WSPKEOT» Dagblad voor Leiden en Omstreken.
Het leed van den arbeid.
NIEUWE LEIDSCIE CODRAN
v;aar agenten gevestigd sijn
Per kwartaal f 2.50
Per week «...f0.19
Franco per post per kwartaal f 2.90
4t!e JAARGANG, - ZATERDAG 6 OCTOBER Ï923 - No. I055
BureauHooigracht 35 Leiden - Te'. Int. !278 Postrekening 58836
AHVERTENTIE-PRIJS
^Gewone advortentiën per regel 22V» cent*
f Ingezonden Mededeelingen, dubbel tarief!
HBij contract, belangrijke reductie.
^Kleine advertentiërc bij vooruitbeta
ald? van t-en hoogste 30 woorden, worde#
dagelijks geplaatst ad 50 cent.
DiH nummea* bestaai uit ftweo
bladen.
Wij mogen geen voet geven aan do ge
dachte dat de arbeid een Vloek zou zijn,
die men moet trachten te ontloopen of af
te wenden.
Zoo weinig mogelijk arbeid mag nooit
onze leuze zijn.
Wij hebben den arbeid te zien als een
zegen; wij bebooren te kennen en aan
te wakkeren tevens, do vreugde van
den arbeid.
Het is een duiveïsche gedachte dat het.
hoogste ideaal voor den menisch zou zijn
weg te zinken inleen „zalig nietsdoen".
Integendeel. Wij hebben onzen arbeid
te beschouwen als door God ons op de
handen gelegd.
Ook in den dagelij kséhen arbeid, hoe
eenvoudig misschien ook, hebben wij on
zen God te dienen.
En als wij bidden: „Uw vil geschiede
gelijk in den hemel alzoo ook op de aar
de", dan vragen wij daarmee tevens:
„Geef dat wij onzen eigen wil verzaken
en Uwen wil, dlie alleen goed is 'zonder
eenig. tegenspreken gehoorzaam zijn; op
dat alzoo een iegelijk zijn ambt en be
roep zoo gewilligüdjk en getrouwelijk mo
ge bedien© en uitvoeren als de engelen in
den hemel doen."
Wanneer we in dit licht den arbeid be
zien, dan krijgt het dagelijksche werk
een geheiligd karakter.
Dan doen wij onzen plicht niet uit
oogendienst of om menschen te behagen,
maar uit gehoorzaamheid aan God, die
als een albesturend Koning bepaald heeft
Je plaats van ieders- wonig en den kring
waarin hij werken moet.
Dan wordt liet arbeiden een lust en
Sen vreugde.
Dan kunnen we ook nog zingen het lied
van den arbeid.
Dit alles en het is vooral in onze
dagen noodig hierop steeds den nadruk
te .leggen mag ons -echter niet weer
houden om ook aandacht te schenken aan
het leed van den arbeid. -
Want dat is er dok.
'Als de Apostel zegt dat het gansche
schepsel zucht dan geldt dit ook en ze
ker niet in de laatste plaats van het 'ter
rein van den arbeid.
Er worden wat Zuchten geslaakt! Er
wordt gemord en gevloekt -menigmaal
maar er is ook een roepen tot God om
uitkomst. 1
En wij mogen voor dat roepen en zuch
ten onze ooren niet sluiten.
't ïs gemakkelijk in tijden van werk
loosheid te zeggen dat de menschen toch
ook niet andere willen en liefst maar zoo
weinig mogelijk werken en bij klachten
over te lage loonen. dat zoo vaak zonder
reden geklagd wordt en dat het geld toch
maar over de balk wordt gegooid.
Dat as gemakkelijk en goedkoop tevens.
Maar daarmee zijn we met deze ver
schijnselen niet klaar.
Zeker, er zijn er in het arheidersleger
die liever lui zijn dan moe, die liever ge
steund worden dan zelf te loopen.
Maar we moeten ons toch wachten hier
te generaliseeren.
Omdat er fabrielcsbaronnen zijn, 'die
zonder eenig gewetensbezwaar - hunne
werklieden uitmergelen en ze uitknijpen
als een citroen, daarom zijn nog niet alle
groot-werkgevers kapitalisten iin den
slechten zi-n van het woord.
Omdat er winkeliers zijn die een over
matige winst berekenen en die de consu
menten zooveel dat slechts mogelijk is
Lenadeelen, daarom kan nog niet gezegd
worden zooals menigmaal gedaan wordt,
dat de middenstanders als parasieten
moeten worden beschouwd ou geschuwd.
En omdat er in het arheidersleger min
derwaardige elementen zijn, daarom mag
nog niet de geheele arbeidersstand wor
den veroordeeld.
Er i s het leed van den arbeid.
Het is niet noodig dit in dén breede
aan te toonen.
Wie zijn oogen en ooren open doet
Weet het.
Een niet te weerspreken feit is dat dui
dende werklieden in kommervolle om
standigheden hun leven slijten.
Dat men niet weet boe zijne kinderen
immers een zegen van God met
8od en met eere groot te brengen. Dat
aet voor de huismoeders eeu zwoegen én
■jöhben is van den morgen tot den avond
.^n van den avond tot den morgen.
Zorgen, die 'grooter worden ©n zwaar
der als ziekte en dood in de gezinnen
Dunne intrede doen.
De omstandigheden waaronder gear-
^eidwordt ziijn menigmaal zoa neerdruk
kend.
Er is met dank mag het worden
erkend veel verbeterd de laatste jaren,
dank zij niet het minst den arbeid van
3e opvolgende Christelijke Kabinetten.
Aan den o vermat! gén arbeidsduur is in
|ele gevallen een einde gekomen. Een ar-
«Spdéjj die het ongeluk heeft invalide te
worden staat niet meer geheel onver
zorgd. Als do ouderdom komt, en de ar
beidskracht is teloor gegaan, dan hou
den niet alle inkomsten op.
Dat zijn zegeningen waarvoor we dank
baar moeten zijn, en waarvoor zij die
voor de sociale wetgeving niets anders
dan critiek hebben, wel wijd de oogen
mogen openen.
Maar hoewel er veel verbeterd is, dank
zij mede den gezegenden arbeid .van onze
Christelijke vakorganisaties er is toch
ook nog zoo ontzaglijk veel leed en
moeite.
Denk slechts aan den geesel der werk
loosheid die met name de laatste jaren
het arheidersleger "teistert en verzwakt
en die in de gezinnen zoo onnoemelijk
veel zorgen na zich sleept.
We behoeven echter niet alleen te den
ken aan materieel© dinger..
Er is in het maatschappelijk leven, zoo
ontzaglijk veel minachting voor de werk
kiel.
Wie zich niet met boord en hoed tooit,
en wie eelt op zijn vuisten heeft, wordt
vaak als een minderwaardige beschouwd
en behandeld.
Getuigt het niet togen onze maatschap
pij dat zelfs in Christelijke véreënigingen
dienstboden als minderwaardigen
worden geweerd?
Zoo zouden tal -van oorzaken .zijn te
noemen, die het leed van den arbeid ver
zwaren.
Én al die oorzaken zijn terug te bren
gen tot 'één grondoorzaak, liet zien vap
den arbeid en den arbeider in het ver
leerde licht-.
Wc'c de arbeid ziet als een gave van
God, die-zal zijn beroep zien als een god
delijk beroep* en hij zal ook kennen de
vreugde van den arbeid.
En wie in den arbeider ziet, een nrer sch
die een eenvoudige maar tooh ook Ko
ninklijke roeping heeft te vervullen, .die
zal hem als een Boaz tegemoet treden en
meewerken om het leed van den arbeid
te verzachten.
Het Volkenctifiunttsment.
„Van onderscheiden kanten bereiken
ons klachten, zegt de S Landaard, over
de wijze, waarop handteekeningen tegen
de Vlootwet worden verzameld.
Zoo bijvoorbeeld deze, dat op een der
Gemeentelijke Bureaux te Amsterdam
een. ambtenaar aan iemand, die daar voor
gansch andere zaken kwam, vroeg of hij
niet wilde, teekenen op het socdalLstisch
protest tegen de Vlootwet; iets, wat na
tuurlijk niet geoorloofd is.
In de reeks „Ingezonden Stukken" in
ons blad kunnen onze lezers meer van de
manier van inzamelen der handteekenin
gen lezen.
Al zulke gévallen stuk voor stuk onder
zoeken, gaat niet en is ook niet noodig.
Ieder die in dat werk geen volslagen
vreemdeling is, weet, hoe zij. die uitge-
zonden Worden om vele handteekeningen
op een of ander adres to verzamelen, dik
wijls met groote lichtvaardigheid te werk
gaan. En in dit geval is bet vermoeden
ni:et geheel ongegrond, dat de roode
handteekeniin gen-verzamelaars geen uit
zondering op den regel maken.
Naituurlijk zullen onze menschen niet
teekenen; die vliegen er zoo spoedig
ni'et in.
Dodh hoeveel duizenden onnoozelen
zullen bezwijken.
Als we zien hoe „het liegt" in de lei
dende, kringen der Anti-Vlootwetbewe-
ging, kan men nagaan wat de uitgezon
den „werkers" er van maken.
Dat alles is heel jammer.
Want het zou de moeite waard zijn
eens te weten,hoe de volksmassa., eer
lijk i n g e li c h t, over de Vlootwet
denkt.
Ware de opzet eerlijk geweest en had
de uitvoering niet -zooveel bedenkeli\o,
dan zou er aan het petitionnement wel
licht eenige waarde zijn toe te kennen.
Maar nu?"
Wat hier wordt opgemerkt is volkomen
juist.
Een ernstige adresbeweging waarbij
de bedoeling voorzat het volk naar waar
heid in te lichten, zou ongetwijfeld eeni
ge heteekenis hebben.
Aan deze beweging waarbij liet, volk
opzettelijk verkeerd wordt voorgelicht en
waarbij zelf door de opperste leiding de
meest fantastische voorstellingen worden
'gegeven, kan evenwel door niemand eeni
ge waarde worden toegekend.
De geheele petitionnements-actie heeft
geen andere heteekenis dtan dat daaruit
duidelijk blijkt dat bet de leiders van de
S. D. A. P. evenals bij de actie tegen
de anti-revolutiewét niet om bet doel,
maar om bet middel het verwekken
van onrust en agitatie te doen is en dat
er aan de politieke scholing van een groot
deel van ons volk nog heel wat ontbreekt.
V Het ambtenaren-gevaar.
Daarvan mag zeker gesproken worden
als we lezen wat het Handelsblad uit het
rapport van de Bezuinigingscommjissie
meedeelt.
Deze conimisie deed aan do Begeering
allerlei practise be voorstellen om tot ver
eenvoudiging van den dienst te 'geraken,
maar als regel werd daarvan aan de de
partementen niet de minste aandacht ge
schonken.
In' haar eenste verslag (loopend© over
het tijdvak v"an 4 Jan. tot ultimo Aug.
j.921) deelde de commissie mede. dat zij
de wijze van registreerên, bewaren en
copdeeren van stakken vatbaar achtte
voor een vereenvoudiging, die beperking
van personeel mogelijk zou maken. Zij
stelde eenige grondslagen voor een an
dere organisatie op en verzocht den tijde-
lijken voorzitter van den Ministerraad
cleze in den Ministerraad aanhangig te -
maken, teneinde een algemeen© beslissing
te verkrijger-
Door de Regeering werden deze grond
slagen in handen gesteld van het college
van secretarissen-generaal om daarover
rapport rjit te brengen.
Toen dit rapport uitbleef heeft de com
missie in Juli 922 haar zienswijze nader
uitgewerkt in een beknopt schema, dat
aan alle ministers wend medegedeeld.
Ook diit schema ging naar het college
van secretarissen-generaal om rapport.
Met belangstelling, zoo schreef de
commissie, ziet zij het gevolg hiervan te
gemoet.
De hoeren hadden echter geen haast.
In December 1922 werd op het uitbren
gen van advies aangedrongen maar dit
schrijven werd niet beantwoord.
Op 29 Juni j.l. wérd deze vraag her
haald, maar in Augustus toen de com
missie baar verslag vaststelde, moest zij
melden dat het antwoord nog niet was
ontvangen.
Zoo wordt noodzakelijke bezuiniging
door de departementen tegengewerkt.
Wij zijn het met het Hdbl. eens, als
het zegt dat deze tegenwerking moet
worden gebroken.
Deze saboteerende ambtenaren zdjn een
gevaar voor den Staat en ook voor de...
ambtenaren.
EINDE VAN DEN ZOMERTIJD.
Wij herinneren er ohze lezers aati, dat
in den nacht van Zaterdag op Zondag de
Zomertijd wordt beëindigd.
Hedenavond zette merr dus zijn uurwer
ken een uur terug.
STADSNIEUWS.
Zendings-Bidstond Oösterkerk.
Het Java-Comité, dat ook in het voor
gaande winterseizoen reeds een belangrijk
aandeel nam in het organiseeren van Zen-
dings-Samenkomsteii, opende ditmaal de
rij dier vergaderingen in dien komenden
winter met een bidstond, die gisteravond
in de Oosterkerk werd gehofaden.
Als spreker trad hierbij op, D s. D. A.
v. d. Bosch, uit 's-Gravenhage, die bij
den aanvang liet zingen Ps. 67:1 en 2, en
vervolgens voorlezing deed van Lukas 10
25" einde, \n welk Schriftgedeelte is vervat
de gelijkenis van den Barmhartigen Sama
ritaan.
Ka te zijn voorgegaan in gebed ving
spr. zijn rede aan, naar aanleiding van het
voorgelezen©. Spr. begint met een verwij
zing naar het woorcl van zijn voorganger,
in zijn tegenlwoordigo standplaats: „als
men leege kerken wil hebben, moet men
Zendings-Bidstonden houden".
In dit woord, aldus spr.,, ligt een be
nauwende aanklacht voor do Kerk des Hee
ren, waar zij ziéh tracht te onttrekken aan
het werk, dat de Heere haar met klare,
duidelijke woorden op de handen heeft
gezet.
Wanneer spr. het groote aantal leege
plaatsen overziet, in deze toch niet zoo
groote kerk, komt bij hem de vraag op:
„Is dat alles wat do groote Leidsche ge
meente heeft to bieden"?
Tóch, zegt spr., laten wij ons niet ont
moedigd gevoelen, maar met elkander bid
den voor het schoone Zendingswerk. Al is
bet werk van dezen avond ook slechts een
klein begin, God heeft meermalen een
klein begin willen uitbreiden tot een werk
van grooben omvang, als voorbeeld waar
van Spr- in. roerende bewoordingen de roe
ping van den Graaf van Zinzenidorff, en
daarmede het ontstaan van de machtige
Hernhutter Zendingsbeweging verhaalt.
Bij, al het werk op het gebied der
Zending, moet de persoon van Christus
zelf in het centrum onzer liefde staan, an
ders heeft al dat werk niet de minste
waarde.
Spr. zal achtereenvolgens spreken over:
1. Wat Christus deed voor ons; 2. Wat wij
doen voor Christus.
Wat deed Christus voor ons?
Spr. is een groot vijand van vergeestelij
king bij 't uitleggen van de H. S„ als zoo
danig wil liij^ niet zeggen dat de aange
haalde gelijkenis in de eerste plaats be
doelt te schildei'en het verlossingswerk
van Christus. Evenwel geeft de mishan
delde, uitgeplunderde, half doodgeslagen
Jood het. beeld weer van den gevallen
misnsch. Er zijn nog wel enkele voorbeel
den uit liet dagelijksch leven t© noemen
volgens welke iemand een offer bracht
voor zijn naaste. Ach. vooir cLeni recht
vaardige za-1 mogelijk iemand bestaan te
sterven, maarChristus is voor ons
gestorven als wij nog zondaars warem
Kunnen wij dan, zoo vraagt spr., iets
voor Christus doen? Het zou toch wel
droef zijn, wanneer dit niet het geval was.
Zeker, wij kunnen Christus niets toe
brengen, maar er staat ook éten ander
woord geschreven. Yoor zoover gij dit een
mijner'minste broederen gedaan hebt....
Langs dezen weg kunnen wij nog zoo veel
doen: Christus heeft er zelf op gezin
speeld, toen hij sprak: Ik heb nog au-
der© schapen, die van dezen stal niet zijn.
Nog tal van uitverkorenen leven' thans
onder een duistere, heidensche religie, die
alleen is gegrond op den onuitsprekelijken
angst die hen bezielt jegens de booze
geesten, die zij steeds in hun nabijheid
wanen, en die onmiskenbaar de veronder
stelling logenstraft-, als zouden ze ook met
hun Godsdienst kunnen gelukkig zijn.
De Priester en de Leviet in de gelijke
nis van den Barmhartigen Samaritaan
vertegenwoordigden het officieele kerke
lijke leven in die dagen.
En onze Kerk, onze Vaderlandsche
Kerk, aldus spr., deed tot dusver precies
eender; ging de zending voorbij; trok er
zich als instituut niets van aan maar
liet alles over aan particuliere voreenigin-
gen.
En wat deden onze voorouders?
Zij zetten dien armen, chendigen heiden
overeind en joegen hem met de zweep op;
met bijbelteksten den slavenhandel verde
digende.
Dat deed het Christelijk Europa.
Och, als we den nood der zending ken
den, zegt spr., we zouden al hot onze wil
len geven, kennende Gods barmhartigheid
jegens ons.
De zending heeft onze sympathie en ons
geld noodig, enonze jonge menschen,
want de arbeiders zijn nog altijd weinigen.
Een andere wondeplek in het huidig zen
dings werk, zegt spr., is het op den voor
grond dringen van sommiger namen; geheel
in strijd met do geschiedenis van den
Barmhartigen Samaritaan, wiens naam
ook niet bekend was.
In al dat vereenigingetje-spelen is ook
in dit opzicht zooveel zondigs, en dat zal
God er zeker uitb ran den.
Niet ons werk, niet onze bekendheid bij
de menschen moet ons bezig houden,
maar alleen de vraag of het Gode kan
Spr. eindigde met den wensch dat ook
te Leiden in den komenden winter liet
zendingswerk flink zou worden aangepakt.
Na den tusschenzang werd een collecte
gehouden.
Geëindigd werd met het staande zingen
van Psalm 72: 11.
De Leidsche Winkelstand.
In aansluiting op wat wij gisteren
schreven betreffende de opening van het
sigarenmagazijn „Toebackslijterij d' Hol-
lantse Damper", stellen wij er prijs op te
melden dat het werk werd uitgevoerd on
der leiding van het architectenbureau
Kraan en Groeniewegen, terwijl het schil
derwerk was opgedragen aan den schil
der Poelijoe.
- Het is te begrijpen, dat bij de velen,
die ondanks de minder gunstige omstan
digheden aan hun zaak een nieuwe uit
breiding géven, een oude bekende als
het bedden- en tapijtmagazijn „De Twee
Witte Zwanen!' van de fa. Kohschulto niet
wil achterblijven. Deze firma is er op bij
zondere wijze in geslaagd haar opslag
ruimte, en nog meer aan haar expositie
gelegenheid belangrijk uit te breiden',
door het bijtrekken van een tweetal bo
venverdiepingen, die voorheen werden be
woond. Door het uitbreken van ©en
muurgedeelto werd vaniiit het beneden
gelegen magazijn een royale doorgang ver
kregen die naar de trap leidt. De firma
heeft de opgang doelmatig aangekleed,
door drapeering met eenige axminster-
tapijten in verschillende kwaliteiten, zoo
dat de aandacht van den kooper aanhou
dend door de speciale artikelen der firma
wordt in beslag genomen.
De bovenétages zijn zeer doelmatig ver
deeld in verschillende z.g. monsterkamers,
zoodat thans in tegenstelling met wat
voorheen het geval was, van elk artikel
een speciaal overzicht kan worden gegeven
dat, de ervaring heeft het geleerd, door
het koopend publiek zeer op prijs wordt
gesteld. Ook voer de firma zelve is het
veel aangenamer om naar wensch te kun
nen expose eren.
Op de onderscheidene afdeelingen tref
fen we achtereenvolgens verschilende col
lecties, kapokmatrassen bedden^ dekens,
houten ledikanten, Engelsche ledikanten
en ameublomenten enz. aan, terwijl er bo
vendien een volgens modernen stijl inge
richt kantoor' aan de zaak werd toege
voegd.
Ongetwijfeld zullen' èn firma èn clien
tele met voldoening van deze verbetering
gebruik maken.
Leidsche Broodfabriek.
Gistermiddag te 4 ure werd in het fa
brieksgebouw der N.V. een algemeeno
vergadering gehouden van aandeelhouders
der N.V. Leidsche Broodfabriek.
In do plaats van de heeren' D. Jaeger,
Aan het Zoeklicht
Leiden, 6 Otober 1923. f
Zijn kinderen een lust of een last.
Gods Woord zegt het eerste. Het
spreekt van de kinderen. a!s een e r f-»
deel des Heeren.
Do wijzen dezer wereld daarentegen
loeren dat kinderen een last zijn. Hoe
kleiner de gezinnen hoe beter. Geen groo-
ter ramp, dan „een huis vol jongens.
Nu spdjt het me, dat de Regeering aar
deze laatste gedachte, misschien onbe<
doeld, voet geeft.
Wij kennen, gelijk bekend, voor de
ambtenaren de kindertoeslagen.
Maar nu zag ik in de Staatsbegrooting
.de daarvoor noodig© gelden t elkens ui tg©
trokken aüs voor kinderen dif
men ten laste heeft.
Dat begint met de Ministers.
Eerst het salaris en dan: „Toelage voor
kinderen die hij te zijnen laste heeft
En dat gaat zoo heel de begrooting
door.
Het lijkt een telkens herhaald refrein.
Maar dm mijn ooren klinkt het aüs een
heel akelig refrein.
Waarom zet men niet eenvoudig: Voor
kindertoeslag zooveel?
En als dat niet gaat, waarom dan niet:
Toelage aan N.N. voor kinderen waarmeo
hij gezegend werd.
We leVcn toch. in een G h r is t e l ij k
land en we beschouwen onze kindoren
toch niet als een last waarmee we onge-i
scheept zitten!- OBSERVATOR.
Mr. H. I. J. M. v. Wbrissen cu E. G. H. Oer
lings, die ontslag hadden genomen, werden,
als commissarissen benoemd de heeren
Mr. J. C. v. d. Lip, J. Schob en Driessen.
I.Iefc college van commissarissen bostaafc
nu behalve uit de 3 laatstgenoemden uit
de heeren Goekoop en Pref. de Vries.
Wh; iercursus.
Door de afdool ing 'Leiden van do Tï.
Bond van Brood- en Banketbakkers en
de Ghr. Bond van arbeiders in het bak-!
ksrsbodrijf, wordt binnenkort een winler-
cursus in gamee ren, boetseeren en mar-
seneinwerken gegeven.
Belangstellenden die aan dezen cu-su3
wallen deelnemen, worden uitgenood :gd
Maandag 8 October a.s. te komen in het
gebouw v. d. R. K. Volksbord, Steon-
schuur 15, alwaar het doel en verdere
werkzaamheden zullen worden uitgelegd.
Men zie voor verdere bijzonderheden,
de advertentie in dit nummer.
Resultaten Invaliditeitswet.
Raad van Arbeid Leiden.
Stand op 1 September 1923.
Aantal Jaarl. bedrag
Invaliditeitsrenten 113 f 1S550.22
Ouderdomsrenten 879 f 130572.
Weduwienirenten 78, f 12718.42
Weezennerten 145 f 24234.60
Totaal 1225 f 1SÖ075.24
Dit zijn allen loopendo renten. De ge
vallen waarin het rentegénot door over
lijden; herstel der validiteit of om andere
redenen ophield zijn ér dus niet in be
grepen.
Aantal gevallen waarin geneesk. behan
deling werd toegestaan- 262. No)g in ob
servatie 27.
Ramp Japan.
Bij dein heer G. A. Reimeringer is tot
nu toe voor de ramp in Japan ontvang
gen een bedrag van f706.92la.
Profest meeling Overheidspersoneel.
Gisteravond werd door de A. G. O. P.
een slappe vergadering gehouden waar-i
aan zelfs de medewerking van „De Stom
des Volks", dat goed doch niet veel goc-ds
zong geen bijzondere waarde wist te ver-»
leenen. Na een openingswoordje van den
voorzitter, die heftig uitvoer tegen een
plichtgetrouw politiedienaar, die aanplakt
biljetten van ongewenschte plaatsen had
verwijderd, werd heit woord gegeven aau!
den heer L. Buurman. Deze hield een
taaie rede waarin zelfs enkele „geestig
heden" als het spreken van den „grooten
Boerenzoon Golijn" geen levendigheid!
bracht. De conclusie van deze spreker, 1
was, dat de ambtenaren al veel betaaldl
hadden, maar toch aan de bezuiniging
wilden medewerken maar na u!
Aüs tweede middel tot bezuiniging werd
genoemd de shaatsleeningen om te zet-«
ten in die met een lager rentetype. Dé
Vlootwet werd geducht gehekeld. Met een i
kalm gezicht werd den volke medegedeeld
dat deze... 800 millioen zou kosten. MeHj
zekere wellust werd de verdeeldheid om
der de Katholieken rondgebazuind, ter-*
wijl volgens sprekers zeggen ook een!
groot deel der Prot. Ghr. arbeiders in hun
haTt protesteeren maar dit niet openlijli
mogen doen,1
Tot slot kwam de gebruikelijke opwekt
king met het gewon© repertoire t©«
strijd. J
De heer Posthumus was een redenaar! j
dié zijn gehoor aan 't lachen wist tëf J
brengen en had d'aarom ook veel succcfl. J
Na een lofzang op de vast© tractementenVd
die een idee gaven van „voor z'n leyeol i
binnen" ie zijn, kwam Artikol 40 aan dé j