KERST-AANBIEDING
MANTELS
f 16.75
f28.75
A. WAALS
Haari.straat 114
sssss Wij bieden aan
Aan hef einde der We«k
In de komende dagen wordt weer door
de Christenheid over heel de wereflld ge
zongen van het Eere zij God, vrede op
aarde in menschen een welbehagen.
Maar evenals vroeger wordt ook nu
van die vrede nog zoo weinig gekend en
gezien.
Er is onïrede waar wij ook zien.
Onvrede ia de harten, -in de huizen, in
de maatschappij, dn het nationale en in
ternationale politieke leven.
Onvrede en strijd, hier meer bedekt en
daar meer openlijk.
We denken aan Griekenland waar
men zijn Vorstenhuis weer eens heeffr
verjaagd. Op een heel fatsoenlijke en heel
beleefde manier, dat moet worden toege
geven, maar dan toch verjaagd.
Men wil het nu weer eens zonder Ko
ning probeeren, -maar of dan de zaken he
ter zullen marcheeren dan tot nu toe het
geval was en of dan de vrede grooter zal
zijn mag zeker op goede gronden worden
betwijfcfld.
Onvrede heerscht er ook in Afgha
nistan aan -de Britsch-Indische grens
waar de bevolking, vermoedelijk onder
den invloed van de Bolsjewistische pro
paganda, tegen de Britsche autoriteiten
in verzet is gekomen.
Op zichzelf is dit een weinig belangrijk
verschijnsel, maar als symptoon van de
onrust dJi© er in Azië heerscht ifs het toch
niet geheel zonder foeteekenis.
In Engeland zelf is het ook ver van
lustig. Het is hier weer de politieke
strijd, die de aandacht vraagt, al is op^
dit oogenhlik in verband met het Kerst
feest het strijdrumoer minder groot dan
bet in gewone omstandigheden zou zdjn.
De groote vraag welke thanis de politici
keziig houdt is welke partij, nu de verkie
zingen in het nadeel van het tegenwoor
dige Kabinet uitvielen, nu de leiding zal
nemen.
De arbeiderspartij wil gaarne het roer
in handen nemen en zij rekende daarbij
een-gszdns op den steun der liberalen.
De laatste dagen is er echter een zeker
Wantrouwen opgekomen.
Men Vertrouwt de liberalen niet en
vreeist dat ze bij de eerste de best© gele
genheid mei de conservatieven zullen sa
menwerken om het straks te vormen Ka-
b:net te doen duikelen.
De bedoeling was eerst een Kabinet te
vormen en dan zoo spoedig mogelijk een
conflict uit te lokken en zoo nieuwe ver
kiezingen te forceeren.
Van dit plan is men echter naar 't heet
teruggekomen. Men zal nu trachten eerst
meerder© belangrijke voorstelEien te doen
afstammen, om dan na eenige maan
den ais de stemming gunstig as en de
verkiezingskas heter gevuld nieuwe ver
kiezingen uSt te schrijven.
Of dit echter baat zal geven mag wor
den betwijfelt, daar op dcre wijae toch
ook de liberalen en conservatieven als
vanzelf op een hoop worden gedreven.
Tenlslotte neg een enkele opmerking
over Frankrijk en Duitschland, waarom
trent de berichten van de laatste weken
althans iets gunstiger luiden.
Op de vraag of men werkelijk tot
vruchtbare onderhandelingen zalti komen,
kan vooralsnog geen afdoend antwoord
worden gegeven, maar de verwachtingen
kunnen in elk geval hooger worden ge
spannen dan de laatste jaren het geval
was.
qiïSirtfWS
i --««riVT
Ook in ons land is het helaas geen vre
de op het Kerstfeet.
Denken we slechts aan de groot© uit
sluiting in de textielfabrieken in Twente,
waarvan duizenden arbeiders met hunne
gezinnen het slachtoffer zijn geworden.
Het js moeilijk over conflicten alk het
onderhavige vanuit de verte t'e oordeelen,
maar dit kan toch wel worden gezegd,
'dat als de geest van Christus "Wiens
"komst in het vltfeesch wij straks herden
ken werkelijk invloed uitoefende in hart
en leven van de betrokkenen, dit conflict,
zoo het al ware uitgebroken, nog voor het
Kerstfeest lot het verleden zou behooren.
Met de ministerscrisis blijft het nog
tobben.
Aan geruchten is er geen gebrek.
Dezer dagen werd gemeld dat de heer
'Aalbcrse zou worden vervangen door den,'
beer Frowein, en nu. weet d© Neder
lander in dit geval een bron van betee
kenis, te vertellen dat Dr. de Visser in elk
geval wenseht af te treden.
En het blad voegt er aan "toe, dat de
lieer Colijn bereid zou zijn om behalve
Financiën, ook Onderwijs voor zijne re
kening te nemen.
Is cl't O'aatste juist, 'dan moet er meer
geleurd zijn en zullen we zeker spoedi'g
nadere berichten tegemoet kunnen zien.
We willen het hopen.
Want het is meer dan tijcl dat aan deze
crisisperiode een einde komt en dat de re-
geei'in.g&machine weer op gang wordt ge-
biacht. i m juci.)
-?r - y i
Op de Raadstribune
Do begrootingsdebatten behooren voor
'dit jaar weer tot het verleden.
Vroeger dan verwacht werd kwam het
einde. i
De algemoeno beschouwingen werden
zeer breed opgezet en droegen een zeer
algemeen karakter, zoodat het verband
met de begrooting soms finaal zoek was,
iniaar toen eenmaal de artikelen aan do
Sjorde kwamen en men weer den beganen
grond onder de voeten kreeg, werd met
t bekwamen spoed naar het einde gestevend
fy Na het breede verlag dat wij van de
«Zittingen gaven, zullen we begaan als
jwo zijn met het lot van do lezers ons
i tniet meer aan een breedvoerig overzicht
[wagen.
i Slechts enkele punten willen we even
momoreeren.
Wilt gij profiteeren van eene Buitengewone Gelegenheids-Aanbieding?
Bezichtigt dan onze Speciale Wol- en Zijden- Pluche-Etalage
a. Een prachcollectie Wolpluche Mantels, allen
geheel gevoerd, in moderne kleuren enzwartvoor
b. Een sorieering gegarandeerd Eng. Zijden
Pluchemantels, geheel met Zijde gevoerd, voor
den bespottelijk lagen prijs van mhhuwpiw
Allereerst kan worden herinnerd, dat
wel "veel critiek werd gehoord, maar dat
de begrooting toch zoo goed als ongewij
zigd werd aangenomen, wat voor B. en W.
zeker als een succes mag worden aange
merkt.
De meeste en belangrijkste wijzigings
voorstellen kwamen zooals te verwach
ten was— van de zijde der S.D.A.P.
Geheel juist is deze uitdrukking niet.
Verwacht had toch mogen worden dat
ditmaal de heer Witmans de leider van
do oppositie zou zijn.
De Dem. leden van wie het heette dat zij
meer k o n d e n en ook zouden doen dan
alle raadsleden die voor hen geweest waren,
die het voorstelden alsof zij een krachtige
poging zouden doen om bet stuur van de
gemeentelijke huishouding nu ©ens radi
caal om te werpen, hadden aks er in hun
ne verkiezingspropaganda ook maar een
minimaal element van waarheid ten echt
heid was geweest, in het eerste gelid moe
ten staan om het tegenwoordig gemeente
bestuur te bekampen.
Daarop was echter onze verwachting
niet gegrond.
Voor met 'de ^behandeling van de arti
kelen een aanvang werd gemaakt was het
toch al duidelijk dat van deze zijde niet
de minste invloed was te verwachten.
De democratische leden hadden voor de
eigenlijke bégrooting aan de orde kwam
zichzelf reeds uitgeschakeld, en zich in de
achterhoede van andere fracties opgesteld.
De Soc.-Democraten, die wel min of meer
ernstige aanvallen beproefden, hadden
weinig succes. Hunne voorstellen en de
verdediging daarvan, waren daarom ech
ter niet zonder beteekenis.
Overduidelijk is toch gebleken dat aan
die zijde onvermoeid wordt gestreden om
het particulier initiatief waar en hoe het
zich ook openbaart, dood te drukken, en
dat hls de Soc.-Dem. ooit het roer in han
den mochten krijgen, van het bijzonder
onderwijs weinig zou overblijven.
Althans van het bijzonder Ghriste-
1 ij k onderwijs.
Tegen bijzondere vakscholen als b.v. aan
de Heerengracht had men geen overwegend
bezwaar. Maar voor de „secteschool",
zooals de inrichting van de, ,Zita-vereeni-
ging", werd geheeten, wenschte men geen
cent beschikbaar te stellen.
Wij maken hierop geen aanmerking.
Allerminst.
Hoe meer de Soc.-Dem. zich in hunne
ware gedaante toonen, hoe meer de oogen
van de kiezers geopend worden, hoe liever
het ons is en hoe zuiverder de politieke
verhoudingen worden.
De Zakelijke belasting op het bedrijf,
die door de houders van bedrijven weinig
zakelijk wordt gaoht, werd met groote
meerderheid gehandhaafd, wat niet al te
zeer verwonderde nu een principieel tegen
stander als de heer Sanders is, de verde
diging op zich nam.
De wethouder moest kiezen tusschen
twee kwaden en het is verstaanbaar, dat
hij toen deze belasting, welks opbrengst
niet gemakkelijk is te vervangen, hand
haafde.
Popingen om het aantal opcenten op de
Vermogensbelasting te verhoogen hadden
ook ditmaal geen succes.
De heer Witmans, wiens financieele re
cept luidde: „Men moet het halen waar het
zit", had, toen het er op aankwam, toch
niet den moed zich geheel aan de zijde
der Soc.-Dem. te scharen, maar plaatste
zich op een eerbiedigen afstand achter
hen.
Do tegenwoordige gasprijs blijft voor
alsnog gehandhaafd. Do heer van Eek, die
den prijs met 1 cent wilde verlagen, was
zoo onverstandig daaraan te verbinden een
voorstel om zoowel de retributie als de
winst van de fabriek te schrappen, waar
door de val van het verlagingsvoorstel on
vermijdelijk was.
Tenslotte werd de begrooting zoo goed
als ongewijzigd, met zoo goed als alge-
meene stemmen aangenomen.
En zoo is ook hier weer van toepassing
het bekende rijmpje:
De leden dronken een glas
Maar zij lieten de zaak zooals zij was.
TWEE BELANGRIJKE UITSPRAKEN.
Eenigen tijd geleden, zegt de Waar
heidsvriend, deed in de pers het be
richt de ronde, dat de heer T. A. Hagen
uit Amsterdam, naar wij meenten, één
van de oprichters van de Hervormd Ge
reformeerde Staatspartij, uit deze partij
was getreden.
Naar bij die gelegenheid beweerd werds
zou de aanleiding tót dit heengaan ver
band houden met de omstandigheid, dat
in de tct dusver geveerde politiek van
deze partij eenige verandering scheen te
kómen, zoowel ten aanzien van Dome's
staatkundige positie als ten opzichte van
't kerkelijk vraagstuk.
Zelfs werd gefluisterd, dat de Her
vormd Gereformeerde Staatspartij bezig
was haar antipapistisch standpunt te her
zien.
Nu moeten wij eerlijk bekennen, dat
het ons wat te dwaas leek cm aan een
dergelijk verhaal ook maar eenig geloof
te hechten. Immers wanner.' men wéék
aan week het orgaan van deze partij
„Staat en -Kerk" leest,, dan wórdt" men
wel wat apders. gewaar dan «en begeerte
cm tot de aanvaarding' te komen van ee'iv
gewijzigd standpunt ten opzichte van de
Kerk, of van het aannenlen van éèn meer1
tegemoetkomende i houding jegens Rome.
Echter heeft, wat wij in het nummer
van „Staat en Kerk" van 7 December la
zen^ ons tot twijfelen gebracht en ons
den indruk gegeven, dat de berichtgever in
de pers omtrent het geval Hagen het toch
wel eens bij het rechte eind kon hebben.
In dit nummer vindien wij deze merk-
waardige verklaring: ,,Op de vraag nu,
of, bijaldien de conjunctuur (do tijdsom
standigheid) zóu dwingen tot benoeming
van een Roomschen burgemeester, een
Hervormd Gere form. Minister zulks mag
deen, ajitw oorden wij volmondig: zeer
zeker!"
Ons dunkt, dat het den schrijver van
het artikel, waarin deze uitspraak voor
komt, heel wat moeite zal gekost hebben
alvorens hij deze woorden neerschreef.
En dat zoo zonder omhaal van woorden,
op deni man af.
Geen half antwoord óp een pertinente
vraag, maar een volmondige uitspraak.
Wie had een dergelijke verklaring dur
ven verwachten van een der voormannen
van de Hervormd Gereformeerde Staats
partij, en dat, na de actie, welke men ge
durende twee jaren óp zoo intensieve wijze
tegen Rome voert?
Maar bij de benoembaarheid van Room-
sche burgemeesters zonder dat dit in
strijd komt met het PTotentantsch karak
ter der Staatspartij, blijft het niet; ook
wordt het in hetzelfde artikel thans on
omwonden uitgesproken, dat de Hervormd
Gereformeerde Staatspartij er niet aan
denkt de idee „Staatskerk" te propagee-
ren.
Dit laatste wordt nader geadstrueerd
(toegelicht) met de woorden: „Dat zou
strijden tegen alle recht en vrijheid en bo
vendien zou zoowel de Kerk als do Staat
er door geschaad worden."
Wij zijn het met deze zienswijze volko
men eens en verheugen er ons niet weinig
over, dat hier nu eens een punt is, waar
in d.e Hervormd Gereformeerde Staats
partij het met de Antirevolutionaire vol
maakt eens is.
Nog een stap verder en de Hervormd
Gereformeerde Staatspartij staat vlak
naast ons in do losmaking van den band,
waarmede op dit oogenblik de Staat de
Kerk nog gevangen houdt.
Wanneer nu over deze twee punten een
Hervormd Gereformeerd Minister zoo zou
denken, terwijl van deze partij nog geen
enkel lid in de Tweede of Eerste Kamer
zitting heeft, hoever zullen de leden van
de Hervormd Gereformeerde Staatspartij
dan wel niet bij de doorwerking van hun
ne beginselen in de practische politiek ge
vorderd zijn, wanneer zij zooveel afgevaar
digden! in de Tweede Kamer hebben, dat
zij tot samenwerking met andere groepen,
der rechterzijde geroepen worden.
De eerste belangrijke stap woidt hier
op het politieke pad gezet-.
LEIDSCHE FENKKASSEN
Amice.
In een van onze bladen vond ik dezer
dagen de volgende opmerkingen:
„Een geestig Framscbman heeft een
soort handleiding geschreven over het
parlementaire leven en daarbij ook een
..essad" gegeven voor den politieleen stijl.
Natuurlijk moet ieder, die in het politieke
leven slagen wil, de gave hebben van het
woord. Dit is volgens den schrijver min
der moeilijk dan het wel lijkt. Men moet
beschikken wij noemen nu slechts een
paar middelen over een zeker aantal
van woorduitgangen als isme, iten
a ti o n.
Wij Nederlanders kunnen, naar wij ge-
looven, met minder toe. Aheen ^sm e"
is reeds voldoende. Kapitalisme, socialis
me, militoi-risme. Wie piet deze woorden
'het poh'tiekö pad opgaat bereikt reeds
zeer veel en maakt óp zdjn hoorders een
diepen indruk.
Voorts geeft de schrijver een aantal
vasté uildrukk'ngen, die mem oc!k in al
onze politieke ïcdevceriingcai terugvindt.
Men luistere maar eéns. Als onze in
stellingen zijn „instituten". Al, onze rede-
meeringen „motiveervngen". Al onze
•denkbeelden brengen wij vast en zeker
„naar voren". Het kapitalisme is wreed.
Het proletariaat arbeidzaam, de "vrouw js.
vredelievend, de- justitie klassejustiiie, de
verg'sshngen van den tegenstander zijn
buitengewocm, de problemen zijn geweldig
zwaar, de regeering is reactionair, de
sprekers zijn democratisch zooals ook
Zeer vele maatregelen. Zoo zouden wij
kunnen voortgaan. W'e beschikt over een
vocabulaire met al deze en meerdere
vaststaande uitdrukkingen brengt het in
het politieke debat stellig heel ver. Zij
zijn een krachtige wapenrusting, z:j zijn
de pijlen op den boog of wil men het
meer modern de handgranaten iii de
hand des strijders."
Ik kan niet ontkennen ainicie, dat hier
een tikje overdreven woTdt, maar een.ele»-
memt van waarheiid zit er in deize op
merkingen toch wel.
Lees maar eens de algemeen© beschou
wingen, die bij de behandeling van de
begrooting in den Leidschen Gemeente
raad, ten beste werden gegeven.
Aan dikke woorden en geijkt© termen
geen gebrek, maar de inhoud van de
meeste der gehouden redevoeringen was
van wein'ig beteekenis en stond met de
gemeentebegrooting niet dan in een zeer
ver verwijderd verband.
Er werden we! opmerkingen gemaakt,
die voor het gemeentebeleid niet zonder
beteekenis zijn, maar het moet den aan-
dacht'gen lezer toch wel zijn opgevallen,
dat de groote vragen, die voor het ge-
meentelijk beheer werkelijk wan beteeke
nis tzijn, vaak zorgvu-ldig werden geme
den. Men hield zich in de ruimte en
praatte in de ruimte zonder er aan te
denken dat 'zulke vrijwel nuttelooze debat
vergaderingen, aan de Gemeente honder
den guldens ko/slen.
Met name is het mij opgevallen, dat
niet een der veeleischende leden zich
waagde aan de financieele beschouwingen,
die de Voorzitter ten beste gaf. Men zag
blijkbaar geen kans om de cijfers te cor-
rigeeren,, of wat ook mogelijk is
men achtte het ni/et de moeite waard,
daaraan aandacht te schenken.
Als l\v. oen man als de heer Witmans,
die zich aan het goedgeloovige publiek
heeft laten voorstellen als een soort poli
tieke to ovenaar, die allerlei wonderen
moe.t verrichten, niets anders heeft te ant
woorden dan dat het geld. maar gehaald
moet worden waar het zil", een uitspraak
ontleend aan het Socialistische A. B. C.
boek, dan heeft[ men niet noodig zich
over financieele kwesties het hoofd te bre
ken.
Maar 'dan mogen de kiezers zich wei-
eens ernstig de vraag 'stellen of door het
afvaardigen van menschen, die zóó weinig
hunne verantwoordelijkheid gevoelen, de
gemeentebelangen en de belangen van
hare ingezetenen gediend of dan wel -ge
schaad.
.Tegen algemeen© beschouwingen op
maakt. Er is zelfs veel voor te zeggen,
wanneer inderdaad beginsel tegenover
beginsel wordt gesteld en algemeeno lij-i
nen worden getrokken, waarlangs de ge-i
meentepolit'iek zich behoort te ontwikke
len. Bij de Leidsche beschouwingen is
daarvan echter al 'heel weinig bemerkt.
De leider van de S. D. fractie heeft al
thans een poging in die richting gedaan
en door enkele andere beschouwingen ge
reageerd, maar overigens hadden al do
„redevoeringen" zal ik maar zeggen, zon
der eenig© bezwaar achterwege kunnen
blijven.
Intusschen, we zullen maar niet te ha-r.d
klagen. Buurmans leed troost, zegt het
spreekwoord, en als men leest dat de Am-
sterdamsche Gemeenteraad meer dan
veertig zittingen noodig had niet om
de begrooting te behandelen, want daar
aan werd betrekkelijk we:nig aandacht
geschonken maar om allerlei alge
meeno niet met do bgerooting in ver
band staande beschouwingen te houden,
dan hebben we hier inLeiden nog geen
reden om te küagien en mogen we ons zelfs
gelukkig rekenen, dat hier slechts een
zevental zittingen noodig waren.
Te Amsterdam heeft men 't al heel erg
gemaakt, zóo zelfs, dat een der over
zichtschrijvers de meening uitsprak, dat
het er in het hoofd van den bijna tot
wanhoop gebrachten voorzi tter wel moet
uitzien als een porselein winkel, waarin
drie buldoggen de kat hebben nagezeten.
Deze schrijver stelt dan ook de vraag'
of er niet een middel is om aan deize veel-
praterdj een einde te maken en zijn ant
woord luidt;
,,Er is één middel.
Indien de Amsterdamse he Pers eens
weigerde verslag te geven van zittingen
na 30 November! In drie dagen zou dan
alles afgehandeld zijn. Zocdra raadsle
den niet „gereporteeïd" worden is de
mop voor de meesten er af! Dan brengen
hun protesten, hun interrupties, hun in-»
terpellaties hun geen openbaar succes.
Wa-nt „publiciteit" is 90 pet. van hun po
litiek bestaan. Hoeveel kiezers stemmen
op een raadslid om het werk, dat hij in
commissie binnenkamers verricht?"
Wat hier gezegd wordt is ongetwi.'feld
jivst, amice.
In den Leidschen Gemeen'.ccaa-d werd
dan ook al eenzelfde -opmerking gemaakt
en de pers aC.s de schuld van de uren
lange debatten aangewezen. Als geen ver
slagen in de kranten werden opgenomen,
geloof maar dat de heeren en dames dan
spoedig hun bekomst zouden hebben.
Dat is wel gebleken bij het sectie-on-
derizoek waarmee/naar ik verneem, som
mige afdeelingen in een wip gereed waren.
De oplossing lijkt dus eenvouding, voor
at daar de verslaggevers zeker net voor
'hun plezier uren aaneen zitten to pennen
ei', de uitgevers niet voer hun ger-cegrn
do lange verslagen in druk brengen. En
bovendien, de pers is immers de Koningin
der aarde? -
Zéker,, amice, dat is '.ook zoo. /-ij
liéersöht vaak a's een Vorst enfcesch'fcf
•of er een groótén invloed. Maar •'dcörélt^o
Koningin' is tot op zekere hoogte teyéris.
zooals ikergens -zag -opgemerkt,, s l a v i n
van liet lezend publiek en -het zou haar
zéker als een ernstige grief' worden aan
gerekend^ iindien ze van wat de vroede
vaderen en moederen ten beste gelieven te
geven, geen notitie nam.
Overigens moeten we niet vergelen, dat
we in een zekeren kringloop leven en dat
mettertijd ook de praatlust nog wel eens
een natuurlijken dood gaats'enven. We
zijn nu al izoover, dat heel veel menschen
zich ergeren. Een volgend stadium zal
misschien z'-j-n, dat de kiezers een hard je
meehelpen door alleen léden in de Baden
te bréngen, die niet bun kracht zoeken "ai
een zoo croot mogelijk aantal woorden,
maar in degelijke argumentern
W-at dit betreft heeft de üeclilerz'ide-
zéker niet tc klagen. Zelfs heb o'k me hij
-het lezen der debatten welbens afgevraagd
of het niet -beter zou z'jn dat ook. on
zerzijds meer positief werd opgetreden en
uiteengezet wat de Christelijke beginse
len met de Socialistische en Communisti
sche beginselen -voor hét gemeentel'jk
kV en bekekenen.
Dat is een onderwerp waarover nog wel
een en ander te zeggen valt, al za'l ik
daarop thans niet ingaan.
De Christelijke beginselen hebben be
teekenis voor heel het leven. Er is ellendo
en nood, overal waar we onzen blik ook
richten. In andere landen veel .erger
vaak dan in ons land, maar in ons land,
jn onze omgeving toch ook wel.
En nu komen Socia'ifme en Commu
nisme temidden vau al dien nood met één
recept: de gemeenschap, de mensch zelf
dos. beperkt in zijn kunnen en nog meer
„vaak in zijn willen. En ten overvloede
geeft men dan nog den raad om er den
ibrand. maar in te steken en dc maat
schappelijke orde die nog voor zooveel
ellende bewaart en nog zooveel wonder
heelt, radicaal om te koeren.
Hoeveel sterker staat d.an het Chris
tendom, dat geen heil zoekt hij den on-
machtigen en ónwilligên mensch, ma--»
dat het oog richt naar boven, naar Hem
die regeert over hemel en aarde en die
Zijnen Zoon heeft willkn geven om den
diep gov all] en mensch te verlossen, hem
uit de ballingschap te brengen naar hu.-s,
hem vrij to maken van zonde en dood en
hem ook te midden van de duisternis van
deze donkere dagen uitzicht te openen
op een hetere een heerlijke toekomst.
Wij vieren straks weer Kerstfeest. Wij
herdenken weer de komst van Jezus
Christus in het vleesch. die arm werd om
Zijn volk rijk te maken en dLó in den
dood ging cm wie in Hem gejooven het
leven te sdhenken en vrede.
Ik hoop amice, dat, we in waarbcuu,
Kerstfeest izullen vieren, dat wo evenals
d-e herders zullen gaan -in den geest naar
Bethlehem en dat straks ook van ons ge
zegd zal kunnen worden, dat we na het
Kerstfeest weer heengaan een ieder naar
zijn eigen plaats en taak in het le^en,
verheerlijkende en prijzende j
