Aan het einde der Week Alweer is liet in de eerste plaats Duifcschland dat onze aandacht vraagt. Een gunstig teeken is dat niet. Wanneer iemand ernstig ziek is, wordt als regel veel belangstelling getoond. Vrienden en bekenden trachten regelma tig met den toestand op de hoogte te blij ven. Maar als beterschap intreedt verslapt de belangstelling en wordt niet meer re gelmatig naar den toestand geïnformeerd. Met Dijitschland is het niet anders. Wie meeleeft heeft en houdt op dit eens zoo bloeiende en welvarende rijk het oog gevestigd omdat het nog altijd ernstig ziek is. Als het niet reeds zoo vaak voorspeld was, zou men kunnen zeggen dat thans de crisis nadert. In elk geval, de toestand is hoogst ern stig. In het Roergebied zullen vanaf lie den 550.000 arbeiders zonder werk zijn en zonder inkomen. •De Franschen en Belgen weigeren de kolen die geleverd moeten worden te be talen en de Duitsche regeering kan het niet. Wat daarvan de gevolgen zullen zijn valt niet te zeggen, maar er is wel reden om te vreezen dat een groot deel van de hongerende en door de revolutiekoorts bevangen bevolking tot ongeregeldheden zal overslaan. Trouwens niet alleen in het Roergebied 'dreigen onlusten. De ontzaglijke duurte der levensmidde len heeft in Berlijn reeds onlusten ver oorzaakt en ook in andere streken broeit het. In Saksen vooral waar de Commu nisten nog altijd een groot woord voeren, blijft het spoken. Naar het schijnt wor den hier de fabrieksdirecteuren meerma len afgeranseld, zonder dat maatregelen wonden genomen dit te verhinderen. In Beieren waar men naar de an dere zijde overslaat, heeft men tegen „liet Communistische gevaar" uit Saksen vrij krasse maatregelen genomen. Nadat een sommatie om de Communistische partij van de regeering uit te sluiten geen gevolg had, werden de diplomatieke be trekkingen verbroken. En tegelijkertijd handhaaft Beieren niet alleen de dictatuur, maar houdt het ook naast de Rijksweer de eigen vrij corpsen in stand. Het-is duidelijk dat op die Wijze niet alleen de band tusschen de verschillen de Staten losser wordt, maar dat ook liet gevaar Voor „inwendige" en „onderlin ge" conflicten toeneemt. Het is nacht in Duitschland en het blijft nacht. En het gevolg is tevens, dat ook in an dere landen de zon minder helder schijnt. De verschillende landen zijn met dui- zende banden aan elkaar verbonden en het is onmogelijk dat hier de welvaart zou toenemen, terwijl daar de ellende en de ontreddering met den dag grooler wordt. Nu hebben wij in ons land zeker niet te klagen. Veeleer is er stof tot dankbaarheid. Toch is ook hier de toekomst in vele opzichten ver van gunstig. De fabrieken klagen cAer slapte. Handel en Nijverheid gevoelen den weerslag van wat in 't buitenland ge schiedt. De werkloosheid neemt toe, de steun wordt minder en door de verzwakking van de vakorganisaties vermindert, ook. het weerstandsvermogen. En daarbij komt dan nog dat geweten- looze volks(mis)leiders dag aan dag in de weer zijn om de massa op te zwee- pen en tot revolutionair verzet te prik kelen. De Volksvertegenwoordigers hebben t ver van gemakkelijk, den laatsten tijd. De begrootingsdebatten dreigen een on- gewonen omvang te krijgen, de bezuini gingsmaatregelen roepen om behandeling en daar tusschen door wordt nu nog de Vlootwet behandeld om afweer van bui- tenlandsche gevaren mogelijk te maken. We zouden ons gelukkig prijzen indien we nu tevens konden wijzen op een sterk opleven van de Anti-revolutionaire partij on van krachtige teekenen van zich open barend leven. Het blijft echter nog betrekkelijk stil. En dat terwijl aan alle kanten de ge- Varen dreigen. Gemeenteraad Sassenheim. Gisteren hield de Raad "der gemeente een vier-urige vergadering, waarin alle monden zich Toerden, behalve dio des heeren Speelman, die (met kennisgeving afwezig was. Een aanmerking van den heer v. d. Geest betreffende de notulen over de Vraa'g of B. en W. de standplaats voor ■yoonwagens moesten aanwijzen, (beloofde i~Dor het betreffende agenda-punt niet veel goeds. De notulen werden evenwel onveran derd vastgesteld. Daarna een lange rij van ingekomen stukken waaruit we slechts opdiepen, dat Van de Keuringsdienst van'Leiden een Verslag en tevens een begrooting iis inge komen, cn tevens, dat de kas van den' Ge- Sneente-OntV. bij de controle kloppend Jfcerd bevonden. x Toen kWhm bet eers'te praa'tpunt. Het ïagelijksch bestuur vroeg machtiging het voormalige brandspuithuis annex gevan geniscel productief te maken door verhu ring. Zoover ons licht in deze duistere ïaak zich uitstrekt, waren er twee gega digden: ^en, die het gebouwtje als werk plaats en een op-straat-gezet-zijn'de-oude man, die er logies dacht fa vinden. De heer v. Zonneveld meende, dat iulk een hok niet als woning mocht wor- 'den Verhuurd. ■Verschillende andere heeren lieten hun veto of absolutio hooren en de voorzit ter concludeerde met lichte ironie in z'n stem, dat het gebouwtje als berg plaats zou worden verhuurd. Wie of wat er in werd geborgen was een andere kwestie. Een nieuw thema in het debat, was, dat er een nieuw gesticht komt, waar men voor den (betrokkene plaats zou kunnen vinden. Over de moreele tendenzen hieraan ver bonden werd druk gedebatteerd, maar de heer War na ar redde de situatie door met het voorstel te komen, het gebouw nog één jaar als asyl te doen gebruiken, en dan alles publiek té verkoopen. De be trokken© zou dan een Levenservaring meer hebben ondervonden, en rijper zijn ge maakt voor een gesticht. Het idee onder den hamer te bren gen vond bij den Raad groote instem ming, doch de ontruimtermiju wilde de heer v. Zonneveld, en anderen met hem. op 1 Mei zien gesteld. Aldus werd besloten en tegen f 1.50 per week werd hiermede iemand de gelegen heid geboden „zich op te bergen". Een aanvraag om subsidie door de be waar-, naai- cn breischool ging er ook niet gemakkelijk door. De voorzitter ving aan met de aan vrage van f 300 na'dér te verklaren, liet cijfers hooren uit de bijgevoegde reke ning en verantwoording, welke van groote nauwkeurigheid en zuinigheid getuigden kortom kruidde de subsidie-schotel op buitengewoon aanlokkelijke wijze. Weer was bet do lieer v. Zonne veld die het zwaard aangespte, om rake klappen uit te deelen. Spr. meende, dat waar 'deze nuttige in stelling in nood verkeert, zeer zeker toe kenning van een bedrag voor de hand ligt, maar was er op tegen naar B. en W. voorstelden, t el ken j are deze subsi die te Verleenen. Sassenlieim's burgerij is, meende de discussiant, welvarend ge noeg haar eigen boontjes te doppen, in casu de sch'ool te onderhouden.Bovendien vreesde spr, voor precedenten. De heeren V e r k 1 e y, van R h i j n en Bisschop gingen met deze gevoelens accoord, terwijl de heer v. Heemstra zich aan de zijde van het college schaarde. Do stemming bracht ovenwicht in het stemmental, zoodat het punt aangehou den werd. Punt '3. .vagelijks aangeduid met: Gas leiding Voorbout, was alleen van tech nisch belang. Een concept verordening waarin, naar de voorzitter zeide, „de 14 punten van Wilson" waren opgenomen ondervond in haar -aanhef (Artikel 1) be zwaar bij de Gasfabriek te Leiden. De Raad, onder aanvoering van den heer v. d. Geest, wilde zich niet door Leiden laten knechten, en hield voet bij stuk door de concept-verordening behoudens een kleine wijziging te handhaVen. Toen kwam het groote moment het woonwa gen-debat. Eerst ging het goed. De heer Vie r k 1 e y erkende dadelijk, dat f 0,50 staangeld, per dag wel wat hoog was, en met algemeen goedvinden werd deze prijs gereduceerd tot f 0.25. Daarna kwam de kwestie: Waar zal het woonwagen-..kamp" komen. Het dagelijksch bestuur adviseerde aan te wijzen een deel van de berm van de Menneweg en de nieuwe Rusthoflaan. „Daar bén ik vierkant tegen", Tiep de heer V. d. Geest. „Dat wist ik wel", antwoordde droog •de voorzitter. De heer v. Zonneveld ha'd meelij met de omringende veldvruchten en vroeg of bij feesten de colonne tijdelijk op transport kon worden gesteld naar de Oude Post, welke laatste vraag de v o o r- z i 11 e r bevestigend beantwoordde. Den heer v. d. Geest zweefde de kampgeest als een! spookbeeld voor de oogen. Spr. meende, dat het voor de toe komstige bewoners van de arken op wielen een El Dorado zou worden: Gra tis gras, veldvruchten, koeien om te mel ken, warm scheerwater enz. enz. het kon voor hen niet mooier en voor de omwo nenden niet slechter, meende debater. Bo vendien was volgens spr. de Rusthoflaan als wandelweg daardoor bedorven. Dit laatste argument trof doel. Resultaat v'an uitvoerige besprekingen was, dat men zonder stemming besloot bet kamp te verplaatsen naar het Wes pennest (was het een kwaadwillige woordspeling?) voorbii de hoeve van P. de Koning en zoo rloodig op een berm van de Menneweg, zoodat de Lusthoflaan haar eerenaam zal kunnen behouden. Aan de orde kwam na deze „netelige" kwestie: Leiding drinkwatervoorziening' Wasbeekerl aanW armonder'dam Tegelijkertijd kwamen in bespreking een tweetal adressen van inwoners die, wonende aan de genoemde dorpsgedeel- ten, aanvroegen ook van de genietingen der drinkwatervoorziening te mogen pro- fiteeren. De voorzitter tieed als indertijd Napoleon in den slag bij Waterloo: hij viel de legermachten afzonderlijk aan. Eerst deed spr. de toezegging, dat de omwo nenden van de Warmonderdam tot Corns den Hollander van water zouden worden voorzien, welke toezegging aller goedkeu ring wegdroeg: daarna werd het twee de atires van bewoners voorbij de Was- beekerlaan gewezen van de hand. B. en W. waren hel spreekwoord van- de vork en het hooi niet vergeten, doch beloofden de izaak in petto te houden. De heer V e r k 1 e y was dankbaar met de eene- en niet voldaan met de andere helft van het voorstel, en gaf in overwe ging zoo mogelijk o'ver 1 jaar de buis tot de spoorlijn door te trekken. Beslist royaal Was de heer Kroon, die de geheele gemeente van grenspaal tot grenspaal van drinkwater wiïtie voor zien. wat een der heeren de vraag ontlok te: Naar v. d. Geest ook? (Gelach). Do voorzitter wierp olie op de gol ven, door de toezegging te doen ingeval van water-nood een tap-inrichting te be vestigen aan en der 3 brandkranen. In verband daarmee werd gewezen op het zuinige beheer van B. en W. inzake den aanleg der waterleiding. Het was voqr de Warmonderdammers wel een goede da'g. Punt 6.toch vermeld de: Crediet voor gedeeltelijke vernieuwing straatweg naar Warmond waarbij dan nog kwam en voor Vernieuwing be strating Oude HaVen. Voor ihet eerste gedeelte werd f 1000 extra aangevraagd, en toegestaan. De heer v. d. G e e s t wilde meteen maar de heg .op den hoek slechten en de oprij verbeteren „om to voorkomen, dat de tram de autobus weer meeneemt". Na de algemeen© instemming met dit plan te hebben gehoord, zegtie de voor- z i 11 e r toe hierover de Preis. Kerkvoogd van de Ned. Herv. Kerk te Warmond aan te schrijven om een klein hoekje grond af te staan om te doen onderhou den door Sassenheim". Bij het plan .Oude Haven kwam een mooie kaart voor den dag, welke wij ver mochten van Verre te begluren en te be wonderen. Zij hierbij tusschen haakjes vermeld, dat de raadsleden on'derling de beplanting voor bun rekening zullen no men. Waren er maar meer van die „onder onsjes". De heer v. Heemstra wilde een bord op den hoek Teylingerlaan, zulks op on- derhandsch verzoek van de K. N. A. C. dio geen officieel bord in de gemeente- kom mag plaatsen. De beantwoording van deze vraag ging verloren in een tegelde bat tusschen den heer v. R ij n en den voorzitter. Resultaat van dit laatste was, dat toe gezegd werd dat 'de kwaliteit van tegels er trottoirband perfect tzou zijn. De verkoop. of beter het voorstel tot verkoop, eikenboomen Teylingerlaan ging gemoedelijk. Allen Vonden de verkoop goed doch vreesden voor Verwoesting van de berm. Wethouder Bader nam een voorstel r. Zonneveld over, om draad, tus schen de nieuwe beplanting te spannen. De complabilitedt-regeling liep Vlot van stapel, en zoo waren we reeds spoedi'g genaderd aan het slotpunt: Herziening schoolgeMregeling. Do herziening zelf gaf geen groote be zwaren, doch de heer V. Rij n begon met algemeene beschouwingen oVer het be drag dat (per kind) voor de O. L. S. is uitgetrokken. Van f21 is dit gebracht op f 30 en hoewel dit voor de Openb. school niet zoo erg is, meende spr. dat, waar dit bedrag als basis 'geldt voor de uitgaven Voor liet Bijzonder onderwijs, hierdoor groote bedragen den gemeentekas zouden on ('vlieden. Een vrij scherpe gedachtenwisseling ontstond tusschen tien voorzitter en den heer van Zonneveld. Wethouder War na ar gaf den wijze raad thans 'alleen over de verordening te beslissen. Do voorzitter gaf daarna in over weging liet aan B. en W, oVer te laten, om door de schuld van gezinnen dio 'ge troffen waren door rampen als miskraam in de bollen (daverend gelach) een streep .te balen. De heer v. Z o n n e v e 1 d, hoewel gaarne het tegenwoordige college deze bevoegdheid verleenend, meende toch dat de Raad over deze oninbare posten moet beslissen. De heer v. Heem'stra repliceerde ad rem, dat 11 personen meer praten en dus tijd verspillen dan 3 en zou evenals de heer v. .d. Geest gaarne deze zaak in handen geven van B. en W. Een staking van stemmen (do beide Wethouders verklaarden zidli neutraal) deed ook dit punt aanhouden tot de vol gende keer, wanneer de heer Speelman dus heel wat Gor'diaansche- en andere knoopen zal hebben door te hakken. Daarna kwam een zwoel debat over de tarieven. De heer 'v. Zonneveld wilde rekenen nar het gezinsinkomen, wat volgens den voorzitter niet kon daar als basis Van aanslag de R. I. Bel. geldt. Be heer v. d. Geest zei, dat het Voor hen dio een of meer Verdienende zoons in huis hadden ook al geen vet-pot was, en gunde hen gaarne dit „binnefikkie". Toch gaf de 'heer v. Zonneveld in overweging dan meer een nog lageren aan- sTag te belasten met een gering bedrag wat volgens den voorzitter niet Icon, daar men geen schoolgeld kan hef fen naar een aanlag die geen aanslag is. De heeren v. d. Geest en Kroon stonden in letterlijken en figuurlijken zin op hun achterste beenen en zeiden, dat de loonen dan maar verhoogd moesten Worden inplaats van verlaagd, in een flo- risanten tijd. De heer W a r n a a r sprak; over den plicht der dankbaarheid. Men moest ook eens bedenken, dat de minder gesi tueerden slechts een zeer gering deel van de onderwijskosten betalen. Nadat de voorz. toegezegd bad, de opmerking van den heer V. Zonneveld te zullen doen onderzoeken, werd het Voorstel zonder stemming aangenomen. Tant de bruit pour une omelette! Do rondvraag bracht een opmerking van den heer v. d. Geest over een mod derpoel in de Rusthoflaan, waar de voor zitter ook „doorgehaald" had, en welke toestand hij dus hijgevolg onder de oogen zal zien. De slotwoorden waren van den heer v. Zonneveld, die, op het thema: „Car thago moet 'verwoest worden" het zij ne deed hooren. over do ruïne aan de Oude Post. De voorzitter zeide, dat, als de straat vernieuwd wordt en er overschot ten van zand zijn Zijn laatste woorden waren: „Maar het komt!" (Gelach). Hierna sluiting der Vergadering. DE WERKLOOZE. Stil, schier schuw, gaat hij weer op pad Dagen- en wekenlang is dat nu al zoo geweest; hij kan toch niet alle uur in huis zitten en brengen komt geen rnensch hern wat, ook het kleinsto kansje om wat te verdienen ligt op straat. 'n Geruchtje, 'n los praatje, 'n adver tentie in de krant, telkens gloeit heel even do hoop weer bij hem op en verdwijnt nog sneller dan ze zich ver toonde: géén werk! In zijn vak gaat de „afvloeiiing" nog dagelijks voort. Zelfs de oudste en meest vaste knech ten kijken soms bezorgd in de richting van 't kantoor, waar de chef, de baas el- ken dag met somberder gelaat uit te voorschijn komt. En 't seizoen werkt iniet mee, 't wordt winter. En de slenterende werklooze, die nu al weken, mdand'en) langs de steenen sliffert, hecht allang niet meer aan zijn „vak" en! wil alles aanpakken, Wat maar eenigo verdienste geeft en dat binnen 't bereik ligt van zijn kracht. En eiken dag weer blijft het tij hem tegen. Straks zoekt hij moedeloos, dan maar zijn woning op. De steeds schraler maaltijd wordt met vrouw en kinderen zwijgend ge bruikt. Er is zoo geen vroolijkheid meer; olie levensvreugde dooft uit; men beeft als men aan de toekomst denkt Zoo Eijn er velen in 't vaderland. Geve God hun uitkomst en zij er bij menschen veel barmhartige hulp". („De Ster"). LEIDSCHE PENKKASSEN Amice. Het is den laatsten tijd alles bezuiniging wat de klok slaat, althans in theorie, Iedereen roept om bezuiniging, maar het merkwaardigste is, dat er in de practijk toch heel weinig bezuinigd wordt en dat tegen niets meer bezwaren worden aan gevoerd, dan tegen werkelijke bezuinigin gen. We zien dat overal. We praten elkaar voor en: we praten elkaar na het laat ste vooral niet te .vergeten dat het nu de tijd is voor versobering en vereenvou diging, maar in de practijk merkt men er een bitter beetje van. Zeker, er moet worden bezuinigd. Maar men kan toch niet vergen dat iemand een sigaartje minder zal rooken, dat men minder uit zal gaan of dat de dames weer met dezelfde hoed of dezelfde mantel van een vorig seizoen zijh op straat zul len vertoonen? Dat gaat toch niet en dat staat toch niet. Versobering van het leven is goed, uitstekend zelfs, maar bij anderen. Terecht dunkt me jverd onlangs door een van onze Staatslieden opgemerkt, dat ons volk 'van den edsch van bezuiniging nog volstrekt niet doordrongen is. Dit geldt zoowel van personen als van colle ges die geroepen zijn ons volk te leiden en te besturen. Ge herinnert u zeker wel, hoe een van onze democratische Raadsleden onlangs vreeselijk verontwaardigd deed toen een der collega's de gedachte opperde, dat sommige ambtenaren voor een korten tijd wel een uurtje per dag konden over werken. Neen, maar dat was ver schrikkelijk. Die gedachte is uit den boo ze zoo klonk bet door de zaal en aan dat dwaze idee werd dan ook geen oogen- blik aandacht geschonken. Er as immers geld genoeg, 't Is wel waar dat de belastingdruk hier hooger is, dan in tal van andere plaatsen en dat de wethouder Van Financiën die vroeger een vurig tegenstander was van de Zakelijke Bedripfsbelasting daarvan nu niet meer wil weten omdat hij het geld niet kan missen, maar dat behoeft toch 'geen réden te zijn om nu zoo erg krenterig te wor den. In Den Haag doet men dat een beetje anders. Daar is de belasting veel en veel lager dan hier in Leiden. De financieele toestand is daar bovendien van dien aard, dat de Zakelijke bedrijfsbelasting kan worden afgeschaft. En toch zijn B. en W. nog niet tevreden. Verlaging van de amb tenaars-salarissen achten zij in'de gege ven omstandigheden niet noodig, maar wel staan zij er op en in dat college zitten toch ook een paar Sóc.Democra- ten dat de 48-urige Werkweek wordt ingevoerd. Een maatregel die dn alle be drijven die een korteren werktijd hadden is genomen en die voor gemeente-ambte naren die een geheel anderen werkkring hebben dan b.v. fabrieksarbeiders, in geen enkel opzicht ook maar eenig bezwaar meebrengt. Hier echter boort men daar niet van. Eerst heette het, dat de nieuwe Raad daarover moest beslissen maar dat vopr- af moest gaan een reorganisatie van het Georganiseerd Overleg. De voorbereiding daarvan schijnt nog'al wat voeten in de aarde te hebben, althans naar buiten lekt daarvan nog steeds niets uit. B. en W. schreven naar ik in ons blad las aan den Raad, dat 10 pet. op alle diensten moest worden bezuinigd. Va.Tl iemand die 't weten kon vernam ik ech»-. ter, dat daarvan niets terecht) gekomen is. Enkele onder'houdspos'ten 'zijn verltiagd, maar van een krachtige systematische be zuiniging en van een; Versobering van den Gemeentedienst vertoont de ontwerp-be- grooting geen spQor. Zooals ge gelezen zult hebben, heeft de Regeering na het indienen van de be grooting een aantal nota's van wijziging ingediend, waarin men gevoelt de hand van den meester. Misschien tiat het hier ook zoo gaat. Veel moed heb ik er echter niet op, en zoo staan we voor het feit, dat do belastingdruk niet 'alleen niet Ver licht wordt, maar dat zelfs de kans be staat dat het vermenigvuldigingscijfer wordt verheogd. Ge zegt misshien: waarom moet, terwijl er toch al zooveel over dit onderwerp ge praat en geschreven wordt „Veritas" daar nu ook nog weer over schrijven. Dat komt amice, omdat ik deze week verrast werd met do toezending van het „Verslag van de Al gem eene •Rekenkamer betreffende hare werkzaamheden over het jaar 1922". 't Is een ver van aangename lectuur die hier geboden wordt. Ge herinnert u zeker wat onlangs geschreven werd over den arbeid van de Bezuinigingscommissie die moest beklagen dat men haar in vele ge- vallen stilletjes liet praten. In dat lot doelt ook de Rekenkamer wel eenigszins. Tel-' kens weer blijkt dat van hare opmerkin gen bitter weinig notitie werd genomen. En ook hier blijkt weer lioo er in amln telijko* kringen voor de bozuinigingsge- dachte toch eigenlijk, nog niets gevoeld i wordt. Versobering mag goed zijn voor Jan Publiek, maar de lioogere ambtena ren doen precies alsof er geeïu vuiltje aan de lucht is. Ik zal niet veel aanhalingen doen uit dit rapport van meer dan 70 bladzijden, maar een paar treffende staaltjes wil ik hier toch meedeelen. Het aantal onnoodige telefoonaanslui-i. tingen schijnt bij sommige departement ten legio to zijn. Het Departement van Oorlog betaalde b.v. te 's-Gravenhage voor dit doel in een halfjaar i schrik niet f 14.600. Gelukkig is daar-? in nu verbetering gekemen, maar ik aart zei niet om ^ooiets een schandaal te noet men. i .Wilt ge een ander staaltje? „De onder het Departement van Justit tie ressorieerende gebouwen in plaatsen, waar geen opzichters bij den dienst dier gebouwen zijn gevestigd, worden eens a1 tweemaal per week of een per 14 dagen' door opzichters uit andere plaatsen be zocht. Sommige van deze ambtenaren wa- ren op deze wijze ongeveer gedurende do helft Van het aantal werkdagen in het kwartaal op reis." Ge begrijpt amice wat dit kost aan reis-J en verblijf- en andere kosten. De rijks-? bouwmeester echter, achtte het niet ge-> 4 wensckt het reizen te beperken, want im mers, als er een minder scherpe controle was, zeudten de kosten on noodig worden opgedreven. (Ge lacht toch niet, amice!) Het resultaat van de correspondentie was, dat bij de aanstaande reorga nisatie van den technischen Rijksbouw-» dierst met do gemaakte opmerkingen re- kenig zal worden gehouden. Grappig als het niet zoo treurig was, is het verhaal 'van een ambtenaar die voor rekening van bet Rijk een motorrijwiel kocht voor f 875.Na een 'half jaar bleek dit rijwiel niet meer noodig, daar de ambtenaai* een adviseur, ontslagen, werd. DaaT zat men nu met het motor rijwiel. Koopers deden zich niet voor en zoo werd het nog nieuwe voertuig aan den gewezen ambtenaar verkocht voor f260.De opmerking werd gemaakt, dat men het toch aan een anderen tak van dienst had kunnen overdoen. En het antwoord? Zeker, dat had men kunnen doen, maardan kreeg men misschien niet onbelangrijke vervoerkosten en zou de schade misschien nog grooter zijn. Ge gelooft't misschien niet, amice. Ik geef toe, het klinkt ongelooflijk. Maar bet staat zwart op wit op bladz. 29 van het rapport. Nog een ander, niet minder treurig ge val. „Ten heliGeve van de melkvoorzieniii waren op het einde 1917 en in de jaren: 1918 en 1919 ruim 65.000 melkbussen en 7594- Vaten aangekocht, waarvoor pl.m. f 1.550.000 was uitgegeven. Het trok de fondacht van de Kamer, dat van de melkbussen 25 000 stuks eerst waren aangekocht na 1 Mei 1919, op welken datum do Regeer i- n g is bemoeiing met do melkvoorziening was ge- j staak t." Een bedrag van een half millioen guU den was hiermee gemoeid. Dus wél dü moeite waard om een nauwkeurig onder-» zoek in te stellen. De officieele antwoorden waren cchtr" onbevredigend en de Rekenkamer ve-3^ klaart dan ook dat zij den indruk hev**» dat het er hier om ging een bevoorrechte firma te steunen en haar van een groo-» te voorraad duur materiaal af te helpen. Deze indruk werd sterker omdat deze 'le verantie gegund was op voorstel ven een lid van de Commissfe van advies, die b!.i bedoelde firma in sterke mate financieel geïnteresseerd was. Je reinste corruptie dus. Dé Kamer gaf dan ook in overweging een actie in te stellen tegen hen. die. cre- roepen zijnde de belangen van het Rijk in deze te behartigen, daarin niet s1 echts schromelijk nalatig waren gebleven, doch, naar het haar voorkwam zelfs be wust in strijd met 's Lands b e- 1 an g hadden gehandeld. Eenig antwoord werd echter op dit schrijven tot nu toe niet ontvangen Ik zou zoo door kunnen gaan amice. Voor de inspeotio van de bureaux der volksgezondheid werden kachels aange schaft van f170 en f289 per stuk. In het bestek van onderhoudswerken van landsgebouwen voor 1922 werd bc- paald dat behangsel moest worden ge bruikt van f 1.25 tot f2 per rol. Een hoofdambtenaar van den "Waters staat voorzag zijn .bureau op 's Rijks kosten van een klok vu f125, omdat... de klok toch moest pr.sscn bij do stoffec- ring van het bureau. Ik acht het meer dan schandelijk dat zooiets mogelijk is. Terwijl 'de burgerij gebukt gaat onder de hooge lasten en do tekorten steeds aangroeien, zijn daar hooge ambtenaren die het geld bij han denvol wegwerpen. En nog erger is, dat dergelijke men schen die misschien heel uit de hoogte op het gewone publiek neerzien, gehand haafd worden. We zien nu Vol verwachting op, naar Minister Colijn. En ik heb goeden moedi amice, dat hij aan heel wat misstanden een einde zal maken. Maar hij is per slot van rekening toch ook een mensch, dio niet alles kan 'doen. En daarom vooral heeft hij recht op onzen steun. 1 Laat toch alles *wat anti-rovolutionair Is, aillen dio het wel meenen met land en volk zich scharen om dezen Minister, en zij er in onze kringen vooral in deze tijden veel gebed voor allen die in hoog heid gezeten zijn. yERITAS. ,j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 6