UIT 0£ PEKS Misplaatst protest. In de Zuid-Hollandsche Staten, zegt anze N. II. G r t., eischten de Soc.-Demo- cralen een zetel in het College van Gcde- jmteordo Staten. Speciaal schenen ze hun begeerte te willen bevredigen ten koste van een der Anti-Rev. plaatsen. De rechtsche Statenfractie werkte dit- maal nog niet mede op do vervulling van den gcstelden eisch le verkrijgen. Reke ning houdend met alle daarvoor in aan merking komende factoren, meende zij aan een herkiezing der aftredende leden van God. Staten de voorkeur te moeten geven. Natuurlijk kwamen daartegen protes ten van de zijde der S.D.A.P. Zonder le willen beweren, dat het on redelijk zou zijn om, indien do gelegen heid daartoe zich opent, ook de Soc.-Dc- mocraten in liet college van Gedeputeer de Staten op te nemen, meenen we toch, dat do S.D.A.P. al heel weinig reden had om zoo hoog van den toren te blazen. Iji Noord-Holland hadden haar Staten leden zeer opzettelijk zich er voor laten vinden om een Anti-Rev. uit het college te weren. Dat was hekend. "Wie dit feit op zijn hoekje heeft, doet beter wat minder houd te spreken over recht en billijkheid hij het „opeischen" van een plaats in een besturend lichaam. Des heeren ter Laan's protest in deze zaak was dan ook niet geheel juist ge plaatst. Hij vergat, dat zijn partij zelf boter op het hoofd droeg. Waar dit het geval is, is het beter niet in de zon te gaan loopen. „De GRAVIN VAN BUREN". Wanneer Koningin Wilhelmina incog nito reist, draagt zij meestal den naam van de gravin van Buren. De Londensche correspondent van het Handelsblad heeft H. M. te Londen op gewacht, toen zij met haar gemaal en met prinses Juliana ter vacantiereis ging En hij schrijft 'nu o.m. het volgende: Voor de Gravin van Buren is Engeland niet nieuw. Maar voor prinses Juliana moet het een tegenvaller zijn geweest, een somberheid, die lange uren sporen door groen en grazig boschland wel weer hebben uitgewischt, alvorens de konink lijke familie dat heerlijk land der English Lakes heeft bereikt, waar een zestal we ken zij incognito zal verblijven. Van somberheid en trieste teleurstelling was harezijds overigens niets te bespeu- ren bij de aankomst hier. Goed half tien stonden wij reeds terzij van den breed- rooden looper die uit de wachtkamer het perron tot de spoorrails overstak. Aan de overzij werden wij vreeselijk aangegaapt door het geschut: de vuurmonden der ca mera's, in een lange rij opgesteld. Ach ter ons, links achter nog weer een afscliéi ding, en daar achter het publiek, meest bestaande uit leden der Nederlandsche ko lonie. In het gereserveerde gedeelte de ge zant en mevrouw de Marees van Swinde- ren en legatiepersoneel. Toen opeens heel kalm, ongemerkt schier, verschenen Engeland's koning en koningin, vergezeld van prinses Alice, gravin van Athlone, den graaf van Atlilo- ne en Lady May Cambridge benevens de hofhouding die zich ter linkerzijde plaat ste. Onze gezant en Sir Hugh Drummond, president der Zuider spoorwegen, over welke de gravin van Buren tot Londen reisde, waren weldra in geanimeerd ge sprek met de koninklijke familie. Dat duurde echter niet lang. Een ljlei- n e beweging onder degenen, die alles al tijd het eerst zien, en met groot gesis gleed de extra trein aan uit Gravesend. Want dat is tegenwoordig de landings plaats der Batavierbooten, waarvan er een de V, Nederlands koningin 's nachts over zee heeft gedragen. De trein stond nog niet stil, of do Gra vin van Buren was er reeds uitgespron gen, inderdaad zoo gehaast, dat zij zoude gestruikeld zijn, zoo niet Koning George haar snel de hand had gereikt. De Graaf van Buren stapte een minuut later pas uit, toen de twee koninklijke vrouwen el kander reeds begroet en gekust hadden. De Gravin van Buren was geheel in het zwart, dat slechts verlicht werd door wat grijs bont, doch prinses Juliana, die kort daarop met een ander meisje ver scheen, droeg een fleurigen hoed en cos- tuum van een lichte blauw-groene kleur. Blijkbaar wist zij niet goed waarheen zich te wenden in dit verrassende 'gezel schap, waaraan zij niet scheen gewend. Zoude zij de „curtsey" maken? En voot wie? Maar reeds had koningin Mary moeder lijk haar hoofdje in beide handen gevat en hartelijk gekust. En daar bleef het niet bij Omdat Nederlands koningin incognito reist als Gravin van Buren, was er geen vertegenwoordiger aanwezig der Engel- sche regeering. Doch de intieme konink lijke verwelkoming was er te warmer om, bijna marquant vriendelijk, zou men zeggen bij het zien ervan. Ik weet, dat er hier in Engeland velen zijn, die het betreuren, dat een statiebe- zoek van koningin Wilhelmina is uitge bleven, en ook velen die meenen, dat zulk een statiebezoek door een vrouwe, welke nog steeds met de romantische populari teit harer jeugd eenigermate bewaarde, voor ons land en volk een groote en goe de beteekenis kon hebben. Dat ook thans het gejuich achter de af scheiding luid was, behoef ik wel niet le zeggen. Nu bleef het echter bij een „fa mily partij", die zich snel in de wacht kamer terugtrok, waar een feest van roo- 'do en witte rozen wachtte. Men ^vertoefde intusschcn daar slechts kort. Na oen minuut of tien zagen wij een gegaloneerde mijnheer der spoorwe gen door de glazen deur kijken, en nog .weer eens kijken, alsof hij zeggen wilde: 't Is tijd, majesteit de extra-trein moet vertrekken, anders loopt do dienst in do war Maar de Gravin van Buren liet zich niet wachten. Snel nog een kus, nog een handdruk, een lachend vaarwel; „curt seys" door de dames der hofhouding „en haie", gejuich van het, meest Nederland sche, publiek heel achter op den achter grond. Do portieren gingen dicht. En Lady May Cambridge snelde nog op het raampje toe, waaraan prinses Juliana stond om deze een afscheidskus tc geven. Toen vertrok men met vacantie. De moderne vrouw. „Een vrouw" schreef onlangs over de zoogenaamde beschaafde vrouw van de zen tijd. De moderne vrouw, zoo schreef zij, ver toont een heel ander beeld, dan die van voor vijftig jaar. Kan zij breien, naaien, koken, huis houden? Ik weet het niet. In elk geval zij deelt in het actieve en passieve kiesrecht. Zij spreekt en spreekt. Zij debaleert en bezoekt conferenties. Al les precies als de man. Ja, zij rookt. Ook al net als de man. Kort geleden verzekerde mij een oude dame die in Londen in een hotel gelo geerd had, dat zij in de conversatiezaal haar plaats tusschen twee rookende jon ge dames maar verlaten had en tusschen twee heeren was gaan zitten, want die •dames bliezen beiden de rook in 't zicht, maar die beide heeren waren ten minste nog zoo wellevend de rook een anderen kant uit te blazen. Ik verbaas mij dan ook over één ding, n.l. dat, waar men den mond vol heeft van sociale rechtvaardigheid, den jonge lingen algemeenen dienstplicht wel op legt; en onze jonge meisjes tot dusverre ;nog laat loopen. Maardat zal zeker wezen, omdat de ontwapening toch op handen is! "VVat is de moderne vtouw? Een misvormd wezen. Hoever het reeds gekomen is en komen zal? We hebben nu vrouwelijke Kamerle den, gemeenteraadsleden, dominé's, dok- Iers, advocaten. We hebben een leger van onderwijzeressen en leeraressen. We krij gen nog wel vrouwelijke burgemeesters en rechters, zoo goed als in het huiten- land. Vrouwelijke officieren zouden ook niet kwaad staan, tenminste als er geen ontwapening komt. En als wij dan ook weer vrouwelijke moeders kregen, wat zouden we dan rijk zijn!" G. K. GEMENGD NIEUWS Door een motor aangereden en gedood. De 75-jarige G. J. Hakker, wonende to Heemserveen, werd bij 't oversteken van den weg te Ambt-Hardenberg, vermoede lijk tengevolge yan doofheid en slecht ge zicht, door een motor aangereden, die be stuurd werd door R. K., uit- Koekange. De oude man werd ernstig gewond en met een op twee plaatsen gebroken been opgenomen. Een bestuurder van een passeerendeu auto haalde spoedig vanuit Heemse ge neeskundige hulp. Nog denzelfden avond is H. aan de be komen verwondingen overleden. De politie stelt een onderzoek in. Ontploffing. Gistermorgen kwart voor elf had in de fabriek van de firma Gonnerman en Go aan de Friesche Varkensmarkt te Haar lem 'n ontploffing plaats in de inrichting waar het carbidgas ontwikkeld wordt, dat benoodigd is voor de geheele fabriek. Do oorzaak is vermoedelijk, dat in den carbid- ontwikkelaar de lucht niet voldoende was uitgedreven, zoodat door inwendige wrij ving een ontploffing ontstond van carbid gas en luchtmengsel. De ontwikkelaar sprong uit Elkaar, waardoor de muren van de inrichting ontzet zijn. Verschillende ruiten in de fabriek en omgeving zijn ge sprongen. De knal werd over geheel Haar lem gehoord. Twee werklieden bekwamen brandwonden aan hoofd en handen. Ongeluk met een motorbus. Gisterenmorgen te kwart voor elf raakte een autobus van den ondernemer Lodewijk die den dienst onderhoudt tusschen IJmui- den en Haarlem, nabij het „H&arlem"- terrein in een sloot. De weg wordt daar hersteld, waardoor de passeerende rijtui gen nogal ver moeten uitwijken. Er zaten weinig passagiers in de bus. Een dame bezeerde zich ernstig aan den arm. Naar ons medegedeeld werd door een der be- modderde passagiers, werd niet hard ge reden. De moordaanslag te Udenhout. Aangaande den moordaanslag te Uden hout vernemen we nader dat de getroffene is genaamd L. Ley ten, arbeider te Tilburg Hij is er wonderlijk goed afgekomen. Slechts eenige hagelkorrels troffen hem in den nek. Gistermorgen kon hij het ge wone werk weer hervatten. De aangehou denen zijn de twee gebroeders - van G., R. en F. van G., allen wonende te Udenhout. Ze staan allen zeer ongunstig bekend en blijven hardnekkig ontkennen. Het onder zoek geschiedt onder leiding van den op perwachtmeester der marechaussee. Berooving. Te Emden is Zaterdagnacht schipper V., van de Onderneming, thans te Delfzijl aan gekomen, door inbrekers op zijn schip overvallen en onder bedreiging met een revolver van zijn geld en verschillende goederen beroofd. De daders zijn aange houden. Inbraak. Deze week is cr op een nacht ingebroken irx de apotheek van dr. Boekelman aan den Haagweg onder Loosduinen. De dief heeft zich door verbreking van een ruit toegang verschaft; alleen de giftkast is geopend. Daaruit werd de bus met morphine geno men, de inhoud ontvreemd en de bus weer neergezet. Men vermoedt te doen te heb ben met een morphinist, die al meermalen door valsche recepten zich in apotheken in Den Haag morphine wist te doen afge ven. De marechaussee heeft een onderzoek ingesteld. Geheimzinnige zaak. Gisternacht werd te Den Haag de poli tie per telefoon ermee in kennis gesteld, dat iemand even voor 1 uur een plons en gillen gehoord had en kringen gezien had in het water van de Laakhaven bij de Ca- landstraat. Nog verschillende andere per sonen hebben dat gillen geboord. Een schipper die aldaar gemeerd ligt vond aan den kant een zakboekje gemerkt M. S. Er wordt wel een 19-jarige jongen ver mist, doch het zakdoekje zou, volgens de familie hem niet toebehooren. Tot heden morgen 7 uur is gedregd, echter zonder re sultaat. Treinroof. In den sneltrein Berlijn-Amsterdam heb ben onbekende dieven van een vertegen woordiger van een groote sigarettenfabriek een handkoffer gestolen, waarin zich o.a. een cheque ter waarde van f 14.822 gul den bevond. Door do warmte bevangen. Aan boord van het in de Binnenhaven liggende stoomschip Ary Scheffer is Don derdag de 40-jarige havenarbeider A. v. d. S. wonende Rosestraat door de warm te bevangen en bewusteloos in elkaar ge zakt. De man moest in he tZiekenhuis aan den Goolsingel worden opgenomen. De niet-aangetcekeride brief met f 4000. De brief met 4000 gulden door een Bos sche kassiersfirma abusievelijk niet-aan- geteekend naar Amsterdam verzonden, is reeds terecht. De brief was geweigerd door den geadresseerde, omdat deze strafport moest betalen. Zoo kwam hij weer terug bij den afzender te 's-Hertogenbosch. Hanengekraai verboden. De Raad van Ba-arn heeft, met het oog op het hanengekraai bepaald, dat het houden van dieren, waardoor op den duur de rust der inwoners wordt gestoord, straf baar is. Men zal nu proeven nemen met het fok ken vari hanen, die niet kraaien, maar overigens aan alle haneneischen voldoen, schrijft de correspondent van de „Stan daard." HELAAS! Helaasbij al wat treurig heet Mocht dit wel meer ons kwellen, Dat menig mensoh zijn vreugd en leed Zoo ras ter zij' kan stellen. Al scheen het hart, dat bitter treurt, Zich gamsch der smart te wijden, De zon breekt, door, de vogel neurt, En uit heeft al het lijden "-gr: 1 Al steeg, de blijdschqp^ nog zoo hoog, Al droomt gij van een Eden. Eén wolkjen aan den hemelboog. En 't zonlicht wijkt voor heden? Zoo wiss'len wij als eb, en vloed. Zegt, wat mag droever heeten: Een vreugd, zoo vluchtig heengespoed, Of smart, zoo ras vergeten? Emannel Geibel. Wat Is een mijl. Wanneer wij spreken van een mijl, be doelen wij gewoonlijk een kilometer of 1000 meter. Heel vast staat echter het be grip niet, dat men overal van den af stand van een mijl heeft. Hier volgt een opgaaf van het aantal meters, dat men in verschillende landen een mijl noemt; Arabië 1964. Dantzig 7749. Denemarken 7538. Hamburg 7538. v Hannover 10569. Hongarije 8332. 'Ierland 2048. Portugal 1 6181. Pruisen 'v 7532. Schotland 1814. Toscane 1653. Zweden 10698. Zwitserland 8368. Voorts heeft men in Duitschland nog de geographische van 7407 M., de lange van 9271 M. en de korte mijl van 9258 M.; in Engeland de geographische van 1851 M. en de gewone mijl van 1609 M.; in Fraok-i rijk de mijl berekend in de oude Fran- sche maat naar 200 toises of 3898 M., voorts die van 25 mijlen in een graad of 4444 M. en de zeemijl van 5555 M.; in Polen de lange van 7407 M. en de korte mijl van 5555 M., te Rome de geographi sche van 1851 M. en de gewone mijl van 1489 M., en ten slotte in Spanje de ge wone van 6781 M. en de rechterlijke mijl van 4238 M. Ons Babbelhoekje. Beste jongens en meisjes. Ik kan ook uit de briefjes goed bemerken dat 't weer omgeslagen is. Dc vorige week schreven alle neefjes en nichtjes over ?t koude weer en dat 't toch zoo nat was. En nu is 't precies andersom. Nu heb ben ze 't allemaal over het heerlij ko zo merweer. dat 't zoo moeilijk maakt in huis te blijven en briefjes te gaan schrij ven. Nu jongelui ik hoop dat jullie allemaal veel van dit schitterende weer zult genie ten. Om 't jullie gemakkelijk te maken geef ik ditmaal eens geen raadsel. Wel hoop ik echter dat jullie allemaal een briefje of een ansicht zult sturen. De meeste neefjes en nichtjes gaan zoo nu cn dan een, dagje uit. Welnu ik zal 't prettig vinden als een ansicht me dan weer even als 't vorig jaar een leven steeken brengt. Daar ik nog het slotstuk van het ver haal heb te plaatsen, mag ik het niet lang maken. Alleen nog dit. De volgende week hoop ik een prijsraadsel tc geven. Kan ik er op rekenen, dat dan alle vriend jes en vriendinnetjes van de partij zullen zijn? En nu eerst de correspondentie: M. G. Woubrugge. Neen, dat gebeurt zeker niet veel. Zoo, dus je hadt het al verwacht, 't Is wel leuk als dergelijke on derwerpen genomen worden vindt je niet? Hoe maakt je Moe 't met dit warme weer? „Z i 1 v e r p e e r t j e" Leiden. Neen, erg moeilijk was het niet ditmaal. En heb je al veel genoten van 't mooie weer? 't Is nu mooier dan teen in Wassenaar. „Vaders Jongste" Leiden. Met va cantie naar Gelderland, neen dat is zeker zoo kwaad niet. In Nijkerk ben ik vrij goed bekend. Ben je weieens in de Putfcen- sche bossclien geweest? S. en C. W. Woubrugge. Ja, ik had het gelezen dat de optocht niet doorging, 't Is wel jammer, dat er niet genoeg deel name was. Dat was een lastig geval met die kruiwagen. Jullie zult wel braaf moe „Sneeuwklokje" Leiden. J e vond het zeker wel prettig dat bezoek.- Is tante al weer vertrokken. Van de kou hadt je zeker geen last bij de gymnastiek, is 't wel „O n 8 logeetje" Leiden. Nu, of 't prettig is. 't Viel me a-1 mee dat ik nog zooveel briefjes kreeg, want de meeste jon gens en meisjes spelen nu zoo lang moge lijk buiten. „De twee broertjes" Bodegraven. Ik hoop met jullie dat 't weer zoo mooi zal blijven. Dat zal me een pret worden daar. Wel leuk dat die vriendjes daar ook heengaan. „Jonge C o r r i e" Koudekerk. Ja het is. nu een heerlijk weertje. Als 't in den va- cantietijd ook zoo is, dan valt er veel te genieten. „Blondine" Koudekerk. Jullie bent al vroeg met de rapporten. Wo zullen maar hopen dat het niet tegenvalt. Wel prettig zekr, dat de repetitie nu weer achter den rug is. „Jan van Galen" Koudekerk. Wel, wel, wat een prettige dag is dat geweest. Op die ma-nier is het wel uit te houden op eten boerderij. Maar toch: Oost west, thuis best, is 't niet? „T r e u z e 1" Leiden. Heb je ook al veel genoten van het mooie weer? Die straat waar.je woont, moest eigenlijk één rozen perk zijn. Maar 't is toch niet zoo ge loof ik. „Elzabe" Leiden. Ja, ik heb ze wel vaak gezien, althans je Vader, 't Hindert heolemaal niet hoor, als je eens een keer met potlood schrijft. „Sneeuwwitje" Lisse. Welja, het is toch telkens een kleine oefening. Blijf maar trouw meedoen. Ik hoop dat je een goed rapport zult hebben. „W a t e r 1 e 1 i e" Lisse. Ik vind het prettig dat je er zoo mee ingenomen was. Neen hoor, je hebt gelijk. Heerlijk zomer weer en dan bovendien nog bezoek, is niet bevorderlijk aan het brievenschrijven. „B o s ch vi o olt j e" Lisse. Nog wel ge feliciteerd met je verjaardag. Je bent wel heel gced bedacht dunkt me. Wat ben je toch bevoorrecht boven vele anderen vindt je niet? Je hebt zeker wel reden om dank baar te zijn. „Wi 1 de Bob" Leiden, 't Hollanderen valt nu zeker niet mee, met dit warme weer. Do wielen moesten wat lichter en greoier zijn, dan kon je er mooie tochten mee maken. „R, o o d k a p j e" Leiden. Natuurlijk vind ik het goed als je bij gelegenheid een opstel stuurt. Met dit mooie weer zal er echter wel niet veel van komen denk ik. „Watergeus" Leiden. Nog wel gefe liciteerd hoor, met je verjaardag. Ik heb zeker je briefje over 't hoofd gezien, maar ik zal probeeren het nog te vinden. „Batavier" Leiden. Prettig "jongen, dat je beter bent. Ja, in Den Haag is het heel mooi. Ik mag er tenminste wel graag zoo eens rondwandelen. „Anneke" Leiden. Vinden jullie het prettig dat er een Duitsch logeetje komt? Zij zal 't wel heerlijk vinden denk ik. Als jullie ze nu maar niet te veel verwent. „N a r c i s" Boskoop. Bij voorbaat al ge feliciteerd met je verjaardag. Ik hoop dat jo een prettige» da-g zult hebben en dat God je nog lang mag sparen. Ja, precies op Hervormingsdag. Dat heb jo goed ont houden. „Junio r" Leiden. Neen, de laatste was je niet, maar wel bijna. Waar gaat do reis naar toe? Ik denk dat het wel heel mooi weer zal zijn. Veel genoegen h6or! „Vergeet mij nietje" Wassenaar. Of 't mooi weer is! En is liet nu drukker in Wassenaar dan vorige zomers? In 't be gin werd er naar ik las van de tram een druk gebruik gemaakt. De oplossing van de raadsels is: I. De Koninklijke fami lie brengt dit jaar deva- cantie in Engeland door Onderdcelcn: roeien, gom, Ena, brand ladder, vliegenier, Frankrijk, kievit, linde, Jan, Contante*, do. II. Eendracht maakt macht. Oncjcrdeclen: recht, knecht, dame, ham. rank, nacht. Nu jongelui, vele groeten. Geniet maar veel van het heerlijke zomerweer. Oom FELIX. NERGENS THUIS door Francine. (Slot.) Moeder! schreeuwden zij toen zc haat zagen, hier is iemand. Tegelijkertijd kwam er een slordige vrouw naar buiten. Zij vccgdo haar han den aan haar schort af. „Moet u hier wezen, juffrouw?" zcido zo en tegen do kinderen (veel zachter dan daareven in do kamer): „Gaan juliio mi maar." De boerin was nu alles wat rij gehoerd had, weer wat tot zichzelve gekomen. Ja, zeidc zij ik moet bij juffrouw Staalman wezen, is u dat? Ja, zei dc vrouw die ben ik, komt u dan maar even binnen. Zij ging de boerin voor naar een kamer, die er o zoo ongezellig uitzag. Door een paar kapotte ruiten voelde men den wind binnenkomen cn er scheen niet één heel meubelstuk in de ka mer te zijn. Ja, juffrouw, grinnikte de vrouw, terwijl zij de eenige steel die in do kamer was leegmaakte en de boerin aanbood, 't is hier niet deftig, maar het is ook heel wat te zeggen als men een man heeft die altijd zonder werk is en dan nog drie stumperds van kinderen. Ja vrouw zei de boerin nu, ik had u wat te zeggen, maar hier leest u eerst dit maar even en tegelijkertijd gaf zij haar den brief over. „Het is een brief van uw over leden zuster", voegde zij cr aan toe. O, juffrouw wat zegt u, van mijn zuster en is zij gestorven? Ja 'k heb het altijd wel gedacht toen zij met Vredenburg trouwde, dat het nooit goed zou gaan. Uw zuster is heel gelukkig geweest zoo lang haar man leefde,-zei de boerin streng, maar leest u nu eerst wat de brief u te zeggen heeft, dan kimt u mij uw antwoord geven. De vrouw scheurde den brief open cn zette zich op een kist in den hoek der ka mer, tot lezen. Blijkbaar maakte lietgoen zij las toch wel eenigen indruk op haar, want meermalen had zij moeite de opko mende tranen terug te dringen. Eindelijk liet zij de hand waarin zij den brief liicld omlaag zinken en slaakte een diepen zucht Maar even later vermande zij zich weer en zeidc tegen de boerin: „Juffrouw, mijn zuster heaft, eer zij stierf dezen brief geschreven en vraagt mij hierin voor haar beide meisjes een moe der to willen zijn." Onwillekeurig huiverde de boerin, want na hetgeen zij gehoord had, eer zij hier binnen kwam, had zij geen hooge ver wachting van de moederzorg van dezo vrouw. Maar, ging de vrouw voort, dat kan ik onmogelijk doen. Mijn man is bijna al tijd zonder werk en ik ben genoodzaakt mijn eigen kinderen de straat op te stu ren om wat te verdienen, behalve de jong ste die nog te klein is. Inderdaad was er neg een klein vierja rig meisje in de kamer, die bij het bin nenkomen der boerin, verlegen in een hoekje was gekropen. „Het spijt mij, ging ze verder, dat ik den laatsten wensch van mijn zuster niet ver vullen kan. Als kinderen waren mijn zus ter en ik zeer gelukkig en hielden veel van elkander. Nadat wij beiden getrouwd wa ren, hebben we elkaar niet veel meer ge zien. Ik heb in mijn huwelijk altijd tegen spoed gehad en voegde zij er ecnigs- zins beschaamd aan toe dat heeft mij misschien, wel wat hard gemaakt. Mijn nichtjes kunnen echter wel een paar dagen hier komen, tot ik een plaats in het Wees huis voor ze heb gevraagd. Maar waar zijn se nu? en hoe komt het dat u met den brief komt? kende u mijn zuster? Neen, zeide de boerin en ging daarop vertellen hoe de beide meisjes bij haar waren gekomen en dat ze nu bij haar man in de stad waren. Verder zeide ze: Het zijn een paar lieve meisjes en mijn man en ik hadden cr al over gespjrpken, dat wij ze wel graag bij ons wilden houden, maar omdat hun Moeder ze naar u had gestuurd, kwam ik eerst hier. Nu zal ik echter gaan vertellen dat u ze niet heb ben kunt, dus dat we kiezen moeten, tus schen hen naar het weeshuis te laten gaan of ze bij ons te houden. En ik denk wel dat wij tot het laatste zullen besluiten. Misschien kunt u even met mij meegaan- vroeg zij aan de vrouw, dan hoort u met een hoe mijn man er over denkt en kunt u gelijk uw nichtjes even zien. O ja, zei de vrouw, dat kan ik wel, dan zal ik vragen of buurvrouw beneden even op Marietje wil passen. Zij bracht het land naar beneden en verliet daarop met de boerin het huis. Spoedig hadden zij do uitspanning be reikt waar de boer en Bertha en Lucio hen wachtten. Ziezoo kinderen, zei do boerin, hier is je tante, praat jullie maar wat m?t haar, want ik moet even met mijn man spreken. De meisjes zagen verlegen naar de vreemde vrouw maar deze begon dadelijk tegen hen te spreken, en allerlei lo vra gen. Onderwijl nam de boerin haar man Ier- zijde en gaf hem verslag van haar bezoek. Wat dunkt je man, zeide zij ten slotte, zullen we de kinderen maar niet houden nu de tante ze niet hebben kan. Wie weet heeft God ze daarom juist iia&r ons ge stuurd. „Het is mij goed vrouw, zeide dc boer, maar bedenk, dat je er heel wat zorgen en drukte door krijgt." O, dat geeft niets zei do boerin blijmoe dig, Berth a is al aardig flink en kan mij best- wat helpen. Nu riepen zij do vrouw apart cn deel den haar mee, dat zij besloten waren ao .beide meisjes mee te nomen,- du» zeiden zc, zegt ai zc maar goedendag, want wo gaan dadelijk vertrekken. Ja zei do vrouw nog eens zuchtend, het is mij toch niet mogelijk to honden. Ilicrop volgde liet afscheid wat niemand erg zwaar viel cn niet lang daarna zaten allen weer in het rijtuig cn waren op den terugweg. Nu Lucie en Bertha dc boerin ondor liet rijden, jullio tante kan je niet heb ben, dus hadden jullie naar hot weeshuis moeten gaan. Daarom hebben wij besloten dat wo je maar weer :nee zullen ncuien lie-ar ens huis. Ea, vroeg Lucio, me: een van blijdschap stralend gezichtje, moger. wij daar altijd blijven cn mag ik nu toch i.w kleine jncisjo zii:i? Ja, kinderen zca do boerin, met ont roerde stom, terwijl zb do meisjes een kus gaf, jullie mogen beiden mijn meisjes zijn. 1 yUAKClïfi. I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1923 | | pagina 7