Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS
In Leiden en buiten Leiden ,Y
waar agenten gevestigd zijn
Per kwartaal «12.50
per week f 0.19
Franco per post per kwartaaï ......12.90
4üe JAARGANG. - ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1923 - No. 1050
BureauHooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 - Postrekening 58936
ADVERTENTIE-PRIJS
'-Gewone advertentiën per regel 22tf cent.
Ingezonden Mededeelingën, dubbel tarief,
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbeta
ling van ten. hoogste 30 woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 60 cent.
Dit nummer bestaat uit twee
bladen»
Qe vreugde van den arbeid.
Het. klinkt .eenigszins als oen dissonant
als we in deze dagen spreken van de
vreugde van den arbeid.
Wij zien toch telkens weer, dat niet
alleen tegen den over matigen ar
beidsduur den strijd wordt aangebonden,
maar dat ook in breedo kringen epstig
verzet rijst tegen een arbeidsdag, die als
zeer behoorlijk kan worden aangemerkt.
In den Leidschen Gemeenteraad werd
nog deze week de stelling verkondigd, dat
een tijdelijke verlenging van den werktijd
van sommige gemeente-ambtenaren, die
zeker niet over een te langen werktijd
hebben te klagen, als uit den booze
moet worden beschouwd.
Toen onlangs de Soc.-Democratische
Jeugdorganisatie in deze omgeving propa-
ganda-optochten hield, liet zij de kinderen
schilden meedragen met geschriften als:
wij strijden voor den zes-urigen werkdag.
Dat is. naar het schijnt liet nieuwste so
cialistische ideaal, waarmee de jeugd wordt
opgevoed of beter gezegd vergiftigd,
Zoo wordt reeds aan kinderen do ge
dachte bijgebracht, dat de arbeid be
schouwd moet worden niet als een zegen
waarvoor men heeft te danken, maar als
een vloek, die men moet trachten af te
wenden.
En deze uitingen staan niet op zichzelf.
Verklaarde niet dezèr dagen een der lei
ders van liet N. V. V., dat de acht-uren-
dag het hoogste goed is??
Het leven der arbeiders, zoo betoogde hij,
ligt buiten de werkplaats. De 48-uren-
week is het maximum, dat voor den ar
beider toelaatbaar is. Er blijft dan drie
en een half uur tijd om te leven.
Ook hier dus de voorstelling, dat de
arbeid moet worden gezien als een kwaad,
dat, waar het nu eenmaal onafwendbaar
is, tot het'uiterste minimum moet worden
beperkt.
De arbeid een vloek.
Zoo leeren het de Socialisten en niet
hen vele anderen.
Met die gedachte wordt de jeugd opge
voed en daarmede tegelijkertijd verpest.
Wie, die zóó den arbeid ziet, zal nog
met opgewektheid en levenslust zijn dag
taak aanpakken? Immers niemand.
Men gevoelt zich als een dwangarbeider,
die een straftaak heeft to verrichten.
En zoo wekt het geen verwondering, dat
breede scharen van werklieden met wrok
in liet hart en met een vloek op de lippen
vaak zich naar den arbeid begeven.
Zoo behoeft het niet te verwonderen, dat
steeds kleiner wordt h^t getal van hen,
die met een dankbaar hart en in opge
wekte stemming, met een zingende ziel hun
arbeid verrichten.
Dat het lied van den arbeid verstom.t
Dat van arbeidsvreugde, echte, eerlijke
arbeidsvreugde, zoo ^weinig gezien wordt.
Maar daarom temeer rust op de Chris
tus-belijders de taak om den arbeid te
plaatsen in het rechte licht en vast te
houden aan de gedachte, dat tie arbeid
niet is een vloek, maar een zegen waarvoor
wij God hebben te danken.
Het lied van den arbeid, het is gezon
gen voor den val, toen Adam als een ko
ning den hof van Eden doorwandelde en
toen hij getrouw aan de opdracht van zijn
Maker in en door den arbeid zijn God
heerlijk te.
Maar dat lied is vernomen ook na den
val, toen de arbeid van karakter veran
derde, toen de aarde doornen en distelen
voortbracht en de mensch in het zweet
zijn aanschijns brood moest eten.
Ongetwijfeld, de arbeid is door den zon
deval va» karakter veranderd. De vloek
over den gevallen mensch uitgesproken,
was niet alleen van geestelijke, maar ook
van stoffelijke beteekenis.
Het aardrijk, dat één groote lusthof was,
en waarvan ons in sobere maar toch ook
schoone taal een beeld van vollen en heer
lijken vrede wordt getoekend, werd een
tooneel van onvrede en s t r ij d.
Alles scheen zich te Iceercn tegen den
mensch.
De aarde bracht doornen en distelen
voort en de dieren, in plaats van den
mensch te dienen, begonnen zijn bestaan
te bedreigen.
Alle schepsel moest, zooals onze belijde
nis het uitdrukt, dienen, opdat de mensch
zijn God zou dienen en toen de mensch
weigerde zijn God te gehoorzamen, toen
stond ook dat schepsel tegenover den
mensch en werd de harmonie ook in het
leven van den arbeid verbroken.
De arbeid werd een moeilijke taak.
In het zweef uws aanschijns, zoo luidde
het vloekwoord, zult gij, o mensch, brood
eten.
En op hoe indrukwekkende wijze is die
vloek in vervulling getreden.
Hoe heeft vaak de mensch te worstelen
met de aarde, om een o zoo schamel
stukske brood machtig te worden.
Hoe ontzaglijke krachtsinspanning is
niet noodig om woeste cn onbebouwde
streken te brengen tot den dienst des
menschen.
Hoe slecht wordt menigmaal de moest
moeizame arbeid beloond.
Wanneer, wij onze oogen niet sluiten
voor de schokkende werkelijkheid van het
leven, van hoe overweldigende beteekenis
wordt dan do vloek, gebracht over liet
menschelijk geslacht.
Wie geen vreemdeling is op het terrein
van den arbeid, die komt onder den in
druk van het woord des Apostels, dat het
gansche schepsel zucht.
En het is te verstaan, hoe. bij het zien
van deze ontroerende werkelijkheid, het
lied van den arbeid verstomt en de arbeid
wordt gezien niet als een zegen, maar als
een vloek.
En toch, ondanks dit alles, moet worden
vastgehouden, dat de arbeid ook nu nog
is een niet te waardeeren zegen.
Tot welk een poel van ongerechtigheid
zou de mensch zijn vervallen, indien het
niet was geschonken de gave van den
arbeid?
De arbeid, die den mensch verheft, die
hem idealen schenkt, die zijn lichamelijke
en geestelijke krachten vraagt en die hem
kan opheffen van het schepsel, tot den
Maker van al het geschapene.
De arbeid is een niet te waardeeren
schat voor den man, die door God met
met wijsheid en wetenschap werd gesierd.
Als hij de in de natuur verborgen
krachten tot ontwikkeling mag brengen,
als het hem gegeven is de aarde en den
hemel te doorvorschen en de gangen naar
den Schepper na te speuren, hoe wordt hij
dan als vanzelf genoopt om zijn God groot
te maken en Zijnen lof te zingen.
En dit geldt niet alleen voor hen, die
mogen arbeiden in den tempel der weten
schappen.
Ook op het veld en in den tuin, in
'werkplaats en kantoor kan gesnakt wor^
den en wordt gesnakt de vreugde van den
arbeid en wordt het lied van den arbeid
gezongen.
Omdat de arbeid is een zegen van God.
Omdat God aan ieder mensch een ze
kere taak op den schouder heeft gelegd en
omddtin den weg der gehoorzaamheid ze
gen wordt ontvangen en vreugde bereid.
Hooit mogen we voet geven aan de
gedachte, dat de arbeid beschouwd moet
worden als een zaak, waarvan we ons
moeten afmaken.
Maar terwijl we vasthouden aan deze
gedachte, sluiten we toch ook niet onze
oogen en ooren voor de droeve werkelijk
heid, dat het lied van den arbeid zóó wei
nig wordt gezongen, dat de arbeidsvreugde
zoo weinig wordt gezien.
Als we rondgaan over het terrein van
arbeid, dan zien we veel dat ontroert en
treffen schrille wanklanken ons oor.
En inplaats van daarvoor onze ooren
te sluiten, zullen we hebben mee te wer
ken om ook op dit terrein de disharmonie
te verdrijven en de arbeidsvreugde te
vermeerderen.
V Ook veel Christelijken.
Naar „Het Volk" meedeelt "wordt het
petitionnement tegen de Vlootwet in Lei
den druk geteekend.
In drie dagen waren reeds meer dan
5000 handteekeningen verzameld. En, zoo
eindigt het bericht, ook veel Christelijken
en Katholieken teekenen.
Dit laatste verwondert niet al te zeer.
In de Socialistische pers, in vergade
ringen en als uitvloeisel daarvan in per
soonlijke gesprekken wordt een voorstel
ling van de Vlootwet gegeven die kant nog
wal raakt.
Men staat in dit opzicht voor niets.
Hoewel het hekend is, dat er tusschen
do voorgenomen bezuinigingsmaatregelen
en de Vlootwet niet het minste verband
bestaat, stelt men het voor, alsof alles wat
bezuinigd wordt, en vele honderde mil-
lioenen nog bovendien „in zee wordt ge
smeten" zooals het dan heet.
Men stelt het voor alsof het streven van
de Regeering zou zijn allés aan de Marine
ten koste te-leggen, met de bedoeling ons
land in den oorlog te drijven, en de jonge
menschen voor kanonnenvleesch op te
voeden. 1
Men schildert eerst een denkbeeldige
vlootwet en vraagt dan aan de eenvoudige
menschen door hunne handteekening te
gen dat denkbeeldige gevdar te protestee-
ren.
Gaf men een juiste voorstelling van za
ken. de animo zou gering zijn.
Thans echter zijn velen maar al fe spoe-
'dig geneigd hunnen handteekening te ge
ven. i
Zeer verklaarbaar is dat.
Als men een adres ter teekening aan
biedt, waarin gevraagd wordt, toch niet
een geheele omgeving uit te moorden, dan
zal zulk een adres druk geteekend wor
den. "1 1
Alleen, als dan do adresbeweging afge-
•loopen is, zal blijken dat men zich
tegen een denkbeeldig gevaar gekeerd
(heeft om de eenvoudige redenen dat
zulke booze bedoelingen nimmer hebben
■bestaan.
Men zal inzien dat zulk een' actie dus
niet de minste beteekenis had.
Zoo, en niet anders staat het met dit
fpetitionnemene.
Als straks de adressen, waarin ver-
'zoebt wordt de Vlootwet te verworpen,
'aan de Regeering worden aangeboden,
'dan kan zij daaraan niet de minste
waarde hechten en zich daardoor in geen
enkel opzicht laten beïnvloeden, omdat
een Vlootwet zooals die aan het volk is
voorgespiegeld nooit h'estaan heeft en ook
wel nooit in behandeling zal komen.
YVIootwct en bezuiniging.
Deze twee zaken worden als regel in één
'adem gencemd.
Ten onrechte evenwel.
Tusschen de bezuinigingsplannen van
de Regeering en het oniwerp-Vlootwet be
staat n:et het minste verband.
Als de VIcotwet wordt verworpen, dan
zal het "eraamde tekort met geen cent
zijn verminderd.
Dan is de financieele tcestand niets
veranderd.
Over de beteekenis en de waarde van
het Vlootpian kan verschillend worden
geoordeeld.
Maar dit staat vast on daaromtrent be
slaat geen verschil van meenig. dat dit
plan, stel dat het wordt goedgekeurd, de
•uiteaven niet verhoogt.
Aanvankelijk en de bezuinigings
maatregelen zijn op de naaste toekomst
'gericht zullen de uitgaven zelfs cenlger-
ruate dalen," terwijl de werkloosheid in
bepaalde vakken niet onbeduidend zal
verminderen.
Wie dus ovc-r de Vlootwet wil spreken,
moet beginnen met de bezuinigingsmaat
regelen les te laten.
En wie de bezuinigingsmaatregelen wil
beoordeelsn moet beginnen met de Vloot
wet uit te schakelen.
Om de eenvoudige reden dat liet oen
door het ander niet wordt beïnvloed.
V Ffopagandaclubs.
Onze Bond van Anti-Revolutionaire
propagandaclubs heeft tct een reorganisa
tie besloten.
Wij hebben daartegen1' niet het minste
bezwaar. s
Waartegen we echter wél bezwaar
hebben, het is dit, dat de eene reorgani
satie de andere volgt zonder dat voor de
(pronaganda en daar gaat het toch
•eigenlijk om iets van heteekems ge
daan wordt.
Teen enkele jaren ge!eden het contact
met hot centraal comité tot stand kwam,
hebben wij de hoop gekoesterd, dat onze
clubs nu de wind in de zeilen zouden
krijgen.
Die hoop bleek ijdel.
Zal het nu beter gaan?
Wij weten het niet, al hopen we cr hot
beste van.
We zouden echter onze clubs willen
aanraden zich niet aan deze reorganisatie
te vergapen.
De kracht van een Bond of een Verhond
zit niet in de eerste plaats in de organisa
tie, maar in de deelen waaruit zulk een
organisatie is opgebouwd.
Laat er daarom in deze komenden win
ter een ernstig streven zijn, om het naas
te doel te bereiken: propaganda te voeren.
Naar binnen en naar buiten. i
Daaraan hebben we behoefte.
Misschien meer dan ooit te voren.
I Ons volk ook „ons volk" in engeren
zin wordt verlengend en mislied.
i Daartegen stelling te nemen door onze
•beginselen 'to bestudeeren en te propagee-
'ren is voor onze clubs de eerste cn voor-
'naamste taak.
Mogen de vruchten daarvan in den ko
menden winter gezien worden.
STADSNIEUWS.
Kamer van Koophandel voor Rijnland.
Gistermiddag vergaderde genoemde Ka
mer onder voorzitterschap van den heer
D. ten Gate Brouwer.
Afwezig waren de heeren H. v. Zonne
veld, W. v. d. Laan, J. F. X. Sanders, R.
de Wilde, H. W. Tieleman en v. d. Boom.
De notulen der vorige Vergadering wer
den ongewijzigd vastgesteld.
Onder de ingekomen stukken was een
schrijven van de regeering waarin zij
het oordeel der Kamer vroeg betreffende
een door haar voorgenomen wijziging in
het desbetreffend artikel aldus te wijzi
gen, dat het gebruik van de oude termen
„el" en „pond" in officieele handelstrans
acties voortaan niet meer geoorloofd zal
zijn.
Van verschillende zijden "werden tegen
deze wijziging bezwaren aangevoerd in
verband met de offertes voor het
Buitenland, waarna de Kamer ten
slotte het besluit nam fcich in be
ginsel tegen het voorstel uiti te spre
ken, maar tevens om alvorens definitieve
beslising te nemen, nog eenige inlichtin
gen te vragen inzake de vraag of deze wij
ziging zich misschien ook bepaalt tot den
hiunenlandschen handel.
Besloten werd adhaesie te betuigen aan
een adres van de gemeente Alphen a. d.
Rijn aan Ged. Staten waarin er nogmaals
wordt op aangedrongen dat geen meer
palen zullen worden geslagen aan dien,
oever van den Rijn, waar de industriebe-
drijven zijn gelegen, aangezien de daar
aan gemeerde schepen een beletsel vor
men voor de beurtschippers die daar wil
len aanleggen. Als heter geschikt terrein
werd genoemd de „Heul", mede omdat
daar reeds een steiger gelegen is'.
Eveneens zal adhaesie worden betuigd
aan het adres van de Kamer van Koop
handel te Gouda dat een pleit bevat voor
de doorvoering der plannen tot aanleg van
den spoorweg Alphen—Houda, welke door
de motie-Waddinxveen eenigszins werd
in gevaar gebracht.
Naar aanleiding van een verzoek der
Katwijksehe vischliandelaars om mede te
werken tot verlaging van tarieven voor
vischvervcer, werd deze medewerking ook
verleend, tot heden echter zonder resul
taat.
Voorts deelde" de voorzitter mede dat
het resultaat van de besprekingen, die
naar aanleiding van het verzoek van den
heer v. Zonneveld werden gehouden inza
ke forensenbelasting, in geheime vergade
ring zal worden medegedeeld.
Bctreffenden den chaos van den post
cheque- en girodienst heet 't Bur. der Ka
mer zich met een drietal vragen gericht
tot den directeur van dien dienst. Geant
woord werd, dat de eerste achterstand
reeds werd ingehaald (gelach), en dat
geregeld en met ijver wordt gewerkt aan
de verdere normaliseering van dén dienst.
Voorts. dat inderdaad dé ontwikkeling
van het cheque-verkeer ie lijden heeft ge
had. Echter behoeft dit niet te worden
betreurd, daar- het verkeer ook van weinig
nu'f'ge beteekenis is.
Als resultaat van de gehouden bespre
kingen met de spoorwegdirectie inzake het
zoo economisch mozelijk benutten van
den ontladingstijd 'bij het goederenver
voer.- werd van den chef der verzekering
verkregen, dat belanghebbenden bij de
aankomst Van een. gcederenzending direct
telefonisch zullen werden gewaarschuwd.
A.an den Minister v. Arbeid zal een pro
test worden gezonden inzake zijn besluit
waarbij eén meer volstrekte uitvoering
zou worden gegeven aan de wet op den 8-
u ripen werkdag. Ter motiveering verwijst
de Kamer naar den inhcud van een der
gelijk schrijven van de K. v. K. te Til
burg aan hetwelk zij bereids adhaesie be
tuigde.
Als datum voor de verkiezing van leden
der IC. v. K. werd vastgesteld Donderdag
9 November.
De Kamer heeft overwogen of het met
werschelijk was, de inklaring der goede
ren door de douane hier ter stede, die tot
noetoo des' morexms aan het siat:on van
do S.S. en 's middags aan de Holl. Spoor
plaats had. in het vervolg te doen geschie
den of in het eene of alleen in het andere
station.
Na een enquête onder helamrhebbenden
werd besloten om aan te dringen op
plaatsing van oen douaneloods op het S.S.
station, mede omdat deze aanvankelijk
reeds lag geprojecteerd in het plan van
een nieuw station.
Aan de orde kwam hierna een voorstel
van het bureau der Kamer om aan de re
geering te verzoeken, de invoerrechten op
dakpannen gelijk te maken met die, wel
ke in België' van de Hollandsche dakpan
nen worden geheven.
Aanleiding tot dit voorstel was dat de
vrachttarieven onmogelijk meer konden
worden verlaagd, terwijl door d^zen
maatregel het geringe prijsverschil tus
schen Holl en Belgische dakpannen, dat
thans slechts 3 a 4 gld. per 1000 be
draagt, wellicht tot 0 zou kunnen geredu
ceerd. 1
De heer Wernink vraagt of het voor
stel misschien is uitgegaan van een en
keling. Spr. heeft groot bezwaar tegen
een betreden van het volgens hem glibbe
rige pad der protectie. Op den duur aan
zal men hetzelfde krijgen met alle artike
len. Spr. is tegen het voorstel.
De heer R. Ouwehand acht zich niet
bevoegd in deze een beslissing to nemen,
daar 'bij het Vraagstuk der protectie ook
een politiek "element naar voren komt.
De heer v. d. Steen geeft in overwe
ging de zaak aan to houden.
De heer v. G i n k 'e 1 wil dadelijk stem
ming.
Do Voorzitter keurt het af dat men
hier de politiek ter sprake brengt. Spr.
hoopt dat dit zooveel mogelijk zal wor
den nagelaten.
Na do pauze komt in behandeling een
voorstel van het bureau om do mogelijk
heid te overwegen om te komen tot op
leving van de handelsbeurzen to Leiden.
Besloten wordt dit punt aan te houden
tot een volgende vergadering.
Het bureau heeft zich afgevraagd wat
de oorzaak kan zijn dat do handelsbeur
zen die vroeger in „De Roode Leeuw" en
„De Burcht" werden gehouden en druk
werden bezocht gaandeweg zijn verloo-.
pen. 1
Het stelt zich voor, verbinding te zoe
ken met verschillende ingeschrevenen in
het Handelsregister, zoowel middenstan
ders als industrieelen, uit wie een vaste
kern van producenten, en daaromheen oen
kring van afnemers zou kunnen worden
gevormd.
In den breede licht de voorzitter het
voorstel toe.
De heer Wernink noemt als oorzaak
voor het discrediet der beurzen, het feit,
dat tegenwoordig een leger van reizigers
het land doortrekt, zoodat den producen
ten een expositie van hun monsters, en
den consumenten een gang naar de beurs
wordt bespaard.
De heer A. Mulder wijst, op de veel
verbeterde communicatiemiddelen waar
door de consumenten veel spoediger in
het bezit zijn van het benoodigde, wanneer
zij bii gebleken behoefte, zelf hun aankco-
pen doen.
De heer Alkemade heeft dezelfde
bezwaren.
De voorzitter wijst op do bloeiende
handelsbeurs die Tilburg bezit, hoewel
die eerst het vorig jaar is opgericht. In 't
bijzonder voor den middenstand acht
spr. een beurs van groot belang. Het is
toch wel opmerkelijk dat Leiden, hoewel
gunstig gelegen." als centraal punt van do
Rijnlandsche Handel en 'Industrie een
dergelijke beurs mist.
De heer v. d. Steen verdedigt het
plan, cn is van meoning dat d:t middel
zeer zeker moet worden aansegrepen om
de malaise te bestrijden. „Niet schieten
is altijd mis", herinnert spr.
De heer Wernink geeft in overwe
ging om zich, naast de Middenstandsor
ganisaties. ook met de Leidsche Ver. v.
Industrieelen in verbinding te stellen. Do
voorzitter zegt, dat dit reeds in do
bedoeling lag.
Besloten wordt de zaak flink aan to
pakken, waartoe o.m. behoort, dat do
voorzitter en de secretaris persoonlijk het
gansche district zullen bewerken".
Besloten wordt voorts, na verdediging
door den heer P. Meerburg om ad-
heasie te betuigen aan een adres van de
Reeders, waarin H. M. de Koningin in
overweging wordt ■gegeven een onpartij-
dige commissie te benoemen, die tot taak
zal hebben, na te gaan, in hoeverre do
reeders recht hebben op terugbetaling van
de tijdens den 'oorlog door de regeering
van iiun bedrijven geheven bedragen.
De heer Alkemade deelt hij bospre-i
king van het punt „distriotsbelangen" me
de. dat de pogingen der Kamer om verbe
tering te verkrijgen van het vaarwater
naar Noordwijk. resultaat hebben gehad.
In antwoord op den heer Wernin.ck
deelt de voorzitter mede, dat na herhaal
de aanschrijvingen, gistermorgen van den
Ingenieur van Rijnland, de heer Hooge-
hoorn, een Tapport is ontvangen aangaan
de de diepte van het vaarwater te Leiden.
Het Bureau der Kamer wordt mach tij
ging verleend tot het zenden van een rond
schrijven aan gemeenten, waarin wordt
aangedrongen op bevordering van do h.n-
nenlandsche Industrie.
Aan het einde der vergal
teert de voorzitter den heer Dekker
met diens herstel na het- ondergaan van
een zware operatie. Spr. hoopt tHt do
heer Dekker nog lang zijn krachten zal
kunnen wijden aan de bevordering der
di s tr ic Lsbelan gen
Hierna sluit de voorzitter de vergndo-
ring, om de Kamer gc'egenhcid te geven
over te gaan tot het behandelen van de lie-
grootiiig voor 1924.
De nieuwe iokaien der Geref. Kerk.
De Geref. Kerk alhier, het werd dezer
dagen bij de opening van het Rusthuis
terecht gezegd, is inderdaad rijk a.an
nuttige instellingen. Voorheen echter niet
aan goede vergader-lokalen, zoowel voor
de vergaderingen van den kerkcraad, als
ten behoeve van de vele catechisatiën.
Ook daarin is dezer dagen, zooals wij
koTtelings reeds meldden, een zeer gunsti
ge verandering igekomen door de inge
bruikname van drie nieuwe lokalen in do
voormalige Hooigrachtschool.
De inrichting van de nieuwe lokalen
overtreft verre onze verwachtingen. "Wel
waren den laatslen tijd verschillende
illustraties in omloop, waarop idieel inge
richte cateohisate-lokalen werden aan go*
prezen als het summum, maar *we dach
ten. zooiets niet bereikbaar voor Leiden.
En nu is men ineens zoover, dat in den
ganschen omtrek tevergeefs zal worden
gezocht naar soortgelijke localiteitcn, did
meer voldoen aan -de laatste eischen, en
die zijn tegenwoordig hoog.
Reeds hij het binnenkomen treft ons do
breede, frisschen opzet de forscho lijn,
niet het minst in de gangen en gardcro-^
bes.
Over de nieuwo graniet- (vroeger ce-t
ment) vloeren gaan we, na do garderoben
te hebben bezien, de deftig-stemmige cate-
chisatielokalen binnen, waar de glazen
beschotten zijn vervangen door muren, did
het geluid dempen en welker geschuurde
wanden een kleur en gedeeltelijke lam
briseering is gegeven, die prachtig ovcr-^
eenstcmt met de donkere, eikenhouten
meubileering.
Die meubileering vooral is ie-ts bijzon-
ders. Rij aan rij staan de, van stevig^
zeer doelmatige, artistiek afgewerkt*
pooten voorziene tafels, waarachter evcn^
eens smaakvol uitgevoerde en zeer so-/
li ede stoelen.
Vóór de „k 1 a s" op een kleine verheven^
heid, eeu sierlijk gevormde lessenaar, en
achter de traditioneele armstoel.
Do boogvormige banken ontbreken
.4