NieiiweLeidscfieCouraiit
Tweede Blad]
Vrijdag 28 Sept. 1923
Bezuiniging, maar na u.
De Kroniekschrijver van de „N. Pr. Gr.
C r t." teekent de bezuinigingsstemming
niefc onaardig als volgt:
Het. is jaren geleden, dat ik in het goed
moedige, Duitsche humoristische blad, dat
dezer dagen ook al als slachtoffer van der
tijden nood moest vallen, een prentenver-
haaltje zag, waaraan ik menigmaal nog
denk ziende dér menschen gedragingen
tegenover een zwaren plicht.
Het was op het perron, waar een trein
voor vertrek gereed stond. Alle reizigers
waren ingestapt, de deuren werden door
de conducteurs dichtgegooid. Alleen één
stond nog open en daarvoor twee deftige
lie eren, al maar buigend e. Na u, zeide de
een. Ach neen, antwoordde de ander: na
,u. Neen, de eerste weer: na u. En zoo ging
die wisseling van beleefdheden voort tot
3zij tot de ontdekking kwamen, dat de trein
middelerwijl was vertrokken.
Beleefdheid is uitnemend, maar kan te
.ver gaan.
En wat veel erger is, deze beleefdheid
ziet men in het leven zoo Vaak, als zij ab
soluut niet te pas komt.
Wanneer het geldt het verrichten van
een goede daad, het volgen van zijn plicht,
het geven van hulp, het voorgaan op den
goeden weg dan worden vele menschen
uiterst beleefd. Ik geloof dat alle men
sehen dan neiging tot die beleefdheid ge
voelen. Na u, zeggen wij dan. O neen, is
het antwoord, na u. En dan staan .wij be
leefd of soms ook wel erg boos tegenover
elkander te buigen en te praten en on
derwijl is de trein van den plicht vertrok
ken en is het te laat; Eoms voor altijd te
laat.
Beleven wij eigenlijk niet hetzelfde, nu
de bezuinigingstrein is voorgereden? Daar
hebben nu de menschen, die mee moesten,
langen tijd op het perron rondgeloopen, zij
ïijn allemaal uiterst beleefd.
Voor alle klassen ziet gij de menschen
staan te buigen. Na u. O neen, het zou niet
jjassen, neen, na u.
Dat gaat al langen tijd zoo. Het eenige
dat veranderde, is dat er een nieuwe chef
is gekomen die den trein bij langs is ge
gaan en heeft geroepen met een forsche
stem: instappe-A heeren, instappen. Wij
moeten afrijden anders komen wij te laat.
Dat is de beteekenis der nota van den
Minister van Financiën, de milli oenennota,
Instappen heeren, niet langer praten. Ik
zelf rijd mee
Is het wonder dat er na die forsche aan
maning een groote drukte op het perron
is gekomen, een geweldige discussie, een
heen en weer draven, en oonfereeren, een
protesteeren, een ja wat niet al?
En de beleefdheid wordt nog steeds
voortgezet: na u.
Kijk eens, zegt de vrijgestelde van een
neutrale amibtenaarsgroep, zou het niet
anders kunnen? Als de gemeenteambtena
ren eens mee gingen. Wij willen wel thuis
blijven.
Er zijn veel te veel gemeenten. Voeg
ze samen en zet honderden burgemeesters
en secretarissen en ambtenaren op straat.
Zie eens hier verklaart een ander: de
hoogere ambtenaren moesten voor gaan,
Want die hebben hot meeste salaris.
Kun je begrijpen, roept een hoogere amb
tenaar, maar gij lagere ambtenaren zijn
met honderd en meer procenten veihoogd
en wij soms met nog geen twintig. Neen
van de lagere moet meer gevraagd dan
van ons. Na u
Daar nadert een politicus, een vrijzin
nig democraat en zegt: dat instappen van
dien nieuwen chef is heelemaal geen nieuws
Ik heb het al lang te voren gezegd. De
lay ^er salarissen moet verminderd. Flink
ook.
De ambtenaren kijken donker
Verontrust u eohter niet, laat de man
er op volgen. Ik weet hoe het moet. Wij
stappen allemaal in en blijven allemaal
op het perron staan.
Fijne uitvinding, dus roept een sociaal
democratisch politicus, maar dat heb ik
allang gezegd. De uitgaven moeten ver-
h'opgd, de zware lasten voor den kleinen
man verlaagd. Alle menschen kunnen wor
den tevredengesteld. Het ligt hem aan den
trein en aan den chef.
Kom allemaal maar bij mij én ik zal
feuilleton
Van 's Sevens diepten.
13)-
Langzamerhand breidde het zich uit tot
aan het voeteneinde van het ledikant, bij
het portret van Frits. Het jongensachtige
gezicht veranderde en tot zijn afgrijzen
nam het op 't laatst de trekken aan van
den man, dien hij voor dood had gehou
den na zijn val van den berg.
De gedaante stapte uit de lijst en Wy-
hert zag, hoe zijn hoofd was omzwach
teld. Heel langzaam sloop zij nu naderbij
en legde een ijskoude hand op Wybert's
arm.
Hij wilde schreeuwen, maar zijn tong
was verstijfd. Hij probeerde die ijzige
hand van zijn arm af te schudden, maar
des te vaster omsloten de kille vingers
hem. Toen werd hij uit 't bed gesleept
naar het raam. waarvoor hij gestaan had.
En nu gingen zij snel als de gedachte over
den kerktoren verder en verder tot hij op
den top van den Weisshorn stond tegen
over den Grooten Rechter; en aan diens
voeten stond in vlammend schrift: „Mijne
is de wrake. Ik zal vergelden!"
Wybert meende niet anders of Frits
had hem bij den Grooten Rechter ge-
wel zorgen' dat het in orde Komt.
Gij krijgt niet minder, maar meer, als
het moet.
Laat den trein liever derailleeren. Dan
gaat de maatschappij missc/hien kapot,
maar ik lever u straks een nieuwe.
De plannen liggen reeds klaarhet
socialisme.
Dat wil zeggen, vervolgt een moer be
dachtzame, de voorbereiding voor de plan
nen, de socialisatie. Neen, aldus een derde,
zoover zijn wij nog niet, maar de voorbe
reiding voor de voorbereiding is er: het
medezeggenschap.
Allemaal moeten wij het te zeggen héb
ben, hoe het moet.
Dat wil zeggen, aldus een tweede, alle
maal zeggen, dat één heb zeggen moet:
wij.
Daar komt een ander heerschap in de
discussie
Hoog en voornaam en trotsch. de man
van het groote vrijzinnige blad, de „N.
Rott. Crt..". Die nieuwe chef, smaalt hij:
het is mij wat bijzonders.
Instappen heeren, het is meer dan tijd
Dat heb ik al lang geroepen. Maar jullie
ambtenaren inoogt blijven staan. Nee,
zoo he'J) ik het niet bedoeld. Mijn methode,
mijne heeren is de juiste. En die methode,
geheel oorspronkelijk, bestaat hierin: het
moet altijd anders. Als de re.geering zegt:
naa-r het Zuiden, dan zeg ik: naar het
Noorden. Als de locomotief naar het Noor
den gezet wordt, verklaar ik: naar het Zui
den. Altijd anders. Maar het moet ge
schieden.
Nu, roepen allen, alsof dat wat bijzon
ders is. Zoo zeggen wij het allemaal. En
heel het koor valt in: bezuin-gd moet er
worden, zal er worden, kan er worde'n.
Maar het moet altijd andersaltijd
anders.
De man uit Rotterdam vervolgt spot
tend: daar zou een krachtmensch komen,
eén MussoliniAchMussolini.
Een krachtmensch
O, roept daar een ondeugend: en waart
gij daarom in '18 aanstonds bereid aan
Troelstra en Heikoop de macht over te
gevendappere Nieuwe, edele maat..
Ik zie den man verdwijnenhelaas,
voor een korte poos. Er is een onbe
schaamdheid des aangezichts
Het bijzonder onderwijs, dat m^et voor
opgaan,, klinkt er een stem.
Wat een onzin, voor elke gezindte, voor
élke seete een school. Eén school voor al
len. Weg met die vrijheid van ondei*wijs
Wie het anders wil moet het maar beta
len. Al die schooltjes, die doen het hem.
De vlootwet, schreeuwt een ander, weg
met de vlootwet, die is van alles de schuld
Och man, spot men, dat is misschien goed
voor de domme menigte, maar ons geeft
het niet.
Neen, da-n komt er weer zoo'n beleefd
man, een stedelijk ambtenaar en hij ge
leidt een plattelands-ambtenaar naar den
trein en zegt a.l buigend: na u. Platte-
landsaftrek.
Ik dank u, zegt de plattelander, waar
om ik? Na u.En zij buigen maar voort.
Weg met de achturen'wet, die is do
schuldige, zoo wordt nu geroepen. Kom er
eens aan, dreigt een ander, of ik staak.
Leve de achturenwet, want juist die
doet het niet*.
Die werkloozenuitkeering deugt niet, zoo
woTdt hier beweerd. Woudt gij de men
schen dan laten verhongeren? repliceert
een ander.
Ik weet het al, zoo dringt zich nu een
man naar voren: de belastingbetaler naar
voren. Verhoog de directe belastingen.
Na ueen beleefde buiging. De belas
tingbetaler laat zijn ledige portefeuille
zien; na u, stamelt hij ik kan niet
meer.
Dan indirecte belastingen, zoo wil de
nieuwe minister het ook, zegt men.
Maarheel een koor verheft zich.
Reactionair klinkt het krijsohend over
het perron. Wie tegen de reactie is, kome
Zondag bij onsWij demónstreeren.
.Weer een beleefdheid. Een jonge man
leidt een vader van een groot gezin naar
de coupé. Na u, zegt hij. De kindertoeslag
moet weg.
Maar de vader komt voor zijn gezin op
en zegt: heelemaal niet beleefd, en of hij
gelijk heeft: na u, mijn vriendje!
En zoo gaat het geroezemoes voort. Men
krijgt den indruk, dat er niemand is die
luisteren wil naar de krachtige vermaning:
instappen heeren.
Moeten wij aldus heel het koor der
ambtenaren, dan alleen den last dragen.
Moet er alleen voor ons een versoberings-
trein komen?
Alsof niet heel het volk in alle groepen
door den druk der tijden is getroffen en
noodgedwongen den weg der versobering
op moest.
bracht; Zijn oordeel was uitgesproken en
tegelijk voelde hij, dat liij viel viel in
de kloof daar heneden.
Hij schrok wakker, met zijn handen
vastgeklemd aan den rand van liet bed
hij beefde van top tot teen en voelde zich
nat van angstzweet.
„Wat een afschuwelijke droom!" zeide
hij tegen zichzelf, terwijl hij nog ang-
rondkeek. „Ik wou dat het maar morgen
was!"
En telkens herhaalde hij deze woorden
ifl de trage uren van den nacht. Slapen
kon hij niet meer en het scheen hem toe,
als zou de morgenstond nooit komen.
Zoo leerde Georg Wybert, wat zoovelen
door bittere ervaring ondervonden hebben
en nog ondervinden, dat een bed van
schuld, hoe zacht en aanlokkelijk et er ook
uitziet, lang geen bed van rozen is.
Eindelijk brak de dag aan en stond hij
op. Na een verfrisschend had kleedde hij
zich vlug aan en ging naar buiten, om
het park eens door te wandelen.
Het landschap was prachtig. Het ioren
was rijp en in de verte kon hij de maaiers
zien, die op dat vroege uur reeds aan hot
werk waren. Hoog in de lucht zong de
leeuwerik zijn morgenzang.
„Ja. zoo'n landgoed is wel de moeite
waard," zeide hij tegen zichzelf, op dat
oogenhlik meer denkend aan de waarde
Maai13e discussie op Kek pérTon
krijgt weer een andere Jd&ur.
De juristen komen aan het woord en
ernstig wordt de vraag besproken of het
juridisch wed in orde is, dat de ambtena
ren met den bezuinigingstrein gaan. Waar
na nog de andere vraag komt of het wel
moreel verantwoordelijk is om tot hen te
zeggen: instappen heeren.
Noch juridisch noch moreel zou het zijn,
rcepen nu ook de vertegenwoordigers van
de ambtenaren. Het zou nog zoo kunnen
worden dat zij allemaal zeggen: wij zou
den wel willen, maar wij kunnen niet. Het
reéht en de moraliteit verzetten zich er
tegen.
Nu, daarvan zal het volk niet veel begrij
pen.
Want wie waarlijk den eisch van onze
dagen ziet, volgt heb sóhoone voorbeeld
reeds door het hoofd van den staat gege
ven en zegt: hier ben ik. Het welzijn van
het land vraagt het.
Alleen eensgezindheid kan ons voor ern
stige gevaren behoeden, het droeve lot,
dat ons buurvolk trof.
Alleen door eensgezind samenwerken
kan de versoberingstiein nog op tijd ver
trokken, niet in perspectief, maar in wer
kelijkheid, en kan het station van het
sluitend budget nog tijdig worden bereikt.
Maar zoo zijn wij menschen nu een
maal als een harde plicht nadert, zeg
gen wij gaarne heel beleefd, en beleefd
heid is toch een deugd: na u....
Maar ik zie den nieuwen stuudman voor
financiën kalm staan wachten.
Hij heeft gezegd, wat er gezegd moest
worden: instappen heeren, villen wij nog
op tijd komen. Niet praten langer, maar
doen.
En het antwoord jj nu aan de rolksver-
tegenwo'ordigiDg.
Wordt het een hartelijk Ja dan is
alles in orde.
Wordt het een neen welnu, dan zal
deze stuurman antwoorden: ik heb mijn
plicht gedaan. Wie het beter weet moet
het zeggen. 1
En ons volk moet de gevolgen dan maar
afwachten van de beleefdheid, waarmee
wij ons ten opzichte van onzen plicht ver
ontschuldigen en van de politiek die het
altijd anders wil
Altijd anders, d. w. z. dat er niets ge
beurt in den rechten weg.
Maar dat het greote onrecht der infla
tie ons sleept naar den afgrond.
KERK EM SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Beroepen. Te Sebaldeburen: A. Eijk-
ïnan Jr. te Hattem.
Be dan let.. Voor Stecnwijkerwold (toez)
G. A. Bruins te Steenwijk; voor Polsbroek
D. Plantinga te Elburg.
GEREF. KERKEN.
Bedankt. Voor Apeldoorn: D. J. Cou-
véo to Meppel.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal. Te BussumW. Bijleveld to
Haarlem en L. H. v. d. Meiden to Dor
drecht.
Beroepen. Te Kampeil: W. Bijleveld
te Haarlem.
EVANG. LTJTH. KERK.
Drietal. Te Gouda: J. J. Simon te
Weesp, J. H. Lindeijer te Monnikendam en
P. van Genderen. Stort te Culemborg.
Bevestiging, Intrede. Afscheid.
Ds. van Schaiek te Strijen hoopt
7 October e.k. zijn intrede te Emmer-Com-
pascuum te doen.
Missionair examen.
De classis Meppel heeft, bijgestaan door
Dr. Hania, en de Professoren Hoekstra,
Honig en Geesink, geëxamineerd in de
missionaire vakken en toegelaten tot den
missionairen dienst op Soemba. den heer
P. J. L a m b o o y, beroepen predikant van
Hoogeveen.
Conferentie van Geref. predikanten.
Op de 10 Oct. a.s. te Leeuwarden te
houden conferentie van Geref. predikanten
in Friesland zal, zooals gemeld, Ds. J. Sij-
besma te Burum refereeren over: De roe
ping der Overheid ten opzichte van het 3e
gebod op het terrein des public ken levens.
Z.E. zal refereeren an de hand van de
volgende stellingen
1. Het wezen en de oorsprong der Over
heid bepaalt de roeping, die zij heeft te
vervullen.
2. Deze roeping is, de handhaving van
de ordinantiën Gods op het terrein, des pu-
blieken levens.
dan aan dé schoonheid.
Hij wandelde een klein eindje verder,
en sloeg toen. èen pad in door een wild
boschje. Hij had nog niet lang geloopen
of hij hoorde:
„Hola! Wat moet jij daaT? Weet je niet,
dat dit verboden terrein is?"
Wybert keerde zich om en zag een
breedgeschouderden, nog flinken ouden
man met een geweer op schouder. Dat zal
wel een van de jachtopzieners zijn, dacht
hij.
„Neen, ik wist werkelijk niet, dat ik op
verboden terrein was," zeide hij, lachend.
„Ik heb nog nooit gehoord, dat eigen
grond verboden terrein was voor den
eigenaar. Jij bent, oude vriend
„Wel, heb ik van mijn leven!" riep de
oude man in verbazing uit. „Dat ik u niel
dadelijk herkend heb, mijnheer Frits!
Maar u bent ook zoo forsch geworden;
maar nu zie ik het en ik zal mij niet
licht weer vergissen. Vindt mijnheer den
ouden Stubbs ook veel veranderd? net is
wel lang geleden, sinds we samen op jac'it
gingen."
„Ach, ja! Stubbs, kerel, ik herkende je
wel, maar je naam was me ontschoten.
Ja zeker, we hebben menigen jprettigen
dag gehad met ons beiden; maar ik ben
er mee opgehouden weet je ik jaag riet
meer.'
3. Deze ordinantiën Gods zijn- neerlegd
in Zijn wet.
4. Daarom heeft de Overheid zoowel re
kening te houden met de le als met de 2e
tafel der wet.
5. Opgekomen uit de gemeene gratie,
heeft zij op de handhaving der 2e tafel den
nadruk te leggen.
G. Dat in den theocratischen staat onder
Israël den nadruk op de le tafel viel, zegt
niet, dat ook bij andere verhoudingen, als
onder het N. T. dit ook thans moet ge
schieden.
7. Toch moet de Christelijke Overheid
met de le tafel, en speciaal met het 3e
gebod, ernstig rekening houden.
8. Ook door strafbepalingen, maar voor
al door haar invloed, moet zij mede^arbei-
den ,dat de zonde tegen het 3e gebod
speciaal het vloeken van het terein des
publieken levens worde geweerd.
Alg. college van toezicht op het beheer.
In het gebouw der Algemeen© Synode
te 's-Gravenhage is Woensdag de najaars
vergadering van het Alg. College van Toe
zicht op het beheer van de kerkelijke
goederen en fondsen van de Hervormde
gemeenten in Nederland gehouden.
In behandeling kwam het appèl-Leeu
wen—Puif lijk betreffende de vraag van de
rechtmatigheid eener aldaar gehouden
verkiezing.
De kerkeraad van 's-Graverbande heeft
zich tot het Alg. College gewend, teneinde
door tusschenkomst van dat college de
medewerking van kerkvoogden te erlan
gen tot het behoorlijk vaststellen van den
ligger van het predikantstractement van
de tweede predikantsplaats, welke va
cant is.
Deze zaak werd ter afdoening gesteld in
handen van het Provinciaal College van
Toezicht in Zuid-Holland.
Het Provinciaal College van Toezicht in
Groningen wenschte een aanvulling van
art. 7 Alg. Reglement op het Beheer in
dien zin, dat daarin een bepaling wordt
opgenomen vervat in art. 45 van het re
glement voor kerkelijk opzicht en tucht.
Deze vraag zal nader worden overwogen.
Het provinciaal college in Overijssel
he'eft bericht, dat de gemeente te Bergen-
theim zich heeft aangesloten aan de orga
nisatie van het beheer onder het algemeen
college. Het bedrag van het quotum van
die gemeente werd vastgesteld.
Tot voorz. van het alg. college werd her
benoemd mr. G. W. Baron van der Feltz
te Assen ,tot ondervoorzitter mr. R. van
Veen te 's-Gravenhage, tot secretaris mr.
W. J. Koppius te Arnhem.
Tot leden van de commisie voor spoed-
vorderende zaken werden gekozen de hee
ren G. C. D. d'Aumale baron v. Harden-
broek van Hardenbroek te Lopikerkapel,
mr. A. A. de Veer te Middelburg en K. de
Vidal de St. Germaan te Kampen.
Aan het slot der vergadering deelde de
heer H. van Woudenberg Hamstra, pred.
te Oyen mee, dat hij zijn ambt zal neer
leggen en-dus ook zijn zetel in het alge
meen college verlaten moet. De voorzit
ter nam' met vele hartelijke bewoordingen
afscheid van den eerwaarden grijsaard,
waaiuia de najaarsvergadering werd ge
sloten.
Provinciale Universiteitsdag.
De Provinciale Universiteitsdag deze
week te Rotterdam gehouden mocht zich
in groote belangstelling verheugen.
Met groote aandacht werden de spre
kers gevolgd.
Het doel van dezen dag, de band tus-
schen volk en Universiteit te versterken
in ongetwijfeld bereikt.
Christelijk Nationaal Schoolonderwijs.
Woensdag werd te Utrecht de 61ste al-
gemecne vergadering van de Vereeniging
voor Christelijk Nationaal Schoolonderwijs
gehouden, onder leiding van Ds. B. van
Schelven.'
Besloten werd samenwerking te zoeken
met Gereformeerd Schoolverband.
De Unie.
In de hoofdbestuursvacature-v. d. Hoven
van Genderen, zijn door de afdeelingen. der
Unie van Chr. Onderwijzers c-andidaat ge
steld de heeren: D. P. Bothof, te Arnhem
en A. D. Zweers, te Zwolle.
BINNENLAND
Anti revolutionaire propaganda.
Woensdag werd te Utrecht de 19e al-
gemeene vergadering gehouden van den
„Bond van Anti-Revolutionaire Propagan-
da-clubs in Nederland", onder voorzitter-
scliap van den heer J. Schouten, lid van
de Tweede Kamer en van den Rotterdam-
schen Raad, die in zijn openingswoord er
„Ja, dat weet ik me nog goed te her
inneren dacht mijnheer, dat ik het veiv
geten had? Op den dag, dat juffrouw
Nelly u bij ongeluk raakte, hebt u geen
geweer meer aangeraakt.
Dit was iets, waar Wybert nog nooit van
gehoord had; maar bij stukjes en beet
jes dwong hij den ouden man het geheele
verhaal te vertellen.
Stubbs keek heel verwonderd; maar nu
vertelde hij, hoe Nelly en Frits eens met
hem meegegaan waren en toen zij pro
beerde op een fazant te schieten, had zij
bij ongeluk Frits in de borst geraakt.
Bewusteloos was hij naar huis gedra
gen, de wond was onderzocht en de ha
gelkorrels verwijderd; na een paar woken
was hij weer hersteld. Nelly had er echter
vreeselijke verdriet over gehad en Frits,
wien haar leed meer pijn deed dan zijn
eigen wond, had beloofd, dat hij ook nooit
meer zou gaan jagen.
„Dat is ook boffen," zei Wybert, als hij
onder het naar huis gaan aan deze ont
moeting dacht. „Zoo'n gewichtige mede-
deeling kan mij te pas komen."
Aan het ontbijt wilde hij er over begin
nen en er zijn voordeel mede doen.
Mevrouw Delamere zat aan het hoofd
van de tafel, hij zat aan haar rechterhand
on Nelly links van haar.
„Ik wou zoo graag de zon zien opgaan,
op wees dat do antï-revolutlonaire partij
op het oogenblik in den boek zit waar da
slagen vallen. Spr. hoopte dat het resul
taat der vergadering zal zijn dat er zal
komenl een goed centrum voor de propa
ganda en een groot aantal propagandis
ten, toegerust met kennis van en liefde
voor het beginsel. f
Vertegenwoordigd waren 26 clubs.
Uit het verslag van den bondssecretaris
en penningmeester blijkt, dat de toestand
van den Bond vrij stationair is gebleven.
Het aantal aangesloten clubs draait nog
steeds om de 50.
In de middagvergadering kwam in be
handeling het bestuursvoorstel om in be
ginsel te besluiten tot opheffing van den
Bond in zijn tegentooordigen vorm en tot
oprichting van een verbond van anti-revo
lutionaire propagandaclubs. Het bondsbe.
stuur heeft hiervoor een rapport uitge
bracht aan den voorzitter van het Cen
traal Comité der A. R. Partij, waarin
wordt voorgesteld inplaats van de huidige
bondsorganisatie te vormen een verbond
van propagandaclubs en deze te stellen on
der het bestuur van een Commissie van
Uitvoering. Deze commissie zou een zoo
danige samenstelling moeten hebben, dat
zoowel de clubs als het Centraal Comité
daarin vertegenwoordigd zouden zijn,
Gedacht wordt daarbij aan een commis
sie van zeven of acht leden, waarin vijf
aangewezen door de clubs en twee of drie
door het Centraal Comité. Uit de plaat
selijke clubs zouden oentrale clubs ge
vormd kunnen worden, wier grenzen zoo
veel mogelijk samenvallen met de grenzen
der kieskringen. Deze centrale clubs zou
den haar inkomsten verkrijgen uit de con-
Iributiën der plaatselijke clubs en nit sub
sidies, verstrekt door Commissie van Uit
voering, de plaatselijke clubs zouden ge
contribueerd moeten worden door de kies-
vereenigingen. De kosten van het verbond
en gedeeltelijk die van de centrale clubs
komen voor rekening van de partij. Na
eenige besprekingen werd het bestuurs
voorstel met algemeen© stemmen goedge
keurd, nadat de vergadering besloten had
dat de Bond niet zal worden opgeheven,
doch gewijzigd in een verbond van anti-
revolutioaire propaganda-clubs.
Bierna werd het statuut van het Ver
bond vastgesteld.
Namens het Verbond werden in de Com
missie van Uitvoering benoemd de heer
J. Schouten, W. Verschoor, ds. J. Sybes-
ma en A. Warnaar. De voorzitter deelde
mede, dat in de redactie van het orgaan
namens het centraal comité een lid zal
zitting nemen, vermoedelijk de heer R. A.
den Ouden, ook zal oen vertegenwoordiger
van het Kuyperhuis in do redactie worden
opgenomen. Getracht zal worden bet or
gaan te verbeteren door opneming, o.a.
van leiddraden, beschouwingen en materi
aal voor aan de orde zijnde quaesties op
politiek gebied.
Een paar agenda-punten konden wegens
het vergevorderd uur niet afgehandeld
worden.
Uit dB Tabaksindustrie.
Op een tot den Minister van Financiën
door het verhond van vereenigingen van
Sigarenfabrikanten in Nederland^ gericht
verzoek, om toe te staan, dat kistjes met
ruglint of scharniersluiting, inhoudende
10 stuks sigaren, beneden den detailprijs
van f 120 per 1000 sigaren, van oen ban-
derolle om de kist, mogen worden voor
zien in plaats van het voorgeschreven
stuksgewijs zegelen dezer sigaren, is thans
door den Minister voorloopig gunstig be
schikt, mits belanghebbenden zich met een
verzoek tot het Departement van Finan
ciën wenden.
Het dagelijksch heston:- van V.»f ver
bond van vereenigingen van sigarenfabri
kanten in Nederland, heeft het initiatief
genomen tot het bijeenroepen van verte
genwoordigers van alle bij de sigarennij-
verheid betrokken vereenigingen en orga
nisaties, in een op 28 dezer te houden
vergadering, waar middelen beraamd zul
len worden, welke kunnen leiden tot het
niet doorvoeren van het plan van den
minister om den tabaksaccijns te verhoo-
gen, welke blijkens raming van den ver-
moedelijken opbrengst, op het dubbele van
thans zou komen.
In verband met de komende vergade*
ring wordt bewijsmateriaal verzameld,
waarmede men hoopt te kunnen aantoo-
nen, dat verhooging van den tabaksac-*
cijns den genadeslag voor de sigarennij-
verheid zou boteokonen.
De postchèque- en girodienst.
Do Minister van Waterstaat heeft hel,
advies van de Ned. Bank gevraagd betref*
fende den stand van zaken in den post*
chèque- en girodienst.
den eersten dag na mijn thuiskomst op
Delamere," begon hij, „en de. eerste dien
ik tegen kwam was natuurlijk de oude
Stubbs. Hij wilde mij aanhouden als
strooper op mijn eigen terrein!"
De dames lachten.
„Ja, Nelly, ik heb mij aan mijn belofte
gehouden en nooit meer, sedert dien dog
een geweer aangeraakt.
Nelly kreeg een vuurroode kleur en keelc
op haar bord. Zij begreep heel goed waai
bij op doelde, maar zoo'n manier was zif
van Frits niet gewoon.
„Het gevolg van mijn zorgeloosheid i.
zeker niet geheel en al weg, Frits?" zeide
zij berouwvol.
„Ja, het litteeken is er nog, maar vaag.
heel vaag."
„Ja, de dokter heeft destijds gezegd,
dat je hel mee in je graf zou nemen," ver*
telde mevrouw Delamere. „Ol die dag,
toen je op een draagbaar «*w"«U?Iöos
werd thuis gebracht, is een "va roe*
selijkste in mijn leven fcewe. v
dat was eèn onbeduidend iets ver 'doken
met 't ongeluk, dat je reisgenool ia over*
komen op den Weisshorn; O, als ik er
aan denk, dat het jou even goed had kun*
nen gebeuren, heb ik reden God te dan*
ken. Had hij veel familie?" t
(Wordt vervolgd.)
.bj
