Dagblad voor Leiden en Omstreken. OÜRANT iDVERTENTiE-PRUb Gewone adverter.liSn peï regel 22% «ent.; Ingezonden MededeeLLn^ >n, dubbd Cariet Bij contract, belangrijke reductie, -• JC1 elne adver10nti6n t-.bij vooruitbeU* ling van ten hoogete woorden/ worden dacelijks geplaatst o-d $0 «sxifc. 5de JAARGANG. - WOENSDAG 22 OCTOBER Bureau-: Hooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 - 1924 - No. 1343 Postrekening 58936 pit nummer bestaat wit twee bladen. Een Christelijke Regeering. p.^vn H. v_ 1 Bij de beoordeeling van een ChrLsteliijk Kabinet als thans in ons land aan bet he iwind is, mag de eiscb worden gesteld, dat de billijkheid wordt betracht, terwijl tegen verwarring moet worden gewaakt. Geen oogen'blik mag uit bet oog worden Verloren, dat wij niet hebben een anti revolutionair Kabinet, steunende Op een 'Anti-Revolutionaire meerderheid, maar een gemengd Kabinet, waarin naast C h r i s telij k-H is t o r isc\i o en Roomsck-Ka- tholieke ook Anti-Revolutionaire minis ters zitting hebben. Daaruit volgt dat de Christelijk-Histori- schen niet zonder meer bun program kun nen uitvoeren, en dat de Roomsch Katho lieken anders zullen moeten optreden dan wanneer ze een meerderheid achter ziek hadden. Maar daaruit volgt tevens dat ook de Anti-Revolutionairen niet hunne wenschen en idealen in vervulling kunnen brengen. Zulk een gemengd Kabinet zal dus altijd dat ka.n niet uitblijven in meerdere -kringen een gevoel vam onvoldaanheid ge ven. Met dit te constateeren is echter de be- teekenis van een Christelijke Regeering niet voldoende aangegeven. Wie bill'jk is, zal moeten en ook willen; rekenen, niet met wat tot stand kwam al leen. maar ook met wat werd nagelaten of voorkomen. Wanneer, om islechts een enkel voor beeld te noemen, in 1918 de Anti-Revolu tionairen door medewerking te weigeren, de vorming van een rechtsch Kabinet on mogelijk hadden gemaakt, dan zouden we waarschijnlijk bobben gekregen 'n linkscb Kabinet onder Socialist'jBche leiding on zou naar den mensch gesproken, de revo lutie hier een feit zijn geworden. Wanneer in 1922 de rechtische par bijen of een dier paTtijen halsstarrig kad'den geweigerd een Kabinet als toen werd ge vormd te steunen, dan zou gezien het op treden van mannen als Dresisolhuyis e.a. van ingrijpende bezuiniging geen sprake izijn geweest en een financieele debacle on afwendbaar. Deze voorbeelden zouden met vele ande re zijn te vermeerderen Het bezit van een Christelijke Regeering mag dus in het algemeen als een oorzaak van blijdschap en dankbaarheid worden aangemerkt. Terecht schreef de Standaard dan ook, dat beschaamd zouden uitkomen, wie thans in hunne oppervlakkigheid meenen, 'dat onder een linksoh Kabinet meer met onze beginselen zou worden Hieruit voilgt echter niet, dat wij tegen 'sommige regeeringsdaden niet zeer ernsti ge bezwaren zouden hebben. Wij denken speciaal hierbij aan het optreden van Minister van Swaay, die door zijn antwoord aan Ds. Kersten in zake het rijden van treinen op Zondag, ahen die de Zondagsheiliging op pri'nci- pioele gronden voorstaan een slag in het aangezicht gaf. Een socialistisch of communistisch mi nister had het niet erger kunnen maken. Daartegen moet worden geprotesteerd. Hier is spreken plicht. Natuurlijk mag wat deze Minister deed niet zonder meer geschreven worden op rekening van het. geheel© Kabinet. Inzooverre heeft de Standaard ge lijk als z;j opmerkt: „Wij achten het gewensclit, dat AntiTe- Tolutionairen en Chr.-Historrschen bij den Minister, over wien thans geklaagd wordt, hun invloed aanwenden, om hem voor een andere gedragslijn te winnen. Maar wij keuren het af, dat in dit verband, aanstonds weer van een Christelijke re geer in g gesproken wordt, alsof alle Minis ters hoofd voor hoofd voor zulk een maat regel aansprakelijk gijn. Dat is ongeoorloofd. Dat doet bij wie niet feenoeg doordenken de gedachte rijzen, dat •ook do antirevolutionaire Ministers deze gedraging der spoorwegmaatschappijen goedkeuren. Zoo verflauwt in eigen gelederen de geestdrift. Zoo wordt onbedoeld bij meer- idoren een zekere matheid' gekweekt. Zoo bevordert men ongewild de pogingen van ben, die onze antirevolutionaire kie zers willen doen overgaan lot hun partij." Onbillijke critiek moet achterwege blij ven. Voorzichtigheid is hier geboden. En ook kan, zooals door o.ns hoofdor- gaai; verder betoog't, rekening worden ge houden met de persoonlijke opvattingen van den Minister. Maar dat verandert toch' niets aan het feit. dat spreken, ook in het publiek, dat profesteeren plichtmatig kan zijn. r En wij gelooven geen oogeniblik, dat daardoor onze partij, en daarin de rechte teohe meerderheid zal worden geschaad. Tegen het steunen, zooveel mogelijk van een gemengd ïechtsch Kabinet kan geen "ernstig bezwaar worden gemaakt. En wij kunnen' niet Vergen dat b.v. een ^Katholiek een Zondagswet in specifiek Antd-Revolutionairen geest zal ontworpen of steunen. Maar wel mag worden geëischt, dat een Minister zich onthouden zal van bet ne men van maatregelen, die rechtdraads in- druischen "tegen de A. R. beginselen. Zulk een Minister moet ^an het ver-; stand worden gebracht dat van samenwerk king geen sprake meer kan zijn. Dat verzwakt niet onze positie, maar bet versterkt ze. Zoowel naar binnen als naar builen. STADSNIEUWS. Christelijke Vereeniging „Jeugdhulp In tegenwoordigheid van tal van genoo- digden werd gisteren het Doorgangshuis van bovengenoemde vereeniging geopend. Prof. van Nes die op verzoek van het bestuur de leiding op zich bad geno men, begon met alle aanwezigen hartelijk welkom te heeten. Hier zijn, aldus Spr., personen van verschillende Kerken. Dat spelt al iets goeds. Ook zijn er personen uit verschillende maatschappelijke krin gen en zelfs is er een inspecteur van po litie die in dit werk bijzonder belang stelt, wat ook een bemoedigend verschijnsel is. Spr. heeft geen ziltiug in bet bestuur, is dus niet met alle bijzonderheden op de •hoogte, maar bij heeft wel begrepen dat we hier iets nieuws hebben dat-de plaats van het oude gaat inuemen en dat eigen lijk beter is. Het oude, dat was het Doorgangshuis dat uitging van een vereeniging die op 9 October 1883 werd opgericht onder het be stuur van Ds. Segers en de heeren Bergs- ma en Bommer. Deze heeren besloten een huis te koop en aan de Pieterskerkgracht dat tot Doorgangshuis werd ingericht en waarvan naar Spr. meent Mej. Dommisse de eerste directrice was. Zij werd opge volgd door Mej. Hoekstra die zich 17 ja ren aan dit moeilijke werk heeft gegeven en wier lof telkens weer in de notulen ge zongen wordt, In dit Doorgangshuis was plaats voor 15 meisjes. Het bleek echter lang niet altijd gemakkelijk de meisjes daar te krijgen, vooral niet toen de Zede lijkheids wetten tot stand kwamen, en de vaders tot geldelijke uitkeexinjg verplicht konden worden. D's. Segers die iin 1907 overleed, werd als voorzitter opgevolgd door Ds Briët. Het werd toen echter steeds moeilijker het huis in stand te houden, volgens de notu len mede, omdat de zedelijkheid achteruit ging en de zond© der ontucht als minder ernstig werd beschouwd. In 1911 trad Mej. Wildeboer als direc trice op, maar reeds het volgend, jaar werd tot opheffing besloten en het buis ver kocht De Vereeniging bleef echter bestaan; begin van dit jaar bedroeg bet aantal con tribuanten nog 24 en het bedrag der con tribution ruim f GO. Het werk stond stil, maar toch waren er telkens meisjes die hulp noodig hadden. Vandaar dat de Vrouwenbond tot verlioo- ging van het zedelijk bewustzijn besloot het werk weer aan te pakken. Echter niet op dezelfde wijze. En zoo is gesticht de Vereeniging voor Chr. Jeugdhulp die in de eerste plaats wil helpen minderjarige meisjes die een andere omgeving noodig hebben en voorts ook, zoo mogelijk, onge huwde moeders. Het hoofddoel es echter verwaarloosde meisjes, die dreiigen den verkeerden weg op te gaan te helpen en erger kwaad te voorkomen. Er is op dit gebied nog zooveel te doen. Spr. wees op een belangrijk verschil tusscken Johannes en Jacobus. Johannes is de man van bet absolute. Die zijn bree der haat is een doodslager. Jacobus echter is de man van de overgangen. Bij den ar beid die hier verricht moet worden, zai men vooral hebben te letten op Jacobus, op de overgangen, op bet volgen van het eene kwaad uit het andere. De meisjes, waarom het hier gaat, wan kelen ter, doodling zoo gij u onthoudt. Dankend voor den ontvangen .steun, wek te Spr. op tot meerderen steun, om daarna de directrice, Mej. Hommes, en baar helpster te installeeren. JezuS de schare ziende was met innerlijke ontferming be wogen. In die ontferming ligt ook de grond voor bet welslagen van dezen arbeid. Nadat Prof. van Nes -in gebed was voor gegaan, werd vervolgens nog het woord gevoerd door Mej. Hoekstra die en kele oude herinneringen ophaalde en den wensch uitsprak dat God dezen arbeid mocht zegenen; door Dr. Loc her na mens don Kcrkeraad der Ned. Herv. Gem.; door D s. Kou wen hoven namens den Kerkeraad der Geref. Kerk: door Mej. Boes schoten die iu 't bijzonder dank bracht aan de leden van Patrimo nium. en met name aan den boer de Jong die zooveel voor dit Huis deed, waarna tot verdere steun krachtig werd opgewekt, en tenslotte door den lieer Z u i d e m a, Pamens de afgevaardigden van den Chi. Besturenbond, ..Patrimonium" en de afd. van den Chr. Werkmansbond. Medegedeeld werd nog dat op 5 en 6 No- vembeT voor dit werk zal gecollecteerd worden en dat op 7 November een bijeen komst zal worden gehouden om voor dezen arbeid belangstelling to wekken. Terwijl aan de aanwezigen thee werd werd tevens gelegenheid ge-- geven het gebouw te bezichtigen. Het geheel maakt een prettigem indruk. Alles is eenvoudig maar keurig ingericht. Met weinig middelen is veel tot stand ge bracht. Alle aanwezigen waren vol lof over de inrichting van de slaapkamers, de bad kamer enz. Van weelde is geen sprake, maar toch is de gestichtsidee geheel voor komen. Aan het bestuur ouze geluk wenschen met wat bereikt werd. En tot onze lezers de opwekking om dit mooie werk, blijvend te steunen. iiga; i Anti-revol. Kiesvereeniging. Maandagavond hield de A. R. Kiesver eeniging een ledenvergadering in „Amici- tia". In zijn openingswoord, waarin gewezen werd op den ernst der tijden en- onze roe ping, herinnerde de voorzitter de heer Zuidema aan het overlijden van den heer W. Pera, aan wiens nagedahtenis enkele waardeerende woorden weiden gewijd. Herinnerd werd aan wat de heer Pera in het belang van onze beginselen deed, hoe hij steeds geweest is een kloek belij der en vurig strijder. Spr. wekte dé léden op, de nagedachtenis van den beer Pera te eeien door met dezelfde liefde en de zelfde trouw, de A. R. beginselen te be leven en te belijden. Nadab vervolgens de notulen waren ge lezen en de ingekomen stukken behandeld kwam aan de orde de verkiezing van twee bestuursleden. Gekozen werden de heeren Mr. F. H. van der Tas en D. J. Looman, De heer v. d. Tas nam zijne benoeming aan; de heer Looman, die aanvankelijk meende te moeten bodanken, hield haar op aandringen van den Voorzitter in be raad. Hierna werd heb woord gegeven aan Mr. P. E. B ri t-, eere-voorzitter der Kies vereeniging die zich bereid bad verklaard een opwekkend woord te spreken. De beer Briët ving aan met te berinne ren aan de woorden, van onze Koningin uitgesproken bij de 3 Octoberfeesten:: Het is niet noodig zeker te zijn van de overwinning om den strijd te ondernemen en te volharden. Deze woorden van Willem den Zwijger, want van -dien zijn ze aangehaald, kunnen ook als motto dienen voor de A. R. partij in het verleden maar ook voor het heden. Want bij de aanstaande verkiezing is er menschelijker wijze gesproken eerder kans op verlies dan op winst, maar deze woor den zijn voor ons een aansporing om des te moediger en des te volhardender te zijn. Onze geschiedenis is daar om te toonen^ dat in hachelijke omstandigheden heb steeds onze kleine burgers en boeren wa ren, als dragers van bet Calvinisme, die ons land gered hebben. Zoo was het in 1672 en zoo was het ook in den Napo- leontischen tijd. God schonk ons groote mannen als leiders, ©en Willem den Zwij ger, den Koning-stadhouder en later een Groen en Kuyper. Maar hunne groote ta lenten zouden niets gebaat hebben als zij geen leger achter zich hadden. En het is ©en genot de vaderlandsche ge-schiedenis na t© gaan en dan te zien, dat er steeds een kleine groep was, waar bet op aan kwam, die kleine groep, die stille krach ten waren de dragers van heb calvinisme. In tijden van voorspoed konden de libe ralen wel leiding geven, maar in hachelij ke momenten waren het steeds de kleine luiden, die geleid door hun groote voor gangers redding brachten. De Nederlander is steeds min of meer internationaal geweest, vroeger was dit reeds zoo en tegenwoordig bij de zeer ver beterde verkeersmiddelen is dit in nog sterker mate het geval. Hoe groot is niet het aantal Nederlanders, dal heb buiten land bezocht heeft, hoe kennen wij beter dan haast ieder ander onze vreemde talen. Dit komt voort uit ons klein zijn, onze grenzen zijn zoo eng, ons taalgebied is zoo klein. L>at heeft voordeden zeer zeker; was heb niet een Hugo de Groob, die heb eersb ijverde voor heb internabionale recht? Maar heb heeft ook bezwaren, wij neigen er zoo licht toe van den vreemde alleen het goede te zien, vooral de oppervlakkige doet het, men gaat dan internationaal voelen en de vaderlandsliefde vermindert. De vrijzinnige gevoelt minder nationaal, vooral de S. D. A. P.'er denk maar aan zijn lievelingslied „de Internationale". Ook de R. K. voelt door de internationale po sitie van zijn kerk minder naticnaal. Die internationale trek dreigt ons volks leven te vervagen on daarom is heb juist de lioogo taak van ons A. R. ons nationaal type, dat zoo sterk leeft onder de kleine burgers en bij onze boeren hoog te hou den. Wij A. R. zijn <le kern, die het volks karakter aangeven. Daaruit spreekt mis- nchien wel eenige zelfverheffing, doch daar moeten wij niet te veel op zien, maar wel op de hcoge roeping, die wij te vervullen hebben .namelijk de historische taak, die door geen ander is op te nemen; wij moeten doordrongen zijn van het besef dat het voor ons vaderland op het vast houden van onze opvatting op aan komt. Beseffen wij dat goed, dan stappen wij over kleine dingen, over Inaterieele zaken i ABONNEMENTSPRIJS: tl Lefata ea btttta waar ageatts prestlgd zij» Per kwartaal, ffcfio Per week f 0.19 Franco per post per kwartaal. f2.90 heen, want er moet altijd zijn een deel, dat opkomt voor het godsdienstig leven cn voor ons volkskarakter, er moet een kern zijn, die zoo noodig bereid is, zijn leven; te geven voor die hoogere idealen. Niet in de eerste plaats hebben wij te vragen of .wij ons wel behoorlijk kunnen wapenen, of wij geen vrede willen, maar de vraag moet luiden of wij bereid zijn desnoods ons leven te offeren op het altaar van on ze volksvrijheid en van onze geestelijke vrijheid. Bij het debat tusschen van Emb- den en Snijders werd het zwaartepunt verkeerd gelegd, men had behooren te wijzen op de taak, die God op ons volk heeft gelegd. De historie heeft geleerd, dat er altijd is geweest ©en kern, die vast hield aan der Vaad'ren God en voor wie, dab vasthouden een levensbeginsel was. Niet Kuyper heeft do A. R. partij ge- maakt, die partij heeft altijd bestaan, ook al in den 80-jarigen oorlog; Kuyper heeft alleen het nieuwe woord gevonden om de rookende vlaswiek aan te blazen tot een heldere vlam. Vooral tot do jongeren richtte spr. de waarschuwing zich niet te laten overheer- schen door de materieele dingen, want gij, aldus spr., zijt de hoop waarop de toe komst van ons volk is gebouwd. Staatkunde brengt mede het bezien en behandelen van materieele vraagstukken, ja er zijn zelfs tijden, dab de materieele vraagstukken alles overheerschen, als ons volk dreigt weg te zinken in de diepste ellende. De volkswelvaart is ook een der stukken, die de politicus hoog dient te houden. In materieel opzicht is het vraag stuk van het staatscrediet of de stand van den gulden ©en van de eerste orde. Door toevallige omstandigheden is spr. fcin staat geweest in Duitschland achter do schermen te zien; hij zag daar bet land ondergaan, door de inflatie stortten velen in den afgrond der diepste ellende. Het begon langzaam maar later ging het al sneller en sneller. Hij zag daar het gewone leven en dan bleek de inflatie een ramp voor de arbei ders en de kleine burgers en intellectuee- len, Bij het begin der inflatie profiteer den de arbeiders van ©en schijnwelvaart, maar weldra hadden zij ook de lasten te dragen. De jongeren werden aangegegre- pen door een alle zedelijkheidsbesef ver woestende speculatiezucht. En daalt onze gulden dan krijgen wij die zelfde ellende. Eu hoort- men dan heb mopperen hier, dan komt de gedachte op, of heb niet goed voor die mopperaars zou zijn, ook al was het maar even die ellende mede te maken. Ook in andere landen waar de valuta gedaald is moeten maatre gelen genomen worden als hier, maar in veel krasser mate. We smaken reeds iets van dien toestand nu de goudmark, hoo- ger in pariteit staat dan onze gulden. Onze bcgrooting had een tekort van 110 millioen. Niemand wees een behoorlijken weg aan om er uit te komen. Bij heb vlootwet-incident hebben alle partijen de gelegenheid geliad om een uitweg te bie den, maar niemand bleek genegen. En nu komt Colijn met belasting op rijwielen, thee en tabak en bezuiniging op den staatsdienst. En zij, die geen anderen weg weten werpen met steenen naar hem. Co- lijn zal terstond toegeven, dat salariskor ting een zeer onaangename zaak is, voor al ook omdat die niet steeds gelijk werkt, maar ook in het particulier bedrijf zijn de salarissen omlaag gegaan en drukt veelal de werkloosheid.. Komt Colijn nu met een herziening van heb tarief, dan is er spectakel in het link- sche kamp, en maakt men ©en misbaar of we nu protectie invoerên. Men maakt er een verkiezingsleus van en zoo wijst alles er op, dat de verkiezing zal gaan tegen Colijn. Spr. wees op eenige schandelijke spotprenten tegen Colijn, die nu reeds het licht zagen; tegen de verkiezingen zal het veel erger worden. Maar eigenaardig is het, dat nu wc in het moeras zitten, weer een A. R. de lei ding in- handen heeft genomen. Colijn is een kenner van het leven hij is niet een eenzijdig kamergeleerde met ©enzijdigen blik. Zijn kijk op zaken is groot en daar om kunnen wij ons aan hem toevertrou wen. Ons volk is uiteengevallen in organisa ties, dat heeft voordeelen. maar het ge vaar bestaat, dat men te eenzijdig liet landsbelang beziet. In onze dagen vraagt men naar groote mannen, men roept er om in Frankrijk en Duitschland. Maar wij zijn zoo gelukkig, in Colijn van God een waar staatsman gekregen te hebben met een breeden blik; iemand, die niet alleen op het heden kijkt maar ook zijn blik slaat in de toekomst en omdat hij dat doet maatregelen durft nemen, die hard schijnen,, maar ons redden moeten uit de ellende, die anders zeker komt. Kuyper was meer een theoretische geest die onze partij heeft uitgebouwd, maar nu de materieele vraagstukken zich aan ons opdringen, schonk God ons den man. met den practischen blik, die Neerlands welvaart in het oog houdt. Eersb Kuyper een der grootste Neder landers cn nu Colijn oen groot staatsman, maar ook Idenburg dient niet vergeten te worden; hij ia iemand met een diepen Aan hei Zoeklicht j Leiden, 22 October 192*. Het nieuwste politieke snufje is do aL geheel© ontwapening. Enkele jaren geleden waren het nofe slechts enkele warhoofden die de leuze „geen man en geen cent" durfden aan-» heffen. Mr. TroeLstra moest er niets van hebben. De heer Schaper verklaarde met trofa zelf het geweer te zullen grijpen als het noodig was. En de heer Hugenholtz wasrin 1915 vol lof over de groote verdiensten van leger en vloot. De Vrijzinnig-Democraten stonden nog wat verder van de ontwapenaars af. Nog in. 1922 bepleitte Mr. Oud het behoud van de weermacht omdat zijne partij erkende de ideëele en materieele waarde van onz« onafhankelijkheid. Maar dat is nu ineens anders geworden. De Socialisten zijn overstag gegaan en zoeken met hun „geen man en geen cent" de kiezers to lokken, en Prof. van Embden is tot dezelfde conclusie gekomen. Bij sprak daarmede volgens Mr. Maw chant het verlossende woord. Men gaat nu zelfs al zoover in zijn vre- desgezimdheid, d!at men vecht om de eer van d© primeur der weerioosheidspropa- ganda. En al vechtende is men druk in de weer zijn oude plunje op te bergen. Het gerucht wil, dat z© veilig wordt be-i waard. Die plunje moeten de leiders hebben, gezegd kan nog tepas komen. Want zoo ide wind waait, waait nu een-* maak veler politiek jasje. OBSERVATOR. kijk op bet leven, die onzen leider tob grooten steun is. En daarom als wij Colijn volgen, zoo noodig met critiek, maar toch hem trouw blijven, dan zullen wij met Gods hulp ge spaard blijven van het gaan naar den af grond. Wij moeten in Nederland de Gi- deens-bende vormen, die vast blijft staan al vliegen dp stukken er af, dan zal geen blaam ons deeren, maar integendeel aan vuren tot grooter krachtsinspanning, om zooals de Koningin het zeide het erfdeel onzer va^ftren te geven aan onze kinde ren. Het erfdeel der vaadren: Gods Woord; vrijheid van geweten en bet vrije vaderland. En daarom met God voor Colijn en door Colijn voor Nederland en Oranje. De Voorzitter dankte den spreker voor zijn ernstig, en tevens opwekkend woord en verklaarde het op hoogen prijs te stel len, dat de heer Briët niet alleen de ver gadering bijwoonde, maar ook aan de uit- noodiging van het bestuur zonder aarze len had voldaan. Vervolgens werd nog eenige oogenblik ken gesproken over van het Kieskringbe- stuur ingekomen circulaires inzake de propaganda en de candidaatstelling. Te gen de voorstellen inzake de propaganda werd als voor de Vereen, al te kostbaar en niet doeltreffend bezwaar gemaakt. Op de kwestie van de candidaatstelling zal nog nader teruggekomen werden. Do wen- schelijkheid werd uitgesproken om met eer-e lijst voor het geheele land uit te ko men en zoo overal gelegenheid te geven op den heer Colijn te stemmen. Nadat eindelijk do Voorzitter ©en woord van afscheid had gesproken tot den heer Noorlandt die wegens vertrek naar Lisse genoodzaakt was als lid te bedanken, werd de vergadering door den heer Kuy per met danlczeggirg gesloten. „Sursum Corda." Het bestuur van het Gemengd Kood „Sursum Corda" schrijft ons: Bij het herlezen van ons artikeltje over de uitvoering van „Sursum Corda" ontdek ten wij een passage, dio tot misverstand aanleiding zou kunnen geven. We noem den „Villanella- alla Napolitana" ©en dans liedje. Ieder begrijpt natuurlijk, dat hier bij van eigenlijk dansen geen sprako is en dat niets verder buiten onze bedoeling ligt, dan onze Sursum-lcJen of ons toe luisterend publiek op ecno of andere wijze in de danskunst op te leiden. Do zaak zit zoo: Donati. evenals onze Sweelinck ©en leerling van Zarlini, volgde Zarlini op als kapelmeester van do San Marco van Venetië. Hij schreef een. ge kerkelijke werken, daarnaast Madrigalen en eveneens Villanella. Villanella zou men leutige, geestige Madrigalen kunnen noe* men, geschreven in Jt rhythme der volks dansen. Riemaim zegt in zijn Musik-Lexi- con: .der Name für das tanzmaszigo Ito- lienischo Cherlied mit naiv heiterer Ten- denz zum Unterscheid von dom feineren Madrigal." „Villanella" in dus een naam. die een bepaald rhythmisoh en melodisch genre der vele liedersoorten typeert. Evenzoo weinig als men cr aan denkt^ zich bij, een Symphonic van Beethoven of Brahms tot dansen gereed te maken, of het publiek daartoe uit te noodigen, ter wijl toch de symphonic haar oorsprong té danken heeft aan eigenlijke dansmuziek^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1924 | | pagina 1