Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEUWE LEID» COURANT
ABONHENIEIITSPRIJS
U'j ln Leiden en buiten Lelden
waar agenten gevestigd zijn
?er kwartaal....f2.50
7*er week f 0.19
Franco per post per kwartaal ......f2.90
4i)e JAARGANG. - DINSDAG 11 SEPTEMBER 1923 - No. 1034
Bureau: Hooigracht 35 Leiden - Tel. Int. 1278 Postrekening 58936
Vrouwenkiesrecht.
Het Vrouwenkiesrecht blijft de aan
dacht vragen.
Dit blijkt mede uit de verschijning van
eene brochure van de hand van Ds. J. S.
Post, te Oudega (Sm.) onder den titel:
„Het revolutionaire vrouwenkiesrecht en
de strijd om vrouw en huisgezin".
De schrijver wijst er op, dat er onder
Ons Protestantsch Christelijk Volksdeel
tori opzichte van dit vraags'uk een zeieie
inheslistheid valt waar te nemen, die ze-»
leer niet ten goede kan komen aan do
eenheid in de groepen ter rechterzijde
zelf en het waarachtig belang van ons
Vaderland, dat meer dan ooit behoefte
heeft aan een eendrachtig biddend en
werkend Christenvolk.
Deze gedeeldheid, zoo meent hij, be
hoeft niet al te groote bevreemding te
wekken
Immers, zij die den Bijbel eeren als het
"Woord van God en dat beschouwen als
hun licht op den levensweg, zullen zich,
wanneer ze althans hun Bijbel recht ver
staan, altijd kenmerken als menschen
vari gezonde levensopvatting.
En als zoodanig zullen ze zich ter eener
zijde openbaren als menschen, die een
open oog hebben voor de practijk van bot
loven en voor de de eischen van den tijd,
doch aan den anderen kant als ernstige
zoekers naar het ware beginsel, overeen
komstig den eisch van Gods heilig Woord
En zoo legt de een meer den nadruk
op de practijk, de ander op het begin
sel.
Verschil van opvatting is dus verklaar
baar, maar waar dit zou kunnen leiden
tot verdere verdeeldheid van hen die een'
moeten zijn en tot onherstelbare schade
van het Nederlandscho volk, moet er,
naar de schrijver meent, licht ontstoken!
worden, opdat we bij dat licht, dat nooit
misleidt, als Christenen helder zien wat
ons inzake het Vrouwenkiesrecht te doen
staat.
In een duidelijk en warm gesteld betoog
behandelt Ds. Post dan de Vrouwenbewe
ging, die opkomt uit een beschouwing
van den mensch en zijne afkomst, die
lijnrecht ingaat tegen wat de H. Schrift,
ons als waarheid openbaart en waarvan
het vrouwenkiesrecht een der vruchten is*
Op krachtige gronden en met gloed en
overtuiging wordt daarom dit kiesrecht
bestreden.
Voor wie het rapport van de door de
Deputatenvergadering in 1920 benoemde
commissie-Idenburg bestudeerde, wordt
hier uiteraard weinig nieuws gezegd.
Met da houding, door de A1. R. partij in
i fleze kwestie ingenomen, gaat de schrijver
accoord.
Op de vraag of de verkeerd deden met onze
vrouwen aan te sporen ter stembus te
gaan en of we ze niet met kracht hadden
moeten terughouden, antwoordt hij met
een krachtig: „n e e n".
Het kiesrecht in onzen vrouwen o p g e-
drongen, en daardoor zijn zij voor de
keuze gesteld, óf door niet te stemmen
den vijand voordeel te geven, te stem-»
men, en daarmee het belang van land en
volk te dienen en de revolutie afbreuk te
Üoen.
Raar stemmen is te beschouwen als een
noodverweer. Beginsel en doel waren
daarbij niet zondig.
Maar daarbij mogen we niet blijven!
staan, waarom Ds. Post dan ook opwekt
om een krachtige en bezielde actie te gaan
voeren voor het kiesrecht der gezinnen.
Ook dan zal het voorkomen, dat de
jvrouw ter stembus wordt geroepen, maar
dan zal het de uitzondering zijn die deh
regel bevestigt.
Een moeilijkheid waarop ook Ds. Post
stuit is natuurlijk hoe te handelen met de
alleenstaande mannen en vrouwen.
Deze moeilijkheid wordt in de brochure
o.i. niet opgelost.'
FEUILLETON!
Van 's levens diepten.
i 3)
„Is dat niet eenig?"
„Ja, heel mooi! 't ïs een prachtig ge-*
«dicht; en alle eer aan de wijze, waarop je
het voordraagt, Delamere, maar wij moe
ten ons nu bij ons eigen werk houden,
voet bij stuk, anders bereiken wij den top
van den Weishorn niet zonder ongeluk
ken. Wacht, laat mij liever voorgaan. Ik
ben er vroeger al eens op geweest, en jij
niet. Steun goed op je alpenstok en volg
piij voorzichtig."
Prits liet heel gewillig zijn vriend voor-!
gaan en lachte over zijn practischen zin.
[Langzaam klommen zij hoogcr en sloegen
de ijzeren haken diep in de hardbevroren
sneeuw. De pieken daar ver schitterden in
jaen rooden schijn van de zon en alle kleu-i
xen van den regenboog als prisma's.
Het bestijgen werd voortdurend moei
lijker en geen van beide sprak een woord
terwijl ze ingespannen de sporen, die voor
hen lagen, volgden.
Opeens hoorde Wybert een kreet. Scherp
®h' duidelijk klonk hij door de heldere
lucht.
P'.i. keek om en zag tot zijn grooten
schrik, dat zijn vriend in steeds sneller
Trouwens dit geschrift draagt meer het
karakter van een getuige nis.
Maar een getuigenis, dat waard is ge
lezen te worden en dat, naar wij hopen,
velen zal prikkelen zich over dit vraag
stuk te bezinnen en zich niet tot het aan
nemen van een passieve houding te bepa
len.
STADSNIEUWS.
De spoorwegramp bij Hannover.
De begrafenis der slachtoffers
Onder groote deelneming der Leidsche
burgerij heeft heden de begafenis plaats
gehad van de zoo noodlottig om het leven
gekomen personen bij de spoorwegramp
te Hannover.
In de St.-Petruskerk werd hedenmor
gen een plechtige uitvaartdienst gehou
den voor den heer en mevrouw Van
KempenN oordeloos.
Naast elkander stonden midden in de
kerk de beide lijkbaren met het stoffelijk
^overschot der slachtoffers.
Na de stille H. Mis te 10 uur had de
begrafenis plaats op het R.-K. Kerkhof
aan de Zijlpoort.
Een zeer groote mensclienmenigte had
zich op de Breestraat in de nabijheid der
pastorie verzameld en langzaam trok de
stoet, twee lijkwagens cn negen volgkoet
sen, grafwaarts.
Daar aangekomen werden de twee kis
ten door een achttal leden van het col
lectanten -college in de kapel gedragen.
Na do absoüte, verricht door den Zeer-
Eerw Heer pastoor Th. M. Beukers,
had de beaarding plaats. Indrukwekkend
was de aanblik. Achtereenvolgens werden
de kisten uit de kapel naar het graf ge
dragen en in eenzelfde graf rusten thans
beiden die tijdens hun leven op innige
wijze aan elkaar waren verbonden en
eenzelfden dood vonden.
Bij de begrafenis bemerkten we onder
'de enorme menscbenmassa o.m. op, be
halve do heeren collectanten, den heer
Wernink, den patroon van den overledene,
d.en procuratiehouder, de.boekhouders en
verder het technisch en administratief
personeel der fabriek.
Een schat van bloemkransen bedekte
beide lijkbaren.
Zooals gebruikelijk, werd er aan het
graf niet gesproken.
Te 12 uur had de teraardebestelling
plaats van het derde slachtoffer van het
noodlottig ongeval, mevr. Libot-Hoppen-
brouwer.
De lijkstoet vertrok van het ouderlijke
huis van de overledene, aan de Hoogl.-
kerkgracht.
Een dichte haag deelnemende belang
stellenden staarde naar den lijkbaar die,
gedekt door een twaalftal' kransen graf
waarts werd gereden.
Op Bhijnhof had zich om de groeve een
aantal bekenden opgesteld.
Toen de treurige stoet bij het familie
graf arriveerde ontblootten allen eerbiedig
het hoofd.
De met nikkel beslagen zwart houten
kist werd langzaam in de groeve neerge
laten.
Bij het graf werd nog neergelegd een
bosje gele bloemen op do plaats van den
ramp geplukt en naar hier mede genomen.
Een- der familieleden sprak een enkel
woord, waarbij hij de overledene herdacht
als christin en namens de familie den
heer v. d. Heijde, die in Duitschland al
het mogelijke had gedaan eri de familie
in Holland op de hoogte gesteld met de
droeve gebeurtenis, dank zegde.
Door familieleden en bekenden1 werden
daarna bloemen op de kist gestrooid, waar
bij ook namens den achtergebleven echt
genoot een laatste groet werd gebracht.
De vader van het slachtoffer dankte ten
slotte voor de belangstelling.
vaart het bergpad afrolde. Al vlugger en
vlugger; en Wybert's hart stond stil, toen
hij zag, dat het lichaam over een kloof
naar den linker kant viel.
Zoo vlug als hij kon liep Wybert terug
tot bij het ijsblok, waarover Frits was
heengeslagen.
Hij keek over den rand en keek naar
beneden, denkende, dat hij daar onder er-*
gens het misvormde lijk van zijn vriend
zou zien liggen.
Maar hij zag er geen spoor van. Hij
keek dwars over den afgrond en daar zag
hij hem lot zijn verbazing bewegingloos
liggen op een lager voetpad, dat bijna
evenwijdig liep aan dat, waarlangs zij
waren opgeklommen.
In zijn snellen vaart was hij over de
kloof, die gelukkig smal was, lieengetui-
nield en was daarna gestuit door een!
reusachtig ijsblok.
„Leeft hij nog of is liij dood?" was do
erste vraag, die bij Wybert opkwam. Dat
kofi hij natuurlijk alleen zien, als hij er
vlak hij was. Maar hoe moest hij bij hem
komen?
Zou hij het wagen zelf naar hem toe te
gaan, of naar het dorp teruggegaan en
hulp halen?
Maar Wybert had moed genoeg en hij
besloot tot het eerste.
Rij .daalfle al lager en lager tot irj ocel
De schutting, welke geruimen tijd
het Levendaal ontsierde voor zoover dit
mogelijk is is thans weggenomen, daar
do o ver wuiving van het Levendaal, nood
zakelijk voor den - tramaanleg Leiden
[VoorschotenDen Haag gereed is geko
men.
Het overwelfde gedeelte zal nog bestraat
moeten worden, waarmede wordt gewacht,
tot de rails zullen zijn gelegd. De Hoo-
gewoerdsbrag wordt thans voor het zelfde
tramverkeer in gereedheid gebracht op de
wijzo welke wij reeds voor geruimen tijd
hebben aangeduid.
Eerst zal het gedeelte aan de zijde van
het Steenschuur worden verlaagd, ter
wijl, wanneer dit gereed is en voor het
verkeer opengesteld, de tweede helft in be
werking komt. Men hoopt nog in 1923
met een en ander gereed te komen.
De afbraak van de perceelen hoek Hoo-
gewoerdSteenschuur loopt bijzonder
vlot van stapel.
Overwogen wordt, de doorbraak van
dit huizengedeelte te maskeeren met
schuttingen.
De Tramweg-Mij. zou gelijk we reeds
eerder mededeeden gaarne het café
boet Levendaal—Nieuwe Verkeersweg
zien weggebroken, daar hierdoor een soort
muizenval wordt gevormd.
De gemeente, die in verband met de
hooge kosten aan aankoop of onteigening
verbonden, hier eerst niet aan wilde,
schijnt onder pressie van de maatschappij
een alsnog amoveeren van dezen gevaar
lijken hoek in overweging te nemen.
Onder de beruchte hooge bruggen
van Leiden neemt de Koornbeurs een zeer
bijzondere plaats in.
De kolommen van het aardige bouwwerk
mogen uit architectonisch oogpunt be-
schouwd, bijzonder fraai zijn, wie practi
schen zin heeft zal onmiddellijk zeggen; dat
er gevaarlijke hoeken door worden ge--
vormd.
Van morgen' gebeurde er weer een vrij
ernstig ongeluk door.
Een wagen met zand wilde do Koorn
beurs af en de Burchtsteeg inrijden, toen
een persoon in den wégf-'liep. De voerman
wilde den Nieuwen Rijn opdraaien, doch
moest zijn draai te kort nemen1. Het
paard kon het gespan niet houden en!
paard en wagen kwamen tegen' de spie
gelruit van het magazijn der fa. Geise en
Strottmann terecht.
De ruit werd verbrijzeld. 1
Hier bleef het gelukkig bij. Na heel
veel moeite kon men het gespan weer in
het gereede brengen.
Ingevolge de voor de socialisten (en
ook voor anderen) onaangename gebeur
tenissen te Katwijk schijnen' de roode
Leidenaars (hiermee geen algemeene
geen algemeene eigenschap der Leide
naars bedoeld!) de Katwijkers te willen
boycotten. Wij zagen tenminste vanmor
gen dat een oranjegezinde vischvro'uw nit
Katwijk met geen mogelijkheid haar
koopwaar, die anders grif van de hand
gaat, kon kwijtraken.
't Was een hevige scheldpartij, waarbij
uitroepen als: „Freete jullie die maar op
bij de airepaurte e.d. niet van de lucht
waren.
Een zonderlinge wraak, iemand uit
zjin brood te stoeten, omdat hij niet
rood is.
Nader vernemen we, dat in andere ge
deelten van de stad het den Katwijkers
niét veel beter verging.
In de Gortestraat moest een Katwijk"-*
sc\e door de politie woruen beschermd,
terwijl elders de visch over do straat
werd geworpen en in de Kooi met koffie
dik is gegooid.
Om in de stijl van-Het Volk te blijven:
Wat een roode helden allen legen één!
Gistermiddag om 12 uur is de 41-
jarige Schipper J. W. K., terwijl hij met
zijn schuit onder do Koornbrug wilde
doorvaren, aldaar te water geraakte.
Door eenige voorbijgangers en een
agent van politie werd hij op het droge
gebracht.
Hij bleek geen letsel te hebben beko
men.
ïn een logement" m de Clarasteeg
werd door een bezoeker, zekere W. A. v.
L. een ruit ingeslagen.
Op het politiebureau werd de benadeel
de door v. L. schadeloos gesteld.
In het Acad. Ziekenhuis i3 gister
avond opgenomen een 27-jarige vrouw,
die in bewusteloozeü toestand op de
Steenstraat werd aangetroffen. Haar fa
milie, die ver weg woont, zal van het
geval in kennis worden gesteld.
Als verdacht van diefstal van geld
is aangehouden d9 16-jarige G. J. v. F.
Een 3-jarig kind, W. B. genaamd,
geraakte gistermiddag spelenderwijs in een
sloot bij den Heeresingel. Geneeskunige
Hulp, die dadelijk werd ingeroepen,
mocht belaas niet meer baten.
Door twee rijwielhandelaren hier ter
plaatse is aangifte gedaan dat zij ieder
een rijwiel vermissen, welke waarschijn
lijk zijn verduisterd.
BINNENLAND
De Koningin in de hoofdstad.
Nadat de Koningin j.l. Zaterdagavond
voor Haar vertrek aan den hoofdcommis
saris van politie, den heer A. J. Marcus-
se, Haar waardeering had te kennen ge
geven voor de uitnemende maatregelen van
orde, voor de feestdagen door hem go-
troffen, en voor de zeer verdienstelijke
wijze waarop de politieambtenaren, onver
schillig van welken rang, de orde hebben
gehandhaafd, heeft H. M. in een onder
houd met den burgemeester, Haar war
men dank uitgesproken voor do meer dan
hartelijke ontvangst, welke de burgerij
van Amsterdam Haar bereid heeft. De
Koningin verklaarde, diep getroffen te
zijn door de tallooze bewijzen van aan
hankelijkheid en liefde, welke Haar in de
afgeloopen xïagen van de zijde van Am
sterdam's bevolking waren ten deel geval
len en die een blij venden indruk op H.M.
hebben gemaakt. Met nadruk verzocht de
Koningin den burgemeester, Haar gevoe
lens van erkentelijkheid aan de burgerij
over te brengen.
In den loop van den avond heeft de Ko
ningin aan den burgemeester het volgende
telegram gezonden.
„Nog geheel onder den indruk van de
grootsche ontvangst, mij door Amsterdam
bereid, welke mijne blijde verwachting nog
ver overtroffen heeft, voel ik mij gedron
gen tot uiting van de gevoelens, welke mij
vervullen. De wijze, waarop de hoofdstad
dit herdenkingsfeest met mij gevierd heeft,
de tallooze bewijzen van trouw en harte
lijkheid, mij van alle zijden en zoo ondüb
belzinnig geschonken, de indrukwekkende
oogenblikken daarbij doorleefd, zullen mij
deze ontroerende dagen tot een onuitwisch-
bare gedachtenis maken. U, mijnheer de
burgemeester, verzoek ik bij do ganscke
burgerij de tolk te wezen van mijn groo
ten en diepgevoelden dank".
De burgemeester voldoet met groote
blijdschap aan het verzoek, door de Konin
gin tot hem gericht. Hij voegt hieraan een
persoonlijk woord van groote waardeering
toe jegens de burgerij, die op zoo luister
rijke wijze die herdenkingsfeest heeft ge
vierd en jegens allen, die door de uit
nemende vervulling van hun taak, zoowel
ambtelijk als particulier, in zoo ruime
ADVERTENTIE-PRIJS
tGewone advertentiën per regel 22K cenfj
►Ingezonden Medecleelingen, dubbel tarief
i$?ij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentiën bij vooruitbetaal
ling van ten hoogste 30 woorden, worden
dagelijks geplaatst ad 50 cent-
male tot -het welslagen ervan hebben bij<
gedragen.
De opening van de Slaten-Generaal.
Naar het Nederl. Correspondenliebureau
in Den Haag verneemt, zal de Koningin
bij de opening van het nieuwe zittingjaar
der Staten-Generaal op Dinsdag 18 dezer
ook vergezeld worden door de Koningin-
Moeder.
De stoet waarmede de Koningin en de
Prins zich in de gouden koets naar de
Ridderzaal zullen begeven, zal ook dit
jaar nog zijn samengesteld in den kleinen
omvang, welke sedert do mobilisatiedagen
in zwang is.
Do Prinsen van Solo cn Djocjakarta cn
de sultan van Boeloengan zullen do ope-<
ning van het nieuwe zittingjaar der Sta
ten-Generaal bijwonen.
„Hier ben ik!"
De dienstboden en werkvrouwen van het
Koninklijk Paleis te Amsterdam, waren de
vorige week op een middag, dat de Ko
ningin zonder de Prinses uitreed, als ge
woonlijk achter de ruiten, welke uitzicht
op den Dam geven, samengéschoold, om
Hare Majesteit toe te juichen. Tijdens het
wachten maakten de vrouwen onderling de
opmerking, dat zij de Prinses zoo weinig
zagen en terwijl z:j druk aan het beraad-
slagen waren, wat daarvan wel de oorzaak
kon fijn, boorden zij opeens de Prinses
roepen
„Hier ben ik!"
Niet weinig verbluft zagen de vrouweit
cm en wisten met haar houding geen raad,
tot een harer den moed had zich te ver
ontschuldigen met een: „Yerekskuseer uwe*
ons wel prinsesje, we hadde uwe3 niet ge
zien."
De Prinses had kalm achter do vrouwen
gestaan, om de gelegenheid af te wachten,
ook een plaatsje aan een der ramen tel
krijgen oin haar moeder te zien uitrijden.
Daarvoor werd haar welwillend een
plaatsje tusschen de vrouwen ingeruimd.
Een modern zakenman.
Do Manchester Guardian verl elt van eetC
Nederlandschen handelsman, die een nieuw,
récord, op zijn naam heeft gevestigd in heti
zoo spoedig mogelijk afdoen van zaken-
Maandag is hij per vliegmachine van Lon
den naar Keulen gevlogen. Denzelfden dag
maakte hij de terugreis naar Londen, ter-
,wijl hij Maandagavond nog te Amsteram'
aankwam.
Hij buurde, des morgens een vliegtuig en'
vertrok 6.22 uur van het vliegveld Croydon!
bij Londen ter afdoening van eenige drin
gende zaken te Keulen. Zonder onderbre
king werd doorgevlogen, zoodat hij Keulen!
reeds 17 minuten over negen bereikte. Na
dat de zaken geregeld waren vertrok del
actieve zakenman om 11.55 uit Keulen. Ta
Lympno, bij Folkestone, streek bet .vlieg
tuig neer. Een der vliegtuigen, die de dienstf
van Londen op Amsterdam onderhouden,
landde hier speciaal om den Amsterdam
mer op te nemen. Hij arriveerde zoodoen
de 's namiddags 6 uur te Amsterdam. Hij
heeft dien dag een afstand afgelegd vanl
800 mijl.
Vrouwelijke wethouders.
Men deelt mede dat hij de jongste wet-»
houdersverkiezingen in Drente, drie vrou
welijke wethouders gekozen zijn en wel te
Gasselte mej. E. ten BosHarkema, to
Eelde mevrouw BahlerBoerma en to
Noy mevrouw DeelkenDe Vroom. De da
mes hebben alle drie de benoeming aan*
genomen.
Centralisatie pcstchèque- en girodienst.
De Middenstands-Unie te Utrecht heeft
zich met een adres tot den Minister van
Waterstaat gewend, waarin er op aange
drongen wordt, onverwijld die maatrogc*
len te treffen, waardoor aan den onduld-»
baren toestand bij den Pcstchèque- enl
En als een bliksemstraal schoot heitf
het denkbeeld door 't hoofd Waarom
niet in de plaats van den dooden man.'
gaan staaii.
Toen deze nog leefde, kon het hem niet
schelen, zooals hij zeide; wat deed het cfl
eigenlijk toe, nu hij dood was?
Twee wegen stonden voor hem open
do eene leidde terug naar armoede en hard
werken, de ander vooruit naar gemak cit
overvloed. Welken zou bij nemen?
Hij stond aan den kruisweg.
De verleiding was vreeselijk, en eved
weifelde hij, niet wetende wolken ie k.o*
a
epoo2 sarv£" rapiez uetaAneS uu% j
pad. Al is het moeilijk te begaan, do b<w
looning wacht zeker aan het eind." 1
En de stem van de verleiding begoni
„Neem wat je krijgen kunt, Noo.t zal ji
weer zoo'n mooie kans hebben; laat dl
gelegenheid toch niet voorbijgaan. DeuS
iraar eens aan de woorden van den vc-ti
ongelukten man „Ik zou wel eens van!
plaata willen ruilen met jon!"
En zooals zoo dikwijls gebeurt, de slem
van do verleiding behield de overhand.
„Ja" xiep Wuhert uit, „ik doe alsof 1\
Frits ben. Het lot beeft er nrfj voor aanC.
gewezen!" t (Wordt
punt bereikte, waar de kloof zóo nauw
was, dat het bovenste en benedenste voet
pad haast in elkaar overgingen.
Hij herinnerde zich nu, dat hij bij het
stijgen even stilgestaan had op dit punt,
niet wetende, welk pad hij nemen zou, en
dat hij toen op de schertsende woorden
van zijn vriend „Hij die wankelt is
verloren" het meer begane pad had
gekozen.
Voorzichtig afdalende langs het- pad,
kwam hij op de plaats waar Frits lag,
zonder cenig teeken van leven met bet
hoofd tegen een kussen van ijs. Zou hij
dood zijn? Zijn gezicht was zoo wit als de
sneeuw om hem heen; zijn oogen waren'
stijf dicht; en het ademhalen had opge
houden naar hei scheen. Zachtjes draaide
Wybert het lichaam om en toen zag hij
een vreeselijke gapende wonde in het
hoofd, door den val tegen het ruwe ijs--
blok.
Hij hield zijn hand tegen het hart. Hij
voeldo hoegenaamd ni-ets.
„Dat is nu juist iets. dat mij weer moest
overkomen!'' zeide hij hoos. „Daar ont
moet ik een man, die mij van nut kan
zijn, dio belooft mij uit die ellende te ha
len, waarin ik al zoo lang rcndploeter, cn
mij een leven als een heer voorspiegelt,
en juist, nu alles er mooi uitziet, overkomt
hem zulk een ongeluk. En ik kan mijn le^
ven van deftige armoede opnieuw begin
nen."
Toen hij zijn band wilde wegtrekken
van de borst van den doode, bleven zijn
vingers haken in de voering van den jas-
zak.
„Ja, dat is waar ookf Ik zal alles van
waarde meenemen uit zijn zak. 't Kan
-best zijn dat het lijk door een ander wordt
gevonden, voor ik terugkom."
Hij nam er een portefeuille uit die ge
vuld was met banknoten, wissels en ere-;
dietbrieven, en een boekje, dat Frans ge-*
bruikt bad om de eerste indrukken en
allerlei aanteekeningen in te schrijven.
Het eerste wat Wybert zag was:
„Donderdag 15 Juli alweer aangezien,
voor George Wybert. Wij lijken buitenge
woon veel op elkaar."
Wij lijken buitengewoon veel op elkaarl
Telkens en telkens herbaalden zich dezo
woorden in Wybert's geest, terwijl hij
daar bij den bewusteloozen Frits stond.
Nog dienzelfden morgen bad Kasper,
de gids, dezelfde vergissing gemaakt. Hij
had Frits aangezien voor Wybert cn le
vendig stond de opmerking van Frits bom
opeens weer voor oogen:
„Do Voorzienigheid die ons lot in han
delt beeft, heeft ons zeker voor een of an-»
dor ondoorgrondelijk doel samenge
bracht."
