•tsssssmsss:
CÖMITE VOOR DE 18 MEI
HERDENKING.
Vijf en twintig jaren
„Werk van den Haag".
Op 2S Augustus 1898 richtte de toenma
lige Russische Keizer zijn bekend ontwa
peningsmanifest tot de verschillende sou-
vereinen in Europa, Amerika en Azië. Na
dat langdurige -onderhandelingen waren
gevoerd, kwam de in dit manifest bedoel
de Conferentie niet, zooals aanvankelijk
gedacht was, te Brussel, doch te 's-Graven-
hage bijeen. Op 18 Mei 1899, juist een
kwart eeuw geleden, werd zij op den
verjaardag van den. monarch, wiens tra-
g'sch uileindo toen zeker niet te voorzien
was geopend. Acht jaren later kwam,
nogmaals cp uitnodiging van den Rus-
sischen Keizer, zij het ook tengevolge van
den aandrang van President Roosevelt, een
tweede Vredesconferentie, opnieuw te
's-Gravenliage, bijeen. Het Permanente
Hof van Arbitrage kwam voort uit de
werkzaamheden van 1899; na den oorlog
werden in het, dank zij Carnegie's edel
moedige gift, opgerichte Vredespaleis ach
tereenvolgens het Hof van den Volkenhond
en de Acadenr'e voor Internationaal Recht
gevestigd. Zoo Den Haag niet is geworden,
wat enkelen een ekorten tijd hebben ge
hoopt; de zetel van den Volkenbond, dan
toch is het de stad, waar recht wordt ge
sproken tusschen de natiën, en waar het
volkenrecht wordt ontwikkeld, en den jon^
geren geleerd.
Over de beteekenis in het algemeen, ja
zelfs over de vraag of de Vredesconferen
ties beteekenis hadden, sprrken wij hier
niet. De Tesultalen der eerste Vredescon
ferentie stelden de .groote menigte, die
daarvan een einde verwachtte van den
wedstrijd der bewapeningen, teleur, en
moesten na de opgewekte verwachtin
gen wel teleurstellen. Ontwapening zelfs
stilstand der bewapeningen mislukte met
een nietszeggende motie eindigde het de
bat. De Conferentie van 1899, als ontwa
peningsconferentie bedoeld, werd een ar
bitrage-conferentie, schiep vooruitzichten
van veel grooter beteekenis, waarvan het
Permanente Hof maar een eerste, kle'n be
gin vertegenwoordigde. Maar dat kon voor
de groote menigte, ja zelfs voor menigen
ingewijde niet direct duidelijk zijn.
De tweede Vredesconferentie beproefde
om dit Permanente Hof uit te breiden,
zoowel wat zijn rechtskracht als wat zijn
arbeidsterrein betreft; z:j slaagde niet. en
bracht het evenmin tot een begin van dus
genaamde verplichte arbitrage, ten
aanzien waarvan haar voorgangster even
eens vergeefsche pogingen had gedaan. In
1907 kwam het vraagstuk van de ontwa
pening zelfs niet ter sprake; het was de
conditio sine qua non voor de deelneming
van enkele groote Mogendheden. Maar de
tweede Vredesconferentie nam een schijn
baar slechts administratief besluit, dat
evenwel principieel van groote beteekenis
was.
Zij proclameerde de conti nuïteit
van haar arbeid. Toen men ijr 1899 uiteen
ging, was het onzeker, of de eerste1 Vre
desconferentie een phase op zichzelf in de
geschiedenis zou blijven, dan wpl het, be
gin van een nieuw tijdperk. Lang heeft
het geduurd alvorens men zekerheid ver
kreeg. In 1907 kwam men tot overeen
stemming ten aanzien van de volgende
conferentie, die opnieuw met acht jaren
lusschcnruimte, dus in 1915, zou worden
gehouden, en die een aanmerkelijk hetere
voorbereiding zou ontvangen. Voorberei-
d'ngen voor de derde Vredesconferentie
waren dan ook reeds allerwege getroffen
1oen de noodlottige oorlog uitbrak. Juist
deze beslissing, in 1907 genomen, om de
Vredesconferentie min of meer permanent
ir> het raderwerk der internationale poli
tiek in te schakelen, heeft doen ontstaan
wat men gewoon is te noemen het „werk
van Den Haag". Er bestond nu althans
renige zekerheid, dat op den in 1899 ge-
legden grond-s'ag zou worden voortgebouwd
;n dat men, langzaam, pas voor pas, maar
rrettemin gedurig, zou voorwaarts gaan.
Het Vredspaieis, inmiddels gebouwd, ver
kreeg daardoor cok hoogere beteekenis.
Niet dadelijk heeft men begrepen, dat dit
geen gebouw was om den reeds verkregen
vrede in te herbergen, maar een tempel,
die in z'jn aanwezigheid symboliseert de
noodzakelijkheid van vrede onder do vol
keren.
De oorlog wierp alles omver, en het
..werk van Den Haag" scheen lo hebben
afgedaan. Nieuwe leuzen werden tijdens
den óori'/g geboren, en een interstatelijkc
organisatie, hetzij in den Volkenbond, het
zij op andere wijze, stond voor den geest.
To Parijs, zoo hebben wij gehoord, werd
van het werk van Den Haag slechts ter
loops gesproken.
Maar al spoedig is er een keer gekomen.
Dc commissie, belast met het ontwerpen
van het Hof van den Volkenbond, verga
derde in het Vredespaleis te 's-Gravenlia
ge, en stelde voor, dat daar de zetel van dit
aanstaande Hof zou zijn. Een voorstel,
door de algemeene vergadering van den
Volkenbond lot beshrt gemaakt, en daarom
ie belangrijker, wijl dit Hof van den Vol
kenbond, in tegenstelling met het daarne
vens bestaande Permanente Hof van Ar
bitrage, een werkelijk gerechtshof is, dat
in tern at ion aal gelijkt op de rechtbanken,"
die in alle beschaafde landen de geschillen
tusschen de individuen beslechten. Merk
waardig is het wel, dat noch op den dag,
dat de internationale commissie haar voor
stel vaststelde, noch op dien, dat de Vol
kenbond te Genéve het tot een besluit
maakte, in Nederland, de beteekenis ervan
is beseft. Geen vlaggen werden in Den
Haag uitgestoken; slechts een enkel artikel
werd aan de beslissing gewijd; de betee
kenis, niet internationaal, doch voor
Nederland zelf, van het werk van Den
Haag, ging blijkbaar Dog eens aan Neder
land voorbij!
Wij noemen ons gaarne het land van
Grotius, ter herinnering aan liet feit, dat
deze beroemde vaderlander het volkenrecht
^mldekte toen hij zijn beroemd werk over
het „recht van den oorlog en den vrede"
Schreef. Grotius leefde in een tijd, die voor
ons de gouden eeuw heette en dat wij wat
waren. Dat hij het volkenrecht ontdekte,
"jn. a. w. dat hij bevond, dat er reeds toen
Sc het verkeer tusschen, de natiën zekere
algemeene regelen werden gevolgd, kan
geen toeval hcefen. Nederland, met zijn
toen reeds uitgebreiden internationalen
liandel, had op dat coogenblik meer dan
cenig ander land belang bij het bestaan
van zulk een volkenrecht. Een positie als
gedurendö het leven van Grotius, neemt
Nederland niet meer in. Het „werk van
Den Haag' is ons min of meer toegevallen;
zelf hebben wij het niet opgezocht. Geheel
toeval, dat het ontstond, is het echter weer
niet. Want voor do Vredesconferenties en
wat daaruit kon voortspruiten, zocht men
een neutralen bodem, waarop dit werk
welig kon opbloeien, en waar was zoo
danige bodem beter te 'vinden dan in het
altijd als rechtlievend bekende Nederland!
Men denke zich de mogelijkheden, die
het werk van Den Haag in internationaal
opzicht biedt, gelijk men wil. Maar één
ding valt niet te ontkennen: de wereld
wordt internationaler, niet uit idealisme,
maar uit economische noodzakelijkheid.
Men hegrijpe, dat Nederland, al ware het
slechts uit egoïstische economische over
wegingen, daartegenover niet onverschillig
kan en mag blijven. Meent men van dezen
Volkenbond niet veel te mogen en.te kun
nen verwachten, men steune dan degenen,
die belangstelling voor de herziening, ver
betering van dien Volkenbond vragen, op
dat iets beters totstandkome dan hetgeen
nu aanwezig is. Men steune, zoo men dit
niet door persoonlijke toewijding en arbeid
kan of wil doen, althans door zijn belang
stelling, d:e men kan toonen, b.v. door toe
te treden tot de nog veel te zwakke Neder-
landsehe organisatie voor den Volken
bond. x)
Op. 8 Mei 1899 werd voor Nederland op
internationaal gebied geheel een veld van,
nieuwe vooruitzichten geopend. Eigenlijk
schonk deze datum ons een internationole
positie, gelijk wij d e in den loop der
negentiende eeuw niet meer gekend heb
ben, en tengevolge van de gewijzigde om
standigheden en niet meer konden ver
wachten.
Dat bedenke men aan het einde dezer
eerste kwart eeuw van het werk van Den
Haag, waarop meer.dan.-wij het als be
seheiden Nederlanders wel eens aannemen
de aandacht van een deel van de wereld
is gevestigd!
x) De bedoe'dc organisatie is de: Ver-
eeniging voor Volkenbond en Vrede, en bij
welker Secretariat, to 's-Gravenliage ge
vestigd (Jan van Naesaustraat 93) men
zich als lid kan opgeven tegen een mi
nimum ad f 1.per jaar.
Candidaat-Gezagh&bhers bij hel
Binnen'andsche Bestuur in N.-L
„Het Christelijk Comité voor Ind'ë" ves
tigt er de aandacht op, dat in dit jaar ge
legenheid bestaat tot aanstelling van 7
jongelieden als cand-'daat-gëzaghebber bij
het binnénlandsch bestuur in Ned.-Indië.
Hiervoor wordt vereischt eens ontwik
keling, welke gewaarborgd wordt door het
onderwijs van drie jaren H. B. S. of daar
mede gelijkstaand onderwijs (M.U L 0.-
diploma enz.)
Zij, die voor aanstelling als candidaat-
gezaghebber in aanmerking wenschen te
komen, moeten z'ch onderwerpen aan oen
examen, omvattende het maken van een
goed Nederlandsch opstel, het behoorlijk
voorlezen van een stuk goed Neder
landsch, en het vertalen ïcowel monde
ling als schriftelijk van gemakkelijk
Fransch, Duitscli of Engelsch proza, ter
wijl mondeling ook een onderzoek wordt
ingeste'd naar de a1 gem een a ontwikkeling
van den adspirant.
Degenen, die blijken als candidaat-ge-
zaghebber te kunnen worden aangesteld,
werden op landskos'.ennaar Indië irtge-
zonden, oui ondergenot van een salaris
van f 175.'s maauds verder opgeleid
aan de Bestimrsschool te Betav'a, alwaar
zij een tweejarigen leergang hebben te vol
gen.
Na vo'bracnte studie aan deze inrichting
volgt hunne aanstelling tot hulp-gezagheb
ber op f225.— 's maands. en vervolgens
r.a ongeveer twee jaren, 'bevordering tot
gezaghebber bij hel binnénlandsch be
stuur op f300.'s manads, door perio
dieke verhoogingen opklimmende tot f 775
's maands.
Voor verdere inlichtingen en bijzonder
heden wende men zich ton spoedigste tot
het informatiebureau van voornoemd Co
mité (adres: den heer J. J. Kraan, Loos-
duinsche kade 111, den Haag) aangezien
de aanmeldingstermijn reeds 20 Mei a-s.
gesloten wordt.
De dubbele moord te Wychen.
Van Munster, die al verschillende vonnis
sen achter den rug heeft, o.a. wegens zware
mishandeling, van 4 en 3 jaar gevangenis
straf, heeft te Wychen den eigenaardigen
bijnaam van horentjeslikker. Het feit, waar.
aan hij dezen bijnaam tc danken lrceft,
typeert wel sterk z n karakter. Hij maakte
er nl. werk van, des nachts in de weiden
een goede koe op te zoeken en haar te doo-
den door haar een spijker in den Lop te
slaan. Des morgens vond men dan het
beest zonder eenig teeken waaraan het ge
storven was, docd, vermoedde dat bet ten
gevolge van ziekte was gestorven en was.
dan gaarne bereid, het kadaver voor een
prikje van de hand te doen. Van Munster
stuurde dan een van zijn handlangers om
het kadaver te koopen cn wist dan voor
een goeden prijs het dier weer van de liand
te doen. De winst werd dan samen ge
deeld.
Omtrent het deskundig onderzoek in
zake den dubbelen moord te Wychen wordt
nog gemeld, dat de kleeren van beide ver
dachten geheel bedekt zijn met kleine spat
jes bloed. Het onderzoek van verder mate
riaal wordt door dr. Hesselink te Arnhem
nog voortgezet. E'r zijn nl. gevonden vinger
afdrukken, handafdrukken, afdrukken van
voetstappen en harén. Bij de moeder van
C. van der B. zijn een overhemd, een das
en een broek in beslag genomen, die even
eens bloedsporen bleken te bevatten.
Ernstige brand te Rotterdam.
Gisterenmorgen was men bezig in de ga
rage van de N. V. Tresfon aan de Kruis
kade te Rotterdam. Tijdens de werkzaam
heden schijnt men een lucifer achteloos te
hebben weggeworpen in de nabijheid van
een vat 'benzine en een vat naphtalinie, die
onmiddellijk vlam vatten. De 16-jarige L.
H. O. Chr.} wonende Diergaardesingel, die
zoo juist een auto had nagezien en wiens
kleeren vol benzine zaten, stond vlak bij
de vaten, waardoor z'n kleederen in brand
vlogen. Met ernstige brandwonden over
dekt, werd de jongen in zorgwekkenden toe
stand per auto van den Geneeskundigen
Dienst naar het ziekenhuis overgebracht,
waar men hem ter verpleging heeft opge
nomen.
Inmiddels hadden de vlammen zich door
heel de garage verspreid. Een zestal auto's
en autobussen werden door het vuur aan
getast.
Na een uur had men den brand onder de
knie; een vrachtauto is geheel uitgebrand,
terwijl de andere voertuigen, die er gestald
stonden, autobussen personenauto's en een
tractor min of meer belangrijke schade op
liepen.
De 16-jarige zoon van Chrispijn S., is gis
terenavond" te half zeven in het ziekenhuis
aan den Coolsingel aan de bekomen won
den bezweken.
De monteur, aan wiens schuld het onge
val is te wijten, heeft zich ter beschikking
van de politie gesteld,
Brand.
Men meldt uit Den Bosch:'
Vermoedelijk door kortsluiting ontstond
gisterennacht brand in de borstelmakerij
en mattenvleehterij van heb Geneeskundig
gesticht Reinier van Arckel. Een 40-tal ver
pleegden, die boven deze werkplaats slie
pen, werden onmiddellijk in de grootste
orde naar een ander gedeelte in 't gebouw
overgebracht. Het personeel bestreed het
vuur met eigen materiaal, terwijl cok spoe
dig de politie met een brandspuit tér
plaatse was. Binnen een uur was men het
vuur meester, dat zich bewerkt heeft tot de
werkplaats, waar hoofdzakelijk borstel
werk en houtwerk is verbrand.
De dcodjeschotsn inbreker,
Naar aanleiding van het doodschieten
van den brutulen inbreker te Vlodrop mc-ldt
men ons nog, dat de schoenen van den
overledene gevonden zijn in den winkel
van Maessen. Tevens stond daar zijn rug
zak, gevuld met in den winkel gestolen pak
ken hef f ie. Vermoedelijk heeft de dief zich
laten insluiten.
De huisgencoten hadden reeds, teen
Maessen neg niet thuis was, gestommel ge
hoord. Teen hij eenigen tijd le bed lag
hoorde M. iemand door zijn woning loopen;
hij sprong het fcej uit en toog met een ge
weer gewapend'-cp onderzoek uit. In een
der kamers naast de slaapvertrekken zag
hij een man en hij loste dadelijk een schot,
mei het bekende, gevolg.
De woning van M. lig-t vlak aan de grens
en de die.? zou bij. het heengaan dadelijk op
Duitsch gebied geweest zijn.
Op last van de justitie is het lijk naar
Roermond overgebracht. Ook de Duitsche
grenspolitie if. met het geval in kennis ge
steld.
Doodelijke ongelukken.
Gisterenmoren is cp den Coolsingel -te
Rotterdam, tegenover het stadhuis, de 7-
jarige t'. V., die na uit een tramwagen ge-<
stapt te zijn, achter langs dien wagen liep
om over tc steken, door een uit tegenoverge
stelde richting komenden auto, die op do
tramrails reed. overreden. Zwaar inwendig
gekwetst werd het meisje naar het zieken
huis gebracht. waar het overleden is.
Men nïeldt uit 's-Gravenpoldcr
Woensdagmorgen begaf de 44-jarige L. do
Wilde zich met een jong paard naar den
akker voor landbouw werkzaamheden. Hij
kwam te vallen en geraakte met ziin hoofd
onder -de. zware rol, waarmee het land be
werkt meest worden. De ongélukkige was
cp slag dood.
Verdrenken.
Het 3-jarig dophterje. van V„ te Erp, bij
Veghel, was in een sloot gevallen en voor
redding mogelijk was, verdronk het kind.
Het war het cenigst kind van V.
Te Erp viel' in een onbewaakt oogen-
blik het 2K-jarig dochtertje van den land
bouwer J. V. in éen sloot en verdronk.
P. en O., beide jongelui uit Breda, had
den zich Woensdagavond naar het kanaal
bij Terheijden begeven, waar O. wenschte
te zwemmen.
P., die de landstormoefeningen te Breda
had bijgewoond, was nog in uniform ge
kleed. Hoewel niet van plan het water in te
gaan, daar hij niet zwemmen kon, kwam
hij op dit besluit, terug. Hij bleef kort aan
den oever, en na even aan den kant ge
weest tc zijn, ging hij nogmaals tc water,
met het noodlottig gevolg, da-t hij plotse
ling in de diepte verdween, meldt het „D.
v. N.-Br.
Direct dook z'n vriend O. enkele malen,
echter zonder resultaat, waarna hij om hulp
riep. Enkele in de nabijheid zijnde rnen-
schen schoten toe, waartoe o.a. behoorden
de brugwachter en res.-luit. G., uit Breda,
met z'n afdeeling landstorm uit Terhcijdcn.
Direct ging men aan het dreggen en na on
geveer 10 minuien haalde voornoemde G.
den ongelukkige op. Door hem werden di
rect alle hulpmiddelen voor drenkelingen
toegepast. Het mocht echter niet baten.
En ofschoon de kunstmatige ademhaling
werd voortgezet tot de dokter uit Terhcij-
den aanwezig was, koa deze slechts den
dood 'constateercn. Het lijk werd naar Ter-
heijden overgebracht.
De verdwijning van den nachtwaker
te Goor.
Het onderzoek te Goor omtrent schuld of
medeplichtigheid van den te Amsterdam
aangehouden timmerman aan de verdwij
ning van den nachtwaker te Wedclehoen
heeft niets opgeleverd.
Bloedvergiftiging.
De heer Iv., té -Urmoiid, kreeg een splin
ter in zijn vinger, waardoor later bloedver
giftiging ontstond. Hij is in het hospitaal
te Heerlen overleden.
Slaapziekte.
Te Winschoten is een 29-jarige dochter
van I. S. aan slaapziekte overleden.
Een insluiper gesnapt.
Aan het Weteringplantsoen te Amsterdam
vluchtten gisterenavond om half tien plot
seling twee mannen uit een der huizen, ach
tervolgd door de bewoonster, die luidkeels
riep: houd. de dieven! Een voorbijganger
trachtte ze in te halen, maar zij maakten
zich in verschillende richtingen uit de voeten
Een hunner sprong bij de Vijzelgracht op
een tram, die in de richting van het Museum
ging, bovenbedoelde voorbijganger nam
daarop een juist passeerende taxi, die de
aam bij het museum bereikt had. De ach
tervolgde wist- niet dat men hem op de
hielen zat en meende veilig te zijn: hij
stapte uit en wilde zich verwijderen, maar
ook de taxi had gestopt en er sprong
iemand uit, die hem tegenhield. Toevallig
zat in denzelfden tramwagen een politie
agent in burgerkleeding, die te hulp kwam,
den vluchteling aanhield en hem naar den
politiepost in het. Museumgebouw bracht.
Bij onderzoek bleek, dat hij samen met
een anderen man, die bekend is, zich met
behulp van een valschen sleutel toegang
'had verschaft tot het huis aan het Wete
ringplantsoen; de bewoonster had ze ech
ter gestoord voordat ze iets hadden kunnen
ontvreemden.
Eindelijk gevonden.
Op 26 Juni 1923 werd ingebroken bij den
heer Gaastra te Heereveen in diens villa
aan de verlengde Dracht. O. m. werd ver
mist een gedreven kistje, waarin 12 zilveren
vorken. Woensdag is dit. kistje met inhoud
teruggevonden bij het uitbaggeren van een
sloot bij het huis. Het slot was verbroken
de vorken waren er nog in en ongeschonden.
DE JOURNALIST.
In een opstel van pater B. Kruitwagen O.
F. M., over onze Roomsche journalistiek
in het tijdschrift de Katholiek (een nadere"
uitwerking van de stellingen, die in den
boezem der R. K. Joarnalistenvereeniging
bespreken zijn) vinden wij o m. deze opmer
king:
..Men denkt wel eens, dat, als er iemand
in het volle, dagelijksche leven staat, dat
het dan wel de journalist moet zijn. Van re
porters, verslaggevers en hoe men die al-
cmtegenwoordigen verder noemen moge, is
dat ongetwijfeld voor een groot deel waar.
Maar voor de redacteuren gaat dat niet
zoo grif. Hun taak lijkt mij zelfs niet vrij
van eentonigheid, hoe paradoxaal dat ook
moge klinken. Zeker, zij hooren en lezen
veel; maar dat moet allemaal ventr-h-terre
verwerkt worden. En juist in dit laatste: dc
haast, waarmede een journalist iederen dag
moet werken, ligt. dunkt mij, een factor, die
bijna onvermijdelijk op zijn psyche langs
.een of anderen weg moet inwerken, en hem
in zijn vak iets drukkends moet doen voe
len, al is hij zich misschien zelfs niet duide
lijk ervan bewust, en al weet hij door op
geruimdheid, humor en wilskracht er veel
tegen to doen.
Tijd om een of anderen indruk volledig
in zich op te nemen, en dien op verstand of
hart tot op een behoorlijke diepte te laten
iii- en uitwerken, heeft hij eigenlijk niet.
Fen journalist leeft, denkt en schrijft van
de eene 24 uur in de andere. En hij moet
voort. Goed of niet. goed gemutst, frisch of
niet frisch van hoofd of ledematen, zonder
of niet zorg over een artikel dat niet wil
vlotten, wel of niet piekerende over huise
lijke bekommernissen een redacteur
moet. iederen dag in liet vroege middaguur
zijn spullen klaar hebben, want op dat uur
zooveel minuten moet de pers draaien.
Nu zal men zeggen: Dat komt bij SO pro
cent van de menschen voor. Iedereen heeft
kleine en groote muizenissen bij zijn werk.
en moet toch maar vooruit.
Aceoord. Maar wie moet zijn werk. onder
al die hindernissen totstandgekomen, on
middellijk. zonder veel gelegenheid zelfs
tot correctie laten drukken, zoodat over een
paar uur Jan en'Alleman het kan lezen, be-
oordeelen- en veroórdeelenï Het is alleen
de journalist?"
Lichamelijke Oefsasêng
De ba! rot? weer.
Een ironisch artikeltje van de „Blijde
Wereld" mogen we hier wel eens overne
men:
Het moet hondew.eer zijn, als de voet
balwedstrijden op den wekelijkschen rust
dag worden afgelast. De eerste Zondagen
van het jaar begonnen ongelukkig: de vel
den waren zoo nat en vuil en papperig
van sneeuw en modder, dat de voetbal in
zijn net en de speler in zijn bed moest blij
ven. Het was ongewoon stil op deze Zon
dagen. Op de perrons hoorde men geen
overwinningsgohuil en geen begroelings-
gebrül en over de sportterreinen donder
den niet de salvo's van gejoel en gejuich.
De politic had een ledigen middag en er
waren in de ziekenhuizen geen been en en
armen te zetten.
Maar verleden Zondag heeft men den
baal weer kunnen aanbidden. Hij rolde en
vloog weer, hij werd gesmeten, opgevan
gen, geslagen, gesloot, gekopt door zijn
jeugdige dienaren, die als derwishen om
hem hoen draaiden en sprongen.en tolden
en dansten. Het is kerelswcrk, om te voet
ballen, als men bij iederen stap en sprong
zijn voeten uit dc modder moet trekken als
een kurk uit een flésch, om in overjassen-
weer in luchtige hemd en trui urenlang op
een open veld te staan.
Maar moer eerbied verdient nog het
publiek. Men zal zich het weer van den
vorigen Zondag (nu al weer enkele weken
geleden) herinneren. Tien graden vorst is
aangenamer dan de gure „waterkou" van
een winderigen dag in Februari, als de
wolken laag hangen en. de wind je als een
kille, natte hand telkens om de ooren
slaat.
Houdt op zulk een dag een openlucht-
meeting met reuzensprekers en voor een
zaak, waarmee de eene helft der natie
dweept en waarop do rest spuwt en er
komt niemand en alle afwezigen hebben
schoon gelijk. Maar Zondag bij den dienst
van den baai-bal waren duizenden er. Ze
stonden in hun overjassen weggekropen
met hun oogen over hun dikke dassen naar
het veld en den bal gericht, rillend en
huiverend, alle gevaren van griep, long
ontsteking, bronchitis, angina, rheumatiek/
enz. trolseerend, zelfs oude heeren en
grijze dames, en ze floten en schreeuwden
en vergaten alles bij het zien van den bal'.
In de krant van Maandagmorgen lazen
we, dat 2500 toeschouwers den strijd tus-i
schen Stormvogels en Be Quick bijwoon
den, 4000 den strijd H. B. S.—Sparta,
ruim 6000 Blauw-Wit—U. V. V., 2000 Go
Ahead—Heracles, 3000 N. O. A. D.—Wil
lem II, 3500 Breda—M. V. V., 2000 Veen-j
damAchilles enz enz.
Wij zijn toch geen volk van lammelim
gen en slappelingen! Om te vechten en te
zien vechten stroomen honderdduizenden
ook bij allerbelabberst weer naar de voet-»
hal velden en schoppen en schreeuwen
zich warm en hebben zoo een echt moo;en
Zondag, die je lichaam en ziel ver'-v'kt!
RECHTZAKEN
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Voor de openbare zitting komen-op de
rol voor 87 zaken; voor niet-openbaar geen
II. O., slager te Leiden, is ten laste
gelegd, dat hij een rund heeft vervoerd
over het slachthuisterrein, dat lijdende
was aan mond- en klauwzeer.
Bekl. zegt, dat hij zulks gedaan heeft
op last van den keurmeester Lamme, die
do ziekte geconstateerd had.
Op des Kantonrechters vraag, vanwaar
hij met het dier gekomen wa.s, ging bekl.
niet in, omdat hij aldoor bleef beweren,
dat hem dat niet ten laste gelegd was.
Getuige Sperna Weiland, merkte op,
dat bekl. toch over het terrein had ver
voerd. naar de keuringsplaats.
Bekl. gaf zich nog niet gewonnen, want
de deskundige had op het marktterrein
het dier doorgelaten.
Eisch f2 of 2 dagen.
J. C., zoutzieder te L e i d e n, moet ver
schijnen wegens leerplichtwet-overtreding
Zijn echtgenoote is verschenen om den
kuiselijken toestand te schetsen.
Volen kwamen nog voor om dezelfde
reden, waarbij veel huismoeders voor
hun gedagvaarden man waren opgekomen
Ziekte van moeder of kind of andere
huisgenooten; minder gunstige omstan
digheden in huishouding, die noodzakelijk
maakten dat de kinderen er wat bij ver
dienden, enz. enz.
Mannen waren er, die dat „ellendige" ze
vende jaar „flauwe kul" noemden, ze lee-
ren toch niets meer, waar ze wat aan heb
ben, maar wel „luibakken".
Do ambtenaar eischte verschillende
boeten van 50 ct. tot f 3; een enkele maal
vroeg hij vrijspraak. Een paar gevallen
werden aangehouden om „meester" v. d.
Meer te hooren.
De Kantonrechter voelde wel neiging
allen maar vrij te spreken, doch dat ging
oenmaal niet. Op zwaro boete beho?f:!o
echter geen enkele te rekenen, als er geen
vrijspraak kan volgen.
HAAGSCHE RECHTBANK
Gisteren zijn veroordeeld de 22-jarige
werkman L. v. d. L., recidivist en gede
tineerd, de 23-jarige H. E. S., autogeniseh
snijder en de 21-jarige P. H., fabrieksar
beider, alle drie uit L e i d c n, wegens dief
stal van verschillende goeederen uit een
winkel aldaar, tot resp. 6, 3 en 3 maanden
gevangenisstraf, voor zoover de laatste
beide bekl. betreft voorwaardelijk met een
proeftijd van 2 jaar.
Wegens het afleveren van melk, welke
ondeugdelijk van samenstelling was. heeft
de Rechtbank A. P. uit N o o r d w ij k e r-
h o u t veroordeeld tot een boete van f 300
subs. 60 dagen hechtenis.
De inbraak bij den Burgemeester van
Haarlemmermeer.
Gisteren diende voor de rechtbank to
Haarlem de zaak van de inbraak, gepleegd
in den nacht van 22 op 23 September le
Hoofddorp in de woning van den burge
meester van Haarlemmermeer, mr. A.
Slob.
Gelijk bekend, werden bij deze inbraak
onderscheidene zilveren voorwerpen en
geld ontvreemd.
Als verdachte stond terecht de 23-jarige
slager J. K., thans gedetineerd. Deze be
klaagde is de man, die uit het huis van
bewaring te Haarlem is ontvlucht en na
veel omzwervingen te Amsterdam werd
aangehouden.
Dr. F. Muller, die den geestestoestand
van hem had onderzocht, concludeerde, dat
beklaagde een psychopaat'h is (lijdende
aan vermindering van geestvermogen). Do
secretaris van den reclasseeringsraad van
het Leger des ITeils, do lieer A. Meerman,
deelde mede, dat beklaagde kan worden
opgenomen in de landbouwkolonie van liet
Leger des Heils te Lunteren.
Het O.M. releveerde, hoe beklaagde reeds
verscheidene malen is veroordeeld, niet
alleen te Haarlem, maar ook to Alkmaar,
en dat hij reeds drie jaar in de gevange
nis heeft gezeten. Vooral het zijn in een
groote stad oefent op hem een nad&eligen
invloed uit. Hij komt uit oen goed gezin
én zijn ouders zijn zeer godsdienstig. In
dien bekl. nu oen paar jaar buiten do
groote stad wordt gehouden, komt wellicht
de goede inborst weer naar boven en kan
hij misschien nog oen goed lid van do
maatschappij worden. Om bekl. te helpen,
wil spr. eon voorwaardelijke straf eiscben.
Hij requireerdo dan ook een voorwaarde
lijke gevangenisstraf voor den tijd van één
jaar met oen proeftijd van drio jaren en
wel met do bijzondere voorwaarde, dat
bekl. zich zal stellen onder liet toezicht v.m
den commandant van het Leger des Heils
te Amsterdam en zich naar diens aanwijs
zingen zal godragen.
Do verdediger, rnr. Hellema, sloot zien
bij het requisitoir aan. J
