Dagblad voor Leiden en Omstreken. Het onrecht gewroken. ABONNEMENTSPRIJS In Leiden en buiten Lelden waar agenten gevestigd zijn Per kwartaal ...,12.50 Per week f0.19 (Franco per post per kwartaal f 2.90 4de JAARGANG. - MAANDAG 19 NOVEMBER 1923 - No. 1092 BureauHooigracht 35 - Leiden Te). Int. 1278 - Postrekening 58936 ADVERTENTIE-PHIJ3 Qewone advertentiën per regel 22'A cent, f Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarieb i-'Bii contract, belangrijke reductie. Kleine advertentiën bij voo.mitbeta* ling van ten hoogste 30 woorden, worden dagelijks geplaatst ad 50 cent. V Een onveilige plek. Onder dit opschrift lazen wij in de Standaard van Zaterdagavond: De positie van onze partij is gelukkig geen oogenblik geschokt door de felle actie van onzen tegenstander, die ook in onzen kring verwarring trachtte te wekken en daartoe de Vlootwet en de bezuiniging al* stormram gebruikte. Het gelukte mis schien een enkeling een oogenblik aan. het wankelen te brenggen, over het alge meen bleef een ieder onzer trouw en men kon bijv. geen melding maken van Anti- Revolutionairen, die zich lieten verleiden het petitionnement te teekenen. Ook onze mannen konden het vraagstuk, dat aan de orde was gesteld, wel niet dn zijn fines ses beoordee'en, maar zij lieten zich niet door den schijn verleiden en werden in hun vertrouwen op de leiding geen oogen-; blik geschokt. Dit is een verblijdend verschijnsel. Toch kan niet verheeld, dat ook thans weer bleek, welke zwakke plek er in onze veste'blijft bestaan. Men heeft overal goede zorg voor de mm ren, maar men laat op één plaats den tegenstander zoo goed als vrij spel. Om steeds veilig te blijven tegen mislei ding moet in geen onzer gezinnen de da- Igelijksche betrouwbare voorlichting ont breken. Voor die voorlichting moet onze pers zorg dragen. En nu blijft het een feit, dat in vele van onze gezinnen de vijand met zijn neutrale pers binnedringt en dagebjks zijn invloed tracht te oefenen Gezien dit feit moet het bewondering wekken, dat men allerwege in onze partij zoo goed voet bij stuk houdt. Het bewijst de kracht en de diepte van onze begin selen. "Bevredigen doet de toestand ochter niet "Wij moeten zorgen dat onze veste overal veilig is. En de zwakke plek moet dus worden weggenomen. Vandaar dat ook thans weer de aan dacht op deze zaak gevestigd moet wor den. In geen anti-revolutionair gezin mag de goede voorlichting van onze pers ont breken. Laat de geestdrift, die thans weer aan allen kant opbruiste en die ons hart zoo zeer verkwikt, ook thans weer de prikkel zijn om met man en macht te zorgen dat in de bestaande leemte wordt voorzien. Wij mogen niet rusten voor de onveilige plek door een stevigen muur vervangen is" Wat lrcr wordt opgemerkt is inder daad juist. Do pers vormt nog steeds een zwakke plek is or.s partijleven. De kring van hen die oog hebben voor de groote beteekenis van de Christelijke pers en van de gevaren, die ons volk van de zijde der ons vijandige en de z.g. neutrale pers bedreigen, is nog veel te klein. Wij hopen dat de wensch van ons hoofdorgaan in vervulling zal gaan en dat ook in deze omgeving met.man en macht zal worden gewerkt om in de be staande leemte te voorzien. Met man en m a ch t. Onze pers heeft noodig de zedelijke steun van ons volk. Maar zal zij zich niet alleen handhaven maar ook uitbreiden, dan mag haar ook de financieele steun niet worden ont houden. Wanneer alle anti-revolutionaire man nen en vrouwen ten dezen hunne roe ping verstaan en als dan tevens ook door de partijleiding veel meer dan nu aan het persvraagstuk aandacht wordt geschon ken, dan is er grond voor de verwachting dat deze onveilige plek afdoende zal wor den versterkt. STADSNIEUWS. Toorop-fentoonsteliing. Na veel moeite is het gelukt in onze 6tad een tentoonstelling te houden, waar hij een meer volledig beeld van de werken van onzen grootsten modernen schilder wordt gegeven. Dank zij ook de bemoeienissen van den directeur van „De Lakenhal", waar Too- rop's werken zijn saamgebrackt, vallen niet minder dan 62 schilderijen en kunst werken te bewonderen, waaronder ook uit den jongsten tijd. Getuige de vele doeken nil den laatsten tijd kan men den kunstenaar productief noemen. Eigenaardig is de invloed op zijn werk van zijn overgang naar het Katholicisme: de strakke lijnen maken plaats voor een bontkleurigheid welke tusschen de oude re werken vreemd aandoen. Maar ook in zijn nieuwe opvattingen weet Toorop zijn meesterschap te toonen. De beeltenis van H. M. de Koningin- Moeder, raak gezien en van treffende ge lijkenis is alléén het bezoek aan, deze ten toonstelling overwaard. De Toorop-tentoonstelling is een g e- beurtenis in Leiden. Geen wonder dan ook dat een groot aantal genoodigden zich hij de opening j.l. Zaterdag vereenigden, temeer daar velen hoopten den grooten kunstenaar te zullen ontmoeten. Ü9 voorzitter van de commissie van liet museum, wethouder Reimeringer, gaf inN zijn openingswoord vorm aan de te leurstelling welke de verhindering door ziekte van den meester, voor velen gaf. Spreker riep vervolgens een woord van welkom toe aan den burgemeester en zijn echtgenoote, jhr. en mevrouw De Gijse- laar, alsmede aan de directeuren van ver schillende musea, de leden van den ge meenteraad én vertegenwoordigers van verschillende kunstvereenigingen Spreker deed verder uitkomen, dat het sinds jaren de wensch is geweest van de comnr'ssie van De Lakenhal, hier een Toorop-fenioonstelling te houden, en schetste het aandeel van Mr. Dr. van Overvoorde, in het bijeenbrengen der werken. 'et dankbaarheid werd gememoreerd, hoe H. M. de Koningin het portret van Hare Koninklijke Moeder voor deze ten toonstelling had afgestaan en de wensch uitgesproken, dat velen de tentoonstelling, welke gedurende drie weken voor het pur bliek geopend is, zullen bezoeken. Het woord was hierna aan den directeur van het Sted. Museum, die de tentoonstel ling een heuglijke gebeurtenis noemde. Spr. zeide, dat er tusschen Toorop en Lei den een nauwe hand is, en bracht do uitgebreidheid der tentoonstelling, in ver band met de belangstelling van den schil der om onze stad. Dank werd gebracht aan allen, die hun heerlijke stukken in bruikleen afstonden. Ik zal, aldus spr., niet trachten een beeld te geven van de groote beteekenis van Toorop voor de ontwikkeling van de shilderkunst en duur door van onze ge- heele kunstontwikkeling. Daarenboven zal de 'heer O Ito Tusschenbroek een lezing over Toorop en zijn werken te Leiden houden. Slechts een enkel woord van waardeering voor den rijk begaafden kunstenaar, den wijsgeer-dichter in stift en penseel. Spr. gedenkt ook den s to eren werker, voor wien geen werkwijze bezwaren schijnt op te leveren, voor wien elke technische moeilijkheid slechts schijnt geboden om die spelend te overwinnen. Geen inspan ning is hem te veel om zijn technische bekwaamheden to verbeteren, welke hem den weg openen om weder in ruimer mate aan zijn scheppingsdrang te voldoen, om de heerlijke visioenen van schoonheid te benaderen, die in zijn fijnbesnaarden kunstenaarsgeest ontluiken. Zoo heeft hij meesterwerken geschapen in teere pot- loodteekening en in stoere pastels. Niets wat zijn geest beroerde was voor zijn hand onuitvoerbaar, penseelbeschil- dering, pointillé of temperames, was, krijt of houtskool, teekening of gouache, alles weet hij 1o verwerken, naarmate de stof het schijnt te eischén. Zelfs met drijfwerk, glasschilderirg, sectiel-aardewerk, en email wist hij te werken en een. hoog punt bereikte hij in het ontwerpen van glasschilderwerk voor monumentaal doel. Stilzwijgend gaat spr. voorbij de onver kwikkelijke actie in de hofstad. Niets zeggen is hier meer zeggen dan vele woorden. Toch mogen wij hier niet nalaten den kunstenaar in gedachten de hand te drukken hij de hem zoo onver diend aangedane hoon. Thans, gaat spr. voort, toonen de laat ste werken weder een nieuwe uiting, zoo wel in het tegen elkander zetten van groo te kleurvlakken als in de keuze zijner on derwerpen. Wij zien weder een zich nei gen naar symboliek en mystiek, doch thans gerijpt door het leven en gelouterd door een diep ingrijpend en rotsvast Godsvertrouwen. De strijd van den denker culmineert in "de grootsche teekening de Pelgrim, waar in de meester zelf voortschrijdt door den levensstrijd. Gelouterde pelgrim, aldus besloot spre ker, schrijdt voort: Laat u hooge kunst ons nog jaren een lichting zijn in onze oogen en ons het geluk schenken der be wondering! Evenals op de woorden van den heer Reimeringer volgde ook op deze woorden een warm applaus, waarna er verver- schingen werden rondgediend en de ten toonstelling werd bezichtigd. Gaarna wekken wij onze lezers op, de gelegenheid, welke misschien nimmer te rugkomst, om een zoo uitgebreide collectie schilderstukken van Toorop te bezichti gen, niet voorbij te laten gaan. In zekeren zin is een-bezoek plicht. Meisjesvereenigingen Ons werd verzocht te meldei! djit de ringvergadering van Meisjesvereenigingen op G. G. te Rijnsburg wordt gehouden op a.s. Woensdag en niet op 29 November, zocals abuisievelijk in de Leidsche Kerk bode was vermeld. De betrokken leden gelieven hiervan goede nota te nemen. Tramlijn LeidenDen Haag. De verbreeding van de Hoogewoerds- brug, in verband met den aanleg van den tramlijn LeidenDen Hiaag, is thans in een zoodanig stadium gekomen, dat ook met het verlagen van het bestaande ge deelte der brug hedenmorgen een aanvang ken worden gemaakt. Om dit werk moge lijk te ma-ben werd het bestaande staket sel uitgebreid, op dien hoek Steenschuur— Breestraat tot even over de tramrails. Het tramverkeer ,dat over een afstand van eenige eters stil ligt-, -wordt geregeld door middel van eenige steeds gereed staande wagens, waarin de passagiers evers tappen. Het ligt blijkbaar in de bedoeling het verlagen van de brug bij gedeelten te doen plaats hebben, zoodat waarschijnlijk eerst daags hot voetgangersverkeer tijdelijk over een stuk van het nieuwe gedeelte zal worden geleid. Sint Nicolaas. De intocht van St. Nicolaas, Zaterdag middag, was evenals andere jaren, weer een groot succes voor de fa. Vroom en Dreesmann, en indirect ook voor andere winkeliers. Honderden kinderen, verdrongen zich voor het magazijn van de fa. om de he geerde vlaggetjes in ontvangst te nemen. En toen ging net naar de haven om de „blijde incomste" mee te maken. Heel de Leidsche jeugd was uitgeloopen en toen de Sint aan wal was gestapt en in een met vier paarden hespannen rijtuig had plaats genomen, werd hij door tal rijke vertegenwoordigers van jong Leiden omstuwd. Het is nu voor'oopig weer alles St. Nicolaas, wat de klok üflaat. - De etalages lokken overal tot bezichti gen en tot koopen uit en het is bij de jeugd, en niet alleen bij de jeugd, weer als van. ouds: „Vol verwachting klopt or.s hart". Overwerkt. Het Soc. Dem. raadslid, de heer Dub- beldeman, heeft zich overwerk^ cn zal dn de eerstvolgende maanden de vergaderin gen van den gemeenteraad niet kunnen bijwonen. Naar wij vernemen heeft Mr. P. E. Briët aan het bestuur der A. R. Kies- vereeniging meegedeeld dat hij zeer tot zijn leedwezen verhinderd is in de verga dering van Woensdag als spreker op te treden. In verhand met de in Mei ondergane operatie heeft do oogarts aan Mr. Briët zeer heslist ontraden zich te veel in te spannen door voor een groot© zaal te spreken. Dit advies, waaraan hij zich natuurlijk heeft te onderwerpen, is voor Mr. Briët een teleurstelling, maar niet minder voor ons Anti-Revolutionaire volk. In de Stedelijke Werkinrichting ziju opgenomen in de week van 1117 Novem ber 233 volwassenen, on 20 kinderen; to taal 259 personen. BINNENLAND De Kabinetscrisis. De onderhandelingen. Van doorgaans goed ingelichte zijde vernomen wij aldus het „Hbld." dat de slappen, tot heden door mr. dr. D. A. P. N. Kooien in de richting der oplossing van de regeeringscrisis gedaan, zich heb ben bepaald tot het pogen, de drie groe pen der recliterz:jde tot elkaar te bren gen. Na met mgr. Nolens de mogelijkheden te hebben nagegaan die de opdracht van H. M. tot een kabinetsformatie kunnen begunstigen, heeft de lieer Kooien, gecou-: fereerd met in den. Haag gevestigde lei ders der Ghristelijk-His'orische en Anti- Revolutionaire fracties. Deze besprekingen, die nog zullen wor den voortgezet, hebben uiteraard slechts een voorloopig karakter, maar tot nu toe wordt in Protestanlsch-rechtsche kringen aan het welslagen van dr. Kooien getwij feld. De Anti-Revolutionaire Kamerleden men verzekerde ons dat geen enkele daarvan kan worden uitgezonderd voelen niet veel voor de vernieuwing der rechtsche coalitie. Het Kamerlid mr. J. A. de Wilde, hoofdredacteur van de „N. Haagsche Ct.", maakt zich van die ge zindheid der A. R. leden van de Tweede Kamer de tolk door in dat blad te ver klaren, dat de tijd, voor zijne partij is gekomen om weder kracht te zoeken in haar isolement. Buiten de Kamerfractie gaan in anti-revolutionaire kringen an dere stemmen op. In „De Rotterdammer" bepleit de hoofd redacteur prof. mr. P. A. Diepenhorst, toenadering tusschen de groepen der rechterzijde op een goed accoord. Of schoon het hernemen en het blijven inne men van een zelfstandige positie ook vol gens de meem'ng van den heer Diepen horst hare bekoring heeft, acht hij het toch onjuist de rechtsche coalitie niet le herstellen. Hij wil haar behouden, mits behoorlijke waarborgen tegen herhaling van hetgeen de crisis leidde, worden ver kregen. Door het Protestantsche deel der coalitie wordt echter niet verwacht, dat mr. Kooien reeds ditmaal in het hereiken van die overeenstemming zal slagen. Waar nu zijn pogingen, gelijk uit boven staande blijkt, zich voora^nog bepalen tot „hot uitsteken van voelhorens", ligt het voor de hand, dat aan het uitnoodigen van personen tot het aanvaarden der uii- nistcrsportefeuillcs nog niet wordt ge dacht. De Haagsche correspondent van de „Standaard'' meldt, dat Mr. Kooien hier en daar personen schijnt te polsen over do mogelijkheid der vorming van een ex tra-parlementair kabinet, dat dan als voornamste taak zau hebben de oplossing van het bezuinigingsvraagstuk. Het Centrum betoogt dat 't bericht dat aan den voorzitter der Tweede Ka mer door de Koningin opdracht is gege ven, een nieuw Kabinet te vormen, nadat Mr. Kooien kortelings opnieuw door H. M. ontvangen was, wel niet onver wacht komt. De heer Kooien heeft de opdracht in overweging genomen, wat als een eerste stap is te beschouwen; en al is daarmee nog niet gezegd, dat hij de taak ook zal volbrengen, het vertrouwen, dat do Ko ningin in hem blijkt te steTen, en dat ongetwijfeld door zeer velen in den lande wordt gedeeld, wekt goede verwachtingen Dat hem een opdracht tot Kabinets-for- matie is verleend, zal diarom, gelooven wij, naar verschillende zijden voldoe ning wekken. Hij zal dit staat wel vast hij allen, die hem kennen niet over ijs van één nacht gaan, maar zorgvuldig tvik1.en cn wegen. fin slaagt lij in de vorming vr.n cn nieuw ministerie, dan kan men er even eens zeker van wezen, dat hij de taak van dat Kabinet vooraf scherp heeft afge bakend en daarvoor de noodige overeen stemming heeft verkregen, teneinde hot zooveel mogelijk te doen beantwoorden aan de oischen der huidige situatie, en do op'ossing der hangende problemen. politiële en financieel! Do Nederlander merkt o.m. ne. voTg-ende op: Of h'ermee de crisis, als het vare is op gelost. mag voorshands betwijfeld war den. Mocht het den heer K co 1 c a ge'uk ken voor de oplcssing der mécs' branden de quaesties (financed herstel, beveiliging van Tadië, onderwijst'crvormuig, sociale verzekering) een formule te vinden, die, zoowel de uiteenloopende begeot ten n eigen groep, als-de wenschen de* Anli- revolutionna:ren en Christelijk-Histori-- schen bevredigt dan blijft nog het Voli tiek bezwaar der A. B. tegen den gevolg- den gang van zaken. Ook zal hei feit. dat de Kabinetsformateur weder een Roomsch Katholiek is zeker aan ChristelLk-ais- torische zijde en ook hij de A. R. bet toetreden tot eenig nieuw samenwerken niet vergemakkelijken Aanvulling huwelijkswetgeving. De commissie, die door de Ned. Ver. van Staatsburgeressen over de huwelijks* wetgeving zou rapporteeren, stelt voor den huwelijksgerechtigden leeftijd op 18 jaaT te bepalen, met recht van dispensatie door de Koning»voorts een medisch onderzoek der beide partijen met kennis geving over en weer van het resultaat. Voor echtscheiding worden een negental redenen opgesomd. jaarbeurzen in Nederland. In de Zaterdag gehouden algemeen© ledenvergadering van de Vereeniging tot het houden van Jaarbeurzen in Neder land is het jaarverslag uitgebracht en d© balans, winst- en verliesrekening goed gekeurd. Aangezien dr. J. P, Fockema Andrea© den wensch te kennen had gegeven om. in verband met verschillende ambtsbezighe den, als voorzitter der vereeniging af t© treden, werd als zoodanig gekozen dr. J. C. Koningsberger. Op voorstel van het bestuur zal aan dr. Fockema Andrea© het eero-voorzittersc.hap worden aangeboden. Tot nieuwe leden van het algemeen be- FEUILLETON 11) Vrouw Klamp, op wie al onze hoop ge vestigd was,, was onze waschvrouw. Ze was klein van stuk zelfs heel klein, een soort dwerg met een hoogen rug maar werken kon ze! Zou ze komen of niet? Als ze kwam ,dan zou alles terecht komen, want voor haar kleine, ijverige handen en haar levendig, sterk lichaam want ze was sterk zou de pyramid© - van waschgoed spoedig als door een won der versmolten zijn, om in reine vlekke loosheid aan de clroogtouwen opnieuw te» verschijnen. De kinderen zaten met de neuzen tegen het raam de straat in te kijken. „O, daar is Emma, ze loopt Vlug en blij! Dat voorspelt wat goeds!" We schuiven het raam open en roepen: „Komt ze?" „Ja, ja!" hooren we Emma's stem zeg- iren, nog buiten adem van het haasten. t Is in orde. Zij zei, dat wij maar moesten zorgen, dat alles klaar was cn zou er om zes uur zijn." - HOOFDSTUK .V, 30 Juli. •Vanmorgen werden Emma en ik gewekt door een eigenaardig geluid tegen ons raam en toen ik half slaperig er heen li<ip zag ik de kleine gestalte van vrouw Klamp, die zich juist hukte om een hand vol grint op te rapen en het onmiddellijk daarna met een goed gemikte gooi tegen ons raam -wierp. Toen werd ik opeens heelemaal wakker en. de héérlijke, zonnige herinnering kwam terug. „Emmal" riep ik, „Emma, het is morgen en wij moeten alles klaar maken voor de reis, daar is vrouw Klamp al aan de deur en er is niemand om haar open te doen." Met één sprong was Emma het bed uit, blijkbaar in de gedachte, dat. vrouw Klamp al een uur had staan wachten, en met bloote voeten, in haar fladderende nachtjapon, holde ze de trappen af, deed, onhandig van slaperigheid, den ketting van de voordeur en liet de waschvrouw, die al ongeduldig begon teworden, bin nen. Ik hoorde Emma's opgewekte slem, die nu niet slaperig meer klonk, haar goeden morgen zeggen. „Dat is prachtig, dat je zoo vroeg gekomen bont," hooide ik haar opgewonden zeggen; en wat een heerlijke warme dag zal het worden om de wasch te drogen! En dat is maar goed ook, want er is zooveel te wasscken, te stijven en te strijken, dat je er bang van zoudt wor den." „Ik niet, juffrouw, ik niet," klonk de schelle, besliste stem van vrouw Klamp, „Ik zou wel eens een wasch willen zien, die mij hang maakte, als ik er eens goed aan begin." En bij het aankleeden was het een ge lach en gepraat door het heerlijk gevoel van vreugde over wat ons morgen te wachten stond, maar zoodra we klaar wa ren, gingen wo naar het groote strijdperk heneden; want als we uit wilden gaan, dan moest er vandaag hard gewerkt wor den en er was een taak te volbrengen, die menigen ervaren strijder zou afschrik ken. Want het was een feit, dat onzekleeren allemaal in een treurigen toestand wa ren. Al was moeder altijd aan het verstel len en aan het naaien, toch was het on mogelijk te maken, dat wij er allen steeds toonbaar uitzien. „Ik heb over alles nagedacht," riep Em ma uit, „we zullen niet in onze kale, oude, versteld© jurken gaan, jij en ik, Mies, want die zijn te ver heen. Maar we zullen onze donkere Zondagscke japon nen aantrekken met de witte boorden. Die zijn ook verre van, nieuw, maai' als alles goed gewasschen cn gestreken is, dan zien ze er tenminste frisch uit en wie kan het er aan zien, hoe oud ze zijn? Ze zit ten tenminste goed, ik heb ze zelf ge knipt. En dan zetten we onze witte ma- trozenhoeden op." „Nonsens, Emma!" zei ik. „Dat is on mogelijk. Ze zien er zoo smoezelig, ja vuil uit en het lint is ook al versleten." „Wacht even,"" antwoordde zij, terwijl ze haar krullen uit haar gezicht streek, voordat ze haar armen in de tobbe met blauwachtig zeepwater stak, „wacht, tot je ziet, als ik zo gewasschen en in den over gedroogd heb; ik heb nog wat rood lint bewaard, daarmee zal ik ze opma ken," en lachend werkto ze voort, zoodat spoedig lange rijen witte kleeren in do zon hingen te drogen. Maar wat is het een warme dag ge weest! 't Was geen kleinigheid voor Em ma en mij om bijna den heelon dag te 8taan strijken. Moeder zei, dat we de planken in de huiskamer mochten leggen, waar het wat koeler was dan in de keuken; en daar stonden wij er middenin; een gloeiend vuur aan, de kamer vol gehangen met al lerlei onderkleeren, Emma en ik mot roo- de, warme gezichten over ons werk gebogen, toen er plotseling hard gebeld werd. iWij schrikten, cr erg van en. koken elkaar verstomd aan en mceder li it d n rok, dien zij zat te verstellen, op ('en grond vallen. „Dat," zei ik op ecu voorsn.'ücnden toon, „is de bel van een der Harrson Todd's. „Ja," zei Emma, ..ze. zijn er met het rijtuig. Maar waar blijft Suzo toch, wat voert ze nu weer uit? Maar wit hoef ik het lo vragen? Ze zit natuurlijk in do keuken haar gezicht weer le besmeren met potlood of ze is boven om z:ch to wasschcn!" Het eerste was zekeT de waarneid, want wij hoorden haar langzaam de keu ken trap opsloffen. Emma deed de deur even open. „Laat ze hier niet binnen," riep ze op een fluisterenden toou, „maar in de an der© kamer!" En ze trok zich onmiddel lijk weer terug. „Suzanne's gezicht," riep zo hopeloos uit, „is zwarter dan ooit cn z© heeft ook een vuile schort aan."' Maar ze kon niets meer zeggen, want Suzanne, die haar fluisterend bevel n et verstaan had, deed (1e deur open cn lipt mevrouw Harrison Todd binnen, nnn wio wij allen evenveel hot land hadden. Zij kwam, als gewoonlijk, binnen in al haar glorie van zijde, voeren, juwcelcn en Lloe- men, cn het wae alsof zij de heel© kamer met haar tegenwoordigheid vulde. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 1