
beknorring onmiddellijk gereed.
Het hcrort, immers zbo dat het meisje
het eerst van allen beneden is en de
sombere kamers, waar de duffe lucht
1 en de sigarenrook van den vorigen
avond nog hangt- en die .er zoo onge
zellig en kil uitzien, weer warm e?t hel
der en vroolijk maakt, voordat de an
dere huisgenooten er aan denken hun
warm bed te verlaten. O wee, als zij
niet regelmatig de zelf-overvvinning be
i-zit» hie de sprong' uit het bed iederen
I morden aan iedereen kost. Wie denkt
er ooit aan, om de dienstbode ook eens
I een ochtend te laten uitslapen tot half
jnegen negen uur?
En dan begint het meisje hakr dag,
zooals wel iedëV zijn dagelijksch werk
begint ,doch met dit verschil, dat niet-
allecn haar werk toewijding vraagt,
maar ook nog een aantal wenschen
van mijnheer en mevrouw af tot het
jongste kind. Allen meenen persoonlijk
rechten te kunnen laten gelden om op
iz'n best genomen op verzoekenden
toon, maar toch geen weigering ver
wachtend,, haar tusschen het gewone
work door nog allerlei diensten te vra
gen; om eventjes dit te halen er^ even-
jtjes dat te doen. Er wondt bijna altijd
(vergecen, dat een dienstmeisje ook
maar twee handen en twee voeten
heeft en ook wel eens moe is gedrib
beld, zelfs al neemt ze een „vol" half
uur voor koffiedrinken en middag
maal, zelfs, al zdu voor de dienstbode
"bok de acht-uren-dag gelden. Als het
meisje van haar boodschappentocht
.tien minuten te laat terugkeert, dan
wordt ze knorrig ontvangen, met ver-
wijten overladen en voortgehaast orfi
het achterstallige in te halen. Als me
vrouw is wezen winkelen, dan laat ze
zich vermoeid neervallen, belt en ver
ziekt het meisje haar mantel boven te
brenghaar hoed weg te bergen t-n
misschien ook nog wc! om haar
schoentjes voor liuissk>fjes te verwis
selen.
Den meesten tijd zal het meisje al
die diensten met voorkoiuQndheid of
soms onverschillig bewijzen, omdat zij'
d^l uitmaken van het werk, waartoe
zij zich heeft verbdnden, maar een
dienstmeisje zoo goed als iedep meisje
bezit toch eergevoel, eigenwaarde en
ook eigenliefde en deze drie komen
wel eens in het gedrang, als er dien
sten worden* geëischt, zonder dat er
ooit iets anders voor in de plaats ge
geven wordt dan geld. Geld kan
lang niet alles vergoeden-"
De Notitie-schrijver van de Nederp
merkt hierbij op:
Ik ben het volkomen met de dan
volgende opmerking eens, dat in de
meeste gevallen mevrouw de meest
intellectueel ontwikkelde van h^t twee
tal zal zijn en dus in alle opzichten
het voorbeeld heeft te geven. Dat kan
zij doen door in de eerste plaats ver
standig te zijn en door haar dienst
bode te behandelen niet alleen op men
schelijke, maar ook op menschlieven-
de wijze en door niet te vergeten, dat
een ondergeschikte óók" gevoelens
heeft* die gerespecteerd moeten wor
den, ook door billijke verlangens lie
ver te voorkomen dan te wachten, tot
dat ze uitgesproken worden.
Zoo goed als de kleeding van me
vrouw wordt nageaapt, evenzoo goed
maken mevrouw's manieren indruk
en, als zij op kalme maar op echt
het meisje waardeerende wijze met
haar dienstbode omgaat, zonder daar
om in uitersten te vallen en haar te
verwennen en in alles te ontzien, dan
geloof ik, dat er zelfs onder de tegen
woordige voor pret levende meisjes
waarovet zooveel geklaagdi wordt er
toch nog Veel nakomelingen te vinden
zijn van het oude ras, waartoe vroeger
de echte trouwe oudgedienden behoor
den, die als familie-bezittingen wor
den geëerbiedigd en gewaardeerd.
GEMENGD NIEUWS.
Visschersboot gezonken. De visscher
J. Gernaat te Finsterwolde, die met zijn
boot uit den Dollard bij de zeesluis arri
veerde, kon met het oog op den stand
van het water niet worden binnengela
ten, weshalve de boot met de vangst
buiten bleef liggen. Met het opkomen
van den vloed geraakte een der kanten
van de boot onder een balk van de sluis
en Kbn dus met het zeewater niet stij
gen, tengevolge waarvan het vaartuig
zonk. De vangst ging verloren en de
boot werd met groote moeite door 12
mannen weder boven water gebracht.
Tragische dood. De bejaarde landar
beider Van Dien te Schipluiden, viel
gister terwijl-hij op het land aan 't
werk was, van een geladen wagen. De
wielen gingen hem over de borstkas en
de dood trad onmiddellijk in.
Een prins klo-pt aan bij 't armbestuur.
Bij het armbestuur te Frankfort heeft
2ich volgens e?n bericht in de bladen
een der prinsen Von Ho'nenlohe aange
meld, en om steüh gevraagd, daar hij
onvermogend en dakloos is.
Daar men eerst geen geloof kon
schenken aan zijn mededeelingen werd
hij naar het Polizeipraesidium overge
bracht, waaP hij kon aantoonen. dat hij
inderdaad een prins Von Hohenlohe
was
Een liefdedaadDonderdag zakte te
IJmuiden J. de L. in elkaar. Hij vroeg
een der omstanders, een zeeman, hem
naar het station te willen begeleiden.
Deze vpldeed dadelijk daaraan, maar
'daar de stationschef en een te hulp ge
roepen dokter bezwaren maakten om
den patiënt per trein te doen'vervoeren
werd De L. per ziekenauto naar Den
Haag gebracht. Een hoofdagent en ge
noemde zeeman gingen als geleiders
mee.
Men bracht den reiziger thuis en uit
dankbaarheid Wilde de familie den zee
man een belooning geven. Deze wei
gerde echter beslist met de opmerking
dat een liefdedaad niet beloond moest
worden.
De familie respecteerde dit stand
punt, maar zou zeker verwonderd ge
weest zijn, als ze even later had kun
nen zien dat de zeeman aan den agent
een kwartje ter leen vroeg om wat
brood te koopen. Want hij was werk
loos.
Het is wel heerlijk in een tijd van
egoisme zulk een staaltje te kunnen
vermelden.
Het bewijst ook, hoe ongemotiveerd
het harde oordeel van velen is over de
slachtoffers der maatschappelijke om
standigheden, die men werkloozen
noemt.
Om ovd te worden. Om 90 jaar te
worden en dan tevens nog flink te zijn
behoeft men volgens dr. Charles S.
Thompson slechts zeer matig te wezen,
wat eten en drinken betreft maar men
mag zich niet te veel zorgen aanhalen.
Bovengenoemde doctor, een bekend
Londensch geneesheer hield n.l. een
rede op de Nationale tentoonstelling
van Voedingsmiddelen in de Britsche
hoofdstad en verklaarde daarin o a. dat
'n man van 55 niet het recht heeft kaal
doof, stijf in de spieren, zwaarlijvig en
slëchttandig te zijn. Als de menschen
bij het mpderne zenuwsloopende leven
dat zij leiden, zich ook nog ie buiten
gaan aan éten en drinken, dan hebban
deze fouten onvermijdelijk veranderin
gen in de organen tengevolge.
De volgende regels moeten dan ook
nauwkeurig in acht genomen worden:
Gebruik slechts eenmaal per dag een
warmen maaltijd.
Bezoek den tandarts elke 6 maanden.
Gebruik nimmer alcohol vlak voor
den nacht, en neem steeds zeer geringe
hoeveelheden. Een man boven de 40
mag nimmer bier drinken, want dat
maakt hem dik.
Vast op geregelde tijden en drink uit
sluitend minerale waters.
Iemand, die met zijn hoofd werkt,
mag 'smiddags nimmer e'en warme
lunch hebben.
Afternoon tea is absoluut verboden
aan allen boven de 40.
Voor het middagmaal passen hem
visch, gevogelte of wild beter dan an
der vleesch en vooral varkensvleesch
moet zeer slecht geacht worden.
Moeder en kind uit den trein. Op 200
meter afstand van het Belgische station
Vilvoorde heeft een angstwekkend voor
val plaats gehad.
Een te Brussel woonachtige dame
keerde met haar S-jarig loontje met
den trein uit Antwerpen naar haar
woonplaats terug.
Plotseling viel het knaapje, dat met
den rug tegen 't portier geleund stond,
uit den met een snelheid van 60 K.M.
rijdenden trein.
Voor dat de andere reizigers het had
den kunnen beletten, sprong de moe
der haar kind na.
Een broeder van de dame, een geeste
lijke, die met haar reisde trok aan de
noodrem, waarop de trein dadelijk stil
stond.
Eenige reizigers gingen met den
priester op zoek naar moeder en kind,
die zij een paar honderd meters Vërder
langs de lijn vonden liggen.
Men nam ze voorzicthig op en legde
ze in den trein, die daarop doorstoomde
naar Brussel. J
Een daar ontboden geneesheer con
stateerde dat moe'der en kind slechts
licht gekwetst waren.
HET GEVAAR VAN CELLULOID.
In de „Daily Mail" treffen wij een
waarschuwing aan van. luitenant-ko«
lonel Fox, hoofd van het Londensche
„Salvage Corps", van den volgenden
inhoud
Celluloid is een zeer gevaarlijke
stof. Het wordt gebruikt ter vervaar
diging van kammen, broches, schoen
hakken, gespen, kinderspeelgoed, mes
heften. Ik heb zelfs lucifersdoosjes
gezien, waarvan het omhulsel met dit
gevaarlijk goedje bedekt was.
Het zou aan een ieder verboden
moeten zijn, artikelen, waarbij cellu
loid gebruikt is, te fabriceeren, of
te verkoopen, tenzij met het merk:
„Celluloid gevaarlijk".
Voorbeelden van het gevaar, dat
deze artikelen opleveren, zijn mij on
langs bekend geworden.
Een vtouw was bezig heur haar
te friseeren. Zij droeg een groote
Spaansche kam, die zij altijd voor een
uit schildpad vervaardigde had aan
gezien, maar die in werkelijkheid van
celluloid was gemaakt.
Het heete friseerijzer deed de kam
vlam vatten, waardoor zij hevige
brandwonden opliep, tengevolge waar
van zij overleed.
Een andere vrouw zat voor een
vuur met haar voeten tegen het haard-
rooster aan. De hakken van haar
schoenen welke van celluloid vervaar
digd waren, vatten vlam, waardoor
ook haar rokken en haar verdere
kleeding in Corand vlogen, met nood-
noodlottig gevolg.
Het gevaar, dat het gebruik van
celluloid bij het fabriceeren van kin
derspeelgoed, vooral poppen, ople
vert, kan niet licht te ernstig geacht
worden.
Ik heb voor mij het beeld van de
lichtlooze oogen van jonge meisjes,
slachtoffers van het celluloid-euvel,
dat nog maar vrijelijk zijn noodlot
tige uitwerking mag blijven uitoefe
nen.
INGEZONDEN.
(Bulten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Het ingezonden stuk van den heer A. J.
de Graaf, veilingleider aan de Houtmarkt,
noopt ons, geachte Redactie, een kleine
plaatsruimte in Uw blad te vragen; de
slotwoorden van het geplaatste
„en ik geloo fmet dit. overzicht Uwe
lezers volkomen te hebben ingelicht
„op wat naar waarheid in strijd is", enz.,
heeft ons het meest gedrongen die aan
gelegenheden naar waar he id «naar vo
ren te brengen.
In de allereerste plaats het „kringetje"
dat zich „Ons Belang" noemt, .werd zeer
naief door genoemde de G. opgemerkt.
„Kringetje".
Zeer zeker is deze groep maar ruim
70 leden sterk', maar ook u weet, dat het
de grootste groentenkweekers zijn.
Ook u weet, dat het „kringetje" in '23
slechts 20 leden telde, en dat zij voor 1I/2
ton veilde.
Ook u weet, dat het „kringetje" in '24
slechts 50 leden telde, en voor 2 ton veil
de; en u weet! ook, mijnheer de G., dat
hetkringetje" heden in '25 ruim 70 leden
telt, en zeer zeker voor 3 ton zal veilen.
Het ledental is geen basis, de G., de
omzet.
Vervolgens de huurprijs van de,Gem.
loods. Wat maakt u zich toch ongerust
over de huur? Is u geroepen ons huis-
hQuden te regelen? Zeer naief bracht u
naar voren: „Ik neb mij laten binden om
wederom voor f 1500 in te schrijven".
Zit u op de Houtmarkt soms te veel uit
het centrum van den handel? Bevalt het
U daar soms niet erg De schijn is tegen
u. Aanvankelijk was het courantengeschrijf
ten einde, en als een wonder verschij
nen ineens uw ontboezemingen.
Vervolgens herhaalt u, wat reeds elk
seizoen naar voren ïs gebracht.
Straks, als zij aan de fabrieken gaan
leveren, komen de restantjes, en dan ge
ven de kooplieden er den brui vanwat
wordt dit thema afgezaagd.
Weet u het niet meer, de G., dat, als de
veelheid van het product geoogst kan wor
den, dat de eerste nummers aarzelden om
te gaan veilen; want dan ging het handje
vol kooplieden bij het „kringetje" koo
pen?
Ook voor dat „laag bij de grondsche
gedoe", halen wij medelijdend' de schou
ders op. De praktijk' Heeft voldoende be
wezen, dat het „kringetje" als de veelheid
van het product geoogst gaat worden,
haar contract nakomt met de conserven-
fabrieken, en absoluut geen minderwaar
dig product ter veiling brengt, en dat, zij
zelfs in het bezit zijn van de grootste
kwantums gr<?enten.
Dat wij onze vuile wasch zelf op moe
ten knappen Natuurlijk.
Uw. ridderlijk aanbod ^dar. als de on
dergang van „O. B." daar is (zonder dat
daarbij van uwe zijde een kik zal worden
gegeven), men u bereid zal vinden, ook'
Voor hunne' belangen op te komen, is
erg in strijd met de gehouden conferen
ce's, U weet toch wel, dat haast een
oplossing was gevonden
„O. B." zou ontbonden worden en dan
en bloc over,komen; toen ging dat niet,
persoonlijke ballotage al onze leden wer
den gescheiden als schapen en bokken,
vindt u niet, dat ge ineens erg soepel
bent geworden?
Wij raden u aan: gaat „stillek'ens" uw
gang, onderschat echter geen mensch.
Praat niet meer van een „kringetje",
dat zich „O. B." noemt, praat niet meer
•van een handjevol kooplieden, praat niet
meer van langs verschillende wegen het
product van de hand doen. Want u weet,
dat deze paden, die nu ieder opgedragen
worden, niet bewandeld worden. Het is
een leus.
Want u weet, dat er een tijd geweest is,
dat ge uw eigen geteelde aardappelen uit
de hand hebt verkocht; u weet, dat het
vorig jaar in den zomer de veldsla ook
buiten de veiling om verkocht isu weet
ook van de gecontracteerde erwten.
Ten laatste het volgende.
Uw woorden, gericht aan de Redactie
van dit blad, aan kooplieden, 'en aan
de Boeren Leenbank, laten wij onbespro
ken. Met al hun doen en laten hebben
wij niets te maken, en achten de betrokken
personen en lichamen capabel genoeg om
hunne zaak te verdedigen.
Ga voort, mijnheer de Graaf, maak de
scheuring grooter.
Kweek aan de haat.
Viert bot uwe hartstocht in den strijd.
Vuurt uwe menschen aan.
Dan willen wij óók een voorspelling
doen, dat alle tuinders de resultaten zul
len ondervinden.
Namens het Bestuur der
Leidsche Groentenvehing „Ons Belang"
M. BINK, Voorzitter.
N. BONTENBAL, Secr.-Penn.
Hooggeachte redactie,
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk van de Graaf, de z.g. leider der
veiling aan de houtmarkt, zij het ons
vergund van uwq gastvrijheid, die u
in zoo ruime maté aan hem hebt doen
genieten, ook te profiteeren. Wij meen
den werkelijk, dat het nu wel eens uit
zou zijn met het krantengeschrijf en
het verblijdde ons, dat in ieder geval
in uwe kolommen die laster en onzui
vere voorstelling van zaken niet voor
kwam betreffende de Westie groen-
tenveiling en Tuindersleenbank. Al
leen de „Leidsche Courant" stond er
nu en dan vol van en het lustte ons
niet op al dat geschrijf'te reageeren,
temeer daar ons voldoende gebleken
was ,dat de redactie van genoemd blad
van partijdigheid in deze zaak Piet
was vrij te pleiten en daar u uit het
opnemen van het bewuste ingezonden
stuk bewezen hebt op een onzijdig
standpunt te villen staan, wordt het
voor ons makkelijker op een en ander
te antwoorden. Niet mijnheer de Re
dacteur, omdat wij, meenen, dat wij de
leider van de vroegere L.T.P.V. hier
mede zouden kunnen overtuigen, de
ondervinding heeft ons wel geleerd,
dat met dergelijke menschen absoluut
noch te spreken, noch te handelen valt
en hun eigen „ik" het alleen behoort
te zeggen en de anderen zich daaraan
onvoorwaardelijk hebben te onderwer
pen.
Ook lust het ons niet met het schrij
ven van ingezonden stukken1 te blijven
doorgaan om de eenvoudige reden, dat
een buitenstaander! deze dingen toch
niet kan beoordeelen en omdat-ten op
zichte van de verschillende feiten de
massa toch niet weet met welk soort
menschen de Tuindersleenbank heefl
te doen. Wij zuilen geheel niet ingaan
op de terechtzetting, die u als Hoofd
redacteur krijgt te slikken, daar gij u
volgens onze meening wel zoo boven
de partijen hebt weten te stellen, dat
van partijdig oordeel geen sprake is.
U moet echter niet vergeten, dat de
schrijver van genoemd stuk iemand
is ,die het alleen weet (ten minste
meent te wetten) en die ieder, die het
durft te bestaan eene andere meening
er op na te houden als hy, wordt zoo
mogelijk in de hoek geduwd. Wij zou
den U daar vele staaltjes van kunnen
vertellep, doch daar wij anders gè-
heel van de punten afwijken, waarvoor
wij plaatsing in Uw blad verzoeken,
zullen wij hierop niet verder ingaata.
Ook zullen wij het niet opnemen voor
de groeten»oo*>lieden, die natuurlijk
ook al niet deugen omdat niet naar
zijn pijpen wordt gedanst. De Graaf
is zoo goed hun nog „hun gang te la
ten gaan,"-., dus voorloopig kunnen ze
nog gerust zijn.
Voor de Veilihgvereeniging „Ons Be
lang", die op de bekende wijze wordt
bestookt en wier leider op de leugen
achtige manier wordt verdacht ge
maakt, nemen wij het ook niet opt wij
verwachten dat genoemde vereeniging
wanneer zij het noodzakelijk acht, ook
het hare wel van de zaak zal zeggen,
hoewel hij het eigenlijk nier waard is»
dat hierop geantwoord wordt.
Alleeft willen wij rechtzetten wat
van de Tuindersleenbank wordt ver
haald. Men krijgt zoo den indruk als
de hoüding en handelingen van het
bestuur der genoemde Bank wordt be
schreven, dat het toch wel bepaald on
mogelijke menschen zijn, die daar het
bestuur vormen. Ja, het ls een heele
toer om bij de Graaf en consorten in
de ,uPas" te blijven, daarvoor moet
men van hetzelfde type zijn. Wanneer
men zich door hen laat dicteeren en
hierdoor van een goed beheer der fi
nanciën niets terecht zou komen, ten
spijt van alle voorschriften der Bank
en ten koste van de borgen, dan zou
den zij eigenlijk volgens hen voor hun
ts^ak berekend blijken. U weet, dat de
L.T.P.V. een cerdeiet in loopende reke
ning heeft bij de Tuindersleenbank,
wij hebben daar vroeger al eens in uw
blad mededeeling van gedaan en on
danks Gezelle Meerburg, Directeur der
Centrale Raiffeisenbank en anderen,
waarvan wij toch wel mogen aanne
men, dat het fnenschen zijn, die niet
de „drijvers" kunnen gerekend worden
en als hoofd der meer dan zeven hon
derd Boerenleenbanken toch wel be
hoorlijke leiding aan de zaak weten te
geven, kwam er van 'betalen of nakoj-
men van verplichtingen niets terecht.
Het was dan ook mede op aandringen
van hen, dat tot opzegging van 't cre-
diet werd overgegaan.
Meent nu niet, dat dit oorzaak zou
worden, dat men tot andere gedachten
kwam of zou trachten een regeling te
treffen, absoluut niet! Men ging door
de Bank totaal te negeeren, b.elegde de
gelden der vereeniging bij een andere
bank en liet ons met de schuld zitten.
Zelfs ging men zoover om te trachten
onder elkaar enkele bezittingen der
vereeniging tè verkoopen, zooals het
electrisch mijntoestel en andere din
gen, zoodat mede in overleg met de
borgen overgegaan werd tot beslagleg
ging. De Wé led. Gestr. Heer Mr. Br'iët
werd als procureur aangesteld en niets
is intusschen onzerzijds onbeproefd
gelaten de zaak te schikken. Ons is
bekend dat onder de leden der L.T.
P.V. verscheidenen waren, die van de
ze handelingen van haar# bestuur niet
gediend waren, doch de" leiders der
vereeniging wisten hun macht zoo te
misbruiken vcor hun doel,, dat het
tot een overeenkomst niet kwam. Er
werd gepoogd verschillende zaken aan
den boedel te onttrekken, zoodat de
Officier der Justitie nu nog zal heb
ben uit te maken, of zulks nu maar
onstrafbaar kan blijven en daarom I
werd het faillissement aangevraagd.
Hierdoor werd bereikt, dat ten minste
onze rechtskundige en de curator het
recht kregen over alles, wat eventueel
kon worden onttrokken. En nu zult u
zeggen: gaan met zulk een leiding de
leden der L.T.P.V. nu maar accoord.
Verscheidene leden zijn er toch, die
tot dergelijke dingen niet in staat mo
gen worden geacht? Volmaakt waar!
doch deze worden gewoon misleid. Wij
zijn er zeker van, dat geen vijf procent
der leden weet wat de leiders in het
schild voeren en wisten ze dit, ze zou
den zich met verachting afwenden.
Van alles wordt hen wijs gemaakt,
zoo ook b.v. dat zoogenaamde aanbeet
van 33000 gld. van de schuld te willen
betalen en 15000 gld. in enkele jaren
af te lossen. Ja, was dat maar waar
geweest? U begrijpt toch wel, dat wij
zoo een voorstel met beide handui
hadden aanvaard! Wij willen u echter
nadrukkelijk verklaren, dat zoo'n aan
bod ons nooit hoeft bereikt. Nooit is
door den leider, al was dat zijne leden
aandrongen op een billijke regeling en
zelfs meenden dat zulks geschieden
zou, een regeling aangeboden, die een
grondslag was voor een oplossing.
Kwam er wel eens wat, dan waren er
zulke slagen om den ?#m gehouden
en zooveel rechten voorbehouden, dat
van een ernstige bespreking niets kon
komen. Dat was dan ook zijn doel. Er
moesfen mooie gebaren gemaakt wor
den, die zijn weldenkende leden in den
waan brachten, dat werd getracht de
kwestie op te lossen. In werkelijkheid
gebeurde er niets, doch wel zakte door
zijn handelingen de zaak nog dieper in
het moeras. En nu zult u vragen, hoe
men uit dat moeras moet komen. Ja,
dat is zoo eenvoudig niet. De tuinders
die van goeden wille zijn, worden 2oo
verleugend, dat ze achter hem aan
loopen. Het is ook het goedkoopste
zich onder die leiding te stellen, daar
zij alle verplichting tot betalen over
boord gooien; de tuinders blijven on
der zijn vaan omdat hen wordt voorge
rekend, dat zij niet meer aan de schul
den der vereeniging behoeven te beta
len en wanneer hun eerlijkheidsgevoel
nog hiertegen opkomt, dan wordt ai»
direct de kop ingedrukt door den lei
der, door te beweren, dat zij nu overal
van af zijn. Alsof wij allen niet het
zelfde künnen zoggen. Er zijn helaas
alleen moreele verplichtingen die tot
delging der schuld en vrijwaring der
borgen kunnen gelden, doch wij gcloo-
ven dat zij eerst tot die eerlijke over
tuiging zal komen, wanneer men on
der den dwang en invloed van dozen
dictator en zijne recruten vandaan is.
Geachte redactie, wij zullen niet
meer van uwe plaatsruimte vergen.
Wij hebben u voldoende op de hoogte
gesteld met het standpunt der Tuin
dersleenbank. Wij hopen dat het voor 1
het laatst zal zijn en door dit schrijven j
te hebben bereikt dat de tuinders en
allen die in deze zaak belang stellen,
beter op de hoogte gesteld zijn en daar
door de handelingen van de Aiders der
gefailleerde vereeniging, die 11 'ui oigen
ondergang hebben bewerkt- hunnen
beoordeelen.
Met de meeste Hoogachting
C. BGEKLr,
Secretaris der Tuinder^'""'»a ik.
