VRIJDAG 2 JANUARI 1925
TWEEDE BLAD.
Nieuwe Leidsche Courant.
Wat de bladen zeggen.
Wat was en wat is.
rize R o 11 e.r d a m m e r merkt om
trent het veranderlijk optreden van de
Soc. Democraten het volgende op:
Daar w a s een tijd, dat de socialisten
in den Amstèrdamschen Raad een
aaneengesloten oppositiepartij vorm
den'tegen hetj burgerlijk, college van
Eïirgemeester en Wethouders.
ÏJaar.was een tijd, dat de oppositie
zich in hetbijzonder toespitste tegen
het trekken van winst uit de gemeente
bedrijven,
•Daar w a s een tijd, dat levering tegen
kbstprijs door de gemeentebedrijven
een'geloofsartikel, vormde voor de ware
democratie.
'Daar was een .tijd, dat hetgeen voor
gas, eiectriciteit, water, tram, telefoon
wèrcl getrokken boyen de productiekos
ten'als verfoeilijke verbruiksbelasting,
als Ongeoorloofde gemeentelijke accijns
werdveroordeeld.
Daar is een tijd, dat in het Amster-
damsch gemeentebestuur drie sociaal
democraten zitting hebben en de socia
listische heer Wibaut meer bijzonder
met' het beheer der financiën belast is.
••Daar la éen gemeentebegrooting.
wadrop na ruimé afschrijvingen, deze
winsten worden getrokken uit de ge
meentebedrijven:
Èlectricifèit 4,810.000; gas 1,545,000;
water 1,200.000; telefoon 900,000; tram
550:000 gulden, dat 'is te zamen. 9.005.000
gulden, dat is boven den kostprijs plm.
f 1,3 per hoofd dér bevolking.
Wijcéiteeren niet, wij verhalen al
léén.
De bioscoop.
Friese h ,D a g;b 1 a d waarschuwt
tegen de gevaren van de bioscoop.
Schuw'ze, zegt ons Friesche orgaan,
de biortCopén.
pkt 'wordt eeri ge, va ar, veel erger
'dab dei schouwburg ooit is geweest;
eeii groot gevaar, ook voor o.nze jeugd.
Vooreerst zit'er* hij niet weinigen de
gedachte in, dat da bioscoop, met de
schouwburg vergeleken, vrijonschul
dig is.. D^ar komt bij, dat de bioscoop
zelfs in.kleine plaatsen dagelijks speelt
waanhet toöneel maar eens een enkele
keer wordt aangericht.
En dan zijn daar de prijzen.
Bioscoop —r dat is „nog te doen".
Maar ;aMe teekeneri wijzen er op, dat
de film uteeds meer wordt ingericht
tot een schandelijke: prikkeling der zin
nen en der lu§t,en en booze hartstoch
ten. Gaan we er dan. primo zelf nooit
heen.' \..,L
Éh waarschuwen we toch de jeugd.
Ik durf me vleien, dat mijn schrijven
ook'nog wél hier en daar onder de
oogeil van onze jonge menschen komt
en danzóu' ik hun om hunner ziele
welzijn toch wéT willen toeroepen:
We'dsf in Go'ds kracht sterk, door af-
En'schuw „de" bioscoop, als in
doende' eii beslist té zeggen: Neen!
s t e 11 i n g, die gérëgeld haag1 veVtoo-
ningen geeft, zooals ,ge de besmetting
van een kwade ziekte schuwen zoudt-
Werpu liet 'nooit pp 'n acCoord:
„Geéri gemeenschap er mee!" zij uw
eenige leus."
.ui S.D.-A.F. en geweld.
D e -M' aas b ode (R.K.) bespreekt de
vraag of de socialisten neg onderschrij-
van "t 'Gómmunistisch manifest, waar
in :een 'gewelddadige omwenteling
wordt aangekondigd.
In theorie is dat niet het geval. De
bolsjewistische practijken die zuiver
Marxistisch zijn, worden door de S.D.
A.P. verafschuwd, zooals ook nog weer
bleek uit de Kerstrede van Albarda.
De Maasbode constateert dit met
genoegen, maar voegt er aan toe, te
betwijfelen dat de oude Adam van ge
weldpleging thans zou zijn gebeierd en
gehumaniseerd.
„Wij vergeten immers niet, dat de
geWeldtheörie een socialistisch erfstuk
is. Wij cohstateeren bij de socialisten
nog steeds een gróote voorkeur voor
den klassenstrijd, ehhoe gladjes
stelt nien zich dien klassenstrijd wel
Voor, hoe.onmarxistisch, om niet van
dien strijd der klassen sils van zelf tot
het leerstuk van het geweld te komen.
Daar leeft nog te veel, dat niets van
pacifisme heeft in de S.D.A.P. om nu
op eens dat volle pacifisme, dat ook
den burgeroorlog verfoeit, als het' de
gelijke bezit der S.D.A.P. te erkennen.
Daarvoor zou nog eerst heel wat van
den ouden zuurdeesem moeten worden
uitgezuiverd.
Daarbij wij leven wel snel, maar
zoo heel lang is het'nog niet geleden,
dat de S.D.A.P. van geweld niet afkee-
rig was. In November 1918 hééft het
toch bitter weinig gescheeld, of er had
geducht bloed gevloeid. Wij noteéren
uit die dagen, dat de afkeer voor ge
weld door Troelstra en anderen méér
dan eens werd beleden met de lippen.
Maar de consequenties van de klassen
strijd-gedachte, van den plotselingen
overgang van den eenen maatschappij-
vorm in den anderen, ook de conse
quenties van de materialistische opvat
ting, dat de macht het recht bepaalt
dat alles bracht ons op den rand Van
de groote bloedvergieting.
Wij nemen .den afkeer van Albarda
van allen burgeroorlog gaarne aan als
oprecht gevoeld en beleden, maar heel
gerust zijn wij daarom nog niet.
En wanneer wij het pacifisme be
schouwen van de S.D.A.P., vragen wij:
wat is pacifisme anders dan het recht
stellen boven de macht? En wederom
vragen wij: Wat wil dan een Marxis
me, dat het recht uit de machtsver
houdingen afleidt aan pacifisme doen,
als het niet rpet heilige overtuiging de
macht weet terug te wijzen met een
beroep op het recht?"
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Oudwoude (hulppre-,
diker) F. van Veenen, godsdienstonderw
te Buitenpost; te Bleiswijk, J. Ch. W
Kruishoop, cand;. te Kampen.
Aangenomen naar Drachten '(evan
gelist) L. M. J. S. Herfkens te Zwaag-
■vvesteinde.
GEREF.. -KERKEN.
Beroepen te Kampen W. H. dfcn
Houting Jrte^'Hui-zumté Pe L'ièr, Dt
K. Wielenga te" Baambrugge.
Aan genomen naar Harm, Dr S. E
Dees te Dv.-ingeloo.
Bedankt voor Zutphen, Dr. S. P.
Dee te Dwingeloö.
CHR. GEREF. KERK.
Beroep, en. te Arnhem, H. Biesma t«:
Groningen.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen te Bruipisse, J. Vreug-
denhil te Borssele.
Begrafenis Ds. van Walsem.
Woensdagmorgen had op de Oude Be
graafplaats te Utrecht de teraardebestel
ling plaats van het stoffelijk overschot
van D s. J. v. Wal sum, em. Ned. Her*
pred. te Rotterdam!
D s. T. J. Jansen S c h o o n 'h o-
v e n, van Oegstgeest, trad aan het graf
naar voren en herdacht den overleden*,
als iemand, die groot -belang stelde i!
spr.'s leven. IIc heb veel van hem ge
leerd, aldus spr., daar ik veel met hem
in aanraking kwam. Toen ik mijn ambt
aanvaardde, leidde hij mij in op een
wijze, die 4k' nimmer vergeten zal: Meei
dan 40 jaar heeft hij zijn ambt bediend
en in volle overtuiging het eigendom tï
zijn van Jezus Christus is hij heenge
gaan. Gij verliest veel, maar in uw hart
klinke de toon: God heeft alles welge
maakt.
Prof. Lindeboom.
Prof. L. Lindeboom, rustend Hoogleer-
aar der Theol. School, te Kampen, hoopt
17 Jan. a.s. zijn" 80-sten verjaardag te
vieren.
Ds. D. Rmgnalda, Gercf. pred. te
's Gravemhage, is ernstig ongesteld. Zol.'
dag j.l. werd hij in de verschillende gocL*
dienstoefeningen der Geref. Kerk alhier
in den gebede herdacht. Ds Ringnalda
is weer lijdende aan dezelfde kwaal van
voor twee jaar, darmbloeding. Ofschoon
de toestand van den patiënt op het oogen-
blik niet érnstig te noemen is, al had
hij gisteren wel over wat pijn te klage'p,
is hem op medisch advies thans drie
maanden volkomen rust voorgeschreve'4.
Zoo is er hoop op herstel.
Uit het amt gezet.
Aan de „Rott." wordt gemeld, dat Ds.
Hoeksema, pred. der Chr. Geref. Kerk'
van Eastern "Avenue te Grand Rapids,
met zijn kerkeraad op 12 December j.l.
door de classis Grand Rapids Oost is
afgezet.
Men weet, dat Ds. Hoeksema, alsook
Ds. H. Danjiof, van de Gereformeerde
Belijdenis afweek door zijn loochening
van het leerstuk der gemeene gratie of
algemeenë genade en dat de Synode vat.
Kalamazoo zijn standpunt heeft veroor
deeld en weerlegd.
Genoemde predikant is nu door de
'classis: van Kerken,.waaronder zijn G*
meente. ressorteert, afgezet, omdat hij zich 1
niet bij de beslissing der Synode wilde
neerleggen en ook niet wilde beloven,
dat hij zwijgèh zou totdat een nieuwe
Synode verder "uitspraak zou hebben ge
daan.
Voorts is de Kerkeraad (met drie of
vier uitzonderingen) ontzet, omdat hij zich
"aan den kant van zijn predikaht schaarde
Ndar Holland.
D^ Kerkeraad "der1 Geref. Kerk van
Apostag (niet ver van Budapest) heeft
aan Ds. L. Jakos een verlof van zes
maanden toegestaan, om op zijn eigen
kosten een studiereis in Nederland ti
kunnen maken en de colleges van d*.
V.U. te Amsterdam té kunnen volgen.
Prof. Dr. H. H. Kuyper.
Op Maandag 26 Januari a.s. herdenkt
prof. dr. H. H.- Kuyper, hoogleeraar aan
de Theol. Faculteit der Vrije Universiteit
te Amsterdam den dag, waarop hij voor
25 jaar als zoodanig benoemd werd.
Herman Hubert Kuyper werd 22 Juli
1864 te Beesd geboren, waar zijn vader,
dr A. Kuyper predikant was van de Ned.
Herv. gemeente.
Hij .bezocht het stedelijk' gymnasium tc
Amsterdam, nam in zijn stuuententijd ac
tief deel aan den kerkdijken strijd in
1885 té Amsterdam en promoveerde al
daar 6'-Januari 1891 als de eerste Theol.
doet. (magna cum laude) van de Vrije
Universiteit: op een proefschrift: De op
leiding tot den. .Dienst: des Woords bij
de Gereformeerden.
Zijn prcdikantsloopbaan begon dr. H.
H. Kuyper op 1 Februari 1891 te Baarn;
in Mei '96 vertrok hij naar Leeuwai'den.
Hier gaf hij mede den stoot tot de op
richting van het A.R. Friesch Dagblad.
Op 4 Juli '99 volgde zijn benoeming tot
Hooglceraar aan de Vrije Universiteit,
waar hem het onderwijs werd opgedra
gen in de ambtelijke vakken; de Ency
clopaedic; de Vaderlandsche en de Kerk
geschiedenis, Welk ambt 26 Jan. van het
daarop volgend jaar aanvaard werd met
een rede over: „Hét Gereformeerd be-
ginsel én de Kerkgeschiedenis".
Door de komst yan de hoogleeraren
Bavinck en Biesterveld werd hij in 1902
van het qndenvijs in beide eerstgenoemde
vakken ontheven .en kreeg toen tevens de
Symboliek te docééren. Met de komst
van prof.' Hepp werd dr. H. H. Kuyper
van het onderwijs in de Dogmatiek ont
slagen. Verschillende werken verschenen
van zijn hand. Zijn voornaamste pers-
arbeid is thans die aan het Geref. Week
blad „De Heraut", door zijn vafter op
gericht. Toen dr. A. Kuyper in. 1901
Min. van yBinnenlahdsche Zaken werd,
trad zijn zoon op als redacteur Binnen
land, terwijl deze sinds zijn vaders over
lijden van- -dit orgaan hoofdredacteur is.
Reglementen Ned. Herv. Kerk.
De Algemeene Synodale Commissie der
Nederlandsche Hervormde Kerk heeft de
navolgende reglementswijzigingen, uitge
vaardigd, welke in werking treden op
1 Jan. 1925.
1. In het reglement op het godsdienst
onderwijs wordt art. 13 gdus gelezen:
Tot godsdienstonderwijzer is men benoem
baar, als men den leeftijd van 23 jaren
heeft bereikt en de bevoegdheid tot de
betrekking van godsdienstonderwijzer ver
kregen heeft door het met gunstig ge
volg afleggen van e&n examen.
Om tot dit examen te worden toege
laten wordt gevorderd: ie. dat rruen se
dert twee jaren lidmaat zij 'der Herv.
Kerk en zich voorbeeldig hebbe gedra
gen; 2e. dat men zich tot het geven
van godsdienstonderwijs gedurende ten
minste 2 jaren geoefend en. voorbereid
hebbe in alles, wat tot het examen be
hoort, onder opzicht van één of meer
leeraren der Hervormde Kerk; 3e. dat
men op den dag der aangifte den leef
tijd van 21 jaren bereikt hebbe. Bij de
aangifte tot het examen moeten ten deze
de noodige schriftelijke bescheiden wor
den overgelegd.
2. In het reglement op het Hooger
onderwijs in de Godgeleerdheid, enz. wor
den aan art. 16 eerste alinea toegevoegd
de woorden: Van deze betaling zijn vrij
gesteld studenten, die volledig college
geld hebben betaald.
3. In het reglement op de predikants-
tractementen worden aan art. 15 achter
het woord „bijdragen" toegevoegd de
woorden: en tegen de uit de kas voor
de predikantstraktementen gedane uitkeo
ringen.
Aan het reglement op de predikants
traktementen wordt toegevoegd een nieuw
art. 28, luidende: Geschillen #over da uit
legging en de toepassing van dit regle
ment worden ter kennis gebracht van de
Algemeene Synodale Commissie, die daar
in eindbeslissing neemt.
4. In het reglement op de kosten voor
het bestuur wordt art. 7 al. 3 aldus gc«
lezen: De jaarlijksche omslag bedraagt
in de verschillende klassen, behoudens
de vermenigvuldiging hierboven bedoeld,
in de eerste klasse f 10, in de tweede
f15, in -de derde f20, in de vierdel 'f 3q
in dc vijfde f40, in de zesde f40, in do
zevende f 60, en de achtste f 70, in de
negende f90, in de tiende fno.
Op 1 Januari van het jaar 1926 zal in
werking treden het Reglement op het
Pensioenfonds ten behoeve van de pre
dikanten der Nederlandsche Hervormde
kerk, waarbij in art. 40 van dat Regie
ment de bepaling is gevoegd, dat de
Algemeene Synode de bevoegdheid heeft
het reglement tijdelijk of geheel buiten
werking te stellen, indien naar het oor
deel van den pensioenraad het aantal
deelnemers te gering is (d.w.z. het aan
tal der verplichte en der vrijwillige deel
nemers tezamen).
Prov. Congres Geref. Evangelisatie.
Het Prov. Congres voor Geref. Evan
gelisatie wordt D.V. Woensdag 7 Jan,
a.s. te Rotterdam gehouden, in de bo
venzaal van „Tivoli", over het Raad
huis.
De ochtendvergadering vangt te 10.25
uur aan, waarin Dr j. Waterink van
Amsterdam hoopt te spreken over: „De
regeling van de gewestelijke Evangeli
satie".
De stellingen voor dit referaat luiden
I. Bij de regeling van de gewestelijk:
Evangelisatie dreigen er van twee zij
den gevaren: dat men terwillé van de
practijk de principieele grondslagen on
zer algemeen aanvaarde methode zal ver
laten, of dat men terwille van deze prin
cipes een regeling zal ontwerpen, die ii
practische bruikbaarheid tekort komt.
If. De gewestelijke arbeid, heeft te zoe
ken naar een regeling, waarbij voorop
staat, dat de arbeid in iedere plaats uit
gaat van den kerkeraad.
III. ©e mogelijkheid, dat de kerken,
in particuliere synode bijeen, de gemeen
schappelijke belangen van den Evange
lisatie-arbeid bespreken is allerminst uit
gesloten.
IV. Voor zaken, waarin bepaalde ker
ken de hulp en bijstand van aïidere ker
ken in hetzelfde gewest behoeven, kan
ter particuliere synode een deputatie wor-
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 2 Januari 1925-
Vanaf m'n nieuwe plaats in ons
vernieuwd e en naar ik hoop -ver-
"beterde blad, in dit nieuwe jaar al
lereerst een woord van gelukwenscli.
In de eerste plaafs^-aan-CommissaHs-
'sen, directie en redacfïe met het inpe-
bruiknemen van de nieuwe drukkerij,
waardoor voor ons blad nieuwe per
spectieven worden geopend.
Maar dan ook aan de lezers bij de
intrede van den nieuwen jaarkring.
Wat dit jaar zal brbngen, ik weet bet
niet.
Mijn zwakke lampje vermag niet ook
maar éénig licht te geven op den weg
die voor ons ligt.
Aan goede wenschen, gemeende en
niet gemeende, hartelijke en plichtma
tige heeft het niet ontbroken de laat
ste dagen.
M ij n e goede wenschen vat ik samen
de volgende regels die ik dezer da
gen las:
Begin met God, -r dan wacht u v
arbeid zegen!
Geef H e m al (Teer dan is uw loon
gewis.
H ij zij begin en einddeel uwer we
gen,
Bij Hem alleen wordt lust en kracht
verkregen.
Tot alle goed, waarvan Hij d' Oor
sprong is.
OBSERVATOR.
der** benoemd om de kerken van raad
te dienen in dingen van gemeenschap
pelijk belang.
Yan deze dcpu:a;en kan tot ker
ken in plaatsen, waar zulk noodig is,
en opwekking uitgaan de Evangelisa
tie ter hand te nemen, althans die be
paalde takken van dienst in het werk
te stellen, die voor den goeden gang van
het werk in het gewest in bedoelde plaats
moeten functioneeren. Nimmer kan even
wel buiten den plaatselijken kerkeraad
om, voor deze deputaten, of namens h n
ergens worden gearbeid.
VI. De raden van plaatselijke kerken
kunnen aan door hen benoemde com
missie opdragen, xich ïnet andere ker
keraden (eventueel commissies) in ve.u
binding te stellen omtrent het uitvoeren
van dat werk, dat overleg van onder
scheiden kerken eischt.
VII. De onder VI bedoelde kerke-:
raden kunnen zeil, of door hun com
missies, een bepaald werk van Evange
lisatie op hun eigen terrein ter hand ne
men.
VIII. Er zijn dus twee werkwijzen mo
gelijk, die als onder IV en V bedoeld,
waarbij de regeling loopt via de par:»
culiere synode, en die onder VI en VII
bedoeld, waarbij alleen de kerken, dia
zulks nöodig oordeelen, voor een be
paald doel zich met elkaar in verbinding
stellen.
IX. De beste regeling is dede, waarbij
deze twee werkwijzen worden gecombi
neerd: omtrent de verdeeling van den,
arbeid in het gewest, inzake van advies
tot het aanvangen van een bepaalden,
arbeid door een plaatselijke kerk, ter-
wille van het houden van het verband
met de kerken onderling treden
dc-putaten der part. syn. op; zij stellen
zich (met goedvinden van de betrokken
kerken) rechtstieeks of (anders) via ue
kerken in verbinding met de plaatse
lijke commissies of met combinaties a 1
plaatselijke commissies, terwijl deze laa-
stc de praktijk van het werk voor haar
rekening nemen.
X. Op deze wijze ingericht, behoudt
men een principieel zuivere en voor d
practijk soepele organisatie voor dat
werk, dat het best gewestelijk kan ge
schieden als bijv. tentzending, auto
mating, bijbelverspreiding,organiseereu
van Cvugressen, e.d.
XI. Eenzclfdcn dieust als de part. s n-
kunnen ook dc classis doenen indien
deze zaak door de part. synode wordt
behandeld, zal natuurlijk ook voor daze
zaak gelden, hetgeen van alic zaken, ter
part. synode ebhandeld, onder ons va t-
staat.
FEUILLETON.
In 's levens branding
(Üit het Engelsch.
HOOFDSTUK I.
De., naaste weg yan Tusbury naar
Deeping was over de Grimset Heide.
Het was"1 echter een -weg, die: zelden
werd ..genomen. De heide was uitge-
strekfe en -^eblaten zónder hoornen,
zonder.- pad en onbevolkt, was zij ge
huld irn een dichte, dikke mist.
Douglas Wyburn; die vermoeid huis-
waarts;.keerde van Tusbury, wenschtè.
dat mén hem beter had geraden, en
dat. hij den hoogen weg om den Grim
set Heuvel heen, genomen had.
Het ligt in den aard der jeugd, den
afstand te willen bekorten. Doüglas
verbeeldde zich, dathet ternauwer
nood mógelijk was, dat hij zou kunnen
erdwéileh. J Recht den heuvel afge-
mmen, rechtuit geloopen over de
lo vjak'te, en rechtuit afgedaald
v beeping.
ets kon eenvoudiger zijn, en, aan
een, dat iemand sterke spieren en
lougen had,.kon niets gemakke-
•vyozen.
had echter niet bedacht, dat een
mist, in de vallei, een ondoor-
cire mist boven op de heuvels
^ezon, en -dus, zónder een oogeri-
e aarzelen, had hij het steile pad
uoa kor ter ea &eg geflouieaj eerst
toen een vochtige ondoordringbare
wolk hem omringde, had hij beseft,
hoe ondoordacht hij had gehandeld, en
zelfs toen had hij geen besef van angst
of gevaar.
Hij zou goed. moeten oppassen, dat
was alles, „wandelén met omzichtig
heid", zooals hij glimlachend tot zich
zelf zeide, en goed stuur moeten hou
den op de wijde heide zonder pad.
Maar goed stuur houden in een
dichte mist is niet zoo gemakkelijk.
Dg meesten komen er onder die om
standigheden toe, om in kringen te !oo-
pen; en wij gehoorzamen aan de wet
in kringen, en bewegen ons in kringen,
en leven in kringen.
Als Douglas Wyburn de gewone
grenspalen had kunnen zien,- zou hij-
zijn weg recht-over de heide - hebben
kunnen nemen,maar thans, nu de
mist .alles op een meter af stands vah
hem uitwischte, gebeurde het onver
mijdelijke, en eer hij -de heide half wate
overgestoken, yvas hij,de richting, waar
in hij gaan moest,- geheel kwijt.
Een stap in de waterplas was' de eer
ste aanwijzing,- dat -hij van den weg
was afgeweken.
Hij trok zijn voet snel terug en ver
anderde van richting. Hij was de heicle
vroeger op den dag overgestoken, ch
hij wist zeker, dat hij toen geen water
plaats had gezien, intgendcel, hij had
hij zichzelf de opmerking gemaakt, nee
hijzonder droog de grond was.
Hij vervolgde al tastend zijn weg
langs den rand van liet »ttier4 en ge
raakte tén slotte tot, aan zijn knieën
in den moerassigen grond. Hij trok
zich met eenige moeite er uit, en stond
toen stil om te overleggen, wat hem te
doen stond,'
De mist toonde geen neiging om op
te trekken, terwijl de lucht merkbaar
kouder werd.
„Hier bóven op de heide te blijven
tot het aanbreken vgn den dag", zeide
hij tot zichzelf, is onmogelijk. Ik zou
lang voor den morgen doodgevroren
zijn. Ik inoec' blijven doorloopen, en
voor het overige op goed geluk of op
de Voorzienigheid hopen."
Hij sloeg de tegenovergestelde rich
ting in van den weg, dien hij was ge
komen, en liep voorzichtig voort, ge
durende wat hem ruim een uur toe
scheen; toen bleef hij nogmaals stil
staan om !te 'overleggen.
Het korte gras en de vochtige veen
grond hadden, plaats gemaakt voor
losse leiaarde en stcenen; daarenboven
begon de grond steil naar beneden te
gaan; maar i'ri welke richting wist hij
niet, en dit was het, wat zijn geest
bezig hield.
AJs hij het smalle gedeelte der heide
afdaalde, „de Snuit" zooals het ge
noemd werd, dan zo,u hij moeten om-
keeren, want fralvqrwege was er een
rechte, helling van minstens honderd
voet.
Aan den anderen kant, als hij in clo
buurt der Jcigrocven was gekomen,
\!as zijn i i| tornau mood min-
I der .gevaarwant cr waren buiten
gebruik geraakte groeven in alle rich
tingen, waarin men zeer gemakkelijk
te pletter zou kunnen vallen, indien
men ze van af de hoogte naderde.
Na zijn toestand eenigen tijd te heb
ben overdacht, besloot hij opnieuw van
richting te veranderen.
En het was een geluk, dat hij dit
deed, want was hij blijven voortloopen,
dan zou hij voorover in een ongebruik
te groeve zijn gevallen.
„Ik weet op geen stukken na waar
ik ben'', zeide hij bij zichzelf, terwijl
hij met de uiterste voorzichtigheid
voortliep. „Maar in ieder geval ben ik
aan het afdalen. Zou ik weder in Tus
bury terecht komen?
Een half uur later was hij in staat
de vraag ontkennend te beantwoorden.
Hoe lager hij kwam, des te minder
dicht was de mist.
Hij was nog niet geheel zeker, waar
hij zich bevond, maar hij was over
tuigd, dat hij in de richting van Dee
ping afdaalde.
Plotseling bleef hij staan on ging een
paar passen terug, bevend van hoofd
tot voeten.
Vlak voor hem was een zwarte diepte
Hij voelde voorzichtig met zijn stok
voor zich uit. Toen ging hij nog een
paar passen achteruit.
„Dit is dichter bij don rand, dan mil
lief is", zeide hij, terwijl hij zijn tanden
vast opeen sloot.
„Xu moot ik oen kleinen cm weg ma
ken. Doze buiten gebruik .lo groe
ven zijn al heel gevaaoor reizi
gers, die door de duisternis worden
overvallen."
Tien minuten later was hij op den
beganen weg, en dicht bij het begin
der groeve. De mist trok plotseling op.
en hij zag, gedurende een paar sécon
den, precies waar hij was. Voor hem
was een weg of liever een weinig ge
bruikt karrespoor, dat naar Deeping
leidde.
Maar hij zag nog iets meer dan de
weg. In dc groeve was een licht, flauw
en zwak, doch onmiskenbaar eon licht.
Douglas Wyburn was onmiddellijk op
zijn hoede.
Wat kon dat beduiden? Vermceld.
hongerig, en bijna doodaf aTs hij was.
trok dat kleine flikkerende licht hom
veel meer aan, dan de weg, die naar
Deeping leidde.
Hij wist, dat er in de groeve sedert
jaren niet was gewerkt, dat de kanten
met overhangende struiken waren be
groeid, dat het mos welig tierde op do
hoopen lei, die de ope ling versperden-
dat het de meest verinten plek was
van den geheelen omtreuv
Waarom dan het licht? wie kon daar
zijn op zulk een uur, en met welk doel?
Zijn nieuwsgierigheid kreeg do over
hand. Het vooruitzicht van een avon
tuur. hoe klein ook, prikkelde zijn ver-
beek Tig en sprak tot zijn zucht naa~
opwinding, en 't was er niet veel op-
njet veel opwindens was, in het loven
dat wij zich genood va kt zag te leiden-
vWordt vervolgd).
