ET DE VREDE VAN RIJSWI3K. F''"' 1697. r Dit feit uit onze vaderland sche historie Js het dat, hij het openluchtspel, ter gele genheid van het a s. 350-jarig herden kingsfeest van Leiden's beleg en ontzet, zal (worden herdacht. Het is niet onze bedoeling uit te slfppe- 5en wat alzoo bij dit openluchtspel zal worden te zien "gegeven. Het programma /van de 3 October-verceniging, dat als al- 1 'tijd een uitvoerig overzicht verschaft over bet verloop der feestelijkheden, zal ons 'hieromtrent wel iets meer vertellen. 'Alleen willen we even het historische feit j fcelf belichten. i j Negen jarc-n van oorlog waren reeds 'achter den rug. In 1688 begon deze oorlog, de derde die 'tegen Lodewijk XIV gevoerd werd. Hij wordt, genoemd de negenjarige oorlog of |wel de Paltische krijg. Lodewijk begon hem met de stelselmatige verwoesting van de Palts, een streek in het 1 westen van Duitschland, "tusschen het Haard f gebergte en "de Nahe. Aanleiding tot dezen oorlog was de z.g. Keulsche kwestie. Er was te Keulen vacant de zetel van den Aartsbisschop. Lodewijk wilde daarop met alle geweld een gunste ling plaatsen die noch door den Keizer, noch door den Paus begeerd werd. De Keizerlijke csndidaat, Jozef Clemens van Beyeren, werd door den Paus gekozen ver klaard. Zijn doel echtc-r was aan de oostgrens van Frankrijk een streek te scheppen, waar geen vijandelijk leger kon optreden. Het jaar 1690 was ongelukkig voor de Bondgenooten. De opperbevelhebber van het Staatsche leger. Weideck werd door Luxembourg, den Franschen veldheer, bij Fleuras verslagen en ter zee leed de En- gelsch-Nederlandsche vloot onder Lord Torrington, bij Kaap Bevesier de neder laag. Koning Stadhouder Willem III alleen bevocht in Ierland aan de Bovne de over winning tegen Jacobus, den afgezetten Ko ning van Engeland, die met hulp van Fransche troepen een inval in Ierland had ondernomen. De jaren 1692/'9S waren gelukkiger. Lo dewijk had weer een inval in Engeland in *t zin. Bij Kaap la Hogue viel de Engelsch-Ne- 'derlandsche vloot onder Bussel en Almon- 'de het Fransche smaldeel aan, 't welk ein digde met de vernietiging van de Fransche vloot in de baai La Hogue. Te land liep het echter nog niet mee. De Franschen veroverden Namen en wonnen in de velslagen bij Steenkerken en Neer winden. In '95: Luxembourg die gestorven was, werd opgevolgd door den onbekwamen Vil- leroyWillem III heroverde Namen: Menno van Coehoorn, de beroemde vestingbouw kundige leidde dit. beleg in hoofdzaak. Dit was tevens het laatste wapenfeit van dezen negenjarigen oorlog. De oorlogvoerenden raakten uitgeput; een beslisende nederlaag was niet. te wach ten. Reeds in 1690 had Karei' XI van Zwe den een manifest gericht tot den Keizer en tot Holland, om de handen ineen te slaan, tot het beëindigen van den krijg. Paus In- nocentius XII had in 1691 aan Spanje zijn diensten aangeboden. Zelfs Lodewijk was mede geneigd tot vrede, al kwam hij er niet openlijk, voor uit. Door tegenwerking van den Keizer en intriges- van Fransche zijde schoot men niet veel op. Ook kon men het niet eens worclen over de plaats waar tot samen- sprekïng zou kunnen worden overgegaan. Gezocht werd naar een plaats waar de ge- vo'machtigden niet te veel, buiten de con ferentie om, met elkander in aanraking konden, komen. Zoo vond men dan eindelijk Rijswijk. Het kasteel Nieuwburg, gelegen aan den weg van Rijswijk naar Wateringen; thans is het verdwenen, scheen als geknipt. Dit gebouw, opgericht door Frederilt Hendrik, genoemd naar den Hertog van Pallz-Neuburg, die na het beleg van Maas tricht, in 1634, den eersten steen had ge legd, werd gebouwd door Jacob van Kam pen. „Statig als rijzende nit een steenen terras, en door een balustrade gescheiden' van het groote voorplein stond daar geheel vrij, die hreede huizinge in Hol- landsch renaissance, roodbruin mét vele pilasterlijnen, het handwerk en de venster bogen in het geel van den zandsteen; de eenvormigheid van het breede front ver dwijnende door het naar voren schuiven, van het middenstuk en van de zijvleugels; uit de gebroken kroonlijst de daken hoog op,schuivende in den zachten gloed van 't leiblauw." i' Heel wat gezantschappen waren ter con ferentie opgekomen. De bemiddelaar Zweden zetelde in het middengebouw; de linkervleugel werd be stemd voor de Fransche heeren, die uit Delft kwamen; de rechter voor de Keizer lijken en de overige bondgenooten, die te 's-Hage hun intrek namen. Ieder der partijen kreeg haar eigen in gang, eigen op-rijlaan, ja, zelfs haar eigen brug, daartoe expres gelegd. In een vervolgartikel willen wij behande len de conferentie en haar resultaten, at 1 - .V do Br. v.- 3 -u-o -uvi V ffc r TOOVERIJ EN KATHOLICISME.^ ïn „Stemmen des Tijds" schrijft de heer E. Gewin onder den titel: „Heksenwaan" over voorstellingen, welke onder de minder inwikkelde kringen der samenleving nog voortbestaan: hij gaat dan in het bijzon der het betooverd-zijn na en geeft tal van voorbeelden, hoe dit in allerlei kringen in Verschillende tijden en streken voorkwam en ook in onzen tijd in ons land voorkomt. iVan het slot nemen wij hier het volgende ü>ver: „Wij moeten ons voor oogen stellen, dat Ibet christendom optrad in een tijd, waarin „vermoeidheid en belaslUieid'* werd ge voeld, een tijd met psychische gevoeligheid |n met een sterke overtu:ging van de heer schappij van „geestelijke boosheden in de 1 lucht". In dien tijd van levendig demonen- geloof traden ook de christenen op a's dui velbezweerders, als exorcisten, en dit dui- velbezweren was een belangrijk propagan- da-middel, zooals bijvoorbeeld heden ten dage de medische zending bevorderlijk zal worden geacht tot het openen van de har ten voor het christendom. Het exorceeren door chr: stenen had ook daarom zoo veelvuldig plaats, omdat blijk baar niet enkel de eigenlijke bezetenen al dus werden behandeld, maar dat in het al gemeen van de zieken gold, dat zij met vasten en gebed moesten geëxorceerd worden. De gewoonte uit den Apostoli- schen tijd, om de zieken met olie te zalven moest volgens de destijds heerschende op vatting over ziekte, het karakter van exor cisme aannemen en de middeleeuwse.he sacramentaliën hebben grootendeels het exo.rcistisch karakter in het formulier voor de zalving van zieken behouden. Denken wij nu aan het zoo sterke tradi tionalisme, dat werkt in de Katholieke kerk, dan hegrijpen wij dat dergelijke ge bruiken bleven voortleven en dat men in de volksklasse, in geval men betooverd is, hulp gaat zoeken bij de mystische Katho lieken, met hun oude tradities en niet bij de nuchterder Protestanten, die bovendien krachtens het A7ondmaals-formulier van de tafel weren degenen die aan het zege nen (betooveren) van mensch en dier ge loof hechten. Het Katholicisme is soepel, het past. zich gemakkelijk aan en heeft aldus op zijn weg niet-christelijke elementen in zich opgenomen. Dat nu dit Kathob'cisme door vele Protestanten wordt gezocht als het mag'sche hulp Latreft, bleet? mij .ten over vloede door een mededeeling van Frisch- bier: de Protestantsche landelijke bevol king van West-Pruisen, wanneer ze door de onmiddellijke inwerking des hemels iets bereiken wil, bijvoorbeeld een diefstal ont dekken, wendt zich tot een KatlioLek gees telijke. Genoemde auteur schreef dit vijftig jaar geleden, maar de gewoonte is ongetwijfeld niet geheel verdwenen en bestaat even zeer elders. Onlangs vertelde mij een Zwitsersche predikant uit de buurt van de Fransche grens, dat de Protestantsche christelijke (kerksche maar tevens bijge- loovige) notaris aldaar, toen hij het kwii- nen van zijn k'nd aan betoovering meende te moeten toeschrijven, den raad g:ng in winnen» van een Capucijner monnik, zoo als meer Protestanten aldaar deden. Sterker is 't geen mij uit volkomen ge loofwaardige bron werd verzekerd: toen .een aantal jaren geleden in Bunnik brand ontstond, ging "een Protestantsch-christe- lijk man naar den pastoor, om te vragen of hij den wind wilde omzetten. Het tegen-maken, wind verzetten, in 't algemeen de weer-magie, wordt hij na tuurvolken wel met. priesterschap verhon den en wat onze Europeesche landen be treft, in deelen van Frankrijk is men nog heden overtuigd, dat de gedoopte kerkklok ken door hun geluid den storm en den re gen afweren en men verwijt den pastoor een storm, en regenbui ontketend te heb ben; als de pastoor zijn pantoffel in de lucht smijt dan komt er een" hagelbui, zoo meent men. Dat echter nog Protestantsch-chr:stelijke menischen in midden-Nederland worden gevonden, die iets van dien aard aan nemen, is stellig weinig bekend." GEIHENGD NIEUWS Verduistering op greote schaal. Te Zeist zijn gearresteerd de directeur van het bijkantoor der Boaz-bank met een van zijn kantoorbedienden en diens schoonvader,verdacht van verduistering tot een bedrag van ongeveer f 5Q.000 ten nadeele vier bank. Uit Zeist meldt men nog: De politie arresteerde in den nacht van Maandag op Dinsdag te Bosch en Duüi in een vilal een 21-jarigen kantoorbediende uit Zeist en diens schoonvader uit IJsel- muiden, de eerste verdacht van belangrij ke verduistering, gepleegd hij de Boaz- bank te Zeist, de laatste verdacht.van he- ling.Ook de directeur van genoemde Bank, werd gearresteerd, eveneens verdacht van malversatiën. Gebleken is dat de directeur inderdaad zich gelden van de Bank toeëigende, doch ze tenvolle weer heeft aangezuiverd. De fraude van den directeur was echter be kend aan den bediende, die wetende dat de directeur niet- tegen hem zou durven optreden, reeds een jaar lang geld van de Bank verduisterde. De politie kreeg echter verschillende aanwijzingen, waaruit bleek dat de bedien de boven zijn stand leefde, hetgeen aanlei ding gaf tot een onderzoek, waarbij Vrij dag werd aangetoond dat er inderdaad gelden verdwenen waren. Te Kampen, waar de bediende kort geleden in bet hu welijk was getreden, werd hij niet meer aangetroffen, doch bekend werd dat hij met zijn schoonvader vertrokken was naar Zeist, waar beiden, gelijk gemeld, ten hui ze van een kennis werden aangehouden. Do bediende bekende waarbij tevens aan bet licht kwamen de vroeger gepleegde handelingen van den directeur, die in zijn woning werd aangehouden. Het totals be? drag, 'door den bediendè verduisterd, is nog niet vastgesteld. i, Doodslag. r Op de machinefabriek en scheepswerf van P. Smit jr. aan den Kreekweg te Bot terdam, heeft gisterenmiddag tijdens he.t schaftuur de fabrieksarbeider J. J. van Z. uit de Steinlantstraat ruzie gekregen met den 40-jarigen fabrieksarbeider A. C. uit de Wolphaertstraat. De man maakte zich zoo driftig dat bij een stuk bout opnamen daarmee A. C. een slag op het hoofd gaf, tengevolge waarvan deze bijna oogenblik- kelijk overleed. Het lijk is voor de gerech telijke schouwing naar het ziekenhuis over gebracht en de dader is op het politiebu reau aan de Nassaukade in bewaring ge- steld. iii z., Auto-ongeluk te Tilburg. Gisterenmiddag kwam te Tilburg een Belgische auto, waarin een Nederlandsche familie gezeten was, met een vaart van circa 70 K.M. van Breda over den Breda- schen Weg ter hoogte van de villa „Wild rijk" aangereden. Ter plaatse werd een ar tillerist, die negen jonge paarden leidde, gepasseerd. Een der paarden schrikte en sprong op den auto, hetgeen ten gevolge had, dat de voorruit en het stuurrad ver brijzeld werden. De auto slingerde tegen een boom en werd geheel vernield. Het paard werd ernstig geblesseerd. De inzit tenden kwamen er als een wonder goed af; zij liepen slechts onbeteekenende won den op. Uit benarde positie gered. Te Slikkerveer is een jacht, waarin vier beeren, door een rukwind omgeslagen. De rijksba]cenmeester van de Nieuwe Maat}, de heer E. Kruithof, die in zijn motorboot in de buurt was, wist de* drenkelingen, die in een benarde positie verkeerden, te red den. Het jacht, eigendom van de heeren Smit, werd naar Kinderdijk gesleept. Het onweer. Men meldt uit Leeuwarden aan de Msb.: Het onweder dat. Dinsdagmorgen te Loos duinen en boven het verdere. Westland woedde, heeft nog .heel wat schade aange richt. Bij den heer C. ven B. werd een tuinarbeider uit Menster door den blik sem tegen den grond geslagen. Toen zijn patroon hem vond was hij bewusteloos en verlamd. De dokter meende., dat die" ver lamming welspoedig zou overgaan. Door den geweldigen hagelslag, die het onweer vergezelde, werd zeer veel schade toegebracht aan de te velde staande pro ducten. van vele was het. blad afgeslagen of verscheurd. Van sommige vruchtboomen werden takken vol vruchten afgerukt, de hagel lag als een dikke laag op den grond. Nog vernemen 'we, dat bij den heer B. de bliksem in huis sloeg, geen andere schade veroorzakend dan dat eenige meubels om ver werden geworpen. Geweldige regenval te Rotterdam. Uit Rotterdam schrijft men aan -het „Vad.": De rioleering laat in énkele, straten van de Maasstad wel iets te wenschen over. Ten minste wanneer Pluvius al te veel van zijn zegeningen laat nederdalen, staan tal van straten blank. Zoo erg als het echter gisteren is ge weest, is zelden voorgekomen. Den geheelen morgen had het trouwens ook gestortregend e,n ook een deel v.an den namiddag. Tal van straten stonden blank. Zelfs in het nieuwe Westen, o.a. in de omgeving van het Middellandplein stroomde het water de sousterpains binnen.. Ook aan den Coolsingel-had men last van het water. D.aar liepen, evenals, in de Wil- lebrordusstraat, tal van kelders en winkels ondgr water. De Dierga.arcïekade stond geheel blank. Men moest drfar op sommige plaatsen tot de knieën dbor het water waden. Het erg ste werd echter in de Hendrikstraat be reikt, die in een modderpoel was herscha pen. Gisteren was het echter een volmaakte vaart geworden. Het verkeer werd per roei boot onderhouden. Zoo werd bijv. een zieko niet een boot.vervoerd, terwijl bakker, sla ger en winkeliers hun klanten eveneens per roeiboot bezochten. De jeugd profiteerde van deze gelegen heid om in het water, waaruit een minder aangename lucht opsteeg te baden. Een kind is daarbij bijna verdronken. De bewoners van de Hendrikstraat heb ben reeds een adres naar den raad gezon den. Epidemische z'e'den en hygiëne in Oosf-Azië. In het „T. v. G." wordt het lijvig rapport vermeld, dat Norman White, de hygiën'st van den Volkerenbond, .samenstelde na de het vorig jaar volbrachte re's, naar havens in Ost-Azië. Het hoofdstuk dat betrekking heeft op Batavia,Semarang en Soerabaja en den gezondheidsoestand op Java ge tuigt van veel waardeerdng voor het werk der Nederlandsche hygiënisten. Geroemd wordt het in Ned.-Indië gevolgde systeem van vaccinatie en hervaccinatie tegen pok ken. Bij de bespreking van de pest op Java maakt Noripan White de opmerking, dat hier, in tegenstelling met de pest-èpide- mieën in Britsch-Indië, de invloed van het seizoen niet merkbaar is wat de toe- of afneming der epidemie betreft. De verbrei ding der epidenr'e geschiedt wel haast steeds door het rijstvervoer, zooals ook el ders in Oost Azië is gebleken. Verbetering der woningen in pestkampongs acht hij zeer nuttig, doch op den duur kostbaar. Merkwaardig is, dat Norman White bij de" bewerking der gegevens over de ver schillende pestepidemie-ën in Oost-Azië tot de slotsom is gekomen, dat longpest piet alléén door den pestbacil veroorzaakt kan worden. Immers, er zijn vele epidemieën bekend, waar nooit of gelden longpestge- vallen voorkomen, terwijl de echte long- pest-epidemieën plotseling ontstaan, veelal zonder dat een eenigszins ernstige builen- pest-epidemie voorafgegaan is. Het ontstaan van longpest vergelijkt hij met de griep?epidemieën, welke ook plotse ling ontstaan, een bliksemsnel beloop ver- toonen en weer verdwijnen. Hij stelt de hypothese op, dat er naast den pestbacil een ander organisme moet voorkomen, misschien met den pestbecil in symbiose levend; tezamen zouden deze organismen dan in staat zijn longpest te veroorzaken. Het onbekende orgaivsme zou niet pa- thogeen voor ratten zijn. Norman White raadt aan, voorloopig longpest en builen pest epidemiologisch als twee afzonder lijke ziekten te beschouwen; voor elk zijn geheel verschillende sanitaire maatregelen noodig. DE JACHT OP ZEEHONDEN. Uit Zeeland schrijft men aan de N. B. Crt.: De vraag van den heer Braat aan den minister betreffende het weer de vrijheid geven aan reeds gevangen jonge zeehon den en het nadeel dat. dit voor de visschers kan geven, heeft opééns weer de aandacht 'doen vestigen op het zeehondenvraagstuk betreffende het verstrekken van premies op het dooden dezer dieren. Reeds kort na het jaar 1900 toen de pre mies waren uitgereikt, werd in de officieele jaarverslagen gemeld, dat het dooden van zeehonden o.m. voor de botvisschers merk bare gevolgen had. Het getal zeehonden toch dat op de zandplaten der Zeeuwsche slroomcn kon waargenomen worden was elk jaar veel minder, en gemeenlijk werd er dan aan toegevoegd: vele exemplaren werden door de visschers weggevangen, en de ouderen komen niet zoover meer naar boven als vroeger en blijven meer in de zeegaten. De visschers weten dan ook te bevestigen de de oudere exemplaren te slim zijn om zich bloot te geven, maar dat de jongere dieren meermalen _zoo mak bleken, dat ze zich levend lieten vatten. In het water zelf kan men de zeehonden trouwens maar moeliik bemachtigen. Wel komen ze met den kop boven óm adem te scheppen, en een uitmuntend schutter weet .op zoo'n oogenb'ik misschien bet dier wel te raken, maar daarom is hij nog niet in het bezit van het dier, daar het onmid- -dellijk naar de diepte gaat, om eerst da gen Inter elders cp de kust of aan de zee dijken te komen aandrijven.^ De zeehondenjagers gaan er ook met net ten op uit en weten dan de dieren, die in met den stroom meedrijvende natten wor den bu:tgemaakt, levend in handen te krij gen. Voorheen werden soms twintig a der tig dieren te gelijk levend naar Duitsch land gezonden aan een vasten afnemer, d'e de dieren verkocht aan menagerieën enz., maar ook daar is verandering in ge komen. Zeehonden dooden met schietgeweer is verbazend moeilijk en menig jager gfiat hoopvoller ter jacht, dan dat hij bevredigd van zoo'n jacht huiswaarts keert. Men moet dan probeeren de dieren op de zand banken liggend te naderen, wat .uiterst moeilijk gaat, vooral nu de dieren door de onbarmhartige vervolging zooveel schuwer zijn geworden. Liefst liggen ze op den r&nd van. som- mi ge zich pï.m.' 1 M. of meer boven den waterspiegel verheffende zandbanken in de zon z:ch te kosteren. v Reeds van verre weet het geoefende oog uit den urn of meer grijzen klomp der bank liet lichaam van de zeehonden te ontdekken. v en omzichtig er heen gevaren, ziet men langzamerhand den afstand kleiner en kleiner worden, maar de dieren zijn waak zaam en reeds voor de jager de dieren zag, is door deze liet naderende vaartuig be speurd en zoodra de gifstand z'oo wordt, dat reeds gedacht wordt over gunstige resulta ten, verheffen de wantrouwende dieren zich uit het zand op en laten z:ch van den rand der zandbank afglijden en voor met succes kan geschoten worden, verdwijnen ze in het hun beveiligende element. Reeds menig we'dman heeft dit tot zijn grooten spijt' kunnen constateeren. Een hetere methode dan ook is de dieren niet van de zeezijde te naderen, maar op de bank waarop ze vertoeven, aan de te genovergestelde zijde waar ze liggen, te landen en hoewel ook dit n:et gemakke'ijk is, komt het voor dat op die wijze enkele exemplaren worden geschoten. Nu geeft het juist al emotie aan sommige jagers, dat zoo moeilijk het der onder schot te krijgen is en is het dooden van een enkel exemplaar reeds een groote voldoening. Een persoon, die meermalen op deze Wijze ter jacht ging, deelde mede, dat hij circa 500 M. van de p'aats waar de d'eren lagen, op dè zandbank uit zijn vaartuig s'.apte, liefst heneden den wind om dan de dieren te besluipen. Moel'ikheden zijn dan evenwel ook niet gespaard, want zonder de minste dekking moet hij langs een omweg hukkend en kruipend zijn doel trachtente bereiken; nu eens door vochtig, sbjkerig zand, waar in hij wegzakt, dan weer door plassen wa dend, die op de banken bij vloed achter blijven, dan weer door afstroomgeulen ba dend, moet hij pogen de dieren van achte ren te naderen. Hoe minder plassen, hoe minder schel pen, hoe m'nder krijschende zeevogels, hoe meer zijn trefkans wordt, want al de ge- - noemde bezwaren veroorzaken, dat de waakzame dieren worden opgeschrikt en de overigens ook zoo veilige zandzijde af gluren of geen onraad bespeurd wordt. Slu'pend, liefst in kleeding zoo weinig mogelijk tegen het zand der bank afste kend, vermijdend het kraken der schelpen, het plassen van liet water, het oog gericht op den mast van het scheepje, dat blijft zeilen voor 'de ligplaats der d'eren, dus alles onder de meest gunstige omstandig heden, kan het geluk den jager dienen op deze 'wijze de zeehonden te verschalken. Met geduld en vooral geharnast tegen teleurstellingen wordt voor den jager zoo'n zeehondenjacht een werkelijke uitspan ning. Winstbejag blijft uitgesloten; de pre mie is er niet meer, en was bovendien van dien aard, dat van „loonend bedrijf" fceker geen sprake kon zijn; het bezit van het dier brengt bovendien weinig aan, want van traankoken komt in den regel' weinig en het laten looien van een huid van een zelfgeschoten dier moge een trophee zijn voor den jager, de waarde is te gejing om dat voor loon te doen. Intusschen kan het niet anders of de Zeeuwsche visschers, vooral de botvis schers, zullen elke wijze van jaclitmaken, hetzij dan met de netten, hetzij met het schietgeweer, toejuichen, omdat elke ge- doode zeehond voor hen meetelt als ver mindering van concurrentie. De zeehondeejager van professie gaat op 1 een Mazer ter jacht, hemand met drie per- i sonen; één dezer blijft op ongeveer 1000 t M. afstand der bank op den blazer. Een sloepje wordt uitgezet, waarin de anderen plaats neme-n met het net. Boven den stroom wordt het net uit de sloep ge- l overd, waarna het drijft in de richting I der rustende zeehonden op de zandbank. ,t Zoodra de dieren waarnemen dat het net j vóór hen in zee drijft, trachten ze te water i zich te redden, maar meestal te laat, daar ze zich in het net verwarren en zoo in. han- den komen der vangers. Het behoeft geen betoog, dat de leelc j deze wijze van wegvangen niet behoeft te beproeven, daar alleen ervaring op dit ge-i bied succes verzekert. r IftiGEZOyOEU (Buiten Tenantwoordelijkheid der Redactie}' Geachte Redaotie. Beleefd verzoeken wij u eernge plaats-» ruimte voor het volgende: Behoorlijke Voorlichting. Volkspetitionnementen! zijn eigenaardige ondernemingen. De menscheri worden uit- f genoodigd, soms gedrongen of aange- spoord om voor een bepaalde zaak hun handteebening te zetten. En voorlichting ontbreekt zeer dikwijle. Voor vele "menscheni is dit in sommige ge- vallen ook niet noodig. Over de zaak in! kwestie zijn ze jaren lang ingelicht, of wel die valt zoo zeer met^ hun levens- en po litieke beschouwing samen, dat zij zich zonder bezwaar voor of tegen kunnen uit spreken. Het. groote petitionnement voor Plaatse lijke Keuze dat tot aan dat tegen de Vloot wet het meest geteekende is geweest, ging met zoo volledig mogelijke voorlichting ge paard: openbare vergaderingen, zeer rui me geschriftverspreiding bij tienidui-. zendtallen werden ze gedrukt artikdlen in de pers. etc. Nu de Tweede Kamer het wetsontwerp opnieuw aannam, is door eerige heeren een adresbeweging er tegen op touw ge zet, die onmiddellijk door den drankhan del overgenomen is. Van juiste voorlich ting is hierbij echter geen sprake. Het adres ligt.in café's en hotels ter teekening. controle op de handteekeningen ontbreekt. Het goed recht der tegenstanders om zich uit te spreken zal niemand ontkennen 1 maar dan misleide mén het publiek niet. In plaats van de werkelijke strekking van het wetsvoorstel én de bezwaren daar tegen mee te deelen wordt gezegd: „Als dit wetsvoorstel, aangenomen is, dan kan' je geen, bier, geen wijn en sterken drank meer koopen." Sterker zelfs: „Dan mag je niet meer drinken." Dit is beslist onjuist. Het wet'svootStel- Rutgérs bedoelt niets anders dan in de Drankwet opgenomen te zien. dat de in woners zelf kunnen verklaren voor of te gen den verkoop in 't. Hein van sterken] drank te z,ijn. Gp het oogenblik is de be slissing alleen bij -.den Raad der Gemeen te. die om de 5 jaar ónder meer aan de Koningin bet voorstel kan doen het- aan tal vergunningen te verlagen en zelfs "het; getal op nul te bepalen. Het nieuwe arti kel (voorsteLRutgers) bepaalt, dat indien een vijftiende deel van hen die op de gel dende lijst der kiezers voor den gemeen teraad zijn geplaatst, zulks wenscjit er een stemming kan worden gehouden en wan neer 3/4 deel van diegenen die aan de stemming deelnemen zich ér voor ver klaart, dan kan een voorstel aan ons dat is de Konigin gedaan worden, om ne \e»gvrt?ngen of ten dcele io doen verdwijnen, na scha-cevergoecling. We beden hier niet in ecu bespreking van het voor of tegen van dergelijken maatregel Maar m het belaeg van een eerlijke en zooveel mogelijk onbevangen volksuiting merken we het bovenstaande op. §an ieder de vrijheid latende, al dan niet door een handteekening zich tegen te verklaren. U bij voorbaat dankend voor de verleen- j de plaatsruimte. Hoogachtend, .Namens het Leidsch Drank- j weer Comité, EILDERS, Voorzitter. ZUNDERMAN, Secretaris. KAMER VAC ANTI E. Ook de brave Kamerleden Zijn in dezen schoonen tijd Voor een zes a zeven weken Fijn op non-activiteit. Na dat vele reizen, denken, Praten op de lange baan, Gun ik ze van ganscher harte, Lekker buitenaf te gaan. \V.aar eens deftige discussies Ernstig werden aangehoord, Zijn nu schoonmaaksters 'aan 't vegen, Boenen, wrijven, enzoovoort. Zittingen der stoelen worden L Opgevuld voor t nieuw seizoen, i Scbpon er zetels zijn waaraan heuscli i Niet het minste valt te doen. ,Vele zetels immers bleven J AJ te dikwijls weder leeg, Ondanks vurige vertoogen, Trots den allerschoonsten speech. i En de spijbelaar rust lekker i_i< Eveneens thans tot besluit i Na 'n afwezigheid van maanden l$\' Tot diep in September uit. Pb - 1 Kamerloden, droomt in 't bosch nu, Of aan 't zeestrand heerlijk fijn; Laat het echter niet van moties En amendementen zijn! -I Of ge zwart of rood of blauw zijt, j Weest verstandig, hoort naar mij, Trekt naar buiten, vreest voorloopig Nu alléén van.... de puft ij! 11 i „N. v. d. N."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1924 | | pagina 6