Tweede Blad,
Wosnsdag 15 Octossr 1924
GGD CF DE MENSCH.
f In öhrlstelijkcn kring wordt de gewijde
(traditie gehandhaafd, dat' geen werk, ook
geen arbeid op bet gebied van het publie-
ike loven, wordt begonnen zonder de aan
roeping van d.n Naam des Heeren Dat is
ïiict enkel een woord Het gebed is de
teerste en voornaamste daad.
i Het: bid en werk, was de groote regel
des levens, de grond der Christelijke be-
ecbaving, de bodem, waarop het leven ra
g fctaat en maatschappij alleen vaststaat en
f'gezegend kan zijn.
Het gebed is allereerst de erkenning van
jGods souvereinvteit en van Zijn voorzie
nig bestel en daarna van 's menschen die
pe afhankelijkheid.
Het is de belijdenis, dat God regeert, dat
Hij voorop gaat en dat de menseh albe en
tin het volgen in gehoorzaamheid den goe-
jden weg kan vinden en bewaren.
Tegen deze gewijde traditie nu is het li
beralisme steeds met kracht opgekomen.
Wilde men het gebed in de binnenkamer
Ihalndhaven dat moest een ieder voor
tóch zelf wetén. Maar op het publieke ter
rein behoorde bet algeheel te wijken. Niet
op de woorden, maar op de daden kwam
bet aan.
Zelfs behoorde men het gebed uit eerbie-
ctenis voor de hoogheid Gods te weren. De
meenin.gen verschilden en niemand mocht
gekrenkt. Het openbare leven richtte zich
naar de begeerte van den atheist.
En wat het liberalisme begon werd door
radicaal en socialist voortgezet. Men ziet
het gevolg in een samenkomst, als die van
den Volkenbond onlangs in Genève, waar
van een onzer R.-Kath. Waden snijdend
scherp opmerkte: men schijnt er den naam
van God niet te kennen.
Vraagt men nu of da publieke aanroe
ping er wordt gemist, en of er dan .van
•geen belijdenis en van geen gebed sprake
•is, dan zal de opmerkzame beschouwer
moeten antwoorden: die aanroeping, die
belijdenis en dat gebed is er. Wat daar ge
schiedt kan men splitsen in tweeën: de
belijd en's, de aanwijzing van de bron zij
ner kracht en den grond zijner hope en
ma deze geestelijke versterking, waaraan de
menseh behoefte heeft, de aanvaarding der
studie van de groote vraagstukken, diie
betrekking hebben op oorlog en vrede.
Tegen deze Studie heeft de Antirevolu
tionair geen bezwaar, al zal hij haar al
leen willen beoordeelen naar de resultaten.
Maar het begin baart hem groote zorg.
Dal begin door MacDonald de voornaamste
daad genoemd.
In Genève werd niet God, maar de
menseh aangeroepen. Niet tot God rees
bet ootmoedig gebed, maar naar den
menseh en dan no& wel naar een tweetal
bepaa'de menschen werd gewezen. Niet de
afhankelijkheid van den menseh werd er
kend, maar zijn souvereinitcit en z'jn
kracht geprezen. Wij zouden kunnen zeg
gen: het gebed was er, maar het gebed tot
den menseh en zijn hooge kwaliteiten.
Het was zelfaanbidding.
En er werd gewaagd van een d'iepe ont
roering, diie detze aanroeping onder de
fianweztgen wekte.
Hier staan wij dus weer voor de groote
tegenstelling onzer dagen. Hiier zien wij,
boever het Christelijk Europa is afgegle
den. Zelfs na de diepe vernedering, die in
tien wereldoorlog mensehelijke hoogmoed
ttnoest ondergaan, verheft zich dde hoog
moed opnieuw in nog stuitender vorm. Het
humanisme geeft den toon aan. Gods ma
jesteit wordt verloochend.
Maar zoo zien wij ook, hoe de eerste en
Voornaamste roeping van den Antirevolu
tionair is, om tegenover de verheerlijking
Van den menseh te plaatsen de ootmoedige
belijdenis van de souvereinitelt Gods, de
erkenning van het Koningschap van den
jChristus
?*r EEN HEFFING INEENS.
't Is al lang geleden, zegt onze N. H.
C r t., dat we van een „heffing in eehs"
(spraken. Zulk een aderlating van het ka^
pifaal had moeten dienen oan de crisiskos-
Iten to bestrijden.
De gedachte was eenvoudig, maar uit
economisch oogpunt niet onbedenkelijk en
bovendien bezwaarlijk uit te voeren.
f Sinds praten alleen de see.-democraten
er n«... wat over na. Fpoc'iml de lieer J.
ter Laan kan maar nlot verduwen, dat in
dertijd d? Tweede Kamer al die heffing-
in-eens-plannen nauwelijks ernstig nam.
Ook in Engeland co'-porteerde het vorig
jaar de Labour partij met nadruk zulk een
kapitaa' heffing in eens. Nu we or een
verkiezingsprogram moest
worden s a a in g c s 1 e 1 d, ontbreekt
doze maatregel daarop geheel
e n a 1.
Vermoedelijk heeft de wijsheid, na tien
maanden Tegeeren opgedaan, gebracht tot
liet los'aten van zulk een «ogenschijnlijk
for sell en. maar niettemin gevaarlijken
maatregel, die thans nog alleen door do
communisten wordt voorgestaan.
Onze soc.-democraten zullen goed doen
zich ook op dit punt aan hun ovcrzeesche
geestverwanten tie spiegelen.
Het opstellen van een financieel pro
gram wordt daardoor wel wat minder ge
makkelijk, maar groot bezwaar kan dit
toch n:et opleverc-n.
De heeren. die zoo langzamerhand pre-
tendeeren het denkend deel der natie te
vertegenwoordigen, munten uit in het uit
hun mouw schudden van „weloverwogen
rust;ge" programs.
We zouden niet gaarne sclmMig staan
aan onderschatting van huil geestelijke ca
paciteiten.
Met belangstelling wachten we daarom
de nieuwe, -door Engelsche ervaring ge
corrigeerde, fmancieelo inzichten af.
KERK EM SeüSMSL
NED. HERV. KERK.
Beroepen. Te Hoorn: H. H. Dorgelo
te Culemborg.
Bedankt. Voor De Meern: J. Hoek
stra to Tornaard; voor Utrecht: Dr. F. W.
A. Korff Jr. te Heemstede.
GEREF. KERKEN.
Tweetal. Te Hendrik Ido Ambacht
M. A. van Pernis te Schconre woerd en E.
I. van Voorst te Kootwijk.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal. Te Utrecht: G. Wisse te
Arnhem en W. J. Geels te Apeldoorn.
HERST. EVANG. LUTH. KERK.
Drietal. Te Gorinchem: P. Boender-
maker te Harlingen, cand. V. W. F. B.
•Schmidt te Amsterdam en A. Klinkenberg
J.Azn. te Amsterdam.
BAPTISTEN-GEMEENTEN.
Beroepen. Te Nieuwe-Pekela: J. van
der Schors te Emmer Erfscheidenveen,
Ds. N. van Schouwenburg.
Ds. N. van Schouwenburg, predikant der
Ned. Herv. Gemeente te Amsterdam. i3
ernstig ongesteld. Hij heeft Maandag een
maagbloeding gehad, evenals 11 jaar gele
den. Zijn toestand wordt zorgelijk geacht.
Ds. van Schouwenburg gevoelde zich Zon
dagmorgen, toen hij in het wijklokaal in
de Celciusstraat preekte, reeds onwel, doch
's avonds wa-s hij reeds weer zoover her
steld, dat hij nog te Amstelveen in den
Dienst des Woorda is voorgegaan.
Een bejaard predikant.
Ds. A. Nieolaï, Herv. predikant te Mant-
gum c.a., is op zijn verzoek, na meer dan
veertig-jarigen dienst eervol emeritaat ver
leend met ingang van 4 Januari as. Vol
gens de NederL werd. Ds. N. op 4 Juni
1522 te Kolhorn in het ambt bevestigd en
diende sinds Hoogebeitum. Oldeholtpade,
Kollum en sinds 11 Febr. 1900 Man tg urn
Toch wel een unicum, een predikant met
meer dan 100 dienstjaren.
Uitbouw Zending.
Een en andermaal vroeg men cn3, aldus
Ds. W. Breukelaar, in „Het Zendingsblad"
„hoe staat het met de uitzending van een
tweeden missionaireu dienaar des Woords
naar Keboeme n." We zijn op onder
zoek uit geweest. En toen is ons gebleken,
dat deze zaak thans vrijwel stil staat. Een
paar jaren geleden werd er nog al eens
over gesproken, dat het zeer noodig was,
'11 tweeden dienaar uit te zenden naar het
Fries che Zendingsterrein. Tlians hoort
men er weinig meer van. Men is ook, voor
zoover we weten, niet bezig, om voor dit
doel een fonds te vormen.
Wat Solo betreft (ook daarvoor wordt,
zoo men weet, een tweede miss. pred. ge
vraagd) is men nog niet kunnen slagen in
de aanwijzing van een tweeden predikant
naast Dr. H. A. v. Andel. Het onderzoek
staat evenwel niet stil; en er is hoop, dat
binnen niet al te langen tijd iemand kan
gevonden worden. De plannen vorderen.
FEUILLETOM
De Zegepraal van het Kruis
&o>
Ket gezicht der tranen, die nog nooit zoo
Ipv&rvloedig kings -de wangen van zijne
•Mirjam gevloeid hadden, bracht Imlah
iweder tot zich zelven, en. deed weder het
(gevoel van vaderlijke liefde in hem ou>t-
Jtvaken.
„MirjamI mijn dierbaar kind," aaide hij,
liare hand aan zijn hart drukkende, „zie
mij aan, en glimlach weder tot mij, ge
lijk gij gewoon zijt te doen! Ik meende niet
luw teergevoelig en liefhebbend hart te
kwetsen ik w e e t, dat gij uw hart van
pod u'et kunt, niet wiit afkoeren, en ïrij
troosteloos allfeen laten! Geloof mij, mijn
Üevef ik koester geen vrees ten uwen op
zichte, en ik verlaat mij op u als op mijn
Ti gen hart."
MSfjam wierp zich luid snikkende om
Hrip hals haars vaders; daarop zich her
stellende, zag zij op, en zeide.:
,.01 vader, hoe kondet gij zelfs voor een
loogeiihlik aan do teeclere gehoorzaamheid
van uw eenig kind twijfelen? Laat mij ne-
derknielen, dierbare vader! en zegen mij
mot uwe beste zegeningen, opdat ik. voor
dat ik, voordat ik niij heden avond te sla
pen leg, deze vreesdijke vervloekingen mo
ge vergeten! ik wil liever nooit Jessie
Stuart wederzien, indien dit u een enkel
cogenhlik droefheid zou veroorzaken."
Imlah zegende zijn kind, en drukte haar
teeder aan zijn .har.
„Sla nu op, mijne Mirjam!" zeide hij,
„en morgen bij het aanbreken van den da
geraad zullen wij elkander in de Synagoge
ontmoeten, waar wij voor elkander en voor
ons zelven bidden zullen, en moge de eer
van Israël'in ons, hot overblijfsel van zijn
ge'oovig volk, hersteld worden!"
Mirjam stemde vurig met deze bede in,
waarop zij haren vader goeden nacht
wenschte
Voor de eerste maal in haar leven was
haar jeugdig hart bezwaard; z:j wenschte
alleen te zijn, ora over alles wat er op de
zen dag gebeurd was nog eens' na te don
ken; daarom weigerde zij de hulp van Co
rah. een© jonge Jodin, die hare gewone
geril'n en dienstmaagd was.
Ofschoon nauwelijks zeventien jaren
end, was Mirjam door hare kundigheden
en haar buitegowoon verstand verre hoven
h'arcn leeftijd verheven.
Van na,(ure mej een ontzaglijk vlug oor-
deel_ begaafd, was zi'j zoo geheel aan het
toez-'ebt van Mendez overgelaten geworden,
dat zij rosds zoo vroeg onderwezen werd
in alles wat strekken kon om hare vermo
gens te versterken en te ontwikkelen.
De afgemcene synodale commissie.
De algemeen© Synodale Commissie, die
haar najaarsvergadering zal aanvangen 18
November a.s. zal als volgt zijn samenge
steld: dr. G. J. Weyland, predikant te
Veere, president; D. Zoete. pred. te Lem-
mer, vice-president; L. W. Bakhuizen van
den Brink, te 's-Gravenhage, secretaris en
adviseerend lid; G. E. M. Picard, "Waalsch
pred. te Arnhem; sec. A. J. A. Vermeer,
pred. te 's-Gravenhage; H. Veemnan, O. O.
te Wageningen; sec. H. C. C. Franck te
Voenkuizen; dr. A. Troelstra, pred. te
's-Gravenhage; mr. dr. C. F. Schoch, O. te
Amsterdam; see. jhr. mr. F. K. van Len-
nep, O. te Vorden; A. B. te Winkel, pred.
te 's-Gravenhage; sec. J. Barbas, pred. te
Hengelo; mr. H. J. M. Tijseens. O. O, te
's-Gravenhage; sec. M. M. Tromp, O. O. ie
Sncek.
Het Toorop-raam. -
Naar wij vernemen is op de tot het Col
lege van Kerkvoogden eer Ned. Herv.
Kerk te Utrecht gerichte motie, waarin
werd aangedrongen het bewuste Toorop-
raam niet in de Domkerk te plaatsen en
waarin vervolgens do aftreding van dat
college was verzocht, aangenomen op een
te Ui recht gehouden vergadering van le
den der Ned. Herv. Gemeente, nog steeds
geen antwoord ontvangen.
In verband hiermede is een adresbewe
ging op touw gezet en zullen adreslijsten
op verschillende punten in de stad bij
Commissieleden en anderen, voor leden eu
doopleden der Ned. Herv. Gemeente ter
teckening liggen om daardoor een uit
spraak der Gemeente uit te lokken.
Deze lijsten zullen te zijer tijd aan hot
College van Kerkvoogden worden gezon
den.
Het Lyceumvraagstuk.
Bij den raad van Deventer is van den
minister van onderwijs bericht ingekomen,
dat hij in den loop van dit zittingsjaar
het lyceumvraagstuk tot een oplossing
hoopt te brengen.
Onderwijzers in Indië.
In de huishoudelijke vergadering der
afd. Banjoemas van het N. I. O. G., werd
met algemeer.e stemmen besloten, cr bij
liet H. B. ten sterkste op aan te dringen.,
dat wanneer in do Salarisschalen voor
de onderwijzc'rs niet spoedig beduidende
verbeteringen worden, aangebracht, het
H. B. in overleg met de hoofdbesturen van
K. O. B. en C, O. V. er tee zal overgaan,
een vertegenwoordiger, van deze drie on
derwijzersorganisaties naar Holland te zen
den, en dezen op te dragen:
1. hij Tweede Kamer, Regeering en Mi
nister te protesteeren tegen de enorme
achteruitzetting van den gebeden onder
wijzersstand; welke den roeds verontrus
tenden achteruitgang van het onderwijs
over de geheelé linie in de hand zal wer
ken;
2. pogingen in het werk te stellen, om te
trachten, aanneming van de voorstellen
der commissie te voorkomen.
Ter bestrijding van de kosten dezer po
ging kan het H. B. een beroep deen op de
offervaardigheid van d.e leden.
Gnderv/.'jzers-Salarissen.
In de bestaande salaris regeling komt vol
gens 't Correspondentieblad, een fout
voor, die door alle onüeiwijzersorganisa-
ties als een werkelijke fout ia aangemerkt.
Het is de ongelijkheid in de dienst jar© n-
verhooging tusscken de onderwijzers zon
der en die met de hoofdakte.
Waartoe dient toch de dienst ja Venver-
hooging? Nemen wij vooreerst aan. dat het
een helooning voor meerdere vakbekwaam
heid is. Ia deze onderstelling juist dan
kan toch moeilijk worden beweerd, dat
door de dienstjaren de vakbekwaamheid
van den niet hoofdakte-bezitter in minde
re mate toeneemt, dan van hem, die wel
in 't bezit dier akte is.
Onderstellen wij verder, dat de dienstja
ren verhocging mede en voornamelijk wordt
toegekend wegens het stijgen der behoef
ten bij het toenemen van don leeftijd. Is
deze onderstelling juist, dan zal toch ieder
moeten toegeven, da-t ook hierin geen "e-
den schuilt den hoofdakte-bezitter een
voorsprong te geven boven zijn collega,
die niet in het bezit dier akte is.
Daarom heeft het Hoofdbestuur gemeend
nu de Regeering tevens fouten wil herstel
len, er op te moeten aandringen, .dat deze
fout uit de bestaande regeling wordt ver
wijderd.
Het spreekt van zelf, dat dit alleen kan
geschieden, door aan de hoofdakte een
constante waarde toe te kennen.
Vooral, nu er toch een vrij ingrijpende
wijziging komt in de dienstjaren-verhoo-.
ging, is er alle reden deze fout weg te né
men.
Hare dorst naar kennis was on verzade-
li jk, en hoe mneibiker het vraagstuk was,
hoe heerlijker de les die do oplossing
haar leerde.
Haar oordeel was dv.s ook bove-n de be
perkte bevatting van een kind gerijpt;
haar karakter w is 7dos1 is-tkrachtig en vu
rig, haar gevoel verheven, hare verbeel
ding levendig.
Ofschoon zij veel iai z ch had van het
geen de wereld romanesk noemt, zoo
was zij echter geheel vrij van de zwakhe
den daaraan eigen, die maar al te licht de
edelste gaven in ons zoo al niet verwoesten
dan fcch verzwakken, terwijl z;j de ge
vaarlijkste hartstochten bij den menseh
aankweeken.
Haar geest was echter altijd met haren
smaak in overeenstemming, want ofschoon
zij gaarne in de wetenschappelijke moei
lijkheden ronddoolde, zoo verlustigde zij
zich met al de eenvoudigheid van oen kind
in hare wandelingen, en kon zij dan uren
achtereen rondloopen.
Nu, evenwel was haar hart beklemd door
de gebeurtenissen van dien dag; zij zette
zich neder, en vroeg zich zelve af, waarom
zij zoo treurig was, en zoo geheel anders
gestemd dan vroeger.
Er was eene vreemdsoortige tegenstrij
digheid in de plaats gehad hebbende ge-
beurtcnissen, en haar gemoed was met
- vrees cn bewondering vervuld.
HET V/ERKL00SHE1DSVRAAGTUK
Verbeterde arteidsmogeiijkkoid.
Gisteren is in Den Haag een bijeenkomst
gehouden van de wethouders van maat
schappelijk hulpbetoon van de vier groot
ste gemeenten van ons land (de heeren Vos,
Amsterdam; Nivard, Rotterdam; Drees,
Den Haag en Smulders, Utrecht) en de
directeuren van hun diensten.
Uit de besprekingen bleek, dat in alle
groote gemeenten een verbetering van de
conjunctuur en een opleving van de ar-
bddemogelijkheid valt waar te nemen. De
wethouders gaven als hun meening te ken
nen. dat het vooral aan het krach hisre op
treden van de crisiscommissie te danken
is. dat duizenden personen, die tot verle
den jaar van de werkloosheid suitkeering
leefden, hun pogingen om werk te vinden
hebben verdubbeld en deze poerng veelal
met succes bekroond zagen. Het aantal
steuntrekkende^ is dit jaar i«n Amsterdam
en Rotterdam slechts 40 pet. van 't aantal
van verleden jaar. Voor Rotterdam zijn
deze cijfers 13.000 en 5300. Opmerkelijk
is ook. dat het o'ifer van de ondersteun
den op h"t oogenblik niet ritzende is, wat
in vorige jaren in don herfst wel steeds
lief geval was.
De vergadering besloot, dat de groote
gemeen'en een onderhoud me't de regee-
ring ztrien aanvragen over het. werkloos
heidsvraagstuk, in verband met de werk
looshei dsverzek er in g.
In de volgende bijeenkomst, die :'n Ja
nuari t« Rotterdam zal worden gehouden,
zullen do maatregelen worden besproken,
die temn het voorjaar dienen te worden
genomen.
Ds Kmin-up Moeder.
De Koningin-Moed3!* ver'aat Woensdag
WiJdungon om te Aro'een eenge dagen
door te brengen bij haar broeder en
schoonzucfer, den vorst en de vorstin van
Wa'deok Pyrmont.
Vandaar begeef' H M zich Maandag
20 OctnVr naar h't Loo Het gevoTg zal
aldau" bestaan uit de hofdame freule Van
do PoM on den kamerheer graaf Van Lim
burg ot:rum.
Voor reizigers na*»** Canada.
N^ai* wórdt modegedppt1 zal' met in.g"ug
van 1 Nrwember as t-3.RaMerdom con" In
formatie Bureau van de Ganad'an Natio
nal Railways (de O.nadeesche Nations1?
Bnoovwegrnnajschapn'j) wrvden a-oopend.
vr-' bureau he??t vocn om olijk tot doel fn-
i:cht:7igon t3 verschaffen aan hen. d:o naar
Cenado vcrirokk^n. hetzij a's emi-
g*an' hef rij als reiziger.
Hof bureau wordt gevestigd Mossel'rap
ho?k B'ongrcvest. Rotterdam m sfnnt nn-
dfT- 'o-'d'ng van den beer J. T>. F Rooi,
nnd -R ^-'eur der Orerzeesche Hypo
theekbank.
or» rio V:«'-.cvrrTi.
IW heofdb°sfu'.r van fa r~edorsver-
eer Rr.ng voor fa- Ngdorl«.nd«sobe hariti^yis-.
s">herii hoeft adbaes^ betuigd aan een door
den roor.zik'er van den raad voor- dó vrs-
sclieTii'fef den miniNT van fmnne'ön ge-
z^riden brief, houdende 3 er zoek, in post
85 van liet wc'lsont werp-T a fa pv/e t znoda-
r,i- e wiizig:ng aan te brengen, dat „witte"
visc-hn^Men zonder betaling van htvoer-
reri-it ten invoer werden toegelaten.
Er is den betrekken nv'n'^^er op g3we
zen, dat h'of tof nu toe f»ewoon*e is ge-
weest, d-3 v'sebnetf'm ongetaand uit Enge
land en Frankrijk in !e voeren en hier te
V dg te la'en preparcerón, wsnno? oon
greof aantal personen hun lwaod verdie
nen, hetgeen, afgw'en van andere nnde3-
Pn. verheiden a en den invoer van ge-
f aan da rettrn. naar het oordari van adres
sant roods aanloid'ng genoog :s. den in
voer van ge-aarde, geknoopte netten niet
vrij. doch van witte net!en wel vrij var.
invoerrecht te stellen.
Da Ned. Chr, Vrouwenbond
rn de gisteren gehouden a gemeene ver
gadering werd in heb an debug genomen
«en voorstel van do aideeling- Utrecht,
om in de bladen, van dc Chr. vakorganisa
tie een stukje t? plaatsen om de vrouwen
op te wekken lid van den Bond Ie worden.
Dit voorstel werd aangenomen.
Mevr. Slotemaker tl'3 Bruine
van Utrecht nam op zich dit stukje te
schrijven.
Van de afd. Utrecht was verder in
gekomen een voorstel, dat dc Potui vron-
w n u t den arbeidenden stand en kleine
burgerkringen in staa'. zou stellen dezen
zomer enige dagen buiten te vertoeven,
b.v. door het huren van een of meer buisjes
in oen heide- en boschstreek.
Mevr. Van Z a n t 0 n u:t Bussuni
stelde voor. dat do leden, d;-3 J art33 in de
gelegenheid zijn, voor bc-lo?';)? vroiwau
hun huis znHeti openstNIcn.
Dit werd goedgevonden Er werd om
commissie benoemd, om d? z.a-k prac'L li
te regelen
Van afd. Haarlem was ingekom u
een voorstel om te overwegen aan den Mi
nister van Justitie een adres t? zenden,
met het verzoek de spoedge uitvoer ng
van vereenvoudigde vaderschap-procedure
te willen bevorderen.
Nadat mej. Budok van Heel deze
aangelegenheid had toegelicht, werd bes'o-
ten haar nader in de "afdeelingen te be-i
z:en, om dan op een volgende vergadering
een beslissing te nemen.
In de nanrddagvergadering hield Prof.
M r. A A noma een referaat over „Den
Volkenhond", waarna Mevr. A. van
Hoogstrate nS c h o c h het sloU
woord sprak.
EEN VERREGENDE OOGST.
Een schadg van 20 millioen. Q
In het „Hhl." lezen we het volgende over
den verregenden oogst in 1924:
Nederland en Duitsehland, vermoede»
lijk evereens Engeland en Denemarken,
hebben nun tarwe-oogst op stam tijdens
het rijp-worden zien bederven. In streken,
hier te lande, waar de tarwe buitengewoon
zwaar, mooi en gezond stond, z:jn de kor
rels vóór den oogst op het vedd in de aren
gaan kiemen
In mijn omgeving zijn slechts enkele
kleine gedeelten vóór de ramp geoogst, en
voor zoover z:j op z.g. groote hoopen z jn
gezet, grootendee's gered.
De overgroote massa is echter ten cenen-
male bedorven, doordat de gekiemde kor
rels geen meel meer bevatten en voor zoo
ver deze slechts even gekiemd zijn. toch
zoodanig zijn veranderd, dat men er g?en
eetbaar brood van kan bakken. Het meel
rijst niet. het brood 3 klef, zoetig en vies
van smaak.
In Duitschhnnd heeft men de konsekwen-
tie uit deze vamp getrokken en is men druk
aan het koopen van tarwe uit Amerika,
terwijl de uitvoer is verboden.
Leefden wij honderd jaar vroege;, dan
zou Europa door een gruwelijken hongers
nood worden getroffen. Nu komen w j er
af met veel grid naar Zuid- en Noord-
Amerika te zenden, om brood te kunnen
krijgen Niet alleen moeien wij, het
geen wij toch zouden moeten invoeren,
duurder betalen, doch wij zullen dit jaar
ook de hoevee hrid onzer eigen productie
er hij moe-ten koopen.
Voor Nederland betcekenf t laatste
voor 44.000 H.A. iarwe a 2400 K G. per
H.A., tOO.OCO ton tarwe extra, of onge
veer f 14 millioen.
Voor Duitschland :s de ramp echter on-,
eindig veel erger, omdat er naar ver hou
ding meer tarwe wordt verbouwd en de
grid middelen er natuurrijk veel krapper
zijn.
Het is voo.' het 1 1 cs'.e! van Europa en
de rust in dit werelddeel wel een heel er,;o
teiën^lag, te ineej daar deze misoogst ook
over een groot deel van Midd.n-Europa
op (reedt.
Baarb'j komt. dat ook de rogge nie'. vg
mooi s h'.nuengekomen, zoodat een i'eel
van dit gewas niét gebakken kan worden.
Dit is eveneens voornamc ijk voor Duitsch-.
land. Denemarken cn onze Oostelijke pro
vinciën van belang. Ook vele perceelen
erwten zijn bedorven, evenals zeer vee ha
ver.
Van d;t laatste gewas wordt in Neer
land de drievoudige oppervlak'.e verlxmv.d
tegenover tarwe, «loei? percentsgewijze s
de sc'ia ie tcgenovev tarwe n et groot, om
dat de haver, die >rercehiet, even goed
door de paarden wordt gegoten. :ndien zij
slechts droog thuiskom:
Beschimme't de haver echter, dan is het
verlies 100 pot. Het groote bezwaar hij
tarwe daarentegen is. dat men die moet
kunnen maVn cn bakken. A os bijeen kan
men de schade vcor den Nederlandse hen
landbouw op f20 m-il oen schatten.
„Het PHtte'a'ud", orgaan van don Chr.
Boeren- en Tu'ndersbond, voegt hieraan
toe:
„Twintig nrlioon guldon het is een
eno.*me schadepost.
Toch zou m r verkeerd doen door een-
z'jdig op clit verlieicijfer te turen.
Daar is z?k.*r de waarschuwing om m
tegenspoed geduld g te zijn 00'; voor vrien
reilen voor het vermaan ora Ln voorspoed
dankbaar to wezen.
En zeker past voor al onze p.atte'andcrs
de aansporing om in a'les. dat ons r.og
toekomen kan. een goed toi voorzicht to
hebben op onzen getrouwen God en Va
der."
De dag was zoo heerlijk begonnen, en hij
eindigde zoo treurig!
Zij dacht aan Glencairn aan de
•Sluarls aan den heer Howard en
het was hadr alsof haar geluk met hen
verbonden was.
Z:i dacht aan haren vader, aan het treu
rig lot van haar volk, cn, zij moest beken
nen dat de rijkdom en de pracht mi et d:en
Trede geven kunnen, die op de nederige
hoeren van het dal rustte.
„En evenwel," dacht zij. „schijnt God
met weggevallen op eene afgodische natie
neder te zien. terwijl Israël steeds in rouw
verkeert, aan smart eh verachting tem
prooil"
Zij herdacht de geschiedenis van het
menschelijk geslacht, sedert de eerst©
menscb gezondigd had; maar wanneer had
de Ahuachtige ooit geduld, dat Zijn volk
zich ongestraft van Hem afgekeerd had?
Vervolgde Hij niet de aanbidders van Mo
loch on Baiii met Zijne verschrikkelijke
wraak? -
Was het niet om do ongerechtigheden
van Israël, dat Jeruzalem werd verwoest,
zijn luister verdoofd, het voorhangsel
van zijnen tempel gescheurd, en van des-
zelfs muren niet één steen op den anderen
gelaten was, om de plaats aau te duitión
waar hij gestaan Lad?
Het was wegens de zonde, do', de Mes
sias vertoefde ie komen, en dat Zion zelf
nog woest ge'ateu werd, terwijl har© doch
ters verdrukt, ve.bannen en vervloekt wa
ren!
Waarom was, in plaats van eenig bewijs
vanGods toorn, de vrede hol oerig ant
woord geweest op het p'.chtig gezang, dat
d© Christenkinderen dien ochtend aan Je
zus Christus opgezonden hadden?
Iedere hart was met blijdschap vervuld,
en toon het gezang ten hemel opsteeg, wa
ven de tranen die vloeiden als 't ware do
tolken dor zielen, die van heiige aandoe
ning doordrongen waren.
Hoe kan dan Hij. die zich zelven oc-n „ja-
loersch God" noemt, root welgevallen iipm
■derzion op eer. volk dat een andoren naam
dan dien van Hem als dim naam van den
allerhoogstcn God aanroept?
Dat waren vreeslijke vragen, die Mir^
jam zioh zelve deed, en zij wenschte vurig
dat zij heter wist, op welk gezag Jezus
als de Messias was ontvangen geworden.
Maax zij daoht weder aan haren vader
en de verschrikkelijke vervloekingen dfo
over zijne lippen gekomen waren, alleen op
het denkbeeld dat zij een© Christin kon
worden; een blos van schaamte bedekte,
hare wangen, terwijl zij opstond, en zich
bijna verwonderde hoe zij zelfs voor coir
enkol oogenblik zoo tegen haar eigen ge
loof had kunnen xedetwi'stm.
«i
CWordt vervolgd.) j
