Dagblad voor Leiden en Omstreken.
MODELMELK JE L
Coöperatieve Meikioriclig „Ce
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
A303iiiEf££&i?SPftlJ$
1V-' ïn Lsiden en buiten Leiden riv'r,
s j waar agenten gevestigd itjfil
er kwartaal *£50
er week f(M9
ran co per post pér k'waftafu 12.90
MAANDAG 10 MAART 1924
4de JAARGANG.
«W-'-
B«reauHooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278
No. 1185
Postrekening 58936
ABVEfïTEëiTIE.PHIJS
rGewoné advertentlïn per regel 22X cen£
Ingezonden Mededeeliogen, dubbel tariet
j£ij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij voorüitbe^u
^2® "TT Vfln koogSÏe 30 woorden^ wordeï
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
V Nieuwe verbrokkeling?
Ma,g men de berichten gelooven, 'dan
iverd onlangs to Utrecht een vergadering
gehouden van Christelijke ambtenaren en
onderwijzers, oïn te komen, to»fc de stich
ting van een nieuwe partij. 1 1
En wel een b e 1 a n g e n p a r' t aj.
Het doel dat wordt nagejaagd1 ijs niét de
beginsel en te dienen of beter dan 'tot mu
toe het landsbelang le bevorderen, maar
alleen de belangen van een bepaalde groep
'te behartigen.
Do menschen die hier de ïeidinlg hebben
schijnen op het standpunt ie staan, dat
bepaalde groepen der bevolking in een
uitzonderingspositie kunnen worden ge
plaatst en dat hunne belangen het best ge*
diend worden als maar niet aan. de ar*
beidSvoorwaarden wordt geraakt.
Wat in andere landen, Duitsculand,
Frankrijk en België gebeurde schijn't hun
niets te hebben geleerd.
Dat in bepaalde omstandigheden sala
risverlaging voor.deeliger kan zijn dan
loonsverhooging schijn' to't hun begrip
niet te zijn doorgedrongen.
Dat niet de hoeveelheid, maar de waar
de van het geld beslissend is, zegt hun
naar het schijnt niets.
En dat het in 's lands belang, iin het
belang van alle groepen der bevolking en
dus ook ito. hun eiigen belang gebiedend
noodzakelijk is dat het financieel even
wicht wordt hersteld, daarom schijnen ze
zich niet te hekommeren.
In het afgelrokkene bezien kan déze be
weging ons koud laten. Er zi'jn nu een
maal tal van menschen die alleen door
schade en schande wijzer worden.
Het noodlottige ia evenwel da't op deze
'wij-ze de verbrokkeling nog al meer in de
hand wordt gewerkt en dat door het
wroeten van allerlei belangengroepjes niét
al1 een het voeren van eene krachtige prin-
cipieeïo politiek onmogelijk wordt, maar
'dat het op die wijze ook steeds moieiilijketr
wordt, de belangen van het geheele land
en van heel het volle te dienen.
Bovendien, krijgt steeds meer ingang do
gedachte dat hét in den .staatkundigen
slrijcl niiet gaat om booge beginselen,
maar om meer of minder kleine b e l a' m-
■g e n. i
V Alweer protesteeren.
De groote trom wordt weer geroerd.
't Was den laatsten tijd wajt slapjes dn
'de S. D. A. P.
Van alle kanten werd geklaagd over in-
kinking.
Daarom moest de zweep er weer eens
over gelegd en werden die aa-beMers maar
weer aan het protesteeren gezét, z.g. tegen
'de onderwijsverslechteribg.
Te 's-Crraveinhage is gisteren naltuur-
lijk op Zondag! de eerste van deze
meetings gehouden.
Erg gerust op den indruk van de opge
schroefde redevoeringen scheen men niet
te zijn.
Men dorst hei althans niét aan, die
waarheid' te zeggen en dat d,s altijd een
bedenkelijk teeken.
Van de financieel© zorgen werd natuur
lijk niet gesproken. Van de moeilijkheden
waarmee de regeering heeft te kapipem
evenmin. En zorgvuldig werd verzwegen
'dat krachtige bezuiniging in do eerste
plaats een arbeiders-belang is.
Bovendien werd van de regeeriiigsplhn-
inen een door en door onware voorstelling
gegeven.
De Regeering is voornemens op het on
derwijs 12/4 niiliiicen te bezuinig/en.
Een heel bedrag. Maar die heer Ossen-
dorp was er niet gerust op, dat di't cijfer
zou instaan en daarom werd het maar
even verviervoudigd. En om het effect nog
voldoende aan de meest strenge gezondheids-
elschen, dagelijks verkrijgbaar tegen billijken
prijs aan de 1687
Rijnsburgersingel 23, en hare filialen
'grooter te maken wérd or lfij ver'teld, dat
d'ie gefantaseerde f 50 mMüoen bezuinigd
moet worden op een. totaal van 100 mi.l-
'Jioen. i i
Zoo althans vertelt het „Nieuws van den
Dag."-
't ïs dus weer één leugeoicampagne.
Dat is jammer, natuurlijk.
Het is te betreuren dat ons volk op deze
wijze .opzettelijk vergiftigd wordt.
Maar het bewijst tevens, hoe zwak en
'inhoudloos deze positie is.
STADSNIEUWS.
Mej. M. J. Feringa.
Mej. Feringa-, thans tijdelijk onderwij
zeres aan de C h r. School a. h. Noor d-
einde en benoemd aan de Holl. Chinee-
sche school te Poerworedjo (Java) op
het zendingsterrein der Geref. Kerken,
was Zaterdag voor het laatst in bovenge
noemde school werkzaam.
Hoewel tijdelijk aan deze school ver
bonden geweest, heeft ze in meer dan ge
wonen zin de harben der kinderen' en ha-
rer collega's weten te winnen en daarom
hadden zoowel een schaar van kinderen,
ook uit andere klassen, als do hare en
'haar collega's zich voorgenomen, hun
waar doering te toonen, voor wat ze in
haar tegenwoordigen werkkring geweest
was.
Na twaalf uur verzamelde zich daarom
heb personeel in de spreekkamer van de
school en werd bij monde van het hoofd
der school, den' heer Gat hi or, Mej. F.
toegesproken. Hij kon uit heb hart spreken,
omdat Mej. E., al was zo hier maar tijde
lijk, een blijvende" herinnering zal nalaten
als onderwijzeres, als vriendin der klein
tjes, als hartelijk meelevende collega, die
zeer veel heeft bijgedragen om in dit
groote personeel een geest van prettige
collegialiteit te doen leven.
Daarvoor ook vooral haar dankend, bood
de heer Gathier haar een herinnering aan,
voorzien van de handteekeningen van allo
leden van liet personeel, met den wensch,
dab ze ook in haar nieuwen werkkring, vol
gend een mooie roeping, met evenveel op
gewektheid mocht werkzaam zijn, om ook
daar de kinderen aan de roeten van Jezus
te brengen.
Daarna sprak nog de heer G. de Jong.
als oudste collega-, maar vooral ook als
een van de zeer dankbare ouders der
leerlingen, een hartelijk woord van af
scheid, wetend,, daarbij op de instemming
van alle ouders te mogen Tekenen, wier
kinderen- aan Mej. Feringa werden toe
vertrouwd.
Met een warmen handdruk werd daarna
door elk persoonlijk afscheid genomen.
Mej. F. verlaat vandaag Leiden en hoopt
21 April a.s. naar Java te vertrekken.
School- en KindeHuinen.
Zaterdagmiddag werd in de Casino-
Bioscoop de film „School- en Kindertui
nen" dér Centrale Vereeni'ging vo'or
School- en Werkt ui ne n vertoond.
De samenkomst werd 'geopend door den
heer E. Th. Witte, v,oorz„ dér afd. Leiden
.van de Mij. voor Tuinbouw en Plantkunde,
die er op wees, dat do bedoeling was, ook
hier te Leiden, kt navolging (van andoro
plaatsen In 't bijzonder van 's-Graverihage
te komen tot oprichting van School-- en
Werk tuinen.
Daarna wérd het woord gegeven aan
den lieer E. J. Her'weaje'r, Di'ir. van de
Gem. Schoo'l- én Kindertuinen te 's-Gra-
venhage. Deze begon mét er op té wijzen
dat inzonderheid in den oorlogstijd de be
langstelling voor land- en tuinbouw zeer
was toegenomen méést om de practische
resultaten. Toch heeft niét dit 'den stoot
gegeven tot de oprichting -detr schooltui
nen, het ging niet in de eerste plaalts om
de productie, doch om de liulp bij de ou
derwijs in natuiirlijke historie. Do kinde
ren Til de stad (en dikwijls ook de volwas
senen) hebben er meermalen ndét hét
minste besef van, hoe de 'aardappelen, dié
zij 's middags eten, en het graan, waarvan
hun brood gebakken wordt, groei.en. Daar
om is het van zoo groot belang, om de
kinderen door aanschouwing met deze
dingen in aanraking té brengen, en ze
op deze wijze kennis van en liefde voor
de natuur hij te brengen.
Vervolgens wérd de film vertoond, die
ons de reeds in (véle pla'atsen béstaande
school- en wérktuifeen voor oogen -stelde.
Wij zagen de groote bélangs telling der
jeugdige tuiniers en tuiniersters voor hun
zelf-gekweekte Roemen in producten en
kregen een indruk van dé waarde dezer
tuinen voor de iichameljike en geestelijke
'opvoeding der kinderen. s
Ten slotte werd besloten, een afdeeling
op te richten -van de Centr. Ver. voor
School- en Werktuinen, alsmede pogingen
in het werk te stellen om ook te dezer
stede tot oprichting van deze tuinen te
komen v -, v
Handelsbeurs Leiden.
J.l. Vrijdag vergaderden verschillende
vooraanstaande personen uit -dén zuivel
handel in dé bovenzaal der So-ciëteit „Ami*
citia" ter bespreking van de wijze, waarop
de door de Kamer van Koophandel te
stichten Handelsbeurs het best de belan
gen van dezen 'tak van handel zou kunnen
bevorderen.
Bijeengeroepen door -het Bureau der
Kamer van Koophandel, constateerde de
voorzitter der Kamer, do heer ten Cate
Brouwer in zijn openingswoord', -dat zoo
goed als alle uitgenoodigden aam den op
roep gehoor hadden gegeven.
Allereerst werd door d-en voorzitter oen
exposé gegeven van hetgeen reed's door het
Bureau der Kamer gedaan was.
Na de besprekingen gevoerd met de
middenstands- en middenstands vak'ver-
eonigingen enz., zoowel' met die in Leiden
als dio buiten Leiden, voorzoo'vér het 't
di strict Rijnland iaangaat, zal nu geconfe
reerd worden speciaal met de zuivelhan
delaren in ons district.
Verschillende personen hier aanwezig,
zijn omtrent de wenschelijkheid en! de or
ganisatie der handelsbeurs reeds geraad
pleegd, maar men wilde gaarne ook ande
ren in *de gelegenheid stellen hunne mee-
ning naar voren te brengen.
Naast de afdeeling Bouwma terialenhan-
del en naast de graanbeairs, wélke oven
eens hare medewerking toegezegd heeft,
moet ook een afdeéttng komen voor den
zuivelhandel. Leiden is daarvoor een bij
uitstek geschikt centrum, terwijl de aan
wezigheid van do zeer belangrijke kaas
markt hier ter stede stimiileerend moet
werken.
Nadat nog eene uiteenzetting gegeven
was van do wijze, waarop de beurs inge
richt zou worden, besloot de voorzatter
'zijn openingswoord met de mededeelilng,
dat het hoofddoel der beurs is, den handel
en de welvaart van het diétrifct Rijnland
'zooveel mogelijk te bevorderen.
Vervolgens 'werd gelegenheid gegeven
tot hét stellen van Vragen en het geven
Vali nu'ttlg© wenken, waarvan een zeer
'druk gebruik gemaakt werd.
Allereerst werd besproken de dag, waar
op de beurs gehouden za5' woïden. Na
overleg met verschillende personen en cor
poraties was Vrijdag als de meest ge
schikte dag aangewezen. Tegen een ande
ren dag bleken onoverkomelijke bezwaren
te bestaan. Op de m'edédeelihig van een en
kele, dat bét mét zijn zaken niét zoo goed
uit zou komen, werd geantwoord, dat zoo
de'ts zeer wel te begrijpen was, daar men
tot nog toe de weekindeeling gemaakthad
izonder dat men met een beurs alhier hatd
kunnen rekenen, maar dat, nu de beurs
zijn plaats opéisckte, gehoopt en verwacht
'werd, dat de beurs zooveel aan den han
del zou schenken, dat de omzetting van
het weekprogram een voordeel 'zou blijken
te zijn.
Ten shotte konden allen, op een paar uit
zonderingen na, zich met de beurs op den
Vrijdag vereenigen.
Ten slotte werd de te maken reclame
nog uitvoerig besproken. De voorzitter
'deelde mede, dat. de reclame-campagne
spoedig zou beginnen. De bedoeling was
deze zeer intensief te voeren. Voorberei
dende maatregelen zijn reeds getroffen. De
Voorzitter 'toonde een ontwerp voor trans
paranten en cliché's. Voorts zullen niet
alleen advertenties geplaatst worden, maar
ook zullen de koopers herhaaldelijk oproe
pingen ontvangen, om Vrijdags ter beurze
te komen.
Ook zullen zij, die van regeeringswege
inkoopem moeten doen, naar deze beurs
gelokt worden.
NadaJ nog verschillende andere aange
legenheden besproken waren, werden de
'heeren Leman Jr. en Oppelaar aangewe
zen, om in overleg met de Ivamer van
Koophamdel die verschillende zaken, de
zuivelbeuro betreffende, te regelen.
Allen betuigden ten slotte hunne instem
ming om eene beurs te stichten en zegden
hunne medewerking ten volle toe.
Met deze vergadering is geconstateerd,
'dat de drie belangrijke groepen, welke op
do beurs eene afzonderlijke •afdeel'i'ng zul
len vormen, hunne medewerking allen
hebben toegezegd, zoodat aanvankelijk
het succes verzekerd is.
Op RhijnhoL
1 Hedenmorgen had in p]ec,kflgon eenvoud
'do begrafenis plaats van wijlen. Mejuf
frouw Joost en, i'n loven huismoeder
■in liet Ghr. Mil. Tehuis 'aan dén Mo'rsch-
weg.
Een krilng van belangstellenden hacl zich
om de groeve gevormd, om de overledene
/lot ha.ro faatste rustplaats te vergezellen
en afscheid te nemen van deze aPlie-idzame
va'ouw en huismoeder.
Als het stoffelijk overschot in het graf
is bijgezet, treedt allereerst naar voren de
lieer H. X Blomra-pnidaal ouderling
bij de Geref. Kerk alhier, die bij ontsten-
ieniis van den wijkpredïkant, hét woord
Hoert.
"Welk een tegenstelling, hier te slaan
aan het dohkere kille graf, aan het einde
van alle bestaan en lenen, op dézen
s(einde, nu (alles spreekt vain het nieuwe
leven in het rijk der (natuur.
Een geliefde vrouw, 'een, beminde moe
der droegen wij uit. Een vrouw, dié in het
maatschappelijk leven een taak heeft Ver
vuld en 'diit deed met onkreukbare trouw.
Dit sterven is wol idroevig, welk 'een
somberheid en donkerheid, 't Ss alles weg
gevallen en verdwenen.
Dooli, Gode zij dank, wij mogen bij deze
'donkerheid niet blijven staan; wij hebben
haar nieten dit donkere giraf toe te ver
trouwen, maar wij mogen haar aan Jezus
tocK'CTb'ouwen.
Zij heeft ide zalige brc)n der liefde mo
gen bereiken en geniét thans het eeuwig
•zalig leven, omdat zij wist in Wien zij ge
loofde. Die in Mij gelooft zal' leven, al
'ware hig jook gestorven.
Wat een onuitsprekelijk© Irooist voor
den Vader en de kinderen te weten, dajt
baar het leven is geschonken, niet dooir
haar zelf, maar verworven door Jezua
Ghristus, den op gestanen Heiland en
'Koning.
Door den heer A. Mulder woTdt hier*
ha namens hét bestuur van het Mil. Te*
buis een woord van Erkentelijkheid go*
isproken voor walt d'e overledene als huis*
moedor voor het Tehuis en vaar de
bezoekers is geweest.
Spr. wil hier geen officieel woord
spreken en wil ook niet meedoen aan'
menisch verb e ertlij k'i n|g, maar het bes'tiuu
wil een woord uit het hart spreken, om'dat
we haar hartelijk hebben liefgehad.
Niet minder dan 23 volle jaren heeft zij
baar beste krachten aan hét Tehuis en
aain 'den arbeid voor de militairen gege*
ven; mét moed', met encVgite heeft zij ge*
werkt.
Wat was zij eenvoudig en toch moedig,
'welk een steam was zij voor haren echtge
noot in het drukke tehuisleven.
Wij danken, nu izij van ons ging. er
onzen God voor, wat Hij ons in Moeder
Joos'ten geefhonken heeft.
Haar nagedachtenis zal h'j ons in zege
ning zijn.
Hierna wordt het woord gevoerd door
'Overste de Beer Por t uga*a 1, die ma-
mens Leger en Vlooit een wooTd van dank
en waardeering wil spreken, voor wat de
ze vrouw, die een vrouw van dienende
liefde was. voor c;e militairen in leiden
'is geweest.
Wanneer elk jaar duizenden jongo man
nen liune huis gezinnen moeten verlaten
en. in het kalzernc-leven worden geplaa.'st,
idoju wordt de warmte van het huiselijk
leven door 'de kilheid:, welke het leven in
de kazerne brengt, zoo gemist.
De groote verdienste ivan liet sympa
thieke echtpaar Joosten is, dat z:j die
warmte in het leven der militairen, voor
zoover z:j het Mil. Tehuis bezocht heb
ben, steed's hébben vergoed. Daar ri,s een
mooi leven heengegaan; moeder Jchsten
was het rustige middelpunt voor li aar
'jongens, zij bracht een sfeer van gctzeilig-
'heid ;en blijheid in hun leven.
Spr. brengt gaatrne oprechte huilde voor
Wat z'ij voor de Militairen ms geweest,
i Zij was van God gezegend en is ook ven
'zegen geweest.
Namens den Ned. Mil. Bond wordt liet
woord' gevoerrd door den heer K u Lp e r s,
'dde zijn liarteh'jke deelneming betuigt
met het overlijden van 'deze moeder, die
•een moeder was in den volsten des
woords.
Toen spr. haar voor enkele weken voor
bet laatste bezocht, verzekerde zij hem,
'wanneer God haar riep, dat zij uaar het
eeuwig Vaderhuis ging.
Zij was zorgzaam, haar oog richtto
zich steeds waarschuwend oif opbeurend
tot de jongens, zij vreesden haar' niet,
maar hadden haar lief.
Drie en twinfag lange jaren, heeft zij,
zichzelf opofferend, gegeven aan den ar*
bef-d onder 'de militairen en zij dit deed inet|
een 'trouw en toewijding, die steeds boven
■onzen lof was.
Wij zijn dankbaar, dat Gotd aan de Ned.
Mil. Bond zulk een Moeder géven wilde.
'Namens Mil. Pro Rege. en de Chr. Onder-*
Oficiersvereenigjng, door welke vereen!-»
gangen een krans op de lijkbaar was neer
gelegd, wordt bet woord gevoerd door den
'heer Kroon, die namens de he-zoekers
van het Tehuis 'de nagedachtenis van du
•ontslapene eerde als een trouwe moeder.
Zij was een zegen voor de militairen,
'en wij danken God voor wat zij vooff
'allen ds geweest.
Vergeten zullen zij haar nooit.
1 Als oud-bezoekeT van het Mil. Tehuis
'te Leiden wordt het woord gevoerd dobir
den heer G o s 1 i n g a
Het is spr. een behoefte., hier aan hol
(FEUILLETON
EINDELIJK VEREENIGD.
Een verhaal uit het vroegere Rusland.
25)
,,0, Batuchlci moï!" riep de dvornik, toen
hij de stem van zijn jongen, meester her
kende, „Serge Petrovitchl hoe is het mo
gelijk? Zijt gij hét?" Dadelijk wierp hij
de deur wijd open en stond onderdanig
voor hem te groeten.
„Wij vragen u wel om versohooning,
Serge Petrovitch; wie had ook kunnen
denken, dat gij vanavond zoudt terugko
men? Hei daar, Jakob, Andreas, Fedor,
daar heb je onzen jongen meester; ga gauw
den Zwitser roepen. Die oude dronkelap is
zeker weer in de herberg."
Eene vrouw, door het geraas nieuwsgie
rig geworden, stak haar hoofd uit het
keukenraam. Toen zij Serge zag, slaakte
zij een kreet van verbazing.
.Serge Petrovitch, zijt 'gij het waarlijk?"
r;ep zij uit en liep, zoo snel hare jaren het
haar toelieten, tot hem, om zijne handen
onder vreugdetranen te kussen.
„Ja, ja, mijn goede oude Tatiana, ik
ben liet wel," zeidè de jonkman, terwijl hij
do liefkozingen van zijn oude kindermeid
m<?f een kus beantwoordde. „God heeft
uwe gebeden verhoord, en hier hen ik te
rug."
„Armé jongen, laat mij je eens' goed
zien. Wat hen je veranderd!" zeide zij,
terwijl zij nu werkelijk begon te weenen.
,„Die ellendige amtichristenen hebben je
arm .verwond."
„Kom, beste nianouchka, ga nu met mij
me naar bitanen en Haat den ko'etsiier be
talen, die voor de stoep staat te wachten.
Geef hem vier roebels en een fooi om
thee te drinken."
„Vier roebels en een fooi! Maar, Uw
Edele, dat is tweemaal zooveel als hij heb
ben moet," riep de verbaasde dvornik.
„Vier roebels en een drinkgeld, heb je
me begrepen?"
Brommend ging de dvornik weg.
„Vier roebels, een mooie boel! Wat een
dief!"
De koetsier streek zijn gekl niet op,
voordat hij een half dozijn van de belee-
digendste scheldwoorden geslikt had, die
do dvornik in zijn dienst-woordenboek kon
vj nden.
Serge ging, door Tatiana gevolgd, den
diensttrap op, rechts en links de bedien
den groetende, die op het hooren van do
tijding zijner terugkomst kwamen aanloo-
pen.
„Vergeef mij, lieveling! liet is een
schande, dat ik den zoon van onzen heer
de diensttrap op laat loopeu, maar nie
mand verwachtte je, en die lap van een
Zwitser heeft den sleutel' van de parad-
naïa meegenomen."
1 „Waar is mijn Yadcir dan?" vraagde
Serge opeens.
„Mijnheer is weg, Serge Petrovitch. Hij
is al in een maand niet in St. Petersburg
geweest. Men zegt, dat zij het in Kroon
stad erg druk hebben met het bewapenen
der geheele vloot."
Een half uur later rustte onze jonge
vriend van zijne vermoeienissen -uit in een
grooten fauteuil, terwijl hij zich verkwikte
aan een glas warme thee.
Zijne tafel was beladen met alles wat
Tatiana in de provisiekamer had kunnen
vinden, en een goed vuur brandde in de
groote porceleinen kachel.
Zijn oude bonne stond met een verge
noegd gelaat naar hem te kijken, terwijl
hij at.
Serge had weldra genoeg. De koorts' had
zijn eetlust van vroeger bijna geheel doen
verdwijnen, en vermoeid door het aanhou
dend gepraat der goede oude, verzocht hij
haar, hem nu wat alleen te laten, maar
oogde haar toch met een iiefdevollen blik
na, totdat zij achter de deur verdween.
„Zij heeft toch een liefhebbend hart,"
zeide Serge tot zichzelven, terwijl hij haar
goeden nacht wenschle. „Als men geen
moeder heeft, is het toch veel waard een
bonno le hebben, die zooveel van u houdt."
Daarop rustten zijne oogen lang en smar
telijk op een damespörtret aan den wand,
'terwijl hij een zucht niet kon onderdruk-
kon.
Hec portret vertoonde groote gelijkenis
niet Serge. Dezelfde blecke gelaatskleur,
Hlezelfdo arondlsmous, doch vooral •dezelfde
zwarte diope oogen.
Serge had zijne moeder op jeugdigen
leeftijd verloren, maar hij had haar nooit
vergeten, cn al bad hij dit kunnen doen,
dan toch zou dit portret hem aar. liaar
herinnerd hebben. Dit portret had de
macht, om hem alles, wat schoon, edel en
grootsch was, voor don. geest te too ve
ren, en als wilde schoolknaap had hij dik
wijls zijne speelmakkers verlaten, om lan
gen tijd op dit geliefde beeld le staren en
bet to vereeren. Alles wat hij van het ori
gineel van deze schilderij wist, had Ta-
l:ana hem ingeprent. Dus was ook de
oude, die de voedster zijnor moeder ge
weest was, in zijne verbeelding nauw
verbonden met de gedachte aan haar.
De vader van Serge, de oudé admiraal,
was een weinig mededeelzaam man. Door
zijne zaken in beslag genomen, was hij
slechts zelden thuis. Hard en hoog voor
zijne ondergeschikten, was hij knorrig
voor zijne kinderen,, die dan ook eer vreet
dan liefde voor hem gevoelden.
De ©enige zuster van Serge was na den
dood hunner moeder op een van die scho*
len geplaatst, waar de kinderen- der ede*
len hij honderden opgevoed worden Bij
hare terugkomst had. de vader haar ter
stond ten huwelijk gegeven aan een rijk?
ambtenaar, dio ongeveer driemaal zoo oud
was als zij, on op de grenzen van Siberië -
woonde. Serge was 'in liet corps der pages,
épgenomen, daar liji van de marine eorri
besliste afkear had. Deze omstandigheid
was zeer tegen den zin van den ouden
zeerob, die hot z'.jn zoon r.iot vergeven kon,j
dat hij een andere carrière had gekozcö
dan die, waarin hij oud was. geworden.
De weinige vacanticdagcn. wanneer d§
kinderen onder het ouderlijk dak terug*
kwamen, brachten zij door-in gezelschap
hunner oude benne, die eonig gezag iu
huis had gekregen. Zij was ccne soort vaé
factotum,- gouvernante en huishoudster to<
Wéü'jk.
