Dagblad voor Leiden en
Omstreken.
OÜRANT
iDVERTENTiE-PRUb
Gewone adverter.liSn peï regel 22% «ent.;
Ingezonden MededeeLLn^ >n, dubbd Cariet
Bij contract, belangrijke reductie, -•
JC1 elne adver10nti6n t-.bij vooruitbeU*
ling van ten hoogete woorden/ worden
dacelijks geplaatst o-d $0 «sxifc.
5de JAARGANG. - WOENSDAG 22 OCTOBER
Bureau-: Hooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 -
1924 - No. 1343
Postrekening 58936
pit nummer bestaat wit twee
bladen.
Een Christelijke Regeering.
p.^vn H. v_
1 Bij de beoordeeling van een ChrLsteliijk
Kabinet als thans in ons land aan bet he
iwind is, mag de eiscb worden gesteld,
dat de billijkheid wordt betracht, terwijl
tegen verwarring moet worden gewaakt.
Geen oogen'blik mag uit bet oog worden
Verloren, dat wij niet hebben een anti
revolutionair Kabinet, steunende Op een
'Anti-Revolutionaire meerderheid, maar
een gemengd Kabinet, waarin naast
C h r i s telij k-H is t o r isc\i o en Roomsck-Ka-
tholieke ook Anti-Revolutionaire minis
ters zitting hebben.
Daaruit volgt dat de Christelijk-Histori-
schen niet zonder meer bun program kun
nen uitvoeren, en dat de Roomsch Katho
lieken anders zullen moeten optreden dan
wanneer ze een meerderheid achter ziek
hadden.
Maar daaruit volgt tevens dat ook de
Anti-Revolutionairen niet hunne wenschen
en idealen in vervulling kunnen brengen.
Zulk een gemengd Kabinet zal dus altijd
dat ka.n niet uitblijven in meerdere
-kringen een gevoel vam onvoldaanheid ge
ven.
Met dit te constateeren is echter de be-
teekenis van een Christelijke Regeering
niet voldoende aangegeven.
Wie bill'jk is, zal moeten en ook willen;
rekenen, niet met wat tot stand kwam al
leen. maar ook met wat werd nagelaten of
voorkomen.
Wanneer, om islechts een enkel voor
beeld te noemen, in 1918 de Anti-Revolu
tionairen door medewerking te weigeren,
de vorming van een rechtsch Kabinet on
mogelijk hadden gemaakt, dan zouden we
waarschijnlijk bobben gekregen 'n linkscb
Kabinet onder Socialist'jBche leiding on
zou naar den mensch gesproken, de revo
lutie hier een feit zijn geworden.
Wanneer in 1922 de rechtische par bijen
of een dier paTtijen halsstarrig kad'den
geweigerd een Kabinet als toen werd ge
vormd te steunen, dan zou gezien het op
treden van mannen als Dresisolhuyis e.a.
van ingrijpende bezuiniging geen sprake
izijn geweest en een financieele debacle on
afwendbaar.
Deze voorbeelden zouden met vele ande
re zijn te vermeerderen
Het bezit van een Christelijke Regeering
mag dus in het algemeen als een oorzaak
van blijdschap en dankbaarheid worden
aangemerkt.
Terecht schreef de Standaard dan
ook, dat beschaamd zouden uitkomen, wie
thans in hunne oppervlakkigheid meenen,
'dat onder een linksoh Kabinet meer met
onze beginselen zou worden
Hieruit voilgt echter niet, dat wij tegen
'sommige regeeringsdaden niet zeer ernsti
ge bezwaren zouden hebben.
Wij denken speciaal hierbij aan het
optreden van Minister van Swaay, die
door zijn antwoord aan Ds. Kersten in
zake het rijden van treinen op Zondag,
ahen die de Zondagsheiliging op pri'nci-
pioele gronden voorstaan een slag in het
aangezicht gaf.
Een socialistisch of communistisch mi
nister had het niet erger kunnen maken.
Daartegen moet worden geprotesteerd.
Hier is spreken plicht.
Natuurlijk mag wat deze Minister deed
niet zonder meer geschreven worden op
rekening van het. geheel© Kabinet.
Inzooverre heeft de Standaard ge
lijk als z;j opmerkt:
„Wij achten het gewensclit, dat AntiTe-
Tolutionairen en Chr.-Historrschen bij
den Minister, over wien thans geklaagd
wordt, hun invloed aanwenden, om hem
voor een andere gedragslijn te winnen.
Maar wij keuren het af, dat in dit verband,
aanstonds weer van een Christelijke re
geer in g gesproken wordt, alsof alle Minis
ters hoofd voor hoofd voor zulk een maat
regel aansprakelijk gijn.
Dat is ongeoorloofd. Dat doet bij wie niet
feenoeg doordenken de gedachte rijzen, dat
•ook do antirevolutionaire Ministers deze
gedraging der spoorwegmaatschappijen
goedkeuren.
Zoo verflauwt in eigen gelederen de
geestdrift. Zoo wordt onbedoeld bij meer-
idoren een zekere matheid' gekweekt.
Zoo bevordert men ongewild de pogingen
van ben, die onze antirevolutionaire kie
zers willen doen overgaan lot hun partij."
Onbillijke critiek moet achterwege blij
ven. Voorzichtigheid is hier geboden.
En ook kan, zooals door o.ns hoofdor-
gaai; verder betoog't, rekening worden ge
houden met de persoonlijke opvattingen
van den Minister.
Maar dat verandert toch' niets aan het
feit. dat spreken, ook in het publiek,
dat profesteeren plichtmatig kan zijn.
r En wij gelooven geen oogeniblik, dat
daardoor onze partij, en daarin de rechte
teohe meerderheid zal worden geschaad.
Tegen het steunen, zooveel mogelijk van
een gemengd ïechtsch Kabinet kan geen
"ernstig bezwaar worden gemaakt.
En wij kunnen' niet Vergen dat b.v. een
^Katholiek een Zondagswet in specifiek
Antd-Revolutionairen geest zal ontworpen
of steunen.
Maar wel mag worden geëischt, dat een
Minister zich onthouden zal van bet ne
men van maatregelen, die rechtdraads in-
druischen "tegen de A. R. beginselen.
Zulk een Minister moet ^an het ver-;
stand worden gebracht dat van samenwerk
king geen sprake meer kan zijn.
Dat verzwakt niet onze positie, maar
bet versterkt ze.
Zoowel naar binnen als naar builen.
STADSNIEUWS.
Christelijke Vereeniging „Jeugdhulp
In tegenwoordigheid van tal van genoo-
digden werd gisteren het Doorgangshuis
van bovengenoemde vereeniging geopend.
Prof. van Nes die op verzoek van
het bestuur de leiding op zich bad geno
men, begon met alle aanwezigen hartelijk
welkom te heeten. Hier zijn, aldus Spr.,
personen van verschillende Kerken. Dat
spelt al iets goeds. Ook zijn er personen
uit verschillende maatschappelijke krin
gen en zelfs is er een inspecteur van po
litie die in dit werk bijzonder belang stelt,
wat ook een bemoedigend verschijnsel is.
Spr. heeft geen ziltiug in bet bestuur,
is dus niet met alle bijzonderheden op de
•hoogte, maar bij heeft wel begrepen dat
we hier iets nieuws hebben dat-de plaats
van het oude gaat inuemen en dat eigen
lijk beter is.
Het oude, dat was het Doorgangshuis
dat uitging van een vereeniging die op 9
October 1883 werd opgericht onder het be
stuur van Ds. Segers en de heeren Bergs-
ma en Bommer. Deze heeren besloten een
huis te koop en aan de Pieterskerkgracht
dat tot Doorgangshuis werd ingericht en
waarvan naar Spr. meent Mej. Dommisse
de eerste directrice was. Zij werd opge
volgd door Mej. Hoekstra die zich 17 ja
ren aan dit moeilijke werk heeft gegeven
en wier lof telkens weer in de notulen ge
zongen wordt, In dit Doorgangshuis was
plaats voor 15 meisjes. Het bleek echter
lang niet altijd gemakkelijk de meisjes
daar te krijgen, vooral niet toen de Zede
lijkheids wetten tot stand kwamen, en de
vaders tot geldelijke uitkeexinjg verplicht
konden worden.
D's. Segers die iin 1907 overleed, werd
als voorzitter opgevolgd door Ds Briët.
Het werd toen echter steeds moeilijker het
huis in stand te houden, volgens de notu
len mede, omdat de zedelijkheid achteruit
ging en de zond© der ontucht als minder
ernstig werd beschouwd.
In 1911 trad Mej. Wildeboer als direc
trice op, maar reeds het volgend, jaar werd
tot opheffing besloten en het buis ver
kocht De Vereeniging bleef echter bestaan;
begin van dit jaar bedroeg bet aantal con
tribuanten nog 24 en het bedrag der con
tribution ruim f GO.
Het werk stond stil, maar toch waren
er telkens meisjes die hulp noodig hadden.
Vandaar dat de Vrouwenbond tot verlioo-
ging van het zedelijk bewustzijn besloot
het werk weer aan te pakken. Echter niet
op dezelfde wijze. En zoo is gesticht de
Vereeniging voor Chr. Jeugdhulp die in
de eerste plaats wil helpen minderjarige
meisjes die een andere omgeving noodig
hebben en voorts ook, zoo mogelijk, onge
huwde moeders.
Het hoofddoel es echter verwaarloosde
meisjes, die dreiigen den verkeerden weg
op te gaan te helpen en erger kwaad te
voorkomen.
Er is op dit gebied nog zooveel te doen.
Spr. wees op een belangrijk verschil
tusscken Johannes en Jacobus. Johannes
is de man van bet absolute. Die zijn bree
der haat is een doodslager. Jacobus echter
is de man van de overgangen. Bij den ar
beid die hier verricht moet worden, zai
men vooral hebben te letten op Jacobus, op
de overgangen, op bet volgen van het eene
kwaad uit het andere.
De meisjes, waarom het hier gaat, wan
kelen ter, doodling zoo gij u onthoudt.
Dankend voor den ontvangen .steun, wek
te Spr. op tot meerderen steun, om daarna
de directrice, Mej. Hommes, en baar
helpster te installeeren. JezuS de schare
ziende was met innerlijke ontferming be
wogen. In die ontferming ligt ook de grond
voor bet welslagen van dezen arbeid.
Nadat Prof. van Nes -in gebed was voor
gegaan, werd vervolgens nog het woord
gevoerd door Mej. Hoekstra die en
kele oude herinneringen ophaalde en den
wensch uitsprak dat God dezen arbeid
mocht zegenen; door Dr. Loc her na
mens don Kcrkeraad der Ned. Herv. Gem.;
door D s. Kou wen hoven namens den
Kerkeraad der Geref. Kerk: door Mej.
Boes schoten die iu 't bijzonder
dank bracht aan de leden van Patrimo
nium. en met name aan den boer de Jong
die zooveel voor dit Huis deed, waarna
tot verdere steun krachtig werd opgewekt,
en tenslotte door den lieer Z u i d e m a,
Pamens de afgevaardigden van den Chi.
Besturenbond, ..Patrimonium" en de afd.
van den Chr. Werkmansbond.
Medegedeeld werd nog dat op 5 en 6 No-
vembeT voor dit werk zal gecollecteerd
worden en dat op 7 November een bijeen
komst zal worden gehouden om voor dezen
arbeid belangstelling to wekken.
Terwijl aan de aanwezigen thee werd
werd tevens gelegenheid ge--
geven het gebouw te bezichtigen.
Het geheel maakt een prettigem indruk.
Alles is eenvoudig maar keurig ingericht.
Met weinig middelen is veel tot stand ge
bracht. Alle aanwezigen waren vol lof over
de inrichting van de slaapkamers, de bad
kamer enz. Van weelde is geen sprake,
maar toch is de gestichtsidee geheel voor
komen.
Aan het bestuur ouze geluk wenschen met
wat bereikt werd. En tot onze lezers de
opwekking om dit mooie werk, blijvend te
steunen. iiga; i
Anti-revol. Kiesvereeniging.
Maandagavond hield de A. R. Kiesver
eeniging een ledenvergadering in „Amici-
tia".
In zijn openingswoord, waarin gewezen
werd op den ernst der tijden en- onze roe
ping, herinnerde de voorzitter de heer
Zuidema aan het overlijden van den heer
W. Pera, aan wiens nagedahtenis enkele
waardeerende woorden weiden gewijd.
Herinnerd werd aan wat de heer Pera
in het belang van onze beginselen deed,
hoe hij steeds geweest is een kloek belij
der en vurig strijder. Spr. wekte dé léden
op, de nagedachtenis van den beer Pera
te eeien door met dezelfde liefde en de
zelfde trouw, de A. R. beginselen te be
leven en te belijden.
Nadab vervolgens de notulen waren ge
lezen en de ingekomen stukken behandeld
kwam aan de orde de verkiezing van twee
bestuursleden. Gekozen werden de heeren
Mr. F. H. van der Tas en D. J. Looman,
De heer v. d. Tas nam zijne benoeming
aan; de heer Looman, die aanvankelijk
meende te moeten bodanken, hield haar
op aandringen van den Voorzitter in be
raad.
Hierna werd heb woord gegeven aan
Mr. P. E. B ri t-, eere-voorzitter der Kies
vereeniging die zich bereid bad verklaard
een opwekkend woord te spreken.
De beer Briët ving aan met te berinne
ren aan de woorden, van onze Koningin
uitgesproken bij de 3 Octoberfeesten::
Het is niet noodig zeker te zijn van de
overwinning om den strijd te ondernemen
en te volharden.
Deze woorden van Willem den Zwijger,
want van -dien zijn ze aangehaald, kunnen
ook als motto dienen voor de A. R. partij
in het verleden maar ook voor het heden.
Want bij de aanstaande verkiezing is er
menschelijker wijze gesproken eerder kans
op verlies dan op winst, maar deze woor
den zijn voor ons een aansporing om des
te moediger en des te volhardender te
zijn.
Onze geschiedenis is daar om te toonen^
dat in hachelijke omstandigheden heb
steeds onze kleine burgers en boeren wa
ren, als dragers van bet Calvinisme,
die ons land gered hebben. Zoo was het
in 1672 en zoo was het ook in den Napo-
leontischen tijd. God schonk ons groote
mannen als leiders, ©en Willem den Zwij
ger, den Koning-stadhouder en later een
Groen en Kuyper. Maar hunne groote ta
lenten zouden niets gebaat hebben als zij
geen leger achter zich hadden. En het is
©en genot de vaderlandsche ge-schiedenis
na t© gaan en dan te zien, dat er steeds
een kleine groep was, waar bet op aan
kwam, die kleine groep, die stille krach
ten waren de dragers van heb calvinisme.
In tijden van voorspoed konden de libe
ralen wel leiding geven, maar in hachelij
ke momenten waren het steeds de kleine
luiden, die geleid door hun groote voor
gangers redding brachten.
De Nederlander is steeds min of meer
internationaal geweest, vroeger was dit
reeds zoo en tegenwoordig bij de zeer ver
beterde verkeersmiddelen is dit in nog
sterker mate het geval. Hoe groot is niet
het aantal Nederlanders, dal heb buiten
land bezocht heeft, hoe kennen wij beter
dan haast ieder ander onze vreemde talen.
Dit komt voort uit ons klein zijn, onze
grenzen zijn zoo eng, ons taalgebied is
zoo klein.
L>at heeft voordeden zeer zeker; was
heb niet een Hugo de Groob, die heb eersb
ijverde voor heb internabionale recht?
Maar heb heeft ook bezwaren, wij neigen
er zoo licht toe van den vreemde alleen
het goede te zien, vooral de oppervlakkige
doet het, men gaat dan internationaal
voelen en de vaderlandsliefde vermindert.
De vrijzinnige gevoelt minder nationaal,
vooral de S. D. A. P.'er denk maar aan
zijn lievelingslied „de Internationale". Ook
de R. K. voelt door de internationale po
sitie van zijn kerk minder naticnaal.
Die internationale trek dreigt ons volks
leven te vervagen on daarom is heb juist
de lioogo taak van ons A. R. ons nationaal
type, dat zoo sterk leeft onder de kleine
burgers en bij onze boeren hoog te hou
den. Wij A. R. zijn <le kern, die het volks
karakter aangeven. Daaruit spreekt mis-
nchien wel eenige zelfverheffing, doch
daar moeten wij niet te veel op zien,
maar wel op de hcoge roeping, die wij te
vervullen hebben .namelijk de historische
taak, die door geen ander is op te nemen;
wij moeten doordrongen zijn van het besef
dat het voor ons vaderland op het vast
houden van onze opvatting op aan komt.
Beseffen wij dat goed, dan stappen wij
over kleine dingen, over Inaterieele zaken i
ABONNEMENTSPRIJS:
tl Lefata ea btttta
waar ageatts prestlgd zij»
Per kwartaal, ffcfio
Per week f 0.19
Franco per post per kwartaal. f2.90
heen, want er moet altijd zijn een deel,
dat opkomt voor het godsdienstig leven cn
voor ons volkskarakter, er moet een kern
zijn, die zoo noodig bereid is, zijn leven;
te geven voor die hoogere idealen. Niet in
de eerste plaats hebben wij te vragen of
.wij ons wel behoorlijk kunnen wapenen,
of wij geen vrede willen, maar de vraag
moet luiden of wij bereid zijn desnoods
ons leven te offeren op het altaar van on
ze volksvrijheid en van onze geestelijke
vrijheid. Bij het debat tusschen van Emb-
den en Snijders werd het zwaartepunt
verkeerd gelegd, men had behooren te
wijzen op de taak, die God op ons volk
heeft gelegd. De historie heeft geleerd,
dat er altijd is geweest ©en kern, die vast
hield aan der Vaad'ren God en voor wie,
dab vasthouden een levensbeginsel was.
Niet Kuyper heeft do A. R. partij ge-
maakt, die partij heeft altijd bestaan, ook
al in den 80-jarigen oorlog; Kuyper heeft
alleen het nieuwe woord gevonden om de
rookende vlaswiek aan te blazen tot een
heldere vlam.
Vooral tot do jongeren richtte spr. de
waarschuwing zich niet te laten overheer-
schen door de materieele dingen, want gij,
aldus spr., zijt de hoop waarop de toe
komst van ons volk is gebouwd.
Staatkunde brengt mede het bezien en
behandelen van materieele vraagstukken,
ja er zijn zelfs tijden, dab de materieele
vraagstukken alles overheerschen, als ons
volk dreigt weg te zinken in de diepste
ellende. De volkswelvaart is ook een der
stukken, die de politicus hoog dient te
houden. In materieel opzicht is het vraag
stuk van het staatscrediet of de stand van
den gulden ©en van de eerste orde.
Door toevallige omstandigheden is spr.
fcin staat geweest in Duitschland achter do
schermen te zien; hij zag daar bet land
ondergaan, door de inflatie stortten velen
in den afgrond der diepste ellende. Het
begon langzaam maar later ging het al
sneller en sneller.
Hij zag daar het gewone leven en dan
bleek de inflatie een ramp voor de arbei
ders en de kleine burgers en intellectuee-
len, Bij het begin der inflatie profiteer
den de arbeiders van ©en schijnwelvaart,
maar weldra hadden zij ook de lasten te
dragen. De jongeren werden aangegegre-
pen door een alle zedelijkheidsbesef ver
woestende speculatiezucht.
En daalt onze gulden dan krijgen wij
die zelfde ellende. Eu hoort- men dan heb
mopperen hier, dan komt de gedachte op,
of heb niet goed voor die mopperaars zou
zijn, ook al was het maar even die ellende
mede te maken. Ook in andere landen
waar de valuta gedaald is moeten maatre
gelen genomen worden als hier, maar in
veel krasser mate. We smaken reeds iets
van dien toestand nu de goudmark, hoo-
ger in pariteit staat dan onze gulden.
Onze bcgrooting had een tekort van 110
millioen. Niemand wees een behoorlijken
weg aan om er uit te komen. Bij heb
vlootwet-incident hebben alle partijen de
gelegenheid geliad om een uitweg te bie
den, maar niemand bleek genegen. En nu
komt Colijn met belasting op rijwielen,
thee en tabak en bezuiniging op den
staatsdienst. En zij, die geen anderen weg
weten werpen met steenen naar hem. Co-
lijn zal terstond toegeven, dat salariskor
ting een zeer onaangename zaak is, voor
al ook omdat die niet steeds gelijk werkt,
maar ook in het particulier bedrijf zijn
de salarissen omlaag gegaan en drukt
veelal de werkloosheid..
Komt Colijn nu met een herziening van
heb tarief, dan is er spectakel in het link-
sche kamp, en maakt men ©en misbaar of
we nu protectie invoerên. Men maakt er
een verkiezingsleus van en zoo wijst alles
er op, dat de verkiezing zal gaan tegen
Colijn. Spr. wees op eenige schandelijke
spotprenten tegen Colijn, die nu reeds het
licht zagen; tegen de verkiezingen zal het
veel erger worden.
Maar eigenaardig is het, dat nu wc in
het moeras zitten, weer een A. R. de lei
ding in- handen heeft genomen. Colijn is
een kenner van het leven hij is niet een
eenzijdig kamergeleerde met ©enzijdigen
blik. Zijn kijk op zaken is groot en daar
om kunnen wij ons aan hem toevertrou
wen.
Ons volk is uiteengevallen in organisa
ties, dat heeft voordeelen. maar het ge
vaar bestaat, dat men te eenzijdig liet
landsbelang beziet. In onze dagen vraagt
men naar groote mannen, men roept er
om in Frankrijk en Duitschland. Maar wij
zijn zoo gelukkig, in Colijn van God een
waar staatsman gekregen te hebben met
een breeden blik; iemand, die niet alleen
op het heden kijkt maar ook zijn blik
slaat in de toekomst en omdat hij dat
doet maatregelen durft nemen, die hard
schijnen,, maar ons redden moeten uit de
ellende, die anders zeker komt.
Kuyper was meer een theoretische geest
die onze partij heeft uitgebouwd, maar nu
de materieele vraagstukken zich aan ons
opdringen, schonk God ons den man.
met den practischen blik, die Neerlands
welvaart in het oog houdt.
Eersb Kuyper een der grootste Neder
landers cn nu Colijn oen groot staatsman,
maar ook Idenburg dient niet vergeten te
worden; hij ia iemand met een diepen
Aan hei Zoeklicht j
Leiden, 22 October 192*.
Het nieuwste politieke snufje is do aL
geheel© ontwapening.
Enkele jaren geleden waren het nofe
slechts enkele warhoofden die de leuze
„geen man en geen cent" durfden aan-»
heffen.
Mr. TroeLstra moest er niets van hebben.
De heer Schaper verklaarde met trofa
zelf het geweer te zullen grijpen als het
noodig was.
En de heer Hugenholtz wasrin 1915 vol
lof over de groote verdiensten van leger
en vloot.
De Vrijzinnig-Democraten stonden nog
wat verder van de ontwapenaars af. Nog
in. 1922 bepleitte Mr. Oud het behoud van
de weermacht omdat zijne partij erkende
de ideëele en materieele waarde van onz«
onafhankelijkheid.
Maar dat is nu ineens anders geworden.
De Socialisten zijn overstag gegaan en
zoeken met hun „geen man en geen cent"
de kiezers to lokken, en Prof. van Embden
is tot dezelfde conclusie gekomen.
Bij sprak daarmede volgens Mr. Maw
chant het verlossende woord.
Men gaat nu zelfs al zoover in zijn vre-
desgezimdheid, d!at men vecht om de eer
van d© primeur der weerioosheidspropa-
ganda.
En al vechtende is men druk in de weer
zijn oude plunje op te bergen.
Het gerucht wil, dat z© veilig wordt be-i
waard.
Die plunje moeten de leiders hebben,
gezegd kan nog tepas komen.
Want zoo ide wind waait, waait nu een-*
maak veler politiek jasje.
OBSERVATOR.
kijk op bet leven, die onzen leider tob
grooten steun is.
En daarom als wij Colijn volgen, zoo
noodig met critiek, maar toch hem trouw
blijven, dan zullen wij met Gods hulp ge
spaard blijven van het gaan naar den af
grond. Wij moeten in Nederland de Gi-
deens-bende vormen, die vast blijft staan
al vliegen dp stukken er af, dan zal geen
blaam ons deeren, maar integendeel aan
vuren tot grooter krachtsinspanning, om
zooals de Koningin het zeide het erfdeel
onzer va^ftren te geven aan onze kinde
ren. Het erfdeel der vaadren: Gods
Woord; vrijheid van geweten en bet vrije
vaderland.
En daarom met God voor Colijn en door
Colijn voor Nederland en Oranje.
De Voorzitter dankte den spreker voor
zijn ernstig, en tevens opwekkend woord
en verklaarde het op hoogen prijs te stel
len, dat de heer Briët niet alleen de ver
gadering bijwoonde, maar ook aan de uit-
noodiging van het bestuur zonder aarze
len had voldaan.
Vervolgens werd nog eenige oogenblik
ken gesproken over van het Kieskringbe-
stuur ingekomen circulaires inzake de
propaganda en de candidaatstelling. Te
gen de voorstellen inzake de propaganda
werd als voor de Vereen, al te kostbaar
en niet doeltreffend bezwaar gemaakt. Op
de kwestie van de candidaatstelling zal
nog nader teruggekomen werden. Do wen-
schelijkheid werd uitgesproken om met
eer-e lijst voor het geheele land uit te ko
men en zoo overal gelegenheid te geven
op den heer Colijn te stemmen.
Nadat eindelijk do Voorzitter ©en woord
van afscheid had gesproken tot den heer
Noorlandt die wegens vertrek naar Lisse
genoodzaakt was als lid te bedanken,
werd de vergadering door den heer Kuy
per met danlczeggirg gesloten.
„Sursum Corda."
Het bestuur van het Gemengd Kood
„Sursum Corda" schrijft ons:
Bij het herlezen van ons artikeltje over
de uitvoering van „Sursum Corda" ontdek
ten wij een passage, dio tot misverstand
aanleiding zou kunnen geven. We noem
den „Villanella- alla Napolitana" ©en dans
liedje. Ieder begrijpt natuurlijk, dat hier
bij van eigenlijk dansen geen sprako is
en dat niets verder buiten onze bedoeling
ligt, dan onze Sursum-lcJen of ons toe
luisterend publiek op ecno of andere wijze
in de danskunst op te leiden.
Do zaak zit zoo: Donati. evenals onze
Sweelinck ©en leerling van Zarlini, volgde
Zarlini op als kapelmeester van do San
Marco van Venetië. Hij schreef een. ge
kerkelijke werken, daarnaast Madrigalen
en eveneens Villanella. Villanella zou men
leutige, geestige Madrigalen kunnen noe*
men, geschreven in Jt rhythme der volks
dansen. Riemaim zegt in zijn Musik-Lexi-
con: .der Name für das tanzmaszigo Ito-
lienischo Cherlied mit naiv heiterer Ten-
denz zum Unterscheid von dom feineren
Madrigal."
„Villanella" in dus een naam. die een
bepaald rhythmisoh en melodisch genre
der vele liedersoorten typeert.
Evenzoo weinig als men cr aan denkt^
zich bij, een Symphonic van Beethoven of
Brahms tot dansen gereed te maken, of
het publiek daartoe uit te noodigen, ter
wijl toch de symphonic haar oorsprong té
danken heeft aan eigenlijke dansmuziek^