A. WAALS Moderne Mantels in Veiour de Eaine vanaf f 18.75, f24.75, f29.75, f32.75 snz. Elegante Mantels met nieuwste hontgarneeringen vanaf 119.75, f 26.75,^34.75 enz. Feilerinemanfeis in moderne gel-uitte stoffen en Veiour de laine vanaf f 18.75, f22.75 enz. Kindermanleis vanaf f2.75, f3.75, f450 enz. in Laken en Veiour de laine vanaf f 6.75, f9.75 enz. 21280 HAAÜL.STRAAT «4 LEIDEN. §302= W®3 fflan hef einde der Week De Dui'tschers hebben de "wereld weer tens verbaasd, en haar laten zien. dat al ikunnen zij op het oorlogsveld geen lauwe ren meer behalen, hun techniek nog wel baar triomphen kan vaero-n. We doelen daarmee op den tocht van den Zeppelin Z R III die Zondagmorgen 6 uur 35 uit Friedrichshafen vertrok en (Woensdagmiddag 3 uur 11 te Lakehurst landde. In 79 uur 23 minuten werd de overtocht ïiaafr Amerika volbracht. Het is begrijpelijk, dat mem te Berlijn In de wolken was over dit resultaat. Een Duitscher heeft graag iets om z'ch tip te verheffen, en hier ging bet inder daad om een praestatie, waar men trolsch lor mag zijn. Doch ook in Amerika was de geestdrift i geweldig. Amerika is zelve het land der onbegrensde mogelijkheden en men heeft 'daar respect voor alles, wat grootsch is en jgeweldig, dus ook voor dezen Zeppelin, die 'n breedte-doorsnee heeft van bijna 28 ien een lengte van 200 meter, welk# gasin- -houd 70 000 M3, bedraagt en die de groot- ete reis heeft volbracht, tot dnsver ooit .«door een luehtischiip afgelegd. J i Baat ons hopen, dat een dergelijk succes took is weggelegd voor onze koene Holland- eche vliegeniers, drie den vliegtocht naar Indië ondernomen hebben, doch inu hij Philippopel wachten op herstel hun ner machine. Gelukkig .zal het volgens de jongste (berichten niet nood'g zijn, de uitvoe ring vain dit grootsohe plan „tot nader order" uit te stellen, doch zal waarschijn lijk Hnncn een maand de tocht kunnen jworden voortgezet. Het zon een sohoone bekroning zijn van den moed en de volharding van hen. die tot deze zaak het initiatief genomen heb ben. Zoo heeft dan de afgeloopen week wat ïicb in de lucht heeft afgespeeld, een groot deel van de aandacht der menschen in be ds g genomen. Toch is er ook op den beganen grond "wel het een en ander gebeurd, dat de moeite /van 't vermelden waard is. Het is b.v. den opstandige®. Arabiiscben stam der W a h a b i's gelukt de heilage stad Mekka binnen te rukken. En Spanje beeft noig steeds de handen vo-1 met M a- r o k k o, te meer nu de bekende Mooren leider Rai'joel i de wapens weer tegen de Spanjaarden opgenomen heeft. Het gaat nu, naar het sohijnt, er op of er onder. Spanje heeft al zijn krachten ingespan nen voor den beslissenden kamp. Het heeft zijn troepen gemobiliseerd en zal de za ken nu eens zoo krachtig mogelijk aan pakken. En loopt 't dan nog tegen, dan lijkt ons ■de veronderstelling niet gewaagd, dat er een belangrijke omkeer in de verhoudingen aldaar zal komen. Misschien zal Marokko dan ontruimd worden, de dagen van het directoire zijn voorzeker geteld en wellicht ook de dagen ;van het koninkrijk. Wamt de toestanden in dit land zijn zoo corrupt, dat er slechts weinig behoeft te gebeuren, en het geheele vermolmde ge bouw stort als een kaartenhuis ineen. Zoo 73 althans de indruk dien wij van uit de verte krijgen van de toestan den daar, en deze Indruk wordt bevestigd door het oordeel van een hoogstaand Spanjaard als den schrijver Ibanez, Üie zich in gelijken geest uitliet. Vergissen wij ons niet, dan zal in de komende maanden meer dan ooit de aan dacht naar Europa's Zuidwesthoek ge licht worden. k DE HETHIETEN. r ii. ,irn In de jaren 1906 en '07 gelukte het aan 'de scherpzinnigheid en de volharding van (Prof. Hugo Winckler do hoofdstad van dit machtige rijk der Hetbieten te ontdekken. Deze lag in heb Oostelijk deel van Klein- [Azië, in de de<n Bijbellezer welbekende landstreek van Galatdë, in de groote bocht, die d«fer door de rivier dè Halys gevormd wordt. Nu ligt daar, aan den ingang eener berg Angte, een onbeduidend dorpjeB o g h a z Keui, d.w.z. dorp van den bergpas. Voor drie k vierduizend jaar verhief zich daar de hoofdstad van het wereldrijk der He- Ihieten. Die stad droeg denzelfden naam als het geheele land, en ook als de god van het land: Chatti (de naam «Hethieten" in bun eigien taaL) De ruïnen dier stad bevatten am. den Koningsburcht, alsmede een reusachtig grooten tempel, voorts geweldige beeld houwwerken en in de rotsen gebeitelde re- liefs, voorstellende een kroningsplechtig heid. Laat in den herfst van 1905 ondernam (Hugo Winckler, begeleid door zijn vriend Macridy Bey, bestuurslid van het Museum te Constantinopel, voor het eerst een reis Haar deze bouwvallen. Slechts vier dagen ionden zij zich hier ophouden. Doch de uitkomst was verrassend; de spijkerschrift tafeltjes lagen voor het grijpen en werden door de bevolking aan de reizigers ge bracht Mien bracht in Duitschland geld bijeen .Voor een expeditie en bet volgend jaar werd onder leiding van de beide genoemde heeren met de opgravingen begonnen. Heb archief van de koningen der He thieten we-rd blootgelegd en daar, als mede in de bouwvallen van den hoofdtem pel en ook op andere plaatsen, werden duizenden kleitafeltjes met spijkerschrift gevonden. Een moeilijkheid was, dat volgens de Turksche web oudheden, op Turkschen bodem gevonden,, nergens anders dan in 'Konstantinopel mogen worden afgeleverd. Do inscripties werdien dus in kisten ver pakt en naar het Ottomaanscho Museum MIJNHART'S Zenuw-Tabletten 75 ct. Laxeer-Tabletten 60 ct- Hoofdpijn-Tabletten60 ct. 21242 Bij Apothekers en Drogisten in Konstantinopel opgezonden; dit staat evenwel de uitgave in den weg. Gelukkig had Prof. Winckler nog den tijd gevonden, te Boghaz-Keui een aantal der best geconserveerde tafeltjes te co- piëeren. De vondst te Boghaz-Keui vertoont een verrassende overeenkomst met die te E1- Amarna. Prof. Winckler zegt daarvan zelf: „Waren de eerste fragmenten niet in mijn tegenwoordigheid van den grond opgeraapt, dan zou ik iedereen hebben uit gelachen, die beweerde, zulke teksten in het binnenland van Klein-Azië te hebben gevonden. Veel eerder zou ik ze voor ver dwaalde stukken uit de El-Amarna- vondst gehouden hebben." Daarom eerst iets over deze laatste vondst. Tegen het einde van 1887 vonden Egyp tische boeren te El-Amarna, in Midden- Egypte, op de plaats der hoofdstad van Farao Amenhotep IV een verzameling spi j ker s chr if tta felt j e s Het Louvre te Parijs weigerde den aan koop daarvan: men was van meendng, dat spijkerschrifttafeltjes. in Egypte gevon den, onmogelijk echt konden zijn. Zij wer den dan ook als waardeloos rondgevent, gedeeltelijk ook stukgeslagen. Na een lan ge lijdensweg vond een gedeelte dezer tafeltjes een plaats in het Britsch Museum een ander (verreweg het grootste) deel in heb Berlijnsche Museum en wordt daar als een kostbare schat bewaard. Deze oorkonden dateeren uit de 14e eeuw en waren een deel van de Staatsar chieven der Farao's. Zij bevatten de correspondentie van de zen met de bevriende koningen van. Baby- lonië, Assyrië. der Hethieten en van Cy prus, voorts ook brieven van de onder Egyptisch gezag Btaande vorsten in Syrië en Palestina, die hulp vroegen tegen in dringers in bun land; waarschijnlijk wor den daarmee de Israëlieten bedoeld, die bezit namen van het beloofde land. Het eigenaardige is, dat hier in Egypte documenten gevonden worden, niet ge schreven in hieroglyphen in de Egypti sche, doch in spijkerschrift en in de Baby lonische taal. Daardoor werd voorgoed een eind ge maakt aan de legende ,alsof in den tijd, waarover het hier gaat, de volken ieder op zichzelf leefden en slechts met elkaar in aanraking kwamen om oorlog te voe ren. Integendeel, er bleek toen een algemee- ne cultuur te zijn. die heerschte van den Nijl tot den Euphraat, met een diploma tieke taal: het Babylonisch. En in deze cultuur was, naar uit de op gravingen t© Boghaz-Keui bleek, ook het rijk der Hethieten^ dat in Klein-Azië zijn centrum had, begrepen. De Boghaz-Keui-teksten zijn wel alle in spijkerschrift geschreven, doch gedeelte lijk in het Babylonisch en gedeeltelijk in de eigen taal der Hethieten gesteld. Hot gevolg is, dat men ze wel alle l e zen, doch slechts voor een deel b e g r ij- pen kan. Want de taal der Hethieten is nog niet bekend. Voor zoover evenwel do inhoud cezer teksten reeds bekend ie, sluiten ze won derlijk goed bij de El-Amarna-tdksten aan. Als vaders en grootvaders der in de Boghaz-Keui-teksten genoemde personen komen bekenden uit de El-Amarna-teksten voor: de koning der Hethieten Subbiluli- iima; de koning der Mittani's Tusratta; de Amoriet Aziru. De Boghaz-Keui-teksten dateeren n.l. uit de 14de en 13de eeuw en zijn iets jon ger dan de El-Amarna-teksten. Koorts bij pasgeboren kinderen. Wanneer men bij pasgeboren k'nderen de temperatuur meet, vindt men niet zei lden, dat deze een of twee dagen na de ge- iboorte verhoogd is, zonder dat verder zie kelijke verschijnselen aanwezig behoeven Ito rijn. Een Amerikaan, Marriott, heeft (gemeend, dat hij dit verschijnsel kan. ver klaren jïoor gebrek aan ingenomen vloeir- isrtof. Hef jeugdige oTgan'sme verliest vrij veel water door uitademing; de uitge ademde lucht is verzadigd met water damp, de ingeademde niet. Ook met het afgescheiden zweet wordt water verwij derd. Borstkinderen krijgen der eersten dag vaak weinig of geen moedermelk en daar- dooT drogen zij wat uiit. De warm te-regu leering dloor het afscheiden van ziweet is nu "niet meer goed mo-gelijk, omdat het lichaam het water vasthoudt en daardoor Iriijgt do lichaam .riempeiratuuT. Zoo heeft men gevonden, dat het eiwitgehalte van Ihet serum bij den pasgeborene schommelt tuissehen 6 en 7 pet maar bij den pasge borene met koorts is .het boven 7 54 pet. en stijgt 6oms tot 9-pet.; dit wijst, uiit, dat er een voor het organisme heüangriijke hoeveelheid wa'etr is verdwenen. Als aan. dergeli jke koortsende zuigelingen, die ove rigens nieits mankeerden, met de maagson de water werd gegeven (3040 cm3 per kg. gewicht") dan daalde dc temperatuur binnen anderhalf uur tot het normale. Het toedienen van water aan kinderen, die koorts hadden, omdat ze aan een in fectieziekte leden, had geen effect op de lichaamstemperatuur; het is dus wel waar schijnlijk, dolt d'e koorts bij de pasgebore nen inderdaad is ontstaan door uikdro- 'ging. De gewoonte der vroeger© bakers om borstkinderen den eersten dag na hun ge boorte suikerwaar to geven, i«_ dus nog niet zoo dom geweest, alleen kan men de tsu.iker weg'alen en gewoon water toedie nen. KINDEREN VAN CALVIJN. Cfilvijn heetf eens. toen men hem met gr ie venden spot zijn 'kinderloosheid ver weet daarop dit schoon© antwoord gege ven: ,,Gij verwijt me, dat ik geen kinderen heb. God had me een kleinen zoon geschon ken, maar Hij nam hem weg. Maar ik antwoord u, dat ik tienduizenden zonen heb in heel de Christenheid." Beter dan iemand anders heeft Calvijn doorzien, hoe machtig voor de uitbreiding van Christus' rijk, de bcteekenis was eener jongelingschap, dio in de leerschool van Christus geoefend, straks met jeugdige kracht en bezieling in den heiilgen. krijg zich storten zou. IN DEN DOM TE LUBECK. In den Dom to Lub eek is het volgende inschrift te lozen: Gij noemt Mij Meester maar vraag Mij dan ook. Gij noemt Mij licht maar laat u dan ook door Mij beschijnen. Gij noemt Mij den Weg maar wandel dan ook op Mij. Gij noemt Mij het leven maar zoek Mij dan toch. Gij noemt Mij wijs maar geloof dan ook in Mij. Gij noemt Mij rijk maar begeer dan ook van Mij. Gij noemt Mij eeuwig maar vertrouw dan ook op Mij. Gij noemt Mij barmhartig maar hoop dan ook op Mij. Gij noemt Mij almachtig maar dien Mjij dan ook. Gij noemt Mij rechtvaardig maar vree-s Mij dan ook. Gij noemt Mij de Liefde maar volg Mij dan ook op de baan, want wie Mij liefheeft, die heeft alles gedaan- Wie booze daden duet, die leidt een treurig leven; Hij zucht, hij ducht, hij vlucht, al wordt hij niet gedreven. Al trilt er maar een Tiet, hij is terstond bevreesd: Daar is geen feller beul dan midden in den geest. JACOB CATS. LEIDSCHE PEIMKRA3SEN Amice. Wie aan den weg timmert, zegt het spreekwoord, heeft veel bekijks en stelt zich bloot aan critiek. Het verwondert me dan ook heelemaal niet, dat ik zoo nu en dan eens door een belan.gste'lend- toeschouwer op de Vingers wordt getikt. En het hindert me ook niet, vooral niet nis het op een zoo vriendeb'jken toon ge daan wordt als door den heer van U-den ;n het mraöner van Woensdag j.ltoen hij betoogde da' wat ik de vorige week schreef over de houding van somnrge ouderwijzers ten opzichte van een i*nberhu'de aan II. M. de Kon-ngin, ni-et geheel overeenkom stig d? waarheid was. 1!"' mis'ukken van een plan in die rich- t'n.g zou n.l. niet een gevolg zijn van den onwil van vorsoki'lende cndTwijzert», maar van d°n en bVcda ^-'en opzet die u'tvoering onmogelijk maakte. Do inb>htan«?eii' dné ik on tv ine hiidden •'-ndordaad een weinig anders. "Hij word medegedeeld dot een voorloop'o: i len werd ontworpen voor welks uitvoering de mode- werking gevraagd word van het bestuur der 3 October-vereeniginr'. Toorn die ver kregen was, zou verbinding gezA'wht znn met onderwijzers zoowol openbare a^s bijzondere drie zich niet onwelwillend toonden, maar die in verband met de drukte d'e een en ander meebracht, de zaak toch maar liever lieten ms-ten In hoeverre d© plannen nu a1 of n'et door dacht waren laat ik daar. Misschien wa ren ze inderdaad niet wel uitvoerbaar, terwijl de tijd ontbrak om nieuwe plannen te maken. In dat geval treft den onderwijzers, voorznover ze hierbij betrokken werden, natuurlijk geen b'aam. Alleen zou ik w:l- -len vragen, als wat de heeT van Uldpn schrijft juist- is en niet alleen meerdere onderwijzers, maar ook verschil1 en de schoolbesturen zich gaarne gegeven had den voor een grootsche hu1 de met de kin deren, waarom werd door hen dan niet het initiatief genomen? 'f Is nu te laat. NapleHen heeft geen zin meer. En daarom heis'uit ik met me aan t© sluiten b:j wat de heer van IJlden aan het slot schreef en de hoop uit te spreken, dat een volgend maal met meer overleg zal worden gehandeld opdat d° wensch van vele ouders, kinderen, onderwijzers en schoolbestuurders in vervulling kan gaan. Ik heb verschillende menschen gespro ken dio een ietwat ©nvoM-aan gevoel had den. wat anders zou zijn geweest indien tijdig maatregelen waren genomen om een kinder hu1 de. wat natuurlijk ook kin der vreugde zou hebben beteekend, voor te bereiden. Maar d© feesten zijn achter den rug, amice, en er zijn thans weer andere za ken dio de aandacht vta-gen. Om 1© beginnen hebben we hier sinds eenige dagen een z.g. hongerkoning, een vroegeren kellner, die zich in een glazen kast heeft laten opsluiten om te laten zien dat hij kans z'et 14 dagen absoluut te vas ten. Verteld werd, dat de man er de laatste dagen slecht aan toe zou zijn, wat niet t© verwonderen is als men bedenkt dat h'ij dergelijk© kunsten al meer heeft uitge haald. natuurlijk zeer ten nndeele van zijn gezondheidstoestand, di-e door dergelijke démonstraties in ernstige mate moet wor«- den ge-schaad Wc. leven, toch wel in een wonderlijke wereld, artr'ice. Terwijl aon de eene zijde soms het bijna o-nmogel'-jke wordt gedaan om een menschenleven te behouden, is hier ©en man, die alleen uit zucht om op een gemakkelijke manier door de wereld te ko men want een andere verklaring is dunkt me ni-et t© geven zijn leven en gezondheid in de waagschaal stelt, daarbij gesteund door een op sensatie behist piw bliek, dat zich in grooten getale om dezen hongeraar kon'ng noemt hij zich ver-> dringt. Een komng, maar dm een levend bewijs is hoe diep een mcnsch weg kan zinken en hoe bitteT wein'g er van zijn koningschap toch e^cTjk is overgeble-^ ven. En wat ook merwaardig is? Enkele ja ren geleden kon men op straat geregeld hooren zingen van iemand die met melk en eitjes werd eevoed Het betrof meen ik een berucht misdadiger, die allo voedsel weigerde en die toen gedwongen werd voedsel tot. zich te nemen, om t-e voorko men dat hij alteveel zou verzwakken en misschien sterven. Maar h;er zien we. hoe door de Over-s beid. getolereerd wordt, dat iemand zijn Wen in gevaar brengt en dat voor deTge-» lijke kastenmakerij zelfs 'n gemeentelijk gebouw besch'kba?^ wordt. ge-sfcM. Ik kan me best begrijpen amice, dat bij het verhuren van dergelijke zalen niet altijd precies wordt nagegaan wat eigen- kik d"1 bedoeling ;s. maar ik kan me n'et begr-ipen. dat toen hierop eenmaa1 de nan- daeht werd «■evstW r:',t o"-1 aan deze dwaze, en godd^w-r. wi-lim— Van meer belang dan deze niet onge vaarlijke kuns makerij lijkt me hel voor- ■stel van B. en W. dat a..s.. Maandag in den Gemeenteraad aan «ie orde komt, om n.l. de Mares-ingel te overbruggen en voor do wijken achter di-e singel gelegen een be tere verbindingsweg naar het centrum dor stad te maken. In het algemeen over de bijzonderhe den van dit plan waarvan i,k juist zoo-! even uit onze Nieuwe Leidsche kennis nam kan ik niet oordeelen lijkt me dit een plan dat voor deze wel wat geïsoleerde wi.jiken van veel beteeken's is. en dat dan ook ongetwijfeld dco- ve'?n zal worden toegejuicht. Er was aan zi. in. i*'nc-;Ccg sinds lang behoefte. II t s'.adskwariier aan deze zijde breidde zich sterk uit de laatste /aren, mot het eevolg dat het gemif van zulk een overgang steed-s sterker gevoe'd werd. Men moest nu of drt Warmenderbrog passeereu of een om we-? makm naar de Hceropoortsbru g. Do oplossing van dit 'vraagstuk ie steeds afgestuit op de Stedelijke Lichtfa brieken, d o hier een sta-in-öen-we,g vormden. Meermalen is er sprake van ge weest een weg te mak:-n d n' rs over het terr iin van deze fabrieken, maar het is verklaarbaar, dat da ar legen ernstig be zwaar word't gemaakt. Vandaar, dat nu wordt, voorgesteld een doorgang te maken vlak langs het terrein der fabrieken, aan de z'j-de van de nu gesloten begraaf plaats. Ik tw'jfol niet a/aic -. of tegen dit plan zullen bezwaren wordm rpoppe.rd, maar ik honp dat ze niet van d^en aard zid'en b ijken l z jn. dat d© u N omring daardoor on re o ge1 >'jk wordt gemaakt. Komt deze verbindingsweg tot stand, dan :s daarmee tevens het „hrande-nd-p" als ik dat woord in dit waterige verba/id gebruiken ma* vraagstuk van de Mare- dmiping jpgelost. i Voor ik e'nd'g amice, zou ik no-g even de i aandacht willen vcst;gen op de actie dio - de laatste weken voor on,r blad word't ge voerd. Zooals ge zu-'t iveten :s mon bezig een i lrening te p'aafsen, teneinde de stichting 1 van een êVen drukkerij tegen 1 Januari j a s mogelijk te mak"u. Toen ik pas van deze pla. nen hoorde, stond ik daar zeer scaptisch tegenover. Do uitvoering leek me onmogelijk. V/aar zou in dezen t jd van geldschaarschte c-n dan nog wel voor een zaak die nog in de groei periode verkeert, het nood ge kapitaal ge- vonden worden? Ik meende dan ook, dat het plan, hoe goed ook bedoeld niet zou slagen en dat ons blad, hoe levenskrahtig overigens oc-k, het tengevolge de.arvan zou moeten opgeven. Maar hoe is die vrees beschaamd. Er is de laatste weken een belangstellend meeleven openbaar geworden, waarop i-k althans nooit had durven 1 open. De actie is no-g n'et afge'oopen natuur lijk, maar tot nu toe werd die arbeid rijk gezegend. Overal waar men kwam vend - men geopende harten. Algemeen bleek men hiervan overtuigd, dat de Nieuwe Leidsche Courant in geen geval ma.g vordwijnen, maar dat integendeel al liet mogelijke moet worden gedaan om de positie van ons b'ad te versterken 'en een meer uitgebreide uitgave mogelijk ie ma ken. Het zou niet verstandig zijn te vroeg t© juichen. Kon'ng Achab heeft een waar woord gesproken toen hij zeide dat wie zich aangordt zich niet moet beroemen als die zich los maakt. Maar dit kan toch wel gezegd, amice, en ik doe het met blijdschap, dat alles er op wi'st, dat over niet te langen tijd ons orj gaan op de eigen drukkerij en meer inge richt nanr d-e eiischen van dezen tijd, zal worden gedrukt. Ai1© een ieder die daartoe in de gelegen-! beid is, ook maar een weinig meewerkt, dan is het slagen van do plannen verzej kerd en zal een lang gekoesterd ideaal straks in vervulling gaan. VERITAS, j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1924 | | pagina 6