I God, de Schepper.
Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ASSOSSHEiSEfBTSPIlI.SS
In Lelden en buiten Lelden
waar agenten gevestigd xijn
'Per kwartaal f2.50
per week f 0.19
(Franco per post per kwartaal f 2.90
4de JAARGANG. - ZATERDAG 26 JANUARI 1924 - No. 1148
Bureau: Hooigracht 35 - Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekesiins 58938
Dit nummer bestaat uit tv
bladen.
ff „In den beginne scliiep God den hemel
Icn de aarde".
Een woord vaii ontzaglijke beteekenis.
f Met dit eerste Bijbelwoord staat of valt
heel de christelijke wereld- en"levensbe-
6ckouwing.
Is wat hier in Gen. I gezegd wordt de
waarheid, zijn hemel en aarde door
God geschapen, clan volgt daaruit ook dat
Hij het is die alles bestuurt en onderhoudt
en regeert, dat Hij heerscht over alles, en
dat geen lovensterrein aan Zijne heer-
schappij kan worden onttrokken.
En is het omgekeerde waar, is het juist
;wat door de ongeloovige wetenschap wordt
geleerd, dat hemel en aarde niet zijn ge
schapen door een almachtig God, maar
dat alles een product is van natuurlijke
i ontwikkeling, dan moet daaruit ook nood-
zakelijk volgen dat niet de goddelijke
ordinantiën, maar de menschélijke rede
de bron is van alle gezag.
1
I- In dit woord ligt al dadelijk de anti
these, de groote tegenstelling besloten.
Men hoeft indertijd in allen ernst be
weerd, dat de antithese door Dr. Kuyper
i was uitgevonden.
Grooter dwaasheid is zeker zelden ge
debiteerd.
Neen, de antithese is niet uitgevonden
en kan evenmin worden weggenomen.
De antithese, de tegenstelling tusschen
hen die in een almachtig God gelooven en
dien-die den Schepper van liemel en aarde
loochenen i s er en zal blijven zoolang er
anenschen zijn, en die tegeastelling zal
zijne werking doen gevoelen ook in het
publieke leven.
"Wel kan die scheidslijn voor een wijle
uit het oog worden verloren en kan men
trachten haar weg te doezelen, maar zij
blijft niettemin beslaan.
Altijd weer dringt zich op den voor
grond de vraag hoe wij staan tegenover
liet eerste Bijbelwoord.
Loochenen wij de waarheid daarvan,
erkennen wij niet een almachtig God als
Schepper van hemel en aarde dan volgt
daaruit vanzelf dat wij met dien Schep
per ook niet kunnen en willen rekenen.
Dat wij bij de opvoeding van onze kin
deren niet vragen naar Zijnen wil, dat wij
ten opzichte van het maatschappelijk
vraagstuk met Zijne ordinantiën geen re
kening houden.
Dan wordt de mensch beschouwd aks
een oppermachtig wezen, als zijn eigen
wetgever en koning en dan wordt ook bij
het bestuur van den Staat naar Gods or
dinantiën niet gevraagd.
De grond van alle gezagsoefening is dan
Weggevallen.
Wanneer de mensch niet is van Gcds
geslacht en wanneer hij niet erkent ver
antwoording schuldig te zijn aan Hem die
deze aarde niet alleen schiep maar.ook
onderhoudt en regeert, dan is er ook geen
redelijke grond, waarom» de eene mensch
over den ander gezag zou uitoefenen.
Dan hebben z ij gelijk, die, wanneer zij
daarvoor kans zien. allo banden verbre
ken en na het: geen God, ook onmiddellijk
laten volgen-: geen Meester.
In zooverre staat de Soc. Democratie
6terk tegenover het liberalisme.
Do vrijzinnigheid meent bij het bestuur
van den Staat, God te kunnen uitschake
len.
De godsdienst moge dan misschien nog
'goed zijn voor de binnenkamer, in school,
in maatschappij en staat, behoeft daarme
de geen rekening te worden gehouden.
Hierbij sluit zich 'de theorie van de
Sociaal-democra'.ie aan. Ook in dit stolsel
as voor een almachtig God geen plaats.
'Alles, ook de geestelijke verschijrsolen,
wordt uit stoffelijke oorzaken verklaard.
Het maatschappelijk leven wordt niet be-
'heerscht door den godsdienst, neon, do
godsdienst is een product van do stoffelij
ke omstandigheden.
Zoo komt men er toe om met Bebel te
verklaren: niet God schiep den mensch
naar Zijn beeld, maar de mensch
schiep zich een God naar zijn beeld en
zijn gelijkenis.
1-
Er worden in onze dagen wanhopige
pogingen aangewend om do christelijke
arbeiders in te lijven bij het roodo leger.
De schoonste voorspiegelingen worden ge
daan, om hen te verstrikken en hen te be
wegen zich to scharen onder de roods ba
nier.
Ook voor Christenen, inzonderheid
Voor belijders van den Christus, zoo heet
'het dan is daar een plaats, en niet zoo
Weinigen hebben zich reeds door de
Schoonschijnende redcnecringen laten
pu'sleiden.
En toch is het voor ieder dio om zich
®iet duidelijk, dat er voor den Christen
geen plaats is in het Soc. Democrati
sche leger.
Dat wordt duidelijk zoodra wij letten
op de socialistische levenspraclijk, op de
levensuitingen en op het levensbeginsel.
Men kan heel lang en mooi redeneeren,
maar op de pertinente vraag: erkent de
Soc. Democratie, dat hemel cn aarde door
den almachtigen God zijn geschapen, moet
het antwoord ontkennend luiden. Alle
verdere redcncering is dan overbodig.
Want immers, wanneer wij wèl de
waarheid van dit goddelijk woord van
heeler harte belijden dan laat dat woord
ons ook nooit meer los.
Dan moeten wij daarmede rekenen in
ons gezinsleven en bij de opvoeding van
onze kinderen in huis en school.
Ons maatschappelijk leven wordt dan
door dat woord beheerscht. Patroons noch
arbeiders kunnen er dan aan ontkomen
om de goddelijke ordinantiën te erken
nen en toe te passen.
En ook in het politieke leven, hij de
vraag hoe ons land moet worden gere
geerd, kunnen wij dan dien God niet uit
schakelen.
Daarom is het zoo noodig dat wij ons
telkens weer stellen voor deze cardinale,
allesbeheerschendo vraag: gelooven wij
waarlijk in den Schepper van hemel en
aarde, erkennen wij Hem ten volle als on
zen God en Koning?
Indien ja, dan zullen wij ook gevoelen
ouzo groote verantwoordelijkheid. Onze
verantwoordelijkheid ten opzichte van de
regeering des lands, onze verantwoorde
lijkheid ten opzichte van de groote maat
schappelijke vragen, hetzij dan als-pa
troon of arbeider.
Maar tevens, wordt het dan ook licht
om ons heen.
Schijnt nu in het sociale leven vaak al
les even donker en duister te zijn, is er
in het politieke leven veel dat ons den
moed dreigt te benemen, wij kunnen niet
temin vol vertrouwen onzen weg gaan.
Immers wij weten het dan: diezelfde
God die hemel en aarde schiep, is het ook
die ten slotte hot roer in handen houdt
Zijn raad zal bestaan.
Hij zal al Zijn welbehagen doen.
V Vrouwenbelangen
Het vrouwenkiesrecht is mede verdedigd
met het argument dat vrouwelijke afge
vaardigden veel beter dan de mannen de
belangen van het vrouwelijk deel der be
volking zou kunnen behartigen.
In do Kamer bleek dat echter niet, deze
week.
Het ging over de „afvloeiing" wat
een nare uitdrukking tochl van ambte
naren.
Er moeien nu eenmaal vele ambtenaren
worden ontslagen.
De regering rekent daarbij met do om
standigheden.
Met het dienstbelang, dat spreekt van
zelf, maar ook met de belangen van de
ambtenaren en hunne gezinnen, waarom
zij het dubbele salaris voor het enkele wil
doen wijken en de gehuwde vrouw, die
geen kostwinstcr is, mee wil doen voor-
.gaaii.
Heel verslandig is dat.
Maar de dames Groeneweg en Wester-
veld die zich als „de" vertegenwoordig
sters van de vrouwen beschouwen waren
niettemin slecht te spreken.
Pijntjes werden ze echter door Minister
Heemskerk op baar nummer gezet.
Als ik, zoo redeneerde hij, de gehuwde
ambtenares in dienst houd en de ambte
naar, hoofd van liet gezin, ontsla, dan heb
ik -ook met een vrouw te doen. De vrouw
Van dien ambtenaar, moeder van een ge
zin. Een stille vrouw, maar die stille it ou
wen, die 'in huis haar host doen, dat zijn
ook vrouwen. En als ik dus mijn regel
volg,, dan denk ik vooral aan die stille
vrouwen."
Do Minister had gelijk.
Die stille vrouwen met weinig preten
ties en die op de straten haar stem niet
laten hooren, zijn óók vrouwen.
Haro beleeken's is vooral niet minder,
dan van de dames die' aan het kantoor of
bet bureau de voorkeur geven.
En de invloed die van haar uitgaat, kan
van nooit te schatlen beteekenis zijn.
Hoog de vrouwenI
De stille, eenvoudig© huismoeders!
Leven en leer
De feminist'sche dames waren niet wei
nig ontstemd op Minister Heemskerk.
Zeker, zij ontkennen niet do beteekenis
van de millioenen vrouwen, die haar taak
in de eerste plaats zien in haar gezin,
maar de dames die de opvoeding van haar
kinderen als er kinderen zijn aan
betaalde krachten overlaten, om zichzelf
•meer levensgenot te verschaffen staan
toch, eigenlijk heel wat hooger.
Met haar belangen moet in do eerste
plaats worden gerekend.
Een Christelijk standpunt is dat niet.
Maar daaruit volgt-niet, dat er niet vele
Christenen cn Christinnen zouden zijn,
die in de practijk net eender rodeneeren.
Komt het niet herhaaldelijk voor dat
een meisje, helder van hoofd en rap van
hand „te goed" wordt geacht voor de huis
houd''ng?
Is het niet vaak zóo, dat jonge meisjes
die studeoren of die op een kantoor een
plaatsje vinden, toch feitelijk als meerder-
waardig worden beschouwd?
Komt het ook in onze kringen niet voor,
dat men voor de „werkschort" den neus
ophaalt en dat handen dio de sporen van
arbeid en water vertoonen, toch eigenlijk
niet gezien mogen worden?
Dekt hij ons, ook in dit opzicht, bet leven
wel alt:jd de leer?
STADSNIEUWS.
Pessimisme cn optimisme
Do tweede lezing uitgaande van het
Clir. Comité voor wintel-lezingen mocht
zich slechts in matige belangstelling ver
heugen. Dit was zeer zoker te betreuren,
daar het in den hoofde genoemde onder
werp door Ds. P. G. Salomons van Amers
foort behandeld de volle aandacht
waardig was.
Nadat gezongen was Ps. 111:2 koos spr.
als z:jn tekstwoord 2 Petrus 3:13.
Pessimisme en optimisme, zoo ving spr.
aan, zijn in zekeren zin vruchten van de
rcactio op den geest van den tijd waarin
zij als stelsel werden uitgedacht.
In de hrave-Hepdrikken-tijd kwam het
modernisme op met zijn leuzen: Kennis
is Macht en: Open scholen en sluit do ge
vangenissen.
Voor den mensch, zoo ze:de men, besta-an
geen geheimen meer. De mensch kent al
les, hij kan alles en hij is alles.
Bittere ontnuchtering, toen eerlijke gees
ten al spoedig moesten erkennen, dat de
eenvoudigste wetenschappelijke stelling
nog vaak berust op hypothese.
In pessimisme sloeg men hij de erken
ning daarvan over en leerde: Kennis is
•onmacht.
De scholen waren ge.ipend,' hij tientallen,
maar er moesten ook gevangenissen bij
gebouwd worden. *De erfel-' jke belasting bij
den misdaad kwam aan het licht en waar
om men eerst had gelachen dit moest men
nu erkennen: er bestaat erfsmet.
De wereldoorlog vernietigde da laatste
illusie's dat dé wereldmensch door evolu
tie naar den 'top der volmaaktheid zou stij
gen.
Het beest in den mensch ontwaakte.
De Anti-christelijke beschouwing
moest wel erkennen; De mensch is van
nature geneigd tot alle kwaad.
Toen kwam men tot de belijdenis der
wanhoop.
De wereld is, zoo zeide men, d'ep ellen
dig en beklagenswaardig. Let wel: niet
diep zondig.
De wereldbeschouwing van Budha werd
op Westerscho bodem overgeplant en een
deel der moderne literatuur is doortrok
ken van do ze1 fmoord-verdediging en
zelfmoord-verheerlijking.
De grondstelling werd: Alles wat beslaat
is slechts waard te vergaan en alteen de
begeerte om den wil' tot leven te dooden is
goed.
Van den feestroes der volmaking keerde
men zich tot do koele meren van den
dood.
Wat houdt de mensch over aTs hij God
iw'jt raakt do dood. en niet anders.
Is de Bijbel dan zónder eenig pessimis
me?
Geenszins, zij is er van doortrokken,
doch hier geen pessimisme der wanhoop
rnaitr een opt:mistisch pessimisme.
Loven is lijden ook wij erkennen het,
maar toch: welk een verschil.
Zoekt Budha de oorzaak van de name-
looze ellende in God, de Bijbel vindt dien
in de wereld zelve, gevloekt en afgevallen
als ze is- van God.
Temidden van de wereldsmart verrijst
de heuvel van Golgotha het kruis der
verzoening. Bij het kruis worden tranen
geplengt. maar het zijn vreugde tranen.
Het Westerscho Budhisme ziet achter
dit leven slechts het eeuwige niets
nacht, nacht, nevel.
De Christen weet, dat achter dit moeite-
volle loven een eeuwige dag volgt.
Heihg optimisme, balsem bij do lijdens-
pijn. Neen, het lijden dezer wereld wordt
niet weggedoezeld maar dieper gevoeld,
doch de doffe berusting in het noodlot is
er vreemd aan.
De levensraadselen die den woreldling
tot vertwijfeling brengen worden door den
Christen niet opgelos', maar hij legt ze
neer aan den voet van het kruis en wan
hoopt niet. omdat hij verzekerd is, dat
allo lijden dient om den mensch God's te
volmaken.
Ook bij den Christen is vaak nog'veel
onheilig pessimismf.
De poel „Mistrouwen" wordt nooit ge
heel gedempt.
Maar dit on heilig pessimisme is er niet
krachtens maar ondanks zijn levensbe
schouwing.
Daar staat legenovor, dat hij alles mis
sende veelal kan juichen als hij God maar
overhoudt.
Do wereldcatastrcphe komt zeker.
De oude wereld wordt als een versleten
tapijt opgerold.
Alles is ten doodo opgeschreven
Christen cn wereldling erkennen het beide.
En toch weer: welk een verschil!
Bij de laatste is het de uiteindelijk»
vernietiging, het laatste stadium van de
mislukking.
Do eerste echter ziet er in de voltrek
king van de troostvolle belofte: wij ver
wachten nieuwe hemelen en een nieuwe
aarde, in dewelke gerechtigheid woont.
In dm ondergang van deze aarde zien
wo slecnts de geboorteweeën van de nieu
we schepping, een tusschenschakel om tot
den oorsprong terug tc keeren: het was
zeer goed!
Als wachters op den morgen kunnen wij
liet uitz'ngon:
„Hoe zalig is het volk, dat naar Uw
klanken hoort,
Zij wand'len, Heer, in 't licht van 't
G'odd Tijk aanschijn voort.
Zij zuilen in Uw naain zich al den dag
verblijden
Dat 's heilig optimisme, maar er meet
ook zijn heilig pessimisme.
Omdat do praktijk vaak zoo anders i.^
dan hot systeem, omdat de werking der
zonde nog zoo verbijsterend groot is.
Het Christendom onzer dagen belijdt
nog wel, doch waar is het beleven?
Het verstands-christendom past zich «aan
bij de wereld; het trekt een onheilig huis
v.an geneugten op mot een Christelijk ver
nisje.
Die revolutiebouw zal instorten, moet
vergaan.
Indien do Christen het pessimisme der
zelfkennis toont noemt inc-n hem een dom
per belijdt hij het optimisme der Chris
tuskennis, dan is hij een mystieke dweper,
een methodist.
Ware cr slechts meer van dat gerefor
meerde methodismc, dan zou het Christen
zijn zich toonen in kracht, niet in woor
den.
Met een opwekking cm meer te heieven
het posimisme der zc'fkeünis en het op
timisme der Godskennis, besloot spr. zijp
rede, die met groote aandacht wae aange
hoord.
„Blue Band".
Er was lot voor eenige jaren we wa
ren het bijna vergeten altijd nog zeko-
ren moed toe noodig, de Hollandsche huis
vrouw. met een woord van aanbeveling te
wijzen op oen pakje, andcre-dan-„boercn"
holer, en haar aldus te wijzen op de mo
gelijkheid om meer boter te gebruiken,
zonder meer kosten.
't Geen tot op zekere hoogte niet al te
zeer mocht verwonderen.
Wat toch is een van de voornaamste
factoren voor het gereedmaken van een
smakelijke boterham, van een broos Lak
se1 of oen malsch braadstukje?
En zoolang onder het groote publiek
slechts een enkele het juisfo wist van de
bereiding der al naar gelang van de
groole of minder groolo waafdeering be-
naamde Melange of „kunstbuller", viel
het niet gemakkelijk moeder-de-vrouw
voor dit zuivelproduct in tc nemen.
Dat is nu anders geworden.
Eerst al door de omstandigheden, die
ibegeerig naar een pakje deden grijpen,
en de huismoeders met het gebruik ver
trouwd maakten, later de steeds verbeter
de fabricatie, die een steeds stabieler afzet
gebied begon te vinden.
In zeer bijzondere mate evenwel werd
de aandacht in beslag genomen door den
massaten aanval, do „Blue Band'-fabri-
kante op het gansche boler-debiet, cn met
veel succes ondernam.
Geen wonder ook, wanneer men
's avonds geen courant kan opnemen, zon
der to worden getroffen door een pakken
de illnstrie, die de voortreffelijke eigen
schappen van ..Blue Band" in het licht
stel; geen wonder ook, wanneer nien graag
of niet graag, in de meest originoele zin
van het woord „mondeling" met Blue Band
in contact wordt gebracht, en zelfs de laat
ste twijfel moet wel op den achtergrond
geraken bij het kennisnemen van de wij-
zo waarop „BHe Band" wordt bereid.
Dit laatste was gisteravond het geval,
waar in de groole Stadszaal een met licht
beelden geiïlusiroerde lezing werd gehou
den over do „Blue Band" bereiding.
Het was wol een overweldigend bewijs
voor do plaats die „Blue Band" reeds in
de publieke belangstelling inneemt, die
propvolle Stadszaal, was zelfs op de gale
rijen geen plaatsje onbezet was, en de
duwende,, dringende massa voor den in
gang. dio gedeeltelijk moest worden, teleur
gesteld.
Op het podium, waar selfö do palmen
nie' ontbraken, had zich een strijkje ge
nesteld, dat er reeds voor den aanvang
de stemming in bracht.
Onder de aanwezigen waren om. do
leerlingen van de vakschool der Zita-ver-
ecniging. van de vakschool aan de Hee-
rongracht en van de beide H. B. S.ten,
nevens bestuursleden van de Leidsehe
Coüp. Keuken, en van do pl. afd. var de
Ned. Ver. v. Huisvrouwen.
ADVERTENTIE-PttfJS
Gewone advertentiën per regel 22!i cent
Ingezonden Mededeelingen^ dubbel t&riet
Dij contract, belangrijko reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbela-
"*:T® ~r,van tea k°0£Tsto 30 woorden, worde*
.1., trpnHafsfc ad 50 cent.
Aan het Zoeklicht
Leiden 26 Januari 192*
Dat is óók een kwaad onder de zon.
Het .generaliseoren. Het «alles cn allen
over een kam scheren.
Daaraan maakte Mr. Treub zich schul
dig toen hij dezer dagen betoogde dat do
arbeiders maar eens moeten loeren dat
het verkeerd is, zoo weinig mogelijk te
leveren voor het loon dat men ontvangt en
dat de Regeering maar eens*moet inzien
dat avbeidsschuwhoid en lyilieid niet stel
sel ma t-g aangewakkerd moeten worden.
Ik geef toe er is luiheid er is arbeid s-
schuwheid, er zijn onder do arbo'ders
klaploopers.
Maar het is gruwelijk onrechtvaardig
in dit verhand te spreken van „de arbei
ders".
Aan de andere zijdo moet men ook op
passen.
Want lang niet alle werkloozen zijn
slachtoffers van de crisis cn van de ma
laise.
Er zijn er die vinden dat het zoo wel
gced gaat en die het „trekken" een mooi
beroep vinden.
Ouderscheiding is her noodig.
Zoowel' in 't algemeen belang als in dat
van de werkloozen, onder wie er veten
zijn die onnoemelijk lijden en die lichame
lijk en geestelijk dreigen onder te gaan.
Er is, naar 't mij voorkomt, niets dat
hier meer kwaad doet zoowel bij de booor-
deeling als bij de. steunvcrleening, dan
generalisatie.
OBSERVATOR.
De spreker, de hoer P. Deys, deed zijn
betoog voorafgaan van cenige opmertcn-
gen over de belangrijkheid van de marga
rine-industrie in het algemeen als econo
mische fac'or voor ons land.
Ia de Margari ne - f ah r ica tie loch, staat
Nederland aan de spits.
Bedroeg de productie in 1910
17.000.000 K G. p] jaar, >n 1918 was dit
leeds gestegen tot 104.000.000. cn thans
wordt dftgel'jkvs 500 000 K.G. bereid.
Waar, door den enprmen afzet dien het
product hui ten onze grenzen vindt, net
buitenband zoo veel be1 ang stelt in de Ne-
derlandscbo fabricatie, deed Het spr. goed.
ook in de Nederiandsche steden zooveel
belangstelling te ontmoeten.
A.an de hand van verschillende, op het
doek vermelde analysen, toonde spr. dui
delijk aan. welke beslanddcelen de boter
liaar voedingswaarde geven en dus ook
in de margarine aanwezig moeten zijn om
het prod-uct in voedingswaarde te doen
gel'jk st«aan met andere boter.
De verschillende, we'ges'aagde b'cht-
beolden toonden achtereenvolgens hoe de
voor de bereiding van „Blue Band" gebe
zigde grondstoffen, bijna u;tsTuitend dier
lijke vettenten melk, eerst afzonderlijk, en
daarna gecombineerd de behandeling on
dergaan die ze ten s'otto tot de geurig
frtesche hole'* mfh.
Waar {r> d? normale voMc melk de voe
dingswaarde weile in boter wordt omge
zet, "evormd wordt door het percentage
dierlijke vetten (3 pet.), z'jn -het ook d:e
vetten welke bij de bereiding van „B7u©
Band" hot product do meeste waarde ge
ven. 1
Do lichtbeelden gaven de enorme boe-
veelheden Hollandsch en Amerikaansch'
vet te z:.-en die erin worden verwerkt.
Hot inwendige \an de fabriek der N.V.
r. d. Bergh's mar.garinef.abrieken te Rot
terdam. waar „B'ue Band" wordt vervaar
digd, gaf een hoogen indruk van de wijze
waarop de verschillende ingred'ënten voor
de eindbewerking worden geschikt ge
maakt.
Vooral de beelden welke de hygiënische
wijze van verpakl.cn in beeld brachten,
wekten in het bijzonder de belangstelling
op; geen wonder ook, want machinale ver
pakking wa9 voor do meeste nog een on
begrepen mogelijkheid.
In de pauze, terwijl het strijkje onder
de leiding van den hoer Noordanus zich
nog eens liet hooien word alle aanwezte
gen een kop kiffie verstrekt, wat naluur-> -
lijk zeer werd gewaardeerd, al sprak an-*
derzijds die waardeering niet uit het ge
drang wat eenige jongemensohen zicli
veroorloofden.
De lezing als zoodanig zal do „Blue
Band'-fahrikante ongetwijfeld veel succed
hebben gébracht, speciaal^ voor hen dio
omtrent de wijze van bereiding en de voe-*
dingswaard© van hot product nog mochten
hebben getwijfeld.
Het icdaal der firma: Alle Leidsehe hutS'
pot op 3 Oct. met ..BlHie Band" bereid, is
er zekor veel door benaderd.
Naar ons werd medegedeeld zal voor
hen die gisteravond moesten worden tc-»
leurgesleld, nog een tweede lezing werden
gehouden.
Tweed» Apolofielischo Samenkomst.
Wanneer de belangstelling voor
tweede Apologetische Samenkomst cy<\n
groot is ah» aar <lo eerste ten dooi el,
dan belooft <1© Pieterskerk a.s. D.nadsfte
avond wederom stampvol te worden.
Do spreker dte 'noopt op te treden, zal