r DE ZOON EN DE ERFGENAAfJ
Wij knippen uit „H Vrouwenhoekje"
Tan de „Msb." het voigend behart'gens-
waardig artikeltje:
„Wanneer het in een huwelijk niet juist
zoo gaat als het -wensch él ijk zou zijn en
zou behooren te wezen, dan wordt meestal
de schuld gegeven aan de vrouw en aan
haar worden de vele mislukte huwelijken
toegeschreven,, die men ioi onze dagen aan
treft, omdat zij blijkbaar de kunst n et
verstaat om het haar man in zijn huis
gezellig te maken. Het is geen wonder, dat
men van die gepoederde jonge dames met
haar pagekoppen, en onafscheidelijke siga
ret, weinig verwacht, want men heeft wel
een groote fantasie, noodig, om de heilige
atmosfeer van het eigen home, in één ge
dachte samen te vatten met dergelijke,
uiterlijk althans, licht zinnige vrouwen.
Het tegeDwoord'ge meisje is wel niet
zoo vreeseiijk wuft en ohdcge'ijk als
er uitziet. Op school, of in eigen kring of
wellicht ook uit. natuurlr'jken aanteg heeft
ze -toch wel hef geheim geteerd om ande
ren gelukkig te maken. Haar oppervlak
kige luchthartigheid is slechts een vtoo-
Üjke kleurige mantel, die den waren huis-
vrouwaard bedekt.
Maar er zijn er twee noodig,' om een
home tot iets moois te maken. Eu de mo
derne man neemt lang niet aÜtiid zijn
aandeel voor zrjn rekening. Het is waar,
zijn grootste taak is 't onderhoud te ver
dienen, maar, als hij het huis hoeft ge
huurd en geïnstalleerd en wekelijks het
huishoudgeld thuis brengt, dan denkt hij
veelal, dat hiij zijn plicht heeft volbracht
en het recht heeft verkregen om verder
aan eigen genoegens te denken, en be
schouwt hij zijn voethal, zijn soos, en zijn
club als van zelf sprekende, lu^trn toeko
mende afwisseling. De huishoudzorgen en
belangstelling voor de kinderkamer zouden
hem van die genoegens herooven en dat
offer zou te groot zijn!
Hoewel het me'sje, met wie hij wenscht
te trouwen, een gezond oordeel kan bezit
ten,is ze toch niet altijd tegen alle ver
leiding bestand. Hoe kan ze weten, dat
de liefde in het leven, waarnaar ze zoo
verlangt, niet meer zal zijn dan een bran
dende kaars, die spoed'g gebluscht is. En
zelfs, als ze inziet, we'k een groot verschil
er is tuschen het flikkerend kaarspitje en
het stevige helbrandende vuurtje in den
huiselijken haard, dan nog zal ze aarzelen
om haar gedachten uit te spreken. Man
nen zijn zoo wispelturig en hun jongens-
Kefde gaat zoo spoedig verloren.
•Xongensliefde! Dat is het. De tegenwoor
dige jongelieden zijn n:et tot mannen op
gevoed. Zij zijn troeteTkindeTen, die nooit
hun vollen groei bereiken.
En veel van de eltende in het huwelijks
leven wordt veroorzaakt door dat tekort
in de opvoeding van den man als jou,gen.
Iet maar eens op, welk een verschillen
de plaats een jongen in 'het huishouden
inneemt, nu en honderd jaar gelleden.
Toen werden de jongens aangewezen tot
steun van den ouden dag van hun ouders
en tot bescherming en hulp van de vrou
welijke huisgenoot en. De kracht en het
aanzien der faurliè wordt gerekend naar
het aantal der zonen, die mteMriëlpcn om
de familie-eer hoog te houden en de za
ken uit te breiden. Maar tegenwoordig is
een zoon een weeldeartikel inplaats va,n
een hulp en de ouders breken zich het
hoofd over het geld voor zijn opvoeding,
de moeilijkheid om hem een hem waardi
ge opleidfng te geven en niet. het minst
over de zorgen, die zijn dure studies met
zijn niet m'nder dure genoegens hun ver
oorzaken.
Tegenover de vijf of meer flinke jon
gens, die vroeger een huishouden telde,
Staat nu het eenigst zoontje, ou!ze erfge
naam en stamhouder, die als het ware in
de watten wordt grootgebracht. Alle ouder
liefde wordt over dien oenen onwaardeer-
baren schat uitgestort., zijn. "opvoeding
moet een kunstwerk worden en geheel
Verschillend zijn van het vecht- en stoei-
ventje, waarin een gewone gezonde Hol-
land'sche jongen opgroeit. Onmogelijke en
ongelooflijke offers worden er gebracht
om den eenogen zoon eien goede kans te ge
ven en onvermijdelijk wordt de jongen be
wust van die atmosfeer van voortdurende
bezorgdheid en angst, die hem omringt.
Hij is d<e zon, voor wie zijn vader, zijn
moeder en zijn zusters zich neerhuigen.
En neet alleen wordt hilj er z:ch van
bewust, maar langzaam aan gaat hij daar
ook profijt van trekken.
Is het wonder, dat die verwende jonge
man alle zorgen en offers, die een domme,
onverstandige moeder zich getroostte, ook
later zal gaan eischen van zijn vrouw? En
belaas, de heden'daagsche man behoeft niet
eens to eischen, dat de vrouw hem zal ver
wennen en vertroetelen.
Vooreertst is in onze dagen een jong-
toensch, dat door zijn positie tot trouwen
'in staat is, een zeldzaamheid, waar veel
vraa'g naar is en waa.rom veell familietwis
ten worden gevoerd. Bovendien, 't moderne
meisje as immers „zelfstandig", zij heeft
'geen bescherming meer noodig, vraagt er
ook niet naar. In plaats daarvan vertroe
telt zij den man, die lui en vadsig in zijn
leunstoel li:gt en haar vraagt zijn s:garet
voor hem aan te steken.
Het is allemaal zoo eeni'g, zoo vermake
lijk. Het 'kijkt een amusement, om zijn
verloofde of echtgenoot, als een groote
baby te behandelen, precies zooahs zijn
moeder vroeger dee'd. Waarlijk, die jon
gensachtige mannen, die eigenlijk nooit
•echt volwassen menschen worden.
Ja, leuk en aardig voor een poosje. Maar
|dat zijn geen mannen! En als de dag komt,
die zorgen brengt en offers vraagt, dan is
7iiemand daartoe voorbereid, als bescher-
tning en zelf-opoffering en kracht en lei
ding noodig zulten zijn, dan staat daar
idie man als echtgenoot en als vader, hul
peloos en verbijsterd en zélfs dikwijls ge
voelloos en onverschillig. Dan voelt "de
vrouw hoe eenzaam zij is en dat niet hij
de voornaamste Ic'der ie van hun bader
ïcven en hun geluk.
En dan wordt dat huweli'jk een misluk
king! Een to meer van die droevigp, el
lendige geschiedenissen, die jarenten»
worden gerekt en waarin wordt gestreden
dcor misverstaan en gebrek aan liefde.
De buitenwereld wijst dan naar d<f
vrouw, die haar man niet weet te binden
aan z'jn huis, maar do oorzaak z-t die
per, de schuld ligt hij de moeder, die den
jongen heeft bedorven en verwond, dio
hem in zijn jeugd eiken wensch heeft
voorkomen en elk klein verdriet heeft ver
meden en hem daardoor ongeschikt heeft
gemaakt voor den strijd en de beproeving,
die het leven meebrengt.
Een vrouw wenscht een man als echtge
noot, die haar heer en meester is, ook haar
steun, een man, die over haar waakt.
Maar hel verwende zoontje, dat wordt op
gekweekt tot familie-glorie en huiselijk
middelpunt, heeft geen kracht, om ande
ren te be-scheTmen, daar hij zelfs nooi't
heeft geleerd voor zichzelf te zorgen.
Uit hel Sociale Leven
Steking en uitsluiting*.
De Tabakswerkersbond had bij de fir
ma Heesterbeek en Co. te Valkcnswaard
de staking over 8 dagen aangekondigd
voor de sorteerders.
De firma heeft d:<t beantwoord door het
heele personeel! uit te sluiten ingaande
ook over een week.
Vakbeweging in Zwitserland
Aan de „Evangelisch-soziale Warte" het
orgaan van de Zwitsersclie vakbeweging,
is het volgende ontleend:
„In de conferentie, Juni van dit jaar tus-
schen vakvereenigingsleiders in Neder
land en afgevaardigden van de Zwit-
schersch-Evangelische vakbeweging, sprak
tot onze vreugde prof. Slotemaker de
Bruine zijnbereidwilligheid uit het voor
do zaak der protestantsche vakbeweging
in Zwitserland te willen opnemen en werd
door hem onze uitnoodiging om in Zwit
serland spreekbeurten te vervullen over
protestantsch-Bociale onderwerpen aange
nomen. Voor de protestantsche vakbewe
ging in Zwitserland, als ook voor het Zwit-
sersche protestantisme zal het een eer zijn
prof. Slotemaker de Bruine, die ook lid der
Eerste Kamer is, te mogen begroeten."
En ieta verderop in 't zelfde artikel:
„Het is ook zeer interessant, en dit tee
kent de veelzijdigheid der Roomsch-Ka-
tholieke kerk, dat in Holland sedert 1907
de Boomsche bisschoppen de aansluiting
bij interconfessioneele vakvereenigingen
voor de Boomsch-Katholieke arbeiders
hebben verboden, terwijl in Zwitserland
en Duitsehland dezelfde Boomsche kerk
deze organisatie propageert (wijl de
Boomsche invloed hier domineerend. is
Ned. Chr. Landarbeidersbond.
In een gehouden vergadering van het
hoofdbestuur werd om. besloten tot het
houden van een algemceno vergadering op
11 en 12 December. Een drietal zittingen
zullen plaats hebben. In cte eerste en laat
ste zitting bespreking van. de voorstellen
van de afdeeling en de bestuursvoorstellen.
De avondvergadering op den eersten
dag zal een bijzonder karakter dragen.
Algemeen werd dit wenschelijk geoor
deeld, omreden de Bond dit jaar zijn tien
jarig bestaan mag herdenken. Voor die
vergadering zullen enkele sprekers worden
uitgenoodiigd.
Verplegend persorjee1.
Onder leiding van den directeur-gene
raal van arbeid is gisteren te 's-Gravon-
hage een bespreking gehouden met verte
genwoordigers van vereenigingen en in
stellingen op het terrein der zieken- en
krankzinnigenverpleging, waarin, behan
deld is de toepassing van de Arbeidswet
1919 op den arbeidstijd van verplegend
personeel. Dit houdt- verband met het door
den Min. van Arb., H. en N. in de Mem.
van Antwoord over zijn begrooting voor
1924 toegezegde, inzake een spoedige in-
voeririg dezer bepalingen.
De aanwezigen hebben den wensch te
kennen gegeven en zich bereid verklaard
om bij de veidere voorbereiding van een
voorontwerp overleg te plegen.
WAARDE VAN HET HEBREEUWSCH.
Aan het Pruisische gymnasia is het He-
breeuwsch als facultatief van staatswege
gegeven leervak opgeheven. Wel kunnen
de a s. theologen (e.a.) het z.g.n. „hebraï-
cum" nog afleggen, indien leeraren voor
geregeld onderwijs beschikbaar zijn ge
weest, maar dit onderwijs moet thans ge
geven worden tegen een zeer karige, door
de leerlingen te betalen vergoeding terwijl
de lesuren niet meer voor hel verplichte
aantal te geven lesuren meetellen.
Dat het onderwijs in het Hebreeuwsch
'h teronder op den duur zal moeten tij tien,
spreekt Martin Kegel nis zijn verwachting
uit in „Theologische Blatter" in een artikel
waarin hij deze zaak beziet vanuit 'het ge
zichtspunt van de opvoedkundige waarde
van het oncfigrwijs in het Hebreeuwsch.
Kegel acht het allereerst van niet te on-
derschaücn waarde, dat aan de gymnasia
de grondslagen althans van één semioti
sche taal worden onderwezen. Of dit He
breeuwsch, Arab'soh of een andere semio
tische taal is, is van minder belang, maar
in elk geval kan het Hebreeuwsch ais
grondslag voor het leeren van andere sem.
talen onschatbare dtensten'bewijzen. Het
wafen dan ook lang niet alleen a.s. theolo
gen die het HebreeuwscTie onderwijs volg
den, maar ook leerlingen wier belangstel
ling uitging naar de Oriënt en Oriëntalis
tiek.
Maar vooral en uitvoerig argumenteert
schr. htermee dat de leerlingen, wicn het
maar eenigszins gelukt in het wezen van
het Hebreeuwsch door te dringen, h'erdoor
een irtbre.iding er1 a'ngen van hun (taal
kundigen) horizon, die de besludecring
van het Latijn, Grieksch, Framsch enz.
hun niet geven kan. Ten bewijze htervan
wijst spr. op eontee taalkundige bijzon
derheden van het Hebreeuwsch. die alleen
de belangstcl'lteg van den hebrceuwscb-
kundigen linguist kunnen hebben.
Verder vergeet hij niet erop te wijzen
dat kennis van het Hebreeuwsch dén toe
gang opent tot een literatuur die zoo heel
veel moois bevat, zoodat hij op grond van
dit al-es in het „ter zijdie stellen of bijna
volledig lamleggen van het onderwijs in
het Hebreeuwsch" groote cultureele scha
de ziet voor het Duitsche volk.
En dan wordt ook de praktijk ntet ver
geten: „In een tijd, .waarin Duitsehland
bijna geheel van de opgravingen im het
Oosten is uitgesloten, moest het de plicht
zijn van ons vroeger op het gebied der
Oriental 'stlek mee aan de spits marchee-
rond volk, tenminste de kennis der Ooster-
sc-he talen op e'ke manier te bevorderen
en et verzorgen, anders kan ons volk op
dit gebied langzamerhand ntet meer mee
doen. In de plaats daarvan berooft het-
zich, om belachelijk kleine bedragen uit
te sparen, van de veel to beperkte stud'e-
mogefijkiieden, die het tot dusver op dit
gebted aan zijn jeugd bood."
GEBSEMBP
Inbraak in een bewaarschool.
Zondagavond is ingebroken in de ge
meentelijke bewaarschool te Velsen. Uit de
kleeren van een der onderwijzeressen werd
een gouden horloge en een sierspeld gesto
len en uit de kasten met leermiddelen twee
bouwdoosje-s en eeri bal. De politie verdacht
eenige jongens van dé inbraak en wist gis
teren dan ook de daders, drie jongens van
9 11 en 13 jaar te arresteeren. Het horlo
ge was in de duinen verstopt.
De malversaties te Hilversum.
Aan een onderzoek, dat „Het Volk" heeft
doen instellen naar de door HHversum-
sche gemeente-ambtenaren gepleegde mal
versaties, ontkenen wij de volgende bij
zonderheden:
Het eerste entslag word verleend aan
den eersten klerk bij den reanig.ingsdte.nst,
die een bedrag van iets meer dan f400
moet hebben verduisterd. Hij was mede
b?last met het afdragen van door dezen
dienst ontvangen ge'den aan den gemeen
te-ontvanger. b.v. de gelden, die de op
brengst vormden van den verkoop van
mest en voorts van bedragen, die binnen
kwamen indien de reinigingsdienst vui'l
verwijderde van terretecin van particulie
ren en ondernemingen. Bij de laatste con
trole van den gemeente-ontvanger bleék,
dat over het voorlaatste kwartaal door
den reinigingsdienst niets was afgedra
gen.
Het tweede geval betreft oen fraude tot
een bedrag van ongeveer f 175, gepleegd
door een klerk hij den dienst van Publ.
Werken. Diens handelingen kwamen door
een toeval aan het licht. Een klokluider
der gemeente vervoegde zich aan de secre
tarie tot het ontvangen van f 14 loon. Al
vorens uit te betalen, keek de hoof'diboek7
houder een loonlijst na, en daaruit bleek,
dat aan den klokluider de f 14 reeds wa
ren uitbetaald. Diit werd den man mede
gedeeld, maar deze hield vol het geld nog
niet te hebben ontvangen. De klerk hier
naar gevraagd, verklaarde aanvankelijk de
f 14 te hebben uitgetaatet, maar toen de
klokluider vollhteM, dat dit een vergissing
moest z^'n, liet mc-n den klerk gedachtig
aan de pas ontdekte fraude aan den reini
gingsdienst, een scherp verhoor onder
gaan. Daarbij bekende hij zich aan fraude
te hebben schuldig gemaakt, en niet alleen
in het geval van den klokluider. Ook ten
aanzien van andore uitbetalingen had hij
zich geld uit de gemeentekas weten toe te
eigenen. Zoo was b.v. een werkman van
de reiniging tijdelijk belast met het hou
den van toezicht op de werkverschaffing
en uit dien hoofde ontving de man gedu
rende dien tijd zijn loon uit de kas, waar
uit de werkverschaffing wordt gefinan-
icerd. De klerk bracht desondanks dezen
werkman toch op de loonlijst van P.W.
Hij pteatste op deze lijst een valsohe hand-
teeksning en stak dus d:t geld in eigen
zak. Ditzelfde deed hij met het loon van
eenige andere personen, die tijdelijk bij
andere takken van dienst waren te werk
gesteld.
Een derde geval betreft een ambtenaar
van de afdeeling Bevolking. Deze was tij
delijk als hulp-deurwaarder hij dein ge
meente-ontvanger gedetacheerd. Zijn taak
bestond in het uitreiken van waarschuwin
gen en dwangbevelen aan nalatige belas
tingbetalers. Hij was echter niet gerech
tigd gelden te innon. Gedurende ongeveer
een jaar, dat hij in deze functie werkzaam
was heeft hij echter, naar thans gebleken
is, hij velschillende persbnen in de ge
meente op eigen initiatief belastinggeld in
ontvangst genomen, meest kleine bedragen
van f 10 tot f 25, den belastingschuldige
daarmede in den waan brengende, dat de
zaak voor hem daarmede uit. was. Op deze
wijze heeft, lr'j zich een bedrag van ruim
f 800 toegeëigend.
Ten slotte is er nog de schorsing van
dan hoofdopzichter hij den Reinigtegs-
dtenst. Deze ambtenaar had ook do Ieding
van het gemeentelijk landbouwbedrijf en
sinds eenigen tijd had hij van B en W.
verlof hekoman om andere gemeenten te
adviseeren inzake de bemesting van gron
den met de door de gemeentereinig'tog ver-
zomelde "ui'nis- en afvalproducten. Dit
„adviesbureau", al's men het zoo noemen
wil, was dus een zuiver particuliere zaak
van dezen hoofdambtenaar. Het is he
kend, dad hij voor deze aangelegenheid
reeds verbindingen had met verse!lillende
gemeenten in ons land H'.i had er dus alle
beking b:j om de resultaten van het Hil-
versumsohe landbouwbedrijf zoo guusfig
mogelijk voo" te stollen en doOr overboe
kingen van den oenen tak van dienst op
den andere. w:st lr'j den schijn te wekken,
dal dit bedrijf er financie'-l gunsttig voor
stond. Gebleken is ook reeds, dat hij zijn
eersten klevk dag en nacht voor rijn parti-
culte- adviesbureau liet werken. Deze ver
vaardigde in den tijd, dien h:j in dienst
van de gemeente moest doorbrengen, voor
zijn chef uitvoerige rapporten en hem
werd uitzicht gesteld, dat hij te gelegcncr-
tijd, als zijn chef ook zelf don gemeente
dienst verlaten moest, we-1 een goede posi
tie zou krijgen. Langzamerhand heeft do
geschorste den klerk niet slechts admi
nistratief voor zich l'aten werken, maar hij
heeft hem ook herhaaldelijk in den tijd
van de gemeente op reis gestuurd. Hij kon
op het stilzwijgen van dezen ambtenaar
volkomer rekenen, daar deze hem jaren
geleden in vertrouwen had genomen, toen
hij een zijner kleine knoeierijen had be
dreven. En nadien zette de klerk zijn frau
duleuze handelingen op driester wijze
voort, wel wetende dat zijn chef hom ntet
zou verraden omdat deze weer te veel van
hem afhankelijk was.
Ondeugdelijke melk.
Zaterdagmiddag heeft de .politie te
Utrecht, een auto aangehouden, waarmede
de melk van op de veemarkt gemolken
koeien werd vervoerd. Uit 21 bussen wer
den melkmonsters genomen, welke naar het
gebouw van den keuringsdienst werden
overgebracht.
Deze aanhouding heeft een voorgeschie
denis. Op de veemarkt worden de koeien.
die te veel melk hebben do«-T een zekere
Wed. A. B. en enkele he'pcvs gemolken.
Deze melk. waarop niemand eenige c >n-
trole heeft, wordt door de weduwe in haar
melkhandel in de Hoogstraat 31 verhandeld
Beeds tweemaal is zij veroordeeld wegens
het verkoopen van ondeugdelijke melk,
wat^ten gevolge had, dat 't vergunnings
bewijs (om op de markt te mogen melken),
werd ingetrokken.
Na veel gejammer en smeekbeden heeft
zij opnieuw een kaart gekregen, doch de
keurmeesters hadden opnieuw ernstige ver
moedens. dat het publiek tegen goed gei l,
weer slechte waar. geleverd werd.
En dat zij niet mis zagen bleek wel hier
uit, dat de vrouw dadelijk aan den haal
ging, toen de auto werd aangehouden.
Alles was keurig in scène, gezet. De zoon
verklaarde nl. dat moeder geen zaken
meer deed" en dat hij verantwoordelijk
was. Een derde vonnis zou zijn moeder al
licht in de gevangenis gehaald hebben.
Uit de opmerkingen van het publiek en
de politiemannen kon men merken, dat
men de activiteit van den keuringsdienst
op hoogen prijs stelde.
Arrestatie van een Belgische verrader.
Zondagmiddag kwamen eenige personen
te Amsterdam het politiebureau Singel bin-
nenloopen en vertelden den wachtcomman
dant. dat zij in een café op het Thorbecke-
plein een man hadden gezien, wiens opspo
ring wegens hoogverraad door de. Belgische
regeering was gevraagd. Het was de 31-
jarige Henri Descornez. die onlangs door
den Krijgsraad te Brussel ter zake hoogver
raad bij verstek te.r dood was veroordeeld.
De man werd gearresteerd en naar het
bureau geleid. Het bleek, dat hij sinds vijf
jaren in betrekking was in het café en in
dien tijd hier ter stede getrouwd was. De
arrestant werd door den commissaris, den
heer Earrebomée gehoord, maar moest daar
geen uitleveing gevraagd was, op vrije voe
ten worden gesteld.
Volgens de berichten in de bladen, zou
Descornez als Duitsche agent in de Duit
sche kampen onder Belgische gedeporteer
den en geïnterneerden gespionneerd heb
ben. Door zijn verraad z.ijn honderden
jong mannen gearresteerd en veroordeeld.
Ook zou hij in de affaire van Miss Ca veil
een rol gespeeld hebben.
„Rood Aanpassingsvermogen."
Hallo, hallo!
Ja, met wie?
Met 9443? met Bogblad „De Voor
waarts
Ja, miinheer, wat blieft u?
O, juffrouw mag ik Mr. Punch even
hebben
Zeker mijnheer, wacht u even?
Ja, met Punch.
Praehtig, u spreekt met ,.De Rotter
dammer", van de Goudschesingcl.
Ah zoo, waaraan heb ik die eer te
danken 2
Och. ziet u, u schrijft immers die
„prikkeltelefoontjes" in „De Voorwaarts?"
Ja, wat wou u daarmee, leest u die?
Natuurlijk, !k vind ze soms lieel aar
dig.
Dank u voor 't compliment. Maar a
propos, belt u daarvoor op?
Neen da/t nou krek niet ik heb 'n
ander compliment voor u.
Zoo nogal meer? teveel eer van uw
kant.
Och waarom? We weten te waardee-
rén, ziet u. Bijv.: We waardeeren speciaal
het aanpassingsvermogen van uw partij.
U bedoelt?
Ja, kijk eens, in 1914 snelden Troel
stra en u en uw kornuiten naar de gren
zen en hadden finaal afgerekend met huu
anti-militaristische bevliegingen.
Mijnheerrrr dat was 'n vergis
sing
Ocli kom dat meent u niet. Morgen
aan den dag zoudt u 't weer doen, als 't
land in nood kwam. Maar als 'k zei: Wij
noemen dat „aanpassingsvermogen."
Maar m'n goeie, lieve, beste man wat
wil je. nu toch? Bel je me daarom uit mijn
werk?
Neenm dat nou krek ook nóg njet. We
hadden wat anders, ook zoo'n voorbeeld
van aanpassingsvermogen".
En dat is?
U herinnert u de mobilisatie?
En of!
Waarover u zoo dierbaar kunt schrij
ven, wat dc slachtoffers althans betreft!
U insinueert toch niet?
Welneen-ik! Geen haar op mijn anti
revolutionairen bol die er aan denkt. Maar
u weet we hebben die mobilisatie her
dacht
Jawel, schiet wat op. alsjeblieft!
Nou daar hebben jullie in de krant
erg vies van gedaan en er knap op afge
geven, is 't niet?
't Was verdiend mijnheer!
Dat laten we in 't midden. Maar nu
't aanpassingsvermogen", waarover ik
hebben wou. U weet..dat cr (oen van <]'i
mooio biljetten zijn aangeplakt op zuü'S
en muren
Zeker, daar stonden do HollaurUd4
leeuwen zoo echt grimmig boven tc t
zen
Juist en een luitenant-generaal st
er onder.
Precies mijnheer, 't was alles l
grimmig
Weet u ook, wie die biljetten heeft
gedrukt?
Ja, ziet u ch hm! ja wc:t
u hm hm" I
Maar mijnheer, krijgt u 't nu ine.
zoo op uw borstrok?
Ja,1hm hm!
Zullen we u 'n handje helpen? Dio'
heeft de drukkerij van ,.De Voorwaarts^
geleverd, wist u dat?
Mijnheer, ik heb onmogelijk langer?
tijd! ik hou hou van prikkeltelefoontjcs,»
maar heusch ik meet nu weg!
Nu, dat moogt u ook. We wilden us
alleen maar }n complimentje maken over1''
uw aanpassingsvermogen! bij de mobilisÜf
tie in 1914 en bij de herdenking in 192;! V
Dag mijnheer! I
fÊimmmmmimmm imi ILLMgLLL^l'iwj'j
Landi- es? TaalrafosBasw.
De lepziekte J'l
De lieer Westbroek, directeur van Plantr
soenen te ;s-Gravenhage. had naar aan-»v
leiding van de mededeeling ook in ons
blad, van den heer van Straaten van Nes-y
int Boskoop, het plan opgevat de zaak tor j
plaatse zelf. te onderzoeken en had eeri/
verslaggever van het Vaderland uitgenoo-^
digd hem te vergezellen.
Men weet, dat de heer Van Straalec
van Nes meende een zieken Iep te hebbea
opgeknapt door de bovenwortels van den
z.i. zieken boom van nieuwe aarde en rij
bemesting te voorzien.
Wé zijn dan, aldus de verslaggever, meè
den heer Westbroek naar Boskoop getogen.
Op weg daarheen vertelde hij niet veel van
het geval le gelooven en hij waagde dé'
volgende prognose: de betrokken iep zou
.staan op te lagen grond, het water zout
zijn onderste worte-lstel hebben aangetast,,'
de boom zou dan gaan kwijnen, de heen
Van Straaten van Nee zou daaróp het bo
venste wortelstel hebben verzorgd met
nieuwe aarde en mest en de boom zoij^
weer aan het groeien zijn gegaan. Maar dq
boom zou geen iepziekte hebben gehad j
Die voorspelling nu is van a tot z ui&J
gekomen tot begrijpelijke teleurstelling';
van den heer Van Nes. Inderdaad stond'f
de boom laag. Men kon zien. dat hij ge«|
kwijnd had en daarover nog niet heelef;
maal heen was, maar ook, dat hij een)
nieuw groeiproces was ingegaan.
De lieer Westbrock sneed een takje a-f
men vond geen bruinzwarte plekjes op d<?^
jaai ringen. De heer van Nes sneed een tak
met hetzelfde negatieve gevolg. In den;
boom zat een groote doode tak. De heer
Westbroek opperde, dat die misschien dóft
ziekte kon hebben gehad. Een knecht
met ladder werd ontboden en de tak af-'
gezaagd. Met het nauwkeurigst, met eeni
loupe gesteund onderzoek kon men dé)
noodlottige plokjes niet ontdekken.
De zaak was daarmee schoorvoetenic{
moest ook de lieer Van Nes het toegeven!
uitgemaakt. De herstellende boom, heeftj,
geen iepziekte cpVr- 1
■3
IKHGfEZOHDOi
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie),;
Waarde Heer Veritas!
Met genoegen lees ik steeds Uw weke-.»
üjksche brieven, maar im het nummer vami
Zaterdag j.l. schrijft U iets neer, zoo vo-l-'j
maakt im strijd met de „verité", dat ik U j
beleefd verzoek, dat nog eens recht te witel
Jen zetten, 'k Twijfel daaraan n et, omdat ,1
ik veronderstel, dat U verkeerd bent inge-» f
licht. I
U schrijft: „Naar ik hoorde zijn er nog j
krachtige pogingen aangewend om iets in. j
dien geest (van kinderhulde aan H. M.) j
te doen en had ook het bestuur der 3 Oct.-^
ver. officieus zijne medewerking loege- l
zegd, maar men is afgestuit op dén onwil
van verschillende, onderwijzers, die er t
niels voor voelden zich daarvoor druk lei
maken."
't Is bepaald jammer, dat U dat zoo
neerschreef. Wat moeten uw lezers van
zulke onderwijzers denken, vooral als ze
vernemen, dat dit ook nog Christelijke on-U
derwijzers waren; j
Waarde heer Verkas, U kunt uw lezerg
gerust stellen. ii
D.'e nietsvoelende onderwijzers hadden
ateli gaarne gegeven voor een grootschö
hulde met de kinderen en hadden evenals i
U, gewenscht dat de kinderen meer vani
de tegenwoordigheid van hun Koningin j
hadden kunnen genieten, maar dat is ate j
gestuit; niet door den on.wil van verschik j
lende onderwijzers, maar doordat het plan,
waarvoor de officieele medewerking der 3
Oct.-Vereen. verkregen was in zijn onj'
doordachte opzet onmogelijk;
kon worden uitgevoerd.
Dat -speet de onderwijzers niet alleen,
die gaarne als in Rotterdam, Zutfen oni j
elders met de kinderen waren opgetrók-* j
ken, maar ook verschillende schoolhestu- i
ren. t
Uw zegsman had U eerlijker moeten in-* t
lichten, 't Kan me begrijpen, dat TI kor-» l
relig werd, toen U zoo averechts werd in-
gelicht. t
Maar de zaak komt nu wel in orde.
Allicht wordt het aanle:ding een vote
geilden keer met meer overleg te handeten
en dan ook Uw wensch en dien van km de-
ren. onderwijzers en ouders in vervulling j
le doen gaan.
Met vr. gr.
Uw dw ri
C. H. v. ULDEN, [f
Onderwijzer*
