NIÉUWE LEIDSCHE COURANT VAN DINSDAG 21 APRIL 1925
ïoen hij het hoofd oprichtte," vlamden on
der de borstelige wenkbrauwen zijn oogen
star cp den dikken vriend, achter wiens
circumferentie de bedeesde kapelaan zijn
reile gestalte verschool.
Ge zit er dik in, naar ik zie, begon Sint
PieterJ
Maar, was het antwoord van den dik
ken vriend, ik deelde mee naar vermogen.
Sint Pieter doorliep het open register.
Toen verhelderde zijn gelaat, keek den
gedaagde in de oogen. Hij stond overeind,
drukte op een electrischen knop, en sprak:
Het is waar, gij hebt velen door uw
onverkwikkelijken. arbeid opgevoed tot
ordentelijke leden der samenleving en
trouwe kinderen der kerk. Daardoor zijn
velen gered, die anders verloren waren
Iedere daad was een steen aan uw ge1 uit.
In de wereld begrijpen .e uat met. beloo-
nen ze dat niet: hier wei en honderd zon
dig.... Man, geef me de vijf, en treed
binnen in de vreugde des Heerep'hier
langs, want ik heb uw vrienden ontbo
den
We betwijfelen zeer sterk, of alle Room-
schen zulke scherts mooi en gepast zullen
vinden.
Maar hieruit blijkt tevens, dat de vraag
van Ds. Lauwers: „Wat dunkt u, is onze
Evangelisatie niet broodnoodig met „ja"
moet worden beantwoord.
BINNENLAND.
Geref. Versan. voor Drankbestrijding.
Naar de Rotterd. verneemt zal
het zilveren jubileum van de Geref.
Vereeniging voor Drankbestrijding
Woensdag 5 en Donderdag 6 Augustus
a.s. te Utrecht gevierd worden.
Aan den avond van 5 Augustus zal
in een der kerkgebouwen een dank
stond gehouden worden, waarbij een
tweetal predikanten zullen voorgaan.
6 Aug. zal 'js morgens de gewone
jaarvergadering gehouden worden, ter
wijl het hoofdbestuur 's middags reci
piëren zal. De voorzitter, Ds. W. H.
Gispen van Scheveningen zal alsdan
een korte historische rede houden.
Plet maandblad van Augustus zal in
feestgewaad verschijnen en gesierd
worden met foto's van wijlen den
lieer Minderaa, die de vereeniging
ruim 20 jaar als secretaris gediend
heeft en van Ds. W. H. dispen, die al
dien tijd voorzitter is geweest.
De Tweade Kamerverkiezingen.
De lijst van den Plattelandersbond,
die in alle 18 kieskringen gelijklui
dend zal worden ingediend, is als
volgt samengesteld:
1 A. Braat, lid der 2e Kamer; 2 A.
v. d. Hoven, te AlBlasserdam; 3 Rcits-
ma, te Appelscha; 4 Burgemeester Fok
ker, van Zierikzee; 5 R. Watjes, Gro
ningen; 6 J. Oosterman, te Roklc; 7
Mr. Vervoorn, te Herwijnen; 8 C. in
't Veld, to Almelo; 9 R. Bossinade Hzn.
te Oklekerk (Gr.); 10 R. Pruisen; 11
O. Walraven, Nieuwendijk; 32 Ai J.
Knophout; 13. J. Mechielen,te Bode*
graven; 14. H. de Vries, te Appelscha;
35 Van Hateren te Vlagtwedde; 10 S.
Recht te Wissekerke; 17 Mevrouw Bu-
waldaTonkens, te Qostèrwokle; 18 F.
van. Fessen, te Bruinisse; 19 H. Wal-
veïi20 F. Bos te Lonneker.
Het conflict in da venen,
Zaterdagmiddag hebben te Nieuw
Amsterdam de vijf organisaties in het
veenbedrijf vergaderd. Be conclusie
van deze vergadering is: De loonsver
laging wordt verworpen. Den hoofdbe
sturen wordt opgedragen nieuwe be
sprekingen aan te vragen met de .ver-,
veners tegen a.s. Donderdag. Indien te
gen Maandag_i>ver een week ge?n be
vredigende oplossing is verkregen,
wordt de staking geproclameerd. Dit
geldt voor het gebied Barger—Ooster
veen.
Qe Weeldebelasting.
De Bond van Nederiandsche Vereen!
gingen in den Edelmetaalhandol en
-nijverheid (Bond van Edelmetaal-Ver-
eenigingen) heeft zicli tot den Minister
van Financiën gewend met eni re
quest, waarin in verband met liet
ontwerp tot aanvulling dei* Z-^gelwet
1917 verzocht wordt, dat: le. van
alle voorwerpen, welke uitsluitend ver
vaardigd zijn van goud of zilver, geen
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 21 April 1925.
De nederlaag van de rood© wethou
ders in Amsterdam en met name van
den heer de Miranda is wel volkomen.
Nadat hij eerst tweemaal door den
Raad in den hoek werd gezet heeft hij
zich nu blijkens een schrijven aan B.
en W. teruggetrokken uit de Commis
sie, die de melkvoorziening zou ter
hand nemen.
Hij is blijkbaar tot alle opofferingen
bereid als hij slechts in het college
tan B. en W. geduld wordt en als de
S'.D.A.P. maar de zoo vurig begeerde
wethdfcderszetels kan blijven bezetten.
Van het Socialisme blijft op die ma
nier hij de roode broederen niet veel
over.
Tot op zekere hoogte acht ik dit
een verblijdend verschijnesl.
Maar ook hier blijft van toepassing
het spreekwoord van den vos en zijne
haren.
De Socialistische haren beginnen
aardig uit te vallen.
Maar het revolutionaire beginsel
blijft toch de drijfkracht bij de roode
heeren en daarom blijven ze, hoe ver
kleurd ook, altijd gevaarlijk.
OBSERVATOR.
weeldebelasting zal worden geheven:
en 2e. van alle voorwerpen van goud
of zilver, welke bezet zijn met paarlen,
edel of oneaelgesteenten, slechts weel
debelasting zal worden gehev?n van
de verkoopwaarde na aftrek van de
kleinhandelsverkoopwaarde van het
edelmetaal. De vaststelling dezer ver-
koopwaarde kan jaarlijks geschieden,
(b.v. in overleg met de onderteeke-
i\aars van het request) en berekend
worden naar het gewicht.
De A.N.W.B.'heeft aan de Tweede
Kamer een adres verzonden, waarin
met aandrang wordt gevraagd, in de
wet tot aanvulling van de Zegelwet
niet op te nemen een zegelrecht voor
gewone uitgaven in hotels enz. en voor
het aanschaffen van motorrijtuigen on
pleiziervaartuigen en van hun onder
deel en
in cte bouwvakken.
Zooals wij destijds reeds hebben ge
meld dreigde een nieuw conflict in het
Haagsche bouwbedrijf te zullen uitbre
ken, ditmaal onder de metselaars, op
perlieden en voegers. De vier-bouwar
beidersbonden, de R.-KChristelijke,
moderne en federatieve wilden een
nieuw tarief ingevoerd z:e:i waaraan
zoowel georganiseerde als niet georga
niseerde patroons zich zou feu moeien
houden, Dit nieuwe tarief baseert z.ch
in hoofdzaak op dat, wat in 1919 gold
doch daarbij het thans geldende uur
loon van 80 cent.
De patroonsvereenigingen voelden
voor een nieuw tarief niets, omdat hun
inziens reeds nu behoorlijke loonen ge
maakt worden, an f52.50 per week en
hooger. Tenslotte zijn zij bovendien
van meening. dat de patroons met een
nieuw tarief steeds aan het kortste eind
i rekken, omdat bij een stijgende con
junctuur de arbeiders zich niet aan het
tarief houden.
De rijksbemiddelaar, de lieer Fruy-
tier heeft nog een laatste poging
gedaan om partijen tot elkaar' te bren
gen en heeft geconfereerd zoowel met
patroons als mot bouwarbeidersbonden
Beide partijen hebben haar standpunt
uiteengezet, en daar is het bij gebleven..
Blijkba&r is de rijksbemiddelaar van
mêening dat het conflict niet le voorko
men is want een in uitzicht gestelde
n cuwe conferentie is niet bijeengeroe
pen
Waarschijnlijk zullen ettelijke hon
derden metselaars, voegers en opper
lieden in Den Haag bij de slaking be
trokken zijn, naar schatting circa 800
man.
Met*de ruim 1000 schilders, die in
staking zijn. worut dit dus een 2000 sta
kende bouwvakarbeiders. Men begrijpt
dat deze Staking in .den woningbouw
groole s'agnaiie zal teweegbrengen.
TWEEDE BLAD.
.i da bladen zeggen.
Da zwakke SJ3.A.P.
Terecht wijst de Standaard, op
de zwakke en slappe houding, door de
S.D.A.P.- tegenover de bangmakende
cn gêwelddreigende „stakers" in Fries
land en Drenthe aangenomen.
Het blad zegt er van:
Het is zeer opmerkelijk, dat de soci
aal-democratie, hoezeer de staking cn
de ongeregeldheden afkeurende, zich
toch niet kloekweg aan de zijde der
Overheid durft scharen.
De Overheid wachtte met haar krach
tig optreden1 eer te lang, dan dat zij
er te gauw bij was. Nu nog mag de
viaag gesteld, waarom men in Drente
niet heter zorgt voor de vrijheid van
den arbeid.
Dat rondtrekkende groepen in bree-
den kring alle werk kunnen stilleg
gen tengevolge van hun dreigement,
is toch reeds zoo erg, dat een Over
heid, die dit duldt, daarmede toonen
zou, haar taak niet te verstaan Het
krachtig optreden kon dus niet uit
blijven, en had ook aanstonds goede
gevolgen. Zelfs de opgezweepten Jovm
allicht onder den druk van het ge
weld des revolutionairen drijvers.
In weerwil van deze feiten schreef
„Het Volk" dat de Burgemeesters in
Friesland zenuwachtig werden. Van
een oproerige beweging was immers
geen sprake, van eenigerlei geweld
daad evenmin. Slechts had men ge
wone vergaderingen, gewone optoch
ten, gewone overreding enz.
Nu verklaren vele arbeiders, dioden
arbeid neerlegden, dat zij zulks ge
dwongen deden, omdat een paar hon
derd stakers hen uit het werk haal
den en zij. niet durfden weiger.en Dit
wordt „gewone overreding" genoemd.
„Het Volk" komt op tegen 't politio
neel optreden en tegen de burgemees-
terlijke dictatuur. Als het tussch?n de
anarchistische terreur en het optreden
van het wettig gezag gaat, dan kan
men zien, aan welke zijde de sociaal-
democratie gaat staan.
Dit belooft veel vooo* de vrijheid van
ons volk, als wij socialistische Minis
ters kregen.
Dan zouden onze Burgemeesters we
ten, dat zij op geen steun in de uit
oefening van hun taak konden reke
nen, en zou de ellende in Friesland en
Drente allengs niet te overzien zijn.
Het geval is weer zeer leerzaam
Tegenover de anarchie en het com
munistisch geweld staat de sociaal
democratie zeer zwak. Omdat zij 1 ra
slotte uit hetzelfde beginsel leeft.
Veel macht Geen kracht.
De afloop van de wethouders-crisis
te Amsterdam, aldus de Ncderba n-
der, heeft twee dingen bewezen: 16
sociaal-democraten hebben veel macht
althans meer dan hun toekomt en
3 Anti-revolutionairen hebben geen
kracht, althans minder dan van hen
verwacht mocht worden.
De sociaal-democraten bezetten in
Amsterdam 16 van de 45 raadszetels.
Dit geeft hun nauwelijks aanspraak
op 2 van de 6 wethouders-plaatsen.
Het bezit van3 plaatsen berust se
dert 1923 op geen enkel zakelijk of
zedelijk recht.®
Nu was in den Raad een votum uit
gebracht, dat zeer kennelijk trof het
beleid van één der socialistische web-
houders, den heer de Miranda. Volko
men begrijpelijk was daarom net stre
ven van. de rechtsche en liberale raads
fracties thans aan bestaande machts
overschrijding een eind te maken en
de sociaal-democraten terug te bren
gen tot datgene, waarop zij aanspraak
kunnen .doen gelden, te weten twee
wethouderszetels.
Maar de 16 sociaal-democraten wis
ten hun bestaande machtspositie met
talen-t te benutten en te handhaven.
Zij eischten alles of niets, drie wet
houdersplaatsen of geen plaats,, en
dan in de opposftie. En ziet," hunne
FEUILLETON.
De Loods van Zwaankreek.
Een verhaal git het verre Westen.
23)
Dit wikkeide hen in. een nieuwen
woordenstrijd over de mogelijkheid
van al of niet verdrinken, totdat Gwen
haar geduld verloor en eerst tot rust
kwam, toen de Loods haar oprecht
bedankte voor haar tijdige hulp. De
Voortrekker was met het geval verle
gen. Hij vreesde Gwen te ontstemmen
en was toch niet van zins, vriend
schappelijk te zijn tegen haar gast. De
Loods voelde dit zeer goed en maakte
dan ook weldra aanstalten om te ver
trekken. Gwen was bitter teleurgesteld
„Toe vader, vraag ot bij vanavond
bij ons blijft", fluisterde zij.
Maar de uitnoodiging, zoo weinig
hartelijk, werkte als een zweepslag.
De Loods was vastbesloten om heen te
gaan.
„Er komt een storm opzetten. Ga dan
tenminste den hollen weg door. 'tls
el een .omweg, maar dan komt u er
veilig, want u kunt de Zwaan niet
oversteken", waarschuwde Gwen.
Dat deed de deur dicht, en niets ter
macht deed hen zegevieren. Zij behiel
den alles wat zij hadden, d.i een zetel
meer, dan hun toekomt; hunne drie
wethouders werden herkozen, ook de
heer De Miranda, tegen wiens beleid
de Raad zich had uitgesproken. 1-let
eenig resultaat van de crisis is, dat
de Roomsch-Katholiek, de heer Wier-
dels, die in den loop der crisis enkele
zwakke oogenblikken- had, werd ver
vangen door een partijgenoot.
De 16 brutalen hielden het veld;
hunne macht zegevierde; zij lidenden
Raad van Amsterdam voor zich knie
len. Hoe kon dit gelukken? Uitslui
tend doordat de 3 Anti-revoiutionaire
leden van den Raad geen ruggegraat
hadden. Toen Wibaut volhieid was
hun weinigje kracht verdwenen. De
drie zonder kracht bogen voor de
macht van cfe 16 en zóó werd voor
den heer De Miranda een meerderheid
gevonden.
Wij aarzelen' niet dezen afloop van
de crisis, die principieel ging om zeer
belangrijke dingen, zeer bedenkelijk
te noemen.
Dat een partij van 16 eenvoudig ha
ren wil oplegt aan den Amsterdam-
schen Raad is ernstig. Dat deze partij
langs dien weg een machtspositie ver
krijgt, welke de kiezers haar hadden
onthouden, "is zeer ernstig. Maar dat
dit gelukte door de krachtelooze hou
ding van de anti-revolütionairen is 't
allerernstigst.
Deze machtspolitiek is voor de soci-
aal-democrat(en niet nieuw. Zij is in
andere gemeenten, met afwisselend
succes in practijk gebracht. Dit succes
kan echter voor onze grobtè gemeen
ten een ernstig gevaar worden. En de
A.R., die dit gevaar blijkbaar niet in
zien, staan op deze wijze te graven
aan hun eigen graf.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Bero epen: Te Amsterdam (vac. Ds.
Wiersma) Ds. J. Vermeulen, te Noordwijk
aan Zee.
A an/g cno m e nNaar Rilland-Bath. J.
S. Hartjes te Hall bij Eerdbeek.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Glanerbrug, T. Sap,
te Gouda.
Bedankt: Voor Bedum, J. de Waard
te Bunschoten. Vpor Hendrik-Ido-Am»
bacht, J. Meijer te Fijnaart. Voor Kampen,
T- Hóek te Soest. Voor Tzummarum; D.
G. A. Brouwer te Paesens (Fr.).
Aangenomen: Naar Moerdijk, C.
Kaptein Dzn., theol. cand. te Oegstgeest.
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Soest, J. L. de Vries
te Rijnsburg.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt: Voor Grand Rapids (U.
•S. A.), H. A. Mindermah, "te Lis.se.
REM. BROEDERSCHAP.
A an ge no me n Naar Nieuwkoop. J.
JÏ. Smit Sibenga, cand. te 's Gravenhage.
EevesUgïng, Intrede, Afscheid.
Ds. J. H. van der V/a I, nam afscheid
van de' Ned. Herv. Gent' te Papendrecht,
wegens zijn vertrek naar Wageningen. Z.
Ecrw. sprak r.aar aanleiding van Lucas
24:45—47.
Ds. Wormgoor, Ds. de Bel, ouderling
Van der Herik en Ds. Heemskerk spraken
den scheldenden leeraar toe, u ien tenslotte
de- zegenbede uit Psalm 134 door de Ge
meent ewerd toegezongen.
Ds. J. D. v. d. Veen, die een be
roep aannam naar Formerend., nam Zon
dag van de Ne ei. I-Ierv. Gem. te Enkhuizen
afscheid met een leerrede over 1 Cor.
2:2. Aan het eind van den dienst richtte
hij woorden van dank e:i waardeering tot
den kerkeraad en tot zijn. collega's.
Ouderling P. Visser sprak den scheiden
den predikant toe.
Ds. D. Hoek.
Ds. D. Hoek, Geref. pred. te Enkhuizen
heeft j.l. Vrijdag in liet Dlneonc se.ihuis
te Amsterdam een lichte operatic onder
gaan, die goed geslaagd is.
De evolutieleer.
De fundamentalisten (orthodoxen) in
Amerika hebben weer een overwinning te
boeken. De gouverneur van den staat
Tenessee, Austin Peay, heeft door zijn
handteekening de wet bekrachtigd, waar
door de leer der evolutie, voorzoover het
wereld zou hem nu hebben kunnen
tegenhouden.
Wij gingen allen mede om hem het
kunststuk te zien volbrengen.
Gwen voerde haar pinto aan den teu
gel mee. De Zwaan was ver buiten
haar oevers getreden, in het midden
was de strooming zeer snel. Flip snoof,
weigerde, maar ging ten slotte te wa
ter. Moedig zwom hij voort, totdat liet
hem te machtig werd. Hij ging overzij
en wierp zijn berijder af. De Loods
verloor echter zijn bezinning niet. Zich
aan den stijgbeugel vasthoudende
zwom hij naast Flip verder. Halfweg
begreep Flip, dat hij geen kans had
om den overkant te bereiken, keerde
dus als een verstandig paardje om,
en zwom terug. Maar op die hoogte
was de oever zeer steil en de pony he
gon mismoedig te worden.
„Laat hem met den stroom meedrij
ven!" schreeuwde Gwen den Loods toes
zette haar pinto aan om af te dalen tot
den waterrand, riep en lokte met vrion
delijke woordjes den bijna bezwijken
den Flip stroomafwaarts, tot aan een
vlak stuk rots, dat nog juist boven het
water uitstak. Toen wond zij haar las
so af, deed hem neerkomen om Flips
hals en om den zadelknop, en hield
'1 leerplan der scholen betreft, in den ban
wordt gedaan.
Gouverneur Peay heeft zijn standpunt
o.m. aldus gemotiveerd: „Niemand zal ont
kennen, dat cle Heilige Schrift leert, dat
de mensch door Ced is geschapen naar
Zijn beeld. Deze wc. nu vindt haar grond
in de meening, en het geloof, dat de
onfeilbaarheid van den Bijbel, in zijn leer
van de goddelijke schepping van den
mensch, wordt ontkend door elke theorie
die leert, dat de mensch afstamt van een
lagere orde der dieren.
„Wie volgt?" teekend de „Chr. Regis
ter" hierbij aan. „Georgia?"
Jeugdpretiikanten.
In het Alg. Wbl. v. Christendom en
Cultuur geeft Reflector bij een waardee-
rende bespreking van een jeugddienst in
dei Nieuwe Kerk te Amsterdam den vol
genden raad aan de jeugdpredikanten:
„En de preek Laat ik beginnen met er
alles goeds in te waardeeren. Het was
in ieder geval een goed en eerlijk; woord
cn ik geloof, dat vooral bij.jonge men-
schen, die zoo heel fijn voelen op het punt
van echtheid en mooidoenerij niet genoeg
gewaardeerd kan worden. En vergeet niet,
wat een taak het was om voor dezen toch
min of meer reclamedienst te moeten voor
gaan.
Ik kan het natuurlijk als oude wel heele-
maal verkeerd zien, maar als ik de jonge
menschen op mijn kantoor goed begrepen
heb, was er toch iets niet, dat er toch
komen moet, zal de zaak niet weer verloo-
pen. Ik had zoo het gevoel: Dominee, nu
nog iets verder gaan, dé opkomst is bo
ven verwachting, de jongelui hebben hun
best gedaan, de dienst is best, het onder
werp irgt zeker midden in de belangstelling
de eerlijkheid en echtheid ontbreken niet,
de preek is goed bestudeerd, nu nog een
stapje verder. Laat nu ook die woorden
eens vallen, die wij al meer dan 300 jaar
gebruiken, zeg nu hetzelfde eens in uw
eigen woorden, probeer het alles nu eens
niet te laten klappen me: een van. te vo
ren al v,astgéstelden gedachtengang. Be
denk nu eens, dat, althans de besten onder
uw gehoor daar of beu van zijn, of het
eenvoudig niet begrijpen.
Het behoeft niet minder positief te zijn
ik zou haast zeggen, voor mijn part, hoe
positiever, hoe beter, maar zeg het dan
zelf deminé, laat het uit uw zinsbouw, uw
woordenkeus, en in ieder geval ui: uw
gedachtengang duidelijk zijn, dat er niet
een Doraische Bijbelvertaler aan het
woord is, maar, waar ik te uwen opzichte
graag van overtuigd ben, een levende 20-
ste eeuwer, die de moeilijkheden jon
gens en meisjes in die jaren staan voor
nun bewustzijn niet midden 111 .de vreugde
dat was niet juist dis ds moeilijkheden
cn de tobberijen van een jongen en een
meisje in de buurt van de achttien kent.
Is dat nu zóó moeilijk? d spreekt ze in
dien vorm toch ook aan in de trarn of
aan het loketje op hst postkantoor. Schaf
r.u d:e wijze van p.aten een weinig, citeer
desnoods telkens de Bijbelvertr.l ng, om
dat ze zoo schoen is, maar laat het dan
duidelijk citaat zijn. En wees nu niet be
vreesd, dat 't dan nipt in cvereens.emmiag
zal zijn me; de leer. Dat lean immers niet,
als u spreekt uit de volheid van uw eer
lijk Christenhart. Let vooral niet op de
uudcriingcnbank 0; op den kerkeraad,
die u misschien tot .verantwoording gaat
roepen, maar denic alleen om dis paar
duizend jonge zielen,, die op zoo'n mor
gen alles van u verwachten".
2on6i§e sohssis.
Cnlangs nam Ds. Lauwers van Brussel
in „De Open Poort" uit de „Gazet van
Antwérpen" een stuk over, waarin de
binnehkcinst van ec-11 kapelaan in den
Jjemcl wordt beschreven, en dat wij hier
laten volgen:
„Met een verneuteld gezicht bekeek de
kapelaan ginds aangekomen zijn graatma
gere tronie in den diamanten muur vaii^
den hemel: een verschoten toga, een ver
frommelde gordel, een boord, waarop de
vingers het getuigenis lieten van een
kwistig gebruik. Hij aarzelde het portaal
binnen te gaan, toen hij zijn ouden dikken
.vriend zag komen aanschoddcren.
Gij ook hier; hoe vergaat het? bi 1-
derde hij. Is de portier goed gemutst?
Hm, was het antwoord, van de vier die
mij voorgingen, werden er twee buitenge-
bonjourd, éen ervan voorgoed, brr, welk
een griezelige wanhoop.... Een tweede
kreeg tien maanden (vagevuur). Als we
er daar mee afkomen, kan het nog al
schikken.
Binnen, riep een stem, die vervaarlijk
dreunde als een schot in het gebergte.
Aan een. eikenhouten bureau zat Sint
Pieter gebogen over een paar open folian
ten, waarin hij met krassende ganzeveer
het vonnis* der vorigen ondcrteeken.de.
hem stevig vast, totdat#het dier meer
dood dan levencl tegen den oever op
klauterde, den Loods met zich mee
trekkende.
„Wat ben ik blij!" zei Gwen, met
moeite haar tranen bedwingende „Ziet
u nu wel, dat u niet kunt oversteken?"
Moore krabbelde weer op, deed een
paar stappen, riep: „Ik kan wel" en
viel voorover op den grond. Met
een gesmoorden gil vloog zij naar hem
toe, en draaide hem om, zoodat hij
op den rug kwam te liggen. Na een
paar minuten kwam hij weer bij, zat
overeind, en keek half wezenloos rond.
„Waar is Flip?" vraagde hij, den ge
zwollen stropm afziende.
„Hier, gezond en wel", antwoordde
zij, „en u moet met ons mee naar huis
Wij krijgen een stortbui."
Moore scheen wel bezeten te zijn.
„Neen, ik zal het nog eens probeeren",
antwoordde hij, opstaande.
Nu werd Gwen werkelijk "beuroefd.
„En, hoe dan met uw arme pony? Hij
is doodmoe zeidc zij, handig van tak-
tiek veranderend.
Haar vader mengde zich thans in
het gesprek en noodigde hem dringend
uit in ieder geval te blijven, totdat do
storm voorbij zou zijn. Na een laatsten
blik op de rivier geworpen tc hebben
gaf Moore tce en keerde met ons naar
huis terug.
Natuurlijk gebeurde wat ik verwacht
had. Voordat de avond om was, had
•hij' het hart van yader en dochter ge
wonnen. Teen hij, na zijn nat pak
verwisseld te hebben voor droge klee-
ren, in de huiskamer kwam, liep hij
dadelijk naar het orgel, dat daar tien
jaren gesloten en zwijgend had ge
staan, opende hét, en begon te spelen.
Onder zijn spel en gezang, het eene
lied voor en het andere na, werden de
oogen van den Voortrekker vochtig.
Maar toen Moore::
Kent gij hot land....
aanhief, haalde onze gastheer diep
adem en fluisterde mij met een snik
toe: „Dat was haar moeders lievelings
liedje."
Van dat oogenbiik had de Loods '11
vriend in hem gevonden.
De overgang naar het tekende: „Na
der mijn Gcd, tot U" wat gemakkelijk
genoeg, en teen het lied uit was- zeidc
de Loods eenvoudig: „Mogen wij den
avond besluiten met cenige verzon uit
•den bijbel en' met gebed?"
Hij zag Gwen aan, maar zij begreep
hem niet en keek verbaasd van den
een naar den ander.
„Wat bedoelt hij toch, vader?"
Ik kreeg waarlijk medelijden met
den Voortrekker, toen ik zag, da:, een
blos van schaamte zijn gelaat bedekte.
„Ja mijnheer, doe dat"' antwoordde hij
bewogen. „Sedert vele jaren Is hier
niet gelezen of gebedentot onze
eigen schade."
Langzaam stond hij op ging naar de
andere kamer en keerde weldra terug
met een bijhei in dc hand,
„Deze is neg van haar moeder", ze:
hij zacht. „Ik sloot hem weg op d u:
dag, toen ik haar begroef onder gind-
sche pijnboom en."
De Loods ging naai* hem toe en nam
het boek cerlpcdig met beide handen
aan. Daarop zei hij vriendelijk: „Dat
,was een droevige dag voor u, mar.:'
voor haar.... Gjj misgundet het hr. f
toch niet?"
Xu nietmaar toen wc!. Ik kon
haar niet missen. Wij hadden haar
zoo noodig."
Do tranen vloeiden hem langs de
wangen. Dc Loods legde zijn hand e;>
Merediths schouder, ;xo loeder, al: i
hij zijn eigen vader moest troosten, r»i
zeidc: „Gij zult eenmaal tol haar ga:.
Wordl verve'(j'f).
