Tweede Blad
1 tot 2'
M
Woensdag 8 October 1924
j GEEN PRIKKELENDE TOESPIJS.
Geenverg aderingen met
te. b a t dat blijven wij zegt onze
otter dammer voor het komend
Seizoen en den naderenden verkiezoings-
}trijd aan onze kiesvereenigingen als regel
banbevelen.
De politieke hanengevechten mogen al
icms publiek trekken, dat anders weg
blijft, te veel nadeelen brengen zij met zich
3an dat wezenlijk nut van ze kan worden
gewacht.
Groot is het gevaar, dat zij op spreker
^n hoorders beide demoraliseerend wer
ken, doordien de kracht wordt gezocht in
handigheden en practijken, die den tegen
stander afmaken.
Bij eenigszins prikkelend debat komt
•jekere roerige stemming, die zich in aller
lei hartstochtelijke bewogenheid open-
haart. De vergadering wordt dermate- ge
bekt en rumoerig,. dat allengs de kalmere
dementen zich terugtrekken.
D© indruk van de rede wordt niet zel
den verzwakt door op de lachlust werken
de hebbelijkheden van sommige „deba-
hera".
Zelf3 het schijnbaar onschuldige insti-
#tiub van „vragen stellen" kan hier verwar
ming stichten.
Enkele staaltjes uit de jarenlange prac-
djk van schrijver dezes mogen dit bevesti
gen.
Eet kwam voor, dat een broeder zich
beerde tegen het gebruik van het woord
^hemelsbreed", omdat wij ons van de
>rcedte van den hemel geen aardsche voor
stelling mogen maken en de spreker zich
.lus van het bezigen dezer uitdrukking had
hehooren te onthouden.
Een ander maal vroeg in een stampvolle
kerk een jongeling, waarom het „doopen"
^an menschen moest worden afgekeurd ge-
^jk de redenaar gedaan had. Do jongeling
5tad niet goed geluisterd: niet van doopen
maat van dooden was sprake geweest.
In een andero heftige verkiezingsmeeting
roerde de debater met geen woord het ge-
jprokene aan, maar las van lange vellen
voor de statuten eener nieuwe dooT hem
opgerichte „Internationaal-libertair-paga-
nistische partij".
Ook kwam het voor, dat een zonderling
znet een groote sjerp om en de borst be
plakt met medailles van den kop van Jut
zijn staatkundige bezwaren ontwikkelde
Een boek ware te schrijven over de zon
derlinge avonturen beleefd door hen, die
verkie<zingscampagnes meemaakten, en zich
met debaters hadden te meten.
De waardigheid en de ernst der saam-
komsten zal naar onze vaste meening niet
weinig worden verhoogd, indien de pu
blieke vergaderingen alleen met het uit
spreken der rede gevuld worden.
Met prikkelende toesprijs als debat en
vragen stellen breke men geheel!"
GEEEF. KERKEN.
Beroepen. Te DuurswoudeJ. de Ko-
üing te Yries.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen. Te Kalamazoo (Michigan,
Noord-Amerika): A. Verhagen te Middel
burg; te Westzaan:. J. Vreugdenhil 1%
Borssele.
REMONSTR, GEMEENTEN.
Beroepen. Te Gouda: P. D. Tjalsma
ie Nieuwkoop.
Ds. P. E. Barbas.
Onder groote belangstelling heeft üs.
P. E. Barbas, predikant der Ned. Herv.
gemeente te Haarlem, gisteren zijn 80sten
verjaardag gevierd, na op 19 September
p.ijn 55-jarige ambtsvervulling te hebben
herdacht. Ds. Barbas is prae-ses v»n liet
ilassikaal bestuur van Haarlem en op één
pa de oudste in dienstjaren der predikan
ten van de Ned. Herv. kerk. -
D© jubilaris ontving o.m. een telegram
van ex-keizer Wilhelm.
Afscheid, Bevestiging, Intrede.
D s. J. H. J. Sta p, Ned. Herv predikant
hoopt op 2 November afscheid te nemen
FEOSLLETOSS
De Zegepraal van het Kruis
6) i
Ik kon mij nauwelijks van glimlachen
onthouden over hare eenvoudigheid, maar
alvorens ik haar bedankt had, liep z<j weg,
alsof zij even zoo bevreesd was voor kruid
kundige ondervragingen, als ik voor de
e ar dhe sc'hri j ving, wanneer Mendez mijn
•ondervrager iis." I
„Of liever," riep haar vader uit, terwijl
«iju gelaat van trotsche ver ontwaard! ging
gloeide, „heeft mefri. haar reeds geleerd de
besmetting van de dochter eens Joods te
vreezen! maar bedenk wel, Mirjam! dat
•ofschoon wij in een vreemd land omwan*
delen, en allen menschen tot 'n spot zijn,
fWi'j nochtans niet behoeVen' te kruipen,
zoodat de Christenen de wormen, die zij
haten, meit den voet zouden vertrappen.
Gedraag u als eene 'dochter van Imlah,
On verhef u hoven hunne lalge beischimpin-
jgen, door eene waardigheid te toonen, die
zij niet bézitten! i
Doch, Mirjam! izoek nimmer hunne
verachtelijke beschimpingen, door u in
hunne gezelschappen te willen indriin--
jgen. -
L «I k £et gezelschap zoeken van hen, die
den naam mijns vaders durven smaden!''
riep Mirjam trolsch uit, „zocht ik do doch-
tter van Lord; Cawnford, die, toen wij do
Abdij van Dustan voorbij gingen, zoo luid
•fluisterde, dat ik het hoorde:'Daar gaat do
-taankleurige Jood, die te rijk is om een
Christen Graaf te bezoeken? Keerde ik mij
niet om, en glimlachte ik ui et met verach
ting over hare laaghartige bespotting? Ik
streek mijn izwart haar ter zijde, opdat zij
beter op mijn voorhoofd zou kunnen lezen,
hoe trotsch ik op den naam was, dien zij
£oo verachtte.
Maar déze arme eenvoudige huibewo
ners, vadejrl zijn te onwetend om ons to
haten; en juist in die onwetendheid geeft
elke boer van Glencairn zijn eenvoudig be
wijs van achting aan de bezitters van
iFernhill, onbewust van het onderscheid
idat er 'is tusischen den Heiden en* den
♦Jood. •'•-, j
Ik weet dat er gezegd is: oog om oog, en
tand om tand, maar ons is voorzeker niet
igezegd, dat wij hoos zouden nederzien, op
hen, die ons niet haten."
„Nu, ik laat u aan uwe eigene heschel-
idenheid' over mijn kind!" zeido Imlah
treurig' Want hij had hu genoeg van
iMirjam's gemoed gezien, om g;ene zwak
heid te Vreezen Van iemand', die zoo streng
onderwezen wals. Maar zie, de zon gaat
onder, en wij. hebben nog eene lange wan
deling naar huis."
Mirjam vatte de hand ha-ars vaders, die
izij met. dankbare erkentenis voor het aldus
in haar gestelde vertrouwen drukte, en
verliet zijne zijde miet meer gedurende
hunnen tocht huiswaarts.
Zij zag dat hij gewond was geweest, en
zocht nu do zwaarmoedigheid, die zich
van hem meester had gemaakt, te verdrij
ven; want hoewel hij verklaarde, boven
het vooroordeel' van de wereld verheven to
zijn, zoo gevoelde hij nochtans, dat hij tot
een spreekwoord en eene spotrede onder
de menschen was, en het was jirst die
vloek, die zoo diep in zijn borst woelde.
Doch nu was het te vergeefs, dat zelfs
Zijn. kind pogingen aanwendde, om do
zwaarmoedigheid van Imlah 1e verdrijven
wanneer hij aan de loekomst dacht, in
(Welke haar geluk in zulk eene pijnlijke on
zekerheid gehuld was.
Hij had reeds sedert lang bo .-loten,, dat
izij nooit eenig deel aan do algemoeno ge
zelschappen der wereld zou nemen, alvo-
rons baar geest tot volkomen© ontwikken
iling zou gekomen zijn, teneinde in staat Ie
iwezen, de moeilijkheden van baren toe
stand het hoofd te bieden, en eene meer
besliste gedragslijn te volgen.
Maar nu zag hij, dat zij, even als Rae-
iselas 1) in het gelukkige dal, verlangd*©
•om ook een's buiten het paradijs dat hij
,'haar gegeven had, rond te zien, en hij be
greep, dat het onmogelijk was haar binnen
"VYoords op het hare willen binden do ge
meente in te gaan, met de gemeente te
leven, 't Is niet noodig, „aangenomen"
werk van hot huisbezoek te maken, zoo-
dab men van den een naar den ander
vliegt, maar 't is wel noodig. zooveel als
mogelijk is, persoonlijk zich op de hoogte
te stellen van. de geestesgesteldheid der
gemeente, hare behoeften te kennen, met
haar in te leven om, zonder bepaald per
soonlijk te werden, naar hare behoeften
te prediken. "Wie als prediker zijn ge
meente verzuimt, berooft zichzelf van een
fonds, waarover bij anders zou kunnen
beschikken. Voor eigen persoonlijk en
ambtelijk leven zal hij van getrouw huis
bezoek de bate trekken en de gemeente
zal er door gesticht worden.
De gemeente zelf heeft het nocdig, dat
zij langs den weg van huisbezoek bear
beid werdt."
BINNENLAND
DE Z0MERT1JJD.
Md rapport der TijdcomnussBe.
Naar de Maasbode verneemt, heeft
de dusgenaamds TijnsommSssie dezer da
gen haai laatste bijeenkomst gehouden en
is de publicatie van haar rapport binnen
kort te verwachten..
Er moet naar ens ter oore komt
sprake zijn van een minderheids- en een
meerderheidsrapport, zoodat zioh (wat te
verwachten was) ook in den "boezem der
commissie do meeningsverschüÖen zullen
afspiegelen welke op dit stuk onder de Ne-
derlandsehe bevolking heerschen.
De postcheque- en girodienst.
Do directeur-generaal dek posterijen on
telegrafie maakt bekend, dat voor de post
rekeningen. behoorende tot de 2o groep,
bedoeld in lid UI onder b van de beschik
king van dca minister van waterstaat dd.
24 September (de nummers 1G.000 tol en
met 19.909) de postchGquc- en girodienst
weer wordt opengesteld met ingang van
morgen.
Verder, dat, ten einde een spoedige uit
breiding van de gedee1 lelijke opcining van
den postcheque- en girodienst te kunnen
geven, na 11 dezer bij de comnrssie voor
de u-the taling van gelden op postrekenin
gen, aanvragen om voorwaardelijke uitbe
taling van tegoed der postrekeningen
60.000 tot en met 89.999 niet meer in be
handeling worden genomen.
Op genoemde rekeningen zullen na 18
dezer door vorengenoemde commissie ge
fiatteerde bedragen niet meer worden uit
betaald. Alle rekeninghouders worden u:!t-
genoodigd, voor de heropening niet dan
in zeer dringende gevallen nog aanvragen
b'j d-e commissie in te didnen.
Parlêjbgsiuur S. D. A. P.
Op de vergadering van bet partijbestuur
der S. D; A. P. die, naar „Het Volk"
meldt, Zaterdag j 1. werd gehouden, is be
sloten voor liét dagblad „Het Volk" weer
een commissie van toezicht in te stell-
len. Tot 'leden werden benoemd de heeren
W. Drop, .T. H. Schaper, G. Werkhoven en
F. M. Wibaut.
Op voordracht van het bestuur van heit
Instituut voor Arbeidersontwikkeling wer
den tot bezoldigde bestuurders benoemd
K. Vorrink en P. Voogd.
Na en dn overleg met heit N. V. V.-be-
stuur werd een commissie ter bestudeering
I van het militaire vraagstuk samengesteld,
waarvoor de volgende personen zullen
wordeu uitgenoodigd: Voor het N. V. V.:
Steuliui-s, E. Kupers, P. Molt maker, F.
S. Noordhoff; voor de Partij: W. Banning,
F. v. d. Goes, Suze Groeneweg, Jerome
Hartoe, K. ter Laan, C. PothuisSm.it,
mr. P. J. Troelslra. W. H. Vliegen, K.
Vorrink, J. v. Zadellioff.
Verhanging tabaksaccijns.
Do Ned. Vereen;ging van Sigarettenfa»-
hrikanten heeft tot den Minister van Fi
nanciën een bezwaarschrift gericht, waar
in verzocht wordt de plannen tot verhoo
ging van den tabaksaccijns noch in hun
geheel, noch voor wat de sigarettenindus
trie in het bijzonder betreft, door te voe-
reu:
1. omdat de sigarettenindustrie toch
reeds veel zwaarder getroffen is dan de
sigaren- of tabaksindustrie;
2 omdat de accijnsverhoogiing speciaal
voor de sigaret ten-industrie ruïneus© ge
volgen zou hebben;
3. omdat de schatkist er geen noemens
waardig voordeel bij beeft;
4. omdat verdere toespitsing dor onge
lijkheid van belasting een grove onbillijk
heid zou zijn teil opzichte van den eon serf
ment;
5. omdat de malaise In de s'garerrindutM
trie er niet door zal worden opgeheven,
daarentegen wel groote werkloosheid in do
sigarettenindustrie er uit zal volgen;
6. omdat een verhooging, speciaal op sm
garetten, geen moreele uitwerking zotf
hebben ten aanzien van mfsbruik door1
jeugdige rookers.
Ten slotte wijst de Yereenig'ng erop, da?
tot dusverre de sigaretten-industrie niel
ls vertegenwoordigd in de Commissie van
Adjres inzake Tabaksbelasting. Niet al*
leen uit hoofde vpn bililjkheid, doch ooi:
vanwege het belang dat deze industrie eii
de daarbij betrokken handel bij deskun*
duge voorlichting in de desbetreffend©
Commissie hebben, wordt den Mi-siste*
verzocht het daarheen te leiden, dat zoo
spoedig mogelijk de Commissie alsnog
wordt uitgebreid met twee vertegen woor*
digers der Sigarettenindustrie.
Zondagsrust in het Zuivelbedrijf.
In de vergadering van de afd. Friesland
van den Chr. Boeren- en Tuindérsbond.'
bracht de heer De Boer, van Mor ra, een
rapport uit over het vraagstuk „Zondags
rust in het zuivelbedrijf."
D© hoofdconclusie was: Levering van dd
melk op_ Zondag aan de fabriek, doch geen
verwerking.
Toestemmend dat er dan reeds veel ge
wonnen wordt, meent de heer Zijlstra tocK
dat het niet ons ideaal mag zijn. Dit mag
z.i. alleen zijn geheele stopzetting der fa
briek, en daarom moet de melk blijven
aan de boerderij.
Gok de heer Wartena sluit zich hierbij
aan.
Verschillende heeren gaan accoord metf
het. rapport en de conclusie.
Zij meenten, dat er veel gewonnen zou
zijn indien deze methode aan verschillen*
de fabrieken kon worden toegepast.
Al de aanwezige directeuren zijn eenpa*
rig van oordeel, dat deze methode, bij dal
technische hulpmiddelen, die thans de fa
briek ten dienste staan zeer goed uitvoer*
baar is, en slechts zeer korten arbeid vai?
enkele personen vraagt.
Twee belangrijke factoren treden bij
deze toepassing naar voren, n.m. het mini
mum aantal menschen die iets behoeven'
te verrichten en bet behouden van een
goed product.
Bovendien de kans op een vrij algemee-
ne toepassing, welke hierbij in ieder gevai
grooter is dan bij thuishouding.
Besloten wordt binnenkort een verzoeB
in deze richting aan de verschillende fa*
brieken te doen
Peddelend Nederland en de fiscus.
,J)e Kampioen" bevat de volgende inte-»
ressante bijzonderheden omtrent de eer-«
ste inning der rijwieïhelasting in ons land.
Tot 1 Sept. j.l. bedroeg de opbrengst van
de rijwielbeilasting f4.592.130.
Daar er bovendien circa 63.000 kosteloos
ze rijwMItoerken en een kleine 300 vrij-i
stellingen aan diplomaten, consulair©
ambtenaren, personeel van het Hof van
arbitrage enz. waren afgegeven, zoo mag
meoi het aantal rijwielen hier te lande ge-s
rust op 1.594.010 stuks stellen.
Naar schatting zijn aan vreemdelingen,
waaronder grensbewoners, 28.400 kaarten
afgegeven.
Het is moelijk om zich een denkbeeld te
vormen van 1,6 millioen rijwielen; indien
men voor bük bereden rijwiel twee M.
ruimte rekent, dan zouden zij, tien r'jea
wielrijders naast elkaar den afstand Maas-*
tricht—Groningen innemen, of wel „in
éénen", tien maal dien afstand (316 K.M.)
Na het greöte aantal bekeuringen, dat
op 29 Aug. en kort daarna is ingesteld,
zijn nu verreweg de meeste rijwielen van
oen belastingmerk voorzien.
De meeste bekeuringen z:'jn dadelijk
met den ontvanger afgedaan; ca. een tien*
do geeft do voorkeur aan behandeling
langs den meer omslachtig en weg of door
den rechter, alhoewel in dit laatste geval
de boete niet lager dan f 5 wordt.
Bijzondere moeilijkheden zijn bijna nie$
voorgekomen. Wel worden er nog veel rij»'
wie'hnerkon gestolen van menschen, did
geen veilige wijze van bevestrigilng van het
rijwiel merk hebben gekexzen.
Valschr. merken, waarvan men aanvan-ï
kclijk zooveel boorde, zijn er in werkelijk*
beid slechts weinig ontdekt. Twee vervaar*
digers zitten in arrdst, een paar verdach*
ten zijn gesignaleerd.
Een paar gebruikers van valische mew
ken z'ijn daarloor in ernstige moeilijkhe*
den gekomen f
Hieruit blijkt dus, dat over het alge*
meen do heffing der belasting geen groot©
bezwaren heeft opgeleverd.
van dé gemeente te Nes en Wierum. De
intrede te Hemelum is bepaald op 9 No
vember.
Dr. J. W a t e r i n k werd Zondag
avond in de Keizersgrachtkerk te Amster
dam bevestigd doer Ds. S. G. de Graaf, dio
tot tekst had Jesaja 40 9. Heden
avond hoopt Dr. Waterink zijn .intrede te
doen.
Ds. G. J. G o e d e van Westzaan over
gekomen werd Zondag bevestigd bij de Ge-
xef. Kerk te Ycorthuizen, door Ds. N. L.
Ivorfker van Bameveld. Des middags deed
Ds. Goede zijn intrede met als tekst 2 Tim.
3 16 en 17.
D r. J. H. Gunning J.Hzm, wien
met 1 Nov. e.k." eervol emeritaat is ver
leend. is voornemens Zondagmiddag 2
Nov. e.k. te 2 ure afscheid te nemen van
dc Ned. Herv. Gem. te Serooskerke (W.)
Cand. A. Luteyn, van Ierseke, deed
Zondag j.l. zijn intrede bij de Ned. Herv.
Gcm. te Gondriaan-Ottcland, na 's mor
gens bevestigd te zijn door Prof. Dr. J. A.
O. van Leeuwen, van Utrecht.
Do bevestigde deed zijn intrede jnet een
predikatie over.Bcm. 1: 16, waarin gewe
zen werd öp den eenigen weg des behouds.
D s. D. S c h o e 1 e, overgekomen v.ib
Gëestcren-Gelselaar, deed Zondagavond j l.
voor een overvolle kerk zijn intrede bij
de Geref. Kerk van Oudewater, na '*s mor
gens bevestigd te zijn door Prof. Dr. II.
Bouwman van Kampen. De nieuwe leer-
aar hield een predikatie over Oesaja 4G:
Na des morgens bevestigd te zijn door
Ds. H. Hummelen, van Bedum, deed Zon
dag j.l. Ds. H. Ens er ink, gekomen
van Onstwedde, zijn intrede bij de Geref.
Kerk te Zuidwolde, sprekend© naar aan
leiding van 1 Petr. 2: 45a.
Ds. P. Hekman, gekomen van Bui
tenpost, deed Zondag j.l, zijn intrede bij
de Geref. Kerk van Lemmer na bevesti
ging doer den vroegeren pastor-loci D. A.
do Geus, thans em.-pred. te Zaandam.
D s. B. Roorda, werd Zondag bij
de Geref. Kerk te Oosterend (Ft.) beves
tigd door Ds. A. B. W. M. Kok, van Worn-
mels. met een predikatie over Ef. 2: 20-22.
Ds. Roorda verbond zich aan de gemeen
te met een leerrede over 2 Cor. 5: 20.
D s. M. J .M o o ij te Oude-Bildtzijl,
beroepen bij de Vrije Evang. gemeente te
Winschoten, hoopt op Zondag 2 Novem
ber e.k., te Winschoten zijn intrede te doen
na er des voormiddags bevestigd te zijn
door Ds. Müller te Nijverdal.
Ds..C. C. de Kloet te Purmerend,
hoopt Zondag den 30 Nov. a s. afscheid te
nemen van de Ned. Herv. Gemeente to
Purmerend en Zondag den 7 Dcc. d.a.Y.
zijn intrede te doen bij de Ned. Herv. Ge
meente te Den Helder, na bevestigd te
zijn door Ds. W. A. F. van Dijk, van Den
Helder.
De „Generale Kas."
Namens de Alg. Synode der Ned. Herv.
kerk werd aan do kerkeraden een schrij
ven gericht, inzake de Generale Kas. In
deze circulaire wordt gemeld, dat men dit
jaar over een bedrag van ruim f 58.000
kon beschikken* en daarmede aan 96 aan
vragen kon voldoen. Daartegenover staan
er 23, welke men moest afwijzen.
Orthodoxen en vrijzinnigen.
Kunnen orthodoxen en vrijzinnigen in
een zelfde kerkverband broederlijk sa
menwonen en naast elkander arbeiden?
Deze vraag wordt opnieuw gesteld in 'n
artikel van Ds. S(chade) van W(estrum)
in het jongste nummer van ,:De Hérvor
ming".
De orthodoxie 13 onverdraagzaam. Niet
omdat bepaalde karaktereigenschappen
den. orthodoxen in het bijzonder en zon
der uitzondering zouden ontbroken, maar
omdat zij meenten, dab ,,de volle raad
Gods" of wel de goddelijke waarheid ons
in de H. S, of althans in oen deel daar
van, ten volle is geopenbaard en het aan
naaien van die geopenbaarde waarheid de
onmisbare voorwaarde is voor der men
schen zaligheid.
Kunnen nu orthodoxen en vrijzinnigen
in eenzelfde kerkverband broederlijk sa-'
menwonen cn naast elkander arbeiden?
Voor den vrijzinnige, die krachtens zijn
algemeen wijsgeerig inzicht iedere oprech
te godsdienstige overtuiging dient te
waardeeren of voor het minst toch het
goed recht er van dient te erkennen en
te eerbiedigen!,' bestaat hiertegen natuur
lijk geen bezwaar. Integendeel, voor den
vrijzinnige is dit juist het ideaal: ©en
kerk, waarin de verschillende richtingen
ongehinderd naast elkander kimnen arbei
den.
Maar, zooals wij reeds zeiden de on
verdraagzaamheid der orthodoxen komt
voort uit een, laten wij nu maar zeggen, 1
algemeen© wïjsgeerlge overtuiging, die
lijnrecht staat tegenover de onze. De on
verdraagzaamheid is voor hen een gewe
tenskwestie. En de met meerderheid van
stemmen invoering van ©en modus vivendi
blijft dus altijd een geweld aandoen aan
de gewetens van sommige groepen', wat
met de verdraagzaamheid in strijd is.
Ik word hoe langer hoe meer versterkt
in mijn overtuiging, dat het streven naar
een modus vivendi, niet slechts in de
Ned. Herv. Kerk maar ook in andere
kerken, waar orthodoxen cn vrijzinnigen
samenwonen, op niets uitloopt; in de
practijk onuitvoerbaar zal blijken, en wat
erger is, in de practijk neer zal kernen op
een vertroebeling van heb zuiver vrijzin
nige beginsel der verdraagzaamheid.
Willen wij in de praktijk van het kerke
lijk leven iets bevredigends bereiken en
ons vrijzinnig beginsel der verdraagzaam
heid zuiver en ongerept bewaren, dan zul
len wij niet .hébben te sturen in de rich
ting van een modus vivendi, maar van een
modus separandi ©en billijke manier om
als orthodoxen en vrijzinnigen uit elkaar
te gaan.
Onze feesten.
Kunnen Gereformeerden feest vieren?
vraagt Prof. Grosheide in het Noord-Hol?
landsch Kerkblad. Hij antwoordt:
Men hoort wel eens zeggen van neen.
Wat op onze feesten geboden wordt, is
yaak niet veel meer dan flauwiteiten, om
van erger niet.te spreken. En wie het an
ders poogt in te richten, kan er soms wel*
te voren van verzekerd zijn. dat zijn gas
ten zich niet zullen vermaken.
Dit heeft er toe geleid, dat velen onder
ons een afkeer van feesten hébben. Ze
schamen zioh, over hetgeen er gebeurt en
ze weten het niet beter te deen. Dan maar
liever niet.
Toch, hot onthoudingsstandpunt betee-
kent niet slechts oen verarming van het
leven, het kan ook bet eekenen een tekort
schieten in dankbaarheid jegens God den
Hecre, voor de weldaden, die Hij schonk.
Daarom is het vraagstuk van onze fees
ten er niet een van weinig, maar van veel
belang. Het gaat er om, hoe we op gepaslo
wijze i» den kring der enzen den naam
des Heeren zullen groot maken.
Maar dan zullen we ook moeten begin
nen onze feestdagen op deze wijze te be
schouwen. Zoolang ze slechts blijven de
gelegenheden om zichzelf en anderen te
vermaken, om eens goed uit to lachen,
zooals we het anders eigenlijk niet zouden
durven doen, is er geen kans op verbete
ring.
Het karakter van het feest bepaalt, hoe
het zijn zal. En elk feest is een bieden
van lof en dank aan den Heere onzen God.
Het is wel noodig, dat we op dit punt
eens wat meer gaan overwegen.
Dan zal ook de begeerte komen om iets
te hebben voor onze feesten* iets dat past
bij den kring, waarin we leven en waar
mee we ons toch waarlijk kunnen verheu
gen.
Het huisbezoek van den predikant.
In „De Wekker" ga-at docent Lengkeelc
voort over gemeente-fcearbeiding (huisbe
zoek) te schrijven. Na aan het tij dr 00 ven-
de van vele vergaderingen, catechisaties,
tuchtgev&ïlen e.d. ©enige opmerkingen te
hebben gewijd, besluit de docent 'in arti
kel aklus
„Nu moet vanzelf het huisbezoek niet
plaats hebben, om de gemeente tevreden
te stellen. Do prediker, die zich daarom
aan huisbezoek geeft, ziet het hooge be
lang van heb huisbezoek over het hoofcL
Hij zoekt in dién arbeid ten slotte niet
de gemeente en haar heil, maar eigen per
soon. Het gaat bij heb huisbezoek om het
zelfde, waarom het in de prediking gaat,
de bekeering van zondaren en den opwas
van Gods kinderen in de kennis en gena
de van den Heere Jezus Christus, opdat de
mcnsch Gods volmaakt zij. Heerlijk en ge
wichtig doel! Pe rechte dienaar des
Woords zal daarom ook het huisbezoek in
cere houden.
Toen wijlen, des. J. Schotel eens gepre
dikt had voor een gemeente in een groote
6lad, maakte hij tob den ouderling, bij
wien hij logeerdp, de opmerking, dat het
wel moeilijk zou zijn de gemeente te be
arbeiden, gezien de afstanden en vooral
het vele trappenklimmem De ouderling,
die Ds. S. wilde winnen de gemeente
was vacant! zeide: „Dat is heelemaal
geen bezwaar, dominé; dat doen do ouder
lingen." Ds. Schotel antwoorde: „Dan
moet ge mij niet hebben; ik zou hier niet
blijvend kunnen prediken." Dat was gced
geantwoord. Een dominé, die geen contact
houdt met zijn gemeente, moet verarmen*
al is hij overigens nog zoo goed thuis in
de dogmatiek en aanverwante vakken.
Ik zou dan ook allen dienaren des
ide greffizen van zijn eigen tooziicht to be
perken.
1) Ras-selas. prins van 'Abyssinië.
Ook gevoelde hij, dat ofschoon zij hem
tinnig liefhad, zij toch -wellicht naar het
-gezelschap van meisjes van haren leeftijd
hunkerde, dio met haar in die denkbeel
dige wereld kon don zweVen, waarin do
jeugd zoo gaairne renddwaalt;
Deze overweging 'deed hem van zijn be
sluit afzien, om Mirjam hare omzwerving
gen naar G!énea.irn te verbieden, gelijk
hij zich eerst, bij liet hooren van hare ont
moeting met het aardige meisje uit de hut,
•voorgenomen had; want wel beschouwd,
dacht hij, „kunnen deze nc'derige schep-
isels geen kwaad doen aan een geest, die
■zoo ver boven hun "begrip verheven is, en,
•terwijl zij behagen schept in hunne een*
Voudigheid, zal zij geen licogere nieuwig
heden wenschen te zoeken.
Laat haar dus haren gang gaan, en
hunne onwetendheid onze bescherming
zijn; zoodat terwijl zij even al's hunne
eigene bergkruiden, dengen© vermaken die
zich ndderbukt om ze to verzamelen, zij
evenwel nimmer iemand kunnen vergifti*
igen, die de vruchten van ccnen beleren
grond tracht te plukken."
Zoo redeneerde Imlah over 'do raensoh©*
Jijks natuur; maar, helaas! hij kende niet
(do wegen vain God, die uit den mond dex
kinderkous en der zuigelingen zulk eens
[wijsheid heeft gegrondvest, dat de ouden
van dagen menigmaal lo schande gemaakt
worden, en het machtige Babel van filoso*
fi(ö wordt lernedergeworpenl
HOOFDSTUK II.
Een vroolijk bel'en gelui, dat zich bij da'
zachte koelte nu eens verhief, en dan wc*
der wegstierf, terwijl1 het over het dal vaal
Glencairn klonk, trok de aandacht var*
•Imlah, die langzaam door het bosch, waarj
mede de afhelling der lagere rotsen be<
dekt was, nederwaarts ging.
Het gebeurde misschien ze!d:n, dat zijn^
gedachten door eeni-g uitwendig teeken va*
gevoel of geluid uit hare diepe zwaarmoc-^
digheid konden getrokken wordon; nu,
•evenwel bleef hij staan om te luisteren, ert
ofschoon hij zelf niet wist waarom, heer**
de hij terug om weder den top van de klip^
te bereiken, vanwaar hij beier naar da_,
muziek kon luisteren, di© hem in zijn©
eenzaamheid verrast had.
Eene vroolijke groep van kinderen, met-
de eerslo lentebloemen getooid, danst©
bencdop in het dal, lor eere van don eer*;
£len* Mei; terwijl de gansche natuur liet?
looneci toelachte, alsof zij mot hen d©
komst der lonto wilde vioron.
1 'CW(\x£t vcrvolg'l)A
