Dagblad voor Leiden en Omstreken. NIEUWE LEIDSCHE COURANT Ae01N£g3£»T§PRIJ9 - In Leiden en buiten Leiden waar agenten gevestigd xijn Per kwartaal 12.50 Per week.V.f 0.19 (Franco per post per kwartaal f2.90 4de JAARGANG. DONDERDAG 6 MAART 1924 - No. 1182 BureauHooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 Postrekening 58936 ADVERTENTIE-PliMS Gewone advertentiën' per regel 22J« conÉ Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarieft Bij contract, belangrijke reductie. Kleine advertentiën bij vooruitbeü* T van ten tooSste 30 woorden, wordef dagelijks geplaatst ad 50 cent. V Geen principieel verschil. i Over bet gebruik der middelen ook kt den Staatkundigen strijd bestaat tusschen de Antirevolutionairen en de Staatkun dig Gereformeerden geen verschil van op-? matting. Wel wordt in vergaderingen en soms :ook in gesehriften een beroep gedaan op de geschiedenis van Gideon, maar dit be roep wordt door de S. G. P. en hare af- deelingen officieel gewraakt. De heer Oudshoorn schreef onlangs in een ingezonden stuk: „Als de Heere een streep haalt door onze rekening, dan blij ven er van de 27000 man Gideons 300 rover, en daarmee moet generaal Gideon mog als een gerstebrood door het leger der iMidianieten rollen om een nul en niet voor God te worden." i Dit is wel ietwat eigenaardig uitge drukt, maar men begrijpt toch wel de be doeling. £n wie nadenkt en Gods Woord in zijn geheel leest, die begrijpt ook wel dat hier aiiet een levensregel gegeven wordt. De Heere wilde Gideon duidelijk doen gevoelen dat Hij het was die Israël ver- •iostte, maar daaruit volgt niet, dat nu voortaan altijd zoo zou moéten worden gehandeld. De regel was ook onder Is raël een andere. Do Staatkundig Gereformeerden zuil én •ons dat toegeven. In verkiezingsdagen wordt door hen een beroep gedaan, niet ailleen op de wei nige getrouwen op „de Gideonsbende", auaar dan worden zoo althans was het in Leiden zooveel mogelijk alle kie- £evs bewerkt en worden huis aan huis 'Strooibiljetten verspreid, om de eenvoudi ge reden dat bij de stemming het getal (beslist. Er zijn Staatkundig Gereformeerden die bet verzekeringswezen als zondig afkeu ren. Zij zien in het zich verzekeren tegen brandschade enz. een gebrek aan Gods vertrouwen, een pogen om vleesck tot zijn arm te stellen. Daarnaast echter staan vele andere le den, vermoedelijk wel de groote meerder heid, die wel tegen verplichte verzekering bezwaar maken, maar die zich igcheel vrij willig tegen de gevolgen van brand, van ziekte enz. hebben verzekerd. 1 En wrj hebben nooit gehoord van een pogen om deze verzekerden uit het Staatk. Gereformeerde leger uit te scheiden, om dan met de weinige getrouwen ih de kracht Gods den strijd te aanvaarden. Integendeel, men wekt zoowel verzeker* ider als niet-verzekerden op, aan de stem ming deel te nemen, niet, omdat men in (3od geen vertrouwen stelt of omdat men erop uit is vleésch tot ziljnen arm te stel len. maar omdat men met ons overtuigd is, dat het gebruik der middelen niet al- ileen geoorloofd, maar zelfs plichtmatig is. Het verschil loopt dus niet hierover dat wij niet en de S. G. wel het gebruik der middelen zouden afkeuren en versmaden. Een beroep op het gebeurde met Gideon iis liie>r dan ook absoluut misplaatst. Evenals misplaatst zou zijn een beroep «op andere teksten uit de H. S. om samen- fwerking met andere partijen onder alle •omstandigheden aan te bevel én. i Wij erkennen Gods almacht. God kan wonderen doen en verlossen .«oowel door weinigen als door velen. Als er in Israël geen sini'd meer gevon den wordt, zoodat a?le wapentuig ont breekt, dan is het voor God niet te won derlijk om toch de overwinning te schen ken. Maar de regel is een andere.-Cold bindt zich als regel aan de middelen en slel't ons verantwoordelijk voor de wijze jwaarop w,ij die middelen gebruiken. Hieromtrent bestaat geen verschil van nieening. Maar wel kan verschil bestaan over de wijze waarop diie middelen worden ge bruikt. iVan Staatk. Geref. zijde wordt er den •Antirevolutionairen herhaaldelijk een ver* •wijt van gemaakt dat zij met twee ande re rechtsche partijen bet Kabinet steu* dien en hoewel er tusschen de partijen on derling geen en#kele band bestaat, toch gezamenlijk de regeringsmeerderheid vormen. J Men keurt dat af. 1 En daarover valt te praten. Maar stel nu een oogenblik dat dit ad- Vies was gevolgd, en dat wij ons in 1918 (en 1922 afzijdig hadden gehouden. Wat zoii dan het gevolg zijn geweest? i H. M. de Koningin kan niet regeeren ponder een Kabinet. Er moet, hoe dan ook, •een Kabinet worlden gevormd en het moet pchter zich hebben een meerderheid waar- top het steunt. Het ligt dus voor de hand, dat we had den gekregen een Kabinet onder SOc. J)em. invloed, dat in 1918, in den revo lutietijd alles op losse schroeven had ge staan, en dat we langzamerhand een tchaotischen toestand hadden gekregen. Nu zullen er zijn, die zulk een toestand ■als een oorideel Gods, zonder meer zouden bebben aanvaard. Maar bestaat niet evenzeer de mogelijk heid dat men de A. R. partij van ernstige plichtsverzaking en van een schrikkelijk Igebrek aan verantwoordelijkheidsbesef zou ftnfbben beschuldigd?- En indien men dat bad gedaah, zou dan pulk een beschuldiging geheel ongegrond pijn geweest? Wij nemen een ander voorbeeld. Bij de, bet vorig jaar gehouden Gemeen teraadsverkiezingen was met stellige ze- kerhefd te berekenen dat door het zelf standig optreden der Staatk. Gereformeer den, Anti-Revolutionaire zetc-ls zouden verloren gaan. Wij denken hierbij aan Leiden on Hil- iegom. En toch beeft men doorgezet. Nu zullen er zijn die een dergelijk ge bruik der middelen, waarbij men speelt dn do kaart van de tegenpartij, afkeuren pn het is ons bekend, dat er ook onder ■hen, die voorheen Staatk. Geref. neigingen hadden, zijn, die hierover zeer ontstemd •zijn, maar daartegenover staan, anderen, die tegen zulk een gebruik der middelen ju ie t het minste bezwaar hebben. Op do verschillende opva'tting omtrent het al of niet geoorloofde van verzekering fwezen wij reeds. Velen die legen verplich te verzekering ernstig bezwaar hebben, echten vrijwillige verzekering, blijkens liét gebruik dat zij va.n dit instituut maken, jgeboden. Zoo is er dus wel verschil omtrent de wijze waarop de midde'en woTden ge bruikt, maar het verschil heeft geen prin cipieel karakter. Het is een kwestie van meer of minder, die igeen afzonderlijke partij-formatie rechtvaardigt. Anders staat het mét de kwestie van iP.rtikei 36 der N. G. G., volgens Ds. Ker sten een der allesbelieerschende punten in liet politieke leven, waarvan wij de be spreking tot het volgend nummer uitstellen STADSNIEUWS. Waarnemen en aandacht. Voor een talrijk gehoor, uit ouderwijzers en onderwijzeressen lie slaande, hield gis teravond in het Nut Dr. Oort van Oegst- gees't de eerste van zijn Vijf lezingen over psychologische onderwerpen, en iwel over „.Waarnemen en aandacht". Wanneer we. bij een prettig diner tegen woordig zijn, aldus spr., worden we be stormd door een bombardement van waar nemingen; toch kunnen we tegelijkertijd onze aandacht hij een gesprek bepalen, we kunnen ons daarin zoo verdiepen, dat de buitenwereld bijna niet 'tot ons doordringt, dat komt omda't ons waarnemen den in* vloed ondergaat van een proces, dat we aa;n'daicht noemen1. Duizenden indrukken dringen tot ons door, een gedeelte daar van wordt ons halfbewust. Ook in diepen slaap zijn we vatbaar voor indrukken. Immers, we kunnen wakker worden, ook door kleine geluiden, ook door hét ophou den van een geluid. Hieruit volgt, dat er dus iets in onze zintuigen waakt. Spr. onderscheidde vervolgens tweeër lei aandacht. De natuurlijke en de kunst matige. De eerste is de oorspronkelijke aan dacht, die we bij alle levende wezens vin den, ook bij bet dier, als het loert op zijn prooi. Zij berust op bet volgen vam de na tuurlijke verlangens en begeerten. De kunstmatige is de aangekweekte, aangeleerde aandacht. Men moet dikwijls het aangename vermijden om dets hoogers te bereiken en plichtgetrouw zijn aandacht bepalen bij werk, wat tegen zijn oogen- blikkelijk verlangen ingaat. De opvoeding bestaat voor een groot doel in het geleidelijk ontwikkelen van de kunstmatige aandacht, en wel op den bo dem van de natuurlijke. Het is niet mogelijk, zijn volle aandacht .gedurende langen tijd bij hetzelfde ding 'te bepalen. Spr .ging vervolgens aan de hand van verschillende proeven liet bepalen vam de aandacht na, en wel in tweeërlei opzicht: vooreerst wat den omvang betreft (hoe veel indrukken iegelijk) en ten tweede (wat den duur het langen tijd achtereen aandachtig arbeiden) be'treft. Proefnemingen liebben geleerd, dat een mensch niét meer dan 8 elementen tege lijk kan opvatten, afsmede dat hoe snel ler, dus hoe meer automatisch, mea werkt, hoe minder fouten men maakt. Ook lieeft de ervaring geleerd, dat er een heel geringe samenhang van aandach tig snel waarnemen met 'de rapportcijfers op school is, hieruit te verklaren, dat goed loeren im hoofdzaak een kwestie van ge- hengen is. Spr. lichtte een en ander aan de liand van verschillende instrumenten toe. Het Leldsche Ziekenhuis. Aan de Memorie van Antwoord betref fende liet Bouwfgnds voor Binnenland- sche Zaken eni. is het volgende ontleend. ..Ten aanzien van den bouw van het niéuwe ziekenhuis te Leiden merkt de Mi nister van Onderwijs nog op, dat dé uit werking va,n hét gewijzigde plan (uiteen gezet in de M. v. A. nopens hoofdstuk Va der Staatsbegrooling voor 1924). mot kracht ter hand is genomen en dat het ia de bedoeling ligt, ook met de daadwer kelijke voortzetting en voltooiing van den bouw den meest mogelijken spoed te be trachten. Om financieel en technische redenen is het echter wenschelfjk, niet het geheels complex gelijktijdig af te bouwen, maar de uitvoering in een driietal groepen te doen geschiéden, zooda't het eerst gereed zullen komen de gehouwen voor den imis- houöelijken dienst, voor kinderziekten, voor otologie en dermatologie, voor gy naecologie en obstetric, benevens liet ge bouw, dat waarschijnlijk aan de Vereen!-, ging voor misvormden zal worden ver huurd en d'enst zal doen als orthopae- diisc.h instituut. De voltooiing van deze groep zal kun nen worden tegemoet gezien in 1925/2G. Vervolgens zullen worden ter hand go- nomen de gebouwen voor de administra tie, de chirurgie, de in terne geneeskunde, de pathologie, vergelijkende pathologie, bacteriologie en hygiëne en do ooghoel- kunde, welke" in 1928/29 gereed zullen kunnen zijn; terwijl daarna dé psychiatri sche kliniek en het laboratorium voor pkysiologie zullen volgen. Uiteraard zullen deze groepen niet streng gescheiden wérden gehouden, maar dooreenloopen, al naar de voort gang van het .werk dit zal vereischen. De verdeeling vam de kosten van het nog res- teerende gedeelte, welke in totaal op f 5.090.000 worden geraamd', wordt als volgt gedacht: 1924 f 500.000, 1925 f700.000, 1926 f950.000, 192* f 1.000.000, 1928 f 1.000.000, 1929 f840.000, 1930 f 300.000 en 1931 f 300.000. Het spreekt echter vanzelf, dat dit slechts een voorloo- pig schema is, hetwelk voor nadere wij ziging vatbaar moet zijn. De voor 1923 aanvankelijk uitgetrokken vervolg termij n ad f 1.300.000, wordt bij deze teruggebracht tot f 900G00. Jeugd-Onthoudersvereeniging. Gisteravond werd door de samenwer kende Christelijke Jeugd-O.nthoudersver- cenigïngén in gebouw Prediker een goed bezochte Propaganda-f eestavond gehou den. 't "Was een gezelige avond vol afwisse ling. De lieeren Stegehufs' (viool) en Eggink (piano) lieten de aanwezigen genieten van de muziek. Mej. de Nie zong enkele liede ren. Bij dit alles werd echter het doeï va-n den avond niet vergeten. Als eerste spreker trad op de heer Joli. A. Zwarts met het onderwerp: „Ons de toekomst". Spr. toonde aan, dat juist nu de toekomst zoo donker is, op de jeugd be slag moet worden gelegd. Want de jeugd lormt later de kern van de maatschappij. Zoo ook, als men nu begint met de drank bestrijding, zal die in de toekomst krach tig voortgezet kunnen worden. Spr. gaf nog eens duidelijk aan, wat hier dé taak va.n de jeugd ils: Niet dronkaards tot bekeering brengen, maar 't alcoholvraagstuk hestudeeren en zelf ontliouder worden. Na de pauze werden door verschillende kweekeiingeai enkele voordrachten gedaan, waarbij vooral „Een dag 'tolk'' de aan dacht trok/ Tweede spreker was de heer H. Binnen dijk, die als onderwerp had gekozen „Een oproep", waarmee gelijk vanzelf -spreekt een oproep tot geheelonthouding bedoeld was. In sprekende kleuren werd geschetst bet leed door het alcoholisme veroorzaakt en duidelijk aangetoond, dat niet in het ma tig gebruik maar in geheelclnlhouding kracht moet worden gezocht om dit kwaad to bestrijden. Laat daartoe de jeugd mee werken. Hier ligt een taak voor de jonge mec.sclien waarbij ze van de ouderen niet afhankelijk zijn. Daarom, jonge lieden, sluit u aau.- dan kunt ge zeggen: ik heb tenm:nste mijn plicht gedaan. Aan het slot van dezen goed geslaagden avond werd gezongen: ,,'k Wil U, o God, mijn dank betalen". Ned, Chr. Reisvereer.iging Zooals reeds werd gemeld, wordt ge poogd ook hier ter stede een afdeeling van bovengenoemde Vereeniging, wier leden tal reeds .tot ruim 1700 is geklommen, en die zich reeds in een eigen orgaan mag verheugen, op te richten. Tot dat doel zal binnenkort een propa- ganda-avond worden georganiseerd. Op Maandag 24 Maart hopen rum. de hoeren J. van der Leeuw en J. C. Bissceuw in den Foyer van de Stads-Gehoorzaal een lezing met lichtbeelden te lioudkn over „Venetië", de stad der verbeelding. .Een ieder, die eenige belangstelling voor deze zaak heeft, boude dezen avond derhalve vrij. Aan het Zoeklicht Leiden 6 Maart 1924. Is dat nu niet de zaken op den hop zetten? In de Kamer was er op gewezen, dat sommige examencommissies de gewoonte hebben op Zondag te vergaderen, met het gevolg, dat sommige leden, hunne overtui ging geweld aandbeni en dat andere leden, aan de werkzaamheden geen deel kunnen nemen. De Minister heeft hieraan aandacht ge schonken!. Maar hoe? Door aan de voorzitters té verzoeken met dit bezwaar rekening to houden en dus niet meer op Zondag te ver ga-deren. Ik juich het toe, dat de Minister hoeft ingegrepen. Maar een krachtiger optreden zou toch meer bevrediging hebben geschonken. 't Maakt nu den indruk idat met. de bezwaarden, die nog den Zondag wensehen te heiligen, nu ja, wel Tekening wordt ge houden, maar dat dit dan ook de eenige reden is, waarom verzocht wordt niet meer op Zondag te vergaderen. OBSERVATOR' Mej. JoostenLócman t Na langdurige ongesteldheid is gisteren- de „huismoeder" van het Christelijk Te huis Door Militairen aan den Morschweg overleden. De overledene is geduiendo 23 jaren ia het Tehuis werkzaam geweest en heeft niet alleen aan tallooze jongelieden, gedurende hun dienstplicht een vriendelijk tehuis be reid, maar zij is ook voor velen tot een zegen gesteld. Do nagedachtenis van deze. tehuismcedcr zal bij tal van oud-militairen in dankbaro herinnering blijven. Aulebusdlénsten LeidenDen Haag. Sedert geruimen tijd was bij liet Haag* sche Gemeentebestuur een voor het auto* busverkeer belangrijke zaak aanhangig n.l. hét defiiniiief regelen van de verhou ding tusschen eenige tramwegmaatschap* pijen die reeds concessies bezaten en paf-* ticuliere autobusondernemers. In afwachting van liet vaststellen va.a een reglement waarin een en ander zou zijn opgenomen, werd aan de particulier*, ondernemers het voornemen van stand-s plaatsen tot in- en uitlaten van passagiers verboden, krachtens verordening. De autobusondernemers evenwel bleven op do gewone wijze doorgaan, eerst in afwachting van een rechterlijke uitspraak aangaande de toepasselijkheid der vcror* den'ing, later in afwachting van de ex ploitatieregeling in de toekomst. ïn dien onzekeren toestand ia nu vcram derijng gekomen, daar het gemeentébe* stuur thans aan de verschillende maat- schappijen de voorwaarden heeft overge* legd waarop ccncessie kan worden ver-i leend, en wel met ingang van 1 Juli a.s. Met ingang van dien datum zal een lan ger afwijken van de verordening op het j iunneme van standplaatsen niet langer woTden toegelaten. Waar evenwel dé beide betrokken train* wegmaatscliappijem, de M. E. T. en do H. T. Mbiet voor alle baanvakken op de gestelde voorwaarden een concessie wenschten te aanvaarden, achten B. en W„' hét gewénscht, niet alle standplaatsver-^ .gunningen definitief iai te trekken. Onder deze uitzonderingen zijn ook be* grepen de beide ondernem'mgen, die een" verbinding met Leiden vormden, n.l. doT diens t 's-GravenhageVoorburgLei'den» (van der Beek), en 's-Gravenhage-Wasso* naar--Leiden (Ir. T. Knape). Deze beidé diensten behouden dus io 's-Cravenhago de door lien ingenomen' standplaatsen. FEUILLETON EINDELIJK VEREENIGD. Een verhaal uit het vroegere Rusland. 22) Mot een vol gemoed verlieten; die* arrne lie* den het dorp, gevolgd door de goéde wen sehen en zegeningen van hun vrienden. .Vooral Marpha voelde haar hart ver scheurd door zorgen en door de smart, die haar het scheiden van haar dochtertje kostte. Zij vertrok zonder te weten waar heen. met een zuigeling in do armen, een verminkten en ziekelijkem ina.n, en op zijn mest vijf roebels op zak. Het was een somber tafereel, eb in de verbeelding van Marpha zag het er nog somberder uit. Daar zij geen geld genoeg hadden om de geheole reis met den spoortrein af te leg gen, besloten onze reizigers tot Novogo- rod te voet te gaan. Wij zullen hen dus op weg laten, bij kleine dagreizen voortrekkende, nu en dan 'gebruik makende van de goedheid van ge dienstige voerlieden, die hen op hunne karren lieten plaats nemen, dan weer zich ipphoudende cm in een dorp of een klooster non nacht door te brengen. Doch laat ons hen vooruitreizen naar Petersburg en met renige nieuwe personen kennis maken. HOOFDSTUK VIII. 't Wa's een der laatste avonden van Oc tober; de torenklok van St. Serge had zooeven twaalf slagen dioen liooren; de pacht was donker en een fijne sneeuw 'door de noordewind gedreven, verblindde de weinige voetgangers, die zich nog op de. straten der hoofdstad, bevonden. Het ge deelte der stad, waarin we ons bevinden, is niet zeer levendigDe Serguiefskaïa is een der lange straten, welke het per spectief der Liténaïa snijden en op den 'lusthof Taurïde bijna huiten do stad uit komen. Gelijk in vele stralen van St. Peters burg staan ook hier do prachtige paleizen !met hunne granietzuilen naast de armelij ke hut; de hoogste gebouwen verheffen zich naast de nederigste woningen. Soms geeft een der eigenaars dier groote gebou wen een feest; dit zijn dam de vroolijkc 'dagen van deze eenzame buurt. Maar op dien avond was de straat nog stiller dan gewoonlijk. Het gaslicht, dat flikkerde door de windvlagen, wierp slechts een Hauw schijnsel, en de voetstappen *van een voorbijganger of liet rollen van een tijtuig weerklonken geheimzinnig op het vochtige plaveisel. Niet ver van een der ia aanbouw zijnde huizen stonden echter toch eenige rijtuigen. „Hó! Matvéï!" Tadéïriep de por tier, een groote magere grijsaard, die op 'de stoep van een der naastbijzijndc huizen stomd, en. dadelijk zetten de rijtuigen zich ïn beweging en verdwenen een voor een In dezelfde straat, niet ver van de Lité naïa bevindt zich een ander gebouw, een 'groot huis met vier verdiepingen. Kolom men- en beeldwerk versieren den voorge vel. Een portier, in donkerblauw liverij met zifveren knoopen staat achter de gla zen deur. De zoogenaamde „sudsse" of portier is een persoon van veel beteekenis in do Rus sische huizen; hij zetelt in de antichambre met de waardigheid van een vorst. Tot hem wendt men zieli wanneer men inlich tingen verlangt; hij is het, die het groot adresboek bijhoudt, waarin hij zorgvuldig de namen en waardigheden van de bezoe kers opschrijft; en in meer dan oen geval is liij de getrouwe vertegenwoordiger van den heer des huizes. ..Zoo heer, zoo knecht," zegt het spreekwoord. ..Zoo heer, zoo portier," zou men met evenveel recht to St. Petersburg kunnen zeggen. De portier van liet Witte huis, een oud soldaat, was ontevreden van humeur en liet gceno gelegenheid voorbijgaan cm to gen bezoekers en huurders te pruttelen,. Alleen de huurders van de tweede ver dieping maakten hierop eene uitzondering én genoten zijne gunst. Hij ontzag niets 'om hun een dienst te bewijzen. Zijn knor rig gelaat helderde altijd op, wanneer hij .voor hen de deur opendeed. Was hot de moeder in haar zwaren rouw, of waren het de slanke jonge meisjes met liare gouvernante, of de wilde schoolknapen, die met vier treden tegelijk de trappen op stormden en overal vuile voeten achterlie ten op het tapijt, voor ieder van lien had hij een vriendelijken en tevens eerbiedigen glimlach. Een van do jongelui stond vooral hoog hij hem aangeschreven. Ten behoeve van Dimitri Michkaïlovitch zou liij, voor geene opoffering terugdeinzende, in het water en in het vuur gesprongen zijn, en zelfs den heerlijken fauteuil bobben prijsgege ven, die bij gedurende twintig jaren in de antichambre van het Witte buis in ge bruik had gehad. Dien avond, gedoken in do armen van gezegden leuningstoel, wachtte hij onder een hazenslaapje de te rugkomst vam den jongen man af, om de deur op liet nachtslot te doen. Gij moet echter niet denken, dat de oude Stephan gedurende zijne sluimering eenig vreemdeling ongemerkt liét binnenkomen, zulk oeno onderstelling zou de grotslo be- Jeediiging zijn, die gij hem kondt aandoen; daartoe kende hij zijn vak to goed. Voor atog do zware deur op hare liengsoU draaide was hij .overeind zoo woaixlig cd zoo vlug, alsof hij geen oog had toe^v daan. Maar'wat viel er op dit oogenblik bij do bewoners van de tweede verdieping voor?, In het eenvoudige doch smaakvol gerneu-» bileerde salon lieerscht een lialve scheme* ;ring; een© vrouw in den rouw ligt op de canapé; bij haar op een tafeltje beschijnt oen kaplampjo do bladzijden van een boek,s dat open op haar knieën ligt. Haar re-» laat, even wit als die bladzijden, is dood tranen bevochtigd, en haar magere hand ondersteunt met moeite het brandende •voorhoofd. Armo moeder! De rouw van haar hart ia nog dieper dan die van liaaT gewaad. Se* 'dert twee maanden weet zij. dat haar oudste zoon, op wien zij haar d erbaarsto verwachtingen had gevestigd, in den oor* log gesneuveld is in ellende, ver van haar verwijderd en zonder dat zij hem had kun* nen oppassen, of hem woorden van liefdo en vrede had kunnen toefluisteren. J (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1924 | | pagina 1